Praatjes over Kunst. Vlokken. CX. .Art et Decoration" Revue Meneuelle d' Art Moderne Paria 1897. nans is ook in Frankrijk een uitmuntend tijdschrift op het gebied der decoratieve kunst verschenen. De Juli-a flavoring, waaruit ik onlangs een stukje over Théo Van Hoytema aanhaalde, was mi) reeds bekend, en, nu ik de heften JanuariAugustus doorbladerd heb, dient gulweg te worden geconstateerd, dat er hi- r op veel belangrijks en op veel moois te wijzen valt. Het kan niet worden ontkend, dat de deco ratieve kunst, zoo lang verwaarloosd, eindelijk meer en moer in eere wordt hersteld. Op de gtïioleerde uitingen 7an enkelen *Ün compacter pogingen gevolgd, en sommige fabrikanten bobben op voorbeeld van ver scheidene kunstenaars aan bestudeerder werk het aanzijn geschonken. Voor do artisten ïs de verbeelding de gids by uitnemendheid. Dikwijls heeft deze hen op zeer gelukkige wijze geïnspireerd, doch die vindirgen, zoo geheel op zichzelf staand, zou den zondtr invloed op de markt der decora tieve kunst zijn gebleven, indien zij den fabii cant niet tot emulatie hadden aangespoord. En laatstgi njsmde hebben wy op zijn beurt oorus ig zien wordea om naar het Dieuwe te zoeken en dat nieuwe ook to9 te passent zelfs dkwijls ten koste van algeheele ver nieuwing zijnor gereedschappen. Dat die pogingen voor een goed deel ge- 8l a?d zijn, valt te bowyzen uit Dieuwe behang- pjj ioren, uit geweven stoffen, uit boekbanden, uit zilverwerken, uit gebrande glazen en uit nog zooveel meer van den laatsten tijd. Dó heer Tbióbault Sisson, in de voorrade hst goed recht van Ruskio, William Morris co Burno Jones ten volle erkennend, kan, met te verschoon en naijver, niet aanstonds toegeven, dat de Dieuwe beweging aan gene zijdo van het Kanaal haar oorsprong nam. Terecht wytt bij d^n ook op de Fransche ,chitecten, Labrouste en Viollet-le-Duc, dia door de studie der heerlijke gothiek, de deco ratieve kunst weder tot gezonder begrippen wenschten terug te voeren. Hun pogen is helaas echter in Frankrijk eerst bogrepeD, nadat hunne denkbeelden in Engeland door Kor. is w..ren opgevat, on er ook in België bq zelfs in Duitscbland vruchten van waron te bespeuren. Aan het genoemde tijdschrift z(jn de namen verbonden van Puvis de Chavannes, Vau- dremer, Grasset, Jean Paul Laurens, Cazfn, L. O. M rson, Frémiet, Roty en Lucien Magne. De redacteur geeft in de 1ste en 2do af levering eene zeer belangrijke bijdrage over de decoratieve kunst in België. Bijzondere hulde wordt hierm gebracht aan Brussels burgemeester, don heer Buis, die op vllerlei wijzen getracht heeft den smaak voor jhet schoone" bij zijne medeburgers op te mekken. Hy is het, die het kunstonderwijs hervormd hooft; door het uitschrijven van jrysvragen voor gevels de eigenliefde en het Jalent der bouwkundigen heef6 geprikkeld en aangemoedigd, ea aldus aan de ouds Vl'aam- Bcbe stad haren vollen luister hoeft hergeven, d. m. door do metnodieke restauratie van de oudegobouwen, die da „Grand'place"omgeven, metvoortgez tt on ver.uoeide voortvarendheid. In een werkje, „l'Esthéiique des Villes", heeft dez3 burgervad r, dia het „Kunst is regeeringszaak" wjl degeiyk in z0n vaan scbyat te hebban geschreven, zijn inzichten over verfraaiing en restauratie van steden neergelegd, en onze stadsbesturen zullen, indi n zy zich verwaardigen het boekje te eonsulteeren, er nuttige wenken en lang geen banale opmerkingen in aantreffen. Waardiglyk worut de heer Buis in zyn edel 6trevon tor zyde gostaan door den eminenten bealdbouwer Van der StappeD, die o. a een algeh3ele verandering invoert van het pro gramma der „Academie voor schoone kun- stea", waar de