voorbij trek. Niets van dat pijnlijke, dat de
troostelooze handeling door de scherpte van
het gesproken woord met al zijn realistische
détails ongetwijfeld maakt, doch ook niet dat
opgaan alléén in de muziek of het gezongen
woord, dat uit den mond Tan een teringiyderes,
wanneer niet de hoogste kunst van toon eel*
spel daarmede gepaard gaat, zoo gemakkelijk
do lachspieren of de toedere vezols van het
verstand ia beroering 20uie kunnen brengen.
In alles de grootste harmonie en zoo giDgen
de vior periodes uit het leven van Violetta
ons als een droom der jaargetijden voorbij.
Zelfs do keuze van haar kostuums was in
volkomen overeenstemming met de periode
van baar leven, die zfl in iedere acte dooi maakt.
En hoewel ik mij hier op een voor mij
gevaarlijk terrein beg©9f, kan ik de veronder
stelling toch niet als gewaagd nederscbrijven,
dat -haar kostuums wel degelijk de vier jaar
getijden in haar veel bewogen leven moesten
symbolise eren of ten minste in volkomen
harmonie daarmede moasten zijn.
In de eerste acte de lente (zeegroen), in de
tweede acte de zomer (rose, bezaaid met
prachtvolle blotiende xozen), in do derce acte
de herfst (licht olijfgroen, zoo hier en daar
afgewisseld met de vaalkleurige herfstbladeren,
het geheel door een doorzichtig kat t weefsel
aÜB in een herfstwaas gedoken) en in de vierde
acte de winter (alles sneeuwwit, do kanten
gegarneerd met een soort wit pluche, dat op
een afstand gezien het denkbeeld aan hermelijn
opwekte). Ziet, nooit bob ik met zooveel aan
dacht de aankleeding van de Violetta 'gade
geslagen als juist by deze éónigo Traviata
Emma Nevada, bij wie men alles, zelfs
'haar kostuums, logisch, gemotiveerd en hoogst
poëtisch mag noemen.
Mocht ik een fout in deze voor mij onge
wone beschrijving begaan hebben, do dames
zullen het int) in mijn geostdrift over öit
belangrijke onderdeel van N e v a d a 's uit
beelding der Traviataparty wel willsn verge
ven. Evenals erin de kostuums oen gedachten-
gang zit, zoo is cok iedere beweging, iedere
gelaatsuitdrokking, iedere niet door den com
ponist voorgeschreven, ni33j met een hoogst
artistieke kunstenaarsopvatting vrijwillig voor
gedragen formate (het lang aanhouden van
een toon) bij deze door het hoogere bezielde
karosteDares gemotiveerd.
En welk een bekoring gaat er van den
zang van deze vrouw oit in de eerste twee
acten en hoe is iedere toongeving in over
eenstemming met de situatie 1 En wat een
leven en uitdrukking geven de fiorituren aan
den zang; het is alles, zelfs bij het hoogste
effect, natuurlijk en iu volle harmonie roet
het geheel. Hc-t eenige, wat mij iotwat onna
tuurlijk voorkwam, was, dat Emm a Nevada
na het slot van do eerste acte met een ellen-
langen triller hard loopende het tooneel verliet.
Trouwens komt het mij voor, dat juist do
trailers htt zwakke punt in haar zang kunnen
genoemd worden. Na zou ik nog kunn<n
voortgaan met de kleine détails te vermelden,
die mij zoowel in haar zang als actie getrof
fen hebben, doch dit zou mü te veel plaats-
rui nrt te doen vragen.
Ik eindig öub met de vermeldirg, dat
Emma Nevada mij met haar Traviata-
creatie een onuitsprekelijk boog kunstgenot
verschaft heeft en dat zij mii heeft coen zien,
dat er in de muziek van Yerdi tonen en
melodieën worden gegeveö, die tot in htt
diepste van bet hart treffen. Nog lang zal het
onvergetelijke„o Dio, morir si G-iovans" en
de gölieele Traviata-vertolking van Emma
Nevada by my blijven weerklinken.
