H'. 11813
Maandag 29 Augustus.
A°. 1098
feze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Derde Blad.
"F9 eulllefon.
Op een Landverhuizersbureau.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT*
Voor Leiden per 8 maanden, 1.1Ö,
Franco per po6t 1.40.
Afzonderlijke Nommer9 0.05.
PRUS DER. ADVERTENTEËN
Van t 6 regels f 1.06. iedere regei meer f 0.17 J. - Grootorö
lettere naar plaatsruimte. - Voor het IncasseereD buiten de stad
wordt f 0.05 berekend
Financieel© Kroniek.
De Beurs was wat minder opgewekt dan in do
vorige week. De Amerikaansche afdeeling begon
eenige neiging tot kentering te toonen en onmid
dellijk vonden de speculanten in .Amerikanen"
de atmosfeer een boetje drukkend en benauwd,
óf bet juist aan die atmosfeer lag? Opmerkelijk
was het evenwel, dat de Beurs dadelijk neiging
toonde om in die paar dagen, waarin de in den
laatsten tijd meer en meer opgewonden beweging
der spoorwegwaarden, in reactie, d. w. z. tot rust
kwam, om in die enkelo dagen van mindere
opgewektheid de voorbode te zien van een nade
renden ommekeer. De Beurs was eenstemmig in de
verzekering, «dat zij het (dien ommekeer) reeds
lang verwacht bad, na die opgescbroefdo liefheb
berij voor Amerikanen" «de rijziDg was immers
te overdreven, kon niet langer aanhouden, er moest
eerst een flinke ontnuchtering komen." De gewone
wijsheden worden verkondigd.... en in het laatst
der week, bij het ontvangen der opgewekte Anieri-
kaan8che koersen, was de opinie weer geheel „om!"
Of de koersen der lichtere Amerikaansche specu
latiepapieren reeds niet behoorlijk op peil zijn?
Weinigen zullen het ontkennen, doch het is ook
duidelijk waar te nomen, dat de Amerikanen in
bedenkelijke mate zich overdreven voorstellingen
van de ophanden zijnden gouden tijd maken, waarin
op elk gebied van handel en nijverheid en
dientengevolge niet minder der spoorwegen on
bekende voorspoed zal heerschen en schatten zullen
ie verdienen zijn. Het zij hun niet misgund, doch
twee zaken mogen toch wel in herinnering go-
houden worden. Een reactie in de Amerikaansche
foniisenmarkt openbaart zich meermalen plotse
ling, om dan lang aan te houdeD. Zijn die groote
verwachtingen van voorspoed on winsten reeds niet
voldoende in do tegenwoordige koersen uitgedrukt?
De factoren, welke do Amerikaansche markt be-
heerschen, zijn dikwijls van grillige natuur, do
ondervinding heeft dit reeds zoo menigmaal geleerd,
en daarom raag, hoe lustig do rijzing der spoorweg-
fondsen ook haar gang moge gaan, toch ook niet
uit het oog worden verloren, .<l*t een wijziging of
totale ommekeer van den^oestwid in Amerika veel
spoediger kan te voorschijn.^treden dan op de
Europoescho markten het geval is.
Intusschen schijnt de Amerikaansche regeering
dft. behaalde zege ernstig .te wikken en te wegen.
Wij hebben nu koloniën, nu is het ook onze zorg
ie te b e h o u d e nDeze leus heeft Mac Kinley
zich gekozen, en wellicht zal zij hem nog zorgen
genoeg geven. Daarom is het misschien niet
kwaad gezien van die Amerikanen, die voorloopig
nog een schitterenden vooruitgang van den handel
te gemoet zien, doch tevens een ernstige ommekeer
duchten, wanneer de roes der opgewondenheid heeft
uitgewerkt en Amerika de lasten zal hebben te
dragen van de nu verkregen koloniale bezittingen.
