PERSOVERZICHT. Als om een antwoord te geven op de dezer dagen geopenbaarde klacht, dat het kabinet een jaar liet voorbijgaan in werkloosheid, althans in gebrek aan arbeidzaamheid, aldus lezen we in de jongste „Haagsche Kroniek" van de Nieuwe Groninger Courant, heeft de Regoering de laatste dagen tal van blijken gegeven, dat zij niet stilgezeten heeft. Een communiqué in do Staatscourant verkondigde het -luiten van drie internationale overeen- komtUn, waaronder die betrekkelijk de „Costa- Ricca-Packet"-arbitrago zeker een der belang rijkste is. Een ander, officieus, bericht meldde dat do Regeering bozig is te waken voor onze aanspraken met betrekking tot den op Afrika's noordkust gepleegden zeeroof ten nadeele van oen Nederlandsch schip. De quaestie der dis sertaties werd bü koninklijk besluit gerogeld. Een wetsontwerp tot verhooging van het zegelrecht werd de wereld ingezonden on „last not least" verscheen een der langver- wachten, de wet op de personeele be lasting. Ziedaar een wetsontwerp, dat met zeer „gemengde" gevoelens zal zyn ontvangen, Men kent de grondslagen dor nieuwe belasting. En met die kennis gewapend, is het niet moeilijk om te voorzeggon, dat van do hooggeroemde ontlasting van den middenstand maar zeer weinig zal komen. Allerminst voor degenen, die vroeger niet voor bedrijf of beroep aan do schatkist offerden en aan wie nu, zoo werd beweerd, een compensatie zou worden geschonken in den vorm van vermindering van het personeel. Ik spreek hier natuurlijk met het oog op Haagsche woning- en maat schappelijke toestanden. Wat men bij ons ondor den middenstand verstaat, woont in huizen van moer dan 200 gulden huurwaarde (naar de opvatting der oude wet) en zal, reke ning houdende met den aftrek, voortaan stellig naar hooger huurwaarde (i. e. werkelijke huur) z|jn aangeslagen. De huizen van den midden stand toch doen van 360 tot 450 gulden huur. Dergelijke hulzen, meest bovenwoningen, be vatten in den regel vijf vertrokken met stook plaatsen, waarvan echter meestal bijwijze van zuinigheidsmaatregel één is dichtgemetseld. Maar ook voor vior schoorsteonen zal men iets moer gaan betalen dan thans (voor vijf be langrijk meer) evenals voor het houden van één dienstbode. Wel vervalt do grondslag deuren en vensters, doch deze winst wordt opgewogen door het verhoogde percentage, dat van de huurwaarde geheven wordt, terwijl eindelijk de aanslag van het mobilair, voor wat don middenstand betreft, duurder wordt dan bij don aanslag naar do huurwaarde. Maar het lijdt geen twijfel, dat, voor wie zich maar evon boven don middenstand verheft, niet als individu, maar als bewoner van een huis, 't een duur zaakje wordt. En „summa summa rum" zal alleen de veel geplaagde en „bekla genswaardige" winkelstand bijzondero voor- deelon erlangen, evenals de vaders van groote gezinnen. Zoo zal ten slotte Sprenger Van Eyk's wet een premie worden op de vrucht baarheid in het gezin. Onder het opschrift „Geld toe" schrijft Eet Centrum: Uit den inhoud van het wotsvooretel tot niouwe regeling der person oei e belasting blijkt, dat het slechts in enkele onderdoelen afwijkt van het schema, voor eenigo wekon door de Nieuwe Bolt. Ct. medegedeeld. De wijze, waarop de reductie is geregeld voor gezinnen uit den middenstand, maakt dat vele van onze ernstige overwegende bezwaren komen te vallen De aftrek geschiedt nu naar gelang van het aantal kinderen en bodraagt 2'/2 tot 12,/a pet. voor ieder kind, naar gelang de huurwaarde der woning lagor is en deze alweer gerekend naar de acht klassen van ge net nten. Zoo kan het dus gebeuren, dat iemand met 8 kinderen ook 8X121/, pet. 