*le m
ZEEPl
L'llrbaine,
Levensverzekeringen.
Lijfrenten.
HiDofeÉi Sociëteit ra Levensverzekeringen.
Chocoladefabriek I. G. LANCEVELD,
Stoomtram HAABLEM-LEIDEN.
HOLLANDSCH SPEK,
ierle.
EeiiiE zmraar
LANGEVELD's Theehandel,
Jenever
f 0.73,
f 0.83
Brandewijn
0.73,
0.83'
Cognac
1.05,
1.39 f
Punch f 1.-,
1.25,
1.50
TWEEDE MEID,
Sluit Verzekeringen voor NED.-IVDIË. 4791 62
EmUmiit te Lei»B. G. tl. BüfiBER, Witte Slipt 25.
MA.RE 83.
Vraagt alom LAlfGEVELD's 5,4,3,2 en 1 Cis. Reepen, Boomstammen, Crème- en
ïougattablctten, waarvan de goede qualiteit alom wordt geroemd.
Chocoladewafels, Suprafine, in doozen netto 7i KG.
TABLET-CHOCOLADE met en zonder Vanille in verschillende prijzen.
ECHT
vuberlahnstein r
ffif-li,
Verkrijgbaar bij de Firma Wed. FISCHER Co., Leiden
SS
KantoorCiarensteeg No. 2, nabij de Hare. 44
The Buffalo Cycle Co., Buffalo N.-Y.
J. LI
Inbraakvrije met Staal gepantserde
BRANDKASTEN
en KLUISDEUREN.
J. Van Zanten Co., Hofleveranciers.
Hoogewoerd 66.
H. F. HOOSEMANS,
A. C. HOPPENBROUWER,
SRuelePeletier.
Maatschappij voor
Aankoop van bloote Eigendommen en
Vruchtgebruiken.
De Aanvullingsverzekering waarborgt in geval van
ziekte of tijdelijke onbekwaamheid de premiënbetaling en
verzekert de vooruitbetaling van het verzekerde kapitaal
in geval van geheele onbekwaamheid.
Inspecteur: Ridder ALEWIJN, 10 Javastraat, 's-Hage.
Sub-agenten voor Leiden en Omstreken gevraagd
Zelfvoedende VUL KACHELS en HAARDEN.
TENTOONSTELLING van E. SMIT Jzn., Heerenveen.
Leiden, Gebouw Masifschij- t. Nut v/li. Algem.
Opgericht Anno 1807 te Amsterdam.
Directeur: Br. J. P. PÖRTIELJE, 2de DirecteurMr. IV. J. M. WESTERIYOIDT.
Generaal-Agent voor Midden-Nederland:
Mr. J. A. VAN DIJK Jr., Advocaat en Procureur.
MARE 82, LESDEN, 5378 20
Monsters gratis. Bij 2A K.G. franco toezending, bij 5 K.G. extra rabat.
Pakhuis iariesteeg, KLIKEE.
Feuilleton.
R0AN EN VROUW.
FLIKJES met en zonder Vanille, Nougat-Baton, Vanille-
Baton, Croquetten. 6900 32
Alle artikelen zijn zindelijk, doch eenvoudig en degelijk verpakt.
Ijet vooral
op de
QI&ECW/RptK VICTORIA BRON. OBCRIANNSWN,
na-jodteeJceninq
met roodo
letter
M-Otj
3483 48
De abonnementstarieven voor Personen-Vervoer z(jQ verlaagd.
Kaarten voor Ambachtslieden, geldig van Maandag tot Katerdag voor
twee treinen per dag, zjjn op aanvrage van den patroon verkrijgbaar ad
fl/f® prr week.
Zeer laag tarief voor Bestelgoederei
Onverschillig over welk gedeelte van den Tramweg het vervoer
plaats heeft:
Per zending van 5 Kilogram of minder gewicht l© Cents.
Van elke 25 Kilogram of onderdeel daarboven wordt per
zending berekend5 Cents.
Zendingen tot een gewicht van 200 Kilogram worden als bestelgoed
aangenomen.
Lichte goederen van grooten omvang, zooals Meubelen en dergelijken,
worden berekend naar het dubbele gewicht. 5940
F. G. VAN REEDE TER PARKELER, GeneraalAgent voor Zuid-Holland, Nieuwe
Holstraat 10, 's Gravenhage. 6292 10
In alle plaatsen van Zuid-Holland ijverige en solide Agenten gevraagd.
S3.
Leverancier ran II. S. do Koningin-Regentes.
Dor drecht. Groenmarkt 9.
Stoomfabrielt van
Depóts
Veenesiraat. '«-HA.GE.