Spanje ziet zich intusschen van oen zwaren
last bevrijd. Het heeft Cuba verloren, doch daar
mede gewonnen, dat de schatkist van een geld-
vampier is bevrijd. Hoe het mogelijk is, dat een
financiëele crisis tot nu toe is teruggehouden, is
onverklaarbaar, doch wel schijnt men te kunnen
aannemen, dat de draagkracht van de bevolking
veel sterker is dan algemeen is ondersteld, en voor
ruime uitbreiding vatbaar is.
Voornamelijk zou de invoering eener kapitaal
belasting een krachtige aanvulling voor de schat
kist kunnen vormen, en wordt in een buitenlandsch
blad beweerd, dat een ruime, reebtvaardigo be
lastingheffing do staatsinkomsten met een vierde
gedeelte zou kunnen doen toenemen! Voor het
oogenblik staat Spanje voor een schuldbedrag van
9427 millioen franken, met inbegrip van de Cu-
baansche schuld, (waaromtrent het nog altijd do
vraag is of Amerika of Cuba tot de overneming
daarvan bereid zullen zijn,) en de staatsinkomsten
zijn niet in staat om do renten geheel op te
brengen. Dat de Spaan9che regeering daarom tot
de een of andere reorganisatie der financiën zal
moeten overgaan, staat als een paal boven water.
Portugeezon waren iets meer in trek. Men
hecht grooter vertrouwen in het nieuw opge
treden ministerie, vooral ten opzichte van den
minister van financiën, dio vermoedelijk de onder
handelingen met de Tabakmaatschappij weder zal
heropenen. Omtrent Italianen was het gerucht
verspreid, dat het Parijsche huis Rothschild
voortaan zijn loketten voor de Italiaansche coupons
gesloten zou houden, een gerucht, hetwelk echter
geheel onbevestigd is gebleven. Waar mag dit
zijn ontstaan? Oostonrijksche fondsen hieven
kalm en gaven goen afspiegeling Yan do lustelooze
houding der Weenor markt, waar do ongezonde
politieke verhoudingen tusschen Oostenrijk en
Hongarije ongunstigen invloed blijven uitoefenen.
In Turken ook al weinig handel, hoewel de
houding voor deze waarden vaster was. Het is te
hopen, dat het conflict tusschen den Sultan en
den Raad van Administratie geen dieper wortel
schiet, er zouden anders vreemde verrassingen
van den Grooten Heer te verwachten kunnen zijn.
In Hollandsche fondsen iets meer leven
digheid, het geld is goedkoop genoeg om nu de
3-pCt. afwerpende papieren weer wat meer te
favoriseeren, doch met liefde gaat het nog niet.
Tabaks waarden hadden een bescheiden
aandeel in den algemeenen omzet, de koersrichting
was verdeeld. Over het algemeen is nu genoegzaam
na te gaan, dat het meerondeel der tabak-onder-
nemingen zeer bevredigende resultaten zullen
kunnen aanwijzen, terwijl ook de oogst van het
looponde jaar alle roden tot tevredenheid geeft.
Met P e t r o 1 e u m-waarden was het weer onge
lukkig gesteld. De daling blijft aan het woord,
vooral wat de K o n i n k 1 ij k e betreft.
Behalve, dat de toestand der onderneming lang
niet is, zooals zij tot nu toe is geweest, en de
sterk verminderde productie begrijpelijkerwijze
aDgst en ontevredenheid opwekt, doen ook do be
ruchte circulaires, welke steeds in omvangrijk ge
waad, zoo geheel zonder eenig belang,
ruimschoots worden verspreid, heel veol kwaad.
Do Koninklijke is nog niet aan het eind van haar
gebied, slechts een zeer klein gedeelte is in exploi
tatie, en wie weet welko schatten op haar overig
terrein nog verborgen liggen! Overigens mag nu
in alle kalmte gevraagd worden of do koersen,
vooral die der laatste dagen, in aanmerking ne
mende het tegenwoordig opbrengst vermogen, als
zoo overdreven moeten worden beschouwd om nog
verdere daling te wettigeD. "VVel ware het wen-
schelijk, dat de directie, al ware het slechts ter
bevredigiug, iets van zich liet hooien, doch ver
moedelijk zal zij niet veel meer hebben mede te
deelen dan hetgeen nu genoegzaam bekend is.
