N°. 11241.
"Vrijdag 16 October.
A0.1896
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Tioeede Blad.
Feuilleton.
LEIDSCH
M&BLAD
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommorsn 05.
PRIJS DER AD VERTEN TTEN
Van 1 6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17}. Grootere
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
r 0.05
Gemeenteraad van Woubrugge.
De gisteren gehouden vergadering werd
door den heer A. L. "Wichers, burgemeester,
te 11 uren geopend in tegenwoordigheid van
zes leden. Er was dus slechts één ledige
'plaats: die, welke voorheen werd ingenomen
door wijlen den heer A. Visser, in leven
wethouder. Aan zijn verscheiden werden de
raadsleden ook herinnerd door het bericht
daarvan, dat van de naaste bloedverwanten
des overledenen was ingekomen.
Naar aanleiding dezer kennisgeving sprak
de Voorzitter de volgende woorden.
„M.M. 1 Sinds onze laatste vergadering is er
in ons midden een groot verlies te betreuren.
Wat oat is, behoef ik u niet te zeggen. Gy
herinnert u zeker met my, hoe in die ver
gadering wijlen de heer Visser op de meest
eervolle wijze weder tot wethouder werd
gekozen en hoe bescheidenlyk hy dat ambt
opnieuw aanvaardde met de toezegging, het
zóó te vervullen als zyn krachten het toelie
ten. Bescheiden was de overledene in al zijn
doen. Met trouw en li9fde heeft h\j de hem
opgedragen taak vervuld. Veel is hy geweest
voor de gemeente, veel ook voor o;;s allen.
Hierom ben ik overtuigd, dat u met my zyn
vei lies diep betreurt en de herinnering aan
hem b|j u levendig zal blyven."
Besloten werd genoemde kennisgeving met
eon adres van rouwbeklag aan ae familie te
beantwoorden.
Verbolgens werd voorlezing gedaan van de
notulen, die onveranderi werden goedgekeurd,
en van de ingekomen stukken, waaronder de
benoeming door den Commissaris der Koningin
van de heeren W. Den H rtog en L. J. Zwet
sloot tot zetters van 's Ryks directe belastin
gen en het proces-vtrbaal van kasopneming
by den gemeente-ontvanger, dd. 7 Oct., waarby
blykt, dat de ontv. tot dien datum ƒ10,136.38,
de uitgaven ƒ7372.265 bedroegen.
Na het ond» rzoek der geloofsbrieven van
het nieuw gekozen ra dslidden heer A.
v. d. Boon, tot wiens toelating werd besloten
conform het advies der Commissie, die met
dat onderzoek was belast geweest, en die
zich by monde van den heer Van Dam uit
sprak, kwam de gemeente-begrooting, do
hoofdschotel voor deze vergadering, ter tafel.
Allereerst werd het woord gevoerd door
den heer Van Wieringen, die als rapporteur
der Commissie, welke de begrooting bad
onderzocht, de accuratesse roemde, waarmede
zy blykt te zyn opgemaakt, en ook niets
dan lof had voor het zuinig beheer der gemeente
financiën, daarby een woord van dank aan
den burgemeester 6n den secretaris voegende
voor de door hen der Commissie zoo wel
willend verstrekte inlichtingen.
Slechts een tweetal posten hadden de
byzondere aandacht dor Commissie getrokken
die voor onderhoud van wegen en voetpaden
en die voor schoolgelden.
"Wat dtzen laatsten betreft scheen de Com
missie van het plan om een voorstel tot
verhooging te dosn, te zijn teruggekomen,
wat den eersten betreft, stelde zy voor, hem
met 25 gld. te verhoogen, daar de aanstelling
van een assistent wegwerker haar gew> nscht
voorkwam. (De eigeniyke wegwerker is een
man op leeftyd, voor wien sommige werk
zaamheden te zwaar kunnen worden geacht).
B. en Ws. namen dit voorstel der Com
missie over en de Raad nam het met alge-
me&ne stemmen aan.
