N®. 11642
Zaterdag 5 Februari.
A°. 1898
<§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van <§pn- en feestdagen, uitgegeven
Dit noimncr bestaat uit TWEE
Bladen.
Eerste mad.
Leiden. 4 Februari.
Femlleton.
DE HALFBLOED.
IDSCH
DAG-BLAD
rHUS DEZER COURANT»
Voor Leiden per 8 maanden, f MD,
franco por post1.40.
Afeono'orlijko Nommors O.OOi
4PRIJS PER ADVERTENTlëNS
Van 1-6 regela 1.05. Iedere regel meer 0.17{. Grooterg
lotters naar plaatsruimte. Voor bot Incassearon buiten de st$I
wordt 0.05 berekend.
Dinsdag, den 8sten Februari a. s., des na
middags te twee uren, zal de rector magnificus
dr. Th. H. Mac Gillavry, ter plechtige tiering
Tan den S23sten Terjaardag der stichting ran
de Leidscbe boogescbooi, een redevoering
houden in het groot-auditorium van het
Academiegebouw, waartoe alle belangstellenden
worden uitgenodigd.
In een gisteravond gehouden openbare
Nutsvergadering leidde mr. H. L. Drucker
het woning-vraagstuk in.
Dat dit vraagstuk tegenwoordig met recbt
aan de orde gesteld wordt, beweerde spr.,
behoefde met 't oog op de in dat opzicht
overal in den lande bestaande onbevredigende
toestanden byna geen betoog.
Niet slechts laten de woningen te wenschen
over wat aangaat de eiscben der gezondheid,
maar ook wat haar inrichting betreft, zoodat
er in een klein bestek zoowat van alles ge
daan moet worden, gegeten, geslapen, zich
kleedon, gewerkt, enz. In de behoefte aan
doelmatige woning wordt tot nu toe nog niet
genoegzaam voorzien door bet aanbouwen van
nieuwe woningen. Daaruit volgt, dat alle be
moeiingen te dezen opzichte een tweeërlei
richling moeten volgen, zoowel van particuliere
als van gemeente- en staatszijde, nl. dat in
de oude buurten ongeschikte woningen worden
afgebroken en opnieuw opgebouwd en dat er
op vry terroin nieuwe woningen opgebouwd
worden.
Vooral van particuliere zijde kan in deze
met uitnemend succes veel worden gedaan,
ook zonder dat pbilanthropie een der eerste
en voornaamste drangredenen behoefde te
zjjo. En daarbjj behoort de overheid die par-
ticuliere pogingen te steunen en zij kan dat
door verschaffen van bouwterrein, het gemak
kelijk maken van de voorwaarden tot bouw
en, zooals bijv. in Leiden gebeurt, financieel
waarborg voor rente te geven, wat dan ook
door spr. zeer wordt aanbevolen en onder
steund.
Daarenboven rust op de gemeente de plicht
om zoo streng mogeljjk de hand te houden
aan verordeningen op het bouwen; voor
schriften omtrent onbewoonbaarverklaring ge
lijk die elders, maar vooral ook in Leiden,
met veel goeden uitslag worden ten uitvoer
gebracht en waarvan dan ook de heilzame
vruchten niet uitblijven.
Dat om een en ander ten uitvoer te kunnen
brengen de hulp van den Staat dringend
noodig is, behoeft volgens spr. geen uitvoe
rige uiteenzetting, ten einde daardoor allerlei
strijdvragen op te lossen en quaeatiën zooals
onteigening, enz. afdoende te regelen.
Spr. werd na het gehoorde door de vrij
talrijke aanwezigen warm toegejuicht.
Aan het daarop gevolgd debat werd deel-
genomen door de heeren mr. A. D. Van
Assendelft de Coningb, burgemeester van
Leiderdorp, C. H. Kouw, prof. mr. J. Oppen-
heim, den voorzitter prof. dr. P. Van Geer
en anderrn. Hunne bemerkingen op bet ge
sprokene werden door den inleider uitvoerig
weerlegd of toegelicht.
Do voorzitter sloot de vergadering met
hartelijke dankbetuiging aan den inleider; by
deelde voorts mede, dat het Departements-
bestuur zich voorstelt meer dergelijke bijeen
komsten te organiseeren ter bespreking van
gewichtige maatschappelijke vraagstukken.
