N°. 1rzt)9.
Woensdag O September.
A0. 1896
i§eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven
Feuilleton.
IV2AN EN VROUW.
LEIDSCH
DA&BLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
"Voor Leiden per 3 maanden. 1.10.
Franco per post 1.40.
Afzonderlijke Nommers 0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIE!^
Van 1-6 regels f 1.05. Iedere regel meer f 0.17J. Grooter»
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
wordt f 0.05 berekend.
Leiden, 8 September.
Uit het 48ste jaarverslag der Yereeniging
„Uit Liefde", alhier, blykt dat op 1 Januari
het ledental, nl. gewone leden, bedroeg 211,
dat der buitengewone leden 50, damesleden
22, alzoo een totaal van 285.
In eene der voorjaars vergaderingen werden
de heeren J. D. Van Went als 2de en L. J.
Cohen als lste secretaris, welke periodiek
moesten aftreden, met algemeene stemmen
herkozen, en aanvaardden beiden r^r.jeuw
hunne functiön.
Het bestuur beijverde zich ook dit jaar
om ten genoego der leden de toezending der
bons zoo tydig mogelijk te doen plaats heb
ben, en bedroeg het getal der uitgegeven
bons als volgt: turf 4135, brood 6316, rijst
8112, gort 4171, een totaal dus van 22,734
bons, welke een geldelijk bedrag vertegen
woordigen van f 1302.24,/a.
De ontvangsten van dit vereeni; - gsjaar
hebben bedragen, met inbegrip van het saldo
van het vorige jaar, f 1783.29, waaronder aan
Bpaarbankrente een bedrag van f 32 84, ter
wijl de uitgaven bedroegen 1462.18l/a en
er een saldo overbleef van f 321.107a-
Het bestuur moet met innig diep leed
wezen bekennen, dat het ledental al sedert
eenigen tijd niet vooruitgaande mag genoemd
worden. Waaraan zulks toegeschreven moet
worden? Ziedaar een vraag, welke het met
den besten wil niet zou kunnen beantwoorden.
Het bestuur toch tracht met den meesten
ijver en nauwgezetheid datgene te volbrengen,
wat het doel en den naam dezer VereenigiDg
in zich sluit.
Eene Veroeniging „Uit Liefde". Liefde
nl. in de ware beteekenis van weldoen, aan
die hulpbehoevenden, die juist in die maanden
van het jaar, waarin de meest strenge vorst
hetrschende is, in het jaargetijde nl. waarin,
ware het ook met den besten wil, zoo menig
huisvader tot werkeloosheid is gedoemd ge
worden, waarvan het treurig gevolg is, dat
armoede, gebrek, enz. in zoo menig braaf,
eerlijk en schaamtegevoel bezittend gezin den
gchepter zwaaien. Hierin leniging te kunnen
aanbrengen, dit is het eenige en waarachtige
doel, waarnaar het bestuur streeft. Doch, om
deze wenschen verwezenlijkt te zien, is de
steun van een groot, ja zéér groot getal in
gezetenen onmisbaar; zonder dezen zou al
het streven vergeefsch en doelloos zijn.
Men vergete toch niet, dat hoe grooter de
deelneming, hoe grooter het getal contribu
anten is, ook naar evenredigheid daarvan de
uitdeeling aan meerdere gezinnen kan plaats
hebben.
Niet alleen dat het bestuur hiervoor dankbaar
zal zijn, maar wat heel wat meer zegt: Men
zal den dank inoogsten van een ontzaglijk
groot getal hulpbehoevende gezinnen.
De afdeeling Leiden van den „N. R.-K.
Volksbond" hield in het Nutsgebouw hare
gewone vergadering, welke zeer druk bezocht
was. De president, de heer G. J. Bik, opende
haar met gebed, waarna hij den eerw. adviseur,
pater H. A. Van Kessel, die de vergadering
met zijne tegenwoordigheid vereerde, en ook
den bondsleden een woord van welkom
toesprak.
In het begin zijnor rede herinnerde hij
er aan, dat heden de aangename tijding mede
te deelen was, dat er 21 nieuwe leden waren
te installeeren, welke tijding met daverend
applaus werd begroet. Hierna las de lste
secretaris, de heer J. M. J[. Verhaaff, de notulen
der vorige vergadering, W6lke notulen ook,
na eene kleine opmerking van een der leden,
door applaus werden goedgekeurd.
