N°. 11273 Maandag; «23 November. A". 1836. feze fëourant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. PERSOVERZICHT. Feuilleton. Betsy's verloving. LEIDSCH DAGBLAD. PELTS DEZER COUBANT: Voor Leiden per 3 maanden. t l.io. Franco per post1.40. Afzonderlyke Nommers0.05. FRT.T8 DER AD VEETEN T1KN: Van 1 6 regels f 1.06. Iedere regel meer f 0.17$. Grooter» letters naar plaatsruimte. Voor liet mcasseereD bulten de stad wordt f 0.05 berekend. In een tweetal artikelen wordt in De Tijd betoogd, dat de leiding in onze opvoe- dingsgesticbteo beter kon zijn en de wenscbelykheid uiteengezet, om ook na het Ontslag toezicht te blijven houden op de ver pleegden. "Wat de schrijver wenscht, komt blijkens zijn conclusie in het kort hierop neer; Dat, bij een zooveel mogelyk nauwlettende zorg van overheidswege om het leidend personeel der opvoedingsgestichten te doen beantwoorden aan zijn roeping, bij een ruim toelaten van de beschavende en opvoedende kracht van den godsdienst, maatregelen werden getroffen om ook buiten de Rijksopvoedingsgestichten de bescherming der wet to verzekeren aan de kinderen, wier toekomst van de zijde van onwaardige ouders of verwanten ernstig ge vaar loopt. Hot getal vau dezulken onder schatte men nietl Het belang van hun behoud evenmin. En allerminst onderschatte men de verantwoordelijkheid van hen, die geroepen zijn voor het behartigen van dat belang naar vermogen te waken. De Hollander wjjdt een artikel aan de Verkiezing voor een lid vanGe deputeerde Staten in dit Gewest en toont daarin aan, hoe weer gebleken is, dat in Zuid- Hol 1 an d. „het liberalisme door de domme macht van het stemmenciJfet de baas" is. Het blad schrijft het navolgende; „Er was eeu vacature in het college van Gedeputeerden. In dat college zit noch óén anti-revolutionnair noch eén roomsch- katholiek. Het is zuiver liberalistisch, pre cies alsof er in heel Zuid Holland geen roomsch- katholieken of anti-revolutionnairen, alsof daar alleen liberalen te vinden zijn. Ken schoone gelegenheid was nu aaD do liberale meerderheid in de Staten geboden, om te toonen, dat ze door de jaren toch iets ge leerd had, dat de kwaal, waaraan ze zoo lange jaren had geloden, aan het genezen was. Eén met-liberaal in hot college van Ged. Staten te benoemen daarmede zou toch het college nog zuiver liberaal z\Jn gebleven en het liberalisme had zich eindelijk van een daad van echte liberaliteit gekweten. Maar neen het liberalisme schijnt op dit punt ongeneeslijk. Alleen liberalen hebben verstand van de Zaken, van de Provinciale belangen. De beer Seret, het Staten lid voor Delft, die bij de biet-liberalon in aanmerking kwam, mocht niet gekozen worden. Men verkoos een liberaal, den beer Crena de Jongh. Een liberaal nog wel, die te Dordt woont; terwijl de heer Seret, in Den Haag zijn verblijf hebbende, kan worden geacht beter de vergaderingen van de Gedeputeerden te kunnen bijwonen dan een Gedeputeerde, die daarvoor telkens uit Dordt moet komen. Deze uitsluiting, deze p a r t ij d i g- li o i d wordt te bedenkelijker, als men op nog twee omstandigheden let. Vooreerst hebben de Gedeputeerde Staten door de schoolwet-Mackay meormalen te advi- seeren of te beslissen over de belangen van het bijzonder onderwijs. Ook op dien grond zou het billijk zijn, zou het zelfs voor de liberale meerderheid der Gedeputeerden ge- wenscht zijn, ten einde den schijn van partijdig heid in de zaken van het bijzonder onderwijs te voorkomen, dat