PERSOVERZICHT.
Als om een antwoord te geven op de dezer
dagen geopenbaarde klacht, dat het kabinet
een jaar liet voorbijgaan in werkloosheid,
althans in gebrek aan arbeidzaamheid, aldus
lezen we in de jongste „Haagsche Kroniek"
van de Nieuwe Groninger Courant, heeft de
Regoering de laatste dagen tal van blijken
gegeven, dat zij niet stilgezeten heeft. Een
communiqué in do Staatscourant verkondigde
het -luiten van drie internationale overeen-
komtUn, waaronder die betrekkelijk de „Costa-
Ricca-Packet"-arbitrago zeker een der belang
rijkste is. Een ander, officieus, bericht meldde
dat do Regeering bozig is te waken voor onze
aanspraken met betrekking tot den op Afrika's
noordkust gepleegden zeeroof ten nadeele van
oen Nederlandsch schip. De quaestie der dis
sertaties werd bü koninklijk besluit gerogeld.
Een wetsontwerp tot verhooging van het
zegelrecht werd de wereld ingezonden on
„last not least" verscheen een der langver-
wachten, de wet op de personeele be
lasting.
Ziedaar een wetsontwerp, dat met zeer
„gemengde" gevoelens zal zyn ontvangen, Men
kent de grondslagen dor nieuwe belasting. En
met die kennis gewapend, is het niet moeilijk
om te voorzeggon, dat van do hooggeroemde
ontlasting van den middenstand maar zeer
weinig zal komen. Allerminst voor degenen,
die vroeger niet voor bedrijf of beroep aan
do schatkist offerden en aan wie nu, zoo
werd beweerd, een compensatie zou worden
geschonken in den vorm van vermindering
van het personeel. Ik spreek hier natuurlijk
met het oog op Haagsche woning- en maat
schappelijke toestanden. Wat men bij ons
ondor den middenstand verstaat, woont in
huizen van moer dan 200 gulden huurwaarde
(naar de opvatting der oude wet) en zal, reke
ning houdende met den aftrek, voortaan stellig
naar hooger huurwaarde (i. e. werkelijke huur)
z|jn aangeslagen. De huizen van den midden
stand toch doen van 360 tot 450 gulden huur.
Dergelijke hulzen, meest bovenwoningen, be
vatten in den regel vijf vertrokken met stook
plaatsen, waarvan echter meestal bijwijze van
zuinigheidsmaatregel één is dichtgemetseld.
Maar ook voor vior schoorsteonen zal men iets
moer gaan betalen dan thans (voor vijf be
langrijk meer) evenals voor het houden van
één dienstbode. Wel vervalt do grondslag
deuren en vensters, doch deze winst wordt
opgewogen door het verhoogde percentage,
dat van de huurwaarde geheven wordt, terwijl
eindelijk de aanslag van het mobilair, voor
wat don middenstand betreft, duurder wordt
dan bij don aanslag naar do huurwaarde. Maar
het lijdt geen twijfel, dat, voor wie zich maar
evon boven don middenstand verheft, niet als
individu, maar als bewoner van een huis, 't
een duur zaakje wordt. En „summa summa
rum" zal alleen de veel geplaagde en „bekla
genswaardige" winkelstand bijzondero voor-
deelon erlangen, evenals de vaders van groote
gezinnen. Zoo zal ten slotte Sprenger Van
Eyk's wet een premie worden op de vrucht
baarheid in het gezin.
Onder het opschrift „Geld toe" schrijft
Eet Centrum:
Uit den inhoud van het wotsvooretel tot
niouwe regeling der person oei e belasting
blijkt, dat het slechts in enkele onderdoelen
afwijkt van het schema, voor eenigo wekon
door de Nieuwe Bolt. Ct. medegedeeld. De
wijze, waarop de reductie is geregeld voor
gezinnen uit den middenstand, maakt dat
vele van onze ernstige overwegende bezwaren
komen te vallen De aftrek geschiedt nu naar
gelang van het aantal kinderen en bodraagt
2'/2 tot 12,/a pet. voor ieder kind, naar gelang
de huurwaarde der woning lagor is en deze
alweer gerekend naar de acht klassen van
ge net nten.
Zoo kan het dus gebeuren, dat iemand met
8 kinderen ook 8X121/, pet. 100 pet. af
trok ontvangt on dus niemendal behoeft te
betalen.