jeugdige artisten gevormd werden. Met kaa niet verwachten, dat in een dagblad een volledige opsomming van den inhoud der artikelen gegeven wordt, doch ton emde de veelzyd gheid aan te tooneD, wil ik alleen mededeeien, dat er in dit tydachrift zoowel ovor glasschilderkunst als over goudameed- kun<r, over meubileering en ceramiek, over affiche-kunst en bindwerken, over schildoryen en beeldhouwaroeid, o/or gobelins en dames- handwerken, over behangselpapieren en boek- üln3tratiön, belangryke schrifturen en afbeel- oingen voorkomen. Evenals ia „The Studio" en „The Artist" worden bovendien maandeiyks wedstryden uitgeschreven, en de bekroonde ontwerpen door een competente jury beschreven en af gebeeld. Moge dit interessante tijdschrift in veler handen komen! We "erom een goede aflevering van „The Studio": o. a. een artikel door Frances Key- *er over den beeldbouwer Mare Antocolsky; vervolg van „eenige ontwerpers to Glasgow en hun arbeid", door Gleeson White; repro dicties naar teekeningen van den dieren- schildor Swan, met by schrift van A. L. Bal- dry; „Algraphy", (een plaatsvervanger voor de lithographic) met keurige krabbels van Slorm van 's-Gravesande; Nationale pryskamp te South-Kensington. Voorts de gewone rubriekeu: als „Studie-talk", waarin onder het hoofd „Parijs" de mededeeling voorkomt, dat Beotet de Monvel, „the most delicate of toaghtsmen, most subtle and charming of colourist8", benoemd is tot Ridder van het Legioen van Eer. Toen onlangs op de keuze-tentoonstelling van moderne kunstny verheid ook enkele proo ven van batikwerk, door Johan Thorn Prik ker vervaardigd, waren tentoongesteld, zullen er wellicht niet velen zyn geweest, die het doel van deze expositie ten volle hebben be grepen. Thans mocht ik een serie heeiiyk-gekleurde stalen bezien, die door hem o. a. bestemd werden om boeken in te binden. Een paar proeven van bindwerk, in teergetinte, grillig gelijnde kaften vervat, doen verlangend naar een vollediger étaleeren uitzien. Intusschen zullen zy, die een mooie, moderne en harmo nieuze omlysting voor enkele schatten hunner bibliotheek verlangen, wèl doen, zich tot den eminenten en veelzydigen Haagschen kunste naar te wenden. Indien het waar is, wat het weeblad a^r chitectura" onlangs mededeelde, dat nl. de heer O. Mengelberg, in verband met het te vervaardigen glasraam in de Nieuwe Kerk te Amsterdam (by gelegenheid van de a. s. kroning van H. M. de Koningin), krachten daarvoor in Duitscbland zocht, dan is waariyk naast het protest, dat zoovolen hooren doen, ook. dat van den kunstschilder P. C. De Moor in de ,N. Rott. Courant" ter dege op zijn plaats. Want om nu niet alleen van het Zuiden van ons land te gewageD, durven, wy toch wel ala onze meening uiten, dat er waar- lyk in Nederland zoo iets wel tot stand kan worden gebracht. De fabrieken te Delft en te Veere, om van andere niet te spreken, hebben in den laatsten tyd fraaie specimina van glasschilderkunst te zien gegeven, en het zou te betreuren zyn als een nationaal huldebiyk van Nederlanders ter gedachtenis aan de kroning van Neerlands Koningin van over de grenzen zoude moeten worden betrokken. "Wy zullen niets afdiDgen op de capaciteiten van den heer Mengelberg, doch wel achten wy ons gerechtigd de vraag uit te spreken of artisten als Derkinderen en Lecomto even eens naar Duitschland het oog zouden wenden. Yan ganscber harte hopen wy, dat het bericht op een misverstand zal biyken te be rusten, en dat de velo onaangenaamheden en rampspoeden, met al den aankleve van dien, voorgoed een einde zullen nemen, opdat het bewuste venster als volmaakt Nederlandschen ar bei .1 op den lang, verbeiden