althans éón voorstander van dat onderwijs in dat college zitting had. Doch dit niet alleen. De anti-liberalen zeiven hebben slag op slag getoond, waar z ij de meerderheid hebben, niet aan stelselmatige, aan krenkende en stuitende uitsluiting te willen doen. In de provincie Utrecht zijn de Staten voor de overgroote meerderheid anti liberaal. Toch werden telkens twee liberalen in hun college vaD Gedeputeerden gekozen. Ja, toen dit jaar de liberaal Mr. Royaards van Scher- penzeel ontslag nam, werd in zijn plaats niet een anti-revolutionnair als De Waal Malefyt of een roomsch-katholiek als Bosch van Drakenstein gekozen, maar werd een liberaal, Jhr De Beaufort, benoemd. Hetzelfde geldt de provincie Gelderland, waar de meerderheid der Staten eveneens anti-liberaal en waar toch het liberalisme 7or tegenwoordigd is in de Gedeputeerde Staten. Ook in Zeeland is gelijke echte liberaliteit bij de anti-revolutionnairen en de roomscb- katholieken te bespeuren. Veilig kan dus worden gezegd, dat de anti liberalen van het vrijgevige en loyale stand punt uitgaan, dat ook de tegenpartij behoort vertegenwoordigd te zijn in bet college van Gedeputeerde Staten. En met dit voorbeeld voor oogen. heeft het liberalisme in Zuid- Holland den moed om stelselmatig a J1 e niet- liberalen uit de Gedeputeerden te houden. "Voor de liberalen de baantjes. Ze zijn wel schrikkelijk verdeeld, gaan elkander te lijf in de pers, in de Liberale Unie - maar als 't er op aankomt, dan nog liever een overigens niet aannemelijk liberaal dan een „clericaal". Z£j achten zich de bekwamen, de denkers. Aan hen alleen mag de behartiging van de zoo dikwijls tegenstrijdige belangen worden opgedragen. Wt) aarzelen niet deze houding stuitend te noemen. Liberalen, zoogenaamde voorvechters voor verdraagzaamheid 1 Ziet op de door u gemin achte „clericalen" en,.,, wordt verdraagzaam, wordt wysl" Hieraan heeft De Residentiebode niet veel toe te voegen; slechts óéne opmerking: Zy geldt een aanvulling van hetgeen De Hollander over Gelderland zegt, waar het voorbeeld van anti-liberale billtjkheidsbetrach ting het eerst gegeven is. Daar was in '87, hoewel de liberalen toen zij nog slechts twoe stemmen meerderheid hadden in de Stateo bij het openkomen eener plaats in het Gedeputeerde College gewaarschuwd waren, naast een katholiek ook een anti-revolution- nair te kiezen, toch een vijfde liberaal op het kussen gebracht. Dientengevolge was het stemmencijfer in dat jaar 32 tegen 30 in de Staten; 5 tegen 1 in het College van Gede puteerden en, men lette weldie wanverhou ding werd, bi) opengevallen vacature, niet tegenstaande ernstige vermaning, bestendigd. En wat deden de anti-liberalen, toen '89 hun de meerderheid bracht? Namen ook zi) vjjf zetels, óén aan de liberalen als gunst betoon overlatend? Niets daarvan. De meerderheid werd natuur lijk in beslag genomen; maar alhoewel de anti liberale gelederen in de Staten nog ver sterkt werden, hield men voor de liberalen steeds twee zetels open. Kom om zoo iets eens aan bi) een liberale meerderheid l Mevrouw geeft belet, zoodra zij U boort aanschellen. Zy heeft altijd een voorwendsel bij de hand, waarmee ze U weet af te schepen. Intu8schen, het moet erkend, de Geldersche liberalen zijn dan altijd toch nog een greintje beter dan die van ons Gewest. Z ij gunden dan anti liberalen, ook toen dezer stemmen cijfer nog zeer luttel was in de Staten, voor het minst êón zetel bi) Gedeputeerden. Kom daar