N®. 11649.
Maandag Jrfel>rnari.
A°. 1898
geze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van gon- en feestdagen, uitgegeven.
Uitslag dcc stemming voor oen lid van den Gemeenteraad in bet tweede kiesdistrict.
Derde Blad.
Feuilleton.
ROZEKATE,
PBU8 DEZER COURANT:
Voor Leidon per 3 maanden. ..........f 1.10.
Franco per poet1.40.
Afzonderlijke Nommere0.05.
PRIJS DER ADVERTENTEEK:
Van 1-6 regels f 1.05. Iedore regel meer f 0.17J. Grootore
lettere naar plaateruimte. Voor het incasseeren buiteD de stad
wordt f 0.05 berekend.
Aantal
Geldige
Van onn aarde.
Dr. Tb. Q.
Mr. J. C.
F. ïerhff
Kiezei s.
sUinbilj.
Den Uonter.
Van der Lip.
J. Slussert.
Van Wijk.
(anli-rev. en r. k.)
(CbrisL-HiaL)
(Vooruilstr. lib
(Vrijzinnig.)
Stomdistrict II: School Heeronstraat.
539
388
1
182
29
44
133
V: Mare
352
.274
144
49
16
65
VIII: Stadstimmerwerf
470
312
- -
154
38
2a
98
Totaal
1361
974
7
480
110
82
296
Volstrekte meerderheid: 488.
Herstemming tasscben de bearen: Dr. Tb. G. Den Houter en W. F. Verhey Van Wyk.
j Leiden. 12 Februari.
Voor de beroeping van een tweetal predi
kanten by de Ned.-Herv. Gemeente alhier zijn
gisteravond door de Veresnigicg van Kerke-
raadsleden en Gemachtigden, ter voorziening in
do vacaturen, ontstaan door bet emeritacfc
van dr. H. G. Hagen cn het overiyden van
ds. R. Koopmans van Boekeren, de volgende
tweo zestallen samengesteld:
Voor de vacature dr. H. G. Hagenda.
L. J. Van Apeldoorn, van Jutryp en Homraerts,
ds. H. Van Griethuysen Az., van Oosterwolde,
dr. J. D. De Lind van "Wijngaarden, van
Utrecht, ds. B. Lütge, van GrooingeD, ds. K.
W. Vethake, van Alfen a. d. Ryn, en ds. P. J.
Van Melle, van Nykerk.
Voor de vacature ds. R. Koopmans van
Boekeren: ds. P. Bokma, van Goikum, ds. J.
P. Eringa, van Oostwolde, ds. J. Hoogenraad,
van WageningeD, ds. J. W. H. Kalkman, vaa
WoerdeD, de. W. De Lange, van Rhenen, en
dr. H. Visscher, van Delft.
Harer Majesteits gezant te Londen, mr.
W. baron Van Goltstein van Olienaller, is
voor enkele dagen te 's-Gravenhage aange
komen.
De Por.ugeesche gezant by ons Hof,
graaf De Sélir, bood gisteren aan het corps
diplomatique een gastmaal aan.
De Pauselyke Internuntius Mgr. Tarnassi
begeeft zich morgen, Zondag, naar Amster
dam, ter by woning van een feest van don
R. K. Volksbond.
Dr. W. P. Ruyscb, door het Hoofdbe
stuur van den Volksbond tegen Drankmisbruik
benoemd tot voorzitter, heeft zich die benoe
ming laten welgevallen.
Mr. Snyder van Wissenkerke, onder-voor
zitter van den Volksbond, die uitdrukkelijk
had verzocht niet tot voorzitter te worden
aangewezen, biyft als onder voorzitter ia het
Hoofdbestuur werkzaam.
Het Hco'öoestuur van den Volksbond heeft
zich tot aen Minister van Oorlog gewend met
het verzoek in de algemeene voorschriften
voor de uitvoering en het onderhoud van
werken onder het beheer van het departement
van oorlog een bepaling op te nemen, waarin
verboden wordt de uitbetaling van loonen in
drankhuizen.
