iDlantele BainrsniilT
Goena-Goena.
Zondagsrust.
DE GROOTE FLESCD,
Openbare Verkooping
MENGELWERK.
Vervolg der Advertentiën.
F. F. W. HEINTZ 4 Co.,
N. Rijn 11, Geiden.
SLIJTERIJ
Haarlemmerstraat 96.
Madera/0.85, ƒ1.-, ƒ1.20, 1.59.
Port /I.-, 1.25,1.50, /2.-(2.50 p. Fl.
Harde,Witte enZuivere Steariie-Kaarsen
Beuzemaker& Co.,
13. VISCHMARKT 13.
DE TWEEDE DRUK
Oorspronkelijke Roman
Et is, icbrjjft Be Tijd, door de vrienden van
h t, bijzonder onderwijs wel degelijk oen over
winning behaald. Èi om de overwinning zelve
én om de wy'zo, waarop zy bevochten werd,
bestaat er reden tot blijdschap.
Naar het oord9el van Be Standaard biedt
de aannoming van het voorstel aan den eenen
kant ongetwijfeld winsto, maar dit levert toch
weer een nieuw gevaar op. Veiliger zou het
geweest zijn, bijaldien er nog e9n alinea aan
het ontwerp ware toegevoegd geweest.
Zeer terecht merkte dr. Vermeulen op, dat,
als in later tyd wij eens aan schaarschto van
onderwijzers lijden, en het „Openbaar" onder
wijzers o^er heeft, de Regeering allicht zal
zeggen: Gij hadt uw vacaturen wel vervuld
kunneu krijgen; hier staan candidaten bij
hoopen. Een bedenking, die uiteraard nog
verder strekt. Een Roomscho school kan geen
Joodseh onderwijzer gebruiken. Een Ethische
school geen onderwijzer, die Calvinist is, en
geen Calvinistische school een Arminiaan.
Jammer slechts dat dr. Vermeulen zijn
amendement te kort nam, en daardoor niet
ter zake liet dienen. Wat ons zou gered
hebben, was een bepaling, dat de school
besturen afschrift van de gedane oproepingen
moesten overleggen, en dat de bedingen, door
de besturen in die oproepingen gestold, door
de Regeering zullen worden geëerbiedigd.
Gelijk het nu liep, deGd hot atcendemenf
van dr. Vermeulen eer kwaad. Nu toch is
het ingetrokken op een bedreiging van den
heer De Beaufort, dat hij anders tegen zou
stommen.
De wet is alzoo aangenomen onder den
druk van een meening, dat do candidatenkring
niet in zoo beperkten zin mag worden genomen.
Een latere Regeering zou dus allicht kunnen
zoggen„Zoolang er heeren met een akte op
do markt ledig staan, geef ik, zoo gil ze niet
inhuurt, geen subsidie." En hierin nu schuilt
iets bedenkelijks.
By de posterijen vindt men rare
zaken! Herhaaldelijk komt het voor
aldus wordt aan de Haagschc Courant geschre
ven dat wandelstokken en parapluies aan
postkantoren ter verzending als postpakket
worden aangeboden, maar moeten worden
geweigerd, daar do lengte gewoonlijk het
maximum der bij de wet geoorloofde afmetin
gen overtreft.
Wenschelijk zou het daarom zijn, do wet
op de pakketpost zóu aan te vullen, dat het
maximum van een dor afmetingen van 80 cM.
op 1 M. gobracht werd.
Opmerkelijk is het, dat genoemde voorwerpen
ook dan, als zy worden aangeboden ter ver
zonding op don voet van blief, d. w. z. togen
briefport, moeten worden geweigerd, niet
tegenstaande er bi] of krachtens de wet geen
maximum-afmetingen voor brieven zyn ge
steld, noch bepalingen omtront de omslagen,
waarin die moeten zijn gesloten.
Do aanbieder kijkt verwonderd op en zegt:
Hoo, m\jnheerl u weigert dien wandelstok
tegen briefport te verzonden en kunt mij hot
wetsartikel niet aanwijzen, waaraan de be-
voogdheid tot die weigeriDg is ontleend?