eens om in Zuid Holland I Dan krijgt Ge rJw; o e e o 1 met 54 tegen 19 stemmen thuis. In de „Haagscbe Sprokkelingen" in bet Utrechtsch Dagblad leest men: Men heeft dezer dagen de malligheid goed gepraat, dat er in 1896 nog nieuwe munt- biljetteo van f 50 werden uitgegeven met 't kopje van Koning "Willem III. Redenen van zuinigheid pleitten er voor, - naar 'k meen te hebben begrepen, omdat men an ders eene nieuwe gravure voor het Staatsblad had moeten maken. Het Nederlandsche volk zal zulk eene spaar zaamheid ongotwyfeld op noogen prijs stellen in eeno Regeering, die by v 80 millioon's lairs voor Oorlog en Marine en 4 millioen voor protectiepremie aan eenige suikerfabrikanten wel ergens vandaan moet balen. Maar het argument verliest toch wel iets van zyne waarde, ala men opmerkt, dat voor de munt biljetten van f 10 wél een nbuwe gravure met het kopje van de Koningin werd ge maakt Meer overeenkomstig de ware waar heid dunkt my dan ook de onderstelling, dat we hier te öoer» hebben met een dier geval len, die bewezen, dat niets zoo duurzaam ia al8 het voorloopige. Om eene voor my raadselachtige reden bestaat er, naar 't schijnt, eene antipathie tegen de blauwe muntjes van f 50. 'k Heb wel eens hooreo beweren, dat deze voort spruit uit het gevaar voor verwarring met die van f 10. Begrypen doe ik dat niet, want alleen een kleurenblinde kan zich, dunkt my, vergissen tusscheo bruin en blauw, die veel minder op elkaar geiyken dan de kleuren van bankjes van f 25 en 60. Maar 't feit ligt er nu eenmaal toe, dat met of zonder invloed van de Ned. Bank, die natuuriyk liever hare bankjïs van f 25 dan Ryksmuntje8 van f 50 in omloop ziet de blauwe muntbiljetten moeilyk in de wandeling zyn te houden, en telkens weer naar de betaalmeesters terugloopen Vandaar, dat er al sinds jaren plannen aanhangig zyn om ander Ryks-papiergeld uit te geven, mun tjes van f 10 op beter papier, dat niet al in de derde hand doorsiyt, muntjes van f 5, die uiterst gemakkeiyk zouden zyn, en daarby nieuwe modellen. Maar zoo iets gaat maar met zoo gemakkelijk l Daarover moet worden gecorrespondeerd, neen maar! En er komt eene quao3tie van smaak by, waarover wel met te disputeerea, maar toch wel te twisten valt. Vergis ik my niet, dan is byv in den loop dier jaren o. a. een nieuw ontwerp ge- teekend door den heer De Stuers, prachtig in den styi van een eeuw of vyf, zes geleden, maar dat voor 't einde dor 19de o a. minder geschikt werd geoordeeld, omdat byv. het woord „GVLDEN", dat er op voorkwam, aan de groote meerderheid des volks zou toe schijnen eene drukfout te bovatten. En zoo zyn er waarschyniyk nog meer redenen oor zaak, dat het gewichtige vraagstuk van de teekening van het muntbiljet hangende hetwelk men de oude nog maar bleef ge bruiken jarenlang aanhangig is, zonder nog tot eene oplossing te zyn gebracht. Gremengd Nieuws. Morgen zal „Ajax II'" op het Malieveld in Den Haag haar zwaarsten voetb3l- wedstryd van dit seizoen spelen tegen de Haagsche Voetbalvereniging „Swift." Daar h*-t de eerste keer zal zyn, dat dez3 vereenigugen elkaar zullen ontmoeten, is 't moeilyk te zeggen, wie van beide over winnen zal. Men schryft o n s u i t H i 11 e g o m De drenkeling, Woensdagmorgen 11. uit de Beek alhier opgehaald, is by nader onderzotk gebleken te zijn zekere Hendrik De Nys, woonachtig te Baren j recht, polderjongen van beroep, thans werkzaam te Hillegom. Sedert eenigö dagen was hy niet op het werk gezien Naar men