Champagnes Irroy,
J. MERSIE BRUYN O0.,
ïandelaren
HERMAN F. A. DAMEN ZOON, Wijnhandelaren—Hofleveranciers.
Leiitt) Stooil)ierl)rouwerij DE POSTHOORN.
REIMS,
Aachener Exportbier-Brauerei
Zeer oude Bourgogne,
Champagne.
is een vol, pittig en smakelijk bier.
J. A. M. REKKING, Breestr. 108, Telcphoonn. 32.
Witte Wijnen,
VERMOUTH
Algierscke Cognac,
Kantoor: Burgsteeg 2a 2b. Depot: Vischmarkt No. 19.
M. H. VAN WA VEREN.
Macon-Wijnen,
MADEIRA,
Finest Pore Malt WtoM
Afdeeling 1 Jottelarij.
Ten einde eene geregelde bezorging te verzekeren,
wordt HH. afnemers beleefd verzocht hunne bestel
lingen, met het oog op de aanstaande Lustrumfeesten,
zooveel mogelijk in den loop dezer week te doen.
Kruideniersbediende.
IV atuurboter,
1ste qualiteit ƒ1.10.
2de 1.
I. DE WILDE, 3819 8
zijn te verkrijgen in alle Hotels en Restaurants te Leiden.
Volledige voorraad van alle merken is aanwezig bij de Dépositaires:
Nieuwe Rijn SO/81.
Heeren Wederverkoopers kunnen de Wijnen in Depot bekomen.
Carte b lane he.
Carte d'or, demi-sec.
Cachet Orange, sec.
Carte d'or, ultra-sec.
Brut, grande cuvée (as shipped to England).
MASKERADE
M. C. WILLEBRANDS, Nieuwe Rijn 99.
(DITTMANN SAUERLANDER Act. Ges.)
IPilseixer (helder)
Salvatorbier (donker) 4251 28
Bordeaux-Wijnen.
Diverse fijne en
Geclassificeerde Wijnen,
f 34.— tot f 38.
f60.- a f288.-
Per 48 flesschen.
fa f
Per 48 flesschen.
Bij contante betaling wordt Tien Procent korting op de gewone prijzen toegestaan.
Champagne voor bowl ƒ1.25 per fl.
CHAMPAGNE AllBEItTIN,
LANSON PÈRE ET FILS.
DÜB2INY Co.
ERNEST IRROY Co.
EOËT CHANDON.
HEIDSIECK Co.
POMBIERY GRENO.
Alirwijnen
HUGO EA.BBY,
Rijn-, Moezel- en Steinwijnen,
Portwij nen,
Em Cora, Torino.
JOHN ROB1: HARVEY Co.,
00G-IM4.0,
Feuilleton.
IDA DE SVSA1RE.
4201 32
Wordt direct gevraagdeen Kruideniers
bediende, van goede getuigen voorzien en
bekend met het vak. Brieven aan het Bureel
van dit Blad onder No. 4273. 6
Hoogewoerd. No. 74.
4265 90
3938 14
Nederlandsche Huurwaarborg-Maatschappij.
Directeur: C. 1VERTZ VAN DOORNEN.
De Agent van bovengenoemde Inrichting, waarvan het hoofdkantoor sedert 1947
gevestigd is te Amsterdam, maakt HH. Eigenaars van maand- en weekwontngen in
hun belang opmerkzaam op de voordeden, voor hen aan het lidmaatschap dier Inrichting
verbonden. Prospectussen en verdere inlichtingen gratis verkrijgbaar by
2849 14 W. A. EL9HOF, Haarlemmerstraat No. 139 A, Leiden.
F/ambozen- cn Citroen-Llmonadc-Siroop. Per lieele flcsch ©.85, per
halve f 0.45. Deze Siropen kan men met ruim 2/3 water aanmengen. Zachter, fijner
en frlsscher van smaak dan Limonade op Kogelflesschen, en ln 't gebruik voordee^
llger. Laagste prijs. Eerste qualiteit.
Men v:ordt beleefd verzocht bestellingen tijdig genoeg op te geven, om alle orders
geregeld te kunnen uitvoeisen.
Mede te verkrijgen by de HH. J. A. Elgcman, Haarlemmerstraat 129, P. JF.
WeMcrinans, Haarlemmerstraat 49, Hef. Koppescliaar, Doezastraat 30, HeJ.
de Wed. Lagerwaard, Horschweg v. d. Tasstraat, Ephraïm, llaarlemmerstr.
En in de omliggende gemeentenby alle bekende winkeliers. 4155 30
Flesschen worden a 5 Cts. berekend, doch tegen denz lfden prijs teruggenomen.
