Feuilleton.
DE KAPITEINE.
van 't radicale middel, ga men inmiddels
reeds vooruit.
De voorzitter, die de vergadering had ge
opend met den wensch, dat de Tweede Kamor
de aanhangige kiesrecht voorstellen mocht
aannemen, sloot haar met een woord van
dank tot den spreker, die zyn onderwerp
op zoo duidelijke en onderhoudende wijze had
behandeld.
De samenkomst was vrij goed bezocht
na de pauze echter kwamen dezen en genen,
die de zaal verlaton hadden, niet meer terug.
Bij het uitgaan was aan de deur gelogen-
heid om te offeren voor het ondersteunings
fonds van den Bond.
BUITENLAND.
Frankrijk.
Te Parijs blijven de praatjes aanhouden
over hetgeen te Kopenhagen is geschied met
kapitein De Beauchamp, die, naar het heet,
volgens opdracht van president Oarnot, do
bemiddeling inriep der Orleanistiscbe prinses
Waldemar tot bevestiging der goedo betrek-
ingon tusschon Frankrijk en Rusland.
De „Figaro" brengt nu ook don oud-minister
van bultenlandscho zaken Flourens in het
vuur, die zïch niet gunstig uitlaat over de
verrichtingen van president Carnot in zako
de leiding der buitenlandscbe politiek.
Bovendien werd hot gerucht verspreid, dat
ook do Engelsche gezant te Parijs, lord
Dufferin, by de zaak was betrokken, in die
mate zelfs, dat de Fransche regeering het
noodig oordeelde diens terugroeping te Londen
aan te vragen. Onmiddellijk haastto de heer
Casimler Pórier zich tenminste de onwaarheid
van dit gerucht bekend te maken.
Wat er Inderdaad aan is van de overige
praatjes, welke over dit geval nog steods do
ronde doen, is tot dusver nog niet gebleken.
Naar de „Gaulois" verzekert, heeft lord
Dufferin op het ministerie van buitenlandscho
zaken zjjn leedwezen laten betuigen, dat de
waardigheid der vertegenwoordigers van do
vreemde mogendheden in Frankrijk niet beter
beschermd wordt tegen de stelselmatige aan
vallen van kwaadsprekendheid en laster.
Qraaf d'Haussonvillo zendt aan de „Fi
garo" een brief, waarin hij het bericht
omtrent do bezuiniging in de royalistische
partij tegenspreekt. In het bijzonder noemt
Ml het onjuist, dat de graaf van Parijs de
subsidie aan verschillende plaatselijke bladen
iou ingetrokken hebben en dat de „Soleildu
Midi" zou ophouden te verschijnen.
De „royalist", die aan de „Figaro" het
artikel in quaestle gezonden had, houdt zijne
beweringen staande. Volgens dezen zegsman
bedroeg de subsidie, welke sommige bladen
genoten, van Ö00 tot 90,000 franken per jaar.
Ondanks de Mi-Carême heeft de politie
te Parijs Donderdag hare klopjacht op de
anarchisten voortgezet en er 26 in hechtenis
genomen. Al deze personen werden gephoto-
grafeerd en hunne portretten komen in de
verzameling van den anthropometrischen dienst,
om te gelegener tijd de nasporingen gemak
kelijker to maken. Bij de huiszoekingen word
eene groot© hoeveelheid revolvers, geweren,
dolken en andere wapenen in beslag genomen.
De gevaarlijkste anarchisten zullen vervolgd
worden wegens het deelnemen aan eene
vereeniging van boosdoeners.
Dui tsehland.
De „Kladderadatsch" heeft eene ernstige
beschuldiging Ingebracht tegen twee hoog
geplaatste ambtenaren, die eerst werden aan-
SM.)
Kneaevicb, die het geheel commandeerde,
had bevolen dat ztyno Waraedyner grens
huiaren zieh ten noorden der plaats in hinder
laag zouden leggen; de Nadasdy-huzaren
zouden den aanval van het noorden beginnen
en 166 den vijand In de hinderlaag jagen.
Plarenoi had gedurende den marscb tien
zjjner dapperste huzaren tot eene afzonderlijke
afde.Ung vereenigd en hun bijzondere maat
regelen voor een bepaald geval voorgeschreven.
7(jf uren baddOD de huzaren gereden en
de morgen begon reeds te krieken, toen de
afdeeling, in de nabijheid van Hartmannadorf
aangekomen, zich overeenkomstig het plan
in twee colonnes verdeelde. Knesevich reed
In een grooten boog om het dorp heen.
Plarenci vatte, om Knesevich tijd to laten,
achter een bosoh post. Van hier kon men
hot dorp eu den daarachter zacht oploopenden,
met akkers bsdekton heuvel goed overzien,
en ook de aan de wegen uitgezette Pruisische
voorposten gadeslaan. Dit waren kleine af-
deelingen van zes a aoht man; hunne paar
den, gezadeld an gepakt, lieteu slaperig de
varmoeldo koppen hangen. De afgereden ruitere
leunden, tevergeefs tegen slaap en vermoeid
heid zloh verzettend, tegen het zadel of lagen
uitgestrekt op de door den dauw bevochtigde
weidevelden. Voor elke groep stond eeno
vedette, een dubbele post. Ook dezen slui
merden half. Hen waande namelijk de Oosten
rijkers uren ver, het terrein veilig. MoellUk
was dus Plarenoi 's taak ntet; de eerstovoor-
poeten etllletjee schadeloos te maken; doch
dtt moest sonder schot geschieden, om do
anderen niet te vroeg te alarmeeren.
