N«. 10446.
Maandag 12 Maart.
A0. 1894!.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
jKikeriki.
Leiden, '.0 Maart.
Feuilleton.
CERINI'S GEHEIM.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden
Franco per post
Afzonderlijke Nommors
f 1.10.
1-40.
0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van l-'6 regels 1.05. Iedere rogel moer 0.17Grootero
letters naar plaatsruimte. Voor het incasseeren bulten do stad
wordt f 0.05 berekend.
Eerste Blad.
Aan de Abonné's daarop, wordt bij dit
noiamer verzonden No. 25 van Kikeriki.
Na ingewonnen advies van de Commissie
van Fabricage en van den Gemeente-Archivaris
deelen B. en "VVs. den gemeenteraad mede dat
er dezerzijds bezwaar bestaat tegen de inwil
liging van het verzoek van J. B. Hoogeveen,
om het voormalig kruithuis aan den Vestwal
tusschen de Zydgracht en de Doezastraat, voor
zyne rekening te mogen doen af brekeu tegen
hot genot van de afbraak.
In de eerste plaats, zeggen B. en Ws., heeft
het gebouwtje uit een historisch oogpunt
waarde. Hot is de laatst overgeblevene van
de veertig torens, die oudtyds met de muren,
die ze onderling vertonden, do stad beveiligden.
Draagt deze de inscriptie „Dits Oistenryck",
verderop naar de voormalige Koepoortsgracht
toe ctond do toren „Bourgondië", in onzen
t\Jd gesloopt, aan het einde der Zydgracht het
gHuis te Brom", enz.
Het zoude voorzeker zyn te betreuren indien
deze eerbiedwaardige getuige van het beleg
van 1574 zonder gebiedende noodzakelijkheid
werd afgebroken, te meer, nu tolken jare de
herinnering aan het beleg feestelijk wordt
lovendig gehouden.
Verder vordert het gebouwtje weinig onder
houd en kan hot zonder belangrijke uitgaven
voortdurond in goeden staat worden gehouden.
Bovendien bestaat de mogelijkheid, dat het
gebouwtje voor een of ander doeleinde voor
gemeentelijken dienst moet worden in ge
bruik genomen.
B. en "Ws. geven dus op grond van een
en ander in overweging afwyzuhd op bet
verzoek te beschikken.
In de gemeenteraadszlting fan 17 Mei
1888 werd wijziging gebracht in de heffing
van eene belasting voor plaatsen op de onder
scheidene markten of elders, bepaaldelijk wat
betreft hot innemen van ruimte bij gelegen
heid van de kermis.
Do belasting werd alstoen vastgesteld op
0.25 por vierkanten metor of gedeelte daar
van voor de ingenomen ruimte by gelegen
heid van de kermis of jaarmarkt eenmaal ge
heven; voor draaimolens, vélocipöle-tenton en
dergelyke 100; voor schopstoelen, schom
mels en dergelyke 12.50. Sedert is, volgens
B. en Ws., gebleken dat een bedrag van 100
voldoende is voor de gewone draaimolens, met
de hand of door een paard in bewoging ge
bracht, doch veel to laag voor de andere
caroussel8, vélocipède ten'ion,hippoih Omes enz.,
door stoom- of gaskracht machines gedreven,
welke inrichtingen in de laatste jaren eene
belaugryke uitbreiding hebben ondorgaan en
aan de ondernemers aanzienlyke winsten op
leveren.
Met het oog op het buitengewoon druk
bezoek, waarin de ondernemers van de inrich
tingen laatst oedoeld, welke door stoom- of
gaskrachtmacbines worden gedreven, zich
mogen verheugen, en do grooto finantiöele
voordeelen, aan de exploitatie daarvan ver
bonden, is het B. en Ws. voorgokomen dat
eene heffing van 500 voor den geheelen
duur der kermis voor dusdanige inrichtingen
niet to hoog kan worden geacht, en dat by
vaststelling van dat bedrag eene billijke ver
houding ontstaat met het bedrag, dat voor
gewone draaimolens wordt betaald. Twee
ondernemers van etoomdraaimolens hebbon
zich dan ook reeds bereid verklaart 500 elk
te betalen, wanneer hun ceno standplaats op
de aanstaande kermis wordt vorloend.
