Woensdag 1 December. feze Courant wordt dagelijks, met uitzondering van. (Zon- en feestdagen, uitgegeven. N'. 11583 Zaterdag 27 November. A°. 1897 Dit ïiommer bestaat uit TWEE Dladeu. Eerste Blad. CONCERT 2?° ©-o.±lX©1;o>:o.« Een uieuw leven. Leiden, 26 November. PRIJS DEZER COÜRAETj Voor Lolden per 3 maanden, 4 f ÏXO. franco por post1.40, Afconderlyke Noromora 0.05. PRIJS DER AD VERTEN TiüCT Van X 6 regels f 1.05. Iodore regel moer 0.17J, GrooterO lettere naar plaatsruimte. Voor hot incasseeron buiten do stad. wordt 0.05 berekend. De vereenigde vergadering van dijkgraaf, hoogheemraden en hoofdingelanden van Rtfa- land stelde gisteroamiddag de begrooting van dat hoogheemraadschap, dienst 1898, vast in ontvang op 193,010.75, in uitgaaf op ƒ188,041.881/;, derhalve met oen batig saldo van 4968.86'/2. Rijnlands bundergeld werd ▼astgesMd op ƒ1.10 per H.A. Da 1ste luit. J. A. Leers, van het 4de reg. inf., en G. Breukink, van het lste reg., zijn beiden door de Geneeskundige Commissie te 's-Gravenhage geschikt bevonden om by het Indische leger te worden gedetacheerd. De kapt. E. K. Blokzijl, van het 4de reg. inf. te Leiden, wordt 1 December overgeplaatst by het 5de reg. inf. to Utrecht. De heer H. J. F. Keers, candidaat tot den H. D. te Hazerswoude, heeft, behalve de door ons reeds vermelde beroepen, nog be roepen ontvangen naar de Ned.-Hcrv. Gem. te Borsele en Schore en Vlake. Beroepen is by de Ned.-Herv. Gem. te Staphorst ds. W. Zljlstra, pred. to "Waddings veen. Voor li6t examen boekhouden K Xlt is te 's Gravenhsgo geslaagd de heer J. W. Engelkes, van Sassenheïm. Gisternamiddag werd de heer A. M. Plsyto, vroeger subst.-officier van justitie te 's-Gravenhage, thans benoemd tot officier van justitie bij do arrond.-rechtbank te Roermond, als zoodanig plechtig geïnstalleerd. Ï9 Combo nabij Biarritz is Woensdag overleden do heer R. C. Kroeson, gewezen vice-president van den Raad van Ned.-Indiö. Hy was achtereenvolgens president van Sumatra's Oostkust, gouverneur te Padang, lid en daarna vice-presidsnt van den Raad van Indiö. Zyn eerste ridderorde, de Nel. Leeuw, werd hem in 1877 verloend voer in Atjeh bewezen dienstee, waar hy in 1874 reeds by keuze tot assistent resident werd bevorderd. In de „Sts.-Ct." wordt de aandacht van belanghebbenden er op gevestigd, dat sedert 1 September II., den Isten en löden van elko maand met de uit Amsterdam vertrek kende stoomschepen van den koninklijken West-Indischen maildienst, brieven tn andera stukken naar Suriname kunnen verzonden worden. Om in die verzending te worden opgenomen, behooren do brieven en andero stukken uiteilyk den vorigen avond te Amsterdam te zyn aangekomen. In Den Haag is overleden de g9pens. kolonel, dirigeerend officier van gezondheid lste kl. by de Kon. Nod. marine P. J. Feit kamp, ridder 4de kl. van do Militaire Wil lemsorde, gerechtigd tot het crcgen van hot E:rete?ken voor krijgsverrichtingen ia Atjch. De rijschool te Amersfoort zal 1 Dec. veertig jaar hebben bestaan. Ni t geheel juist is, naar isuc „Hbl." van goed ingelichte zydo verneemt, het inricht van de „N. R. C.", dat de Regeering vóór de onderteekeniog van de overeenkomst met de Maatschappij tot Exploitatie van Staats spoorwegen betreffende het gebruik der van België over te nemen spoorwoggedeelten, zich had verzekerd, dat do concurrentie der geiyk- namige stations van den Hollandschen en Staatsspoorweg in het