MENGELWERK. =K3X=S Finantiëele Ivi-onieli. Uit het feit, dat de prolongatiekoers reeds betrekkelijk geruimen tjjd op l'/a a l3/4 pet. genoteerd blOft, kan reeds genoegzaam blijken dat alle ondernemingsgeest op de geldmarkt ontbreekt. De bevestiging hiervan is trouwens reedmaandenlang een stereotiep onderwerp in een finantiëol verslag. Toch kan niert, gezegd worden dat do verschillende Europeescho fondsen in eene flauwe stemming verkeerden, eer het tegendeel, want voor de meesten dezer waarden was ook nu weer eene vaste houding waar te nemen. Of dit lang zoo zal voortduren, is moeilijk te beoordeelen, want, hoewel zeer ver verwijderd, zweeft toch boven de Chineesche wateren eene donderwolk, waar van nog moet worden afgewacht hoöver de ontlading daarvan voelbaar en of de schok ken daarvan hevig zullen zijn. Voor het oogen- blik laat de oorlog tusschen China en Japan de Europeosche beurzen tamelijk koel; alleen wordt de aandacht meer gevestigd op Rus land en Engeland. Wanneer de eerste bedaard een oog in het zeil biyft houden en alleen, als het noodig mocht worden, zal optreden tot bescherming en handhaving zijner belangen, dan zal er ook geene vrees bestaan, dat Enge land zich in den twist mengt. Mocht Rusland evenwel willen probeeren of het „in troebel water goed visschen is", d&n zou de toestand wel eens meer gespannen kunnen worden en wellicht aanleiding geven tot verwikkelingen, welke voor Europa minder wenscheiyk zouden zijn. Evenwel, dit zijn onderstellingen, waarvan enkel de mogelijkheid in den laatsten tijd meermalen is besproken. Voor het oogenbhk toonen de Europeesche beurzen niet de minste geneigdheid, om zich over den Japansch- Chineoschen oorlog ongerust te maken, en blijven z\j, zooals reeds boven is gezegd, eene vaste stemming bewaren. Hollandsche Staatsfondsen, meer be paald do 2'/2 pet. W. Schuld, hadden een zwakker verloop. Nu de groote kooporders, welke in dit fonds geruimen tijd voor het buitenland vielen op te merken, z\Jn bevredigd en dus do grootste vraag heeft opgehouden, is het natuurlijk, dat eene kleine reactie zou intreden. Do markt der verschillende Tabak waarden levert in den laatsten tijd een geheel tegenovergesteld schouwspel aan dan dat van eenige maandon geleden. Thans heerscht voor deze waarden do grootste kalmte en zoo nu en dan nog eenige noteering tot stand komt, is dit slochts ten gevolge van het verhandelen van een gering aantal stukken. Aandeelon roscontre Handelmaat schappij kunnen nog niet op dreof komen. Ongunstige berichten uit Ned.-Indiü, welke weer melding maken van moeilijkheden, waarin enkele firma's zouden verkeeren, doon te rechte of ten onrechte een nadeeligen invloed op de zaken dor Handelmaatschappij vreezen. Zeker is het echter, dat thans al zeer moeilijk eenige raming over de resultaten van het loopende jaar kan plaats hebben. Wat ovorigens op do geheele Indische markt eon ongunstige» invloed uitoefent, is het uitbreken van den oorlog tusschen China en Japan. In Indiu wordt een belangrijk doel der werkzaamheden door Chinoezen verricht, men is nu bevreesd dat door den oorlog het verkrijgen van werk krachten uit China met grooto moeilijkheden zou gepaard gaan, waarvan de handel wel licht don nadeeligen invloed zou kunnen ondorvinden, Een voor de N ederl.