Australian Claretf 28.
Australian Burgundy33.
Harvest Burgundy46.
Per 49 flesschen.
léognan
Clos de la Mouline
Lamarquo Módoc
Margaux36.
Per 49 flesschen.
34.-
Jaargangen 1868 tot 1893,
ƒ40.- a ƒ240.-
Fer 49 flesschen.
Per 'f8 flesschen.
Gewassen 1809—1878—1887,
zeer goede qualiteit,
ƒ2.00 per flesch.
Benevens do merken
van de firma
Alteno.hr.
J. W. MEUSCHEL Sr.,
Bucbbrunn <4 RUdeshclm.
Cossart, Gordon Co.,
oudste cn grootste huls
te FUNCHAL (eiland Madeira).
GEO G. SANDEMAN Co.
GLASGOW.
JULES ROBIN Oo.
MAETELL Oo
JAS HENNESSY Co.
A. JOÜLIN Co.
4002 215
31)
„Ach," zoido bjj onder anderen op goaffec
teerden toon, „wat is het leven in ons kleine
landje toch saai en eentonigI Mon weet hier
niet te leven. Het woord „mesquin" duidt
aan hoe hier alles is. Parys, Londen, Boriyn,
Woonon, o, daar leeft men, doch men doot
hior niets dan vegoteeren."
„Vindt u het waariyk zoo treurig om in
dit land uwe dagen door to brengen?" zei
Ida spottend.
„Ach," antwoordde hot hansworstje, „inder
daad is het zoo, en als u ooit het geluk te
bourt mocht vallen, de door my genoemde
stoden te bezoeken, dan zult u, evenals ik,
met een gevoel van teleurstelling uw eigen
land begroeten."
„Maar waarom zyt u daar dan niet ge
bleven?" vroeg Ida.
„Ach, juffrouw, mflne plichten riepen mij
hierheen," antwoordde hot pronkertje op sen-
timontoelen toon; „doch de aangename sou
venirs, die ik van myn vorblyf aldaar heb
medegenomen, zullen my nimmer uit do ge
dachte gaan," vervolgde hy zuchtend.
„Wel, Ida, myn waarde neef schynt je het
hof te maken; die zuchten, welke hy zooeven
slaakte, waren veelbeteokenond," zoide Char
les spotachtig, „woos op uw hoede, want hy
Is gevaarlyk voor de gemoedsrust van arge-
looze meisjes."
„O," zoide Ida, „voor my behoeft ge niet
te vreez3n; myn hart ij gepantserd."
„Ah zoo, on mag ik vragen wie do geluk
kige is, dio dat pantser heeft mogen vervaar
digen?
„Dat zult ge te rechter tyd vernemen," ant
woordde Ida lachend.
Ida bemerkte dat Charles met een haastige
beweging het hoofd omwendde, alsof hy ver
stoord was. Hy was kort daarop in een druk
gesprek met zyn andere buurvrouw gewik
keld, en Ida was weder aan den zouteloozen
pronker overgelaten, die haar met zyn flauwe
banaliteiten ergerlijk verveelde.
Eindjiyk was het diner geëindigd, de dames
verlieten hot vertrek, om den heeren gelegen-
hoid te geven, zich onder het genot van eene
sigaar en oen lijne floscb, over de 6choone
helft van het gezelschap vry te kunnen
uitlaten.
Charles' buurmeisje zocht nu ook weder
Ida op, en toen de heeren binnentraden en
haar plicht haar aan de theetafel riep, bleef
de jonge freule baar assisteren.
Cliarlea kwam al spoedig naar de bside
meisjes toe en werd dra door eenige andere
hoeren gevolgd, zoodat zich spoedig om de
theetafel een vrooiyk groepje vormde. De
andere dames vonden dit minder aardig, en
mevrouw Van Schoonhuyzen, die dit bemerkte,
legaf zich naar do piano, opende deze en
inviteerde eon paar dames eens iets voor haar
te willen spelen.
Dezen lieten zich niet lang bidden en weldra
weerklonken do tonen der piano door de kamer.
Men speelde de Ouverture uit de „Zaubeiflute,"
en deze werd met veel talent, doch met weinig
gevoel uitgevoerd. Daarna speelden eenigo
dames Conc3rtstukkon, doch allon gingen
volgens Ida aan hetzelfde gebrek mank,
namelyk, dat zy, by groote technische vaar
digheid, alle voordracht misten.
Chailes trad op Ida toe met het verzoek
iets te willen zingen. Zy koos het „Veilchen"
van Mozart, en zy bemerkte onder hot zingen,
dat er een adomlooze stilte in de kamer
beerschte, geheel in tegenstelling met het
luide gesprek, dat tydens hot pianospel ge
voerd was geworden.