Dit zal wel de bedoeling niet zijn van den
Minister, maar in zijn wetsvoorstel staat
hoegenaamd niets van een© beperking noch
in het art. 7, noch in de Memorie van Toe
lichting.
Evenmin is bet opgeklaard of bijv. iemand
met negen en méér kinderen geld toe zal
krijgen 1
Het Handelsblad schrijft van het wets
ontwerp tot niouwe regeling der personoole
belasting:
De voornaamste kenmerken zijnde af
schaffing van de heffing wegeus deuren en
vensters, en de verleening van aftrek wegons
kinderen (tot 20 jaar.)
Die aftrek is echter boperkt tot de drie
eerste grondslagen (huurwaarde, meubelen
en haardsteden), dus niet wegens het ver
schuldigde voor dienstboden. Het heeft boven
dien niet plaats als de huurwaarde zoker
bedrag te boven gaat, welk bedrag voor do
gemeenten der 1ste klasse (waartoe alleen
Amsterdam, Rotterdam en Nieuwer-Amstel
(stadsgedeelte) behooren) 750 bodraagt. Wie
dus voor moer dan die huurwaarde is aan
geslagen, verkrijgt geen afslag wegons kin
deren.
Geheel vrijgesteld worden personen, wier
huurwaarde bedraagt niet meer dan 26
in de gemeenten der 8ste klasse, en zoo
voor elke klasse telkens opklimmende met
12.50, zoodat in de 2de ('s-Gravenhage,
Arnhem, Haarlem, Utrecht, Groningen) de
vrfistelliDg tot ƒ100 loopt, en in de lste
klasse [Amsterdam, Rotterdam, Nieuwor-Am-
stel (stadsgedeelte)] tot 125.
Weekhuur wordt daarby tot jaarbuur her
leid door vermenigvuldiging mét 60 (thans
33). Maandhuur wordt vermenigvuldigd met
12 (thans 10).
Do aftrek wegens kinderen bedraagt 2'/2
tot 12'/i pet. voor elk kind, en wel meer
naarmate do huurwaarde lager is. Een grens
voor het aantal kinderen missen wjj in bet
ontwerp als wij het juist hebben gelezen.
Wie dus in de laagste klasse 8 kinderen
heeft, krygt 8 X 12y2 pet. afslag en betaalt
dus niets. Of hy, 10 kinderen hebbende onder
20 jaar, zoodat 125 pet. gekort wordt, 25 pet.
uit de schatkist uitbetaald krygt, staat niet
in het ontwerp.
Do belasting wordt naar den werkelyken
huurprys geheven en bedraagt volgens het
ontwerp 8 pet., dus 2 pet. meer dan thans
wordt geheven (5 pet. en 20 opcenten). Van
dien huurprys wordt echter eerstafgetrokken
een bedrag, dat in acht klassen opklimt, van
10 tot ƒ110.
De belasting van het mobilair en van dienst
boden wordt progressief geheven. Het mobilair
is vry by de laagste huren, afwisselend in
de verschillende gemeenten van /"40 tot ƒ200.
By hoogere huren klimt de heffing van i/i
tot V/K pet. der waarde.
De belasting der haardsteden wordt ge
handhaafd als meer dan één gebruikt wordt,
en klimt progressief. Voor 2 haardsteden
betaalt mon 1, voor 3 4, voor 4 ƒ8,
telkens met 1 meer belasting, zoodat voor
10 haardsteden 53 wordt geheven; voor
elko meer 10. In logementen echter slechts f 1
In do toelichting wordt gozegd, dat hand
having van dezen grondslag, hoezeer ook
in dherediet, noodig is als maatstaf van de
gerieflykheid dor woning. Do minister meent,
dat het batolyke der heffing zal vervallen
door een betere regeling. Niet eon schoorsteen
zal gelden voor haardstede, maar „elk vertrek,
dat in hot belastingjaar op één of meer dagen
vóór 1 April of na 31 October wordt ver
warmd".
En als verwarmd wordt beschouwd „het
vertrek, waar zich oene golegenheid tot.
stoken of een warmteleider bevindt, wanneer
een en ander kan worden in gebruik genomen
zonder dat eonig metsel- of pleisterwerk geheel
of gedoelteiyk wordt weggenomen of bescha
digd. Toestellen, die gebruikt worden zonder
afvoer in een schoorsteen of in de open lucht,
biyven buiton aanmerking".