Vermits in den regel do kermis door twee
stoomdraaimolons wordt bezocht, zoude de
opbrengst dor kormisgoldon met 800 ver
meerderen, en blyft het te heffen bedrag wegens
marktgelden nog verre boneden hetgeen door
de gemeente in het belang van do markten
wordt uitgegeven.
B. en Ws. vorwyzon wat dit punt betreft
naar hun rapport van 19 April 1888. Daaruit
blykt dat de opbrengst van de standplaatsen
by gelegenheid van de kermis over de jaren
187787 gemiddeld per jaar hoeft bedragen
992.92 en van de marktgelden in hot alge
meen gedurende die jaren ƒ7982.74 rimid
deld per jaar. Gedurende do jaren 1888 tot
oh met 1893 was do opbrengst der kermis
gelden totaal 11,280.10, d. i. gemiddeld per
jaar 1880, en van de marktgelden in hot
algemeen, totaal ƒ54,897.70, d. i. gomiddold
per jaar 9149 60.
De uitgaven ter zake van de markten wer
den destyds geschat op 8000 a ƒ9000, waar by
nog gevoegd moet wordon do bezoldiging van
het personeel.
In verband daarmede en mot de sedert uit
gevoerde werken kunnen de uitgaven geraamd
worden op ƒ10,400, als f 0000 voor rente en
aflossing van do voor buitengewone werken
opgenojnon- gelden, 1840 JïlibrieagekosteD,
/'2100 bezoldigingen en f 460 drukwerk enz.
Uit oen on ander blykt d*t ty. aannonwng
van do voorgestelde verhooging der belasting
voor do stoomdraairaolens, het te heffen be
drag blijft beneden de door de gemeente tor
zake gedaan wordende uitgaven en alzoo het
bepaalde by art. 254 der Gemeentewet behoor-
lyk wordt in acht genomen.
Overigens wordon geeno andere wijzigingen
in de betrekkelyko Verordeningen dan do
boven medegedeelde door B. en Ws. noodig
geacht, op grond waarvan zy den gemeente
raad in overweging geven art. 6 van het
Raadsbesluit van 17 Mei 1888, rog6lende do
heffing eener belasting voor plaatsen op do
onderschaidone markten of elders te Leiden,
goedgekeurd by Kon. besluit van 16 Juni 1888,
als volgt te wyzigen:
„By gelegenheid van de kermis of jaar
markt, wordt voor de iugonomon ruimte par
vierkanten meter of gedeulte daarvan ton maal
geheven 0.25; voor stoomdraaimolons, stoom-
vélocipède tenten en dergelyke, waaronder alle
dusdanige inrichtingen worden begrepen die
door motoren worden voortbewogen, onver
schillig welke de aard dier motoren ook zyn
moge, f 500; voor do overige draaimolens,
vélocipède tenten en dergelyke 100, on voor
schopstoelen, schommels en dergelyke f 12.50"
en de Verordening op de invordering van de
belasting voor plaatsen op de onderscheidene
markten of elders van dezelfde dagtoekening
onvoranderd vast te stollen.
De minister van binnenlandsche zaken
heeft aan den heor J. Waller Zepor, op zyn
verzoek, eervol ontslag verleend als assistent
in het ziekenhuis aan de Ryks universiteit
alhier en den heer M. H. Knoch, voor bet
tjjdvak va.n 10 Maart tot 31 Doe. 1894, als
zoodanig benoemd.
Op het in Augustus 1S92 te Moskou
vergaderde Internationale Zoölogisch Congres
werd Leiden aangewezen als de plaats, waar
men wenschte, dat in 1895 het 3de Congres
zoude gehouden worden.
Eenigo Nederlandsche Zoölogen, hoewol zich
de moeiiykheden, aan de uitvoering van dit
besluit verbonden, niet ontveinzende, meenden
dat men dit beroep op de Nederlandsche gast
vrijheid niet van qo hand mocht wijzenzy
maakten mitsdien de zaak aanhangig by e'e
Nederlandscho Dierkundige Vereeniging, die
in haro buitengewone huishoudelyke Verga
dcring, d. d. 23 Maart 1893, besloot zich met
de regeling van het Congres te belasten.
Reeds heeft het Bestuur dier Vereeniging
voor do voorloopigo werkzaamheden eene
subsidie van do Nederlandsche Regoering ont
vangen en vleit zich te zijnor tyd van die zyde
ceno belangrijke ondersteuning te mogen te
gemoet zien.
