N#. 11510
A°. 1897
Qeze jouraat wordt dagelijks, met uitsondering
van (§on- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
Dc Triomf der Liefde.
Vrijdag 3 September,
IDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden. r 4 f MO.
Franco per posti 1.40.
Afzonderlyke Nommera 0.06.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN:
Van 1-6 regels f 1.06. Iedere regel moor f 0.17J. Grootere
lettere naar plaatsruimte. Voor het lncasseeren buiten de stad
wordt 0.05 berekend.
Leiden, 2 September.
Een mededeeling, die zeker door zeer velen
onzer stadgenooten met leedwezen zal worden
vernomen, is, dat mejuffrouw Betsy Hol onze
gemeente gaat verlaten en zich te Deventer
zal gaan vestigen.
Ofschoon velen mejuffrouw Hol al het goede
toewenschen, dat zy aldaar hoopt te vinden,
betreuren zeker allen haar vertrek; niet in
het minst zullen de vele leerlingen haar noode
zien vertrekken.
Leiden verliest een begaafde zangeres, een
uitnemende onderwijzeres, een lieve persoon
lijkheid.
De brigadier Maidment, die 2'/a jaar
chef secretaris ie geweest van Nederland en
BelgiÖ van het „Leger ces Hei's", geeft vaar
wel aan dit land, en doet thans zjjn vaarwelreis.
H\J zal, blijkens achterstaande advertentie,
vaarwel geven aan Leiden op Maandag 6 Sopt.
a. s. In de zaal Lammermarkt 36, des avonds
te acht uren.
Gedurende de 1ste helft der maand Au
gustus zyn aan het postkantoor alhier bezorgd
de volgende briefen, welke, door onbekend
heid der geadresseerden, niet besteld konden
worden: D. Bui'eman, Abkoude; J. A. Ter
Weene en M. v. d. Kaai, Amsterdam; v. d.
Hert en S. Keesse, 's Gravenhage; Roos,
Reiner en N. Roos, Haarlem; W. F. v. d.
Blom, Utrecht; L. H. A. A. "Wolff, Voorschoten;
J. Schrama, Zoeterwoude.
Briefkaarten: Spaargaren, Aalsmeer; A.
Schellevis en M. De Groot, Amsterdam; D.
D. M. Gunst en W. Dorst, 's Gravenhage; C.
Boodo en J. Weening, Rotterdam; Versfeit,
niet vermeld.
Brieven, besteld geweest naar het buiten
land: F. P. Tor Meubn, Dresden; G. H.
Schmal, Lanciton; De Geiler, Wiesbaden.
Op de tweede lijst van de negentiende
jaarcollecto voor de Scholen met den Bijbel
in de „Standaard" komen o. m. voor: Hazers-
woude (dorp) met f 240 355, idem aan den
Rijndijk met Koudekerk en Groenendijk,
f 117.845, Oudshoorn met Ridderbuurt /"156 715,
Warmond (Herv. kerk) f 20.75s, Zegwaard
met Zoetormeer, Den Hoorn en de Keulsche-
buurt f 163.
Tot onderwijzer aan de Christolyke school
voor m. u. 1. o. te Alfen is benoemd de heer
G. Siebers, te Wageoingen.
De „Staats Courant" bevat de statuten
van de Naarolooze Vennootschap „Maat
schappij tot exploitatie en administratie van
onroerende goederen „O Jd-Tbameu", te Uit
hoorn, bewilligd bi) Koninklijk besluit van
24 Juli 1897, met een kapitaal, groot f 52,000,
verdeeld io 105 aandeel, n, elk groot f 500.
Directeur is de heer mr. C. J. Boerlage, te
Uithoorn.
Het doel der vennootschap is de exploitatie
en administratie van de ingebrachte of door
haar in het vervolg door inbreüg, aankoop,
ruiling of op andere wijze te verkrijgen in
Nederland gelegen onroerende goederen, zoo
door verkoop, ruiling, uitgifte in erfpacht,
opstal, gebruik of bewoning, verhuring als
anderszins.
- Benoemd is tot leeraar in de moderne
talen te Voorschoten aan het instituut Wu lings
de heer H. Weersraa, te Ramsgate (Engeland).