Zouden aldus de rechtmatige grieven tegen
de belasting der haardsteden zyn opgeheven?
Het onbillyke der heffing biyft in huizen
met vele kleine kamers, waar in ons vochtig
klimaat gestookt moet worden. Geldt niet,
als by deuren en vensters, dat ook do ge
legenheid tot verwarmen invloed heeft op de
huurwaarde en dezo laatste dus, met het
meubilair, enkel als grondslagen behoorden
te dienen?
Wat in het ontwerp, dat veel goeds heeft,
ook onaangenaam treft, ie het willekeurige
der klassen indeeling. Waarom zyn alleen
Amsterdam, Rotterdam en Nieuwer-Amstel
(stadsgedeelte) tot de hoogste klasse gebracht
en niet ook 's-Gravenhage? Waarop steunt
do rangschikking van andero gemeenten?
Nog verdient hot opmerking, dat in de
toelichting niet gesproken wordt van de uit-
keering uit de opbrengst van do personeele
belasting aan de gemeenten. Het in 1S85
gefixeerde bedrag blyft dus gehandhaafd,
onafhankelijk van do gewyzigde opbrengst.
Is dit biliyk, waar in do verschillende ge
meenten groote veranderingen kunnen blyken?
En als de geheele opbrengst eens minder is
dan het uit to keeren bedrag?
Naar aanleiding van hot bericht uit de
Volkscourant van Appingedam omtrent den
wodstryd in het vloeken op do
openbare school in S., schryft Ons Noorden:
Wy van onze zyde meenen dat het hior
een zaak geldt van het grootste belang en
dat de Volkscourant van Appingcdam, sis zy
zeker is van haar zaak, de nameD, door letters
aangeduid, had hooren in to vullen. Durft zy
dat niet doen, is zy niet volkomen overtuigd
van hetgeen zy zegt, dan bad zy moeten
zwygen.
Dit voorval komt ons al te ongelooflyk voor,
want ieder onderwyzer weet, dat, wannoer
zoo iets bekend werd by de autoriteiten, hy
terstond aan den dyk werd gezet.
Laten de voorstanders van het byzonder
onderwys toch geen heil zoeken in uitge
strooide praatjes 1 Onze zaak is te degeiyk,
to ernstig, te heilig, dan dat we uitstrooisels,
die op lasteringen geiyken, noodig hebben,
om haar te steunen. Waarheid en geen ver
dachtmaking zal ons de overwinning bezorgen.
Dezo bomerking, zegt Eet Cenlrumt is zeer
juist. Maar het wil ons voorkomen, dat, om
den ornst der beschuldiging, het bericht ook
in den vorm, waarin bet gepubliceerd werd,
noodzakelyk moest vermeld worden. Het Is
thans niet moeiiyk voor de locale bladen en
ook Diet voor de locale autoriteiten, om uit
te vorschen, welke onderwyzer G. in zekere
gemeente S. het feit zou hebben gepleegd.
Alsdan zou de waarheid aan bet licht komen.
En niets zal ons aangenamer zyn, dan dat
hetgeen als waarheid is vermold, volkomen
worde gelogenstraft.
Men schryft aan De (anti-rev.) Nederlander:
De openbare school voldoet feiteiyk
maar aan weinigen meer. Ouders en onder-
wyzers gevoelen, dat er iets aan hapert, maar
men zoekt het gebrek in een verkeerde rich
ting. De geest van het onderwys is in ons land
op de openbare school niet historisch en natio
naal; de geestesrichting van de onderwyzers
is nog niet dis van ons volk. Door de zede-
lyke en godsdienstige opvoeding te ver
zuimen en den nadruk bovenal op het
onderwys te leggen, wordt men beslist mate
rialistisch. De beer L. A. Den Hollander, hoofd
eener openbare school, zond een werkje de
wereld in: „Handenarbeid, huisviyt en lager
onderwys!" Dat boekje wekt eenige sensatie
en wordt beoordeeld als „een boek vol durven
en doen". Nu, de heer Den Hollander durft
veel, zelfs meer dan by bewyzen kan. Hy
beschuldigt de Regeering van achteriykheid
in het behartigen van de belangen van het
onderwys; hy hekelt de liefde van de sprekers
op „Nederlandsche Onderwyzers-Gonootschap"-
vergaderingen voor geleerde onderwerpen, en
laakt de lauwheid der groote ea kleine pers
voor onderwyszaken.
