N«. 10446. Maandag 12 Maart. A0. 1894!. feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. jKikeriki. Leiden, '.0 Maart. Feuilleton. CERINI'S GEHEIM. PRIJS DEZER COURANT: Voor Leiden per 3 maanden Franco per post Afzonderlijke Nommors f 1.10. 1-40. 0.05. PRIJS DER ADVERTENTIËN: Van l-'6 regels 1.05. Iedere rogel moer 0.17Grootero letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren bulten do stad wordt f 0.05 berekend. Eerste Blad. Aan de Abonné's daarop, wordt bij dit noiamer verzonden No. 25 van Kikeriki. Na ingewonnen advies van de Commissie van Fabricage en van den Gemeente-Archivaris deelen B. en "VVs. den gemeenteraad mede dat er dezerzijds bezwaar bestaat tegen de inwil liging van het verzoek van J. B. Hoogeveen, om het voormalig kruithuis aan den Vestwal tusschen de Zydgracht en de Doezastraat, voor zyne rekening te mogen doen af brekeu tegen hot genot van de afbraak. In de eerste plaats, zeggen B. en Ws., heeft het gebouwtje uit een historisch oogpunt waarde. Hot is de laatst overgeblevene van de veertig torens, die oudtyds met de muren, die ze onderling vertonden, do stad beveiligden. Draagt deze de inscriptie „Dits Oistenryck", verderop naar de voormalige Koepoortsgracht toe ctond do toren „Bourgondië", in onzen t\Jd gesloopt, aan het einde der Zydgracht het gHuis te Brom", enz. Het zoude voorzeker zyn te betreuren indien deze eerbiedwaardige getuige van het beleg van 1574 zonder gebiedende noodzakelijkheid werd afgebroken, te meer, nu tolken jare de herinnering aan het beleg feestelijk wordt lovendig gehouden. Verder vordert het gebouwtje weinig onder houd en kan hot zonder belangrijke uitgaven voortdurond in goeden staat worden gehouden. Bovendien bestaat de mogelijkheid, dat het gebouwtje voor een of ander doeleinde voor gemeentelijken dienst moet worden in ge bruik genomen. B. en "Ws. geven dus op grond van een en ander in overweging afwyzuhd op bet verzoek te beschikken. In de gemeenteraadszlting fan 17 Mei 1888 werd wijziging gebracht in de heffing van eene belasting voor plaatsen op de onder scheidene markten of elders, bepaaldelijk wat betreft hot innemen van ruimte bij gelegen heid van de kermis. Do belasting werd alstoen vastgesteld op 0.25 por vierkanten metor of gedeelte daar van voor de ingenomen ruimte by gelegen heid van de kermis of jaarmarkt eenmaal ge heven; voor draaimolens, vélocipöle-tenton en dergelyke 100; voor schopstoelen, schom mels en dergelyke 12.50. Sedert is, volgens B. en Ws., gebleken dat een bedrag van 100 voldoende is voor de gewone draaimolens, met de hand of door een paard in bewoging ge bracht, doch veel to laag voor de andere caroussel8, vélocipède ten'ion,hippoih Omes enz., door stoom- of gaskracht machines gedreven, welke inrichtingen in de laatste jaren eene belaugryke uitbreiding hebben ondorgaan en aan de ondernemers aanzienlyke winsten op leveren. Met het oog op het buitengewoon druk bezoek, waarin de ondernemers van de inrich tingen laatst oedoeld, welke door stoom- of gaskrachtmacbines worden gedreven, zich mogen verheugen, en do grooto finantiöele voordeelen, aan de exploitatie daarvan ver bonden, is het B. en Ws. voorgokomen dat eene heffing van 500 voor den geheelen duur der kermis voor dusdanige inrichtingen niet to hoog kan worden geacht, en dat by vaststelling van dat bedrag eene billijke ver houding ontstaat met het bedrag, dat voor gewone draaimolens wordt betaald. Twee ondernemers van etoomdraaimolens hebbon zich dan ook reeds bereid verklaart 500 elk te betalen, wanneer hun ceno standplaats op de aanstaande