- De minister van financiën heeft door
tusschenkomst van zijn ambtgenoot van
binn9nlandsche zaken aan de Gedeputeerde
Staten der provinciën medegedeeld, dat de
ontvangers der directe belastingen vanwege
eerstgenoemd departement zjjn aangeschreven
om de gemeentebesturen, desgevraagd, in de
gelegenheid te stellen, door inzage van de
kohieren der personeole belasting, aan het
ontvangkantoor gegevpns te verzamelen, noodig
voor de samenstelling der verordeningen
tot heffing van opcenten op die belasting,
overeenkomstig het gewijzigd artikel 247 der
Geme.-ntewet.
- Twee familieleden van koning Cbulalong-
korn van Si am, die Z. M. op zijn reis door
Europa en ook by het bezoek aan de residentie
vergezellen, de prinsen Svasti Sobbana en
Mahissa, zullen niet in 't koninklijk paleis
logeeren. Voor hen worden vertrekken in
gereedheid gebracht in het „Hótel des Indes",
waar ook intrek zal nemen het gedeelte van
het gevo'g van den koning, hetwelk niet in
het paleis zal verblijven.
- Mr. W. Van de Poll, sedert vele jaren
gemeente-archivaris te Ny megen, heeft, W6gens
hoogen leeftijd, tegen 1 October eervol ont
slag aangevraagd.
- Aan den meesterknecht ter drukkerij
van het „Nieuwsblad van Nederland", te
Amsterdam, den heer N. J. Versleden, voor
zitter van een der grootste typografen-ver-
eenigiogen daar ter stede, is, zooals uit de
opgave der verleende onderscheidingen bleek,
de eere-medallle der Orde van Oranje-Nassau
in brons to beurt gevallen. Dit feit werd
Dinscag op de zetterij cenigszins feestelijk
herdacht, waarbij de directeur van het „Nieuws
blad", de heer D. A. Van Waalwijk, den
Uverrgen en bekwamen chef der inrichting
hartelijk toesprak.
- In de Dinsdag gehouden vergadering
van den gemeenteraad van Oldenzaal werd
de door den burgemeester uitgevaardigde pro
clamatie, naar aanleiding van de voorgekomen
ongeregel iheden in den avond van 24 Augustus,
bekrachtigd.
Naar aanleiding van het voorgevallene op
dien avond verdedigde de burgemeester breed
voerig zijn optreden en het beleid der politie.
Bi) zeide, dat men hem op allerlei wijze
trachtte verdacht t9 maken, zijn gedrag en
dat der politie onrechtvaardig critiseerde en
openlijk beidon van een partijdig optreden
beschuldigde. Hij wees op de overdreven en
vaak geheel onware berichten over het voor*
gevallene, in de couranten voorkomende,
welke berichten geen ander doel hadden dan
den toestand zoo erg mogelijk voor te stellen,
en sprak zijn leedwezen over het voorgeval
lene uit en over do wijze, waarop men over
zijn handelingen een oordeel uitsprak.
Eenige leden namen daarop het woord en
betuigden hun instemming met het gespro
kene. (Zto. Ct.)
- Het stoomschip „Kanzier" vertrok 30
Aug. van Mozambique naar Rotterdam en
Hamburg; de „Merapi", van Java naar Rot
terdam, vertrok 31 Aug. van Marseille; de
„Prinses Amalia", van Amsterdam naar
Batavia, arriveerde 31 Aug. te Genua; de
„Prins Maurits" vertrok 1 Sept. van Am
sterdam naar Suriname; de „Veendam"
arriveerde 31 Aug. van Nieuw-York te Rotter
dam; de „Gedé", van Rotterdam naar Batavia,
vertrok 31 Aug. van Southamptonde „Java",
van Batavia naar Amsterdam, passeerde 31
Aug. Gibraltar; de „Obdam" vertrok 1 Sept.
van Rotterdam naar Nieuw-York met 102
kajuits- en 130 tustchendeks passagiers.
Noordwijk: Gistermiddag om één uur
werd het stoffelijk overschot van wijlen den
heer K. Hcmkos Hz., oud-hoofdonderwijzer
alhier, aan den schoot der aarde toevertrouwd.