De spreekbeurt voer de Volksbijeenkomst
werd gisteravond in de Stadstaal vervuld door
ds. M. Van Kleeff, alhier.
Vódr de pauze improviseerde deze bekwam*
redenaar over Bellamy'! „Het jaar 2000",
ging na wat er voor goeds zou kunnen zijn
in den gedroomden toekomststaat en sprak
uitvoerig over de quaesties Kunst, Gevange
nissen en Godsdienst.
In dien toekomststaat zou door het volk
worden uitgemaakt wie eigeniyk kunstenaars
zijn, en met warmte protesteerde de heer
Van Kleeff tegen deze opvatting. „Een kun
stenaar, 't zjj bij mat het penseel of met hamer
en beitel uitbeeldt, 't zij bjj literator of musicus
is, mag niet aan bandon worden gelegd,
gehéil vrij moet hij zich kunnen geven 1"
Gevangenissen waren in dien staat niet
meer noodig, omdat bet geld Diet meer be
stond. „Alsof," zoo zeide de heer Van Kleef,
„alleen het geld misdadigers te voorschijn
roept."
Naar de kerk gaat men in dien toekomst-
staat niet meer. Men drukt eenvoudig op een
electrischen knop, wordt aangesloten met den
predikant of den pastoor, dion men wensebt te
hooren, en krijgt zoo zonder monte een preek,
die een paar uren duurt, thuis.
Op waarlijk geestige wijze besprak de heer
Van Kleeft' een en ander, en met veel waar
doering was hy jegens den schrijver van „Het
jaar 2000" bezield, al zijn daarin volgens
spreker ook al te veel utopieen neergeiegd.
Na de pauze droeg de heer Van Kleeff twee
gedichten voor: de omvangrijke „Werkstaking"
van Francois Coppde en „Begrafenis" van
Laurillard.
Een welverdiend applaus beloonde den spre
ker voor de door hem genomen moeite, om
door zijn voordracht Telen een leerrijken avond
te bezorgen.
Wat is ('t moet ons nog eens van 't hart) de
acustiek in de zaal toch slecht I Een zoo
duidelijk redenaar als de heer Van Kleeft,
die werkelijk helder, gearticuleerd en lang-
zaam spreekt, kan zelfs in het midden van
de zaal nauwelijks worden verstaan. Men zou,
dunkt ons, wél doen eens eenige experts te
benoemen om te onderzoeken of er geen
afdoende verbeteringen aan te brengen zou
den zijn.
In plaats van den. heer A. F. G. Zeiler,
te Katwijk aan Zee, is tot secretaris der
afdeeling Leiden van de Nederlandsche Ver-
eeniging van Spoorweg-ambtenaren benoemd
de heer J. H. Hamstra, opzichter bi) de
Staatsspoorwegen alhier.
De jaarlijksche algemeens vergadering
van de Vereeniging Zuid-Holland van het
Nederlandsch Onderwijzersgenootschap zal dit
jaar gehouden worden op Zaterdag 4 Juni, te
Alfen a. d. E(jn.
Beroepen is bij de Ned.-Herv. Gem. te
Berkel en Rodenrijs (toezegging) ds. W.Zjjlstra,
te Waddingsveen.
HH. MM. de Koninginnen met prinses
Elisabeth van Waldeck-Pyrmont woonden
gisteravond eeD gedeelte van het concert by
van het „Scottish Orchestra", onder directie
van den heer W. Kes, in het gebouw van
Kunsten en Wetenschappen, te 's-Gravenhage.
HH. MM. werden bij aankomst ontvangen
door het bestuur van het gebouw, met den
heer Kes, die den hoogen bezoeksters cok
weder uitgeleide deden, bij welke laatste ge
legenheid HH. MM. den bekwamen dirigent
complimenteerden.
De heer Kes werd bjj zijn verschijning te
midden van het orkest door het publiek warm
toegejuicht. Het concert ving aan met het
„Wilhelmus" in de oude toonzetting. In den
loop van den avond, na de uitvoering van
een door hem geïnstrumenteerd nummer, ont
ving de dirigent van eenige kunstvrienden een
lauwerkrans van grooten omvang.