En wat denkt ge dat nu verbetering kan bren
gen? Handenarbeid en huisviyt, volgens den
beer Den Hollander.
Hy wil van de school een kleine universi
teit maken, een soort maatschappelyke toko,
een kwakzalverswinkol.
Volgens hem moet het lager onderwys
totaal hervormd, ideaal herhalingsonderwys
gegeven, een afzondorlyk herhalingsonderwijs
voor meisjes daarenboven, waar geen denken
en rekeneü, maar huishoudkunst, koken, hand
werken, kinderverzorging, ziekenverpleging,
geleerd wordt door huisvrouwen en dokters ook 1
"Waarlyk, zulke gedachten zyn bospottelyk
en onzinnig. Hoe kan iemand ze voorstellen?
Maar de heer Den Hollander verkeert in de
meening: „Wat we doen, deugt weinig, en
dan doen we het nog niet eens goedl"
Gelukkig is er vooralsnog zooveel gezond
verstand onder de menscheD, dat de lagere
school vooreerst wel niet tot een spanen-
winkel, keuken, kwakzalversvertrek, en wat
dies meer zy, verlaagd zal worden. Al die
zaken mogen goed zyn na en buiten de school
jaren, in de school is de roeping van den
onderwyzer een andere.
De Amsterdammer maakt zich tot tolk van
hen, die klagen over de hooge pryzen,
welke de transportmaatschappy „Holland"
vraagt voor het vervoeren van inzendingen op
het tentoonstellingsterrein te Amster
dam. Het uitvoerend comité heefc haar daar
voor monopolie gegeven en zy bepaalde het
tarief op 8 per 1000 KG. of M\
Aan de Maatschappy werd overgelaten te
bepalen volgens welken maatstaf de bereke
ning zal geschieden, en het gevolg or van waren
zóó hooge pryzen, dat de Belgische inzenders
weigerdon hun goederen te ontpakken, alvorens
mildere bopalingen werden gemaakt.
De „Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek"
te Delft dreigde met heel haar inzending te
rug te keereD, toen den prys vernam, dien
zy voor het vervoer aan „Holland" moest
betalen. De Maatschappy liet zich ten slotte
vinden voor 160 voor het overbrengen van
de kiosk (eerst was het vyfdubbele van den
prys geöischt). Voor het vervoer van den
inhoud der kiosk waren 5 karren met paard
en 10 man gedurende 4 uren noodig; daarvoor
werd 500 geëischt.
Een sigarenfabrikant uit Utrecht betaalde
voor het overbrengen zyner kiosk van do poort
tot zyn terrein 108. De inzenders zetten de
kiosk in elkaar voor eigen rekening.
De firma Vos Van Mill exposeert stroop.
Zy betaalt voor baar plaatsruimte 60; do
Maatschappy kreeg 50 voor het transport.
De „Aachener Exporttrauerei", een tent, die
van Antworpen kwam en welko van daar tot
Amsterdam aan vracht kostte 28, word 250
berokend van de poort der tentoonstelling
tot het terrein, natuuriyk met dien verstande,
dat de moDSchen haar zelf nog in elkaar
moesten zetten.
Betaling weigeren ze.
Het Hippolt urne, eigenaar de heer Xh ffaire
van Breda, voerde met eigen volk zfin goed aan,
doch hem werd voor het gebruik van drie kar
ren, die byzelf gaarne geleverd had immers
hy had zyn eigen paarden en 3 vierwielige
handwagens 120 berekend.
Hot tarief is nu naar aanleiding van de klach
ten de helft lagor gesteld, wanneer het vervoer
per M3. wordt berekend.
Er is echter meer: de transportmaatschappy
heft feitelyk een cyns op artikelen van dage-
ïyksch gebruik.
„Uit meer dan één mond vernamen wy,
schryft De Amsterdammerdo klacht: men
het ons drie stuivers betalen voor het vervoer
van een pond vleescb, dat onze loopjongen
gehaald had; betaalde hy niet, dan werd by
op het terrein niet toegelaten; een ander
werd 25 cents berekend voor het vervoer
van een blokje ys van de poort tot aan zyn tent.