De directeur van de Nederlandsch-Zuid-
Afrikaansehe spoorwegmaatschappy, do heer
Van den Wall B .ke, te Amsterdam, is benoem 1
tot ridder in do erde van den RooJen Adelaar
derde klasse.
De heer A. M. Van Voorthuyeen, te
Nymegen, sinds 15 jdren schooljpzioner ia
het district Tiel, heelt als zoodanig met 1 April
a. s. eirvol ontslag aangevraagd.
De „Ned. brood-, koek- en banketbakkers-
bona" zal een adres aan de Tweede Kamer
richten tegen de coöperatie. Vad
Bodegraven. De zangvereeaiging „Halle
luja" gaf deze week haar 3do uitvo ring.
„Halleluja" fctaat hier als muzickvorotniging
uitetekend aangeschreven, hetgeen ieder ja<-r
tlykt uit ds groote opkonut van bet publiek.
Ditmaal w*s de torioop al byzo.ider groot.
Ongeveer 600 psrsor.en waren in de Nel-
Herv. Kerk, waar de uitvoering gegeven werd,
vere-.nigd. Het programma, dat uit 13 num
mers boctond, werl over het geheü zeer ver-
diensteiyk uitgevo rd.
Leiderdorp. Do loop der bevolking over
1897 in deze gemeente was als volgt:
Geb. M. V. Overleden M. V.
30 27 22 18
gevestigd 73 83 verlr. 74 93
103 115 96 lil
Da bevolking is dus vermeerderd met 11
zirien; op 31 December 1896 was het aanlal
zielen 179,1, dus op 31 December 1897 was
de bevolking 1802 zielen.
Lissc. Het aantal mannclyke inwoners, die
voor plaatsing op de kiozerslyst in aanmerking
zoudeu komen, voor zooveel betreft den leeftyd,
bedraagt 772.
Oudshoorn. Gistermiddag omstreeks twaalf
uren reed een handkar, bespannen met drie
honden, in den H9ul. Door spoedig toegeschoten
hulp had men een en ander weldra weder op
het droge.
Het aantal ingeschrevenen Yoor de natio
nale militie bedraagt bier 25, waarvan 24
lozen en schryven kunnen.
In 1897 wtrden 51 kinderen kosteloos
gevaccineerd, nl. 50 boven den 1 -jarigen leef
tyd en 1 beneden den 1-jarigen leeftyd.
Oude-Wetering. Voor de afdeoling „Oude-
Weteiing e. O." van den Nederl. Protestanten
bond hoopt Maandag 14 Februari a. s., des
avonds te 7 uren, op te treden: ds. L.VanCleeff,
predikant by de Doopsgezinde Gameente te
AaJsmeer.
Als tot dusverre zal de leziog ook voor
belangstellende niet-leden toegankelijk zyn.
Znammcrdain. De loop der bevolking in
1897 ia aldus:
Bev. op 31 Dec. 1896: M.
V.
Totaal
874
932
1806
Vermeerderd door geb. m, 38
33
71
vest. 137
141
278
1049
1106
2150
Verminderd overl. 18
19
37
1031
1087
2118
vertrek 127
121
248
Bev. op 31 Dac. 1897: 904
966
1870
INGEZONDEN.
Mynheer de Redacteurl
Eiken avond als het „Leidsch Dagblad" by
my wordt binnengebracht, haast ik my om
na te zien welke straatcormmssiën voor de
inhuldigingsfoesten zich weder hebben gevormd.
Want ik moet U mededeelen, dat ik my ver
heug in al de voorbereidende werkzaamheden
voor dat aanstaande feest, waar zeker elks
hart vol van is, die ten minste als een recht
geaard Nederlander in blyde verwachting ook
de stad zyner inwoning al reeds voor zich
ziet in een waren feestdos: die dan ook niet
(dat hopen wy zeker alles) onder behoeft te
doen bij al die andere steden, welke ook dcor
hun voorbereiiende werkzaamheden toonon,
heelwat groots te voorschyn te willen roepen.