Gisteren waren aan het diner ten Hove ga-
noodigd de hoofden der buitenlandsche missiën
met dames en de zaakgelastigden met dames,
benevens de minister van buitenlandsche zaken
en mevrouw De Beaufort. De Koningin zat
tusschen de Koningin-Regentes «r. prinses
Elisabeth. Naast do Koningin-Regentes zat
de Russische gezant; naast prinses Elisabeth
de opperceremoniemeoster, en tegenover de
Koninginnen de Belgische gezant. Gedurende
het diner speelde de Koninklijke Militaire
Kapel.
De Koningin-Regentes heeft aan den
schout-bij-nacht Stokhuyzen, chef van den
marine staf, opgedragen de Koningin voor te
lichten omtrent de samenstelling en bet gebruik
van het personeel en materieel der Koninklijke
Marine. De voordrachten van deo schout-bij.
nacht zullen in den loop dezer maand aan
vangen.
David Bles heeft Dinsdag jl. de laatste
hand gelegd aan bet portret der Koningin,
dat thans door den kunstschilder is afgeleverd.
De Koniogin heelt Dinsdag 11. en gisteren
eenige oogenblikken geposeerd voor den beeld
houwer Wortman.
Door den minister van oorlog is bepaald,
dat de artillerie inrichtingen aan ds Hembrug
(gemeente Zaandam) en het daartoe beboo-
rende, zoowel aan de Hembrug als te Zaan
dam gehuisveste, militaire personeel, zullen
ressorteeren onder het garnizoen te Amster
dam, en dat, in verband hiermede, de ge
meenten Amsterdam en Zaandam als één
garnizoen zullen worden beschouwd.
Dezelfde minister heeft eenige wijzigingen
gebracht in de algemeens voorwaarden voor
de levering van granen ten beboeve van de
militaire bakkerijen.
De granen moeten vr(j en zonder eenige
kosten hoegenaamd ter levering worden aan
geboden op of in de daarvoor door den toe-
zienden chef aangewezen zolders of magazijnen,
ter plaatse, waar de militaire bakkerij geves
tigd ie, voor of uiterlijk op den veertienden
dag na de dagteekening van het schrijven,
waarbij een exemplaar van het door den
minister van oorlog goedgekeurde contract
door den toezienden chef aan den betrokken
aannemer is toegezonden.
Nog is door den minister onder de aan
dacht der militaire autoriteiten gebracht, dat
in tijd van vrede door hen geen marsch-orders
aan officieren of andere leden der schutterijen
mogen worden verstrekt, ook dan niet, als
dit personeel aan oefeningen van het leger
deelneemt.
Benoamd is tot directeur der coöperatieve
Etoomzuivelfabriek te Anjum (Frde heer S.
Sevenster, te Stiens.
Tot marktmeester to Utrecht is, ingaande
1 April a. s., benoemd de heer H. Koers,
directeur van de visch- en botmarkt aldaar.
Donderdag overleed te Nijmegen op 63-
jarigen leeftijd de gepens. majoor der militaire
administratie A. M. Brandenburg.
Naar het „N. v. N." verneemt, zijn de
onderhandelingen met den heer Van der Horst,
directeur der stedelijke gasfabriek te Utrecht,
wien B. en Ws. het directeurschap der Amster-
damscho gasfabrieken hadden aangeboden,
afgebroken.
Er is een oogenblik gedacht aan de benoe
ming van een algemeen directeur der gemeente-
lfike ondernemingon en B. en Ws. hadden dit
ambt toegedacht aan den heer Van Hasselt,
thans directeur der gemeentelijke water
leidingen, doch dit plan i3 afgestuit op de
overwegende administratieve bezwaren.
Thans is sprake van de benoeming van een
ingenieur, verbonden aan de Rotterdamsche
gasfabriek, tot directeur der Amsterdamsche
gasfabrieken.
Door B. en Ws. van Amsterdam worden
op voorstel van curatoren der universiteit
aldaar, voor de vervulling der vacature van
gewoon hoogieeraar in de ontleedkunde, ont
staan door het eervol ontslag, verleend aan
dr. G. Ruge, als opvolger van dezen hoog
leeraar aanbevolen: dr. O. Seydel, lector in de
ontleedkunde aan de universiteit te Amsterdam
en dr. Eug. Dubois, te Leiden.
B. en Ws. vragen den Raad tevens mach
tiging om over te gaan tot den bouw van een
brug over de Hugo De-Groot gracht, waarvan
de kosten zjjn begroot op 35,000.
