Vaveren's
avemrs
averen's
averen's
averen's
ockbier.
ockbier.
ockbier.
ockbier,
w ockbier.
Nederlandsehe Boler-Compapie.
I
Kerstkransen
io bekoieo tij B. N. BOENDERS,
H. KITS VAN HEIJNINGEN Co..
J. L. Creyghton.
Wegens verandering van Zetwinkelier,
Amerikaansclie Petroleum.
een heerlijke Sukadc-Krnidkoek cadean.
^ijnlandsche Bankvereeniging,
Gascokes.
VAN DER MADE,
Leiden, Choorlammersteeg 6.
Baker- en Kinderrijmen,
Eerste Ned. Verzekering-W'.
GASORNAMENTEN.
Gasgloeilicht.
j. me BRUiJN co.,
Bieswe Rijn 30,
Ai.-.
9
f-
T
iMSnSm
Zaterdag 22 December den geheelen dag
Op elk pond Boter, behalve een half pond,
Op elk half pond Boter, behalve een ons,
een kleinere, doch eveneens lekkere Sukade-Kruidkoek cadeau.
DIRECTIE.
Vrijwillige Verkooping,
DEPOT
Feuilleton.
EENE HELDIN.
f. W. Keintz 6c Co.,
K 'Rijn 11. Ireiden.
§)7ecmt a {/ef>o$rto voot
/i-oit&f* en /an^cn teimyt*.
7120 0
van af SO Cis. «of ƒ3.-
Haven 38 en Mare 50.
Heerengracht hoek Groenesteeg.
8891 9
Door grooten aanvoer oprulaslag van
GAHCIOREH. Biliyke prezen. 8368 7
Goederenterrein Staatsspoor.
Vertegenwoordigers van het huis JULES REGNIER Co., te Dijon,
voor hunne beroemde Bourgogne-wijnen.
Aanbevolen merken: 8366 22
Macon fl.50, Pommard f2.35, Chambertin f3.75, Chablis f2.25,
Clos-Blanc-de-Vougeot f 4.75.
Oprichtingsjaar 1947.
Bet Malzexlraet van Johann Boli' voor
Borstlijdcrs!
Uw Malzaxtract heb ik wegens zijne buiten
gewoon versterkende kracht dikwjjls kunnen
voorschreven. In het bijzonder beeft dit middel
mij a patiënten, die met de borst sukkelen}
zeer goed gedaan. 8373 34
Dr. Thlee, prakt. Arts te Lupow.
Johann Ho ff, K.-K. Hofleverancier, Ber
lin, Neue "Wilhelmstrasse 1.
Depot by: N. K. SWEMER, Mare 56.
Door duizenden Artsen aanbevolen.
Daar wjj door herhaalde stijging der Amerik.
Markt onze en-gro(t-piT|xen belangrijk
moeten eerhoogen, is ook eene verhooging
van den lltcrprljs met minstens 1 Cent
per Etter noodzakelijk.
8399 8 J. E. CREVeiTOE
A. W. SIJTHOFF, te Leiden, heeft uitge
geven: den vierden, veel vermeerderden
druk van
Nederlandsehe
VSBZAMBLD DOOB
Dr. J. VAN VLOTEN,
met melodieën, bijeengebracht door
H. A. BRANDTS Bil*,
in keurigen Chromoband ƒ1.90.
Deze vierde druk, bewerkt onder toezicht
van Prof. Dr. H. C. ROGGE, en met mede
werking van don Heer G. J. BOEKEN-
OOGEN, is bovendien versierd met illustratiön
van ALFRED RONNER. De Uitgever ver
trouwt dat onze Nederlandsehe Huismoeders
dezen vierden, veel vermeerderden druk met
dezelfde sympathie zullen ontvangen als de
vorige uitgaven.
op het LcTen, tegen Invaliditeit en On
gelukken, gevestigd te 's-C«raventinge.
Directeuren: Mr. H. GOEMAN BORGESIUS,
Lid van de Tweede Kamer der Statem-Gene-
raal, en Jhb. Mr. W. SIX, Oud-Minister vaa
Binnenl. Zaken. 160 11
Inlichtingen en Tarieven gratis te
verkrijgen bij den Inspecteur Jhr. A. C. YAN
HAEFTEN, Terweepark 5, Leiden.
8172 8
leveren gegarandeerd zuiveren Fran,
schen COGNAC, in bemande Flesschen van
5 Liter, ad ƒ1.35 per Liter. 7812 10
BV* Ken vrage volledige Prijscourant.
kfew;
2*
W'.