kroningsdag kan worden iogewyd. Op de hovenzaal van het Stedeiyk Museum zyn thans de afgietsels opgesteld van het Koorhek in de Pieterskerk. Op uitmuntende wyze vervaardigd van wege de Kunstnyverheidsschool t3 Haarlem, werden zy thans bruin getint, ten einde eenigszins aan het eikenhout naby te komen. Jammer, dat de plaatsing, met het oog op den fraaieii arbeid, wat hoog te noemen i?. Gebrek aan ruimte is echter oorzaak van die plaatsing. Hot is te hopen, dat de op 't getouw gezette „tentoonstelling van vrouweiyken arbeid" ook op het gebied van „kunst bjj dameshand- werken" wat goeds zal te zien geven, en dat het gezegde, „dat die arbeid dikwyis een grooten invloed kan uitoefenen op den kunst- industrióelen toestand van een volk" naar waarde zal worden begrepen. Over het algemeen biyft het toch nog treurig gesteld met de étalages in de vitrines van de winkels, waar dergelyke arbeid wordt be steld tn gekocht en waariyk, de smaak van het publiek blyft over het algemeen (er zyn ge lukkig uitzondoringen te constateeren) nog op een al te laag peil. Daarom acht Ik my bevoorrecht to kunnen mededeeien, dat hoogstwaarscbynlyk binnen korten tyd een kleine tentoonstelling op dit gebied mag worden te gemoet gezien, terwyl ik, zonder indiscreet te zijn, tevens kan ver melden, dat ik my reeds in eene belangryke toezegging mag verheugen. Juists het aanschouwen van fraaie borduur- en kantwerken acht ik dienstig, want, in ge- moade, wat wordt er niet dikwyis een tyd en geld verspild aan „werkjes", die noch van goede compositie, nóch. van gevoel voor kleur, en nóch van degelyke uitvoering getuigen. En heusch, de dames zeiven hebben het in hare macht tot verbetering mede te werken. Dat dit dan ook in werkelykheid geschieden moge, is de wensch, waarmede wordt besloten. "Wat te verwachten stond is helaas geschied met de opvoering van Schiller's tragedie „Die Jungfrau von Orleans." Behalve de monteering die veel gered, schynt to hebben, bleef de totaal-indruk ver beneden het middelmatige. Maar, in trouwe, is het ook niet wat al te gewaagd, zulk een zwaargedragen drama ia het Hollandach mot Hollandscho artisten op te willen voeren? "YVy nemen gaarne.aan, dat ieder zjjn best heeft gedaan, maar voor bot creöeren van een figuur (op het tooneol) ala Jeanne d'Arc, zyn niet alleen groote gaven noodig, maar gestalte, houding en stem kunnen, hier eenvoudig niet worden gemist. Ea, te verwachten staat het ook, dat artisten als Clara Ziegler en Sarah Bernhardt zoowat de oenige uitverkorenen, zullen kunnen wor den genoemd voor het vertolken van zulk een zware rol. Wy gelooven niet, dat de persmannen de bedoelde afkeurende critiek zonder angstig wik ken en wegen hebben terneergeschreven, doch de directie had behooren te bedenken, dat met wat fraaie décors en schitterende kostumes geen drama kan worden gered, waarin teeder- tragi ?che momenten als ln deze creatie van Schiller nu eenmaal voorkomen,niet zuiver worden teruggegeven. Er is al zoo dikwerf op hetzelfde aanbeeld gehamerd, dat het „frappez, frappaz touiours" wel wat eentonig klinken gaat. Jammc-r toch blyft het te ontwaren ho3 treurig, de regalen der „edele consto van blasoene" alom met voeten wordin gttrelen, en hoe h raldische attributen worden aangebracht, die op den naam van wapen eigenlyk geen aanspraak mogen maken. Zoo trof my o a. weder een nieuwe uitgave van de portretten onzer Vorstinnen, waarby door Gerard J. Bos*) een paar erbarmelijke wapens in de omlysting werden geteokend. De fouten zyn zóó talryk, dat ik er slechts enkele van zal opnoemen Vooreerst zijn de beide schilden „afgewend", waar zy „toe gewend" moesten