De regeling van de hoofdcommissie of het
uitvoerend comité van onze stad heeft getoond
met beleid te werk te gaan, want door de
benoeming van de verschillende straatcom-
missiën ontstaat een werkkracht, die ten
goede moet komen aan de algemeene versie
ring en verlichting in den uitgebreidsten zin
des woords.
Nu is maar te weuschen, dat die verschil
lende commissiën één doel beoogen, en dat
is om de stad niet alleen te versieren, maar
ook door hunne versieringen te verfraaien,
zoodat het geheel zich kenmerke door schoon
heid, kunst en smaak.
En om dat te verkrijgen moeten zy vooral
eerst deskundigen raadplegen: voor draperieën,
behangers; voor timmerwerk, architectenen
vcor groen, bloemen en planten, bloemisten.
-Het is niet alleen de vraag Hoeveel meter
heb ik hier of daar van noodig? Maar wel: Hoe
kan ik de straten met smaak versieren, zoo Jat
zy worden een aaneenschakeling van een
smaakvol geheel?
Hoe vaak hebben wy by feestelykheden
straatvereieringen gezien, die geen versiering,
maar ontsieringen waren
Wy begrypen het antwoord alreeds, want
er zullen vele commissiën zyn, die my ant
woorden, dat zal geheel afhingen van de
dubbeltjes; hoewel ik dat zeer goed begryp,
kan ik U toch verzekeren, dat, als er met
kennis wordt gewerkt, de kosten eer minder
dan meer zullen worden, want het zit Diet
altyd in grove sommen; men kan zelfs met
kleine sommen, smaakvol werken, en het
vercieringsmateriëël'daar aanbrengen, waar
het effdct wonlt vérlregtn.
Meestal vindt men daarin de grootste fout,
dat sommigen personen het wtrk wordt opge
dragen, die geheeL onbekend zyn met de be
werking van het versieringsmateriêel en het
smaakvolle aaDbredtf&i daarvan.
Men neemt draperieön tot verfraaiing, maar
als aie niet "door eed" iekwame hand worden
samengesteld^ dan missen ze het doel; het zy
geheel of gadeel te lyk.
Zoo is het eveneens met het oplichten van
eerepoorten,"py ra mides, consólos, enz enz.
Maar ook vocral het werk van den bloemist
oischt smaak en in het byzonder ervaring
van hot te gebruiken materieel: guirlandes
en verdere versieringen, aangebracht door
een kundigo band, zullen de fraaiheid \er-
hoogen en de kosten niet overdryven.
Vcoral ook het goede afwerken der guir
landes maakt een goed effect, evenzoo het
aanbrengen van bogen en slingers, enz., enz.
In zulk een tyd worden van alle kanten
aanbiedingen gedaan door menschen, die
geheel onbekend zyn met dat wtrk, waar
door men krijgt een chaos van wanklanken,
dio aan het sierlyk gebod der straatversio-
liogen veel van het effect wegnemen, dat
men met dezelfde hulpmiddelen had kunnen
verkrygen.
Mochten wy met de aanstaande feesten
vooral trachten ts bevorderen, dat tik© ver
siering worde aangebracht met k nnis ea
smaak; zoódat de verschillende feostcommis
siën éen. docj trachten te bereiken om een
smaakvol g'.\ed te verkrygen, hetgeen zeker
elke irvwontr" ,varï ooze stad, zoo oak de
Hoofdcommissie derJnhulüigingsfeesteD, van
harte met my zullen wenschen.
Een .^Voorz^tler van een sub commissie
voor de aanstaande Inhuldigingsfeesten.
„Nog ccds de Koninklijke Kroon."
Ondpr dit opschrift bevat de „Amsterdam-
sche Courant" (het z. g. „Geeltje") van
Vrydag^ll .Febr, jl. (2de blad) een ingezonden
stuk van de hand van den heraldicus J. A.
Koopmans, waarin deze nogmaals te velde
trekt tegen, de opvatting van den heer Wil
deman, adjunct-archivaris te Haarlem, die
deze kroon ongevoerd (d. w. z. zonder toque)
afgebeeld wil zien.