Vele vrienden, bekenden en belangstellenden
volgden den stoet naar de protestantsche be
graafplaats in de duinen, alwaar de hoog-
welgeb. heer F. A. G. graaf Van Limburg
Stirum, wiens rentmeester de heer H. lange
jaren geweest was, onder me8r de vele dieDS-
ten herdacht, dien de ontslapene hem en zjjn
huis had bewezen. De eenige, nog levende
zoon van den overledene betuigde, ook namens
zijn moeder, zijn hartelijken dank aan allen,
die hadden bijgedragen de laatste eer aan
zijn onvergeteiyken vader te bewijzen.
In den loop der maand Augustus zijn
aan het rijkstelegraafkantoor alhier behandeld
1021 telegrammen, en wel 368, die verzonden,
en 653, die ontvangen werden.
Rijkspostspaarbank over de maand Aug.:
18 inlagen tot een bedrag van f 4238.84,
7 terugbetalingen tot een bedrag van 1034.70.
Sassenheim: Voor Sassenheim was de
Koninginnedag een ware feestdag. Uitgaande
van het denkbeeld, dat die dag in de eerste
plaats een blijde dag voor de kinderen mo?t
z|jn, had zich voor dat doel een commissie
gevormd, met bet boofu der openbare school
vooraan, 's Morgens te halfnegen V6reenigden
zich 19 rijtuigen, op 't eerste verzoek zoo gul
en belangloos door de eigenaars afgestaan,
voor 't schoolgebouw, waar men dadelijk
aanving 200 kinderen op te laden, en zoo
ging het, op die verderde wagens en begeleid
door een zestal muzikanten, in draf naar
Noordwijk aan Zeo. Na een wandeling op het
strand, werden de kinderen op boterhammen
en melk onthaald, waarna men e&n luwe
plaats in het duin opzocht, om wat spelen
en wedstrijden te houden. Allen ontvingen
prijzen, velen zelfs 3, terwijl de kan met
eigengemaakten champagne lustig rondging en
versnaperingen werden rondgedeeld, een en
ander opgovroolijkt door lustige muziek. Zoo
schoot de dag erg spoedig op en begon men,
na eerst weer gegeten te hebben, om circa
5 uren het volkje weer op te ladeD, zoodat
men om ruim 6 uren goed en wel zonder
ongelukken in Sassenheim terugkwam, waar
alle inwoners hun kleine medeburgers met
vroolijk gelaat stonden op te wachten.
Hoe het volkje genoten heeft behoeft geen
betoog of beschrijving. Voor de commissie
was 't een hoogst dankbaar werk, zulk een
feest te organiseeren, en veel dank is zij ver
schuldigd aan allen, die door ruime bijdragen
een mooie inteekeniyst maakten. Dank is zij
ook verschuldigd aan hen, die zoo goed
waren hunne rijtuigen gratis af te staan voor
dien dag en haar de eer aandeden die rijtuigen
zelf te besturen.
Door den burgemeester, Jhr. Van den Bran-
deler, die tijdelijk met zijne familie te Noord
wijk aan Zee vertoeft en dien dag te midden
van zijn dorpsgenootjes doorbracht, werd op
het einde van het feest aan ieder kind een
reproductie van een der laatste portretten van
H. M. uitgereikt, wat natuurlijk erg dankbaar
werd aanvaard.
Bij het vertrek 's morgens was een tele
gram van gelukwensching aan H. M. afge
zonden, dat in den loop van den dag met
dankzegging werd beantwoord.
Moge dit mooie feest een voorproefje zijn
van dat van den grooten Koninginnedag van
1898!
Voorschoten: In de kapel van het
pensionnaat „Bijdorp", alhier, heeft de plech
tige uitvaart plaats gehad van den overleden,
veelgeliefden rector, den Zeereerw. heer F. W.
Van der Pigge.
Reeds daags te voren waren vele vrienden
van den overledene te zamen gekomen, om
de Requiem-plechtigheden bij te wonen, waarbij
do Hoogeerw. pater Provinciaal der Domini
canen officiëerde. Nog meerderen w..ren nu
opgekomen, om de H. Misofferande by te wonen,
die door den Zeereerw. heer A. H, Hammer,
pastoor te Scboorl, weleer zfjn mede-kapelaan
te Purmerend, onder assistentie van pastoor
Leesberg en kapalaan Waterreus, alsmede
van kapelaan Ammerlaan, wc-rd opgedragen.
Het zangkoor der Eerw. Zusters eerde door
allerschoonsten zang de nagedachtenis van
hem, die steeds voor den liturgischen zang
en den luister der godsdienstige plechtig
heden zoozeer geijverd had.