-Amerikaanscho Stoomvaartmaatschappij minder gun stig besluit is genomen door eone dor grootste Duitsch-Amerikaansche Stoomvaartlijnen, door n.l. het passagetarief voor tusschendekspas- sagiers te verlagen. De Nederlandsche Maat schappij zal daardoor wel genoodzaakt zijn, dezen mindor voordeeligen maatregel eveneens toe te passen. Overigens is in de afdeellng der Hollandscho waarden niets van oenig be lang te vormolden. Do buitenlandsche markt behield hare vaste positie en de Europeescho waarden bleven over het algemeen in zeer gunstige stemming. Niet het minst de R u s 8 i- sche en Italiaansche fondsen. Eerst genoemde blijven voortdurend als geldbeleg gingsfonds gezocht, waarbij de Russische markt voortdurend gewild papier blijft four- neeron. Thans worden de nieuwe 4-pCt.-obli- gatiön Kursk Charkow Azow, voort spruitend uit de conversie der aandeelen van dezen spoorweg, tegen den koers van91pCt. flink gezocht. Zooals reeds is aangekondigd, worden voor elke 10 gewone aandeelen, 15 der bovengenoemde obligatiën uitgegeven, terwijl olk aandeel buitendien nog eene uit- keering ontvangt van M. 3.55. Italiaansche fondsen maakten een belangrijken sprong voorwaarts. Eene directe oorzaak kan hiervoor niet worden aangewezen alleen blijft de Parijsche beurs op zeer duidelijke Wijze deze fondsen steunen, waarvan de invloed aich hier In de verhoogde koersen openbaart. Zooals bekend is, is de belasting, welke op de Italiaansche coupons drukt, van 131/, pCt. verhoogd tot 20 pCt., in to gaan op den lsten Januari a. 8. vervallendo coupons. De regeering heeft nu het voornemen kenbaar gemaakt om de tegenwoordige Staatspapieren, die nog als 6 pCt. rentedragend in omloop zijn, in te wisselen tegen 4 pCts. titels, welke voor altijd vrijgesteld zullon zijn van belasting. In aansluiting bij de rijzing der Staats fondsen, konden ook de Italiaansche Spoorwegwaarden zich niet onbelangrijk verbeteren. De vraag naar Portugeesche fondsen bleef bedaard aanhoudenalleen bestond voor Tabaks-obligatiën meerdere kooplust. De Parijsche beurs gaat steeds voort laatst genoemd fonds zooveel mogelijk op te nemen, zonder de markt veel daarvan te laten mer ken, althans zonder de koers veel te doen rijzen, hetgeen evenwel niet verhindert dat de aandacht meer op deze waarden gevestigd wordt en meerder vraag slechts tegen hoogeren koers zal kunnen bevredigd wordon. Zeor belangrijk was de rijzing der aan- deeien Warsahau Weenen, ten gevolge van aanhoudendo geruchten omtrent overnemings plannen, welke binnen een niet al te lang tijdsverloop door de Russische regeering zou den worden ter hand genomen. Het valt niet te ontkennen, dat dit bericht wel wat onver wacht komt, aangezien de regeering met de Maatschappij op verschillende voorwaarden eeno overeenkomst had aangegaan, waarbij de zelfstandigheid der Maatschappij voor lan goren tjjd verzekerd zou blijven. Nu evenwol de naasting van dezen spoorweg toch in het vooruitzicht wordt gesteld, kan het als zeer waarschijnlijk worden aangenomen dat de overneming zal geschieden op voorwaarden, waarover de aandeelhouders zich niet zullen hebben te beklagen. Met het oog daarop, wordt het eventueel te verkrijgen voordeel thans reeds in den koers omvat, hetgeen wel wat voorbarig kan worden genoemd. Turksche waarden hadden een minder gunstig verloop, in navolging der Parijsche markt. De groote verwoestingen, door de aard bevingen veroorzaakt, hebben een geduchten knak aan den handel toegebracht, zoodanig zelfs, dat er sprake is geweest van een tijdelijk uitstel van betaling van alle handelspapier. Hoewel nadere berichten hieromtrent achter wege zijn gebleven, is het toch aan te nemen