By de aitikelsgewyze behandeling der be
grooting (algemeene beschouwingen werden
niet gevoerd) drong de heer Van Griethuyzen
aan op verbetering der straatverlichting in
het dorp Woutrugge (reeds vroeger door hem
ter sprake gebracht), als zynde in het alge
meen belang. De noodzakelykheid dier ver
betering bepleitte by uit een veiligheidsoog
punt: z. i mocht de Raad het niet zoo ^er
laten komen, dat er ten guvolge der slechte
verlichting ongelukken gebeuren.
De Voorzitter deelde mede, dat deze zaak
in een vergadering van B. en Ws. (de heer
A. Visser woonde die nog by) is besproken,
doch de meerderheid met den heer Van Griet
huyzen niet kon meegaan en dit wel om de
hooge kosten, voornameiyk de blyvende, die
zulk een verbetering zou verei-chen. De com
missie, die de begrooting he-ift onderzocht,
was met de meerderheid van het D. B. in
dezen homogeen.
Het voorst-1 van den heer Griethuyzen,
strekkende om den post straatverlichting mr-t
150 te verhoogen, werd bestreden c'oor ren
heer Zwetsloot, wtthouder, die de nooizake-
ïykheid daarvan niet inzag, en het ook niet
gc-raden acht, in een tyd van achteruitgang
van den boerenstand dergelyke onkosten te
maken
De Voorzitter waa echter het voorstel-Griet-
huyzen niet ongenegenz. i valt er, wat de
verlichting betreft, wel te verbeteren, èn in
Woubrugge èn in Hoogmade, een verbetering,
die wel teg<n de onkosten, ook de blyvende,
zal blykt n op te wegtn. Door verplaatsing
der lantarens was z, i. wel eenigo, doch geen
voldoende verbetering te verkrygen. Voorts
wees spr. er op, dat Woubrugge geen nood-
lydende gemeente is en dus het noocige en
nultige niet behoeft na te laten. Na de op
merking, ook reeds door den heer Van Griet
huyzen gemaakt, dat men het W6rk over
twee of meer jaren zou kunnen verdeelen,
opdat de kosten niet zoo bezwarend zyn,
bracht de Voorzitter het voorstel-Griethuyzen
in stemming.
De uitslag der stemming was, dat de stem
men staakten, zoodat, daar de vergadering
voltallig was, het voorstel werd geacht te
zyn verworpen.
Tegen stemden de heeren Zwetsloot, v d.
Voorn en Van Wieringen en voor do heeren
Van Dam, Peters en de voorsteller.
Ten slotte werd de begrooting in ontvangst
en uitgaaf vastgesteld op een bedrag van
14,196,095 en de onvoorziene uitgaven op
362,995.
Ter behandeling van het suppletoir kohier
van den hoofdelyken omslag werd de open
bare vergadering eenigen tyd geschorst, om
het daarna in heropende zitting vast te stel
len tot een bedrag van 39,085.
Krijgsschool.
De Staatscourant van 14 dezer bevat een
verslag, uitgebracht aan den minister van
oorlog door de commissie, te Breda belast
met het afnemen van het eindexamen der
officieren, gedetacheerd aan de lste afdeeling
der Krygsschool.
De regeling van het examen en de wyze
van beoordeeling hadden geheel plaats naar
het „Voorschrift betreffende de wyze waarop
de overgangsexamens by de Koninkiyke Mili
taire Academie en de eindexamens aan deze
inrichting en aan de lste afdeeling der
Krijgsschool moeten worden afgenomen",
zooals dit werd vastgesteld op 6 Febr 1885
door den inspecteur van het Militair Onderwys
en by ministerieele aanschry ving goedgekeurd.
Aan het examen werd met gunstigen uit
slag deelgenomen:
a. Van het leger hier te lande: door 5
tweede luitenants der artillerie, en 6 id. der
genie.
b. Van het leger in Nederlandsch-Indië:
coor 10 tweede luitenants der artillerie, en
2 id. der genie.