Het Leidsche Toonocl.
"Weer <-en kluchtspel en gelachen dat er
is 1 Hot was er aansttkelyk, den ganechen
avond, in den goed bezetten Schouwburg.
Het stuk heette „Broeders Vrijmetselaars",
maar het had even good anders gedoopt kun
nen worden, want het heeft met de tot cie
orda behoorende personen volstrekt niets te
maken. Alleen zyn er e n paar menschen,
die er zich voor uitgeven, omdat hun eebt-
genooten het zoo voornaam rekenen als de
heer en vrijmetselaar zijn en die heeren, om
haar pleizier te doen, houden of zy het zijo,
zonder ook maar van elkaar te weten dat
zü het inderdaad niet zijn.
Een op het oog heel respectabel man van
geposeerden leeftyd, de fabrikant Habelmann
(W. Van Zuylen) heeft zijn vrouw aldus al sedert
twintig jaar doen gslooven dat hy meester-
broeder is. Een jonggehuwd man (Brondgeest
als Max Brückner) hoeft zyn vrouw, eeQ
dochter van Habelmann, (Alida Klein) voor zy
alleen een kort uitstapje ging makoD, moeten
belooven dat hy ook vrymetselaar zou wordon,
wat hy by haar terugkomst voorwendt te
zön geworden, doch eigoniyk om een roden
op te geven voor zyn nachtbraken buitens
huis, z. g. wegens den langen duur der Logo-
vergaderingen vol geheimenissen.
De meeste aardigheden nu spruiten voort
uit de ontmoetiDg van die twee personen,
vader en schoonzoon, beiden tegenover elkaar
zich voorgevinde als vrijmetselaar, doch elk
bevroesd te laten merken dat hy het niet is.
De meest komische toestanden worden daar
door in het leven goroepeD, te meer wanneer
zich eindelyk nog een derde persoon (Rosier
Faassen als Begnitz) by hen voegt om even
eens vrymetselaar te worden en voor don
ouden Habelmann, die geen raad met hem
weet, allerlei „proeven" moet afleggen, hötzy
in het hard of lang loopen, hetzy in het ge
durende een uur lang zwygen, enz.
Maar er komt ook een echte broeder vry
metselaar (althans op de planken) in het stuk
▼oor, de architect Földner (V&ti Kerckhoven),
wiens verschyning als dingende naar de hand
van Habelmann's docht-.r Lulu don beiden
Diet vrymetselaars eerst wel wat gevaarlyk
toeschijnt.
Zy komen dan ook in we! wat moeilijke
omstandigheden, vooral ilsx Brückner, niet
weinig door toedoen van een jongen man
(Van Eysden als Frans Fischer), die zyn vriend
heeft willen help.n, maar juist hos langer
hoe meer in de klem heeft gebracht.
Om zyn vriend andorm- al van dienst te >.yn,
neemt hy tot oen nieuw middel de toevlucht Hij
geeft zich voor een juffrouw uit, die moet
dienen als een herinnering aan den tyd van
vóór Habelmanns "huwelijk met Caroline, zyn
tegen woordigo wettige huisvrouw, om zoo
doende 20,000 Mark los to krygen, die zijn
vrieDd Max noodig heeft.
Daverend werd er geapplaudisseerd om den
als dame vorkleeden heer Van Eysden, want
deze was werkeiyk zeer komisch, "in den
goeden ïinhy was de held of be b&ldin van
den avond en hy vooral maakte de voor
stelling tot een aller-amusantste.
Ook de andero Lier genoemden en niet-
genoemden speelden met veel opgewektheid.