zyn (then stelle zich het effect eens voor, indien ditzelfde met de belde portr.tten geschied ware!). In plaats, dat het veld van Nassau „bezaaid" is met gouden blokken, zyn hiervoor in de plaats een 10-tal sohildjo3 aangebracht; vergeten is voorts door stippen aan te geven, daUdeNassausche leeuw van goud is. Over de slecht gestilisserde leeuwen zullen wy 'tstilzwijgen bewaren. Met de cantons ter zyde van de Wald-cksche ster schynt de teekenaar geen weg te hsbben geweten. In dat van „Gleichen" is althans het blauw van het veld niet aangogeven, terwyl in het ander de leeuw niet staande is geharcaerd, (rood aangevend) en de blauwe liggende blok ken onttrrken, dia in. dit wapen behooren. Voorts zyn do raven koppen rood, welke zwart (geruit) behoorden te zyn. Nu moge men my tegenwerpen, dat dit alles b(jzaken zyn, ik voor my houd» vol, dat, indien wapens als attributen worden aange bracht, deze volgens de regelen der heraldiek moeten worden ontworpen. En vooral nu de kroningsfeesten ophanden zyn is het ernstig te betreuren, dat dergaiyke mislukkingen het licht zien, die onkundigen wederom opnieuw tot leid raad zullen verstrekken. Omtrent de overige uitvoering der plaat be waar ik liever het stilzwygen. C. V. Niet te v .rwarr a met oasen etadgenoot, den knnetechilder en lithograaf Q. J. Bo.'. IN GEZONDEN. Paardenmarkt (e Valkenburg. Mijnheer de Redacteur Vergun my een enkel woord naar aanleiding van het ingezonden stukje van den heer C. C. R. te W. met opschrift als boven. En dan merk ik al dadeiyk op, dat R. volstrekt niet aantoont, dat de paardenmarkt te Valkenburg zou zyn ingesteld in 1298. Zoolang hy dienaangaande in gebreke blyft, vieren wy, Valkenburgers, bet volgend jaar volstrekt geen eeuwfeest, hoeveel we ook met onze markt mogön ophebben. De g09de grond, dien ik volgens R„ zou hebben voor myne meening, dat onze paar denmarkt reeds in de 9de eeuw zou hebben bespan, is geen andere, dan die berust op den inhoud van een boek, dat zich bevindt ter secretarie der gemeente Valkenburg, maar dat thans niet ter mynex beschikking is. Daarin wordt gemeld, dat reeds inden jare 800 de markt gehouden word, met nog ver schillende bijzonderheden, waarvan een paar voorkomen in raijna correspondentie in Uw blad van Woensdag 1L My is bekend, dat R. eens zeer uitgebreide boeker(j bezit. Welnu, laat hy daarin eens schommelen! Misschien vindt by daarin nog wel iets, dat helder licht verspreidt over het ontstaan der wyd en zjjd beroemde paarden markt te Valkenburg. Uw Correspondent Mijnheer de Redacteur! Beleefd verzoek ik u een kleine plaatsruimte in bet eerstvolgend nommer uwer courant. In uw blad van Woensdag 11. komt een ingezonden stuk voor over den toestand der bakkery te Boskoop, geteekend„Een werkman". Bedoelde schryver begint te zeg gen, dat er sprake is te Boskoop om een coöperatieve bakkery op te richten. De aan leidingen daartoe zynT schryft hy, de hooge brooipryzea en hy vergelijkt vervolgens de brooipryzen van Boskoop met die van andere plaatsen. In Boskoop, zegt hy, is de prys als volgt: een tarwebrood van 4 pond kost 34 ets., wat een gruwtlyké onwaarheid is; een zuiver Zeeuwsch tarwebrood van 4 pond kost nist me=r dan 25'/, ets., ergo S'/o ets. minder dan de achryver zegt. In Stol wjjk, schryft hy, kost 4 pond tarwebrood 24 ets.; het verschil tusschen Stolwyk en Boskoop is dus nog: geen ct. per pond. In Zevenbergen, schryft hy, is het nog goedkooper: daar is de prys, 10 ets. per kilo. De reden daarvoor aGhry ven; wjj daaraan toe, dat ce tarwe, die te Zeven bergen gedorscht en gebakken wordt, in; qualiteit niet in. vergelijking kan komen met zuiver