„Wy zouden deze voorbeelden kunnen ver
meerderen, want X. beklaagt zich dat hy voor
den aanvoer van een stukje compositiepyp,
noodig voor de leiding, 70 cents moest betalen,
Y. dat ieder aangevoerd vat bier hier 1 kost.
„Dit alles komt voor rekening van het uit
voerend comité, in wiens naam de maat
schappy „Holland" optreedt."
Ten slotte vraagt het blad, of het gemeente
bestuur niet het recht en dus den plicht
heeft om het uitvoerend comité te beduiden,
dat het niet aangaat kosteloos afgestanen
gemeentegrond op zoodanige wyze door middel
van hooge invoerrechten te exploiteeren.
't Is inderdaad wat fraais I roept De Stand
aard uit. Hadde „Holland" 't zoo bar ge
maakt, men zou hebben kunnen zeggen, dat
het Uitvoerend Comité zich wellicht in een
onbewaakt oogenblik aan een niet al te goed
contract had verbonden.
Maar nu 't Uitvoerend Comité zelf op deze
wyze aan 't „schapen scheren" is, wat er
nu van te zeggen?
Arbeidswet.
De gewisselde stukken omtrent het wets
ontwerp tot wyziging der wet van 5 Mei
1889, houdende bepalingen tot het tegengaan
van overmatigen en gevaarlyken arbeid van
jeugdige personen en van vrouwen, zyn ver
schenen.
By het sectie-onderzoek achtten enkele
leden eene uitbreiding der arbeidsinspectie
geenszins noodzakelyk en zelfs niet gewenscht,
daar de Arbeidswet over hot algemeen vol
doende wordt nageleefd en zy, naarmate zy
langer werkt, meer in de zeden en gewoonten
zal doordringeu. De groote meerderheid achtte
daarentegen de noodzakelykheid der uitbrei
ding van de inspectie vaatstaande, maar er
bestond verschil over de tydigheid der inciie
nïng. Sommigen meenden dat men eerst de
aanneming der veiligheidswet moest afwach
ten wegens hot verband dier wet met de
Arbeidswet. Yole andere leden daarentegen
meenden dat dit ontwerp op zichzelf reden
van bestaan heeft, al erkende men het ver
band. De hoofdvraag van bespreking gold de
vraag of onder de inspecteurs adjunct inspec
teurs zullen worden benoemd, dan wel of het
beter is het aantal der inspecteurs uit te
breiden, met inkrimping van het ressort Vele
leden konden zich met het voorstel des
ministers vereonigen, terwyl zeer vele leden
daarentegen daartegen bezwaar hadden, uit
breiding van het aantal inspecteurs voorston
den en aanstelling van adjunct-inspecteurs
ongewenscht vonden.
Tegenover het voorstel des ministers werd
dus dit stelsel ontwikkeld: aanstelling van
een voor het geheele toezicht voldoend aantal
inspecteurs en benoeming bovendien van aan
dezen ondergeschikte technische opz' hters.
Yerder werd door sommigen voorgestaan
do benoeming van één hoofdinspecteur, en de
benoeming van een of enkele vrouwelijke
inspecteurs. Samensmelting van het toezicht
op de stoomtoestellen met de arbeidsinspectie,
naar het plan des ministers, werd bestreden.
Verscheidene leden drongen er met nadruk
op aan in de wet het maximum aantal inspec
teurs te biyven noemen.
De Commissie van Rapporteurs, ernstig
bezwaar hebbende tegen de wyze van orga
nisatie der arbeidsinspectie, naar het voorstel
des ministers, noodigdo den minister uit tot
mondeling overleg.
De commissie verklaarde zich eenstemmig
tegen aanstelling van adjunct-inspecteurs naast
inspecteurs. De min. verklaarde dat het geens
zins in de bedoeling lag de adjuncten zelf
standig als gezag-uitoefenonde ambtenaren te
doen optreden, maar zy zyn noodig, omdat de
inspecteurs thans overladen zyn mot werk
zaamheden, die zeer goed door ambtenaren
van minder hooge positie kunnen worden
waargenomen. De min. verzekerde voorts dat
by de benoeming van inspecteurs niet uit
sluitend zal worden gelet op technische kennis,
maar ook op alpemeene ontwikkeling, tact
en karaktereigenschappen, wat juist mogeiyk
zal zyn als de inspecteurs uit de adjuncten
kunnen worden gekozen. 'sMin. bedoeling is
om aanvankelyk een gelyk aantal inspecteurs
en adjuueton to benoemen. De commissie
bleef bedenking maken tegen het uitsluitend
of althans overwegend technisch karakter, aan
de inspectie te geven. De min. bleef dat
technisch karakter op den voorgrond stellen.