Antwoord: Ge hebt alle redon om hier
over verwonderd te zijnmaar ik moet u
beleefd doen opmerken, dat, hoewel bij of
krachtens de wet geen maxiirum-afmetingtn
voor brieven z\jn gesteld, het gemis van eene
zoodanige bepaling toch niet kan worden
ingeroepen, waar het geldt do verzending
per brievenpost van voorwerpen, die geen
brieven zyn.
De man met den wandelstok gaat nu been,
doch komt eon half uur later een goed inge
pakte rol aanbieden, met verzoek om die als
brief te verzenden. En aan dat verzoek wordt
nu door don ambtenaar natuuilyk voldaan,
hoewel hij zoer goed weet, dat zich in die
rol de wandolstok bevindt. Van weigeren
mag nu echter geen sprake zijn.
Zijn dat geen curiositeiten?
Uit een brief komt in Het Nieuws van den
Bag over Oost-Indische toestanden
het volgende voor:
„Na aankomst van het
bericht, dat de uitgaande rechten op
suiker weer eens voor oen jaartje zyn
afgeschaft, denkt u zeker, dat allo suiker-
lui gevlagd hebben; maar dan vergist u zich
toch, want de fabrikanten proliteeren daarby
feitelijk niets. Er is op Java maar een
enkele fabrikant, die zijn eigon suiker afscheept
en dan direct van die enkelo centen per pikol
profileert; het gros is door do consignatie-
contracten verbonden, do suiker aan de groot o
handolshuizen af to leveren, die er dan medo
speculeoren en door do grooto hoeveelheden
suiker, dio zu omzetten, uit die enkele centen
cadeau gekregen uitvoerrechten een flinke
winst in den zak steken.
Maar dat zu nu ook maar een lialven
cent moer voor do pikol betalen, dat kunt
u denken! Toen do uitvoerrechten weer inge
voerd werden, schreeuwden die handelshuizen
moorden brand en betaalden zy den fabrikanten
dadelijk voor de pikol zooveel centen minder.
Nu die uitvoerrechten afgeschaft ztyn, betalen
zy don fabrikant even weinig en lachen in
hun vuistjr». Het zou wel de moeite waard
zyn, hierop eens op do eene of andero wyze
attont te maken, evenals op de verbazend
hooge rente (7 percent), die do handelshuizen
biy ven rekenen voor do verstrekto cor signatie-
gelden of werkkapitalen, en do fabrikant is
daartegen machteloos, juist door de fraaie
consignatie contracten, waar buiten hy niet kan.
Nu is het wel mogeiyk by eon ander
handelshuis over to gaan, maar het blyft
hetzelfde: men wordt óf door den hond óf
door de kat gebeten. En al die heeren Direc
teuren en Commissarissen met traktementen
van f 2000 en f 1500 's maands, zoowol hier
als in Holland, denken er niet aan, zich ook
maar in het minst te bekrimpen. De suiker
fabrikanten moeten naar bloeden. En als de
fabriek niet meer betalen kan, wordt die ge
annexeerd en lachen zy er om.
Dit zyn feiten en gebeurt dit jaar reeds bij
drie fabrieken. Eén werd oDlangs voor/* 1000
verkocht. Kooper de consignatiehouder, die
daardoor een bezitting van een 6 ton kreeg.
En dat is niet het eenige voorbeeld. Ik hoop,
dat er eens wat ruchtbaarheid aan die mooie
handels-zaken gegeven wordt."
Terwyi wy de juistheid van het meege
deelde voor rekening van den briefschryver
laten, die geheel op do hoogte van deze zaken
is, voldoen wy, in het belang van recht en
billykheid, aan zyn wensch door aan de ge
achte redactie van Iht Nieuws to verzoeken,
deze regelen in haar blad op te nemen, voegt
Q. N. hieraan toe.
Zijti eene groote zonde.
Uit htt Engelsch.