Hebben de Vereenigdo Rotterdarasche Too
neelisten reeds zoo meermalen getoond hoe
waardig zy op hun plaats zyn in het ver
vullen van hoogere, edele kunst, gisteravond
bewezen zy eveneens hoe kunstig hét hun
van de hand gaat by het wrtoonen van stukken
als Laufs' en Kraatz' „Die Logenbrüder'.
Gemengd IVienws.
De horyk van de gewone ge
wichten, "benevens der maten en strykers, zal
m het yklokaal aan de Lammerm&Tkt plaats
hebben: op 9 Maart voor de bewoners van de
Clarensteeg van 9lO'/i u.; voor die van
de Lange Paradijssteeg van 10'/, 12 u.^
voor die van da Mirakelstoeg van 12%—I n.;
voor die van de Oostdwarsgracht 1 l'/a u.;
voor die van de Volmolengracbt V3n l'/2 2'/,
u. en voorbie van de Maredyk van 281/, u.
G i sterna m i ddag werd alhier
door den brigadier majoor Van der Wal en
nog oen ryks veld wachter aan het Rapenburg
een persoon aangehouden, die voorheen te
Rotterdam woonachtig was, doch thans te
Leiden, en cie in b6t Algemeen Po'itieblad
stond gesignaleerd voor het ondergaan van
twee dagen gevangenisstraf, of tot betaling
eener boete van tien gulden, uitgesproken
door de Rotterdamsche rechtbank.
Daar bedoelde persoon geen zin had de
gevangenisstraf te ondergaan, maar ook geen
geld by zich had om die boete te bttalen,
vroeg hy aan zyn gewezen patroon, die by
hem was, dat geld ter leen, waaraan deze
voldeed, zoodat hy do boete onder geleide aan
het kantoor kon bttaleD.
Denzelfden namiddag werd de gewezen
foerier Ruys alhier geboeid overgebracht om
als getuige voor het kantongerecht te ver-
schynen inzake de bswuste gekochte militaire
goederen. By dio overbrenging door do stad
was er oen oploop van menschtn, wat zich
laat begrijpen, aangezien Ruys zoowel onder
de militairen als onder au burgers veel ken
nissen had.
De oude goochelaar Bamberg te
's-Gravenhage, die, na geruimon tyd zwer
vende geweest te zyn, in bet Stads - Bestede-
lingenbuis aldaar werd verpleegd, is Zater
dagavond naar het krankzinnigengesticht over
gebracht.
Do Onthouders-velddag zal den
2den Pinksterdag wordon gehouden te Vel-
serbeek. Dit prachtige landgoed is wederom
tot dit doel welwillend beschikbaar gesteld
door baron Van Tuyll.
De heer E. Verschuur Jr., onder-
Denier van den pakschuitdieDst Ziandam
AmsteidamDon Ha-g—Schevoningen via
Leidon, heeft het plan een nieuwen stoom-
bootoienst, bestemd voor goederenvervoer, op
te richten tusschen bovengenoemde plaatsen.
Do boot zal de bestaande pakschuit vervangen,
waardoor een geregelder en sneller transport
zal verkregen worden.
De begrafenis van een visecher.
Men schry.t uit Wyk-aan Zee van den 6ien
Maart aan „De Tyd":
In deze maanden, waarin telkens opnieuw
de winterstormen opsteken en zware golven
tegen onze kust&n slaan, geeft de zee me=r-
malen lyktn terug, die ze reeds maandenlang
in haar diepte bewaarde, als werden by al
de nieuwe offers, die ze iu zulke dagen tot
zich neemt, de vroegere haar t9 veel: dio
werpt zo dan onverschillig op het strand, om
don kustbewoners te doen zien, dat haar
bulderende bedreigingen niet ijdel zyn.
Zoo ook Woensdagmorgen. Op den rug,
met de beenen tegen de glooiing van het
afgeslagen duin en het slappe hoofd omlaag,
waar de uitloopendo golven het nog telkens
overspoelden, lag het lyk van ©tn man, een
„dooi-keerl," zoonis hier het volk zegt.