De commissie meende als onvoldoende te
moeten aanmerken de mate van kennis, aan
den dag gelegd door 1 luitenant der artillerie
van het leger hier te lande en 2 luitenants
der artillerie van het leger in Ned.-Indië.
i.v e 111 e 11(l N ie 11 wa>-
De herstelling aan de brug van
het slot te Muiden is gereed. In Middeleeuw
sehen styl gebouwd, bestaat zy uit een steenen
gedeelte n et lage leuning aan de landzyde
en e^n houten klap met leuningen aan de
slotzyde, welke, in plaats van ce vroegere
pcortdeuren, toegang tot het slot geeft. Deze
klapbrug wordt by elk bezoek, met behulp
van een windas en twee kettingen, opgehaald
en neergelaten, terwyi, wanneer de klap is
opgehaald, een ketting wordt gespannen over
de breedte van het steeneG voorgedeelte, ttr
voorkoming van ongelukken.
Men schryft uit Ginnekenaan
de „N. R. C.": Maanaag ochtend verscheen
een jeugdig stukadoor, een zware kerel, in
de vroegte op het k irrewei, nog niet nuchter
van den vorigen dag. Hy werd dan ook ver-
wyderd; hy ging in de wtrkschuur liggen
sl.»p3n. Daar dekte men hem tegen de kou
nog met wat riet toe. Wakker goworden be
steeg by echter ter sluiks weer den steiger,
twee hoog, en kort dairna stortte hy neer.
Deerlyk verminkt werd hy weggedragen en
na een etmaal van vreeselyk lyden is ae man,
slachtoffer van den drank, gestorven.
Op den stal van A. Wiegman, in
de buurtschap Cortenoever onder Brummen,
is een geval van mond- en klauwzeer ge
constateerd.
Gisternamidag was een arbeider
der Staatsspoorwegen op het spoorweg
emplacement te Nyraegen bezig met het
rangeeren van goederenwaggons, by welke
gelegenheid hy met de borst zoodanig tusscben
de buffers van twee dier waggons is bekneld
geraakt, dat hy op do plaats dood bleef.
In den laatsten tyd werd by her-
baling ingebroken in de stations te Harder-
wyk, Dedemsvaart en Wyhe, zonder dat de
dader werd ontdekt. Gisternacht werd inge
broken in de stations te Raalte en Heinoo,
in laatstgenoemd station werden 70 cent,
alsmede 23 gele postzegels van 3 cent en
1 blauwe postzegel van 5 cent ontvreemd.
De politie to Zwolle arresteerde gisteren
een verdacht persoon, J. H. Douve, die reeds
tal van jaren gevangenisstraf onderging voor
verschillende inbraken. In zyn bezit werden
gevonden de 23 gele en de blauwe postzegels,
te Heinoo ontvreemd.
Uit Nieuw -York schryft men
0. a. aan „de Telegraaf":
Van oude rechtsgedingen ovor erfenissen
heeft Europa niet het monopolie. Amerika
kan gerust mededingen, als er eens een
wedstryd op dit gebied uitgeschreven wordt.
Het oudste is dat van de erfgenamen van een
zekere Anneke Jans, die in Nieuw-Amsterdam
leefde en stierf; de zaak komt telkens weer
boven, zoodra een erfgenaam met een nieuw
middel a.nkomt om lot land in handen te
krygen, en die zaak is voor Holland wel
interessant, ten eerste omdat de oorspronke-
lyke erflaatster een geboren Hollandsche was
en ten tweede omdat de erfgenamen in vollen
ernst gelooven, dat er D. 89,000,000 in de
Hollandsche banken staat, die zij weg
kunnen halen, zoo dra het feit in hun voor
deel beslist is. De eigendommen, zynde stuk
ken gronds van hooge waarde in het hartje
van Nieuw York, zyn thans in het bezit van
Trinity Chuich, een der oudste en rykste
gemeenten in Nieuw York.
Toen Anneke Jans in Nieuw-Amsterdam
leefde, was dit een opkomende stad, omringd
door boerderyen. Het land was toen goed
koop, en iedere boerdery besloeg een opper
vlakte, die thans fortuinen vertegenwoordigt.
Zy trouwde in 1637 met domineo Everardus
Bogardus, na eerst met Roelof Jansen gehuwd
te zfin geweest, die een jaar of twee vóór
zyn dood de boerdery of „bourie" kocht, die
thans door do erfgenamen van zfin vrouw
aan Trinity Church betwist wordt.
