Woensdag 1 December.
feze Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van. (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
N'. 11583
Zaterdag 27 November.
A°. 1897
Dit ïiommer bestaat uit TWEE
Dladeu.
Eerste Blad.
CONCERT
2?° ©-o.±lX©1;o>:o.«
Een uieuw leven.
Leiden, 26 November.
PRIJS DEZER COÜRAETj
Voor Lolden per 3 maanden, 4 f ÏXO.
franco por post1.40,
Afconderlyke Noromora 0.05.
PRIJS DER AD VERTEN TiüCT
Van X 6 regels f 1.05. Iodore regel moer 0.17J, GrooterO
lettere naar plaatsruimte. Voor hot incasseeron buiten do stad.
wordt 0.05 berekend.
De vereenigde vergadering van dijkgraaf,
hoogheemraden en hoofdingelanden van Rtfa-
land stelde gisteroamiddag de begrooting van
dat hoogheemraadschap, dienst 1898, vast
in ontvang op 193,010.75, in uitgaaf op
ƒ188,041.881/;, derhalve met oen batig saldo
van 4968.86'/2. Rijnlands bundergeld werd
▼astgesMd op ƒ1.10 per H.A.
Da 1ste luit. J. A. Leers, van het 4de
reg. inf., en G. Breukink, van het lste reg.,
zijn beiden door de Geneeskundige Commissie
te 's-Gravenhage geschikt bevonden om by
het Indische leger te worden gedetacheerd.
De kapt. E. K. Blokzijl, van het 4de reg.
inf. te Leiden, wordt 1 December overgeplaatst
by het 5de reg. inf. to Utrecht.
De heer H. J. F. Keers, candidaat tot
den H. D. te Hazerswoude, heeft, behalve de
door ons reeds vermelde beroepen, nog be
roepen ontvangen naar de Ned.-Hcrv. Gem.
te Borsele en Schore en Vlake.
Beroepen is by de Ned.-Herv. Gem. te
Staphorst ds. W. Zljlstra, pred. to "Waddings
veen.
Voor li6t examen boekhouden K Xlt is
te 's Gravenhsgo geslaagd de heer J. W.
Engelkes, van Sassenheïm.
Gisternamiddag werd de heer A. M.
Plsyto, vroeger subst.-officier van justitie te
's-Gravenhage, thans benoemd tot officier van
justitie bij do arrond.-rechtbank te Roermond,
als zoodanig plechtig geïnstalleerd.
Ï9 Combo nabij Biarritz is Woensdag
overleden do heer R. C. Kroeson, gewezen
vice-president van den Raad van Ned.-Indiö.
Hy was achtereenvolgens president van
Sumatra's Oostkust, gouverneur te Padang,
lid en daarna vice-presidsnt van den Raad
van Indiö. Zyn eerste ridderorde, de Nel.
Leeuw, werd hem in 1877 verloend voer in
Atjeh bewezen dienstee, waar hy in 1874
reeds by keuze tot assistent resident werd
bevorderd.
In de „Sts.-Ct." wordt de aandacht van
belanghebbenden er op gevestigd, dat sedert
1 September II., den Isten en löden van
elko maand met de uit Amsterdam vertrek
kende stoomschepen van den koninklijken
West-Indischen maildienst, brieven tn andera
stukken naar Suriname kunnen verzonden
worden.
Om in die verzending te worden opgenomen,
behooren do brieven en andero stukken uiteilyk
den vorigen avond te Amsterdam te zyn
aangekomen.
In Den Haag is overleden de g9pens.
kolonel, dirigeerend officier van gezondheid
lste kl. by de Kon. Nod. marine P. J. Feit
kamp, ridder 4de kl. van do Militaire Wil
lemsorde, gerechtigd tot het crcgen van hot
E:rete?ken voor krijgsverrichtingen ia Atjch.
De rijschool te Amersfoort zal 1 Dec.
veertig jaar hebben bestaan.