Ook Hare Majesteiten de Koningin en de
Koningin-Regentes hebben voorwaardeiyk aan
zienlijke giften voor de ontvangst der Congres
leden toegezegd.
Desniettemin acht de Nederlandsche Dier
kundige Vereeniging, met fiet oog op hare
geringe finantiöele middelen, hot van haar plicht
reeds nu pogingen in het,werk te stellen tot
het byopnbrengen van oen waarborgfonds van
ƒ2000/-*w»lk' fonds alleen dim zal worden
aangesprokeó^-wanneer de hierboven bedoelde
bijdragen onverhoopt te kort mochten schieten.
De hseren F A. Jentink, M. C. Dekhuyzon,
R. Horst, Th. W. Van Lidlh de Joude, A. P.
M. Van Oordt, C. L. Reuvens on F. De Stoppelaar
alhier doen daarom een beroep op de mede
werking onzer stadgenootenzy doen dit
zonder schroom, daar zy veler belangstelling
in de wetenschappelyko beweging van onzen
tyd kennen en zich er van overtuigd houden,
dat oen goed geregeld Zoölogisch Congres niet
alleen zal strekken tot oer van ons land, maar
bovenal tot handhaving van don aloudon weten-
schappélykcn roem onzer goede stad Leiden.
Uit don pas verschenen 4 Os ten jaargang
van het „Adresboek voor den Nederlandschen
boekhandel en aanverwante vakken" blykt,
dat er hier te lande worden uitgegeven 771
woek- en dagbladen.
Te Amsterdam verschenen er 135, te Rot
terdam 58, te Groningen 24, te Utrecht 20,
te Leiden 19, te Haarlem 17, te Arnhem en
Leeuwarden 15, to Dordrecht, 's-Hertogen-
boscli, Middelburg en Nymegen 10, en in vole
andere plaatsen van 8—1 blad.
Het aantal kiezers in de gemeente Hil-
legom blykens de vastgestelde kiezerslijsten
op den 7den dezer voor de Tweede Kamer
der Staten-Generaal, de Provinciale Staten en
den Gemeenteraad bedraagt respectievoiyk 360,
360 en 359.
De Ryksbydrage in de jaarwedden der
onderwyzers over het jaar 1892 voor de ge
meente Zoeterwoude bedraagt 101G.66 */o.
Het schoolverzuim op de openbare lagere
school In de Heerenstraat aldaar in 1893
bedroeg ruim 6 procent en dat op de school
in hot dorp 13% procent.
Uit 's-Gravenhage schryft men, dd 9 Maart
Hare Majesteit de Koningin Regentes bracht
gistermiddag, kwart voor drie uren, vergezeld
van eene hofdame, een bezoek aan het wees
huis van de Luthersche gemeente, aan do
Lange Lombardstraat, alhier.
Door den president-regent ds. Mausser en
de regentossen mevrouw Valkenburg, mevr.
Heufke en mej. Van der Held ontvangen in
de bestuurskamer, werd Hare Majesteit later
het gesticht rondgeleid.
Met blijkbare belangstelling bezichtigde
de vorstelyko bezoekster de verschillende
zalen en informeerde zy by den directeur,
den heer Meyer, naar het aantal verpleegden.
De kinderen waren, op een drietal zoer kleinen
na, allen ter school. Hare Majesteit sprak de
kleinen harteiyk toe en interesseerde zich
vooral voor een ziek meisje, met wie zy zich
geruimen tyd minzaam onderhield. Ook op
de vertrekken voor de mannen en vru wen
had H. M. voor elk der oudjes een haiteiyk
woord.
Een uur na aankomst, te ruim halfvier,
verliet de hooge bezoekster het gesticht, na
vooraf Hare tevredenheid to hebben betuigd
eu den directeur ceno aanzienlijke gift te heb
bon overhandigd, om de verpleegden te kunnen
onthalen.
H. M. do Koningin-Regentes ontving
gisteravond aan tafel mevrouw douairière
baronesse SchlmiDoJpenmnek Vatr der Oye,
dame du palais van de Koningin-Regentos;
baron Van Heeckeren Van Keil,' kamerheer
in buitengowonen dienst, oud-directeur van
het Kabinet des Konings; inr. C. J. E. Graaf
Van Bylandt, lid van Gedeputeerde Staten
van Zuid-Holland; jhr. Gevserts Van Simons-
haven, Hofmaarschalk van wyien Koningin
Sophia; de gep. kolonel Simon, adjudant in
buitengewonen dienst van H. M.