Hoogo zeelaarzen en het dikke wolion buis
duiden den viaBcher aan.
Meeuwen en kraaien zweefden in groote
kringen erboven, steeds lager.
Op een baar word het lichaam gedragen
naar het lykenhuis; daar lag het in de lage,
donkere schuur, met slap afhangende armen,
veel akeliger dan op het vryo strand, en
alleen
Aan de kusten van Bretagne worden de
aangespoelde ïyken neergelegd in een kapel,
tus8ckon brandondo kaarsen, en de vrouwen
der zeelieden knielen er omheen, biddend voor
rust hunner zielen, in de hoop dat even
vrome zorg zal worden gewyd aan hun be
trekkingen, als deze levenloos en onbekend
aanspoelen b^J vreemde dorpen.
By ons te lande kent men zulk aen dooden-
wacht nitt; alleen de overheid bemoeit zich
met den drenkeling: zy doet hem opbergen
en zo^kt uit te vinden wie hy is geweest.
Nop vóór don middag trok e n troep mannen
in oli jassen en zuil westers bet dorpje binneü.
Het waren Scheven ingers, die te IJmuiden
lagen met bun schepen en ondanks den efcorm
langs htt strand waren gekomen om'hetiyk
te 213D.
H.t zou wel een Schweninger zijn; levert
ni.t bun dorp van oudsher het grootste deel
dtrr hecatombe, die de Noordzee eischt van
or29 vi3achers? "Was nitt, nauwelijks zes
dagen geleden, nog een Schevtningsche bom
in één minuut te morzel .geslagen op depier-
blokkun te IJmuiien, zonder dat van de acht
schepelingen éón enkele zich had knimen
redden"!
Het was dan ook een Scheven inger; de
kleeren en enkele kleinigheden in de zakken
deden het lijk herkennen. Maar by behoorde
Liet tot de laatste offers der ze
In een stormachtigen wurt.Tn .ebt op het
eind van 11. Nov, werd ver van ottzt kust, op
6e baringgronden, een ScbeveDingsche bom
schuit overvaren door een veel grootere
Engelsche smak; zes der opvarenden konden
nog overspringen voordat bet maar wéinig
beschadigde Engelsche schip weggeslagen
werd öoor de hooge zeeën, zonder iets te
kunnen wagen tot redding der drie ongeluk -
kigen, die den sprong niet mecrliaddenkunien
doen, en nu verloren waren, want do bom was
zwaar 'gehavend en zinkend.
Ondanks de windvlagen drong het bulpgegil
tot de geredden door, maar ahyd grotfttr
werd de afstand tusschen heide schepfn; toch
kwam, trikms 'als de smak door de hooge
zeeën werd opgestuwd, 'de bom weer in htt
gezichtzy zonk steeds dieper, maar langzaam.
Duurde dit minuten of uren? Niemand kan
het zeggan, maar eindelyk,to?n het Engelsche
schip andermaal over den top van oen hooge
golf gleed, viel er niets meer te zien op de
plek, waar zoooven de Scbeveninger nog waB
waargenomen
Een der drie verongelukten was een jonge
man van 28 jaar.
Eken dag heeft zyn vader sin3s geboden,
dat ten minste het ftjk van zyn kind hem
mocht worden weergegeven. Zyn gebed is
verhoord, want het was zyn zoon, die de
zeestroomingen na drie maanden aanbrachten
uit de Schotsche wateren naar de Holtand-
sche kust.
Op het protcstantscbe kerkhof van hot
kleine dorpje tusschen de hooge duinen is hy
gisteren begraven. Achter bet lyk liepen de
vader, een broeder en vriendeD, ook een van
de mannen, die de ramp hadden overleefd;
dan volgden de vrobwen in oud-Ecbevenmgsdhe
dracht; scherp staken de witte mutsen af
togen de lang?, Wórte schöudermanti.ls en
rokken.