Do eigendomstitel van de bezitting werd
in 1654 overnieuw bevestigd aan Anneke Jans
als weduwe van Everardus Bogardus en na
haar dooi in 1663 aan haar erfgenamen. In
1670 droegen al de erfgenamen behalve één
de „bourie" over aan gouverneur Lovelace,
aan wien later gouverneur Andros het land
ontnam ten voordeele der kroon. Op dat éene
deel, dat niet overgedragen werd, vestigen
de tegenwoordige erfgenamen hun aanspraken
daarvoor hebben hun voorvaderen 150 jaren
gestreden, en wie weet hoe lang zy er nog
voor zullen moeten stryden.
"Waarscbijniyk zóó lang totdat er zooveel
zyn, dat de verdeeling de moeite niet meer
waard is, en dat kan zoo heel lang niet
meer duren ook, want het is een zich zeer
sterk uitbreidende familie. Anneke Jans had
acht kinderen en acht bleef het gewone aantal
in de later gesloten huwelyken. Een erfge
naam had er zelfs zeventien, wat de spoeling
natuurlyk des te dunner maakt. Er moeten
in dit land over de 1500 erfgenamen zynr,
terwyi men zegt dat er zich ook in Holland
nog verscheidene bevinden, wachtend op de
millioenen, die komen zullen.
De nakomelingen der twee huwelyken zyn
het volkomen met elkander eens, en geen
onderling gekibbel verzwakt de macht, die
geduldige samenwerking geeft. Het stryden
voor de erfenis gaat thans kalm genoeg, doch
honderd jaar geleden gaf het aanleiding tot
hoogloopende twisten mot de overheden. Ver»
scheidene leden der familie Bogardus namen
bezit van het land en tartten Trinity Church
hem te verjagen. Er werd geschoten en ge
slagen en gevochten. Een oude dame versterkte
zich in haar huis, niet onjuist bet „Fort" ge
noemd, en goot kokend water op het hoofd
van haar belegeraars; een andere ontsnapte
nauwelyks aan het lot van een hoofdbad in
een emmer grog.
Zoo deed men vroeger; nu maakt men
papier vuil, by riemen te gelyk, en v rspilt
heel wat inkt, de moderne manier om de
menschen van zfin rechten te overtuigen, of
ten minste te trachten dit te doen 1
In de afgeloopen feest week zfin
in de Parysche hallen 917,000 kilo vleesch
of 200,000 kilo meer dan gewoonlyk aange
bracht en bovendien 665,000 kilo wild en
gevogelte. Yan 4 tot 9 October heeft men er
verkocht: 2,000,000 kilo oesters, 435,000 kilo
visch, 215,000 kilo groenten, 250,000 kilo
boter, 291,000 kilo eieren en 185,000 kilo kaas.
Alweer een nieuwe uitvinding
op rywielgebied. Te Buenos-Ayres heeft
men een9 machine uitgedacht, waarmede men
over hindernissen springen kan, naar beweerd
wordt. Eerst windt men do veeren op, dan
„spurt" men een twintig meter, drukt op
een knop, 2 stalen stangen slaan met hevige
kracht tegen den grond, en floep daar gaat
wiel met beryder 5 voet hoog en 25 voet ver.
Eenige jaren geleden was in Rus
land de balling Losef, dia 2 van zyne wachters
had vermoord, ontsnapt. Te Omsk werd iemand
gevat, die, naar de justitie beweerde, de ge
zochte Losef was, en niettegenstaande hy
bezwoer dat men zich vergistte en hy Shonklin
heette, werd hy opgehangen. Thans is ge
bleken, dat hy toch gelyk had, want de ware
Losef is gevonden. Zyne ophanging is dus
eene vergissing geweest.
INGEZONDEN.
Mijnheer de Redacteur
In Uw blad, dd. 8 October jl., is een be
richt opgenomen omtrent de pogingen, die
zouden worden aangewend tot het oprichten
eener Christ, volksbibliotheek alhier.
Ik geef door dezen Uwen berichtgever den
raad, wil hy de juiste toedracht mededeelon,
het Christolyk Volksblad, dd. 3 October ik,
eens te lezen.
Ik heb de eer te zyn
Woubrugge, Uw dienstw.
14 October 1896. A. L. Withers.
P.S. Andere bladen, die het bericht over
namen, gelieven ook dit stuk te willen over
nemen.