Ni t geheel juist is, naar isuc „Hbl."
van goed ingelichte zydo verneemt, het inricht
van de „N. R. C.", dat de Regeering vóór
de onderteekeniog van de overeenkomst met
de Maatschappij tot Exploitatie van Staats
spoorwegen betreffende het gebruik der van
België over te nemen spoorwoggedeelten, zich
had verzekerd, dat do concurrentie der geiyk-
namige stations van den Hollandschen en
Staatsspoorweg in het verkeer met Belgiö
niet zal worden opgeheven. Ware deze zeker
heid inderdaad door de Regecring verkregen,
de directie der Hollandsche Spoorweg-Maat-
schappy zou daarvan wel op een of andere
wijz9 zyn in kennis gesteld. Die directie zou
dan toch niet in een adres aan do Tweede
Kamer, na de indiening van do bedoelde
overeenkomst afgezonden, juist tegen het
ontbreken van die zekerheid hare bezwaren
hebben kenbaar gemaakt.
Vermoedelijk heeft het bericht zijn ontstaan
te danken aan een ook aan h6t „Hbl." ter
ooren gekomen gerucht, dat de directie der
Staatsspoorweg-Maatschappij zich voorshands
niet ongeneigd zou willen verklaren om even
tueel voor enkele plaatsen in ons land onder
zekere omstandigheden de concurrentie te
doen voortbestaan.
In den Haagschen Kunstkring zal op
29 November worden geopend een tentoon
stelling van etsen, van Vaarzo.i Morel, W.
O. J. Nieuwenkamp, J. Graadt van Roggen
en J. G. Veldheer. De tentoonstelling zal
slechts enkele dagen geopend zyn.
De heer Schütt, leeraar in het fluitspel
aan de Kon. Muziekschool te 's-Gravenhage,
heeft, met het oog op zyn leeftijd, pensioen
aangevraagd en verkregen, en in zyn plaats
is benoemd de heer F. Demont, solo-fluitist
van het Concertgebouworkest te Amsterdam.
Met ingang van 1 Jauuari a. s. zal al3
hoofdredacteur van de „N. Arnh. Ct." optre
den de heer H. Pyttersen Tz., lid der Tweede
Kamer.
By de Exploitatie van Staatsspoorwegen
in Ned.-Indiö kan als adjunct ingenieur wor
den geplaatst een werktuigkundig ingenieur
op een voorloopige bezoldiging van 150
's maands.
Zy, die voor plaatsing in aanmerking wen-
schoa te komen, behooren zich vóór 15 Dec.
1897, by gezegeld adres, te wenden tot het
depaitement van koloniön.
Bedankt is voor het beroep naar de
Ned.-Herv. Gem. te Tzum door ds. G. H.
Wagenaar, te Leeuwarden.
Door twaalf te Rotterdam wonende we
duwen van rijksambtenaren, wier echtgenoo-
ten vóór 10 December 1888 zyn overleden
of gepensionneerd, is aan den minister van
financiën en aan de Tweede Kamer een adres
gericht, waarin zy, met het oog op den
guustigen toestand van het pensioenfonds
voor weduwen en weezen van burgerlijke
ambtenaren, verzoeken, (Ut haar by de wet
het qelite ie pensioen zal verzekerd worden,
zoodat zö met de andere weduwen geiyk
worden g^-tsld. Tot nog toe ontvangen zy
Vs van het geheels pensioen.
Het stoomschip „Bloemfontein", van
AmsterduL naar Kaapstad, arriveerde 24 Nov.
te Graveseiu; de „Koningin Wilhelmina", van
Amsterdam naar Batavia, vertrok 25 Nov.
van Gsnua; de „Ttlamon," van Amsterdam
en Liverpool naar Java, arriveerde 24 Nov.
te Singapore do „Voorwaarts", van Batavia
naar Anutcrdaci, vertrok 25 Nov. van Port Said.
Alkomade: De eerste zitting van den
militieraad voor de lichting 1898 zal voor
deze gemeente gehouden worden te Leiden,
den löden December a. s,, des voormiddags te
kwart over elven, in het Invalidenhuis.
Benthuizen: By da gehouden verkie
zing van één kerkvoogd en twee notabelen,
wegens periodieke aftreding, zyn de aftredenden
allen herkozen, en wel tot kerkvoogd do lieer
L. Noordara; tot notabelen de hoeren S. Van
den Berg en J. Bogaards.