Voorop de moeder van den schipbreukeling,
en naast haar, snikkend, ©en bleek meisje,
slank en heel jong nog, dat dezer dagen zyn
vrouw zou geworden zyn, indien hy behouden
had mogen terugkeeren.
Visschers zyn meestal geloovige liedc-n
ook deze. Er was een eigen voorganger mede-
geko.nen met de familie. Deze sprak by het
open graf, al3 een Christeo, van berusting in
den wil des Heeren.
Toen werd door de verwanten met onge
dokten hoofde een psalm aangeheven.
Tegen de zware mannenstemmen klonken
de fijnere der vrouwen van de moeder en
van haar, die naast deze stond; zy zongen
zwak en ongelijk, doordat er telkens stommen
ophielden in een snik, en daarna weer bevend
invielen, maar nooit heeft zelfs de best uit-
gavoerde treurmuziek my zoó getroffen. Daarna
was het afgeloopenenkele scheppen zsnd
dreunden nog op de kist, en dan gingen de
verwanten weer weg van het kerkhof, 'twee
aan twee; voorop de vader en bet allerlaatst
de moeder en de bruid.
Te Hoedekenskerke is gisteren
een driejarig kind onopgemerkt in een water
put gevallen eu verdronken.
Gistermiddag viel te Maasland
by het spoelen van waschgoed orgemerkt
een viouw in het water. Toen do man thuis
kwam, vond by haar lyk dryvende. De vrouw
laat zeveu kinderen Da.
De historische optocht, die te
Franeker zal worden gehouden ter gelegen
heid van de inhuldigingsfeesten op 81 Augus
tus en 1 September, zal voorstellen: de
vestiging van cie Saksische rogeering iu Fra
neker in 1498.
Herinnerd zy, dat Franeker aan den steun,
dien het verleend had aan hertog Albrecht
van Saksen Meiss3D, door keizer Maximiliaan
in 1498 bevestigd in bet erf-potentaatscbap
over Friesland, de bezittingen heeft te danken
in het te dien tyde ingepolderd Oud-Bildt
onder het dorp St.-Jacobi-parochie, waarvan
thans nog de stad inkomsten geniet.
Aangaande den zelfmoord van
den gemeente-ontvanger van Ferwerderadeel
wordt aan de „N. R. C." nader gemeld
De oorzaak van de wanhopige daad mo-rt
gezocht wordon in 's méns nauwgezetheid en
onkreukbaarheid, waarop een blaam scheen
to zyn geworpen. Hy had nl. van den secre
taris der gemeente, tevens secretaris van het
dyksbestuur, een som van 3000 ontvangen
en daarvoor quitantie afgegeven. Later werd
hem door den secretaris een mandaat ter
teekening voorgelegd, waaraan werd voldaan,
zonder dat den man de eerste quitantie werd
teruggegeven. Zoo zfin er twee quitanties
van hom, ieder ad ƒ3000, terwyi maar één
maal dat geld is ontvangen.
Door den dood van don secretaris zag de
gemeente ontvanger de zaak zeer donker in.
In goed vertrouwen had by de tweede qui-
taDtie (het mandaat) geteekend, denkende de
oersto wel van meneer terug to zullen krygon.
Nu kon dat niet moer. En hoewel ds burge
meester hem d?n avond voor do wanhopige
daad nog moed insprak on steun beloofde,
trok do man, wi&ns braafteid, eeriykheid en
nauwkeurig beheer boven allo verdenking is,
zich dit zóó aan, dat het leven :hem ondraag-
lyk werdl
V o ot eenige jaren heeft men te
Waardo aan den dyk acbttr de palissaden
twee groote lovende schildpadden gevonden,;
msn slachtto de dieren toen en bereidde er i
een lekker maal van. Voor omtrent veertien
dagen is aan den dyk aldaar weer een schild-
pad, doch nu minder groot, govouden.