Ontzegd geluk,
De storm loeide over het stoppelveld.
De aan beide zyden van de landstraat ge
plante wilgen, door den wind gezweept, bogen
bun elastische takken diep naar den grond.
Een vreeselyk onaangenaam aandoend huilen,
flu ten en gieren klonken by afwisseling, een
helsch orkest, waarin het concert der tele
graaf- en telephoondraden langs den weg de
melodie aangaf. De tot ballen samengerolde
bladeron en kleine afgorukte takken vlogen in
dolle vaart door de lucht, om in het volgende
oogenblik naar links en rechts te worden uit
eengejaagd. Elk levend sch-psel was voor het
weer naar binnen gevlucht en zclfs de kraaien
hadden een beschuttend afdak gezocht.
Tegen dezen storm in bewoog zich met veel
moeite een man. Het door een veel te dunne
kleeding bedekte lichaam voorovergebogen,
schoof hy zich slechts met moeite vooruit,
nu en dan staan blijvend en zich omkee
rend, om adem te scheppen. Het voorhoofd
met koud zweet bedekt, van tyd tot tyd door
een kwaadaardigen hoest gekweld, met tra
nen in de door roode randen omgeven oogen
wankelde de arme man verder.
„Mijn Hemel, geef my krachtl" kuchte hy.
„Slechts nog een half uurl Laat my niet
onderweg stervenI Daar viel zyn oog opeen
een weinig ter zyde van den weg gelegen
gebouwtje, een soort van werkplaats, ver
vallen en zonder deur, doch tegen het ellendige
weer eenige schuilplaats biedend. Daarheen
richtte hy zijn schreden, bereikte het met
moeite en wierp zich op den grond neder.
Zyn ademhaling ging zwaar; zyn borst kookte
en met wydgoopenden mond snakte hy naar
lucht tot een hevige hoestbui hem eindelyk
eenige verlichting verschafte. Een oneindige
n atheid was over hem gekomen en in dien
toestand ging zyn geheele leven nog eens
aan zyn geest voorby. Vooreerst zyn
gelukkige, zonnige jeugd. Een beeld zonder
schaduw. Onder de hoede vtn liefhebbende
ouders beveiligd tegen alles, wat op zyn
kindergemoed een onaangenamen indruk kon
maken. Dan het eerste gewichtige oogenblik
in zyn loven: zyn kerkelyke aanneming.
Dankbaar drukte de moeder hem de hand
en zeide: „Biyf braaf, mijn jongen, en het
zal u wèl gaan." Ook hem komen de tranen
in de oogen en in stilte doet hy de gelofte
zyn ouders het leven steeds te zullen ver
aangenamen. Eenige jaren vlytig werken
vroolyke vrienden, met wie hy zyn jeugd
doorbrengt alles gaat hem in vogelvlucht
voorby. Eindelyk toelatingsexamen tot de
academie summa cum laude. Met stralend
gelaat staat de aanstaande student voor zyn
ouders.
Daar kwam uit het Oosten de vreeseiyke
bezoekster in het land, in razende vaart, met
nimmer rustende veraietigingswoode alles
wat leeft met haar pestadem treffend de
Aziatische cholera l
Zy trok onbarmhartig een streep door aller
lei ontwerpen en vernielde met verwoestende
hand zoo ontzettend veel, ook van bet rustige
familieleven. Binnen weinige uren stond ook
Karl als wees aan het doodsbed zyner ouders.
De eerstvolgende tyd trekt als een grauwe,
verduisterende wolk aan zyn geestesoog voor
by, als een chaos, niets achterlatend dan een
beklemmend, benauwend gevoel van grenzen-
loos jammer, dat hem telkens vervult, als
hy aan die stonde terugdenkt.
Uit dezen toestand van verdooving werd hy
eindelyk gewekt door een medelydend bloed
verwant, die zich steeds tot hem aangetrok
ken had gevoeld en den armen jongen tot
zich nam, hem een groote reis liet maken en
daardoor ruimschoots medewerkte om het ge
schokte evenwicht in het zenuwgestel van
Karei weder te horstellen. Zoo begon deze
langzamerhand weer levenskracht en levens
moed te verzamelen en aan de toekomst te
denken. Zyn eenmaal opgevat voornemen, arts
te worden, had hy evenwel opgegeven; alle
sympathie voor het beroep, dat in die vreese-
lyke dagen zooveel tooneelen van jammer en
ellende had te aanschouwen gekregen, was
by hem verloren gegaan.