In de gevangenis, veroordeeld tot lange
jaren eenzame opsluit:*".g, denk «Set bitter
berouw en eindelooze wroeging aan de ge-
schi denis van myn leven, een voortdurende
aaneenschakeling van verdriet, zorg en einde-
lyk myne groote zonde.
Ik was bediende by eene groote Londensche
firma, dertig jaar en bad een inkomen van
f 12.50 in de week, waarvan ik een zwakke
vrouw en twee kinderen moest onderhouden.
Dorothy Callow was oen aardig, opgewekt
meisje toen ik haar trouwde; het leven lag
toen voor ons als een paradys vol zon en
licht. Wy zetten ons nederig huishoudentje
op in een stille straat vlak by de City.
Dsn eersten tyd ging alles uitstekend, maar
toen de kinderen kwameD, heel kort op elk
ander, werd Dorothy bleek en mager door
do vermoeiende dagen en do slechte nachten.
Op een goeden dag stapte ik vastbesloten
naar het hoofd der bekende firma; ik vroeg
hom om verhooging van salaris. Als reden
van myn verzoek gaf ik op dat mun vrouw
zwak was en ik haar wat rust wilde be
zorgen. Hy was boel viiendeiyk en sprak
van de vele gevallen, die hy zoo kende,
maar hij bleef er by dat het salaris in even
redigheid was van hot gevorderde werk en
dat hy dadeiyk iemand anders voor de be
trekking zou hebben gevonden.
Treurig verliet ik hem en begaf my naar
buis, waar ik Dorothy bezig vond het jongste
kind in slaap te sussenzy zag nog iets
bleeker dan gowoonlyk.
„Hebt gy opslag gekregon?" vroeg zy.
„Neen, Dolly! De heer Johnson is er niet
toe over te halen. Ik geloof dat dat kind den
heelen dag huilt."
„Het scheelt weinig; ik geloof dat het ziek
is. Konden wy maar eens een poosje naar
buiten gaan, Henry."
De dagen gingen voorbij als vro9gor, Dolly
werd al magerder en bleeker en de kinderen
werden sterker en hadden den eetlust der
gezondheid.
Myn kantooruren waren van negenen tot
zessendus moest ik reeds om acht uren
Voii buis om er niet terug te komen voor
zevenen. Was de huur in de buurt, waar het
kantoor was, niet zoo hoog geweest, dan was
ik dichterby gaan wonen.
De tram was een weelde, die ik m\j niet
kon permitteerenmyn middagmaal gebruikte
ik in liet goedkoopste eethuis, totdat ook dat
werd afgeschaft en ik mu tevreden stelde
met een paar sandwiches.
Iloe vurig wonschte ik in die dagen dat ik
Dolly nooit getrouwd had, niet om my, want
om niets ter wereld zou ik haar willen misseD,
maar voor haar, wie het tegenwoordig bestaan
wel bitter hard moest vallen. Zj was onder-
wyzeres op oen kostschool toon ik haar leerde
kennen; we hadden ons het huwoiyk zoo
heel anders voorgesteld en nooit lang nage
dacht ovor huur, levensmiddelen en doktors-
rekeDingni. Ook haddon wy zeker op ver
hooging van salaris gerekend.
Eons kwam ik van het kantoor en gingzy
juist de trap op; alsof zy geen kracht meer
had zich staande te houdeD, sleepte zy zich
naar boven, zich vastklemmend aan do trap
leuning.
„Dolly, voelt ge u zoo zwak?" vroeg ik haar.
Zy gaf geen antwoord, maar boven op het
portaal gekomen, barstte zy in snikken uit.
„Uenry," zoido zy na oen oogenblik, „Ik
ben zoo zwak dat ik niet lang moer leven
kan. Kon ik maar eens voor oen paar weken
naar buiten gaan, ver van die bedompte,
rookerige stad. Overal zou ik liever sterven
dan bier."
„Dolly, gy zult naar zee, en dan kunt ge
weer do vogels hooren zingon en van het
groen gonioten: dan wordt ge weer even
sterk als vroeger."
Vastbesloten alles in het werk te stellen
om myn vrouwtje weer gezond te doen worden,
stapte ik dadeiyk naar het hoofd der firma.