„Met de slagvaardigheid, den heer Wilde-
l) Juist, Mijnheer de Voorzitter, dat zijn we
met U eeua! Laten we toch vooral de palen en
het groen met de sterren voor de illuminatie er
op. die bij de maskeradefeesten steeds en altijd
dienst doen, weglaten. Dat kunnen we droomen,
maar maken wo wat nieuws!! Red.]
man eigen", aldus schrijft de heer K., „heeft
by zich ter neer gezet, om zondkr diep
nadenken myn stuk te beantwoorden en
liefst bet laatste woord te willen hebben.
Hem ontgaat daardoor, dat by zi.-bzelven
tegenspreekt, want in de „Hü-rlomscbe Cou
rant" zegt hy: „„dat de kroon U^en dient
als symbool van het koningschap en niet
om op het hoofd to worden gezet van Hem
of Haar, met die macht beklee-i" en vtrtelt
nu, dat die toquo wel degriyk moet dienen
„„om de kroon op hst hoofd te door. passen"
en qua ificeert hy myn meening dat de ba-
schryver zich heeft vergmt, met?!?
De heer W. heeft zich du eenmaal in het
boofd gezet, dat de kroon oogevoord moet
worden afgebeeld en haudbaa't a tort et a
travers zyn decreet."
Voorts citeert de beer Koopmans verder
uit het „Leidsch Dagblad" van 5 Februari
een gedeelte van het onderbond, dat ik met
den zaakkundigen referendaris van schoone
kunst n, jar. Victor Do Stuerp, ia Den Haag,
hebben mocht, en waaruit i-lykt, dat xenoemde
referendaris het met den heer K. en my eens
is, „dat de rooie toque in de kroon zichtbaar
moet zijn."
Hiermede acht de heer Koopmans dit punt
voorgoed afgehandeld, terwyl de redactie der
„Amst. CL", na overname van een gedeelte
van myn stukje uit 't „L. D." van 5 Febr.,
het debat over deze zaak sluit.
C. Versték.
Gemeenteraad van LIssc.
Tegenwoordig al de leden, behalve de heer
Van Stockum.
Ds Voorzitter, do burgemeester, doet mede-
deeling van het proces verbaal der op 17
Januari jl. pUats gehad hebbende opnemirg der
lo.kïn e.a ka-s van den geuoeiito-ontvanger,
blykens h twelk op dien datum in kas was
/"3047.43s on de boeken en bescheiden in
erde waren. Aangenomen voor k neis-
geving.
Aan de orde komt: de rioleering in den
Bro kweg, waartoe reeds in een vorig jaar
besloten was.
Na gehouden beraadslaging wordt besloten
tot het doen opmaken van een niouw bestek.
In zake het aanhangige verzoek om con
cessie betreffende electrische \erlicbting deelt
de Voorzitter mede, dat by e*-n confer ntie
heeft gehad met zyn ambtgenoot*, n van Hille-
gom en Sassenheim en dat men was over
eengekomen aan de Raden dier gemeenten
voor te stellen, om, voor gezamoriiyke rekening,
dr. Bleekrode, van 's-Hage, uit te noodigen
tot het houden va* een aanschouweiyke
1 zing over electrische verlichting en tevers
te geven een schema der voorwaarden, waarop
concessie zou kunnen wordea verleend. De
Raad verklaarde eenparig zich daarmede te
kunnen vereenigen.
Nog wordt besloten d# toalage aan h-:t hoofd
der scbocl voor het schoonhouden der school
lokalen te verhoogen tot f 100.
Niets meer te behandelen zynda, sluit de
Voorzitter de vergadering.
8)
Hy is nauwelyks te herkennen, z<5ó moede
en gebroken ziet hy er uit. Nu heb ik
Margartta mo.ten beloven, dit vertrek zoo
gezellig mogelyk voor hem in te richten; het
moet een verrassing voor hem zyn."