Wel wilde by overwegon of het mogelyk was
in het ontwerp-veiligheidswet alsnog waar
borgen op te nemen om te voorkomen dat
het gedeelte van do taak, hetwelk de inspec
teurs zeiven moeten behartigen, door de
adjuncton zou worden waargenomen.
Da min. was wel bereid te overwegen om
ten aanzien van het personeel, met het toe
zicht belast, zoodanige omschry ving in de wet
op te nemen, dat ook zonder wetswyzigiDg
mogelyk zou zyn een hoofdinspecteur, als
mede één of meer vrouwelyke inspecteurs, te
benoemen, en dientengevolge is art. I ge-
wyzigd.
Eenstemmig verklaarde de commissie over
wegend bezwaar te hebben tegen de samen
smelting der arbeidsinspectie met bet toezicht
op de stoomtoestellen, terwyl de minister
daaraan bleef vasthouden.
In zyn Mem. v. Antwoord refereert de min.
zich aan hot verslag van het mondeling over
leg, bestrydt de meening, dat de Arbeidswet
voldoende wordt nageleefd en verdedigt de
tydigheid van dit voorstel, terwyl hy niet kan
toegeven aan het verlangen om het maximum
aantal inspecteurs in de wet te bly ven noemen.
De Commissie van Rapportours acht het
ontwerp thans ryp voor beraadslaging.
Gemengd Nieuws.
Yan Noordwyk aan Zee is gister
middag naar de haringvisschery vertrokken
de bomschuit „N. W. N°. 20", schipper P.
Hoek, reeder E. Smit. Dit jaar zal de haring
visschery aldaar worden uitgeoefend door 16
bommen en 1 logger.
Het vertrek van den ouden heer
Bentvelzon naar Sassenheim wordt door alle
Kagers betreurd, daar hy een zeer humaan
mensch was. De waarlyk behoeftigen vonden
by hem niet alleen een geopend oor, maar
ook een geopend hart en een geopende beurs.
Gisteren diende voor den Hoogen
Raad de zaak van den geschorsten gemeente
secretaris te De Bildt, door de rechtbank te
Utrecht tot 2 jaar gevangenisstraf veroordeeld
(welke straf door het Hof te Amsterdam tot
3 jaar werd verhoogd) wegens het valscheiyk
opmaken van schuldbrieven ten laste van ge
noemde gemeente, gepleegd in vereeniging
met den gemeente ontvanger, die in zyn vonnis
heeft berust.
Namens den requirant (den secretaris) v. ar n
by memorie 3 cassatiemiddelen voorgesteld,
o a. hierop gegrond, dat hy niet als me o-
dader, maar slechts als medeplichtige zou zyn
te beschouwen.
Conclusie O. M. 4 Juni.
Te Zaandam is een vyfjarig
dochtertje van den heer P. Brouwer, eigenaar
van het hotel „Hot wapen van Amsterdam",
door eon openstaand raam van de 2de ver
dieping op de straat gevalhn, met het treurig
gevolg, dat de kleine reeds na twee uren
overleed.
In de afgoloopen woek werd kaas
met redelyk vluggen handel tegen nagenoeg
dezelfde pryzen opgekocht als de Yorigo week.
In de Alblasserwaard werd van ƒ18 tot 21
besteed; in de Lopiker- en Krimpenerwaard
voor lste soort Goudscho/"20 a f 23, zwaardere
25; 2de soort 16 a 19; Derby lsto soort
24.50, 2de soort 21 a 22.00^ Edammer
lste soort 25, 2de soort ƒ19 tot 22.
Schryft men uit de Over-Betuwe,
dat er dit jaar weinig kersen zullen zyn, daar
eene soort van insect de jonge vruchten vernielt,
uit de Neder Betuwe kan gemeld worden,
dat er een goed gewas verwacht wordt.
Een werkman op den Grutters-
dijk, te Utrecht, kreeg by den maaltyd een
stukje vleesch in zyn keel, en is er in gestikt.