Na de H. Mis sprak de Z*ereerw. p3ter
H. L. A. Gadet, pastoor te Leiden, oen tref
fend woord tot de treurende lloe j ver want-n
en de velen, die hoogachting eu vriendschap
hier hadden vereenigd. Hy wees op bet snelle
en nog korten tyd geleden door niemaDd ver
wachte verschelden van dit betrekkelijk jeug
dig priesterleven, dat in de vervulling van
vele goede en offervaardige daden was door
gebracht. Zichzelven steeds te geven, zyn
evenmensch in alles van dienst te zyn, dit
was zyn wellust, en wat den afgestorven
priester, ook bij het geringste dienstbetoon,
kenmerkte en voor allen, die met hem in
aanraking kwamen, tot zulk een beminneiyke
pereoonlykheid stempelde, het was do opge
wekte, zich nooit verloochonende biymoadig-
heid, waarmede by zichzelven en al bet zyne
gaf en voor allen over had.
Het was troostend, uit den mond van den
ïykredenaar zoovele zaligpryzingen te hooren.
Maar al die zaligpryzingen, zy worden nu by
deze lykbaar overschaduwd of liever bekroond
door het woordZalig zyn de dooden, die in
den Heer sterven.
Het ïyk werd, na de absolutie, die door den
Hoogeerw. kanunnik P. J. Tbunissen, van
Haarlem, onder assistentie der Zeereerw.
rectoren J Zwart en A. C. Maat werd ver
richt, grafwaarts geleid en onder de ritueele
gezangen, gebeden en plechtigheden bygezot
in het kloosterkerkhof der Eerw. zusters,
alwaar de Eerw rector zyn laatste rustplaats
gekozen had. {Mb.)
Zoeterwoude: De kermis is alhier in
vollen gang. Al staat het dorp niet vol met
kramen, tenten of dergelyke vermakeiykhede-),
toch bespeurt men dra by het binnentreden,
dat alom een gepaste kermisvreugde beerscht.
Die pret werd niet weinig verhoogd door de
ringrydery op rywielen, die "Woensdag namid
dag gehouden werd. Deze ringrydery was op
touw gezet door W. Breedyk en eenige andero
dorpsgenooten. Een 17 tal wielryders, waar
onder ook eenige vreemdelingen, namen daar
aan deel. Een vyftal aardige pry zen, waaronder
een regulateur en fietsbenooligdheden, als
zadel, signaalhoren, enz., waren aangekocht
uit de inleggelden en eenige ingekomen giften.
De beste kampioenen waren K. Visser en L.
Vitscher, die een geiyk aantal malen den ring
als zegeteeken met zich voerden, zoodat zy
onderling ten slotte besloten den lsten pry8,
zynde de regulateur, te gelde te maken en
het bedrag bro9deriyk te deelen. Ongeveer
halfvier was de wedstryd geëindigd, die werd
opgeluisterd door muziek.
Zegwaard: Dinsdagavond werd te
Zegwaard, op den bekenden reclame-wagen,
de lichtbeelden-voorstelling gegeven vanwege
de Delftsche inrichtingen van den heer Van
Marken Niettegenstaande de zware regenbuien
waren honderden toeschouwers op de been.
Het is dan ook wel de moeite waard, by
dergelyke voorstellingen een kykje to nemen.
De stukken, op het programma voorkomende,
werden alle prachtig te zien gegeven. Vooral
word de lachlust opgewekt toen vertoond werd
het laatste beJryf, getiteld: de koningsgist of
zegen na stryd.
Zoetermeer: In den nacht van Maan
dag op Dinsdag hebben twee trekhonden,
toebeboorende aan L. M., te Zegwaard, in
den Driemanspolder, onder Zoetermeer, by
verschillende landbouwers jacht gemaakt onder
de schapen, waarvan zy er twee hebben ver
moord en ongeveer 9 zwaar gewond, zóó zelfs,
dat nog wel enkele van genoomde dieren het
met den dood zullen moeten bekoopen. Geluk
kig word het vernielingswerk opgemerkt door
een van de eigenaars en door den ryksveld-
wachter P. B. ggerman; anders had zeer zeker
de schade nog aanmerkeiyk grooter geworden.
Gemengd Nieuws.