Zeeuwsche tarwe, die te Boskoop ge bakken wordt. Dezelfde onbezonnen taal zegt de schryver van het wittebrood. In Den Brial, Sliedrecht en Stolwyk kost 2 pond wittebrood 14 ets te Boskoop 17 ets. zegt hy. Dat verschil is duideiyk, het komt hierdoor: in bovengenoemde plaatsen kost het witte brood 14 ets. de 2 pond, dat is waterbrood, dat kost te Boskoop ook 14 ets. de 2 pond en by enkels bakkers zelfs 12 en 13 ets., dus ook al weer een verwyt dat ongemoti veerd is. De prys van 17 ets. is in de boven vermelde plaatsen zeker niet bekend; daar zal het publiek niet zoo fyn von smaak zyn en niet zulke hooge eischen stellen, maar te Boskoop, waar het meerendeel van uitmun tende qualiteit houdt, wordt die prys van 17 ets. veel betaald; dan is het ook zuiver melk- brood, en dat die prys naar de meelmarkt gerekend feiteiyk nog te gering Is, blykt uit het volgende dat te Gouda, een plaats waar broodfabriek en coöperatieve bakkery zUn, het m?lkbrood 18 ets. de 2 pond kost. Verder willen wy nog opmerken dat er te Boskoop nooit te hooge broolprya mogeiyk is; daar zorgen de broodfabrieken in Gouda en Leiden wel voor. De blaam, die doof den schryver op de Boskoopscho bakkery geworpen wordt, berust dus geheel op misverstand. U, Mynheer de Redacteur, dank «eggende voor de ons verleende plaatsruimte, teeke nen wy: De gezamenlijk# bakkers. Boskoop, 17 September 1897. BUITENLAND. Frankrjjk. Een kloin ParUsch boulevard-blad, de „Cri du Peuple," dat zich den schyn geeft, nauw keurig ingolicht te zyn over hetgeen er voorvalt in hetElysés en in de villa de la Cöte by H&vre, meent te kunnen verzekeren, dat eene Kamer ontbinding voordat de zittiogstyd van de Kamer geheel verstreken, is, geheel naar den zin van president Faure geweest zou zyn. By uitzondering was de minister van buiten- landsche zaken Hanotaux hem niet bijgevallen, terwyl het uitzicht op een voor de deur staanden verkiezingsstrijd den minister van binnenlandsche zaken niet zou hebben mis haagd. Het hoofd van het kabinet moet daaren tegen van den beginne af tegen de ontbinding geweeat zyn. Wanneer deze voorstelling met de feiten overeenkomt, dan zou daaruit biykon, dat in den boezem der regeering over de vraag der ontbinding volstrekt niet de eensgezindheid heerscht, die wenscheiyk zou zyn. Volgens de „Combat," een te Cayenne verschynend blad, zal de rechter Artaud binnenkort naar het Duivelseiland gaan, om den „verrader" Dreyfus te bezoeken. Men schynt diens spoedïgen dood te verwachten; reeds moeten alle maatregelen genomen zyn om hem na zyn dood te photographeeren en naar Parya te zenden, ten einde daar zyne identiteit te doen vaststellen. Dit laatste ia noodig, om aan alle geruchten over zyne ontsnapping uit de gevangenis den kop in te drukken. Met den dood van Dreyfus zal Fraakryk een zyner duurste gevangenen verliezen. Hy kost Guyana per maand 1500 fr. aan tele grammen en de regeering te Parjjs op zyn minst het dubbele. De kosten van onderhoud van de stoomboot, die de verbinding a et Duivelseiland onderhoudt, bedragen 1500 fr. per maand buiten de reparatiekosten, dia nog onlangs 45000 fr. hebben beloopen. Onder de manschappen van het regiment Fransche jagers te Tunis heerscht een hevige epidemie van typhus. In veertian. dagen tyds zyn zeventig gevallen voorgekomen by een enkel eskadron. De helft daarvan eindigde met den dood. Met het oog op dezen hoogst ernstigen toestand had men besloten het eskadron met verlof naar huis te laten gaan. Maar, naar de „Figaro" vertelt, is men daarvan terugge komen, omdat door dezen maatregel de zaak ruchtbaar zou worden en de epidemie allicht ongerustheid zou kunnen wekken 