Aan de afdeeling Comptabiliteit by het
Departement van Marine zyn een hoofdambte
naar en een ambtenaar werkzaam, die mot
1 April a. s. gedurende 40 jiren aan dit
Ministerie en in 's lands dienst hun ambt
vervullen.
Deze aanstaande dienstjubilarissen zijn do
hseren: S. Wolfson, referendaris, chef dier
afdeeling, en A. L. C. Furnoe, commies.
De viorde jaarvergadering van den School
raad zal te Utrecht gehouden worden op
Woensdag 28 Maart 1894, in het Gebouw
voor K. eu W.
Behalve de huishoudelyke bezigheden en o. a.
do behandeling van het rapport in zake de
ondei wyzerssalarissen, komt op de agenda
het vQlgende punt van behandeling voor:
Van het schoolbestuur te Leiden: Kan'
de Schoolraad ook stappen doen tot verkrygiDg
van geiykstelling by de wet voor by zondore
en openbare scholen?
Do Staatscourant van 10 dezer bevat
een koninklijk besluit van 26 Febr. jl. tot
nadere vaststelling van het formulier voor do
aangifte \an de vermogensbelasting. j
Het besluit treedt in werking op 1 Meia. s.'
Een by het departement van koloniën onl:
vangen telegram van den gouverneur-generaal
van Nedorlandsch Indiö bevat het bericht, dat
na een scherp gevecht de vyandelyke benting
Roending, naby Melaboeh (Westkust van
Atjeh), genomen is, waarby de vyand een
verlies van 20 dooden leed en 2 kanonnen,
30 geweren en 60 blanke wapenen in onzj'
handen liet. Onzcrzyds werden de kapitein
H. P. Krull en de eerste luitenant F. Schütt
gewond, niet zwaar; drie inlandors sneuvelden
en 22 mindere militairen, onder wie 12 Europea
nen, werden gewond, van wie 4 zwaar. (S.-C)
Naar aanleiding van het bericht van het
„Vad.", dat het uit goede bron vernomen hoeft,
dat er door de Regeering onderhandelingen
worden gevoerd over de naasting van de
spoorwegen, zegt het „Utr. Dbl." dat het uit
minstens even goede bron hieraan kan toevoe
gen, dat van dergelyke onderhandelingen niets
bekend is.
De wethouders der gemeen to Wateringen
blyvon volstandig weigeren, het mandaat to
teekenen voor den tweeden veldwachter, door
den Commissaris uer Koningin ia uo provincie
Zuid-Holland benoemd. Ged. Staten van Zuid-
Holland hebben daarom een bevelschrift, tot
betaling uitgevaardigd.
Gisteron heeft een godeelto der Staats
commissie voor de drooglegging der Zuiderzeo
to 's-Gravenhage eene vergadering gehouden,
waarin do werkzaamheden voor de samen
stelling van haar rapport zyn aangevangen.
Zy hoopt medio April mot hare taak gi-reed
te zfln.
Over hot Zuiderzee-vraagstuk heoft do heer
W. Hovy, te Amstordam, gisteravond oene
voordracht in het Nutsgebouw gehouden. Do
spreker gaf als zyne meening te kennen, dat
de dioogmaking eene weldaad zou zyn voor
volk en Staat.
Te Bennebroek, tkan3 behoorende tot de
parochie Vogelenzang en Berkenrode, zal eene
Roomvch Katholieke kerk wordon gebouwd.
Do uitgave van het socialistisch weekblad
c Voorwaarts" te Arnhem, waarvan Van Emme-
nes redacteur was, is tydoiyk gestaakt.
Te Zand voort Bad zullen voortaan van
wege den Protestantenbond ochtend godsdienst
oefeningen gehouden wordon, terwyi pogingen
worden godaan om ook English Church-services
te verkrygen.
Voor de inrichting van Pastoor Kneipp's
watergeneeswyzo, die achter „Villa Maris" zal
verryzen, zyn do toekeningen gereed.
By besluit van den minister van binnen
landsche zaken is thans bepaald dat de te
Naarden bestaande ryks normaalschool met
1 April naar Hilversum zal overgepl. worden.
Tevens zal aan deze school eeno voorberei
dingsklasse worden verbonden.