vermoedt, is dronkenschap van een en ander oorzi k geweest. De vrije oefening in deQ wapen handel te geven door den oud onderofficier Kempf te Hillegom, heeft een aanvang ge nomen met drie leerlingen Naar wy vernemen, bostaat te Hillegom plan tot oprichting eener dariLvereeniging. Reeds vorige winters werden hi rtoe pogingen aan gewend, doch steeds zonder resultaat. Tusscben bet gemeentebestuur van Haarlem en een fabrikant aldaar ont stond geschil over den eigendom of de be stemming van een laan aldaar Terwyi het gemeentebestuur meende, dat de laan voor het publi-k gebruik bestemd was, beweerde de fabrikant daarvan de eenige eigenaar te zijn en maakte hij van zyn beweerd eigen domsrecht gebruik door de laan voor het publiek verkeer af te sluiten. Het gemeente bestuur deed daarna, krachtens art. 180 der Gemeentewet, de afsluiting wegnemen, waar op de fabrikant van den president der recht bank in kort geding handhaving vroeg en verkreeg van den oestaanden toestand over eenkomstig zyn beweerd recht, totdat door den rechter einduitspraak zou zyn gedaan. Het Hof te Amsterdam verklaarde evenwel in hooger beroep oen president der recht bank oübevoegd de bedoelde beslissing te nemen. Over de juistheid dezer uitspraak van het Hof werd gisteren voor den Hoogen Raad gepleit; voor den fabrikant door jhr. mr. W. Th C Van Doorn, en voor de gemeente Haarlem door mr. W. Thorbecke. Uit een rapport van het Ned. Arbeids-Secretariaat blykt, dat de werkstaking te Maastricht is verloren gegaan, doordat het bestuur om der wille van wien de staking begonnen was - zich wederrechteiyk een ge deelte van de ingekomen gelden, tot steun der stakers, ten eigen bate toeëigendo. Van verschillende kanten werd geld gezonden aan de stakers. Dit had ten gevolge, dat het be stuur nimmer was te controleeren en het hier door gelegenheid vond personen op do lyst te zetten zelfs één doode die geen onder steuning ontvingen Sluwe diefstal. Verleden Maan dag reed een postwagen met. brievenzakken van een der bykantoren naar het centraal- bureau te Parys, toen de koetsier door iemand in do uniform van een postbode werd aange roepen, die hygende met een zak kwam aan- loopen. „Ge hebt een verkeerden zak meege nomen en dezen laten liggenschreeuwde by De koetsier hield stil, de man klom op, verwisselde ae zakken en snelde terug. Aan het centraal-buroau bevond men, dat een zak met 42,0C0 fr. aan waarde verdwenen en door een zak waardeloos papier vervangen was. Al de onaangeteekende brieven (aan den stem pel van het Lykanto^r herkenbaar; zyn later in een der bussen gevonden. In "Washington (Missouri) heeft den 25sten Oct. de „Pyp?n" (Corncob-) koning Hendrik Tibbe het tydejyke met het eeuwige verwisseld. De gestorvene kwam in het jaar 1867 als onbemiddeld man van Duitscbland naar de Ver. Staten en zette zich in Washington neder, waar hy eerst als draaiersknecht zyn levensonderhoud verdiende. In het jaar 1878 deed by do ontdekking, dat maïsbloem dezelfde eigenschap bezat als bet meerschuim. Hy nam een patent op eon door hem uit die zelfstandigheid vervaardigde pyp, de zooge naamde Missouri Meerschaum-Corncob pyp, en Dracht het binnen weinige jaren tot millionair. In de laatste jaren bereikte de fabricage zyner reuzenfabrick bet aantal van 25,000 pypen per aag. De Corncob-pypen zyn nu vry wel over de gansche wereld verspreid en de navraag naar dit uiterst billyke en practische artikel heeft van jaar tot jaar grooter omvang gekregen. Te