1 Rusland. Een eigenaardige illustratie tot de pogingen om toenadering teweeg te brengon tusschen Russen en Polen, levert e?n pas openbaar gemaakt besluit over do Invoering van de Russische taal in den inwendigen dienst van de stedelyke kredietinrichtingea van Russisch Polen. Dit door den czaar den 27sten Juni jl. bekrachtigd besluit houdt h9t volgende in lo. To beginnen met I Juli 1909 moeten de boekhouding en de rekening en verant woording van de stedolyke krerietinrichtingen. in de gouvernementen van Russisch Polen uitsluitend in de Russische taal plaats hebben éene uitzondering is slechts toegelaten voor de briefwisseling met het publiek en met de taxateurs, die tydelyk, tot 1 Juli 1903, kan geschieden in de Poolsche taal. 2o. Van den dag der afkondiging van cit besluit af kunnen by den dienst dezer instel ling slechts personen aangesteld worden, die het Russisch volkomen machtig zyn en in staat zyn zich er van to bedienen. Britsch-Indië. Uit Britsch Indiö komt goed nieuws. In de laatste dagen is er ruim regen govallan in een zeer uitgestrekt gebied. Vooral de Pendjaab werd ryk bodeeld. Dientengevolge zal de herfst oogst, die in October en November wordt binnengehaald, overvloedig zyn en staan de kansen voor den voorjaarsoogst zeer goed. De pryzen zullen nu zeker dalen en over een paar maanden zal Indië zelfs tarwe kunnen uitvoeren, seint de correspondent van de „Times", daar het gewas zeer g03d skaat. De inschryvingen voor het hongersnood fonds hebben nu e9n bedrag van 546,500 pd. st. bereikt. De inzameling zal aan het eind van deze maand worden gestaakt. De laatste berichten over den toestand aan de grenzen zyn wederom gunstiger voor de Engelschen. De Samana-forten, die zoo ernstig werden bedreigd, zyn na een buiten gewoon inspannenden marsch door de troepen van generaal Yeatman Biggs ontzet. De grens bewoners volgden hunne gewone tactiek van terugtrekken ala zy een sterke macht tegen- 1— -Thn- nï^TW I—iiii ■■■■■n; over zich krygen. Het mocht generaal Biggs niet gelukken hun den weg' af te fniji?<n ea zy trokken naar de Khanki-vallei terug. Het ontzet van d. ze forten, om nog niet te spreken van de herneming van net fort Saragari, dat onlangs door do vyanden wérd vermeesterd, is van groot belang, daar dezo Saraanaposten strategisch zeer gewichtig z(jn. Van daaruit kan het geheele gebied van cTe Orakzais ten westen van Kohat worden be- heerscht. De Miranzai-vallei wordt open ge houden, en nu de vyand naar het noord westen terugtrekt, is de belangryke weg naar Thai en de Kurram-valloi geheel vry. Dinsdag-morgen werd het fort Lockhart ontzet en des avonds het fort Guliston. Dat de Saragari-post weer is genomen, is boofd- zakeiyk te danken aan de goede uitwerking der artillfrie. De vyand had een zeer sterke stelling ingenomen, doch deze was tegen het goad gerichte artillerie-vuur niet bestand en toen dan ook de infanterie een bajonetaanva) deed, vluchtte de vjjand in alleryi. Ook hat fort Gulistan was door een sterke macht belegerd. Tonn de colonne van generaal Biggs het tooneel van den stryd bereikte, stonden de Afridis op ongeveer 400 meters afstand van het fort. Zy boden aan de ver sterking geen tegenstand en gingen omnid* deliyk op de vlucht. De Infanterie en de artillerie onderhielden een hevig vuur op de vluchtenden. Op het fort Gulistan werd een flinke bezet ting achtergelaten, waarna generaal Biggs naar het fort Lockhart terugkeerde. Een en tachtig Shinwarls, die deel uit maakten van dè bezetting van Lundi Kotal, welke post in het laatst van Augustus door de oproerlingen werd vermeesterd, zyn, in het bezit van hun gewereD, te Jamrud aan