Yoor de versiering van Tilburg
by de komst der Koningiftnen leverde een
fabrikant 17,780 meter vlaggendoek: zegge 17
kilometer doek!
Te Waarde ontving iemand zyn
aanslagbiljet voor den hoofdelyken omslag.
Hij zond het biljet evenwel onmiddellyk terug
aan den burgemeester met de boodschap: „dat
hy wel voor zyn moeder, maar niet voor de
gemeente wilde werken 1"
Sedert geruimen tjjd gingen er
allerlei vreemde geruchten omtrent het beheer
van de kerkelyko goederen der Hervormde
gemeente te Nyega (gemeente Smallingerland),
welke goederen eene groote waarde vertegen
woordigen. Het provinciaal college, belast
met het toezicht op de korkeiyke fondsen en
goederen der hervormde gemeenten in de
provincie Friesland, heeft thans, daartoe bijge
staan door deskundigen, een grondig onderzoek
naar dat beheer ingesteld. Het resultaat daar
van is nog niet bekend.
Vermomde bedelary. By den
stryd over het al of niet wettige van ge-
meentelyke maatregelen tot het weren van
straatventery, die vermomde bedelary is,
verdient het de aandacht, dat in sommige
gemeenten reeds eene verordening op dit
stuk scbynfc te bestaan, zonder dat Gedepu
teerde Staten tegen de wettigheid er van
bezwaar hebben gemaakt. Dezer dagen althans
veroordeelde de kantonrechter te Meppel, mr.
A. E. J. Nysingh, iemand tot ƒ1 boete, wegens
het uitoefenen van het beroep van papierventer
in de gemeente Dwingeloo, zonder verlof van
den burgemeester.
By het afbreken van doSt.-Anna-
kapel te Burzweiler is 130 jaren oude wyn
te voorscbyn gekomen. De oude gedenksteen
van de kapel werd nameiyk verwyderd en in
de ruimte, die daardoor werd afgesloten, wer
den gevonden een tinnen bus, mot vier glaasjes
gevuld met granen, waarvan alleen dat met
haver nog in goeden toestand was, verder
eenige gelJstukken, bonevens een fleschje
witten en een fleschje rooden wyn, die na 130
jaren nog helder als kristal was.
In een Zwitsersch blad komt
de volgende advertentie voor: „Ik kan heeren
winkeliers en particulieren myn eigen, zelf
toebereid etensvet, een mengsel van runder- en
varkensvet, aangenaam van reuk en vry van
olie, zeer aanbevelen." Zou deze man niet
wat veel beloven?
Blykens een door het departement
van koophandel aan hot parlement overge
legde mededeeling, zyn in het vereenigde
koninkryk van Groot-Britannië en Ierland, ia
verband met het spoorwegverkeer, in het vorige
jaar 1115 personen gedood en 4109 gewond.
Voor 1893 waren deze cyfers resp. 1011 en
4109. By ontsporingen, botsingen enz. kwamen
22 personen om en werden 409 gewond.
Byzonder veel slachtoffers vorderde het gaan
over de overwegen en het gaan en werken
op de baan, nameiyk 856 dooden. 112 personen
begingen zelfmoord in den spoorwagen.
In Bantwick-street, in een der
Londensche buitenwyken, is weer oen huis
ingestort. Een meisje, dat voorbyging, werd
door het puin gedood, en een jongen, die
haar vergezelde, werd ernstig gewond. Op
last der politie is voorloopig het verkeer
verboden in deze straat, waar nog meer
woningen in zeor bouwvalligen toestand
verkeeren.
Te Minsk, de hoofdstad der Rus
sische provincie van dien naam, is graaf
Ostrong, de rykste grondbezitter uit het dis
trict, op straat doodgeschoten door baron
Dzanovicz, een edelman, die niet in de beste
verstandhouding met graaf Ostrong leefde.
Do moordenaar, wiens eenige beweegreden
wraakzucht was, is terstond in hechtenis ge
nomen.
Mynheer A. komt met zyn beesten
spel in Bologna. Zyn echtgenoote, mevrouw
A., arriveert daar ook, eveneens met haar
beestenspel.
De echtgenooten besluiten nu om hun
„établissementen" byeen te voegen.
En de man plaatst denzelfden avond in do
courant een advertentie:
„Daar myn vrouw aangekomen is, is myn
collectie wilde dieren vergroot en