verkeer met Belgiö niet zal worden opgeheven. Ware deze zeker heid inderdaad door de Regecring verkregen, de directie der Hollandsche Spoorweg-Maat- schappy zou daarvan wel op een of andere wijz9 zyn in kennis gesteld. Die directie zou dan toch niet in een adres aan do Tweede Kamer, na de indiening van do bedoelde overeenkomst afgezonden, juist tegen het ontbreken van die zekerheid hare bezwaren hebben kenbaar gemaakt. Vermoedelijk heeft het bericht zijn ontstaan te danken aan een ook aan h6t „Hbl." ter ooren gekomen gerucht, dat de directie der Staatsspoorweg-Maatschappij zich voorshands niet ongeneigd zou willen verklaren om even tueel voor enkele plaatsen in ons land onder zekere omstandigheden de concurrentie te doen voortbestaan. In den Haagschen Kunstkring zal op 29 November worden geopend een tentoon stelling van etsen, van Vaarzo.i Morel, W. O. J. Nieuwenkamp, J. Graadt van Roggen en J. G. Veldheer. De tentoonstelling zal slechts enkele dagen geopend zyn. De heer Schütt, leeraar in het fluitspel aan de Kon. Muziekschool te 's-Gravenhage, heeft, met het oog op zyn leeftijd, pensioen aangevraagd en verkregen, en in zyn plaats is benoemd de heer F. Demont, solo-fluitist van het Concertgebouworkest te Amsterdam. Met ingang van 1 Jauuari a. s. zal al3 hoofdredacteur van de „N. Arnh. Ct." optre den de heer H. Pyttersen Tz., lid der Tweede Kamer. By de Exploitatie van Staatsspoorwegen in Ned.-Indiö kan als adjunct ingenieur wor den geplaatst een werktuigkundig ingenieur op een voorloopige bezoldiging van 150 's maands. Zy, die voor plaatsing in aanmerking wen- schoa te komen, behooren zich vóór 15 Dec. 1897, by gezegeld adres, te wenden tot het depaitement van koloniön. Bedankt is voor het beroep naar de Ned.-Herv. Gem. te Tzum door ds. G. H. Wagenaar, te Leeuwarden. Door twaalf te Rotterdam wonende we duwen van rijksambtenaren, wier echtgenoo- ten vóór 10 December 1888 zyn overleden of gepensionneerd, is aan den minister van financiën en aan de Tweede Kamer een adres gericht, waarin zy, met het oog op den guustigen toestand van het pensioenfonds voor weduwen en weezen van burgerlijke ambtenaren, verzoeken, (Ut haar by de wet het qelite ie pensioen zal verzekerd worden, zoodat zö met de andere weduwen geiyk worden g^-tsld. Tot nog toe ontvangen zy Vs van het geheels pensioen. Het stoomschip „Bloemfontein", van AmsterduL naar Kaapstad, arriveerde 24 Nov. te Graveseiu; de „Koningin Wilhelmina", van Amsterdam naar Batavia, vertrok 25 Nov. van Gsnua; de „Ttlamon," van Amsterdam en Liverpool naar Java, arriveerde 24 Nov. te Singapore do „Voorwaarts", van Batavia naar Anutcrdaci, vertrok 25 Nov. van Port Said. Alkomade: De eerste zitting van den militieraad voor de lichting 1898 zal voor deze gemeente gehouden worden te Leiden, den löden December a. s,, des voormiddags te kwart over elven, in het Invalidenhuis. Benthuizen: By da gehouden verkie zing van één kerkvoogd en twee notabelen, wegens periodieke aftreding, zyn de aftredenden allen herkozen, en wel tot kerkvoogd do lieer L. Noordara; tot notabelen de hoeren S. Van den Berg en J. Bogaards. K a t w y k Hot was, gelyk reeds gemeld, Woensdag feest in St.