Onder de Amerikaansche sporen waren aandeelen
Union- en Central-Pacific sterk in trek,
terwijl Amerika speciaal aandacht had voor
Louisville- Naslivi 11 e-waarden, aange
zien, met het oog op de verworven koloniën, een
aanzienlijke uitbreiding van verkeer over de zuide
lijke lijnen wordt verwacht.
ffljnlandsche Bank.
Gemengd Nieuws.
De Ambachtsschool to Leiden
heeft weder de inschrijving voor nieuwe
loerlingen geopend. Op oie school bestaat de
gelegenheid om joügelieden op te leiden tot
bekwame timmerlieden, meubelmakers, sme
den, huissmeden, machinebankwerkers, vuur
werkers en huisschilders. Yoor aanstaande
steenhouwers bestaat gelegenheid het teeken-
onderwys te volgen, in hoofdzaak het ornament
en het letterteekenen. Teekenbehoeften, ge
reedschappen, materialen en een model werk
kiel worden den leerlingen kosteloos verstrekt.
De cursus duurt 3 jaren. Gedurende dien
tUd is voor de leerlingen het bezoek aan de
avondschool van het Genootschap „Mathesis
Scientiarum Genitrix" verplichtend. In bij
zondere gevallen kan het bestuur van die
verplichting ontheffing verleenen.
Het schoolgeld beJraagt (naar de gegoed
heid der ouders) f 20, ƒ10, f 5 en f 2.50
per jaar. Voor twee of meer zoons uit het
zelfde gezin wordt voor ieder slechts */4
van het schoolgeld betaald.
Do inschrijving is geopend in de eerste
helft der maand September.
Eenige dames, die goen deel
uitmaken van de comité's voor de Tentoon
stelling van Vrouwenarbeid, hebben het plan
gevormd om een bewfis van waardeering te
geven aan de vrouweD, die met zooveel geest
kracht en kloekmoedigheid hebben gewerkt
om die tentoonstelling to doen slagen. Men
wensebt evenwel, dat dit blyk van hulde niet
personeD, maar de zaak zal ten goede komen.
Daarom stelt men zich voor een verzameling
voorwerpen van kunst, letteren en nijverheid
tijeen te brengen en die als eon geschenk
aan te bieden aan de commissie voor de ver
loting. De medewerking van verscheidene
kunstenaars en letterkundigen van naam is
reeds verkregen en door verschillende nijver
heidsinrichtingen zijn reeds zeer fraaie voor-
we: pen toegezonden.
De Indische prinsen zullen morgen de ten
toonstelling bezoeken.
Heden wordt in Insulindo vertoond een
nieuw stuk: „Prio tot ho".
Tijdens do a. s. feesten wordt
de dienst van het treinpersoneel aan bet
Centraal station te Amsterdam zoodanig ge
regeld, dat steeds een dubbele ploeg beschik
baar is. Het daarvoor aoodige personeel komt
vrij, doordien het goederenvervoer die dagen
is gestaakt.
Het eerste der zes groot-model-
postrijtuigeD, die bij de Holl. IJzeren-Spoor-
weg-Maatschapp\j in aanbouw zijn, is bij ce
aflevering afgekeurd, omdat het rijtuig geen
genoegzame ruimte aanbood, waardoor de uit
gebreide werkzaamheden der postbeambten er
niet in verricht konden worden.
Deze rijtuigen zijn ongeveer 10 meter lang.
Te Wamel (Betuwe) liet een
arbeider de zeis, waarmee hü distels had af
geslagen, in de sloot, welke langs een weide
loopt, achter. Toevallig geraakte een paard,
dat in de weide graasde en dat een waarde
had van f 500 a f 700, in diezelfde sloot. Bij
de poging, om er weder uit te komen, sloeg
het met de achterpooten in de zeis, waardoor
deze bijna werden afgesneden. Het dier moest
terstond worden afgemaakt.