Ik deelde hem alles mede: myn voortdurende
worsteling met onbetaalde dokters- en kruide-
niersrekeningen, de aanhoudende zwakte van
myn vrouw en den buitengewenen eetlust van
myn kinderen. Ik was een verloren man als
by myn inkomen niet wilde verhoogen.
IIy weigerde beslist, beleefd en als een
gontlemanbedaard had hy my uit laten
praten. Iiy weigerde my de fS opslag in do
week, hy de bezitter van 100,000 pd. st.
Bittere woorden kwamen my over de lippen,
woorden die my niet pasten als arme kleik
tegen een ryken patroon, maar zy kwamen
recht uit liet hart en zy bevatten niets dan
waarheid.
Hy werd bleek van toorn en gebood my
heen te gaan en hem nimmer weer onder
de oogen te komen.
Eer ik heen ging, vervloekte ik hem.
Als een dronken man, strompelend en strui
kelend, daalde ik de trap af. Buiten scheen
de zomerzon: een pyniyk contrast met myn
gevoel van bopelooze ellende en verlatenheid.
Ik had niet den moed Dolly te gaan vertellen
dat zy on do kinderen nu konden omkomen
van den honger of naar het werkhuis gaan
en dat zy nimmer meer de zee en de groone
boomen zou zien.
Toevallig keek ik op; de heer Banks, de
oudste bediende der firma, ging my voorby.
Het was de dag dat hy een groote som gelds
moest ontvangen.
Een afschuwelyke gedachte kwam by my
op wy waren in een stille straat, niemand
zag ons. Een oogenblik nog aarzelde ik, toen
stelde ik my Dorothy voor in het werkhuis
en later rustend in een graf der armen. Toen
deed ik het. Met één slag wierp ik hem
onverhoeds op den grond. Den doffen kreet,
dien hij slaakte en die mij nog in do ooren
klinkt, trachtte ik niet te hooreD. Snel raapte
ik de tasch met muntbiljetten op, die op den
giuud gevallen was, sloeg haastig een drukke
zystraat in, nam een rijtuig en liet my naar
huis ryden.
„Dolly,riep ik, zoodra ik binnen was,
„kleed de kinderen aan, wy gaan zoo dadeljjk
naar buiten. Ik zal alles afspreken met den
huisbaas, maak gy intusschen vooit."
Eon half uur later rolden wy reeds door de
drukke Londensche straten naar het station,
waar ik kaartjes Dam voor Scaford. Ik huurde
kamers mot een prachtig uitzicht over de zee.
Dorothy knapte werkelyk wat op. Natuur
lijk meende zy dat ik opslag en vacantie
gekregen had. Wat het my kostte myn angst
en knagond verwyt voor liaar te verbergen,
weet God alleen. Den volgenden dag las ik
in de courant dat de heer Banks, eerste
bediende by de firma Johnson, vermoord was
gevonden en dat hem tegelijkertijd de waarde
van 400 pd. st. was ontroofd. Van den moor
denaar was geen sponr te bekennen.
Ik was dus een moordenaar! Ik, Henry
Staunton, de echtgenoot van myn vriendelyke,
zachte Dolly! Het kon niet waar zyn; die
enkele slag kon den dood niet hebben ten
gevolge gehad. Als versteend bleef ik op het
afschuwelyke nieuws staren. „Moordenaar!
moordenaar! klonk het mij steeds door in
de ooren.
Lang wandelde ik langs het strand, overal
myn aandacht op trachtend te vestigen om van
die vreeselijke klakken bovryd te worden.
Het stond nu by my vastik moest, zoo
gauw Dolly's toestand het veroorloofde, naar
het buitenland vertrekken, eer op my de
aandacht kon gevestigd worden. Ik wist
zeker dat zulk een schande Dolly's dood
zou zijn.
Knel ging ik naar huis. Op de canapé lag
Dolly, haar gezicht was Jykbleek, zy was
flauw gevallen. Toen voelde ik eerst duidelyk
dat het te laat was: zij zou nog slechts eene
groote reis behoeven te maken, een reis zonder
my en zonder do kinderen, waarvan zy nim
mor meer terug zou keeren.