-Fr
IET FIJNSTE
V
Ziel verder de breedvoerige strooibiljetten!
8397 60
in **et Notarishuis aan den
ia212iaal Burg, te Leiden, btf opbod
ilÉ^aSaü ^ater(*a8 22 December 1894,
hfj afslag Zaterdag 29 Decem
ber 1S94, des avonds te zeveu uren, ten
overstaan van Mr. J. A. F. COEBERGH,
Notaris te Leiden, van:
1. Het HUIS te Leiden, in de Halvemaans
poort, No. 4, uitkomende aan de Uiterete-
gracht, groot 37 centiaren. Verhuurd per week
voor 0.90.
2. Het HUIS, ERF en POORT, gelegen
als voren, No. 3, groot 42 centiaren. Ver
huurd per week voor f 0.80.
De porceelen habben Duinwaterleiding, zijn
te zien daags vóór on op de dagen van
veiling en afslag van 10 2 uron, en te aan
vaarden by de betaling der kooppenningen
op den lsten Februari 1895.
Meerdere inlichtingen zyn te bekomen ten
kantore van voornoemden Notaris. 8294 28
91)
„Mag ik je mjjn arm aanbieden?" vroeg
Victor.
Walburga legde hare hand ietwat aarzelend
op zjjn arm. De menschenmonigto schoof haar
bijkans vooruit, vlak langs do winkelkasten,
uit wier ramen eene zee van licht op de
voorbijgangers vielwant ook de oonvoudigsto
winkelier trachtte zijno goederen, ter eere
van het aanstaande Kerstfeest, in de beste
verlichting het gunstigst te doen uitkomen.
Hst gegons en de drukte op de straat maak-
ten elk gesprek onmogelijk.
Een oogenblik was Walburga geschrikt;
het wae, toen do stoomtram hoog over de
straat voortgleed. Men hoorde, of onderscheidde
althans, geen geluld; men zag alleen eene
vurige slang door den donkeren nacht dwars
de verhoogde straten oversteken.
Geruststellend drukte Victor haren arm een
weinig vaster. Toen z(j daar zoo vreemd en
zwijgend voortw&ndelden tusschen die haastige
en drukke menigte, bekroop beiden een geheel
eigenaardig gevoel. Zy behoorden bt) elkaar;
zij waren vertrouwelijk met hun beidou, als
alleen onder de wilden. De straat was hun
niet bekend; de uitstallingen In die fraaie
winkels lieten hen onverschillig; al die men-
schen waren benauwend. ZU kenden geen
ander doel voor hun bestaan, dan hier naast
elkander voort te wandelen. Hier beteekenden
zij, ieder afzonderlijk, hoegenaamd niets; met
on voor alkander alles.
De geheele groote hoofdstad was voor hen
niet half zoo belangrijk als hun samenzijn.
Al waren zij met hun tweeën op een woest
eiland van den grooten Oceaan aangeland,
dan nog zouden zfj de eenzaamheid met hun
beiden niet meer hebben gevoeld, dan in deze
overbevolkte straat, met haar geloop en rumoer
rechts en links.
Omdat zij nu toch niet samen konden
praten en omdat elk gevaar voor vragen en
antwoorden en onderzoekende blikken dus
vanzelf was buitengesloten, geraakten zij
allengs in de aangename, kalme stemming
van vertrouwde vrienden. Hunne gedachten
ontmoetten elkander en deze stille wandeling,
te midden van het geraas der wereld om hen,
stemde hunne gemoederen zachthet maakte
ieder van hen geneigd met een droevig, maar
hartelijk woord, dat veel kon verzoenen, wat
in bitterheid was gezegd, voorgoed afscheid
te nemen.
Victor besloot haar to zeggsn, dat hy niet
boos op haar was, dat hy hare vooroordeelen
tegen zyn vak, evenals de onmogelykheid
om ze te overwinnen, best kon begrypen.
Walburga besloot hom te zeggen, dat zy
niet boos op hem wae; dat z(j zyno opvatting
en het onoverwinnelyke daarvan begreep.
Opeens sloeg Victor eene rustiger zijstraat in.
„Het wordt tijd voor ons om terug te
gaan", zeide hy. „Graaf Gord mag uiet ge
noodzaakt zyn op ons te wachten."
„Is het erg, zeer erg met Lars?" vroeg
Walburga aarzelend.
Nu stond Victor stil en Walburga deel
nemend in de oogen ziende, antwoorddo by
zacht: „Hy is onherstelbaar ziek; erisgeene
hoop op zyn behoud."