Vervolgens installeerde de president de
nieuwe leden, waarna ook de eerw. adviseur
het woord nam en hen met hun lidmaatschap
in kernachtige woorden feliciteerde, te meer,
omdat het meerendeel van hen „fabrieks
arbeiders" was, die Z.Eerw. als de kern van
Leidens werklieden beschouwde, waardoor de
wensch van het bestuur: nl. het bezit van
eene onderafd. „fabrieksarbeiders", in vervul
ling was gegaan. Daverend applaus volgde
eveneens op deze woorden.
Hierna bracht de lste penningmeester, de
heer "W. de la Rivière, verslag uit omtrent
den finantiëelen toestand, waaruit bleek dat
het laatste halfjaar sloot met een batig saldo
van f 110,1371, zoodat thans in 't geheel op
de Rijkspostspaarbank gedeponeerd was de
som van f 410.
Ook de 2de penningmeester, de heer H. S.
Fles, bracht verslag uit, omtrent het fonds
„Hulp in nood", waaruit bleek dat het saldo
op dezelfde spaarbank thans was f 75.
Hierna was aan de orde het kiezen van 5
bestuursleden, wegens periodieke aftreding,
waarvan de uitslag was, dat werden her
kozen do heeren M. v. Essen, vice voorz., H.
S. Fles, 2de penningmeester, J. Nachtegeller,
bibliothecaris, terwijl als lste secretaris in
de plaats van den heer J. M. J. Verhaaff,
(die als zoodan'g niet meer in aanmerking
wenschte te komen), de heer H. Rijkenborg
en als 2de commissaris in de plaats van den
heer B. Versteeg, de heer J. M. J. Verhaaff
werd gekozen.
Na eenige woorden van dank van den vice-
voorzitter voor het vertrouwen, opnieuw hem
geschonken, en nog eenige andere punten
behandeld te hebben, werd de vergadering,
welke bepaald gezellig was, met gebed en
het zingen van het Bondslied gesloten.
Bij koninklijk besluit is de medaille,
wegens verdiensten ten opzichte van 's Rijks
verzamelingen van wetenschap en kunst, in
goud, toegekend aan den heer P. K. A. Meer
kamp van Embden, consul der Nederlanden
te Manilla, ter zake van zijn, in 1894 aan
het Museum van Natuurlijke Historie by de
Rijks-universiteit te Leiden, gedane schenking,
bestaande uit drie exemplaren van een zeld
zame en merkwaardige op het eiland Mindoro
levende buffelsoort, de Tamarao.
De "West-Indische mail per stoomschip
„Prins Willem II" wordt 9 dezer alhier ver
wacht, evenals de Nederlandsche mail met
berichten uit Batavia tot 11 Aug.
Het Tweede-Kamer-lid mr. Farncombe
Sanders is gisteravond te 's-Gravenbage over
leden.
In Engeland gevormd, verwierf hij aan een
Nederlandsche hoogescbool een meestergraad.
Geplaatst bij het toezicht op het onderwijs,
was hij geruimen tijd inspecteur van het
lager onderwijs in Utrecht en maakte door
zijn geschriften naam. In 1886 werd hij tot
lid der Tweede Kamer voor Haarlem gekozen,
waar hy om zyn technische kennis en weten
schap van internationaal recht zeer werd ge
waardeerd.
De overledene maakte deel uit van de Staats
commissie voor Grondwetsherziening in 1887
en voegde daaraan een afzonderiyk advies toe
over do samenstelling der Vertegenwoordiging.
Aan de debatten over die herziening nam hy
werkzaam deel, 0. a. wat betreft de regeling
der troonsopvolging.
In 1894 werd mr. Farncombe Sanders na
de ontbinding der Kamer eerst niet, doch
eenige weken later wel herkozen door Haarlem.
Hy werd gerekend tot de vooruitstrevende
liberalen, maar nam menigmaal een onaf han-
kelyk standpunt in'.
De ter-aarde-bestelling is bepaald op a. s.
Vrydag, des voormiddags te halftwaalf, van
uit het sterfhuis naar de Algemeene Begraaf
plaats.
Het oudste Katholiek lid der Tweede
Kamer, mr. L. Haffmans, bevond zich te
Ems, om daar een badkuur te maken. Die
kuur schyot niet goed op zyn gestel te hebben
gewerkt: Zaterdag was zyn toestand zóó zorg-
ïyk, dat familieleden telographisch werden
ontboden.