Een onbetrouwbare handwijzer.
In de Gorselsche bosschen is op een balf
uur afstands van het Joppe een punt, waar
6 zandwegen te zamen komen, nl. de wegen
naar Zutfen, Gorsel, Deventer, Bathmen,
Almen en het Elze. Daar staat een hand
wijzer met zes armen, dio deze wegen aan
wijzen. Het schijnt, dat de een of andere
grappenmaker de aardigheid heeft gehad, den
ring, waaraan de armen bevestigd zijn, te ver
draaien, zoodat zU een verkeerden weg aan
wijzen. De arm met „Bathmen" wijst naar
Zutfen en die met „Zutfen" naar Bathmen,
de arm met „Almen" wjjst naar Gorsel, die
met „Eize" naar Deventer, enz. Wanneer men
in die streek niet bekend is, zal men, totdat
de wegwijzer weer in zijn goeden stand her
steld is, verstandig doen een wandelkaart
mede te nemen. (Zutf. Ct.)
Binnengekomen visschers deelen
mede, dat de haring op zee tijdens de on
weersperiode van de laatste dagen zoo „lucht"
zwom, dat ze in een laafnetje gevangen kon
worden. Zelfs zijn in een schep 80 stuks
bemachtigd.
Op 17 Augustus is te Zutfen ten
nadeele van mevr. de wed. S. ontvreemd:
uit een schrijfbureau, door middel van braak,
een waarde van ongeveer f 200 aan bank
papier van f 25 en muntbiljetten en eenig
zilvergeld; voorts verschillende sieraden en
eenige kleedingstukken.
Van dezen diefstal wordt verdacht een
20-jarig meisje, laatst dienstbode bij mevr. S.
Gisterochtend is te Eindhoven
bij binnenkomst van den extra-trein voor het
vervoer van den circus Renz een rijknecht
van dien circus onder den trein geraakt, met
het ongelukkig gevolg, dat hem beide beenen
werden afgereden.
Te Venloo is de tuinier Karei
Gubbels door een eloctrische tram overreien.
De machinist en do stoker van die tram
zijn thans in hechtenis genomen, beschuldigd
van verregaande nalatigheid, waardoor levens
gevaar ontstaan is. Beiden moeten nl. stom
dronken op de machine gestaan en geen licht
aan gehad hebben. De toestand van Gubbels
is zorgwekkend.
Te Vries-is het twaalf jarig zoontje
van den brugwachter Pieters verdronken by
het baden in het Noord-Willemskanaal. Na
eerst wat in slooten en veenkuilen naast het
kanaal geplast te hebben, gaf hy aan een
6 jarig buurmeisje te kennen, dat hy wel in
het kanaal durfde. Reeds nagenoeg aan den
overkant gekomen, verdween hy in de diepte.
Eerst twee uren later werd 't ïyk gevonden.
In het ziekenhuis te Groningen
is overleden een arbeider, G. Zweep, te
Musselkamial. De gestorvene had vleesch
gebruikt van een koe, ïydende aan miltvuur.
Tal v^n personen z(jn te Musseikanaal daardoor
ernstig ziek. Zoo werd weder een meisje uit
genoemde plaats in het ziekenhuis opgenomen.