3)
Ethol Moore zag blozend het bloemgeschenk
en keek verwonderd om zich hoen; maar er
was niemand te zien. Do prins hurkte achter
een dichten struik. Ethel nam do rozen,
ademde haren zoeten geur in en stak zo in
hare blouse. Don volgenden avond stelde by
zich over do haag heen, die gelukkig openingen
had, als buurman voor; den derden avond
zat by by baar op de bank.
Ü9 vader stoorde hen niet, hy zat 's avonds
by zyne boekende moeder was al meer dan
tien jaren dood. Ethel was alleen en zoo een
zaam opgegVcroia! Van de wereld en hare
verleiding kende zy weinig, maar zy was byna
negentien jaar oud geworden en gevoelde een
groot, sterk verlangen naar een medegevoelend
hart. Nu was de prins barer droomon daar,
de sprookjesprins, waarvan elke meisjesziel
eenmaal droomt in do lento van haar léven.
Dat was niet de houterige, jonge vicaris uit
h6t naburige dorp, die zyn strookleurig haar
zoo glad kamde en haar met zijne waterige
oogen zoo nietszeggend aanstaarde; dat was
niet do neef uit Nieuw-York, die elk jaar
eenmaal kwam en die zulk eene vulgaire taal
voerde; dat was een meester in do kunst van
beminnen, die voor haar knielde en hare witte
handen ku3te en haar met zyne donkere
oogen betooverde.
Ethel verzonk in den roes der eerste vurige
nefde. Plotseling en geweldig had do harts
tocht voor den schoonen man baar over
weldigd.
Voor den prins was het beeld van Annie
Mac Laurie geheel verbleekt; hy las hare
brieven nauwelyks nog. Maar hij had hot gold
der Mac Lauries noodig. Wakend, plannen
beramend, lag hy lange nachten op zyne peluw.
Hy moest Annie trouwen, want alles hing van
het gcud af. Maar hy wilde ook Eikei Muoio
bezitten. Wat te doon? Wat te doen?
Een verschrikke'yk plan ontkiemdo in zyn
brein en nam weldra vasten vorm aan.
Onder kussen ou liefkoozingen ontnam by
Ethel op zekeren dag haren zilveren armband,
waaraan een medaillon hing, dat hot portret
van Ethels moeder bevatte.
Het was de eerste stap tot volvoering van
zyn planl
III.
De keuze der uitrusting was eindeiyk ge
schied. Moeder en doctiter Mac Laurie, die, tot
greote tevredenheid der Parflsche magazyn-
houders, het geld niet gespaard hadden, waren
te LoDden teruggekeerd. De prins, koffdyk
en galant, had haar reeds te Dover afgehaald
en naar de stad vergezeld. Het was in het
laatst van Augustus. Den lOden September
zou het huwelyk en op denzelfden dag het
vertrek naar Washington plaats hebben.
Mevrouw Mac Laurie was ongesteld naar
Parys gegaanziekelijker dan ooit keerde zy
terug. Er was geen oogenblik sprake van, dat
i zy de jonggehuwden naar Amerika kon ver
gezellen en te Washington by haro kindoren
bare toekomstige woning kon opalaan.
„Daar je moeder niet met ons wil gaan,
moeten wy op andere wyze voor haar zorgen,
Ar.nie," merkte de prins by eene geschikte
gelegenheid op; „ook als wy in Amerika zyn.
Je moeder heeft doktors genoeg, ook aan
bedienden heeft zy geen gebrek en de huis
bewaarder is, naar 't schynt, betrouwbaar ge
noeg. Maar aan convorsatio en afwisseling
ontbreekt hot haar; zy moet zich iels laten
voorlezon; zy moet oen jong moisjo in huis
nemen, dat haar opbeurt. Heb je iemaud
onder jo kennissen of familie, Annie?"
Er werd nagedacht en geschreven en ein-
delyk werd ook dit punt tot tevredenheid
van mevrouw Mac Laurie geregeld. Tegen
hare dochter was de ryko vrouw dikwijls
barsch en ruw opgetreden, maar door den
prins, tot wiGu zy met zekeren ooi i i i .y»zag,
liot zij zich leiden. Eene verre bloedverwante
van den heer Mac Laurie zaliger werd in
Schotland opgedieptby een groot salaris liet
deze zich bewegen, in dienst van de ryke
vrouw te treden.