Deze schildpad is door een 'ingezetene van
den vinder gekocht en wordt in oen vy ver in
het l9ven gehouden.
De waterratten zyn in enkele
deelen van Hollands Noorden eon wareplaag
'geworden. Land- en 'tuinbouw hébben van
hun roofzucht veel te leiden. 'Ten einde dit
euvel tenigszins te beperkt n, hoeft het ge
meente- en pol JerbGstuor van V/armenhuizen
10 cents ültgeloofl voor het dooden en aan
brengen van oén rat.
In de afgeloopen maand zyn
uit Nederland langs het Belgische grensstation
Esschen naar de verschillende Bélgische slacht
plaatsen uitgevoerd 4616 stuks rundvee, ter
aang-geven waarde van ruim 420,000. De
uitvoer in Februari 1897 bedroeg*307 w&ggons.
Men hoort in onzo dagen veel
van lage loanen, en naar het scbynt en
beweerd wordt geldt deze 'klacht vooral
voor hen, die met eigeniyken "handenarbeid
bun brood 'te verdienen hebben. Om te doen
zien, dat het ook elders niet alles „couleur
de rose" is in dit opzicht, liaalt de Haagache
briefschryver van de „Arnh. Crt." een adver
tentie aan uit een dagblad van een groote
gemeente, waarin een jonge dame, die .„nog
enkele uren disponibel heeft", grondig piano-
onderricht aanbiedt voor negen gulden
in de drie maanden, twee lessen psr week.
Voor 26 lesuren dus 9, zegge nog geen
zeven stuivers per uur; dat zal niemand
een bebooriyke betaling vinden voor muziJk-
onderwys, dat, indien het althans werkeiyk
grondig zal gegeven worden, voor de onder-
wyzeres een langdurige, moeilyke voorbe
reidende studie eischt. Zoo echter zyn er
meer: ook in onze vorstelyke residentie
betaalt menigeen aan de muziekondcrwijztres
zyoer kinderen een wezenltfk hongerloon.
De hofstede „De "Witte Hevel",
te 's-Heer-Arendskerke, is Zaterdag door brand
verwoest. Te ïuim zeven uren werd door de
bewoners der hofstede bemerkt, dat de schuur
in volle vlam stond. Het vuur greep zoo snel
om zich heen, dat van do 33 stuks vee, in
de schuur aanwezig, maar 31 stuks konden
gered worden. Onder de verbrande dieren
waren 6 paarden en 7 melkkoeien. De nog
groote hoeveelheid hooi en boonen werd
met alle landbouwwerktuigen een prooi der
vlammen. Het woonhuis bleef gespaard. De
spuiten van Kieuwdorp en 's Heer-Hendriks-
kinderen waren aanwezig. De oorzaak van
den brand is onbekend. Alios was verzokerd.
Men schryft uit Tilburg aan de
„Tol.": Zekere Reiniers uit Emmerich, die met
een aap het land dooi trekt, werd Zaterdag
j.l. wegens openbare dronkenschap door twee
agenten van politie naar het bureau gebracht.
R., die zich hierover gebelgd geveelde, vond,
in het arrestantenhok gekomen, de gelegen
heid een lid van den linker-wysvinger van den
agent Janssen af te byten.
Gisteren werd by gevankeiyk aaar Breda
overgebracht.
Toen Zondagnamiddag de beer
Vissers van Elmpt met paard en rytuig aan
den overweg van Roermond naar Maasniel
wachtte op het passeeren van een goederen
trein, sloeg het paard voor den aankomenden
trein op hol en door de sluitboomen heen.
Daar de machinist met volle kracht stopte,
werd een groot onheil voorkomen, daar de
trein op een meter afstand het rytuig was
genaderd.