gekomen. De generaals Bindon Blood en Ellis bevin- ken zfcb thans in het gebied der Mohmande, en men verwachtte, dat zy Woensdag te Nawagai zouden aankomen. De laatste had met zjja colonne den top van de Karppa be-- reikt, zonder tegenstand te ontmoeten. Volgens berichten bevindt de Hadda- mullah zich te Gondap met een bende oproerlingen. De Mohmand8 bewonen de streek onmiddellijk ten noorden van Pescbawer en den Kbyber- pas. In aantal zyn zy een van de machtigst* stammen in dat gebied en in dapperbefid staan zy geiyk met de Afridis, ofschoon zy physiek belangrijk lager staan dan hunno naburen. De tuberculose bij het vee. Dat de tuberculose onder het vee ook in ons land krachtig wortel heeft geschoten, kunnen statistieken omtrent de keuring ge tuigen. Behalve door deze statistische opgaven is er in ons land nog weioig omtrent de tuberculose ter algemeene kennis- gekomen. Met uitzondering van enkele artikelen over dit oaderwerp in dagWadon en rapporten in het „Landbouwweekblad" en andere vak bladen, zyn er in onze taal geen geschriften over de tuberculose by de dieren in het licht verschenen. Deze overweging heeft den heer D. Van der Sluys, veearts, hoofdkeurmeester, onder directeur aan de veemarkt en bet abattoir te Amsterdam, die gedurende don tyd, dat by als hoofd der keuring van vee en vleesch, eerst te Utrecht van 1882—1887 en daarna aan het abattoir te Amsterdam van 1887 tot bedon, werkzaam Wds, ruim schoots ln de gelegenheid is geweest de tuberculose by de dieren van naby te loeren kennen en te bestudeeren, aanleiding gegeven een en ander uit zyn ervaring publiek te maken. Hy heeft dit gedaan in een boekdeel van een paar honderd pagina's, dat onder den titel van „De tuberculose by het vee en hare betrekking tot die van den menscb," by den heer H. Gerlings, te Amsterdam, het licht ziet en wordt uitgegeven met mede werking van de afdeeling Amsterdam der Holland8che Kaatschappy van Landbouw. De schryver kwam er door den aard zyner betrekking als vanzelf toe, kennis te nemen VoD de verschillende omstandigheden, waarop moet worden gelet, en de uiteenloopende be langen, waarmede rekoning moet worden gehouden by do beoordeeling en de goeJ- of afkeuring van het vleesch van door de tuber culose aangetaste dieren. En het is zyn streven geweest, in zyn geschrift zoo volledig mogelyk, met vermyding van te groote uit voerigheid, datgene over do ziekte mede te deolen, wat hieromtrent voor de veehouders en ieder ander, die er belang in mocht stellen,' in het algemeen uit een practisch oogpunt van actueel belang kan worden geacht. De schryver hoopt, dat het den lezer zynef verhandeling, voor zooveel hem dit nog niat reeds bekend was, duideiyk zal zyn geworden, dat de tuberculosa by het vee een niet alleen voor de dieren en hun bezitters, doch ook voor de gezondheid van den mecsch, om verschillende redenen hoogst belangryke ziekte is en ten volle' de aandacht, byzonder ook die vau de Regeering, waardig is. Dat het ariogend noodzakeiyk is, dat zoo spoedig mogelyk in ons land maatregelen ter harer bestryding worden genomen en dq Regoering daartoe krachtig medowerke. Weekblad voor <Te Jeugd. Dit weekblad, uitsluitend verkrygbaar voor de abonnés op het Leidsch Dagblad, kos|( slechts 3 Cents per nammer en wordt iederen Wo?nsdagavond bezorgd. Het bevat gekleurde platen, verhaaltjes^ versjes, enz., en is voor kinderen esn goed koop en zéér aantrekkelyk boekje. In de vestibule van bet Leidsch Dagblad wordt elke week een nummer opgehangen^ terwyl men zich tevens voor een abonnement aldaar kan opgeven.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1897 | | pagina 12