Hy onderwierp bet vertrek asn een criti-
schen blik en schudde met een snelle be
weging van het hoofd het haar terug, dat hem
zoo dikwyls over het voorhoofd en de oogen
viel, vooral, wanneer by, zooal3 thans, veel
had moeten bukken.
„Ik heb myn best gedaan," vervolgde hy
glimlachend. „Maar of ik den smaak van myn
heer Antoni getroffen heb! Die geniale luil
Mon weet nooit hoe men zo nemen moetl
En ik ben zoo'n nuchter menscb, ik ben
altyd alleen maar op het practische bedacht.
Dat dralen en aarzelen versta ik niet. Men
kan toch niet meer dan één weg inslaan en
dat moet men zeker doen, zonder aarzeling."
Zyn stom had een eenigszins scherpen
toon aangenomen en om zyn mond plooide
zich een energieke trek. Hy had plotseling
een heel ander gezicht gekregen. Maar zoodra
sloegen de mooie meibj6soogen zich niet Daar
hem op, of het oude, verlegen lachje kwam
weer om zyn mond en hy werd rood tot
achter de ooren.
„Nu moet u do schilderyen toch eens
Jïekyken, juffrouw Stavemann." Hy bracht
haar naar den wand, waaraan verschillende
schilderyen van klein formaat hingen, mee-
rendeels landschapjes. Ean eenzame, met
riet omgroeide vyver, waarboven eenige trek
vogels vliegen. Een in herfsttint gekleurd
bosch met dryvende wolken enverwelkt
loof op den grond; een ree, die door het
ontbladerde loof gluurt. Dan weer winter
landschappen. Dwarrelende sneeuwvlokkenen
een zware, loodgryze hemel, een eenzame hut
aan den weg, een paar hoDgerige kraaien, die
van honger krassen. Daar berypt geboomte
en een zachte, wicte aarde, waarboven de
sterren fonkelen, en zich een hooge, heldere
hemel welft. Verder tooneelen van avond
stilte. Vallende schemer, waarin de voor
werpen zich oplossen, waaruit geheimzinnige,
nevelachtige beelden opstygeD, de maan stil
en groot komend uit de wolken.
Al deze scbilderyen waren eenvoudig opge
zet, hier en daar half af en over het algemeen
in een matten, grysbruinen toon gehouden.
Maar over elk doek lag een eigen bekoring,
in elke schildery was stemming. Rozekate
kende de meeste er van. "Werner ADtooi had
ze vóór zyn Munchener reis geschilderd. Hy
had zo bier achtergelaten, omdat hy er niet
tevreden over was; by noemde ze „verknoeid."
Ja zeker, ze vielen niet in bet oog, die
kleine doeköD, men moest ze zoekon en ze
met ernst en opmerkzaamheid beschouwen,
als men er de bekoring van wilde gevoelen.
Maar dan lieten ze u ook niet zoo spoedig
weer los.
Rozeka'e wydde haar aandacht aan twee
dezer doeken, die vooral boeiden door de fijne
manier, waarop ze gedaan waren. „Deze twee
zyn naar myn meening toch wel onberispa-
lyk," zeide zy; „was do schilder daar ni9t
over tevreden?"
„Ferdinand Olpeu haalde lachend de schou
ders op. „Nu misschien wel," antwoordde by
„Margareta heeft er de laatst9 hand aan ge
legd; dat verstaat zy meesteriyk. Reeds loan
vader nog leefde, probeerde zy het. Hy was
buitengewoon productief; zyn penseel was niet
altyd in staat de snelle phantasie te volgen en
zoo woekerde hy met zyn tyd. Voor het laatste
werk, bet afmaken, gunde by zich geen tyd
en zoo kreeg Margareta dat te doen. Myn zuster
is wonderbaariyk in staat zich in de idee der
kunstenaars in te denken. Zy weet precies
wat hy wil zeggen en geven. Vaak zyn het
niet meer dan een paar streken, slechts een
paar lichteffecten, die zy hier en daar aan
brengt, maar die geven het werk juist den
stempel. En komt u nu eona hier," zeido
hy, baar naar don tegenovergestelden wand
brengend, waar verschillende groote doeken
hingen en stonden.