Het geheim van de rotsenvan
Pontanelle. Reeds is in 't kort melding
gemaakt van het geheimzinnige sterfgeval,
dat aan de Westkust van Zuidelyk Italié
zooveel opzien verwekte. In een der heerlijk
ste streken van onzen aardbol, tusschen
Positana en Sorrent, op het kleine schier
eiland, dat, tegenover het eiland Capri, de
Golf van Napels van die van Salerno scheidt,
is een vrouw van de hooge rotsen afgestort
en dood, met verpletterde ledematen, aan
het zeestrand ge^ondeD. Zoo verhaalde baar
man, toen hy van een wandeling, oiehymp^
haar gemaakt had, 's avonds alleen terug-
keerdo. De naam van het echtpaar werd ver
schillend genoemd, Possel of Bessel, de man
scbynt een Duitscher te zyn, de vrouw een
geboren Engelsche, wier voornaam Eleonor9
was. Niemand zal, zonder zeer gewichtige
gronden, den gade van eon zware misdaad
willen verdenken, maar niemand zal kunnen-
ioochenen, dat de dood van de ongelukkige,
wier leven voor een kwart-millioon by een
Engelache maatschappij verzekerd was, niet
aan het verschrikkelijke einde van de gado
van Henry de Tourvilies herinnert, die door
haar echtgenoot, om in het bezit van de hooge
verzekeringssom te geraken, van de Stilffer
Joch in de diepte werd gestooten.
Over dit treurspel wordt thans nader het
volgende vernomen:
Sedert den aanvang van Juli woonde in het
hotel „Sirene" te Sorrent een Duitsch echt
paar. Zy 22 of 23 jaren oud, blond, élégant,
met een aristocratisch voorkooion, hy eenige
jaren ouder, extra fijn gekleed. Zy schenen
eerst sedert weinige weken gehuwd te zyn,
en de jonge vrouw verscheen b(j het verhel
derende schynsel van haar jong geluk daar
door nog statiger. Des morgens pleegden zy
samen een wagen te huren en zonder koetsier
den heeriyken weg, oie naar Positano voert,
te berfiden. De steile rotsen verheffen zich
daar nagenoeg 100 meter boven do opper
vlakte der zee, die hun voet bespoelt. Aan
de Pontanelle hielden zy vaak stil en stegen
uit. Hy leunde dan over de borstwering en
vermaakte zich met steenen in het blauwe
water te werpen; haar blik volgde het rollen
der golven over die eindelooze zee. Zoo
wachtten zy tot zonsondergang, die op wei
nige plaatsen zoo schoon is als daar. 'b Avonds
bestegen zy hun wagen en de man stuurde
naar Sorrent terug.
Zy waren spoedig bekend op dezen straat-
wog, want de jonge vrouw was verblindend
schoon en haar blond haar glinsterde ais
goud in Italié's zon. Dezer dagen begaf zich
het paar als gewoonlijk naar Positano. Daar
bezocht hy alleen het hotel „Margerita" en
bestelde twee „sandwichs", die hy later zou
komen afhalen. Toen hy later twee lire daar
voor betaalde, wilde hy ze niet hebben en
kocht in het Alberjo-di-Roma voor een lire
brood en kaas. Daarop keerde hy alleen in
het hotel „Sirene" terug. De waard, verbaasd,
dat hy alleen terugkeerde, vroeg naar zyn vrouw.
„My is een ongeluk overkomen," ant-
woorddo hy.
„Wat dan?" vroeg de waard, bang.
„Toen wy van Positano terugkeerden, br^k
het gebit van het paard. Wy stegen uit d<n
wagen. Myn vrouw, die pyn aan den vo t
had, zette zich op een overhangende rots
en trok haar schoen uit. Gedurende dit bedryf
verloor zy haar evenwicht en stortte in do
diepte."
Daarop vroeg de waard ontzet: „Waarom
hebt gij u niet tot de overheid gewend om
hulp?"
„Ik zou dat morgen gedaan hebben, heden
is het te laat."
i)
Het is ongelooflijk, hoeveel menschen Europa
moede zijn, hoe groot het aantal ia van hen,
die Duitechland verlateD, om in Amerika eon
nieuw leven, oen gelukkiger toekomet te zoeken.