dat de Turksche schatkist de nadeelige ge volgen dezer catastrophe wel zal ondervinden. Turksche loten waren evenzoo terug gaande; ten opzichte der regeling wacht men nog steeds op de bekrachtiging door den Sultan. Yan de Z u i d-A merikaansche markt kan worden vermeld dat de Mexicaan- sch e waarden beteren koers konden bedingen, ten gevolge van de stijgende zilverprijzen. Ecuador heeft met betrekking tot de jongste crisis nog wel iets van zich laten hooren, doch alleen om te bevestigen dat do rente betaling op de obligatiën voorloopig gestaakt blijft. Wel is, op een krachtig protest van Engolscho zijde, door Ecuador aangedrongen op het tot stand brengen van nieuwe regelings- voorwaarden, doch voor het oogenblik valt daaromtrent geen nader nieuws mede te deelen. Het bokend worden dat de douane ontvang sten over de maand Juni, in Uruguay, eene belangryke vermeerdering aantoonen, bleef zonder invloed op den koers der obligatiën. Do Amerikaansche Spoorwegmarkt had aanvankelijk een zeer ongunstig voor komen. De speculatie heeft langzamerhand door de voortdurend ongunstige houding, welke allerwegen ten opzichte der spoorweg waarden heerscht, vasten grond gekregen en begint met meer kracht hare aanvallon op verschillende soorten. Zoo vormden o. a. de Missouri-Kansas- en Texas waarden een goed mikpunt, waarbij geruchten van een ongunstigen oogst (wolke later weer tegen gesproken werden), uitstekend dienst deden. Bijzonder flauw waren Oregon Short Line U.-N., zonder dat hiervoor eene andere roden bekend werd dan geforceerde verkoopen, waardoor de speculatie mede een goed middel had om de koersen te helpen drukken. Wat do Atchison Topeka aanbelangt, waarop voortdurend de hoofdaandacht geves tigd blijft, kan nog niets worden vermeld, dat eenig licht in den verwarden toestand zou kunnen geven. Alleen werd een gerucht vernomeD, dat by het Reorganisatie-Comité plannen in wording waren om eenige coupons tegen nieuwe waarden in te wisselen. Nu echter dit gerucht onbovestigd blyft, mag daarna ook het herstel der 4-pCts.-Algem. Hyp. Bonds wordon toegeschreven. Rijnlandsche Bank. Gemengd Nieuws. Te Berchem, N.-Br., zijn het huis en de inboedel van P. Rjjsselberg afgebrand. Tijdens den brand werden de vruchtboomon in den tuin geplunderd. Toen de eigenaar dit met geweld wilde keeren, werden hem door zekeren Van Aalst drie messteken aan het hoofd toegebracht. De dader is naar Den Bosch overgebracht. Op den spoorweg naby Bokstel is het lijk gevonden van een onbekend mans persoon. Men denkt aan zelfmoord. Het 4-jarig zoontje van den vee houder W. Verboom, aan den IJseldijk, onder Haastrecht, geraakte gisteren zóódanig met het hoofd onder een omvallend hek, waarop het geklommen was, beklemd, dat het voor dood werd opgenomen. Toen de in allerijl ontboden geneeskundige kwam, was het knaapje reeds overleden. De gele Belgische postzegel van 2 centimes is vervangen door een van roodbruine kleur. Te Hamburg heeft weereen ernstige brand gewoed, ditmaal in de Grosze Reichenstrasze. De brand ontstond in een pakhuis, waarin wol was geborgen, benevens eene hoeveelheid wijn, huiden, veeren en andere goederen. Het kostte groote inspan ning om het vuur meester to worden, daar de rook, welke door de brandende wol werd veroorzaakt, het blusschingswerk zeer be moeilijkte. De schade, door dezen brand ver oorzaakt, wordt geschat op 1,000,000 Mark. Herdenking. Uit het Fransch van PAUL LACOUR. Tegenover den schoorsteen, waarin groote