kermis wordt vorloend. Vermits in den regel do kermis door twee stoomdraaimolons wordt bezocht, zoude de opbrengst dor kormisgoldon met 800 ver meerderen, en blyft het te heffen bedrag wegens marktgelden nog verre boneden hetgeen door de gemeente in het belang van do markten wordt uitgegeven. B. en Ws. vorwyzon wat dit punt betreft naar hun rapport van 19 April 1888. Daaruit blykt dat de opbrengst van de standplaatsen by gelegenheid van de kermis over de jaren 187787 gemiddeld per jaar hoeft bedragen 992.92 en van de marktgelden in hot alge meen gedurende die jaren ƒ7982.74 rimid deld per jaar. Gedurende do jaren 1888 tot oh met 1893 was do opbrengst der kermis gelden totaal 11,280.10, d. i. gemiddeld per jaar 1880, en van de marktgelden in hot algemeen, totaal ƒ54,897.70, d. i. gomiddold per jaar 9149 60. De uitgaven ter zake van de markten wer den destyds geschat op 8000 a ƒ9000, waar by nog gevoegd moet wordon do bezoldiging van het personeel. In verband daarmede en mot de sedert uit gevoerde werken kunnen de uitgaven geraamd worden op ƒ10,400, als f 0000 voor rente en aflossing van do voor buitengewone werken opgenojnon- gelden, 1840 JïlibrieagekosteD, /'2100 bezoldigingen en f 460 drukwerk enz. Uit oen on ander blykt d*t ty. aannonwng van do voorgestelde verhooging der belasting voor do stoomdraairaolens, het te heffen be drag blijft beneden de door de gemeente tor zake gedaan wordende uitgaven en alzoo het bepaalde by art. 254 der Gemeentewet behoor- lyk wordt in acht genomen. Overigens wordon geeno andere wijzigingen in de betrekkelyko Verordeningen dan do boven medegedeelde door B. en Ws. noodig geacht, op grond waarvan zy den gemeente raad in overweging geven art. 6 van het Raadsbesluit van 17 Mei 1888, rog6lende do heffing eener belasting voor plaatsen op do onderschaidone markten of elders te Leiden, goedgekeurd by Kon. besluit van 16 Juni 1888, als volgt te wyzigen: „By gelegenheid van de kermis of jaar markt, wordt voor de iugonomon ruimte par vierkanten meter of gedeulte daarvan ton maal geheven 0.25; voor stoomdraaimolons, stoom- vélocipède tenten en dergelyke, waaronder alle dusdanige inrichtingen worden begrepen die door motoren worden voortbewogen, onver schillig welke de aard dier motoren ook zyn moge, f 500; voor do overige draaimolens, vélocipède tenten en dergelyke 100, on voor schopstoelen, schommels en dergelyke f 12.50" en de Verordening op de invordering van de belasting voor plaatsen op de onderscheidene markten of elders van dezelfde dagtoekening onvoranderd vast te stollen. De minister van binnenlandsche zaken heeft aan den heor J. Waller Zepor, op zyn verzoek, eervol ontslag verleend als assistent in het ziekenhuis aan de Ryks universiteit alhier en den heer M. H. Knoch, voor bet tjjdvak va.n 10 Maart tot 31 Doe. 1894, als zoodanig benoemd. Op het in Augustus 1S92 te Moskou vergaderde Internationale Zoölogisch Congres werd Leiden aangewezen als de plaats, waar men wenschte, dat in 1895 het 3de Congres zoude gehouden worden. Eenigo Nederlandsche Zoölogen, hoewol zich de moeiiykheden, aan de uitvoering van dit besluit verbonden, niet ontveinzende, meenden dat men dit beroep op de Nederlandsche gast vrijheid niet van qo hand mocht wijzenzy maakten mitsdien de zaak aanhangig by e'e Nederlandscho Dierkundige Vereeniging, die in haro buitengewone huishoudelyke Verga dcring, d. d. 23 Maart 1893, besloot zich met de regeling van het Congres te belasten. Reeds heeft het Bestuur dier Vereeniging voor do voorloopigo werkzaamheden eene subsidie van do Nederlandsche