Het ontbrak haar niet aan loftuitingen, en
neef „mesquin" was een der eersten, die
haar zyn compliment kwam maken.
„Parolo d'honneur! niet kwaad," zeide by
zacht, „een allerliefst geluid; jammer dat het
timbre nog niet genoeg ontwikkeld is, en aan
het intoneeren ontbrak wel iets, doch door
oefening zal dat beter gaan."
„Gek," mompelde Charles tusschen de
tanden, terwyl hy hem op zyde drong.
„Ida," zeide hy daarop, zich tot haar wen
dend, „mag ik je uit naam van allen dank
zeggen voor het lieve lied, dat gy gezongen
hebt? Ik durf u haast niet om nog een lied
vragen."
„Als ge myn eenvoudige voordracht voor
lief wilt nemon," antwoordde Ida blozend,
„dan wil ik graag nog iets zingen. Welk lied
wilt gy het liefste?"
„„Widmung," van Schumann", zeide Charles
daarop, en Ida voldeed aan dien wensch. Het
was alsof zy haar geheele ziel in dit lied
legde, zy dacht by het zingen van het „du
meine Seele, du mein Herz," aan hem, die
nu zeker de dagen telde, waarop zy zou terug-
keeren in het ouderiyk huis; en het was haar
alsof zyne stem zich met de hare reeds nu
vereonigde en zy te zamen het lied der liefde
jubelden.
Een stormachtig applaus was haar be
looning, toen het lied geèindigd was, en toen
het gezelschap spoedig daarna uit elkander
ging, was men eenparig van oordeel, dat Ida
De Maire niet alleen mooi, maar ook lieftallig
on talentvol was.
XV.
O, schenk mij licht,
en dankbaar zal ik dragen
Elk mij beschoren lot;
ik kan slechts wionen
Bij iederoD rail, want deze onzekerheid
Is do ergste hel
DE THAOEDre VAN DEN MENSCH.
Den volgenden morgen ontwaakte Ida mot
zware pyn in het hoofd. Zy trachtte op te
staan, doch alles bonsde en klopte haar. Zy
schelde daarom de kamenier en deze hielp
haar weder te bed. Zy bibberde alsof zy de
koorts had en was zelfs met een beete kruik
niet te verwarmen.
Mevrouw Van Schoonhuyzen bezocht haar
en wilde om den dokter zenden, doch Ida
hoopte dat het wel spoedig beter zou gaan.
Tegen den avond stond zij op, en toen zy
in do huiskamer kwam, had Charles een
fauteuil voor haar gereed gezet; een flesch
Eau-de Cologne, die hy voor haar gtkocht had,
stond op de tafel, en hy informeerde met
zooveel harteiyke belangstelling naar hare
'Hf- -
hoofdpyo, dat Ida er aangedaan door werd.
„Lieve," zeide mevrouw Van Schoonhuyzen,
„ik hoop dat je morgen geheel beter zyt. Ik
kreeg eene invitatie voor een diner, ook voor
u; het zal overmorgen zyn, ge zult dan weè
mede kunnen gaan, denkt ge niet?"
„Ik hoop het, mevrouw," antwoordde Ida
op lusteloozen toon. Zy bemerkte datCbarles
haar angstig aanstaarde en dwong zichzelve
te doen alsof het beter werd. Dit gelukte
haar echter niet en spoedig daarna begaf zy
zich weder te bed.
„Ik hoop niet, dat Ida ziek wordt, zeide
mevrouw Van Schoonbuyzon. „Dat zou er
treurig uitzienMary is nog niet sterk genoeg
om terug te komen en ik zou Ida, als zy ziek
werd, niet kunnen houden."
Och, mama, ik ben zoo bang dat zij ziekei
wordt als zy vervoerd zal moeten worden.
Zoudt u haar niet hier kunnen houden?"
„Waar denk je aan, Charles, en juist in
een tyd, dat wy zooveel diners en soupers in
het vooruitzicht hebben? Toen Mary ziek
werd, hebt gy er op aangedrongen haar naar
Amsterdam to laten gaan, en nu wilt gy een
zieke, die daarenboven een ouderiyk tehuis
heeft, hier houden?"
„Nu, misschien is het morgen beter," zeido
Charles; „het zou ray org spijten als wy haar
missen moesten. Ik houd veel van Ida."
„Nu, daarom zou ik haar juist laten ver
trekken," was het antwoord.
Cnarles antwoordde niet. Hij wierp het
boek, waarin hij las, met een slag op de tafel
en verliet de kamer.
(Wordt vervolgd.)