-Willibrords Gymnasium te Katwyk aan den Ryn. Vrooiyk wapptrdo de driekleur van den geveltrans tnwfjd ston den de poorten open, om de talrijke oud- éluves te ontvangen, die, gehoor gevende aan de roepstem van het feestcomité, uit alle oorden des lands zich hadden opgemaakt, om hulde te gaan beluigen aan hunnen oud professor „Père" W. Wilde, die 50 jaren ge leden zyn intrede deed in de Sociëteit van Jezus en in die halve eeuw ruim 45 jaren te Katwyk de Poësis en de Rhotorica gedo ceerd heeft. In den ochtend werd het fee3t kerkeiyk gevierd door een Solemneele H. Mis, waarbij hst verdienstelijk koor der élöves eon Mi3 a capella in palestrjjnschen styi uitvoerde. Na de receptio, waarby, naar men vreet, mr. v. d. Biesen de feestrede hield en nacisna allo oud-leerlingen van den jubilaris dezen een stoffelijk biyk van hunne dankbaarheid on hulde overhandigde, waarvoor de Père op zyn eigenaardige geestige wyzo antwoordde, werden allen dcor don Zeoreerw. liter direc teur aan een feestmaal vereenigd in de groote recreatiezaal „Mutua Fides," voor deze gelegen heid in een eetzaal herschapen. Gedureüde het diner, door vroolyke muziek opgeluisterd, werd door een der élèves, dan heer Roes, een adres in de GrLksche taal voorgelezen, door den jubilaris, even ens in het Grieksch, beantwoord. Door vele sprekers werd nog het woord gevoerd, o. a. door de heeren mr. Kolkman, die in een luid toegejuichte, dikwijls door uitbundig gelach onderbroken rede naast Père Wilde de professoren herdacht uit do jaren, door hem te Katwyk doorgebracht, en thans nog aldaar werkzaam; door mr. Kolfschoten, die op de algemeen erkende verdiensten van pater Wilde als historicus wees, door het gezegde van prof. Cobet aan te halen, spre kende over oen geschiedkundig geschilpunt: Vraag het Pater Wilde in Katwyk; als dia bet niet weet, dan weet niemand het in Neder land; door mr. Sohölvinck e. t. q. De Zeer- eerw. directeur, dr. Van Oppenraay, las daarna een Latynsch schrijven voor van Pater Ploeg man, uit Rome, waarin werd medegedeeld, dat Z. H. de Paus den jubilaris Zyoen zegen schonk, welk bericht met langdurig applaus begroet werd. Te zes uren werd in de concertzaal door het Orkest onder leiding van Pater De SonDa- ville een uitvoering gegeven, die, geacheveerd en keurig als altyd, nog werd opgeluisterd door de medewerking van den heer Henri Spendel, concertzaDger, als zangleeraar aan SOPHIE e» JOHANNA IIEYMANN. Ons streven, om van tyd tot tyi de ge legenheid te bieden een concert of schouw burg-voorstelling te kunnen by wonen tegen zóódan'gon toegangsprijs, dat men „en familie" daar heen kan gaan en gezamenlijk kan ge nieten van hetgeen wordt aangeboden, is tot dusverre in goede aarde gevallen l En zooals het meer gaat, wanneer men aangemoedigd wordt door een goed resultaat, dan wordt men stoutmoediger 1 We hebben thans niemand minder dan de Dames fiSeymann gevraagd voor on zo A bonnés maar ook uitsluitend voor Bien te willen optreden. Dat kunstenaars in den vollen zin des woords en de Dames Heymann kunnen zeer zeker op dien mam aanspraak maken niet geiing zyn in hunne eischen, hebben we thans ondervonden, maar wy rekenen op da tot nog toe ondervonden medewerking onzer Abonné3 en waar wy hun thans 9en concert bieden, waar de Dames Heymann optreden, de éóne als pianiste, die een hoogtepunt bereikt heeft zooals sleeht3 aan de begaafden vergund is te bereiken, de andero als zangeres, met een prachtige, lieve sopraanatem, on daarenboven Hcory $uch als vlolist van den eersten rang, wians virtuositeit geene grenzen schijnt te kennen, die spoelt met esn kristalheldere absolute reinheid, daar