Regoering ont vangen en vleit zich te zijnor tyd van die zyde ceno belangrijke ondersteuning te mogen te gemoet zien. Ook Hare Majesteiten de Koningin en de Koningin-Regentes hebben voorwaardeiyk aan zienlijke giften voor de ontvangst der Congres leden toegezegd. Desniettemin acht de Nederlandsche Dier kundige Vereeniging, met fiet oog op hare geringe finantiöele middelen, hot van haar plicht reeds nu pogingen in het,werk te stellen tot het byopnbrengen van oen waarborgfonds van ƒ2000/-*w»lk' fonds alleen dim zal worden aangesprokeó^-wanneer de hierboven bedoelde bijdragen onverhoopt te kort mochten schieten. De hseren F A. Jentink, M. C. Dekhuyzon, R. Horst, Th. W. Van Lidlh de Joude, A. P. M. Van Oordt, C. L. Reuvens on F. De Stoppelaar alhier doen daarom een beroep op de mede werking onzer stadgenootenzy doen dit zonder schroom, daar zy veler belangstelling in de wetenschappelyko beweging van onzen tyd kennen en zich er van overtuigd houden, dat oen goed geregeld Zoölogisch Congres niet alleen zal strekken tot oer van ons land, maar bovenal tot handhaving van don aloudon weten- schappélykcn roem onzer goede stad Leiden. Uit don pas verschenen 4 Os ten jaargang van het „Adresboek voor den Nederlandschen boekhandel en aanverwante vakken" blykt, dat er hier te lande worden uitgegeven 771 woek- en dagbladen. Te Amsterdam verschenen er 135, te Rot terdam 58, te Groningen 24, te Utrecht 20, te Leiden 19, te Haarlem 17, te Arnhem en Leeuwarden 15, to Dordrecht, 's-Hertogen- boscli, Middelburg en Nymegen 10, en in vole andere plaatsen van 8—1 blad. Het aantal kiezers in de gemeente Hil- legom blykens de vastgestelde kiezerslijsten op den 7den dezer voor de Tweede Kamer der Staten-Generaal, de Provinciale Staten en den Gemeenteraad bedraagt respectievoiyk 360, 360 en 359. De Ryksbydrage in de jaarwedden der onderwyzers over het jaar 1892 voor de ge meente Zoeterwoude bedraagt 101G.66 */o. Het schoolverzuim op de openbare lagere school In de Heerenstraat aldaar in 1893 bedroeg ruim 6 procent en dat op de school in hot dorp 13% procent. Uit 's-Gravenhage schryft men, dd 9 Maart Hare Majesteit de Koningin Regentes bracht gistermiddag, kwart voor drie uren, vergezeld van eene hofdame, een bezoek aan het wees huis van de Luthersche gemeente, aan do Lange Lombardstraat, alhier. Door den president-regent ds. Mausser en de regentossen mevrouw Valkenburg, mevr. Heufke en mej. Van der Held ontvangen in de bestuurskamer, werd Hare Majesteit later het gesticht rondgeleid. Met blijkbare belangstelling bezichtigde de vorstelyko bezoekster de verschillende zalen en informeerde zy by den directeur, den heer Meyer, naar het aantal verpleegden. De kinderen waren, op een drietal zoer kleinen na, allen ter school. Hare Majesteit sprak de kleinen harteiyk toe en interesseerde zich vooral voor een ziek meisje, met wie zy zich geruimen tyd minzaam onderhield. Ook op de vertrekken voor de mannen en vru wen had H. M. voor elk der oudjes een haiteiyk woord. Een uur na aankomst, te ruim halfvier, verliet de hooge bezoekster het gesticht, na vooraf Hare tevredenheid to hebben betuigd eu den directeur ceno aanzienlijke gift te heb bon overhandigd, om de verpleegden te kunnen onthalen. H. M. do Koningin-Regentes ontving gisteravond aan tafel mevrouw douairière baronesse SchlmiDoJpenmnek Vatr der Oye, dame du palais van de Koningin-Regentos; baron Van Heeckeren Van Keil,' kamerheer in buitengowonen dienst, oud-directeur van het Kabinet des Konings; inr. C. J. E. Graaf Van Bylandt, lid van Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland; jhr. Gevserts