100 pet. af trok ontvangt on dus niemendal behoeft te betalen. Dit zal wel de bedoeling niet zijn van den Minister, maar in zijn wetsvoorstel staat hoegenaamd niets van een© beperking noch in het art. 7, noch in de Memorie van Toe lichting. Evenmin is bet opgeklaard of bijv. iemand met negen en méér kinderen geld toe zal krijgen 1 Het Handelsblad schrijft van het wets ontwerp tot niouwe regeling der personoole belasting: De voornaamste kenmerken zijnde af schaffing van de heffing wegeus deuren en vensters, en de verleening van aftrek wegons kinderen (tot 20 jaar.) Die aftrek is echter boperkt tot de drie eerste grondslagen (huurwaarde, meubelen en haardsteden), dus niet wegens het ver schuldigde voor dienstboden. Het heeft boven dien niet plaats als de huurwaarde zoker bedrag te boven gaat, welk bedrag voor do gemeenten der 1ste klasse (waartoe alleen Amsterdam, Rotterdam en Nieuwer-Amstel (stadsgedeelte) behooren) 750 bodraagt. Wie dus voor moer dan die huurwaarde is aan geslagen, verkrijgt geen afslag wegons kin deren. Geheel vrijgesteld worden personen, wier huurwaarde bedraagt niet meer dan 26 in de gemeenten der 8ste klasse, en zoo voor elke klasse telkens opklimmende met 12.50, zoodat in de 2de ('s-Gravenhage, Arnhem, Haarlem, Utrecht, Groningen) de vrfistelliDg tot ƒ100 loopt, en in de lste klasse [Amsterdam, Rotterdam, Nieuwor-Am- stel (stadsgedeelte)] tot 125. Weekhuur wordt daarby tot jaarbuur her leid door vermenigvuldiging mét 60 (thans 33). Maandhuur wordt vermenigvuldigd met 12 (thans 10). Do aftrek wegens kinderen bedraagt 2'/2 tot 12'/i pet. voor elk kind, en wel meer naarmate do huurwaarde lager is. Een grens voor het aantal kinderen missen wjj in bet ontwerp als wij het juist hebben gelezen. Wie dus in de laagste klasse 8 kinderen heeft, krygt 8 X 12y2 pet. afslag en betaalt dus niets. Of hy, 10 kinderen hebbende onder 20 jaar, zoodat 125 pet. gekort wordt, 25 pet. uit de schatkist uitbetaald krygt, staat niet in het ontwerp. Do belasting wordt naar den werkelyken huurprys geheven en bedraagt volgens het ontwerp 8 pet., dus 2 pet. meer dan thans wordt geheven (5 pet. en 20 opcenten). Van dien huurprys wordt echter eerstafgetrokken een bedrag, dat in acht klassen opklimt, van 10 tot ƒ110. De belasting van het mobilair en van dienst boden wordt progressief geheven. Het mobilair is vry by de laagste huren, afwisselend in de verschillende gemeenten van /"40 tot ƒ200. By hoogere huren klimt de heffing van i/i tot V/K pet. der waarde. De belasting der haardsteden wordt ge handhaafd als meer dan één gebruikt wordt, en klimt progressief. Voor 2 haardsteden betaalt mon 1, voor 3 4, voor 4 ƒ8, telkens met 1 meer belasting, zoodat voor 10 haardsteden 53 wordt geheven; voor elko meer 10. In logementen echter slechts f 1 In do toelichting wordt gozegd, dat hand having van dezen grondslag, hoezeer ook in dherediet, noodig is als maatstaf van de gerieflykheid dor woning. Do minister meent, dat het batolyke der heffing zal vervallen door een betere regeling. Niet eon schoorsteen zal gelden voor haardstede, maar „elk vertrek, dat in hot belastingjaar op één of meer dagen vóór 1 April of na 31 October wordt ver warmd". En als verwarmd wordt beschouwd „het vertrek, waar zich oene golegenheid tot. stoken of een warmteleider bevindt, wanneer een en ander kan worden in gebruik genomen zonder dat eonig metsel- of pleisterwerk geheel of gedoelteiyk wordt weggenomen of bescha digd. Toestellen, die gebruikt worden zonder afvoer in een schoorsteen of in de open lucht, biyven buiton aanmerking". Zouden aldus de rechtmatige grieven tegen