Gisteren was er een aanmerkeiyke ver
betering waar te nemen, zoodat het mogeiyk
was hem naar Keulen te vervoeren. Biyft
de toestand van den lyder gunstig, dan zal
hy heden naar zyn woonplaats te Kessel
worden overgebracht. (Geld.)
In de hoofdlaan van het landgoed der
familie Van Nagell van Ampsen, by Lochem,
werd Zondag een godsdienstoefening gehou
den in de open lucht, door den heer Steen
beek, predikant by de Nederd. Herv. Gemeente.
De kansel was met loof versierd.
De kalmte der natuur in deze boschryke
omgeving droeg, zegt een berichtgever van
het „Nieuws", met weinig by tot den groot-
schen indruk dezer plechtigheid en van de
schoone muzikale begeleidiog.
Na den slotzang werd door een koper-orkest,
dat den zang begeleid had, „Wien Neerlandsch
bloed" en „Wilhelmus" ten gehoore gebracht,
hetgeen een schoonen indruk achterliet.
Beroepen is by Ned.-Herv. gemeente te
Mydrecht ds. Th. G. C. Rappard, predikant
te Zuilichem, die bedankt heeft voor het be
roep naar Poederooien.
Aan ds. P. S. Meerburg, predikant te
's-Gravenland, is door een onbekende een som
van f 700 ter hand gesteld, als biyk van
belangstelling in zyn arbeid te dier plaatse.
Het geld is bestemd voor de aflossing eener
oude schuld, welke het bestuur der Christe-
ïyke school aldaar nog had.
Prof. mr. J. Baron d* Aulnis de Bou-
rouill is thans definitief door de Regeering
aangewezen om Nederland te vertegenwoor
digen op het Internationaal Landbouwcongres
te Budapasth. Zooals reeds bericht werd,
gaat de heer D. Bauduin, voorzitter van de
Hollandsche Maatschappy van Landbouw, op
uitnoodiging der Hongaarsche Regeering, als
vertegenwoordiger van den landbouw daar
heen.
Met ingang van November a. s. wordt
benoemd tot grootmeesteresse van H. 1de
Koningin, mevrouw de baronesse Van Har-
denbroek tot 's-Heeraartsberg en Bergambacht,
thans grootmeesteresse van H. M. de Koningin-
Regentes.
De baronesse A. J. Juckema van Burmania
Rengers, Hofdame van Hare Majesteit de
Koningin Regentes, zal van af genoemd tyd-
stip dienst doen als Hofdame van H. M. de
Koningin, terwyi tot Hofdame van H. M. de
Koningin zal worden benoemd de gravin A.
W. A. Van Limburg Stirum.
Het „Haagsch Mannenkoor", directeur
de heer De la Fuente, zal a. s. Zondag, 13
dezer, mededingen in den te Brussel te houden
internationalen zangwedstryd en voordragen
„De Grenzen", van Richard Hol en „La grande
route", van Geraert.
Men schryft aan het „Utr. Dbl.": Op
het letterkundig congres te Antwerpen heeft,
blykens een der verslagen, burgemeester mr.
Van Ryswyck gezegd: „en zelfs de vorsten
van Oranje-Nassau lieten zich, by al hun
verdiensten, niet veel met de taal in."
Naar aanleiding hiervan verdient in her-
innoring te worden gebracht, dat wyien prins
Alexander der Nederlanden, de laatst over
leden zoon van Koning Willem IH, gewoon
was by al wat by schreef elk uitheemsch
woord te vermyden, zelfs de meest gebruike-
lyke. De prin3 was er op gesteld, dat de
Nederlandsche taal zuiver gehouden werd van
alle vreemde inmengsels, en gaf daartoe zelf
het loffeiyk voorbeeld.
Men zal zich misschien herinneren, dat de
prins indertyd zich wikkelde in een polemiek
met het „Haagsche Dagblad," welk blad naar
de meening van den priDs tekort had gedaan
aan de nagedachtenis van zjjn broeder, prins
Willem van Oranje, voor wien hy zulk eene
groote vereering had. Prins Alexander schreef
toen een artikel in het „Vad.," en gaf ook
eene brochure in het licht. En in dat artikel
èn in die brochure zal men tevergeefs naar
één vreemd woord zoeken. En zoo ook was
het in do brieven van den prins. Hy was een
groot vriend van onze taal en stelde zeer
veel belang in de Nederlandsche letterkunde.
Op hem althans was het woord van burge
meester Van Ryswyck niet toepassoiyk.