Van Simons- haven, Hofmaarschalk van wyien Koningin Sophia; de gep. kolonel Simon, adjudant in buitengewonen dienst van H. M. Aan de afdeeling Comptabiliteit by het Departement van Marine zyn een hoofdambte naar en een ambtenaar werkzaam, die mot 1 April a. s. gedurende 40 jiren aan dit Ministerie en in 's lands dienst hun ambt vervullen. Deze aanstaande dienstjubilarissen zijn do hseren: S. Wolfson, referendaris, chef dier afdeeling, en A. L. C. Furnoe, commies. De viorde jaarvergadering van den School raad zal te Utrecht gehouden worden op Woensdag 28 Maart 1894, in het Gebouw voor K. eu W. Behalve de huishoudelyke bezigheden en o. a. do behandeling van het rapport in zake de ondei wyzerssalarissen, komt op de agenda het vQlgende punt van behandeling voor: Van het schoolbestuur te Leiden: Kan' de Schoolraad ook stappen doen tot verkrygiDg van geiykstelling by de wet voor by zondore en openbare scholen? Do Staatscourant van 10 dezer bevat een koninklijk besluit van 26 Febr. jl. tot nadere vaststelling van het formulier voor do aangifte \an de vermogensbelasting. j Het besluit treedt in werking op 1 Meia. s.' Een by het departement van koloniën onl: vangen telegram van den gouverneur-generaal van Nedorlandsch Indiö bevat het bericht, dat na een scherp gevecht de vyandelyke benting Roending, naby Melaboeh (Westkust van Atjeh), genomen is, waarby de vyand een verlies van 20 dooden leed en 2 kanonnen, 30 geweren en 60 blanke wapenen in onzj' handen liet. Onzcrzyds werden de kapitein H. P. Krull en de eerste luitenant F. Schütt gewond, niet zwaar; drie inlandors sneuvelden en 22 mindere militairen, onder wie 12 Europea nen, werden gewond, van wie 4 zwaar. (S.-C) Naar aanleiding van het bericht van het „Vad.", dat het uit goede bron vernomen hoeft, dat er door de Regeering onderhandelingen worden gevoerd over de naasting van de spoorwegen, zegt het „Utr. Dbl." dat het uit minstens even goede bron hieraan kan toevoe gen, dat van dergelyke onderhandelingen niets bekend is. De wethouders der gemeen to Wateringen blyvon volstandig weigeren, het mandaat to teekenen voor den tweeden veldwachter, door den Commissaris uer Koningin ia uo provincie Zuid-Holland benoemd. Ged. Staten van Zuid- Holland hebben daarom een bevelschrift, tot betaling uitgevaardigd. Gisteron heeft een godeelto der Staats commissie voor de drooglegging der Zuiderzeo to 's-Gravenhage eene vergadering gehouden, waarin do werkzaamheden voor de samen stelling van haar rapport zyn aangevangen. Zy hoopt medio April mot hare taak gi-reed te zfln. Over hot Zuiderzee-vraagstuk heoft do heer W. Hovy, te Amstordam, gisteravond oene voordracht in het Nutsgebouw gehouden. Do spreker gaf als zyne meening te kennen, dat de dioogmaking eene weldaad zou zyn voor volk en Staat. Te Bennebroek, tkan3 behoorende tot de parochie Vogelenzang en Berkenrode, zal eene Roomvch Katholieke kerk wordon gebouwd. Do uitgave van het socialistisch weekblad c Voorwaarts" te Arnhem, waarvan Van Emme- nes redacteur was, is tydoiyk gestaakt. Te Zand voort Bad zullen voortaan van wege den Protestantenbond ochtend godsdienst oefeningen gehouden wordon, terwyi pogingen worden godaan om ook English Church-services te verkrygen. Voor de inrichting van Pastoor Kneipp's watergeneeswyzo, die achter „Villa Maris" zal verryzen, zyn do toekeningen gereed. By besluit van den minister van binnen landsche zaken is thans bepaald dat de te Naarden bestaande ryks normaalschool met 1 April naar Hilversum zal overgepl. worden. Tevens zal aan deze school eeno voorberei dingsklasse worden verbonden. 