de belasting der haardsteden zyn opgeheven? Het onbillyke der heffing biyft in huizen met vele kleine kamers, waar in ons vochtig klimaat gestookt moet worden. Geldt niet, als by deuren en vensters, dat ook do ge legenheid tot verwarmen invloed heeft op de huurwaarde en dezo laatste dus, met het meubilair, enkel als grondslagen behoorden te dienen? Wat in het ontwerp, dat veel goeds heeft, ook onaangenaam treft, ie het willekeurige der klassen indeeling. Waarom zyn alleen Amsterdam, Rotterdam en Nieuwer-Amstel (stadsgedeelte) tot de hoogste klasse gebracht en niet ook 's-Gravenhage? Waarop steunt do rangschikking van andero gemeenten? Nog verdient hot opmerking, dat in de toelichting niet gesproken wordt van de uit- keering uit de opbrengst van do personeele belasting aan de gemeenten. Het in 1S85 gefixeerde bedrag blyft dus gehandhaafd, onafhankelijk van do gewyzigde opbrengst. Is dit biliyk, waar in do verschillende ge meenten groote veranderingen kunnen blyken? En als de geheele opbrengst eens minder is dan het uit to keeren bedrag? Naar aanleiding van hot bericht uit de Volkscourant van Appingedam omtrent den wodstryd in het vloeken op do openbare school in S., schryft Ons Noorden: Wy van onze zyde meenen dat het hior een zaak geldt van het grootste belang en dat de Volkscourant van Appingcdam, sis zy zeker is van haar zaak, de nameD, door letters aangeduid, had hooren in to vullen. Durft zy dat niet doen, is zy niet volkomen overtuigd van hetgeen zy zegt, dan bad zy moeten zwygen. Dit voorval komt ons al te ongelooflyk voor, want ieder onderwyzer weet, dat, wannoer zoo iets bekend werd by de autoriteiten, hy terstond aan den dyk werd gezet. Laten de voorstanders van het byzonder onderwys toch geen heil zoeken in uitge strooide praatjes 1 Onze zaak is te degeiyk, to ernstig, te heilig, dan dat we uitstrooisels, die op lasteringen geiyken, noodig hebben, om haar te steunen. Waarheid en geen ver dachtmaking zal ons de overwinning bezorgen. Dezo bomerking, zegt Eet Cenlrumt is zeer juist. Maar het wil ons voorkomen, dat, om den ornst der beschuldiging, het bericht ook in den vorm, waarin bet gepubliceerd werd, noodzakelyk moest vermeld worden. Het Is thans niet moeiiyk voor de locale bladen en ook Diet voor de locale autoriteiten, om uit te vorschen, welke onderwyzer G. in zekere gemeente S. het feit zou hebben gepleegd. Alsdan zou de waarheid aan bet licht komen. En niets zal ons aangenamer zyn, dan dat hetgeen als waarheid is vermold, volkomen worde gelogenstraft. Men schryft aan De (anti-rev.) Nederlander: De openbare school voldoet feiteiyk maar aan weinigen meer. Ouders en onder- wyzers gevoelen, dat er iets aan hapert, maar men zoekt het gebrek in een verkeerde rich ting. De geest van het onderwys is in ons land op de openbare school niet historisch en natio naal; de geestesrichting van de onderwyzers is nog niet dis van ons volk. Door de zede- lyke en godsdienstige opvoeding te ver zuimen en den nadruk bovenal op het onderwys te leggen, wordt men beslist mate rialistisch. De beer L. A. Den Hollander, hoofd eener openbare school, zond een werkje de wereld in: „Handenarbeid, huisviyt en lager onderwys!" Dat boekje wekt eenige sensatie en wordt beoordeeld als „een boek vol durven en doen". Nu, de heer Den Hollander durft veel, zelfs meer dan by bewyzen kan. Hy beschuldigt de Regeering van achteriykheid in het behartigen van de belangen van het onderwys; hy hekelt de liefde van de sprekers op „Nederlandsche Onderwyzers-Gonootschap"- vergaderingen voor geleerde onderwerpen, en laakt de lauwheid der groote ea kleine pers voor