Zondag werd te Arnhem de vergadering
gehouden van den Ned6rlandschen Journalisten
kring, onder leiding van den Voorzitter, den
heer Ch. Boissevain. Een zestigtal journalisten
uit verschillende deelen van het land woonden
de vergadering by.
Volgens het verslag in de Arnh. Ct" was het
hoofdonjerwerp van behandeling de stichting
van een ondersteuningsfonds voor journalisten,
in welks ontwerp bepalingen verscheiden wyzi
gingen waren voorgesteld. Op voorstel van het
bestuur werd echter besloten, deze wyzigïngcn
thans niet in overweging te nemen, maar eerst
na verloop van een jaar, wanneer gebleken
kan zyn, hoe het fonds werkt. Dan zou beter
kunnen beoordeeld worden, welke van de voor
gestelde en welke andere wyzigingen misschien
wenscheiyk waren.
In verband met dit „proefjaar lieten de
heeren Van Waalwyk en Der Kinderen, secre
taris en penningmeester van den Kring, die
periodiek moesten aftreden, zich op herhaald
aandringen van de leden bewegen nog een
jaar hun functiön te vervullen.
De inspecteur van het Geneeskundig
Staatstoezicht in Zuid-Holland heeft een
commissie uitgenoodigd een onderzoek in te
stellen en rapport uit te brengen omtrent de
woningtoestanden te Scheveningen.
Naar het „Vad." verneemt, zal in de
aanstaande Troonrede de indiening van een
wetsontwerp tot invoering van verplichte
verzekering tegen ongelukken worden aan
gekondigd. Het bedoelde wetsontwerp, aan
het departement van watorstaat bewerkt, heeft
de strekking aan de patroons de verplichting
op te leggen hun werklieden te verzekeren.
Een verzekeringsbank zal van Staatswege
worden opgericht en aan de postspaarbank
verbonden.
Het stoomschip „General," van Hamburg
en Amsterdam naar Oost Afrika, arriveerde 6
Sept. te Aden; de „Koningin "Wilhehnina,"
van Amsterdam naar Batavia, passeerde 7
Sept. Point de Galle; de „Oengaran," van
Rotterdam naar Batavia, vertrok 7 Sept. van
Perim; de „Prins Hendrik," van Batavia naar
Amsterdam, arriveerde 7 Sept. te Suez, de
„Prinses Wilhelmina," van Batavia naar Am
sterdam, passeerde 7 Sept. Kaap Roca; ds
„Telamon," van Amsterdam en Liverpool
naar Java, arriveerde 6 Sept to Perim;
de „Kaiser," van Hamburg en Amsterdam
naar Oost-Afrika, passeerde 6 Sept. Dover;
de „Kanzier," van Oost-Afrika naar Rotterdam
en Hamburg, arriveerde 7 Sept. te Suez; di
„Laertes," van Java en Singapore naar Am
sterdam, passeerde 7 Sept. Gibraltar.
Uit de „Staatscourant".
Kon. besluiten. Benoemd met ingang van 1
October a. s. tot directeur van het telegraafkan
toor te '8-Gravenhage, J. H. Mooren, thans in go-
lyke betrekking te Schiedam; tot directeur van
het postkantoor te Zutfeu, J. A. J. Van der Scbaaff,
thans in gelijke betrekking te Middelburg; tot
directeur van het postkantoor te Boikeloo, P. C.
Bondam, thans in gelijke betrekking te Markeloo;
tot directeur van het post- en telegraafkantoor to
Terschelling, W. F. K. Wethmar, thans commies
der telegraphie van de tweede klasse.
Bevorderd met ingang van 1 October a. s. tot
commies der telegraphic eerste kl. A. Kolling, W.
K. Kuiler, R. J. A. Kust en W. Smits, allen thans
commies der telegraphie tweede kl.tot commies
der telegraphie tweede kl. M. C. Kuyper on P.
H. Groenomeijer, beiden thans commies der tele
graphie derde kl.
Benoemdtot ontvanger der directe belastingen,
invoerrechten en accijnzen te Lemmet c. a., W.
Mulder, ontvanger derzelfde middelen te Gen-
dringen; tot ontvanger der invoerrechten en ac
cijnzen te Vlodrop (station) J. W. C. Staal, ont
vanger der directe belastingen, invoerrechten eu
accijnzen te Kerkrade; tot ontvanger dor directo
belastingen en accijnzen te Eist c. a., L. E. Herm
een, ontvanger derzelfde middelen te Voorburg c. z.