K a t w y k Hot was, gelyk reeds gemeld,
Woensdag feest in St.-Willibrords Gymnasium
te Katwyk aan den Ryn. Vrooiyk wapptrdo
de driekleur van den geveltrans tnwfjd ston
den de poorten open, om de talrijke oud-
éluves te ontvangen, die, gehoor gevende aan
de roepstem van het feestcomité, uit alle
oorden des lands zich hadden opgemaakt, om
hulde te gaan beluigen aan hunnen oud
professor „Père" W. Wilde, die 50 jaren ge
leden zyn intrede deed in de Sociëteit van
Jezus en in die halve eeuw ruim 45 jaren
te Katwyk de Poësis en de Rhotorica gedo
ceerd heeft.
In den ochtend werd het fee3t kerkeiyk
gevierd door een Solemneele H. Mis, waarbij
hst verdienstelijk koor der élöves eon Mi3 a
capella in palestrjjnschen styi uitvoerde.
Na de receptio, waarby, naar men vreet,
mr. v. d. Biesen de feestrede hield en nacisna
allo oud-leerlingen van den jubilaris dezen een
stoffelijk biyk van hunne dankbaarheid on
hulde overhandigde, waarvoor de Père op
zyn eigenaardige geestige wyzo antwoordde,
werden allen dcor don Zeoreerw. liter direc
teur aan een feestmaal vereenigd in de groote
recreatiezaal „Mutua Fides," voor deze gelegen
heid in een eetzaal herschapen.
Gedureüde het diner, door vroolyke muziek
opgeluisterd, werd door een der élèves, dan
heer Roes, een adres in de GrLksche taal
voorgelezen, door den jubilaris, even ens in
het Grieksch, beantwoord.
Door vele sprekers werd nog het woord
gevoerd, o. a. door de heeren mr. Kolkman,
die in een luid toegejuichte, dikwijls door
uitbundig gelach onderbroken rede naast Père
Wilde de professoren herdacht uit do jaren,
door hem te Katwyk doorgebracht, en thans
nog aldaar werkzaam; door mr. Kolfschoten,
die op de algemeen erkende verdiensten van
pater Wilde als historicus wees, door het
gezegde van prof. Cobet aan te halen, spre
kende over oen geschiedkundig geschilpunt:
Vraag het Pater Wilde in Katwyk; als dia
bet niet weet, dan weet niemand het in Neder
land; door mr. Sohölvinck e. t. q. De Zeer-
eerw. directeur, dr. Van Oppenraay, las daarna
een Latynsch schrijven voor van Pater Ploeg
man, uit Rome, waarin werd medegedeeld,
dat Z. H. de Paus den jubilaris Zyoen zegen
schonk, welk bericht met langdurig applaus
begroet werd.
Te zes uren werd in de concertzaal door
het Orkest onder leiding van Pater De SonDa-
ville een uitvoering gegeven, die, geacheveerd
en keurig als altyd, nog werd opgeluisterd
door de medewerking van den heer Henri
Spendel, concertzaDger, als zangleeraar aan
SOPHIE e» JOHANNA IIEYMANN.
Ons streven, om van tyd tot tyi de ge
legenheid te bieden een concert of schouw
burg-voorstelling te kunnen by wonen tegen
zóódan'gon toegangsprijs, dat men „en familie"
daar heen kan gaan en gezamenlijk kan ge
nieten van hetgeen wordt aangeboden, is tot
dusverre in goede aarde gevallen l
En zooals het meer gaat, wanneer men
aangemoedigd wordt door een goed resultaat,
dan wordt men stoutmoediger 1
We hebben thans niemand minder dan de
Dames fiSeymann gevraagd voor on zo
A bonnés maar ook uitsluitend voor
Bien te willen optreden.
Dat kunstenaars in den vollen zin des
woords en de Dames Heymann kunnen
zeer zeker op dien mam aanspraak maken
niet geiing zyn in hunne eischen, hebben
we thans ondervonden, maar wy rekenen op
da tot nog toe ondervonden medewerking
onzer Abonné3 en waar wy hun thans
9en concert bieden, waar de Dames Heymann
optreden, de éóne als pianiste, die een
hoogtepunt bereikt heeft zooals sleeht3 aan
de begaafden vergund is te bereiken, de andero
als zangeres, met een prachtige, lieve
sopraanatem, on daarenboven Hcory $uch
als vlolist van den eersten rang, wians
virtuositeit geene grenzen schijnt te kennen,
die spoelt met esn kristalheldere absolute
reinheid, daar kan het niet anders of de groote
Stadszaal moet wederom een gezslligen aan
blik opleveren.