onderwyszaken. En wat denkt ge dat nu verbetering kan bren gen? Handenarbeid en huisviyt, volgens den beer Den Hollander. Hy wil van de school een kleine universi teit maken, een soort maatschappelyke toko, een kwakzalverswinkol. Volgens hem moet het lager onderwys totaal hervormd, ideaal herhalingsonderwys gegeven, een afzondorlyk herhalingsonderwijs voor meisjes daarenboven, waar geen denken en rekeneü, maar huishoudkunst, koken, hand werken, kinderverzorging, ziekenverpleging, geleerd wordt door huisvrouwen en dokters ook 1 "Waarlyk, zulke gedachten zyn bospottelyk en onzinnig. Hoe kan iemand ze voorstellen? Maar de heer Den Hollander verkeert in de meening: „Wat we doen, deugt weinig, en dan doen we het nog niet eens goedl" Gelukkig is er vooralsnog zooveel gezond verstand onder de menscheD, dat de lagere school vooreerst wel niet tot een spanen- winkel, keuken, kwakzalversvertrek, en wat dies meer zy, verlaagd zal worden. Al die zaken mogen goed zyn na en buiten de school jaren, in de school is de roeping van den onderwyzer een andere. De Amsterdammer maakt zich tot tolk van hen, die klagen over de hooge pryzen, welke de transportmaatschappy „Holland" vraagt voor het vervoeren van inzendingen op het tentoonstellingsterrein te Amster dam. Het uitvoerend comité heefc haar daar voor monopolie gegeven en zy bepaalde het tarief op 8 per 1000 KG. of M\ Aan de Maatschappy werd overgelaten te bepalen volgens welken maatstaf de bereke ning zal geschieden, en het gevolg or van waren zóó hooge pryzen, dat de Belgische inzenders weigerdon hun goederen te ontpakken, alvorens mildere bopalingen werden gemaakt. De „Nederlandsche Gist- en Spiritusfabriek" te Delft dreigde met heel haar inzending te rug te keereD, toen den prys vernam, dien zy voor het vervoer aan „Holland" moest betalen. De Maatschappy liet zich ten slotte vinden voor 160 voor het overbrengen van de kiosk (eerst was het vyfdubbele van den prys geöischt). Voor het vervoer van den inhoud der kiosk waren 5 karren met paard en 10 man gedurende 4 uren noodig; daarvoor werd 500 geëischt. Een sigarenfabrikant uit Utrecht betaalde voor het overbrengen zyner kiosk van do poort tot zyn terrein 108. De inzenders zetten de kiosk in elkaar voor eigen rekening. De firma Vos Van Mill exposeert stroop. Zy betaalt voor baar plaatsruimte 60; do Maatschappy kreeg 50 voor het transport. De „Aachener Exporttrauerei", een tent, die van Antworpen kwam en welko van daar tot Amsterdam aan vracht kostte 28, word 250 berokend van de poort der tentoonstelling tot het terrein, natuuriyk met dien verstande, dat de moDSchen haar zelf nog in elkaar moesten zetten. Betaling weigeren ze. Het Hippolt urne, eigenaar de heer Xh ffaire van Breda, voerde met eigen volk zfin goed aan, doch hem werd voor het gebruik van drie kar ren, die byzelf gaarne geleverd had immers hy had zyn eigen paarden en 3 vierwielige handwagens 120 berekend. Hot tarief is nu naar aanleiding van de klach ten de helft lagor gesteld, wanneer het vervoer per M3. wordt berekend. Er is echter meer: de transportmaatschappy heft feitelyk een cyns op artikelen van dage- ïyksch gebruik. „Uit meer dan één mond vernamen wy, schryft De Amsterdammerdo klacht: men het ons drie stuivers betalen voor het vervoer van een pond vleescb, dat onze loopjongen gehaald had; betaalde hy niet, dan werd by op het terrein niet toegelaten; een ander werd 25 cents berekend voor het vervoer van een blokje ys van de poort tot aan zyn tent. „Wy zouden deze voorbeelden kunnen ver meerderen, want X. beklaagt zich dat hy voor den aanvoer van een stukje compositiepyp, noodig voor de leiding, 70 cents moest betalen, Y. dat ieder aangevoerd vat bier hier 1 kost. „Dit alles komt voor rekening van het uit voerend comité, in wiens naam de maat schappy „Holland" optreedt." Ten slotte vraagt het blad, of het gemeente bestuur niet het recht en dus den plicht heeft om het uitvoerend comité te beduiden, dat het niet aangaat kosteloos afgestanen gemeentegrond op zoodanige wyze door middel van hooge invoerrechten te exploiteeren. 