„Goede Hemel I" fluisterde Walburga, die
onwillekeurig hare oogen sloot. „Arme, arme
moedert"
In hare wimpers parelden een paar gToote
tranen.
„Walburga", begon Victor op vasten toon,
,wy gaan een ernstigen, een hoog ernstigen
tyd tegemoet. Tegenover den doodsstryd van
den beklagenswaardigon Lars schynt al het
andore van zoo luttele beteekenis. Men gevoelt
het in zulke uren, dat geen mensch ooit van
een ander scheiden moest met een woord
van bitterheid en toorn op de lippen, of in
het hart."
Walburga bleef op hare beurt stilstaan. Het
was juist voor het groote, donkere gebouw
der militaire school en een gure wind zweepte
door de straat en om den hook van de huizen
heen. De weinige menschen, die hier liepen,
hadden allen haast.
„Ja", zeide Walburga met een weinig ver
heffing van stem en met den moed eener
kleine heldin in haar hart, maar toch zonder
den dierbaren man daar aan hare zyde aan
te zien; de moed zou haar anders toch
ontzinken: „Ja, ik heb ook iets dergelijks
gedacht."
„Daarom wilde ik je zeggen", vervolgde
Victor met eene allesbehalve vaste stem en
terwyl er allerlei vreemde lichtjes voor zyne
oogen flikkerden, „dat ik je vooroordeel be
grijp; ik ben er niet boos om; ik kan er
best in komen en ook in de onmogelykheid
una het te overwinnen."
Zoo had hy dus woordeiyk zyne mooi op
gestelde toespraak gehouden. Het verbaasde
hem zelf; maar hy wist ook niet, dat de
ontroering en weekhartige stemming van dit
oogenblik hem juist in dat lettoriyk uitspre
ken der vooruit bedachte woorden als het
ware een steun en anker had doen zoeken.
Hy had er zich, als aan een reddingeplank,
aan vastgeklemd.
Maar Walburga was er over ontsteld.
Immers, juist ditzelfde had zy ook willen
zeggen! Onder tranen, die zy echter niot
scheen op te merken, riep zy aangedaan:
„O, Ik heb je ook nog zooveel te zeggen:
dat ik je begryp; dat ik je standvastigheid
bewonder; ik weet het nu, dat het met je
manneiyk karakter in strjjd zou zyn geweeat,
om mynentwil jo plannen op te geven of
te wyzigen."
„Dank harteiyk dank voor dat woord!"
fluisterde Victor.
Zy stapten voort; zeer snel, als gejaagd.
Victor werd door een aantal vragen be
stormd, die zich aan hem opdrongen. Zouden
die woorden misschien zoo zjjn uit te leggen,
dat zy thans in oen anderen zin over zyn
vak dacht?
Ondenkbaar 1 Neen, dat kon niet zoo
zyn; hy wilde vooral niet door onbezonnen
vragen den afgrond tus3chen hen opnieuw
blootleggen. „Men kan", zoo redeneerde by
zeer wjjs, „men kan beet achting voor een
beroep koesteren, zonder het lot van hem, die
dit gekozen heeft, daarom te willen deelen."
Walburga had groote, verheven opwellin
gen en het verloochenen van eigen wij, ja,
zelfs het afstand doen van haar geluk, scheen
baar niet mooilyk toe, zoolang zy vlak naast
hom mocht voortwandelen in het gelukkig
besef van hunne verzoening. Zoo kwamen z(J
terug in het hotel.
Met eene buiging vroeg de portier:
„U verwacht zeker Graaf Rakitsch hier
xe zien?"
„Dat doen wy", antwoordde Victor.
„Hier is iets aan uw adres van Graaf
Rakitsch."
Hy stolde hem een brief ter hand.
Ontsteld, scheurde Victor het omslag open.
„Waarde vriend, breng Walburga hierheen.
Het is de bepaalde wensch van mevrouw
Steiner."
Verder niets 1 Beteekende dit, dat het einde
van Lars naderde en dat zyne moeder hare
dochter als eenige troosteres in hare smart
by zich wenschte te hebben?
Walburga verheugde zich. Zy zou dus in
de nabyheid van hare moeder bly ven en haren
broeder zien! Mogelyk was Lars iets beter
en had hy naar haar gevraagd.
Snel stapte zy met Victor In de vigilante,
die op het aeinfluitje van den portier was
voorgereden. De deur van het huurrytuig viel
met een doffen slag dicht en de paarden
zetten zich in gang.
{Wordt vervolgd.)