Een avond van zeldzaam kunstgenot, een
concert, lat werkelijk eenig is, mag men niet
laten voorbijgaan; het is oen genot voor de
ouderen, het werkt veredelend op de jongeren!
Dan. De Lange Z9gt dan ook van de
pianiste: „Zij speelt met groote gemakke
lijkheid, groote zekerheid on met veel smaak.
Over het spel van deze jonge kunstenares
ligt een waas van poëzie, dat aan al haar
doen en laten iets zeer aantrekkelyks geeft.
Ook aan kracht ontbreekt bet dezer vrouw
niet, zoodat zy de gewenschte variëteit in
haar klankeffecten weet te brengen."
En van de zangeres: „Mij. Sophie
Heymann heeft osn lichte, lieve sopraaDstem,
die zy geducht h9eft bearbeid en waarvan zy
wel gebruik weet te maken."
Verder schryft Hugo Nolthenius over Henry
Such, den violist:
„En nóg een kracht van belaüg leerden
2)
„Han gelukkige dagen," hoe duideiyk ston
den zo baar voor den geest I
't Was juist zoo'n schoonen nacht geweest
en ook zoo'n helderen maneschijn, toen zo
heimoiyk de eenvoudige oude farm ontvloden
was, waar ze met haar grootouders woonde.
Met viyt en vroomheid hadden Z3 het vroeg
reeds ouderlooze meisje opgevo9d, maar ze
was van hen gegaan, om hem te volgen,
wiens omgang de oude lieden verboden had-
tien, omdat ze zyn karakter wantrouwden en
liever een anderen man voor haar wenschten.
Ach, de oude vrouw B3g zyn zonnige oogen
niet, hoorde ook niet zyn vroolyken lach;
ze wisten niet hoe lief ze elkander reeds
hadden!
Alle omgang met hem was haar verboden,
maar toch zagen ze elkander hier en daar,
wist hy haar te overtuigen, dat zy breken
moest met haar grootouders en hem volgen.
Stil waren zo weg gevlucht en lieten zich
in het naastbij zijnde stadje trouwen.
Uit de courant hadden Z3 vernomen, dat
iemand gezocht werd om tydelyk aan 't hoofd
van een boerderij te staan. Daar zouden zo
heentrekken, maar to9n zo er aankwamoD,
was reeds een ander hun vóór geweest.
Door de eerste teleurstelling lieten ze zich
echter niet ter neer slaan: nu vonden ze hier,
dan daar hun brood. En ze waren gelukkig
we kennen in den by Joachim zich gevormd
hebbenden Engelschen violist Henry Such.
„Een zeer mooie GuadagDini wordt meester
lijk door dezen jongen virtuoos bespeeld. De
buitengewone, opeengestapelde moeilijkheden
in het overigens nog maar weinig te genieten
Thema en Variaties van Paganini overwon
hy schitterend. In de Sonate Op. 8 van Grieg,
met do pianiste gespeeld, en in een paar
gedeelten uit een concert van Raff gaf deze
violist tevens biyk van een gezonde muzikale
ontwikkeling."
Men ziet dushet is een bijzondere
avondIs het daarom niet met reden, dat wy
op den steun rekenen onzer Abonnés, vooral
nu wy dezon kunstavond wederom aanbieden
op dezelfde voorwaarden als die by het laatste
concert, in de Stadszaal door ons gegeven?
Het Concert zal plaats hebben op
Morgenavond zal men in het Dagblad het
Bewijs vinden, waarop vier plaatsen ge
nomen kunnen worden aan ons Bureel, Doeza-
straat 1, alwaar ook de plaatsbespreking plaats
heeft tegen 1© Ceots extra, van Zaterdag
avond zeven uron af.
Niet zonder reden werd er vreugde gevoeld
door de leden der Leidscho Studsnten-Ont-
houderevereeniging, toen het welslagen over
dacht werd van de gisteravond gehouden
openbare vergadering voor studenten.
Want niet minder dan tweehonderd der com-
militonen, waaronder ai'.e dames-studenten
op tweo na, waren bgeengekomon, on ook
de professoren Gunning en Bolland hadden
de vergadering met hun bgzyn vereerd.