't Is inderdaad wat fraais I roept De Stand aard uit. Hadde „Holland" 't zoo bar ge maakt, men zou hebben kunnen zeggen, dat het Uitvoerend Comité zich wellicht in een onbewaakt oogenblik aan een niet al te goed contract had verbonden. Maar nu 't Uitvoerend Comité zelf op deze wyze aan 't „schapen scheren" is, wat er nu van te zeggen? Arbeidswet. De gewisselde stukken omtrent het wets ontwerp tot wyziging der wet van 5 Mei 1889, houdende bepalingen tot het tegengaan van overmatigen en gevaarlyken arbeid van jeugdige personen en van vrouwen, zyn ver schenen. By het sectie-onderzoek achtten enkele leden eene uitbreiding der arbeidsinspectie geenszins noodzakelyk en zelfs niet gewenscht, daar de Arbeidswet over hot algemeen vol doende wordt nageleefd en zy, naarmate zy langer werkt, meer in de zeden en gewoonten zal doordringeu. De groote meerderheid achtte daarentegen de noodzakelykheid der uitbrei ding van de inspectie vaatstaande, maar er bestond verschil over de tydigheid der inciie nïng. Sommigen meenden dat men eerst de aanneming der veiligheidswet moest afwach ten wegens hot verband dier wet met de Arbeidswet. Yole andere leden daarentegen meenden dat dit ontwerp op zichzelf reden van bestaan heeft, al erkende men het ver band. De hoofdvraag van bespreking gold de vraag of onder de inspecteurs adjunct inspec teurs zullen worden benoemd, dan wel of het beter is het aantal der inspecteurs uit te breiden, met inkrimping van het ressort Vele leden konden zich met het voorstel des ministers vereonigen, terwyl zeer vele leden daarentegen daartegen bezwaar hadden, uit breiding van het aantal inspecteurs voorston den en aanstelling van adjunct-inspecteurs ongewenscht vonden. Tegenover het voorstel des ministers werd dus dit stelsel ontwikkeld: aanstelling van een voor het geheele toezicht voldoend aantal inspecteurs en benoeming bovendien van aan dezen ondergeschikte technische opz' hters. Yerder werd door sommigen voorgestaan do benoeming van één hoofdinspecteur, en de benoeming van een of enkele vrouwelijke inspecteurs. Samensmelting van het toezicht op de stoomtoestellen met de arbeidsinspectie, naar het plan des ministers, werd bestreden. Verscheidene leden drongen er met nadruk op aan in de wet het maximum aantal inspec teurs te biyven noemen. De Commissie van Rapporteurs, ernstig bezwaar hebbende tegen de wyze van orga nisatie der arbeidsinspectie, naar het voorstel des ministers, noodigdo den minister uit tot mondeling overleg. De commissie verklaarde zich eenstemmig tegen aanstelling van adjunct-inspecteurs naast inspecteurs. De min. verklaarde dat het geens zins in de bedoeling lag de adjuncten zelf standig als gezag-uitoefenonde ambtenaren te doen optreden, maar zy zyn noodig, omdat de inspecteurs thans overladen zyn mot werk zaamheden, die zeer goed door ambtenaren van minder hooge positie kunnen worden waargenomen. De min. verzekerde voorts dat by de benoeming van inspecteurs niet uit sluitend zal worden gelet op technische kennis, maar ook op alpemeene ontwikkeling, tact en karaktereigenschappen, wat juist mogeiyk zal zyn als de inspecteurs uit de adjuncten kunnen worden gekozen. 