De minister van marine heeft: lo den officier
van gezondheid der 2do klasse L. Van Lissa met
1£ September a. s geplaatst bij hot hospitaal der
marine te Willemsoord; 2o. deD officier van ad
16)
Eens per dag maakte hy, na door Kerstin
te zyn aangediend, zyn opwachting by Amalia,
gewooniyk na het eten, dikwyls met bloemen,
of 03n byzonder mooie vrucht, altyd met
vriondelyke, deelnemende woorden. Vier dagen
bleef zy liggen wachten of de pynen ook
zouden terugkeeren, ten gevolge van de ver
moeienis en van de onrust van den trouwdag.
Maar zy kwamen niet erger dan te voren,
zelfs niet eens zoo erg. De rust en de stilte
sterkton baar wonderbaar. Van het heerlyke
bed en de krachtige, voedzame spyzen, dat
alles op Lindenas veel schraler was geweest,
genoot ztJ met een gevoel van welbehagen,
dat haar verwonderde, en waarvan zy zichzelf
byna een verwyt maakte. Zo wist, dat het
by 't contract behoorde, en moeder zei, dat
aan de Toorwaarden stipt en royaal werd
voldaan, dat het nu uit was met de geld
zorgen thuis, die kwellende zorgen, die zoo
zwaar, zóó zwaar op allen rustten, dat het
kleinste kind er den druk van voelde. Kerstin
en juffrouw Ulla vertroetelden haar met
onvermoeide teederheid, drongen haar een
paar maal per dag een glas versterkenden
wyn te ilrh ken en zochten vooral de opge
wektheid ei n te houden. Ze kon dan ook
weldra weer-uJie volle uren in den leunstoel
voor 't raai? zitten.
Zy waa U in staat ook aan tafel te
komenmaar ze wist nietze was
er niet zeker van, dat hy Misschien at
hy liever alleen? Misschien zou haar uit
geteerd gelaat en ingezonken gestalte hem
onaangenaam aandoen? Maar plotseling verhief
een gevoel van trots, het bewustzyn van haar
recht in dezen, zich in haar ingevallen borst.
Zy was toch vrouw des huizes en had nog
nooit aan haar eigen tafel gezeten 1 Welnu,
ze zou het doen, al was het alleen maar om
te toonen, dat daar haar plaats was. Als hy
er zichtbaar onder leed, dan wilde ze hem
sparen en slechts heel zelden aan tafel
komen. Maar vandaag zou het gebeuren.
Ulla, twee converts van middag. Port
en Madera."
Toen hy de eetzaal binnentrad, stond ze
daar, leunende tegen den hoogen stoel over
den zynen.
Scherp en vorschend richtte haar blik zich
op zyn gelaat, en ze was tevreden. Er gloed
een vluchtige, maar onmiskenbare glans van
genoegen over Gösta's schoone trekken, toen
hy haastig haar deed neerzitten. Hy stond
op het punt zyn tevredenheid uit te drukken
zoo krachtig, dat by zich moest inhouden,
uit vrees, dat zy het als een overdreven
huichelary zou beschouwen. Hy bepaalde zich
tot een
Zóó goed, beste? Hoe bevalt het je, op
te zyn?"
Het verbaasde hem, zoo prettig als haar
tegenwoordigheid den maaltyd maakte. Hot
was de deelneming van een goed mensch in
het betrekkeiyk welzyn van een ziek schepsel,
die hem verheugd deed zyn. Hy begreep niet,
dat het ook zyn slecht geweten was, dat
werd gerustgesteld, doordat hy haar, die hy
zulk een onrecht had aangedaan, zooveel
sterker vond, met meer leven in den blik en
een veerkrachtiger houding dan gewooniyk
vóórdat hy zoo in haar leven had ingegrepen.
Bovendien was Amalia's pyniyk wan
trouwen, dat hy meer of min bewust wenschte,
dat zy maar zoo spoedig mogeiyk weg mocht
gaan, geheel ongegrond. Hy had een zwakke,
ter-dood-veroordeolde bruid gekozen, niet om
zoo spoedig mogelyk van de echtelyke banden
ontslagen te zyn, maar omdat zulk een ver
bintenis, als hy wenschte te sluiten, volgens
de natuur onhoudbaar, onmogeiyk of ten
minste verpletterend en dubbel krenkend zou
zyn, als hy die verbintenis aanging met een
gezond meisje, en al de gewone gevoelens
en gedachten, haar eigen. Er was nu een
slot op de deur van Halleborg, dat neef Karei
Emil voorgoed tegenhield; of hy nu wilde,
dat de sleutel zich in een kamer van Halle
borg bevond of dat by werd weggeworpen,
dat Amalia leefde of stierf, daaraan had hy
niet gedacht, nu het toch eens vaststond,
dat zy de bruid van den dood was zoowel
als van hem.