kan het niet anders of de groote Stadszaal moet wederom een gezslligen aan blik opleveren. Een avond van zeldzaam kunstgenot, een concert, lat werkelijk eenig is, mag men niet laten voorbijgaan; het is oen genot voor de ouderen, het werkt veredelend op de jongeren! Dan. De Lange Z9gt dan ook van de pianiste: „Zij speelt met groote gemakke lijkheid, groote zekerheid on met veel smaak. Over het spel van deze jonge kunstenares ligt een waas van poëzie, dat aan al haar doen en laten iets zeer aantrekkelyks geeft. Ook aan kracht ontbreekt bet dezer vrouw niet, zoodat zy de gewenschte variëteit in haar klankeffecten weet te brengen." En van de zangeres: „Mij. Sophie Heymann heeft osn lichte, lieve sopraaDstem, die zy geducht h9eft bearbeid en waarvan zy wel gebruik weet te maken." Verder schryft Hugo Nolthenius over Henry Such, den violist: „En nóg een kracht van belaüg leerden 2) „Han gelukkige dagen," hoe duideiyk ston den zo baar voor den geest I 't Was juist zoo'n schoonen nacht geweest en ook zoo'n helderen maneschijn, toen zo heimoiyk de eenvoudige oude farm ontvloden was, waar ze met haar grootouders woonde. Met viyt en vroomheid hadden Z3 het vroeg reeds ouderlooze meisje opgevo9d, maar ze was van hen gegaan, om hem te volgen, wiens omgang de oude lieden verboden had- tien, omdat ze zyn karakter wantrouwden en liever een anderen man voor haar wenschten. Ach, de oude vrouw B3g zyn zonnige oogen niet, hoorde ook niet zyn vroolyken lach; ze wisten niet hoe lief ze elkander reeds hadden! Alle omgang met hem was haar verboden, maar toch zagen ze elkander hier en daar, wist hy haar te overtuigen, dat zy breken moest met haar grootouders en hem volgen. Stil waren zo weg gevlucht en lieten zich in het naastbij zijnde stadje trouwen. Uit de courant hadden Z3 vernomen, dat iemand gezocht werd om tydelyk aan 't hoofd van een boerderij te staan. Daar zouden zo heentrekken, maar to9n zo er aankwamoD, was reeds een ander hun vóór geweest. Door de eerste teleurstelling lieten ze zich echter niet ter neer slaan: nu vonden ze hier, dan daar hun brood. En ze waren gelukkig we kennen in den by Joachim zich gevormd hebbenden Engelschen violist Henry Such. „Een zeer mooie GuadagDini wordt meester lijk door dezen jongen virtuoos bespeeld. De buitengewone, opeengestapelde moeilijkheden in het overigens nog maar weinig te genieten Thema en Variaties van Paganini overwon hy schitterend. In de Sonate Op. 8 van Grieg, met do pianiste gespeeld, en in een paar gedeelten uit een concert van Raff gaf deze violist tevens biyk van een gezonde muzikale ontwikkeling." Men ziet dushet is een bijzondere avondIs het daarom niet met reden, dat wy op den steun rekenen onzer Abonnés, vooral nu wy dezon kunstavond wederom aanbieden op dezelfde voorwaarden als die by het laatste concert, in de Stadszaal door ons gegeven? Het Concert zal plaats hebben op Morgenavond zal men in het Dagblad het Bewijs vinden, waarop vier plaatsen ge nomen kunnen worden aan ons Bureel, Doeza- straat 1, alwaar ook de plaatsbespreking plaats heeft tegen 1© Ceots extra, van Zaterdag avond zeven uron af. Niet zonder reden werd er vreugde gevoeld door de leden der Leidscho Studsnten-Ont- houderevereeniging, toen het welslagen over dacht werd van de gisteravond gehouden openbare vergadering voor studenten. Want niet minder dan tweehonderd der com- militonen, waaronder ai'.e