'sMin. bedoeling is om aanvankelyk een gelyk aantal inspecteurs en adjuueton to benoemen. De commissie bleef bedenking maken tegen het uitsluitend of althans overwegend technisch karakter, aan de inspectie te geven. De min. bleef dat technisch karakter op den voorgrond stellen. Wel wilde by overwegon of het mogelyk was in het ontwerp-veiligheidswet alsnog waar borgen op te nemen om te voorkomen dat het gedeelte van do taak, hetwelk de inspec teurs zeiven moeten behartigen, door de adjuncton zou worden waargenomen. Da min. was wel bereid te overwegen om ten aanzien van het personeel, met het toe zicht belast, zoodanige omschry ving in de wet op te nemen, dat ook zonder wetswyzigiDg mogelyk zou zyn een hoofdinspecteur, als mede één of meer vrouwelyke inspecteurs, te benoemen, en dientengevolge is art. I ge- wyzigd. Eenstemmig verklaarde de commissie over wegend bezwaar te hebben tegen de samen smelting der arbeidsinspectie met bet toezicht op de stoomtoestellen, terwyl de minister daaraan bleef vasthouden. In zyn Mem. v. Antwoord refereert de min. zich aan hot verslag van het mondeling over leg, bestrydt de meening, dat de Arbeidswet voldoende wordt nageleefd en verdedigt de tydigheid van dit voorstel, terwyl hy niet kan toegeven aan het verlangen om het maximum aantal inspecteurs in de wet te bly ven noemen. De Commissie van Rapportours acht het ontwerp thans ryp voor beraadslaging. Gemengd Nieuws. Yan Noordwyk aan Zee is gister middag naar de haringvisschery vertrokken de bomschuit „N. W. N°. 20", schipper P. Hoek, reeder E. Smit. Dit jaar zal de haring visschery aldaar worden uitgeoefend door 16 bommen en 1 logger. Het vertrek van den ouden heer Bentvelzon naar Sassenheim wordt door alle Kagers betreurd, daar hy een zeer humaan mensch was. De waarlyk behoeftigen vonden by hem niet alleen een geopend oor, maar ook een geopend hart en een geopende beurs. Gisteren diende voor den Hoogen Raad de zaak van den geschorsten gemeente secretaris te De Bildt, door de rechtbank te Utrecht tot 2 jaar gevangenisstraf veroordeeld (welke straf door het Hof te Amsterdam tot 3 jaar werd verhoogd) wegens het valscheiyk opmaken van schuldbrieven ten laste van ge noemde gemeente, gepleegd in vereeniging met den gemeente ontvanger, die in zyn vonnis heeft berust. Namens den requirant (den secretaris) v. ar n by memorie 3 cassatiemiddelen voorgesteld, o a. hierop gegrond, dat hy niet als me o- dader, maar slechts als medeplichtige zou zyn te beschouwen. Conclusie O. M. 4 Juni. Te Zaandam is een vyfjarig dochtertje van den heer P. Brouwer, eigenaar van het hotel „Hot wapen van Amsterdam", door eon openstaand raam van de 2de ver dieping op de straat gevalhn, met het treurig gevolg, dat de kleine reeds na twee uren overleed. In de afgoloopen woek werd kaas met redelyk vluggen handel tegen nagenoeg dezelfde pryzen opgekocht als de Yorigo week. In de Alblasserwaard werd van ƒ18 tot 21 besteed; in de Lopiker- en Krimpenerwaard voor lste soort Goudscho/"20 a f 23, zwaardere 25; 2de soort 16 a 19; Derby lsto soort 24.50, 2de soort 21 a 22.00^ Edammer lste soort 25, 2de soort ƒ19 tot 22. Schryft men uit de Over-Betuwe, dat er dit jaar weinig kersen zullen zyn, daar eene soort van insect de jonge vruchten vernielt, uit de Neder Betuwe kan gemeld worden, dat er een goed gewas verwacht wordt. Een werkman op den Grutters- dijk, te Utrecht, kreeg by den maaltyd een stukje vleesch in zyn keel, en is er in gestikt. Yoor de versiering van Tilburg by de komst der Koningiftnen leverde een fabrikant 17,780 meter vlaggendoek: zegge 17 kilometer doek! Te Waarde ontving iemand