3) Ethol Moore zag blozend het bloemgeschenk en keek verwonderd om zich hoen; maar er was niemand te zien. Do prins hurkte achter een dichten struik. Ethel nam do rozen, ademde haren zoeten geur in en stak zo in hare blouse. Don volgenden avond stelde by zich over do haag heen, die gelukkig openingen had, als buurman voor; den derden avond zat by by baar op de bank. Ü9 vader stoorde hen niet, hy zat 's avonds by zyne boekende moeder was al meer dan tien jaren dood. Ethel was alleen en zoo een zaam opgegVcroia! Van de wereld en hare verleiding kende zy weinig, maar zy was byna negentien jaar oud geworden en gevoelde een groot, sterk verlangen naar een medegevoelend hart. Nu was de prins barer droomon daar, de sprookjesprins, waarvan elke meisjesziel eenmaal droomt in do lento van haar léven. Dat was niet de houterige, jonge vicaris uit h6t naburige dorp, die zyn strookleurig haar zoo glad kamde en haar met zijne waterige oogen zoo nietszeggend aanstaarde; dat was niet do neef uit Nieuw-York, die elk jaar eenmaal kwam en die zulk eene vulgaire taal voerde; dat was een meester in do kunst van beminnen, die voor haar knielde en hare witte handen ku3te en haar met zyne donkere oogen betooverde. Ethel verzonk in den roes der eerste vurige nefde. Plotseling en geweldig had do harts tocht voor den schoonen man baar over weldigd. Voor den prins was het beeld van Annie Mac Laurie geheel verbleekt; hy las hare brieven nauwelyks nog. Maar hij had hot gold der Mac Lauries noodig. Wakend, plannen beramend, lag hy lange nachten op zyne peluw. Hy moest Annie trouwen, want alles hing van het gcud af. Maar hy wilde ook Eikei Muoio bezitten. Wat te doon? Wat te doen? Een verschrikke'yk plan ontkiemdo in zyn brein en nam weldra vasten vorm aan. Onder kussen ou liefkoozingen ontnam by Ethel op zekeren dag haren zilveren armband, waaraan een medaillon hing, dat hot portret van Ethels moeder bevatte. Het was de eerste stap tot volvoering van zyn planl III. De keuze der uitrusting was eindeiyk ge schied. Moeder en doctiter Mac Laurie, die, tot greote tevredenheid der Parflsche magazyn- houders, het geld niet gespaard hadden, waren te LoDden teruggekeerd. De prins, koffdyk en galant, had haar reeds te Dover afgehaald en naar de stad vergezeld. Het was in het laatst van Augustus. Den lOden September zou het huwelyk en op denzelfden dag het vertrek naar Washington plaats hebben. Mevrouw Mac Laurie was ongesteld naar Parys gegaanziekelijker dan ooit keerde zy terug. Er was geen oogenblik sprake van, dat i zy de jonggehuwden naar Amerika kon ver gezellen en te Washington by haro kindoren bare toekomstige woning kon opalaan. „Daar je moeder niet met ons wil gaan, moeten wy op andere wyze voor haar zorgen, Ar.nie," merkte de prins by eene geschikte gelegenheid op; „ook als wy in Amerika zyn. Je moeder heeft doktors genoeg, ook aan bedienden heeft zy geen gebrek en de huis bewaarder is, naar 't schynt, betrouwbaar ge noeg. Maar aan convorsatio en afwisseling ontbreekt hot haar; zy moet zich iels laten voorlezon; zy moet oen jong moisjo in huis nemen, dat haar opbeurt. Heb je iemaud onder jo kennissen of familie, Annie?" Er werd nagedacht en geschreven en ein- delyk werd ook dit punt tot tevredenheid van mevrouw Mac Laurie geregeld. Tegen hare dochter was de ryko vrouw dikwijls barsch en ruw opgetreden, maar door den prins, tot wiGu zy met zekeren ooi i i i .y»zag, liot zij zich leiden. Eene verre bloedverwante van den heer Mac Laurie zaliger werd in Schotland opgedieptby