Ten behoeve van de gemeente-
werken, is door het stadsbestuur der gemeente
Dover (Engeland) aan de Koninklyke Neder-
landsche Grofsmedery alhier, opgedragen het
bouwen en leveren van een honderd-tons-
bopperbargo.
In den vorigen nacht omstreeks
halfdne kwam aan het politie-commissariaat
aan de Nieuwe Haven te 's Gravenhage een
heer zich beklagen dat hy in de Sociëteits
tent in het Haagsche Bosch door kellners
was mishandeld.
„Doe wat u behaagt," antwoordde baron
Von Laden, met onverschilligheid. „Het kan
my niet veel belangstelling inboezemen, waar
zu heen gaat, wanneer ik er niet meer ben."
H\j wist zeer goed, terwyi hy zoo sprak,
dat zyn vrouw slechts een broer bad achter
gelaten, die even arm was als hyzelf.
De zomer was ten einde, heerlyke herfst
dagen hadden hem opgevolgd, vervolgens de
minder aangename en ongestadige dagen, en
de winter snelde nu met groote passen voort
in geheel zyn koude majesteit.
Baron Von Laden en zyn dochter hadden die
groote tydruimte de tyd schynt zeer lang
voor hen, die hem in droefheid en ongerust
heid zien voorbytrekken - op Schwarzgarten
doorgebracht. De zachte temperatuur der
laatste dagen had den zieke toegestaan, om
het zoo maar eens te noemen, volop te
leven, zyn dochtertje was evenmin te be
klagen: zy had afleiding. Zy had tot Dog toe
geiyk haar vader zich er mede tevreden
gestold door den tuin te wandelen; maar deze
wandeling had weinig aantrekkelyks. Byna
alles was daar aan het nuttige gewyd. Men
zag er noch grasperken, noch boscbjes, Doch
ander groen, niets van dat alles, wat het oog
aangenaam aandoet en het hart verheugt. De
klimplanten langs do muren waren tot een
staat van wildernis gekomen; de latten, die
bestemd waren om ze te ondersteunen, waren
vermolmd; overal zag men, dat de schaar
van den tuinman haar werk niet gedaan had.
Eenige vruchtboomen groeiden hier en daar
slechts in een uitgeputten grond.
Eén enkele plaats slechts in den tuin wekte
den lust op om er uit te rusteD; het was
een steenen bank, geplaatst in de schaduw
van een praebtigen noteboom. De grootsche
en prachtige kruin van dien boom scheen de
verwaarloozing, waaraan men hem overliet,
te trotseeren. Maar de vader en het meisje
mochten daar niet komen. De vertrouweling
had hun dat vanwege de barones doen weten.
Het was haar geliefkoosd plekje. De goede
man had zich zoo beleefd mogeiyk van die
opdracht gekweten, maar de baron vergaf het
hem niet. Hedwig, die vergevensgezinder was,
begreep, dat Sanders slechts te gehoorzamen
had aan de bevelen van de barones; zy zag
hem er niet op aan en antwoordde altyd op
zyn groet door een lief glimlachje. Ook wa3
het hart van den ouden man, hoe verdroogd
het ook was, toch met teederheid vervuld voor
de arme kleine.
Toen de heer Von Laden een weinig
hersteld was van de vermoeienissen van de
lange reis, zeide hy den tuin van Schwarz
garten vaarwel, om de omstreken te door
kruisen. Die uitstapjes 'naar buiten waren
voor Hedwig een bron van altyd nieuwe
vreugde. Ongeveer op een kwartier afstands
van het slot strekte zich aan den oever van
de rivier een ry heuvels uit, beplant met
denneboomen en kreupelhout. Een zeer oud
kerkje, omringd door een groep linden, be
kroonde de hoogsten dier heuvels, aldus als
het ware de rivier beheerschend. Die kerk,
of liever die kapel, omsloot het familiegraf
der Ladens. Er werd alle Zon- en feestdagen
godsdienstoefening gehouden voor de boeren
van de streek. Een smal pad, dat uitsluitend
voor de slotbewoners bestemd was, voerde
regelrecht van de kapel naar Schwarzgarten.