Uitstekende, bezielende referaten leverdon
de gonoodigde sprekers, de heeren ds. N. J.
C. Schermerhom en dr. B. P. B. Plantinga,
waarvan do laatste ook oenige grepen nam
uit zyn kennis als medicus, maar die beiden
op don voorgrond stelden het ethisoh-sociale
beginsel der onthouding.
Van de gelegenheid tot debat maakte p;of.
Gunning gebruik, die op onwaardeerbare w(jzo
tot twee malen het woord voerde, en prof.
Bolland, die wel nog geen onthouder was,
maar byna gehoel met het slroven der ont
houding instemde.
Aan prof. Bolland werd, toen Z.Hooggel.
den wensch te kennen gaf zich aan te sluiten
aan do beweging, het eerelidmaatschap aer
vereeniging aangeboden.
Ton Raadhuize te 's-Gravenhage is aanbe
steed het laveren van gegoten IJzeren straat-
kolken, enz., in 8 perceelen. Minsto inschrijvers
waren, voor zoover de totaal-opgaven betreft:
de Kon. Ned. Grofsmoderg to Leiden voor do
perceelen 1, 3, 4, 6, 7 en 8 rosp. voor 4700,
ƒ1210, ƒ1530, ƒ90, ƒ68 en ƒ115, on do
Ulftscbo Ijzergieterij firma Bellaait, Becking
en Bongers, te Ulft, voor de pcrc. 2 en 5
resp. voor ƒ864 en 787.
geweest, hoewel ze soms oen hardon strijd
streden. Haar grootouders, die daarginds
treurden en weenden, hadden ze vergeton,
totdat zo na allerlei wisselvalligheden in h6t
zuiden van BraziliS zich vestigden.
Henry Ericson had daar een goede betrek
king gekregen in een handel van spiritualiën
en andero hartsterkingen tegen de koorts. Ze
woonden in een keurig huisje en waren
tevredon en gelukkig; maar cr was tegenspoed
gekomen, want Henry ging den weg op, dien
vele vreemden gaan: hij dronk brandewijn,
eerst weinig, maar later al meer en meer.
Met schrik bemerkte zij dit gevaar, zo
smeekte, ze bad hem om het gif te laten
staan, maar het was tevergeefs, het wa3
al te laat. Telkens beloofde hy haar wol om
te keeren, maar hy hield zyn belofte niet.
Zelden kwam hy weer thuis.
Miss Eres gedachtengang werd gestaakt
door het blaffen van den hond, die onder
haar venster stond. Ze was anders nooit bang,
maar nu rilde zo over baar geheele lichaam:
waar was baar rust, haar zelfbeheersching?
Zóó had de hond gehuild in den nacht,
toen twee kameraden Henry thuisbrachten.
Zij hadden hem op den grond gclcgl, en mot
een wilden kreot had zij zich op hem go-
worpen. „Dood! doodi" had ze geroepen. Het
bloed stolde in haar aderen van schrik.
Maar Henry richtte zich half met moeite
op, riep haar oen dronkenmansaardigheid toe,
en bewusteloos viel ze neor.
Die achok was te hevig voor haar geweest,
eenige maanden later was haar jongste kind
geboren en spoedig daarna bad ze Henry
Ericson verlaten. Z9 was naar G. gegaan en
de predikant, die haar tot grooten stoun was
geweest, had haar scheiding bevorderd.
De hond huilde en blafte weer.
„O, die nacht, die vreosolyke nacht!" Miss
Ere sloot het venster om rust te zo6ken.
Na een slapeloozen nacht stond ze op, om
haar plichten weer te aanvaarden. Om twaalf
uren meldde zich de bezoeker van gisteren
weer aan.
Ze boefje, toen ze de hooge gestalte her
kende. „Henry Ericson, wat wilt gy?"
„U zien," antwoordde hy, eenigo etappen
naar voren tredende. Met gebogen hoofd stond
hy voor haar.
„Ik was by Dr. Johnson," begon hy weer,
terwyl zy hem zwijgend aanzag.