Het „Haagsclio Dagblad" weet mede te
deeleo, dat de pas by het wapen der infanterie
ingevoerde nieuwe schouderbedekkingen zijn
afgekeurd en weldra door andere vervangen
worden.
Door wjjlen den zeereerw. heer P. v. d.
Valk, rustend postoor te Delfshaven, is ƒ12,000
vermaakt aan diverse r.-k. iustellingon, waar
onder 5000 aan het r.-k. armbestuur van
St--Antoniu8-Ambt.
Graaf De Sélir, de Portugeesche gezant
aan ons Hof, is na een langdurig buitenlandsch
verblijf op z(jn post teruggekeerd.
Bi) het Franscho gezantschap te 's-Gra
venhage zal binnenkort een nieuwe attaché
werkzaam gesteld worden.
De minister van buitenlandsche zaken zet
heden de reeks zijnor diners voort met een gast
maal, waaraan voornamelijk de te 's Gravenhage
wonende leden van de Kamer genoodigd zijn.
Bjj koninklijk besluit is bep 11, dat
van de hoofdofficieren bij het wapen der
artillerio kunnen zjjn: 8 kolonels (daaronder
niet begrepen de commandanten der vesting
artillerie, indien dezen kolo el zijn) en 13
luitenants-kolonel (ongerekend degenen, dis
in vervanging van ontbrekende kolonels zijn
benoemd).
De kolonel R. Sturms, commandant in
het 2de genie-comirandement, zal tegen a. a.
zomer den dienst met pensioen verlaten. Do
kapitein F. H. De Vos, van het 6de reg. inf.
te Geertruidenberg, is voor den dienst afge
keurd en wordt op pensioen gesteld. (N. R. Cl.)
Aan de officieren van de onbereden
wap os en dienstvakken is toegestaan - uit
gezonderd bfl oe diensten, door den minister
van oorlog te bc-palen een lossen mantel
te dragen van donkerblauw laken voordo
officieren van de jagers van groen laken, van
het model voor de bereJen troepen.
Het stoomschip „Veendam" vertrok 3
Februari van Rotterdam naar Nieuw York; do
„Madura," van Amsterdam naar Batavia, arri-
verrde3 Febr. teCamaran;do„PrinsHendnk,"
van AmsterJam naar Batavia, vertrok 3 Febru
ari van Genua; de Reichstag", van Oost-
Afrika naar Rotterdam en Hamburg, arriveerde
2 Februari te Lissabon.
Leiderdorp. Gelijk ook uit de achterstaande
advertentie blijkt, zal alhier op Dinsdag 8
Febr. a. s., 's avonds te zeven uren, in het
kerkgebouw der Nederl.-Herv. Gemeerte, da
tweede lezing gehouden worden, die door do
Cbr. Jongelings-Vereeniging „Abilene" der
Gemeente wordt aangeboden. Als spreker zal
optreden dr. A. H. Vermeer, predikant to
'S-Gravenbage, die als onderwerp „de Zondag''
zal behandelen, hetzelfde onderwerp, dat ZEw,
verleden jaar in een der Pniël lezingen in het
Nut te Leiden heeft besproken, en toen door
zoovelen met onverdeeld genoegen werd aan
geboord. Op vriendelijk verzoek werd door
ZEw. de keuze op dit onderwerp bepaald.
Daar de toegang tot deze lezing voor hen,'
die niet tot de Nederl. Herr. Gemeente alhier
behooren, openstaat slechts tegen betaling van
weinig plaatsgeld, kunnen velen, die zich oene
kleine wandeling en kleine uitgave willen ge
troosten, een uitnemend gecot zich verschaften.
Voorschoten. Het was oen gelukkige inval
vau het bestuur van ons departement van 't
Nut, om, toen de natuurkundige voordracht
van dr. Bleekrode, uit Den Haag, niet kon
doorgaan, hetgeen overigens te betreuren is,
den heer Johan Schmier, den bekenden bas
zanger, uit te noodigon een muzikale soirée
te komen geven. Hjj trad Donderdag-avond
met een zeer gevarieerd programma op en
oogstte veel by val van bet talrijk opgekomen
publiek, dat de zaal geheel vulde. Het eerste
deel van 't programma bestond uit aria's uit
bekende opera's als „Zauberflöte", „Juive"
enz. Het was een genot, dat men in Voor
schoten niet te dikwijls kan smakeD, om een
zanger als de heer Scbmier te hooren, wien3
machtig geluid de ni t al te groote zaal bjj-
Slot.)