Parys heeft eone dertigjarige vrouw, Eugenie Tabouin, een met een vigilante op hol geslagen paard tot staan gebracht. Zy greep het dier by 't hoofdstel en liet zich etteiyke meters meesleuren. De voorbygangers juichten haar opgewonden toe. Te Parya is een huurkoetsier Kirsch overleden, die twee meter lang was, 280 pond woog en met één arm gemakkeiyk ziln rytuig kon optillen. Hy had maar één klant, den commissaris van politie zyner wyk, en dronk zestien kan witten wyn dasgs. Eene menigte vakgenooten volgden hem met hun ry tuigen naar 'tgraf; de commissaris had een krans gezonden en er was er ook een van den manufactuurwinkel, over welken deze toe zicht houdt. Te Marysville, in Amerika, woon den de echtelieden Allan met hun zoontje van 10 jaar. Dezer dagen wilde de vader zyn kind bestraffen, toen de moeder voor den knaap party trok. Allan werd hierop zóó woedend, dat hy haar wilde slaaD. De vrouw greep nu het geweer van haar man en legde op hem aan. Ze schoot, maar trof het zoontje in de hersenen, zoodat het onmiddeliyk stierf nogmaals mikte mevr. Allan en nu kreeg haar echtgenoot een kogel door het hoofd. Doodeiyk gewond viel hy ter aarde. In den staat Connecticut van N. Amerika is het aan idioten en hun, die aan vallende ziekte ïyden, verboden te huwen. Hierop staat een straf van minstens 3 jaren, terwyi de medeplichtigen tot een boete van 1000 dollars of 1 jaar gevangenisstraf kunnen veroordeeld worden. De regeering te Liegnitz, Duitseh- land, heeft bepaald dat van af 1 Nov. de kinderen, die de scholen te Rothenbach be zochten, naar de school te Alt-Gaablau moesten gaan. De inwoners van Neu-Gaablauw vonden evenwel de afstand te ver en zonden verzoek schriften in. Daar dezen geen resultoat hadden, hebben zij zich tot den minister van onderwys gewend, maar tevens de kinderen thuis ge houden. Aangezien in Duitschland de leerplicht bestaat, kan men hier dus spreken van eene werkstaking. Gisteren en eergisteren heeft in den omtrek van Belgrado een vreeseiyke orkaan gewoed en veel schade aangericht. De scheepvaart op den Donau werd gestremd, verscheidene sleepbooten zyn aan stukken geslagen, oen paesagiersstoombocfc is tegen een torpedoboot geslagen en op den oever geworpen. Slot.) „Wat drommel is er nu?" „Ik wilde u vragen, een eindje met my te gaan wandelen, ik heb u iets te zeggen," zeide de adjunct met een stem, die de bur gemeester niet herkende. „Goed," antwoordde deze en ging weder naar binnen, om zyn overjas en zyn laarzen aan te trekken, wat hem in zyn bevreem ding vlugger van de hand ging dan gewoon. Toen hy weer voor den dag kwam, was de adjunct al een eindje opgeloopen. Hy had hem "weldra ingehaald en zwygend liepen zy nu een poosje naast elkander. Het was koud in dezen vroegen morgen en de wind van gisteravond was nog toe genomen. Verwelkte bladeren vlogen overal rond. „Ik kan niet trouwen met uw dochter 1" begon de adjunct plotseling, met de oogen op den grond. „Wat.... wat zeg je? Dat zou...." borst de burgemeester uit, hem verbluft aankykende. „Kun je niet trouwen met Betsy?" „Neen," antwoordde de adjunct zacht, maar zeer beslist, nog steeds zonder op te zien. De burgemeester was zóó verbaasd, dat hy niet wist wat te zeggen, en daarom nam hy zyne toevluoht tot boos worden. „Wat zyn dat voor gekheden meen je, dat ik lust heb, in myn eigen huis voor den gek gehouden te worden? - Neen, man, wat ik gezegd heb, blyft gezegd. Denk je misschien Maar nu gebeurde er