een groot salaris liet deze zich bewegen, in dienst van de ryke vrouw te treden. Ter begeleiding van het joDge paar was de lyfkuecht Carlo, de getrouwe, bestemd en een „Fransch" kamermeisje, dat haar Fransch precies uitsprak als Annie Mac Laurie, dus zeker eene geboren Londenscbo was. Dit kamermeisje verecbeen merkwaardlger- wys niet en was in 't geheel niet meer te vinden de prins had haar namelijk met eene behoorlyke schadevergoeding beimeiyk naar Bristol gezonden. Dat vermoedde natuur lijk niemand. In het laatste oogenblik werd dus nog een moisje geëngageerd oh naar Liverpool vooruitgezondeamaar merkwaar dig ook zy kwam niet. Zoo bleef dus Carlo als eeuige bediende over. To Washington zou daarin wel kunnen worden voorzien, meende Cerini, en op do korte reis zouden zy zich wel behelpen. Daarmee stelden moeder en dochter zich gerust. De prins bracht zyne avonden zelden by zyne bruid door, «doch dit viel mot op, want de vrouwen hadden by den beperkten tyd nog veel to doen, te bespreken, to koopen eu in to pakken. Byna eiken avond reed Cerini naar zyne Ethel, met wie hy, evenals met Annie Mac Laurie, alios zorgvuldig af sprak, want Echel had besloten, hom al3 zyne vrouw te volgen. Ethel zou hem, zooveel mogeiyk vermomd en gesluierd, aan een oenigszins afgelegen station wachten; voor een Londensch rytuig, dat haar daarheen kon r•railgen, wilde Carlo zorgen. Had de prin3 Annio allerlei onwaaihsdtn verteld, om haar in zekerheid to wiegen, ook tegenover Ethel spaardo hy goeno uitvluchton en leugens. En Ethel geloofde hem zoo gaarne! Zy wist dat haar vader met zyne strenge opvattingen nimmer in het huwelyk met den vreemdeling zou toestemmen; zoo had zy zich aan de gedachte, geschaakt te wordon, langzamer hand gewend. Hoe romantisch door een wezenlyken priü3 geschaakt te worden 1 Voor bagage behoefde Ethel niet te zorgen; die zou, naar de prins verzekerde, naar Liverpool vooruitgezonden wordon. Om geen argwaan te wekken, zou zy niets uit het vaderlijke huis meenomen, geen mantel, geen linnen; voor het uitzet was reeds gezorgd, en direct na de aankomst in Amerika zou hot huwelyk voltrokken worden. Daar koa men, meende de prins, ook zonder spieren en formaliteiten in den echt voreenigd worden en de vader zou later stellig vorgeven, als hy het geluk zynor kinderen zag. De huwo yksdag kwam. Van een feestmaal was afgezien, vooral ook omdat de gezond heidstoestand van mevrouw Mac Laurie er niet beter op was geworden. Daarentegen was de tocht naar de kerk prachtig en do koatumes boantwooruden volkomen aan den rykdom dor Mac Lauries. Prins Luigi, do oudere broader, had, waarschijnlijk om zuinig- heidamotieven, geweigerd te komen, voor gevende, dat zyne gemalin ziek was; in zyno plaats gaf do Italiaansche gezant naar Engelsch gebruik de bruid weg, en de getuige yan den prins was de markies van Quoensbyry, die veiplichtingen tegenover Cerini had. Mevrouw Mac Laurie had do bruidsmeisjes uit haro kennissen gekozen en op eigen kosten prachtig laten kleeden. Het waren ovenwei zeor gewone en huisbakkon gezichten, dio zeer aan do vroogore verhoudingon der Mac Lauries herinnerden en don hoogadeiiyken ooggetuigen een heimelyken glimlach ont lokten. Prins Luigi had oen wel is waar goedkoop, maar byzonder smaakvol huweiyks- gescbonk gezonden, en een lang felicitatie- telegram, dat mevrouw Mac Laurie met byzon- deron yver bestudeerde. Zy kende wel geen Italiaansch, maar het telegram kwam toch van den voornamen bloedverwant! (Wordt vervolgd

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1894 | | pagina 1