Zoo was hy eens, nog niet besloten, en
daardoor mismoedig, van een lange wande
ling teruggekeerd en stond voor den schouw
burg, waar groote biljetten het optreden van
een beroemd acteur, als gast, meldden; het
publiek begon juist toe te stroomen en zon
der eigeniyk te weten wat hy deed, stond
Karei eenige oogenblikken later ook voor het
plaatsbureau.
Het tooneel had steeds een machtige aan
trekkingskracht op hem uitgeoefend en meer
malen was hy in geestdrift over de voorstel
ling naar huis geyid, om nog dagen lang vol
te zyn over het genotone. Maar na den dood
zyner ouders was dit de eerste maal, dat hy
weder den schouwburg binnentrad.
Zoo zat hy daar in het parket, met zfin
gansche ziel het heeriyke spel volgend van
den acteur, die de fraaie rol van Markies
Posa in „Don Carlos'' vervulde. Daar had
hy opeens een merkwaardig visioen, 't "Was
in de derde acte by het bekende tooneel
tusscben Posa en koning Filips. Ofschoon hy
volkomen het bewustzyn had, rustig in het
parket te zitteD, zag hy zich levendig en
opgewekt in plaats van den gast op het
tooneel staan; hy had het volkomen duidelyk
gevoel als loefde hy dubbel. Het was zyn
mond, waaraan de heeriyke woorden des
dichters ontrolden; zfin edel spel, zyn zuiver
orgaan brachten de toeschouwers in verruk
king, en wat hy zeide, was hot resultaat van
lange, moeiiyke studién. De stormachtige
byval van het publiek gold hem en hy boog
zich ongelukkig naar links en rechts, ter-
wyl hy tegeiykertyd toch begeesterd in zyn
stoel achterover leunde.
Eerst een domme vraag van een mede
toeschouwer ontrukte hem aan zyn droomen
en voerde hem tot de werkelykheid terug.
Hy sprong op en snelde heen, want het zou
hem onmogeiyk zyn geweest thans met dezen
of genen een banaal gesprek te voeren.
Doelloos rende hy door de straten, half afge
broken zinnen mompelend: „Ja, ja, nu zfin u
eindelyk de scüellen van de oogen gevallen.
Dat is het dat alleen I Dat is hot beroep,
hetwelk gy moet kiezen, aangrypeiyk met
beide handen; dat is het, wat reeds lang in
u 8luimerdel Tooneelspeler. Dat is leven, dat
is zyn, vol, overweldigend! Daarom die onver
schilligheid jegens al het andere 1 Thans
heeft u het toeval, neen, de Voorzienigheid
zelve, den weg gewezen, en gy zult hem
gaan, vast en zeker, zonder aarzeling, met
volle overtuiging I
Heeriyke jaren volgen, jaren van studie en
opgewekt leven. Hy vertolkt helden- en
minnaarsrollen, telkens op schitterender too
neel en in voordeeliger conditie. Zyn talent
ontwikkelt zich meer en rechtvaardigt volko
men het besluit, destyds genomen, om zich
aan bet tooneel te wydon. Daarby mag hy
eene lieve vrouw de zyne noemen, die zich
geheel en al aan hem wydt en zyn huis hem
tot een paradys maakt. Zyn gering erfdeol
is wel is waar met de studie heengegaan,
doch wat nood! hy verdient genoeg en zyn
vrouw houdt met echt huiselyke zorgvuldig
heid alles byeen.
Bovendien hebben zy gedurende hun ver-
lovingstyd een achtste lot in de Staatslotery
gekocht en bouwen zich in do vaste over
tuiging, dat daarop eenmaal een flinke prys
moet vallen, voor de toekomst allerlei lucht-
kastoelen. Thans zyn zy te Kiel. Hy
wordt er door het publiek op do handen ge
dragen en heeft voor 't volgend seizoen een
contract by een der grootste schouwburgen
van het land.
Vervolg ommezijde.)