Van Waveren's
1334 2Q
Tegen 1 Nov. gevraagd een bekwame
niet Leneden 18 jaar. Zich persoonlijk te
vervoegenPlanttage 5, des avonds van
7 9 uren. Zonder goede getuigen onnoodig
zich aan te melden. 6507 7
233 29
PRIMA GEROOKT 6361 6
23 CENTS PEK POND.
2670 30
^eerlijke "Jknlelzeap is
iWx
Zeepfabriek
4CJ.E. RedelÉ
de Lelie*Qfo
Eindhoven. jJT
De UfiLlEZEBSP is gegarandeerd Chemisch
Zuiver, malsch en zacht van schuim, fijn
geparfumeerd: onovertrefbare Klnderzeep,
net en zeer eenvoudig verpakt en is minstens
30 a 50 pCt. goedkooper dan andere prima
Zeepen.
15 Cents per* stuk.
Per doos a 3 stulzs 40 Cts.
Uitsluitende alléénverkeop voor LeideD
en Omstreken:
3314 26 Breestraat 103.
Geheimhouding verzekerd.
ADRES: 4649 7
Haarlemmerstraat 299, Lelden.
Darijs,
IS tot en met IS Sept.
6290 12
OUDE VEST 35, LEIDEN. 30
Corrcupondenl: Firma LEZHIJN A EIREMAN.
is het adres, waar IJ dagelijks versch gemêleerde Theeën kunt
koopen voor sterk concurreerende prijzen, gepaard met prima qualiteit.
Inlandscbe Brandewijn en Oude Klare ƒ0.93 p. Liter.
6464 28
16)
Niet het minst was dat het geval, wanneer
dommee Helm een bezoek kwam brengen.
T ouw had hy zyn belofte gehouden, nimmer
meer over de waarschuwing te spreken, die
in den wind was geslagen. Opgeruimd en
hartelijk, allen even lief, gaf hy hem door zyn
nabijheid een gevoel, dat zU nader tot elkander
werden gebracht. Vredelievend en zachtzinnig
als hy was, verhinderde hy de afzending van
een scherpen, toornigen brief aan Karei Emil,
als antwoord op een beleedigend schreven van
dien jongen edelman, waarin deze een paar
weken na de bruiloft In een brief over zaken
vnendeiyk by „het geëerde hoofd der familie
informeerde, in hoeverre de toestand van de
jonge, beminnenswaardige nicht-vrtjvrouwe"
nog eenige gegronde hoop aanbood op ver
andering in de Hallenbjelmsche erfopvolging
te zijnen gunste.
Eindeiyk kwam de 21ste Augustus,
Góita's verjaardag, het gewichtige oogenblik,
waarop hy voorgosd de bezittingen zyns vad-jr
kon aanvaarden. Amalia had een bouquetje
gemaakt, dat ze hem 's morgens aanbood met
de woorden:
Ik wensch js geluk met dezen gewich*
tigen dag! Ik heb je niets te geven, wat
ik niet van jezelf kreeg, en myn arme,
zwakke vingers
Haitolyk dank, Amalia! Ja, je kunt my
wel iets geven. Ik wilde je er vandaag om
vragen. Je bent nu zoo goed. Ryd met me
naar Lindenis I Het weer is heeriyk en we
komen niet laat weer thuis."
Ik wil het graag probeeren."
Volgens Gösta's wensch hadden mama en
de anderen zoo weinig mogelyk met Amalia
gesproken over de wedergeboorte, die het oude
tehuis had ondergaan. Nu was het gereed,
en in een levendige, lichtroode kleur met een
hoog portaal van eikenhout, met groote
opgeschoven ramen, met nieuwe vloeron, witte
kachels en een nieuw opgetrokken dak ont
ving het oude Linden&s zyn dochter. In de
voorkamer waren nieuwe meubelen en de
andore waren opgeknapt, zoodat ze bynaniet
te herkennen waren. En dat alles in minder
dan vier weken I
De vreugde en dankbaarheid, die Gösta
verwachtte, bleven niet uit. Amalia bedankte
hem warm en geroerd, byna voor elk onderdeel
der ingrypende verandering, die zy aan
schouwde. Maar naast die dankbaarheid kwam
een andere gedachte in haar op, waarvan hy
misschien wel geen vermoeden had. "Waarom
kon dit huis, zooals het nu was, niet van
de ouders van haar en de anderen, niet
werkeiyk van hen zyn? En waarom moest
het papa zoo gaan, dat hy zich nimmer,
nimmer alleen weer kon opheffen? Waarom
had zy zich moeten verkoopen, zoodat zy op
dezen dag, nu de hoop aan de bestemming
had voldaan, nauwolyks meer recht had langer
te leven? Het was byna met schrik, dat zy
gevoelde, hoe haar krachten waren toe
genomen, hoe haar toestand was verbeterd.