houtblokken hoog opvlamden met een gouden regen van vonken, zat de oude markiezin De Granval in haren ouderwetechen leuning stoel gedoken. Z(j scheen in gepeins verzonken. Plotseling echter keerde zij zich half om naar hare kleindochter, die voor het hooge venster aan een klein tafeltje was gezeten, bezig met een vuurscherm te borduren. Allerlei wonderlijke gedrochten met groenachtig blauwe oogen, gekartelde vleugels en spiraalvormige staarten ais van een zeemonster, had zjj reeds met allerlei sombere kleuren dooreengewerkt op het gaas, dat nu bijna geheel ingevuld voor haar lag. Ka haar lorgnet op baren Bourbonschen neus gezet te hebben, kook de aristocratische oude dame het jonge meisje van ter zijde aan. „Werk nu niet moer, mijn kind, het wordt veel te donker." Bet jonge meisje ontwaakte uit hare droomerjjen; snel hief zij het hoofd op, schoon als een madonnakopje van Da Vinei. „Het is hier nog licht, grootmama, en ik heb nog maar enkele steken te doen," ant woordde zQ met bare zachte stem. Haar proflei van eene ideale schoonheid werd zacht verlicht door den rossen gloed van het haardvuur, en stak scherp af tegen de bijna geheel in duisternis gehulde kamer. Haar blonde haar was even boven het voorhoofd met een bandeau opgemaakt, hare gelaatstint was mat, maar de lippen waren van een vochtig rood. Zjj rustte meer dan zij zat, als een vogeltje, dat zich heeft neergezet op een tak. Kwijnend leunde zij het waswitte voorhoofd tegen de koude vensterruit, haar blik zwierf over bet groote verdorde gazon vóór het huls, waar do gele bladeren als gewonde vlinders telkens opgejaagd werden. October liep ten einde; de najaarswind gierde door de doodo bladeren der pijnboomon en zwiepte hunne eerwaardige kruinen mee- doogenloos hoen en weer. De hoornen bewogen heftig hunne takken als de armen van een verbolgen reus. Om Jeannes lippen verschoen een melan choliek glimlachje, teweeggebracht door dit voorspel van den winter met zijne guro stormen en kille misten en wat het ergst was met zijne korte, eenzame dagen en lange, eentonige avonden. Het leven op het kasteel was niet vrooiyk. Bezoekers kwamen er weinig of geen, eene enkele maal een oudo burchtheer, van een naburig kasteel, figuren uit eene andere eeuw. In de vacantie nu en dan eone enkele vriendin uit het klooster, waarmedo Jeauue de kennis onderhield; dit waren de eenige bezoekers. Hare jeugd verstreek langzaam in groote oentoDigheid, in dit sombere huis met de gothische torentjes en het uitgestrekte park, dat, hoe schoon het ook mocht zijn met de eeuwenoude eiken, toch geene plaats was voor de jengd om gelukkig in te wezen. Hare grootouders hadden haar lief met eene teeder- heid, die aan het ongelooflijke grensde; hun eenig gebrek was, dat zjj vijftig jaar ouder waren dan hunne kleindochter, die hunne in zichten en ideeën onmogelijk deelen kon. De markies De Granval kwam binnen met zijne gewone patricische waardigheid; hij hield eone opengevouwen courant in de hand. „Herinnert gU u die jonge officier nog, die verleden zomer hier was met zjjne zuster, Jeannes vriendin uit het klooster?" vroeg bjj zijne vrouw. „Gaston des Genais? Zeker, een charmante jonge man, die bijna even goed whist als ikzelf en die altijd zoo voorkomend was." Er heer8Chte eenige oogenblikken eene doo- deltlke stilte in het sombere vertrek. Jeanne had haar eindeloos borduurwerk weer opgenomen en scheen opnieuw in hare droomerjjen verdiept. Do wind, die zooeven de vonken