Zy opende do vriendelyke blauwe oogen
en lachte vermoeid.
Henry, ik ben zoo doodmoode, ik had zoo
gohoopt hier weer beter to worden, maar ik
vrees dat ik ga sterven."
Ik trachtte lachend te ontkennon de waar-
he ïi van haar woorden en vertelde haar dat
zy alles tegenwoordig veel te donker inzag.
Als zy weer beter was, zou ik haar voor goed
meenemen naar een warmer klimaat, en al
dien tyd klonk het my in de ooren: „moorde
naar, moordenaar!"
Da dagen gingen voorby en Dorothy werd
zwakker en bleeker. Den laatster» dag hg zy
op het bed tegenover bet raamde zachte
zeewind stroeldo do brandende wangen der
ziekü.
Zy was stervende, het leven was te hard
voor haar geweestzy had den stryd, zoo
moedig begonnen, niet kunnen volhouden.
Zy ging van my heen en ik stond er by on
machtig baar terug te houden.
Ik bracht de kinderen binnen opdat zy ze
vaarwel zou zeggen: een meisje van drie en
oon jongen van één jaar.
Zy sliep nu, ik bleef onafgebroken naar haar
zien, ik voelde maar al te duidelyk dat het de
la.tste lange slaap was, waaruit zy niet meer
zou ontwaken.
Stappen weerklonken op de trap, er was
iets in het geluid dat myn aandacht trok.
Nu kon ik ze zien door do opon deur: de een
was de heer Claik, van de firma Johnson, en
nu wist ik ook wie de anderen waren en wat
zy hier kwamen doon. Dorothy ademde nog,
nu zacht en by tusscbenpoozen.
Ik bad dat zy nu mocht sterven, zonder
iets van myn schande te weten. Voor niets
tor wereld had ik haar die laatste oogen-
blikken alleen willon latentot het einde wilde
ik by haar blijven, dat zou men mij wel toestaan.
Ik hoorde hen myn naam uitspreken; een
blik op Dolly overtuigde my dat zy was
heengegaan. Goddank, zy zou nooit weten
dat ik een moordenaar was.
De drie mannen stonden daar; medeiijdend
blikten ?.y op n*ü neer. Een van hen liep
zacht naar het raam en liet het gordijn vallen.
„Heeren, al wat ik misdaan heb, deed ik
voor haar," zeide ik, op de doode wyzend.
„Ik wilde liaar redden van een vroegen dood,
maar het was to laathet noodlot was togen
mij. Als zy begraven is, ben ik tot uw
beschikking."
Zy lieten my myn doode begraven. Dof
klonken de aardkluiten op de eenvoudige
houten kist. Met een koud gevoel van doffe
wanhoop wendde ik my af van de groeve.
My had het leven voortaan niets meer te
geven.
Ziehier de jammerlyke geschiedenis van
myn kort huwelyk. Ik heb nu in de ge
vangenis tyd om berouwvol en onder bitter
zelfverwyt na te denken over mijn eene
groote zonde en myn ongelukkige kinderen.
G-emen^d Nieuws.
Te Wijk-by-Duurstede ontstond
tusschen twee werklieden, werkzaam aan het
leggen van een berm langs den dyk, eene
woordenwisseling. C. K. schynt zich daarbij
zéó kwaad te hebben gemaakt, dat hy J. v. R.
met eene spade op het hoofd sloeg, waardoor
dezo eene ernstige wond bekwam.
De arbeider H. De Negt, werk
zaam by de sluis werken te Bakkeveen (Fr.)
vi6l door het breken van een touw van eene
aanzienlijke hoogte. Inwendig zwaar gekwetst
werd by opgenomen. Men vreest voor zyn leven.