iets, dat nooit eerder gebeurd was, de adjunct viel hem in de rede en sprak flink van zich af. De burge meester kreeg een schrobbeering, zooals by niet gehad had sedert zyn vrouw stierf. Hy kreeg te hooien, dat hy een gewetenlooze egoïst was, die het geluk van zyn dochter aan zyn eigen wensch opofferen wilde, en verder iets over jeugd en over liefde, dat tameiyk verward klonk en lang niet zoo redekunstig juist, als de adjunct anders placht te spreken. Hy zag er eerst wat beschaamd uit, maar van lieverlede kreeg zyn gezicht weer de bekende triumleerende uitdrukking, en toen de adjunct uitgesproken had, barstte hy uit: „Nu zult gy baar hebben, of...." en hy zwoer zyn zwaarsten eed. De adjunct had deze uitwerking van zyn woorden niet verwacht en zag er wanhopig uit. Hy begreep, dat hier sterke middelen noodig waren. „Dan schrijf ik zelf aan haar en ga vandaag hier nog van daan En ik kom niet terug I" zeide by. De burgemeester zag hem aan en streek zich geheel ontdaan door hot haar. Hy wist er blykbaar geen mouw aan te passen. „Dat is nu al te gek!" zeide hy ten slotte. „Op myn woord van eer, ik dacht waariyk, dat je verliefd op 't meisje was, en nu begryp ik er heelemaal niets meer vanl" Hy zag den adjunct onderzoekend aan, en borst toen uit: „Ja, als je nu niet verliefd bentl Anders zou je ook niet zulke dingen kunnen zeggen Ik heb er ondervinding vaul" De adjunct keerde zyn hoofd af, maar ant woordde niets, en de burgemeester verzonk in oterpeinzingen. Opeens scheen er een ver rassende gedachte in hem op te komen, die hy daaeiyk uitsprak. „Ben je dan misschien verliefd op een ander?" D6 adjunct zag hier dadelyk een uitweg in, en ny was zoo vermoeid, dat hy daar terstond gebruik van maakte, zonder er verder over na te denken, „Ja/' antwoordde hy en kreeg onmiddeliyk een kleur over die leugen. De burgemeester liet een lang gerekt „o zoo" booren en daarop: „dat is wat anders. Een oud6 historie zeker?" De adjunct zag zich verplicht verder te gaan en knikte. „Ja, dan is 't wat anders. Dan is er niets aan te doen, al spyt het my voor het meisje. Ik zal het haar voorzichtig mededeelen - en dan is 't maar het best, dat zy een poosje van huis gaat!" Deze ontdekking verhoogde zyn bescher meling niet weinig in zyn oogen, en interes seerde hem zóó, dat het verijdelde trouw plan er door op den achtergrond geschoven word. Hy was nu even yverig om het af te maken als by eerst geweest was om het er door te krygen; misschien was het hem in zyn hart wel eene verlichting, want hy was heimeiyk wat ongerust geweest, of hy er wel in zou slagen, Betsy tot rede te brengen. Nog een poosje liepen ze zwygend naast elkander voort, en toen ze scheidden, drukte de burgemeester zyn vriend de hand, en zeide op geheimzinnigen toon: „Hoor eens, dat kun je me dan later wel eens vertellen l" „Wat?" vroeg de adjunct. „Die andere geschiedenis 1" Hy knipoogde listig. De adjunct lachte droefgeestig en ant woordde „Ja, als Betsy getrouwd is, zal ik het vertellen 1 Hy keerde zich haastig om en ging heen. De wind zwiepte om zyn lange magere gestalte en deed hem rillen vau koude. De burgemeester keek hem een poosje na, schudde zyn hoofd en zuchtte: „'t Is in elk geval een opmerkelyke kerel op zyn manier." En langzaam keerde hy naar huis terug. Hy voelde zich eenigszins gedrukt; het was hem alsof de verloving met hem in plaats van met Betsy afgemaakt was.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1896 | | pagina 9