De beide grootste Duitsche scheepareederijen
de „Noordduitsche Lloyd" en de „Hamburg-
Amerikaanache Paketvaart-maat6chapp(j" ver
voeren te zamen in dón jaar gemiddeld niet
minder dan 140,000 personen naar de nieuwe
wereld. Vroeger zag de minder gegoede land
verhuizer met schrik tegen do lange zeereis
bp; tegenwoordig is zfl door do voortreffelijke
schepen en de uitstekende verpleging een
soort van pleizierreis. De roederijen komen
den landverhuizer in elk opzicht te gemoet,
wat hier zal blijken.
Het vertrek van ons schip ie op twaalf
uren bepaald; om acht uren zal de expres-
trein met de tusschendekspassagiere aan
komen. Doch den avond te voren kwam roede
een massa ODgeduldigen met vrouw en kinderen
aan. Deze ongoduldigen, die zich niet aan de
hun verstrekte gedrukte voorschriften der
stoomvaartmaatschappij houden, zijn de schrik
van de beambten der maatschappij, omdat
den gang van zaken door eigenmachtige
handelingen verbreken en heelwat nutteloos
werk bezorgen. Ik zag te Cuxhaven, dat van
de voor de „Dania" bestemde passagiers een
paar honderd, in plaats van den 's morgens
gratis tot hun beschikking gestelden expres-
trein in Hamburg af te wachten, des avonds
te voren reeds voor hun duur geld in de haven
arriveerden en nu om elf uren 'e avonds aan
het station rondzwalkten, zonder te weten,
waar zy voor den nacht met vrouw eu kind
oen onderkomen konden vinden.
Gelukkig verliezen de geëmployeerden der
stoomvaartmaatschappijen hierbij niet hun goed
humeur. Ook in dit goval waren twee heeron
ter plaatse, om zich over de van do lange
spoorwegreie vermoeiden te ontfermen en hun
de noodige aanwijzingen te doen voor een
goed nachtlogies. Merkwaardig evenwel, de
landverhuizers waren erg wantrouwig tegen
over de hulpvaardige beambten, zt) wilden de
hun aangeboden kwartieren, die voor zulke
gevallen in de goede hotels vooruit tegen
billijke prijzen besproken zyn, niet aannemen
en volgden eerst na lang hesn en weer praten,
toen zij begrepen, dat zy niet in roovereholen
gebracht en uitgeplunderd zouden worden, de
heeren naar de hotels, waar zij weldra in de
warme logeerkamers bü een degelijken warmen
maaltijd (die zoo laat dubbel welkom was)
ontdooiden.
Op den morgen van het vertrek z\jn de
kantoorbeambten al zeer vroeg by de hand.
Hun bureau is zoo eenvoudig mogelijk inge
richt; een met groen laken overtrokken tafel,
daarachter eenige stoelen voor de heeren en
daarvoor een half dozijn stoelen voor de gasten,
langs de muren eenige eenvoudige houten
banken dat is het geheels meubilair. Al3
versiering hangen aan den wand eenige vlag
gen, waaronder de storrenbanier der Vereonigde
Staten, de Duitsche eu de „k.intoorvlag" der
betrokken stoomvaartmaatschappij. Het ver
trek zou er heel kaal uitzien, als niet hon
derdon menschen met tallooze stukken hand
bagage in alle mogelijke en onmogelijke
vormen het vulden. Mannen, vrouwen en
kinderen uit alle oorden en van eiken leeftijd
verdringen zich, om binnen te komen
grijsaards, van wie men zou denken, dat zij
niet zooveel tjjd van leven meer hebben als
noodig is voor den overtocht, en kinderen, die
pas weinige dagen oud zijn; frissche, formo
boerenmeiden, mannen met een grijsachtige
gelaatskleur, zooale het geTangenialeven ver
leent, jonge, knappe mannen, die het heertje
willen uithangen, boerenknechten, enz. Dezen
en veel anderon vereenigen zich in het
landverbuizerskantoor en kijken vol verwach
ting door de groote vensters van het gebouw
naar de haven, waar reeds de kleine stoom
boot stampt en sist, dis hen naar de groote,
op de grijzo golven der Noordzee schom
melende „Dania" zal brengen.