Zou zy, die met zulk een smart de sneeuw
had zien smelten, en schreide by de gedachte,
dat zy het witte sneeuwkleed zich nimmer
weer op de aarde zou zien uitspreiden, zou
zy er nu voor moeten beven, dat zy nog niet
in den schoot der aarde zou rusten, als het
weer verdween door de stralen der voor
jaarszon?
Zelfs de jonker was vervuld van dankbare
gevoelens en, ter eere van dezen dag, vol
komen nuchter. Hanna had voor Gösta een
bouquetje gemaakt van de mooiste herfst
rozen, die in het verwaarloosde park van
Lindenas te vinden waren, en de kinderen
waren op zulk een vertrouweiyken voet met
hun grooten zwager geraakt, dat zy op zyn
knieën gingen zitten.
Amalia keek hem aan met groote, vragende
oogen. Hoe zou het gaan, als zy er nu niet
meer was? Dat hy hun nimmer financieel
aan hun lot zou overlaten, ook wanneer de
reeds verleende steun ontoereikend zou blyken
te zyn, dat wist ze. Maar zou hy nog willen,
zouden de kinderen nog op Halleborg mogen
komen, zou de eigenaardige vriendschapsband
tusschen hem en mama biyven bestaan? En
als dat zoo was, zou hy nu en dan, met een
weinig dankbaarheid, een weinig ontroering
in het hart, aan zyn vrouw denken, die zoo
stil, zoo zonder klacht of zucht was heen
gegaan, nadat zy haar roeping had vervuld?
Het liep tegen den avond en de lucht werd
koeler. Amalia moest naar huis, en daar
wachtte ook het volk, voor het oogst- en
verjaarsfeest, op zyn heer. Allen van Lindenas
zouden meekomen en toen zy nu zoo te zamen
op den voorhof stonden, op het punt van in
de rytuigen te stappen, greep mevrouw
Ragnhild Gösta's beide handen, zag op naar
het herboren schoone tehuis en zeide:
Ik dank jel God zegeno je, Gösta, ter
wille van de kinderen 1"
Weer ging het naar Halleborg in vliegenden
galop, weer stampten de paardenhoeven over
de brug in de laan en weer was het volk
van Halleborg in zijn beste kleeren verzameld,
maar niet om het ziellooze stof der burcht-
vrouwe aan do aarde toe te vertrouwen, zooals
Amalia had gedacht.
Op den grooten dorsehvloer was de dans
in vollen gang en in het park vermaakten
zich de ouden van dagen en de kinderen.
Gösta bewoog zich yverigen belangstellend
tusschen de groepen van deze vroolyke men-
schen, waarvan hy wist, dat ze van hem
hielden. Hy trad op mevrouw Ragnhild toe,
die opgewekt in een kring van vrouwen stond
te praten.
Zullen we hier buiten laten dekken of
op den dorsehvloer?"
Mevrouw Ragnhild deed of zy het niet
verstond, maar met een smartelyken trek op
het gelaat wierp zy een vluchtiger, blik op
het raam, waarachter Amalia met een dikken
dosk over de schouders on den zakdoek voor
den mond gedrukt, naar buiten zat te staren.
Gösta begreep dien blik en voelde een steek
in het hart. Zy moest immers niet buiten
alles gehouden worden I Hy yide de trap op
en de slaapkamer zyner vrouw binnen, voor
het eerst onaangemeld.
Zeg, beste, wat dunkt je, zullen we
op den dorsehvloer laten dekken of hier
buiten
Zy schrikte op, maar voelde zich zeer ge
lukkig. Hy wilde er mee te kennen geven,
dat zy iets meer was dan een hinderlyk
meubel in het groote huis.
Als ik het ben, die
Jy bent 't, Amalia."
Dan zou ik maar buiten laten dekken.
Het is immers mooi weer en dan behoeven
ze niet in het dansen gestoord te worden
vóór het laatste oogenblik. En de oogenblikken
van vreugde zyn zoo korten dan kan
ik ze ook zien eten."
Dat is bestl"
En zoo werden er buiten lange tafels ge
dekt, en daarboven voor het raam zat, lang,
lang, Halleborgs jonge meesteres, half be
wusteloos door zwakte en uitputting, byna
ongevoelig voor de pyn in haar hygenden
boezem.
Maar in den dagelykschen omgang leefde
elk voor zich. Elk voor zichzelf als in twee
werelden, die zich in aangrenzende banen
voortbewogen, elk omgeven door zyn eigen
atmosfeer. In Gösta's kamer was Amalia
nooit tegeiyk met hem geweest. Hy was een
vreemde in haar gemoedsleven; van al zyn
plannen voor Halleborg wist zy minder dan
de geringste arbeider.
(Wordt vervolgd