,'t Spijt me, dat ik zoo laat kom," zeide
bjj, en aan de verdachte heoschbeid van zjjn
stem hoorde ik dadelijk, dat hjj den inland-
schen grog had aangesproken.
Hy stapte waggelend in do boot en plaatste
zich aan het roer.
„Vooruit, duivelskinderen!" snauwde hij
onze bemanning toe; „laten we gauw de
jammen aan boord krijgen, dan kan ik terug
komen, om dat verwenschte Zendingshuis in
brand te steken."
Langzaam ging de zwaargeladen sloep voor-
uit en we gleden uit het schijnsel van het
vuur in do zwarte nachtelijke duisternis. Be
halve nu en dan een gesmoorden vloek tegen
het scheepsvolk en dat aanhoudend geknars
op de tanden, hartstochtelijken naturen in
groote opgewondenheid eigen, gaf Hickson,
do halfbloed, geen geluid meer véór ik vroeg:
„Hickson, wat scheelt er aan? Heb je je
zuster niet kunnen vinden?"
Hy richtte zich op, en met zijn linkerhand
mjjn knie vastgrijpend, zoodat het mi) pijn
deed, zeide bjj met een vrosselijke uitbarsting
van verw6nschingen:
„Mijnheer, ze is naar de hol! Ik zal nooit
meer mijn arme kleine Katia terugzien. Ik ben
niet dronken, denk dat niet. Ik heb wel in
het dorp daar een stevigen borrel genomoD,
maar dronken ben ik niet. Maar er maalt me
iets door het hoofd, dat me dol maakt."
„En waar is je zuster dan?"
„Dat weet ik niet! Ik ging naar het Zen
dingshuis en vroeg den blanken zendeling te
spreken. Do hond was er niet. Hij en zijn
vrouw zijn naar Honululu voor een bedelpartij.
Er waren een paar van die inlandsche onder
wijzers thuis, en al wat ik uit hen kon krijgen,
was, dat Katia er niet meer was ze was
een jaar geleden weggegaan. „'Waar naar toe?"
vroeg ik. „Ik weet het niet," luidde het ant
woord in het Fanope dialect, „ze is bet slechte
pad op, en heeft ons verlaten, om naar de
walvischvaarders te gaan."
Als ieder ander dan Hickson me dat ver
teld bad, zou ik er om hebben kunnen lachen
'twas zoo iets echt karakteristieks van den
terugstootenden inlandschen zendeling van
Micronesia; maar Htcksons gejaagde, hijgende
ademhaling en trillende handen bewezen nog
hoe hij leed.
„Ik pakte hem by zijn keel tot hjj bijna
dood was en smeet hem toen bulten de deur
op den grond. Toen ging ik naar al de andere
huizen, maar iedereen liep voor me weg. Ik
nam bjj een inlander een slok grog en kwam
regelrecht terug hier naar toe." Toen zweeg
hij en tuurde zwijgend naar de scheepslichter.
Ik wist niet hoe hem mijn deelneming te
betuigen; dus zeide ik niets. We staken onze
pypen op en staarden voor ons uit. Ver weg,
het dichtst b(j de klip, lag onzo brik, waarvan
het ankerlicht julet zichtbaar was. Nog een
paar mijlen verier lagen drie of vier Ameri
kaansche walvischvaarders, waarvan woinde
duisternis slechts even de zwarte zeilen kon
den onderscheiden. Een vijfhonderd yards van
ons af lag een onttakelde, afgedankte brik, de
„Komebamchu IV", uit welks bakboordspiegel-
poorten een stroom van licht en het geluid van
vrouwenstemmen kwamen.
We waren haar juist op z(j gekomen, toen
Hickson plotseling uitriep:
„De sloep gaat zinken, mijnbeer! Roeien,
jongens! Roeien naar de brik! 't Water komt
bjj massa's over dolboord. Hoe konden jullie
kerels zoo stom zijn geen plekje open te laten
om te lossen?" En hy wendde don voorsteven
naar de brik.
Ze had twee sloepen aan bakboord. We
waren juist intyds om op zy van een daarvan
te komen eD er zoowat twee ton jammen in
te smyten of we .zouden gezonken zyn.