zyn aanslagbiljet voor den hoofdelyken omslag. Hij zond het biljet evenwel onmiddellyk terug aan den burgemeester met de boodschap: „dat hy wel voor zyn moeder, maar niet voor de gemeente wilde werken 1" Sedert geruimen tjjd gingen er allerlei vreemde geruchten omtrent het beheer van de kerkelyko goederen der Hervormde gemeente te Nyega (gemeente Smallingerland), welke goederen eene groote waarde vertegen woordigen. Het provinciaal college, belast met het toezicht op de korkeiyke fondsen en goederen der hervormde gemeenten in de provincie Friesland, heeft thans, daartoe bijge staan door deskundigen, een grondig onderzoek naar dat beheer ingesteld. Het resultaat daar van is nog niet bekend. Vermomde bedelary. By den stryd over het al of niet wettige van ge- meentelyke maatregelen tot het weren van straatventery, die vermomde bedelary is, verdient het de aandacht, dat in sommige gemeenten reeds eene verordening op dit stuk scbynfc te bestaan, zonder dat Gedepu teerde Staten tegen de wettigheid er van bezwaar hebben gemaakt. Dezer dagen althans veroordeelde de kantonrechter te Meppel, mr. A. E. J. Nysingh, iemand tot ƒ1 boete, wegens het uitoefenen van het beroep van papierventer in de gemeente Dwingeloo, zonder verlof van den burgemeester. By het afbreken van doSt.-Anna- kapel te Burzweiler is 130 jaren oude wyn te voorscbyn gekomen. De oude gedenksteen van de kapel werd nameiyk verwyderd en in de ruimte, die daardoor werd afgesloten, wer den gevonden een tinnen bus, mot vier glaasjes gevuld met granen, waarvan alleen dat met haver nog in goeden toestand was, verder eenige gelJstukken, bonevens een fleschje witten en een fleschje rooden wyn, die na 130 jaren nog helder als kristal was. In een Zwitsersch blad komt de volgende advertentie voor: „Ik kan heeren winkeliers en particulieren myn eigen, zelf toebereid etensvet, een mengsel van runder- en varkensvet, aangenaam van reuk en vry van olie, zeer aanbevelen." Zou deze man niet wat veel beloven? Blykens een door het departement van koophandel aan hot parlement overge legde mededeeling, zyn in het vereenigde koninkryk van Groot-Britannië en Ierland, ia verband met het spoorwegverkeer, in het vorige jaar 1115 personen gedood en 4109 gewond. Voor 1893 waren deze cyfers resp. 1011 en 4109. By ontsporingen, botsingen enz. kwamen 22 personen om en werden 409 gewond. Byzonder veel slachtoffers vorderde het gaan over de overwegen en het gaan en werken op de baan, nameiyk 856 dooden. 112 personen begingen zelfmoord in den spoorwagen. In Bantwick-street, in een der Londensche buitenwyken, is weer oen huis ingestort. Een meisje, dat voorbyging, werd door het puin gedood, en een jongen, die haar vergezelde, werd ernstig gewond. Op last der politie is voorloopig het verkeer verboden in deze straat, waar nog meer woningen in zeor bouwvalligen toestand verkeeren. Te Minsk, de hoofdstad der Rus sische provincie van dien naam, is graaf Ostrong, de rykste grondbezitter uit het dis trict, op straat doodgeschoten door baron Dzanovicz, een edelman, die niet in de beste verstandhouding met graaf Ostrong leefde. Do moordenaar, wiens eenige beweegreden wraakzucht was, is terstond in hechtenis ge nomen. Mynheer A. komt met zyn beesten spel in Bologna. Zyn echtgenoote, mevrouw A., arriveert daar ook, eveneens met haar beestenspel. De echtgenooten besluiten nu om hun „établissementen" byeen te voegen. En de man plaatst denzelfden avond in do courant een advertentie: „Daar myn vrouw aangekomen is, is myn collectie wilde dieren vergroot en

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1895 | | pagina 6