Hoezeer verlaging der spoorweg
tarieven het verkeer doet toenemen, is op
nieuw gebleken uit de resultaten van de in
voering van het zone-tarief in Hongarye. Het
„Archiv -für Eisenbabnwesen" deelt daarom
trent het volgende mede:
In 1888, een jaar vóór de invoering van
het zone-tarief, werden 9,140,000 personen
vervoerd. Do gemiddelde lengte der lynon
bedroog 7010 KM., bet vervoer per KM. 1306
personen.
Reeds het volgend© jaar steeg het aantal
reizigers tot 13,151,000, in 1890 werd het
21,789,000 en de volgende jaren 26,000,000,
28,871,000, 31,504,000, 82,583,000, 34;318,000
en 35,442,000. In dit laatste jaar, 1896, be
droog de gemiddelde lengte der lynen 7850
KM. en het vervoer per KM. 4515 tegen 1306
in 1888. Sedert dit jaar is dus het personen
verkeer raet 288 percent vermeerderd.
Volgens telegram uit Makasser
is hét stoomschip „Gouverneur Generaal
Loudon" van de Koninklyko Paketvaart-
Maatschappy Amsterdam by het eiland Salayer
verongelukt. Passagiers en equipage zyn gered
en te Makasser geland. De waarde van de
lading wordt geschat op 10,000 pd. st.
De pest in Engelsch-Indiö. De
oneenigheid tusschen het gemeentebestuur
van Bombay en de commissie van eDquète
naar de oorzaken van de uitbreiding der pest
epidemie bereikte Zaterdag haar hoogtepunt;
het gemeentebestuur weigerde aan de com
missie betalingen te doen.
In een vergadering, gehouden in hetpaiei*
van den gouverneur, is over den toestand
boraafslaagd. Er heerscht grooto ongerustheid
in Bomba3r; de opgewondenheid tegen de
maatregelen tot beteugeling der pest neemt
toe, en do ziekte wordt steeds kwaadaardiger.
Caval-oitti, de schitterende rede
naar, de aangrypende dichter, de leider der
uiterste linkerzyde in het Italiaansdhe par
lement, is Zondag, gelyk reeds gemeld
werd in een tweegevecht gedood door zyn
medo-afgbvaardigde Macola, directeur van de
„Gaceta oi Venezia." De oorzaak van hot
£uel was een penne&tryd. Een bericht in -de
^Gaoöta -di Venezia," afkomstig van den cor
respondent to Rome, gaf aanleiding tot een
zeer beftigen brief van den heer Cavaloftl
aen den 'heer Macola. Deze nam de geheel©
verantwoordelijkheid van hét berioht op zich,
waarop "beide partyen getuigen kozeo.
Door deu uitgever Bazzini en den afgevaar
digde Stasfi voor den beleediger en de afgev»
vaardigden Fusinatio en Donati voor den
beleedigde werd besloten tot een ontmoeting
op de sabel, welka Zondag plaats had in d©
villa van grarin CeTlere, buiten de poort
Mapgioro te Rome. Het tweegevecht is in
Italië verboden en zwaar strafoaar gesteld,
doch de rechtbanken doen deze wet niet eer
biedigen en vooral afgevaardigden geven
veelal in dit opzicht een slecht voorbeeld.
By do derde reprise werd den heer Cava-
lot ti een halsslagader doorgeslagen. De ge-
neesheeren beproefden nog do kunstmatig©
ademhaling op den gewonde toe te passen,
maar h6t baatte niet. Hy blies weldra den
laatsten adem uit.
Italië verliest in Cavalotti een zyuer be
kwaamste mannen; zyn dood wordt algemeen
betreurd en heeft zeer diepen indruk gemaakt.
De gebeole pers, zelfs de bladen van Crispi,
voor wien de overledene een gedacht tegen
stander was, brengt hem oprecht gemeend©
hulde. De socialistische „Avanti" betreurt het,
dat de voorvechter der Italiaansche democratie
zwak genoeg was om zich niet te verheffen
boven het barba&rsche duel-vooroordeel.
Dreyfus-Zola c. s.