Het leven, dat we maakten, werd op de
brik gehoord, een hoofd werd door een der kyk-
gaten gestoken en een stem riep ons iets toe.
't Was de eigenaar van de brik, kapitein W.
„Kom aan boord en steek een sigaar op 1"
riep hy.
We lieten bet aan de bemanning over om
de jammen te verschepen en klauterden het
dek op.
Die brik en haar kapitein hadden een
wonderiyke geschiedenis. Twee jaar geleden
was het een even flinke walvischvaarder als
ooit den Grootsn Oceaan bevoer, maar door
ongehoorden tegenspoed had ze gedurende
zeven maanden kruisens nooit iets gevangen,
ofschoon in gezelschap van anderen, die goede
zaken maakten. De eigenaar, een van die
fanatiek godsdienstige Amerikanen, die door
een vreemde ironlo van het lot dikwyis over
de liederlyke bemanning van walvischvaarders
het bevel voeren, was een bekwaam en tot
dusver gelukkig man. Toen hy te Panope
aankwam, deserteerden al zyn officieren en
matrozen, om naar andere schepen te gaan.
Geheel hulpeloos werd „Walleen" gesloten. Hy
zou natuuriyk in Panope mannen by de vleet
bobben kunnen aanwerven, maar de roep van
ongeluk, die van het schip uitging, sloeg
zyn hoop om een nieuwe bemanning te krygeu
den bodem in.
Ik weet niet of de tegenspoed zyn hersens
had aangedaan, maar na een jaar lang als
een kluizenaar alleen op de blik geleefd te
hebben, greep er een plotselinge verandering
plaats in zyn karakter en gedrag. In een van
zyn sloepen aan land geroeid, had hy een
onderhoud met Nonakin, het opperhoofd van
Jakoits district, en keerde aan boord terug met
vyf of zes jonge meisjes, die by voorgoed
huisvesting gaf, van tyd tot tyd zyn zeilen,
enz. verkoopend en handel dryvend om zyn
gezin weelde te verschaffen. Na verloop van
een jaar was er zoo goed als niets van waarde
meer op de brik en W. werd volslagen
hopeloos krankzinnig.
De kajuit van de brik was groot en ruim.
De tafel, dio ze eens bijna geheel en al vulde,
was weggenomen, en de grond bedekt met
die op eigenaardige wyze vervaardigde matten
van Panope, die door de helft van beide kanten
op te rollen te gelijk rustbank en hoofdkussen
vormen. Toen Hickson en ik, den gekken
kapitein volgend, binnenkwamen, rezen oen
viertal meisjes, die op de matten lageD, op
en keken ons met groote, veroaasde, nieuws
gierige oogen aan. Hickson en ik (en by had
van jongs af heel Polynesia rondgezworven)
werden getroffen door de zeldzame schoon,
heid dier vior schepseltjes, zoo jong en
onschuldig in voorkomen, in het kwaad zoo
oud als Ninon l'Enclos.
Met ren hand op don schouder van bet
meisje dichtst by hem en zyn diepliggende
blauwe oogen op ons govestigd, wees W. ons
de meisjes aan en zeide: „Welkom, heeren,
welkom! Aanschouwt deze kleine duiveltje»,
die in de gedaante van door de zon verbrande
engelen de troost zyn van een man, door
elkeen vergeten, en vader van een gezin in
Martha's Vineyard, Yereenigde Staten van
Amerika
Toen gaf hij ons elk een sigaar en ver
zocht ons plaats te nemen, terwyl by een glas
Engelschen rum haalde.
Met een minachtenden glimlach zat Hickson
met gekruiste armen op een zwarea stoel.
Een der meisjes nam een licht van den haak,
waaraan het ophing, en ging mot W. meo om
den rum te krygen. Na een poosje hoorden
we ze terugkomen, W. met een groote met
biezen omvlochten kruik; maar er was nog
een tweede meisje by. De nieuwaangekomone
bleef dicht by W., hem met sen hand by de
hemdsmouw vasthoudend.
Toen hy bukte om de kruik op den grond
te zetten, kon ik haar go;d zien, en een
doodelyke angst grerp my aan. Ik wist
dadeiyk, dat het Hicksons zuster was! Hy
was ruw en grof gebouwd, maar toch een
knap man, en de geiykenis tusacben hem en
het meisje was sprekend. Juist opdatoogey-
blik stond Hickson zonder baar zelfs op t