Do vorige week bracht in den
kaashandel weinig of geen verandering; over
het geheel bleef do handel traag en werden
alleen voor de beste soorten vry goede pryzen
besteed. In do Alblasserwaard liepen de pryzen
van 10 tot f 20, in de Lopiker en Krim-
penerwaard van 1ste soort Goudsche 21 tot
f 23, zwaardere f 22 tot f 25, 2de soort f 16
tot 18, Derby 1ste soort f 22 tot f 24 50,
2de soort f 19 tot f 20, Edammor 1ste soort
f 23 tot f 25, 2de soort f 20 tot f 23.
Te Schiedam is een metselaars
knecht van een circa 6 meter hoog afdak
eener branderij gevallen en mot het hoofd
op do straatsteenen neergekomen, ten gevolge
waarvan hy binnen een uur overleed. Hy laat
een vrouw en 6 kinderen na.
Daar prachtig weder de campagDe
in de lage venen begunstigde, is - ondanks de
werkstaking roeds de nieuwe turf in de
Friesche venen klaar. Da vervener Kemman.
in den Grooten Veenpolder van Weststellmg-
werf, heeft reeds nieuwe baggelaar afgeleverd,
kurkdroog en puik van qualiteit.
Het is byna ongelooflyk, aJs mon bedenkt
dat die turf voor 5 weken nog als klyn diep
onder het. water zat. Door de werkstaking
zal de campagne in de ver.cn dit jaar langer
duren dan gewoonlyk. Om de trekkers te
houden, hebben sommige verveners het loon
met 20 ets. per veenroede verhoogd, want
by den booiboer kunnen de arbeiders genoeg
werk krijgen. Nu is in Friesland waar
an lers de werklooshei i zoo groot is - gebrek
aan werkkracht".
Nog nooit tevoren was er in
Friesland zoo groot gebrek aan maaiers als
thans het geval is. Het gras groeide zoo
hard, dat thans overal gemaaid moet worden,
wil het gras niet uit zyn kracht groeien, wat
voor den boer heel schadeiyk is. Voor hoog
loon zyn niet genoeg maaiers te krygenmen
betaalt per made reeds f 3 a/'3.50 maailojn,
tegen 2 50 in 1S94. Ondanks die verhooging
gelukt het den boer nitt genoeg werkkrachten
te krygen, om het gras te doen vallen. Menigen
boer, in geen jaren gewoon zelf mede te
maaien, ziet men nu weer de zeis hanteeren,
om toch maar op tijd klaar te zijn.
Wil de boer geen booger loon geven dan
verleden jaar, dan dreigt de maaier met ver
trek, wel wetende dat hy dan toegeeft, omdat
het nu de gouden tyd voor den boer is en
het gras gemaaid moet worden. Prachtig hooi
is reeds in de schuur gebracht, blank als
sneeuw, hard als stroo en van groote voedings
waarde, zooóat het minstens 100 pet. bi ter
is dan het hooi, verleden jaar geoogst. Daar
onboven is het land dit jaar veel goedkooper
dan toen gehuurd, zoodat het mes van twee
kanten voor den boer snydt.
Jagolkowsky, de valsche baron
Ungern-Sternberg, gelyk men weet de voor
naamste medeplichtige, zoo niet de aanlegger
van de dynamiet ontploffingen te Luik, en door
do Russische politie in hechtenis genomen, is
voor eene byzondere jury te St.-Petersburg
verschenen, saamgesteld uit vertegenwoordi
gers dtr drie st.nlen, en veroordeeld tot
twintig jaren opsluiting in een vesting, welke
uitsluiteni bestemd is voor gevaarlyke poli
tiiko misdadigers en gelogen te Sleutelburg,
op eenigen afstand van de hoofdstad.
Dubbelgangers van don president
der Fransche republiek. Velleden week werd
in Zu ich een naamgenoot van president Félix
Faure met een meisje uit oen dorp in het
kanton getrouwd. Den Ssten Juni heeft in het
groote seminarium te Grenoble de priesterwy-
ding plaats gehad van een anderen Félix Faure,
dio vroeger deel uitmaakte van den staatsraad,
zich op hoogen leeftyd in de Grande Char
treuso liet opnemen en thans als 78 jarig
grysaard nog in den priesterstand treedt.