De „N. Arnh. 'Ot." geeft in overweging?
„aan <Jen grootmeester onzer moderne schilder
school, aan den dichter schilder, aan „Een
Zoon van het Oude Volk", aan onzen Jozef
Israels, drage men op, het portret van Zola
te schilderen en biede hem dit aan uit naam
van zffn 'talr'yk© NeÖerlandsche vereerders.
Aan lust om deel te nemen zal het daartoe
zeker niet ontbreken. Kan Nederland op
sprekender wtfze uitdrukking geven aan zyn
vereering eenerzydB voor den kampioen voor
waarheid en recht, anderzyds voorden edelen
vertegenwoordiger van onze Israëliet ischo
medeburgers? Dit ware een geschenk, Zola
en Nederland waardig".
In een scbry ven uit St.-Petersburg aan het
conservatieve Engelsche blad „The People"
wordt omtrent 4a Dreyfus-zaak nu weer heb
volgende medegedeeld:
„In de groote wereld hier spreekt men veel
over het Dreyfus-geheim, dat er trouwens
spoedig geen meer zal wezen.
„De zaak is, dat, toen Frankryk tosnadering
zocht tot Rusland, Alexander III zich eerst
wilde doen inlichten. Hy zeide dit en kreeg
de officièéle bescheiden. Maar misschien her
innerde by zich hoe indertyd ook maarschalk
Leboeuf officiéél verklaarde, dat er geen
slobkousknoop aan het leger ontbrak, dat zich
later te "Sedan moest overgeven, in het
kort, hy verlangde van andere zyde de parti
culiere mededeelingen, die slechts door spion
nen te vorkryget zyn.
„Het was Esteihazy, die ach hiermede be
lastte. Of liever: men machtigde hem
daartoe. Hy kneg verlof zich vooreen
stafofficier uit te geveD, en zoo leverde dt
vermeende spion aan Rusland voor echts
waarheid de officiëele, die generaal Boisdeffrc
hem verschafte, met andere woordenRusLn(
werd door beide heeren bedrogen.
„Toen kwam er esn oogen'olik, dat men vooi
ontdekkiog begon te vreezen, en daD zou het
uit zyn geweest met de vurig begeerde
alliance. En toen werd het ook noodig
den 6piou en den verrader te vinden, op wien
men alles schuiven kon. De inhechtenisneming
en veroordeoling van Dreyfus volgde, geen
gereebtelyke dwaling dus, maar een waar
komplot. Maar zonder deze uitvinding van
een verrader zou het dubbel spel van Bols-
deffre en Esterbazy aan het licht zyn gekomep.
Een Czaar houdt er nu eenmaal niet van te
worden voor den gek gehouden en de
verrader Dreyfus redde alles i"
Aldus de St.-Petersburg8che berichtgever
van het Engelsche blad, en de inhoud van
zyn scbry ven komt vry wel overeen met reeds'
vroeger, o.a. door het Pesther dagblad „Hirlap"
gedane mededeelingen.
- Zondag-avond 10 uren hadden de getuige^
van Esterhazy nog geen antwoord ontvangen
van luitenant kolonel Picquart. Deze beschouwt
Esterhazy biykbaar ais eerloos on heeft ge-;
weigerd met hem te duelleeren. De getuigen
van Esterhazy hebben in een brief hun ver-;
bazing over het antwoord van Picqoarf ultgè-
sproken en gezegd, dat hy in elk geval ge
tuigen moest stellen, opdat dezen de redenen
konden opgeven voor de weigering. Tot Zondag»-,
avond 5 uren zouden zy het antwoord wachten,1
Wat zy daarua zouden doen, blykt niet.
Het ontslag van Picquart staat thans ia
het „Journal official", in den vorm van dq
benoeming van den majoor Malick tot ovorstö
by het 4de Algerynscho tirailleurs, „ter ven» j
vauging van den heer Picquart, uit den dienst
ontslagen.^