dames-studenten op tweo na, waren bgeengekomon, on ook de professoren Gunning en Bolland hadden de vergadering met hun bgzyn vereerd. Uitstekende, bezielende referaten leverdon de gonoodigde sprekers, de heeren ds. N. J. C. Schermerhom en dr. B. P. B. Plantinga, waarvan do laatste ook oenige grepen nam uit zyn kennis als medicus, maar die beiden op don voorgrond stelden het ethisoh-sociale beginsel der onthouding. Van de gelegenheid tot debat maakte p;of. Gunning gebruik, die op onwaardeerbare w(jzo tot twee malen het woord voerde, en prof. Bolland, die wel nog geen onthouder was, maar byna gehoel met het slroven der ont houding instemde. Aan prof. Bolland werd, toen Z.Hooggel. den wensch te kennen gaf zich aan te sluiten aan do beweging, het eerelidmaatschap aer vereeniging aangeboden. Ton Raadhuize te 's-Gravenhage is aanbe steed het laveren van gegoten IJzeren straat- kolken, enz., in 8 perceelen. Minsto inschrijvers waren, voor zoover de totaal-opgaven betreft: de Kon. Ned. Grofsmoderg to Leiden voor do perceelen 1, 3, 4, 6, 7 en 8 rosp. voor 4700, ƒ1210, ƒ1530, ƒ90, ƒ68 en ƒ115, on do Ulftscbo Ijzergieterij firma Bellaait, Becking en Bongers, te Ulft, voor de pcrc. 2 en 5 resp. voor ƒ864 en 787. geweest, hoewel ze soms oen hardon strijd streden. Haar grootouders, die daarginds treurden en weenden, hadden ze vergeton, totdat zo na allerlei wisselvalligheden in h6t zuiden van BraziliS zich vestigden. Henry Ericson had daar een goede betrek king gekregen in een handel van spiritualiën en andero hartsterkingen tegen de koorts. Ze woonden in een keurig huisje en waren tevredon en gelukkig; maar cr was tegenspoed gekomen, want Henry ging den weg op, dien vele vreemden gaan: hij dronk brandewijn, eerst weinig, maar later al meer en meer. Met schrik bemerkte zij dit gevaar, zo smeekte, ze bad hem om het gif te laten staan, maar het was tevergeefs, het wa3 al te laat. Telkens beloofde hy haar wol om te keeren, maar hy hield zyn belofte niet. Zelden kwam hy weer thuis. Miss Eres gedachtengang werd gestaakt door het blaffen van den hond, die onder haar venster stond. Ze was anders nooit bang, maar nu rilde zo over baar geheele lichaam: waar was baar rust, haar zelfbeheersching? Zóó had de hond gehuild in den nacht, toen twee kameraden Henry thuisbrachten. Zij hadden hem op den grond gclcgl, en mot een wilden kreot had zij zich op hem go- worpen. „Dood! doodi" had ze geroepen. Het bloed stolde in haar aderen van schrik. Maar Henry richtte zich half met moeite op, riep haar oen dronkenmansaardigheid toe, en bewusteloos viel ze neor. Die achok was te hevig voor haar geweest, eenige maanden later was haar jongste kind geboren en spoedig daarna bad ze Henry Ericson verlaten. Z9 was naar G. gegaan en de predikant, die haar tot grooten stoun was geweest, had haar scheiding bevorderd. De hond huilde en blafte weer. „O, die nacht, die vreosolyke nacht!" Miss Ere sloot het venster om rust te zo6ken. Na een slapeloozen nacht stond ze op, om haar plichten weer te aanvaarden. Om twaalf uren meldde zich de bezoeker van gisteren weer aan. Ze boefje, toen ze de hooge gestalte her kende. „Henry Ericson, wat wilt gy?" „U zien," antwoordde hy, eenigo etappen naar voren tredende. Met gebogen hoofd stond hy voor haar. „Ik was by Dr. Johnson," begon hy weer, terwyl zy hem zwijgend aanzag. „Margret," zeida bij op smeekenden toon, torwyi zy haar gezicht