Ter begeleiding van het joDge paar was
de lyfkuecht Carlo, de getrouwe, bestemd
en een „Fransch" kamermeisje, dat haar
Fransch precies uitsprak als Annie Mac Laurie,
dus zeker eene geboren Londenscbo was.
Dit kamermeisje verecbeen merkwaardlger-
wys niet en was in 't geheel niet meer te
vinden de prins had haar namelijk met
eene behoorlyke schadevergoeding beimeiyk
naar Bristol gezonden. Dat vermoedde natuur
lijk niemand. In het laatste oogenblik werd
dus nog een moisje geëngageerd oh naar
Liverpool vooruitgezondeamaar merkwaar
dig ook zy kwam niet. Zoo bleef dus Carlo
als eeuige bediende over. To Washington zou
daarin wel kunnen worden voorzien, meende
Cerini, en op do korte reis zouden zy zich
wel behelpen. Daarmee stelden moeder en
dochter zich gerust.
De prins bracht zyne avonden zelden by
zyne bruid door, «doch dit viel mot op, want
de vrouwen hadden by den beperkten tyd
nog veel to doen, te bespreken, to koopen
eu in to pakken. Byna eiken avond reed
Cerini naar zyne Ethel, met wie hy, evenals
met Annie Mac Laurie, alios zorgvuldig af
sprak, want Echel had besloten, hom al3 zyne
vrouw te volgen. Ethel zou hem, zooveel
mogeiyk vermomd en gesluierd, aan een
oenigszins afgelegen station wachten; voor
een Londensch rytuig, dat haar daarheen kon
r•railgen, wilde Carlo zorgen. Had de prin3
Annio allerlei onwaaihsdtn verteld, om haar
in zekerheid to wiegen, ook tegenover Ethel
spaardo hy goeno uitvluchton en leugens.
En Ethel geloofde hem zoo gaarne! Zy wist
dat haar vader met zyne strenge opvattingen
nimmer in het huwelyk met den vreemdeling
zou toestemmen; zoo had zy zich aan de
gedachte, geschaakt te wordon, langzamer
hand gewend. Hoe romantisch door een
wezenlyken priü3 geschaakt te worden 1
Voor bagage behoefde Ethel niet te zorgen;
die zou, naar de prins verzekerde, naar
Liverpool vooruitgezonden wordon. Om geen
argwaan te wekken, zou zy niets uit het
vaderlijke huis meenomen, geen mantel, geen
linnen; voor het uitzet was reeds gezorgd,
en direct na de aankomst in Amerika zou
hot huwelyk voltrokken worden. Daar koa
men, meende de prins, ook zonder spieren
en formaliteiten in den echt voreenigd worden
en de vader zou later stellig vorgeven, als
hy het geluk zynor kinderen zag.
De huwo yksdag kwam. Van een feestmaal
was afgezien, vooral ook omdat de gezond
heidstoestand van mevrouw Mac Laurie er
niet beter op was geworden. Daarentegen
was de tocht naar de kerk prachtig en do
koatumes boantwooruden volkomen aan den
rykdom dor Mac Lauries. Prins Luigi, do
oudere broader, had, waarschijnlijk om zuinig-
heidamotieven, geweigerd te komen, voor
gevende, dat zyne gemalin ziek was; in zyno
plaats gaf do Italiaansche gezant naar Engelsch
gebruik de bruid weg, en de getuige yan
den prins was de markies van Quoensbyry,
die veiplichtingen tegenover Cerini had.
Mevrouw Mac Laurie had do bruidsmeisjes
uit haro kennissen gekozen en op eigen kosten
prachtig laten kleeden. Het waren ovenwei
zeor gewone en huisbakkon gezichten, dio
zeer aan do vroogore verhoudingon der Mac
Lauries herinnerden en don hoogadeiiyken
ooggetuigen een heimelyken glimlach ont
lokten. Prins Luigi had oen wel is waar
goedkoop, maar byzonder smaakvol huweiyks-
gescbonk gezonden, en een lang felicitatie-
telegram, dat mevrouw Mac Laurie met byzon-
deron yver bestudeerde. Zy kende wel geen
Italiaansch, maar het telegram kwam toch
van den voornamen bloedverwant!
(Wordt vervolgd