nogal dansend den schoorsteen had ingejaagd, was plotseling bedaard. De markies aarzelde voort to gaan. „Er is hem toch niete overkomen?" vroeg mevrouw De Granval, haar lorgnon afnemend, bfj haar een teeken van algeheels attentie. „Een paar maanden geleden schreef zjjne zuster dat hi) naar Tonkin zou vertrekken." Helaas I Ik lees daareven zijn naam op de doodenlt)8t. Hjj werd doodeljjk gewond bjj de eerste ontmoeting met den vijand." „De arme jongenl Hoe jammerl" zeide de oude dame aangedaan. Onhoorbaar gleed het werk Jeanne van den schoot op het dikke tapijt. Haar hoofd viel op zijde, als een witte lelie geknakt door een plotseling opgekomen storm. De kluwtjes wol rolden over den grond, tot aan de voeten der markiezin. Verschrikt sprong de oude dame op. De twee oudjes haastten zich naar hun kleinkind, dat in zwijm was gevallen. Het hunne bevende handen legden zjj haar zacht- kens op het kleed. Een traan rolde langzaam over de marmer witte wang, tot op de kleine hand, waar die bleef liggen, een druppel bloed gelijk. „Jeanne heeft zich met de naald in den vinger gestoken; z(j ie zoo teer dat het ge zicht van dien druppel bloed baar heeft doen bezwijmen," verklaarde de oude grootmoeder. Alsof zij wilde antwoorden, bewoog het jonge meisje de bleeks lippen, zjj kon echter geen woord uiten; een licht hoofdknikje was gonoeg de grootmoeder in den waan te laten, dat z(j juist geraden had. Een held. Uit het Fransch van J. MAGDELAINE. „Daar zjjn z(j I Daar z(]n zjj 1" riepen vrou wen- en kinderstemmen in koor. En in eon oogwenk waren alle ramen ge sloten en was de dorpsstraat schoongsveogd, waar het zooeven nog zwart van de men- schen stond. Bjj Vader Nivert was eveneens ieder vol schrik in huis gevlucht. Antolne, de zoon, liep met gebalde vuisten, driftig op en neer. Zjjne vrouw was van angst in den wijden, ouderwetechen schoorsteen gekropen, achter den reusachtiger! waterketel, waarin de soep, het avondeten voor het geheele gezin, borrelde. Als machteloos zat zij, de handen in den schoot gevouwen. Bjj het raam stond de grootvader met het eerwaardig oude gezicht en de lange grijze haren; zijne oogen staarden strak voor zich uit en met de stramme, bevende band leunde h(J op den schouder van zjjn kleinzoon Jacques. Grootmoeder hoorde met doffen blik naar het eentonig geluid van den wind in den schoorsteen, waarnaast haar armstoel stond. „Zjjn z(J nog ver, Claudine?" vroeg Antoine. „Moeder Legou heeft hen daar in het dal gezienzfl kunnen dus in een half uur hier z(jn." De vader nam z(jn zoon bij de hand. „Kom mede, Jacquesl" Zjjn stem beefde. Claudine protesteerde hiertegen. „Waarom wilt gij naar de Pruisen gaan? Waarom u bloot te stellen Men weet immers nooit wat gebeuren kan; het is het beate maar, dat ieder in zjjn eigen huis blijft." „O, God, als zij het dorp maar niet plun deren. Welk een tijd beleven wijl" Antoine ging de deur uit, zonder zich aan de jammerklachten van zjjne vrouw te storen. Jacques nam hp aan de band mede. De groote weg maakte even voorbij het dorp eone kromming, om dan weder loodrecht, tusschen de twee rflen populieren, zich voort te slingeren als een wit lint, dat zich verloor in de bosscben aan het eind. Op vijf minuten afstand van het dorp zag men de bajonetten en de geweerloopen reeds flikkeren. De voorhoede van het Duitsche leger had balt gemaakt om een houten kruis heen, dat daar langen tijd geleden was opgericht. Van den vroegen morgen af naderde de vjjand, langzaam maar