opzettelijk van hem afwendde. „Zie my aan, ik ben een beter mensch geworden dan vrosger, luister, Mar gret. Ik lieb my met alle kracht uit myn ellendigen toestand losgerukt, ben uit de zaak gegaan en nu verdien ik op een andera wijze goed geld, en dat kom ik je nu brengen, voor jezelf en voor do kinderen." „Ik heb niets noodig," antwoordde ze op koelen toon, „en spoedig zal ik do kinderen gobeel voor myn rekening nemen. Heb je baby ook gezien?" ,Neen, ik zal gaan, als je belooft, dat het beter isl" „Neon, ga Diet," zeide ze scherp, terwyl er een smartvolle trok over baar gelaat kwam. „Lucie verzorgt het goed," voegde ze er by. „Meg, Meg, ach, kom weer terug I" riep hy plotseling hartstochtelyk uit. „Ik ben zoo ongolukkig en j j ook." „Henry, jo weet, dat dat voorby is. Ik smook je, ga weg, blijf r.iet langer hier." „Margref, denk aan vroeger. O, stoot my niet zoo van je, voordat ik je nog eons spreek. Dj rust van myn leven hangt er van af." Tranen verduisterden zijn oogon. „Ga heen, Henry, bet is beter zooi" „Goed, maar, Meg, hedenmiddag ben ik vry, kom dan bjj Dr. Johnson. O, maak mg niet waanzinnig, doe mij dien laatsten dienst." „Ik zal komen," zoida zo eindelijk, „maar hoop op niets." Met een dankbaren blik liet hy haar alleen en vertrok. Rustig en ernstig trad Miss Ere de klasse weer Linnen, vervulde nog eenigo kleine piich- ton en ging zich toen klaeden om uit te gaan. Vóór ze uitging, k6ek ze nog even in den spiegel Zoo treurig bad er haast nog uooit ui'g-r'.en- ITat gryze j - f'je met den een- vt-uTgtn zwarten ma: :ei «n hoed stomden wonderwel overeen met ba «t.l, bleek gezicht. Het viel haar plotseii. g m. hoe rond en vrooiyk dat vroeger gewaist was. Met haastigen tred doorschreed ze de stad, om do buurt van de Engolscbo kolonie te bereiken, toen Henry haar reeds te gemoet trad. Hoe goed zag hy er uit! Deerden een man de stormon dan niet, terwyl een vrouw verwelkte als het gras? Henry's gelaat ver helderde, toen hy op haar toe trad. „Meg, toe, ga meda naar het Engelsche kcrkh»f; daar zyn wo vry en daar kunnen we rustig praten." „Alleen met God," zeide ze met bevendo lippen; toch volgde ze hem op den eenzamen wog. Toen ze het lieflyke kerkhof bereikten, zwegen ze nog steeds. Langzaam liepen ze langs de graven tot achter in een laan, waar een omgevallen boomstam lag; daar zetten ze zich op neder. „Dank je, Meg, dat je gekomen bent," stamelde Henry. Ze waagde niet naar hem op te zien. „Je bent goed, dat weet ik, maar, o, wat heeft het ongeluk je ernstig gemaakt, of lie ver myn [ongeluk. Doe je hood af; wil je?" Haar mooi goudblond haar, niet langer door don hoed in bedwang gehouden, sprong aan alio kanten om haar gezicht heen. „O, hoe mooi is weer je haar," zeide hy, bewonderend naar haar ziende, „ik heb het altyd zoo lief gevonden en was de eerste, die je dat zeide, weet je bet nog, Meg? Hot kind ïykt op jo," vervolgde hy, haar nog altyd aanziende. „Neen, het iykt op jou, het heeft jouw oogen en jouw mond." Snel keek zo weer voor zich. „Denk je wel eens aan my, als hy lacht," vroeg hy plots.ling ernstig. „Meg, je bant van my gegaan, je hebt mijn kinderen van mij vervreemd en mijn geld wil je niet hebben, maar het gezicht van ons kind kan je niet veranderen. Biyf," smeekto hy, toen ze opsprong om hoen te gaan, „ik denk aan myn belofte.'" (Siot volgt.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1897 | | pagina 1