Ten tyde, dat de heeren Von LadeD, toen nog
schitterend in al hun luister, zich slechts per
koets naar de kerk begaven, nam hun rytuig
een breede laan, bezoomd door een dubbele
ry dennen. Nu was die weg onder de struik
gewassen verdwenen, en de herders van
Schwarzgarten lieten hun kudde grazen daar,
waar vroeger zooveel edele dames en edele
jonkheeren reden. Alleen de oude dennen
zag men nog; zy wiegden geiyk eertyds hun
donkere kruinen by den tocht van den wind.
De kleine kapel op de hoogte was het
geliefkoosd doel der wandelingen van den
baron en zyn dochter. Terwyi de vader daD,
verdiept in zyn somber gepeins, op een boom
stam zat, liep de kleine hier en daar en
maakte ruikertjes van wilde bloemen, welke
zy aan haar tante of aan dien vertrouweling
brachtWerkeiyk een armoedig geschenk,
maar het was het eenige, waarover Hedwig
kon beschikken, en zij bood het met zooveel
bevalligheid en met zulk een lieven blik aan,
dat de oude Sanders ten minste niet durfde
weigeren.
Hy nam den ruiker dan aan met een soort
blijdschap en legde hem onverschillig in een
hoek van zyn kamer, waar zich spoedig een
stapel verwelkte bloemen ophoopte. De barones
was minder gewillig. Hedwig, die telkens met
hardheid door haar werd afgewezen, zag
langzamerhand van haar plan af.
De vermaken van het kind bepaalden zich
niet tot het plukken van bloemen; nu eens
dwaalde zy tuaschen de grafzerken, dio bedekt
met mos waren, de kransen bewonderend, die
or over verspreid lagen; dan we Ier zette zy
zich neder op bet gras, het oor kecond aan
den wind, die door de bladeren speelde, dan
weer verzamelde zy de aardige schelpjes aan
den oever van de rivier, luisterde Daar bet
geklater der golfjes aan haar vo3ton en volgde
met den blik de wolkjes, die aan den hemel
dreven.
Een van haar grootste vreugden was van
het gezicht te genieten, dat zich voor haar
rondom den heuvel ontrolde. Dat vergezicht
bood haar heiden, weilanden, akkers, bosschen
en gehuchtjes.
Hedwig hield veel van het landeiyk kerkje
met zyn duizendkleurige venstors; zy ging
de gewyde plaats binnen gelyk anderen op oen
feest verschynen: biy van hart en toch
ingetogen. Daar bad zy, daar droomde zy
en zonder twyfel zooals het behoorde han
delde zy, want haar gebed was zonder eigen
liefde en haar droomen waren zuiver als haar
gebed.
Het scheelde maar weinig, of zy zou vol
maakt gelukkig geweest zijn, want het voor
uitzicht op elleade en honger, dat haar sinds
den dood harer moeder vervolgde, bestond
nu niot meer voor haar. Maar de ziekte haars
vaders en de afkeer, welken haar tante hem
bewees, drukten op haar als een zware last.
Zy had vurig gebeden, haar vader herstelde
niet; zy beminde hem zeer, zy diende, zy
verzorgde hem dag en nacht met onvermoeide
toewyding, zy kreeg van hem noch een
teeken van liefde noch een dankje.
"Wat haar tante betrof, alleen het zien van
dat koude gelaat, een enkele toon harer
gestrenge stem drong haar door merg en been.
En toch vertrouwde zy altyd met het naïeve
vertrouwen der kindsheid op haar goed hart,
op haar edelmoedigheid. Zy trachtte, zonder
zich te laten ontmoedigen, de genegenheid
harer tante te winnen, overtuigd, dat er een
heerlyke vrucht onder dat harde omhulsel
verborgen was. Eiken dag toonde zy nieuwe
voorkomendheid, nieuwe attenties. Hedwig
legde evenveel yver aan den dag om haar
tante te behagen, als deze om haar nicht van
zich af te houden.
Eens (het was tegen het einde van den
herfet) begon het plotseling koud te worden
en moesten de baron en zyn trouwe gezellin
vroeger dan naar gewoonte naar huis terug-
keeren. Zy wilden naar hun kamer gaan, om
er het avondeten af te wachten, toen Sanders,
onverwachts uit het salon tredend, de deur
er van half open liet staan. De vader en het
meisje sloegen er een blik in. Hoe groot was
hun verwondering, toen zy twee onbekenden
bemerkten, een heer en een dame, die druk in
gesprek waren met de barones l
Wordt vervolgd.)