zeker. Nu vergunde b(j zich eene korte rust. H. De smid met zijne athleten-armen en het hart van een kind, nam zijn zoontje op en zette hem op een grenssteen. „Ziet gij ze wel, kleine vent?" vroeg hij het kind, dat opmerkzaam om zich heen zag. „Ja, vader, het zjjn de Pruisen." En met oene doffe stem herhaalde de vader „Het zijn do Pruisen." „Zouden z(j heusch komen, vader?" „Zonder twijfel." „Maar waarom laat men ze komen?" De ruwe werkman veegde met het buitenste van zjjne hand twee groote tranen weg, die hem over de wangen rolden. „Waarom men ze laat komen, kleine man Omdat Frankrijk het oude Frankrijk niet meer is, omdat ons leger niet gereed was, omdat zij tien tegen één zijn, omdat zij nog niet genoeg gemoord hebben." De groote kinderoogen werden vragend, niet begrijpend, op het bleeke gelaat van den reus naast hem gericht. „Maar vader, dan moet men ze nog dooden." Antoine bewaarde het stilzwijgen. De gele bladeren vielen dwarrelend neer, een dik tapijt vormend. Het geheele veld voor hen was verlaten, de boeren hadden hun have gelaten voor hetgeen zij was en hadden zich in hunne huizen opgesloten. „Zij komen dichterbij I" riep eensklaps kleine Jacques. Het kind had juiet gezien; de Pruisische voorhoede rukte langzaam voorwaarts. Op een kort commando waren zjj opgetrokken met gesloten gelederen. De voorhoede, een detachement infanterie, voorafgegaan door een officier te paard, be woog zich in do richting van het dorp. De smid tilde zijn kind van den grenspaal en zette het op den grond. „Kom, wij zullen naar huis gaan, beste jongen; geef mij de hand, dan gaan wp terug." De vader en het kind, dat naast den ge weldigen reus huppelde, de eenige manier om hem bi) te houden, liepen de dorpsstraat weer ten einde. Alle huizen waren gesloten; eenedoodsche stilte zweefde over het dorp. „Ga naar uwe moeder, ik heb nog wat in de smidse te verrichten", zeide hij, na de deur voor het ventje opengemaakt te hebben. Antoine richtte zjjne schreden naar een schuurtje, vlak bjj zjjn huis. In een donkeren hoek hing oen oud jachtgeweer, naast de weitasch. HU beschouwde hot nauwkeurig en liet twee korrels hagel in den loop gljjden. Met het oor aan oen kier van de deur wachtte hjj af. Heel in de verte hoorde hjj verwarde ge luiden; langzamerhand losten die zich op. De Pruisen trokken het dorp binnen. Nauwkeurig in de maat kwamen hun witbostofte schoenen neor. Hun voorttreden weerklonk in de ver laten dorpsstraat. Nog een honderd meter was de offloier te paard van den man achter de deur verwijderd. De smid begaf zich snel naar het midden der straat. Claudine zag hem daar staan, rechtop, het geweer in de hand. „AntoineI Antoine!" gilde zjj. Woest rukte zjj de voordeur open. „Wat gaat g(j beginnen, ongelukkige?" Op ditzelfde oogenblik legde hu aan. „M(jn God, mijn God!" weeklaagde do vrouw. Een geweerschot knalde. De Pruisische officier stortte van z(jn paard. Een tweede schot volgde. De onder-officier viel doodeljjk gewond neer. Rechtop, met het nog rookonde geweer in de hand geklemd, stond Antoine daar, roer loos, een onbeweegljjken kolossus geljjk. Met het gelaat naar den vjjand gekeerd, wachtte hij hem af. Claudine viel bewusteloos neer. De soldaten gaven vuur: een salvo van knallende geweerschoten. Neergoslingerd, wen telde de reus om en ommet een dreunenden schok was hjj op den grond gestort. De voor- hoedo rukte voorwaarts in vliegenden pas. Toen de laatste man verdwenen was, lag het lichaam van