En het was met dankbaarheid en ontroe
ring, dat hy nu zonder den twyfel, die zyn
tong en zyn hand had teruggehouden op hun
bruiloftsdag, zyn glas ophief en zeide:
Harteiyk welkom, Amalia, op ons oud,
dierbaar Halleborg! Ik hoop, dat je hier niet
veel behoeft te ïydenl"
„Niet veel en niet lang", meent hy zeker,
schoot het Amalia bliksemsnel door de ge
dachte, toen zy haar glas ophief met een
toonloos „dank je" en een pyniyken steek in
het hart.
Na dien tyd verscheen zy, als haar krachten
het haar toelieten, aan tafel, en als zy het
niet deed, dan zocht hy haar na afloop op in
haar klein kabinetje of in haar slaapkamer,
en bleef een half uurtje by haar.
Anders leefden ze afgezonderd en beiden
waren ze er tevreden mede. De jonker kwam
maar zelden op Halleborg; hy had nu thuis
ook op zooveel toe te zien, en zich over
zooveol te verheugenmaar niet alleen
mevrouw Ragnbild, ook alle broers en zusters,
van Hanna tot en met de zeven- en negenjarige
Raynar en Erik, had Gösta het gevoel weten
in te boezemen, dat zy altyd welkom waren
op het groote huis, dat nu dat van de groote
zuster was. En ze genoten daar onbeschryflyk
van het goede eten, het heerlyke park, den
schommel, de paarden en het pluimgedierte.
Al het goede, al het lieve van het oude
tehuis was overgegaan in Amalia's kamer
op Halleborgal het drukkende, al de kommer
en het gebrek was verdwenen.
En Gösta leefde zyn leven, verdeeld tusschen
den arbeid en de herinnering, tusschen de
landeryen van Halleborg en het gesloten
heiligdom in het trotsche hoofdgebouw, waar
Julia's stralende oogen hem altyd met dezelfde
uitdrukking van liefde en teederheid begroet
ten, en waar hy de souvenirs liefkoosde en
zyn lieveling beweende. Maar er kwamen
uren, dat zyn hart zich moe had gezucht in
den tempel der herinnering; dat hy afgemat
was door het peinzend ronddwalen over df
velden van Halleborg; dat alle arbeid was
verricht en zyn blik doelloos naar buiten
staarde. Dan klonken hem vrooiyke kinder
stemmen of een heldere lach in de ooren
van uit de kamer der barones: dat was eer.
andere wereld, waaraan hy geen deel had,
maar die hem soms naar do kamer zyner
vrouw lokte. Het deed hem echter telken,s
pyniyk aan, wanneer de opgewekte stemmen
werden gedempt en de lach cp Amalia's
gelaat in vriondeiyken ernst overging.
Hy was do schuldeischer, aan wien zy alles
te danken hadden. Hy eischte, hy begecrüo
niets, maar een schuldeischer is nooit recht
welkom.. Er zyn slechts twee verhoudinge
in het leven, waar men ophoudelyk ontvang
en er slechte te m«er om liefheeft, het kind,
dat alles van de ouders krygt, en degeliefüo
vrouw, die met stoffolyke liefdesbewyzer
wordt overstelpt door hem, dion zy haar
wederliefde heeft geschonken. Maar het tegen
overgestelde van deze twee verhoudingen,
wanneei >3 man al de materiöele gavon var.
de vrous» moet aannemen, cf wanneer de
ouders het brood der kinderen moeten eton,
heeft alt^d iete pynlyks.
Maar Ista deed, wat hy doen kon, om
hen te d/^en vergeten, dat zy van zyn rykdom
genoten, en nu en dan kon er. zelfs als hj,-
mede in den kring was, zulk een huiseiyk?
stemming zulk een kalme tevredeuneic
he§;*acher dat niemand zou vermoeden, w d
eigeniyk al die goede vriendelyke monsemar
onder E?,,oK<*r*r8 dak had vereenigd.
"^Yordt vervolgd.)