„Margret," zeida bij op smeekenden toon,
torwyi zy haar gezicht opzettelijk van hem
afwendde. „Zie my aan, ik ben een beter
mensch geworden dan vrosger, luister, Mar
gret. Ik lieb my met alle kracht uit myn
ellendigen toestand losgerukt, ben uit de zaak
gegaan en nu verdien ik op een andera wijze
goed geld, en dat kom ik je nu brengen,
voor jezelf en voor do kinderen."
„Ik heb niets noodig," antwoordde ze op
koelen toon, „en spoedig zal ik do kinderen
gobeel voor myn rekening nemen. Heb je
baby ook gezien?"
,Neen, ik zal gaan, als je belooft, dat het
beter isl"
„Neon, ga Diet," zeide ze scherp, terwyl er
een smartvolle trok over baar gelaat kwam.
„Lucie verzorgt het goed," voegde ze er by.
„Meg, Meg, ach, kom weer terug I" riep
hy plotseling hartstochtelyk uit. „Ik ben zoo
ongolukkig en j j ook."
„Henry, jo weet, dat dat voorby is. Ik
smook je, ga weg, blijf r.iet langer hier."
„Margref, denk aan vroeger. O, stoot my
niet zoo van je, voordat ik je nog eons spreek.
Dj rust van myn leven hangt er van af."
Tranen verduisterden zijn oogon.
„Ga heen, Henry, bet is beter zooi"
„Goed, maar, Meg, hedenmiddag ben ik vry,
kom dan bjj Dr. Johnson. O, maak mg niet
waanzinnig, doe mij dien laatsten dienst."
„Ik zal komen," zoida zo eindelijk, „maar
hoop op niets." Met een dankbaren blik liet
hy haar alleen en vertrok.
Rustig en ernstig trad Miss Ere de klasse
weer Linnen, vervulde nog eenigo kleine piich-
ton en ging zich toen klaeden om uit te gaan.
Vóór ze uitging, k6ek ze nog even in den
spiegel Zoo treurig bad er haast nog uooit
ui'g-r'.en- ITat gryze j - f'je met den een-
vt-uTgtn zwarten ma: :ei «n hoed stomden
wonderwel overeen met ba «t.l, bleek gezicht.
Het viel haar plotseii. g m. hoe rond en
vrooiyk dat vroeger gewaist was.
Met haastigen tred doorschreed ze de stad,
om do buurt van de Engolscbo kolonie te
bereiken, toen Henry haar reeds te gemoet
trad. Hoe goed zag hy er uit! Deerden een
man de stormon dan niet, terwyl een vrouw
verwelkte als het gras? Henry's gelaat ver
helderde, toen hy op haar toe trad.
„Meg, toe, ga meda naar het Engelsche
kcrkh»f; daar zyn wo vry en daar kunnen
we rustig praten."
„Alleen met God," zeide ze met bevendo
lippen; toch volgde ze hem op den eenzamen
wog. Toen ze het lieflyke kerkhof bereikten,
zwegen ze nog steeds. Langzaam liepen ze
langs de graven tot achter in een laan, waar
een omgevallen boomstam lag; daar zetten ze
zich op neder.
„Dank je, Meg, dat je gekomen bent,"
stamelde Henry. Ze waagde niet naar hem
op te zien.
„Je bent goed, dat weet ik, maar, o, wat
heeft het ongeluk je ernstig gemaakt, of lie
ver myn [ongeluk. Doe je hood af; wil je?"
Haar mooi goudblond haar, niet langer door
don hoed in bedwang gehouden, sprong aan
alio kanten om haar gezicht heen.
„O, hoe mooi is weer je haar," zeide hy,
bewonderend naar haar ziende, „ik heb het
altyd zoo lief gevonden en was de eerste, die
je dat zeide, weet je bet nog, Meg? Hot kind
ïykt op jo," vervolgde hy, haar nog altyd
aanziende.
„Neen, het iykt op jou, het heeft jouw
oogen en jouw mond." Snel keek zo weer
voor zich.
„Denk je wel eens aan my, als hy lacht,"
vroeg hy plots.ling ernstig.
„Meg, je bant van my gegaan, je hebt mijn
kinderen van mij vervreemd en mijn geld
wil je niet hebben, maar het gezicht van ons
kind kan je niet veranderen. Biyf," smeekto
hy, toen ze opsprong om hoen te gaan, „ik
denk aan myn belofte.'"
(Siot volgt.)