Antoine, afschuwelijk ver minkt, door honderden voeten vertreden, als eene vormlooze, bloedige massa, aan een kant van den weg. Een modern schilder tot zjjn vriend: „Nu, hoe bevalt u mjjne nieuwe schilderij?" „Prachtig, maar het origineel is toch niet zoo rood." „Het origineel, waar praat ge toch van?" „Wel, van uw oom natuurlijk." „Dacht gij dat dit het portret van mijn oom waa? Neen, het moet een zonsopgang voorstellen. De werkmeid is druk bezig de vloermat schoon te maken, waarop in vette letters Salve" prjjkt. De knecht komt toevallig voorbjj eD vraagt: „Wat beteekent dat woord, Anna?" „Dat beteekent, domkop: „Wees zoo goed en veeg uwe voeten." Gids in do Alpen tot reisgezelschap.' „En nu, heeren, zult u den waterval niet alleen zien, maar ook hooren, zoodra de dames even ophouden met praten." „Wat ls eene woning zonder kinderen?" riep eene opgewonden schrijfster uit. „Eene heerlijke plaats om uit te rusten," antwoordde een vrijgezel. Als men arm is en een rooden neus beeft, komt dat ontegenzeglijk door den drank. Maar als men rjjk is en er zulk een ontstoken voorgevel op na houdt, komt dat door slechte spijsvertering. Men kan gerust aannemen dat alle doctoren het hierover eens zullen zjjn. Een fijn lachje na eene opbruising van ver ontwaardiging, een verkeerde blik na eene kleur van opgewondenheid, een snijdend woord na eene heldendaad of een beroemd gozogde uit de historie, een fatsoenlijk schouderophalen voor eenige openbaring van geloof, zoo is heelwat jonge bezieliDg uitgebluscht en heilig vuur gedoofd, en hebben jonge mannen en vrouwen, lang voor zij volwassen waren, ver leerd op te zien, te bewonderen en te gelooven. Knappert. Ja, dat was het, zich trachten te wennen aan het onvermijdelijke, met starren trots het onverschillig leven verduren en klachtloos doen met onverschillig schouderophalen tot het zekere einde. Niet te voelen, maar vooral niet te klagen, anderen niet en ook zichzel- ven niet. F. Coenen Jr. Niemand veroordeelt scherper de lafheid eener geestigheid, dan hjj, die haar eerst snapte, toen ieder er al om gelachen had. Swift. De beweeglijkheid der volken heeft eene verhuis- en reiszucht voortgebracht, zoodat velen vooral tegen den zomertjjd niet in huia zjjn te houden. Sommige gezinnen bekrimpen zich liover gedurende de wintermaanden, om gedurende den zomer, hoe ongunstig die ook z(jn moge, huune spaarpenningen en soms meer dan die, in weinige weken aan hun reislust te verspillen. Coronel. Misbruik verkeert het zoetste zoet In walgelijk en bitter roet. Ja, heilzaam, nutte medicijn 't Ont(jd gebruikt, keert in venijn. Tesselschade. 1b de Sted. Werklnr. xjjn opgenontea t SiTDE DAGEN. Volw. pers. Einde' ren. Totaal* 29 Juli Zondag 52 17 69 80 Maandag. 60 10 70 SI Dinsdag 77 16 98 1 Augustus. Woensdag. 80 20 100 2 Donderdag 80 16 96 3 Vrgdag 79 16 94 4 Zaterdag 66 13 79 LICHTSTERKTE. Resultaten der waarnemingen aan de Gasfabriek. WEEK van 22 28 Juli. Datum. Uur Aantal. Gom. Eng. Standk. 22 Juli. 8.9.80 7 16.8 28 8.9.45 8 16.8 24 8.9.30 7 16.6 25 8.9.46 8 16.4 26 8.9.80 7 16.8 27 8.9.20 8 16.6 28 8.9.46 8 16.6 Dit beteekent: Wanneer men 6 cnbio feet ra 141.1 liters per nor vsn nik gas verbrandt in een Sneft London-Argsnd-Standard bamc-r No. 1, met2i gaatjA wordt een Bobt verkregen, dat in sterkte gel$k arai mot M.8. MA ctn. Standaardtaareen, waarvan A kaars to grsins ra 7.8 grammen BpermaoBl pet alk verbrandt.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1894 | | pagina 2