„Deze werken zyn de vrucht der Münchener
school." Het waren alle historische doeken
op groot formaat, ryk van stoflage en kleuren,
in het oog vallend.
Zy bleven er een tydje voor stilstaan en
beschouwden ze zwygend.
„Een echte verfzwymel," zei Ferdinand
Olpen. „Precies- het tegendeel van die daar.
Dat is uit de school van een Piloty en Makait.
Een heerlyk mooi coloriot, en 6toute compo
sitie, maar veel te veel werk gemaakt van
de byzaken; er zit te woirig loven in de kop
pen. Neen, dat geschilder op groote schaal
i3 niets voor Wero6r AntoDi; zy laat te groote
speelruimte aan de phantasie; hy ban er niet
uitkomen."
„Zie eens bier, juffrouw Stavemann" hy
nam een schildery, dat togen den wand stond,
op en zette het op de kisten, die hy in den
hoek had geschoven, terwyl hy er de donker-
roode stof smaakvol omheen drapeerde,
„dat Is Antoni's eigenlyk element: portret
schilderen."
Het jonge meisje slaakte een kreet van
bewondering. In het volle licht der gasvlam
men kwam daar op een donkeren groDd een
heerlyk mooi vrouwenportret uit. Wit atlas
omhulde de teedere ledematen: over de
schouders hing, tot aan de heupen reikend,
glanzend, roodblond haar. Roode, kroezende
lokken vielen over het witte, doorschynendo
voorhoofd en daaronder keken een paar oogen
uit, groot, fonkelend, groenacbtig-blauw. Om
den rooden, gevulden mond speelde een half
verleidelyke, half spottende glimlach.
„Prachtig," fluisterde Rozekate.
„Ja, het is een schoon gelaat, maar geen
goed," voegde Ferdinand Olpen er aan toe;
„een schoon lichaam zonder ziel; de schuld
van den schilder ie het niet, want die heeft
er in gelegd wat hy kon, wellicht meer dan
er in was. Het komt my voor de ko;ie van
een portret te zyn."
„Wat is dat?" vroeg Rozokato plotseling,
terwyl zy eenige schreien nader trad en met
bevende hand op een snode wees, die over
het schoone, verleidelyke gelaat liep.
Ferdinand Olpen haalde da schouders op.
„Da schilder most in een aanval van koorts
zyn werk hebben willen verniel igen, men
heeft hem althans bewusteloos voor dit por
tret gevonden. Gelukkig schynt zyn hand
te zwak te zyn geweest, is het mes afgegle
den en is zoodoende bet kunstwerk toch niet
geheel aan de vernietiging prys gegeven."
Rozakate bleef nog eenige oogenbiikken
peinzend voor bet doek staan, terwyl do jonge
man weer aan het opruimen begoo, de laatste
schilderyen uit de kisten nam en Z9 een
plaats gaf. Zyn handen boefden echter by
dit werk; by scheen ten pro ai te zyn aan
een gewtldige, met moeite te onderdrukkon
opwinding; een paar maal baalde hy diep
adem.
Eindelyk was by gereed en nu sprak hy
het jonge meisje weder aan, in korte, ge
broken, onzektre zinnen.
„Uw verbiyf te dezer stede zal niet van
laDg n duur zyn, heb ik van myn zustrr
gehoord, juffrouw Stavemann?"
Rozekate keek op, getroffen door den toon
zyner stem.
„Ik veitrek tegen Kerstmis, eigenlyk mo9st
ik einde dezer maand reeds naar huis komen,
maar op myn cringend verzoek heb ik ver
gunning gekregen, om bier nog ean paar
weken te biyven. Ik heb my hier best bevon
den; het afscheid zal my zwaar vallen."
„O ja, hot leven is heel aangenaam in
Hannover," antwoordde hy. „Misschien mis
schien blyf ik ook niet lang meer hier,"
voegde by er stamelend aan toa.
(Wordt vervolgd.)