De twee eorste dagen van de
verkooping te P. rys der beroemde collectie
Spitzer hebben S04,000 fr. opgobracht.
Ken wapenrusting uit den tyd van keizer
Maximiliaan werd verkocht voor 51,000 fr.;
een tornooi-wapenrusting voor 41,000; eer.e
oorlogswapenrusting voor 20,000; eene halve
dito met han'sehoenen voor 27,500; een helm
u antique voor 61,000; een rondas vcor
21,500; een grcot rechtzwaard voor 26,500;
een oorlogszwaard voor 24,500; een rad
haakbus voor 35,000 fr.
De Belgische post-administratie
heeft besloten, gegomde en gezegelde adres
banden in omloop te brengen, voor het ver
zenden van drukwerken.
De Bank belast zicb met den aan- en verkoop
van Effecten; wisselt Coupons en vreemde
Banknoten.
Neemt gelden deposito.
Opent Rekening-Courant op verschillende
voorwaardenverstrekt gelden tegen onder
pand van Effecten of Crediet-Hypotheek.
Neemt en geeft gelden op Prolongatie.
Incasseert wissels op binnen- en buitenland;
geeft af wissels op buitenlandecbe hoofdplaat
sen (direct verkrijgbaar).
Reglementen der Deposito's enz. verkrijg
baar ten Kantore der Bonk N. Rijn 11.
1505 17
VulS D 10
van de Stearino-Kaarsenfiiniiek
„APOLLO", te SCIIIKDam:.
BEKROOND: G f72 13
te Wcenen in 1873 met de Verdim-L Medaille
te Parijs in 1878 met de Goudrn Midaille
te Amsterdam in 1883 met de Gouden Medaille,
te Antwerpen in 1S85 met het Esre Biploma.
(Hoogste onderscheiding.)
Deze kaarsen vonken niet na en geven
iccr weinig rook by het ullbhzen.
Zjjn verkrijgbaar bij alle voorname Winkeliers.
Gedeponeerd Fabriekmerk
VEllHRIJGB/IAK KIJ
2 Eun:'.vti3r77:rz-
2 fabrij;
Le Vulcan.
Levert allo
soorten Vuur
werk voor
fresien en parti
culiere partijen.
|AifenaJKij^
Bij A. W. SIJTHOFF, te Leiden,
is verschenen:
VAN
DOOK
M* TRITS.
Prijsƒ1.90.
Indien Gij voor Zondag nog huis
houdelijke henoodigdheden hebt. in
tc koopen, wilt dit dan nog lieden-,
Zaterdag-avond, doen.
Waartoe zoudt Gij, geheel noode-
loos, de Zondagsrust van anderen
storen
ton overstaan van don Notaris
^r' LEE, te Aar-
SktïlEfcw lander veen, by veiling op Woens
dag 3 Juli 189ü, bij a'ilag op Woensdag 10
Juli 1S0Ö, lei Je dagon 's voorin. 11 uren, in
het Hotel „de Vergnlie Wagen te Aarlan-
dervten, tegenover Ali-n. van:
Twee Itnpltafc BOT VI VI TT SR OT I.V-
CtE.V, met diverse percaelen uitmuntend
WEL on HOOILAND, DIJKGKOXD, BOSCH-
HAKHOIT, KADE, WEG en WATERING,
samen groot ruim 56 hectaren, gelegen
in den Zuii- en Noordeinderpollcr en in den
Drooggemaakten polier, westzijde te Aar-
landervoen.
Te veilen in ld perceelen, breeder bij bil
jetten omschreven.
Grondbelasting 276.03. Omslag Z-en N.-
polder 3.60 per h Drooggem. polder W. Z.
ƒ6.70 p. h. Kjjnlandsch BundergelJ 1.10 p. b.
Te aanvaarden: do Landen 2 Dec. IS'.'ó
en do Gebouwen met Erven 1 Mei 1890.
Bitahng der kooppenningen 16 Sept. 1S95.
Nadere inlichtingen te bekomen ten kantore
van Notaris VAN DER LEE, voornoemd.
39S-I "7