De eerste, die toelating verlangt, is bijna
altijd de telegrambesteller. Hü is het ook, die
in de volgende uren het vaakst gehoor ver
langt en telkens weer door het menschen-
gewoel heen voor de groene tafel treedt, om
telegrammen te brengen en te ontvangen.
De eene passagier na den anderen wordt
nu „afgewerkt." Laten wy eons zien, hoe de
„expeditie" afgespeeld wordtl
Daar treedt een jonge man naar voren,
die zijn beste Zondagepakje aangetrokken on
aan z(jn kapsel de grootste zorg besteed hoeft.
Zpn pae overhandigend, zegt hy: „Ik ben
Gottfried Muller uit Breslau; hoeveel moet
ik bybetaleu, om naar Amerika te komen?"
Na een ouderzoekenden blik op den pas
wordt hem vriendeiyk geantwoord: „Ab,
meneer Gottfried Muller uit Breslau? Zeer
aangenaam I Gy hebt een tusschendeksplaats
besproken en vyftig mark betaald. Mag ik u
nog zeventig mark verzoeken. Wil u tevens
uw beroep opgeven?"
„Kousenwever," valt do heer Muller in,
terwyi hy de hoffeiyke buiging van den
beambte nog boffelyker beantwoordt.
„Zyn uw overige papieren in orde?Zytgy
meerderjarig?"
„Om u te dienen! Ik ben zee en twintig jaar
oud; mpu fabriek heb ik vanwege de slechte
zaken moeten verkoopen en ik kan in Amerika
een betrekking krygen."
„Goed, hier ia uw kaartje. Goede reis! Voor
uw bagage zal deze meneer naast mp zorg
dragen. Verder! De volgendeI"
Intusschen heeft de telegrambesteller zich
weer door de menigte gewerkt en een handvol
telegrammen afgegeven. By liet lezen van hot
eerste vliegt een schaduw van wrevel over
het gezicht van den beambte. Het telegram
bevat de woorden: „Myn vriendin Louiae
Schmidt heeft longontsteking; wy kunnen dus
niet naar Amerika gaan; wil onze plaateen
vergeven. Johanna Mayer."
Met de opmerking: „Twoe plaatsen vryi"
geeft de beambte hot telegram aan zyn collega.
Deze antwoordt: „Wy zullen er wel kunnen
gebruiken."
Nu wordt de deur onder luid gesnater zóó
heftig opengestooten, dat de menschenmaeea
opdringen moet, om de binnentredenden
binnen te laten. Men verwacht minstens een
dozyn personen, doch er zyn er maar tweel
Eerst verschynt een „dame," in wie men op
tien pas afstands de „artiste" herkent: ver-
BChoten fluweelen paletot, veeren hoed en
twaalfknoops-handechoenen, die aan alle tien
vingertoppen doorgestooten zyn. Haar volgt
als haar schaduw een lang opgeschoten jong-
mensch van zestien a zeventien jaar, beladen
met een vracht handbagage, tasschen, hoede-
doozen, parapluies, waarmede hy overal tegen
aanstoot. Zonder te bedenken, dat de expeditie
op de ry af geschiedt, dringt de dame onder
voortdurend gosnater naar de tafel, over
handigt met een theatraal gebaar haar pas
en zegt met luidklinkende stem: „Ik bon de
zangeres Blanche de Lyonno. Ik hoop, gij hebt
voor my gezorgd voor een zeer mooie plaats
op uw schip, zooals ik geschreven heb." Wat
de dame blykbaar op het oog had, hoeft zy
bereikt, namelyk, dat do oogen van alle aan
wezigen op haar gericht worden; maar de
heeren achter de groene tafel laten zich niet
uit het veld elaaD, stellen haar kalm de
gewone vragen en dan eeret ODtvangt zy haar
reisbiljet met de woorden:
„Zeventig mark, mevrouw."'
(Sief volgt.)