Een oude, stoutmoedige huiaar, sonder
wapenen, maar de tot een strik gevlochten
tooragère in de hand, sloop, gebruik makende
■mn alle raogeltjke hooge terrein voor werpen,
dHcwtyle op handen en voeten kruipend, of
■lob als eene slang windend, tot op tien,
geduid onder gefingeerde namen, maar wier
werkolfike namen later werden genoemd. Deze
amb'enaren, baron Von Holstein en do heer
Von Kiderlen-Wachter, de onder-staatssecreta
ris by het departement van buitonlandsche
zaken, werden beschuldigd dat zy zich aan
intriges schuldig hebben gemaakt, waarbij mis
bruik werd gemaakt van de hooge positie,
welke zij beklecden.
Volgens den „Lokal-Anzeiger" heeft nu de
heer Von Holstein twee getuigen gezonden
naar graaf Herbert Von Bismarck, wiens naam
bij deze zaak werd genoemd, ten einde hein
te vragen, of hij de gegevens voor dezen
aanval heeft verschaft, en hem tot een twee
gevecht uit te dagen, indien hjj deze vraag
bevestigend beantwoordde. Het antwoord van
gnüif Herbert luidde echter, dat hy met de
medodeolingen der „Kladderadatsch" niets te
maken had.
De aanneming van hetDuitsch-Russische
handolstractaat kan nu zoo goed als verzekerd
worden beschouwd. Zelfs de „Kreuz Zeitung",
het hoofdorgaan der agrariërs, erkent nu, dat
in den Rijksdag wel eene meerderhoid voor
het tractaat zal worden gevonden.
In eene rede, welke graaf Döhndorff voor
zijne Oost-Prulslsohe kiezers hield, verklaarde
deze afgevaardigde, dat prins Von Bismarck
hem heeft gezegd: „De verwerping van het
tractaat staat gelyk met eene oorlogsverklaring
aan Rusland."
Keizer Wllholm heeft kanselier Caprivi een
bezoek gebracht on den kanselier zijn persoon
lijken dank betuigd voor de voortreffelijko
wijze, waarop hij de handelsstaatkunde der
regeering in den Rijksdag hoeft verdedigd.
Do keizer deelde den kanselier mede dat hy
hem, als biyk zijner waardeering, zijn borst
beeld in marmer ten geschenke zou zenden.
In de Berlijnsche club der landbouwers
zijn ernstige bedenkingen geuit tegen vleesch,
uit Amerika ingevoerd. Wel z\jn er in Amerika
bepalingen omtrent de keuring van vloesch,
doch daarin staat niet vermeld, waarop de
veearts in het bijzonder zijne aandacht moet
vestigen. Een der sprekers deelde o. m. mede,
dat een veearts nooit de ingewanden der ge
slachte dieren te zien kreeg. De bezwaren
golden in hoofdzaak varkensvleesch.
Itailëw
De Italiaansche Kamer heeft gisteren de
discussie over de interpellation omtrent den
staat van beleg op Sicilië gesloten en is daarop
begonnen met de toelichting van de motiën
van orde.
De Romeinsche correspondent van do
„Temps" deelt mede dat zes leden van de
commissie tot beoordeeling van de finantiêele
plannen van den minister Sonnino bekend
zyn als tegenstanders van het hervormings
plan, terwijl de meening van twee leden nog
niet bekond is. Tot dusver zyn nog niet meer
dan deze acht leden benoemd. Over de overige
leden moet nog herstemd worden, omdat geen
hunner de meerderheid verwierf. Volgens den
correspondent is ook de meerderheid der zeven
leden, die nog in herstemming komen, tegen
de voorstellen der regeering.
Pastoor Kneipp, die, zooals men weet,
op het oogenblik Paus Leo XIII behandelt,
heeft verklaard dat Z. H. volgens zijne mee
ning hot einde dezer eeuw zal beleven. Daar
de Paus gisteren zijn 84sten verjaardag vierde,
schijnt pastoor Kneipp er dus niet aan te
twijfelen, of Leo XIII zal eens zijn negontig-
ston verjaardag in goede gezondheid kunnen
vieren.
twaalf passen van de zorglooze vedette. Op
dezen eersten, op Indiaansche wijze voor-
gaanden huzaar volgden nog vier, vyf anderen,
in een grooten boog het voorpostenpiket om
sluitend, terwijl even zoo velen, maar te paard
en do getrokken sabel in de vuist, als rugge
steun gedekt volgden. Zoodra de eersten dicht
genoeg bij de vedette waren, weerklonk een
schril, kort signaal, en een half dozijn met
geoefende hand geworpen strikken vlogen den
niets vermoedenden Pruisischen dragonders om
hoofd of romp. Eer de half slaapdronkenen
tot bezinning kwamen, waren de huzaren
met oenige sprongen genaderd, knevelden en
bonden hen, en namen zonder eenig gedruisch
dezelfde groepoering aan, opdat het naaste
voorpostenpiket geene verandering zou be
speuren.
Deze in den zevenjarigen oorlog door de
Hongaarsche grenstroepen zoo dikwijle en
met succes toegepaste overrompelingsmethode
kon natuurlijk alleen met soldaten uitgevoerd
worden, die als paardenhoeders door jaren
lange oefening op de uitgestrekte Hongaarsche
steppen deze verschrikkelijke handigheid in
het strikken-werpen verkregen hadden.
Op die wjjze waren de eerste en drie vol
gende voorposten overrompeld; toen echter
de overrompelingspatrouille de volgende ve
dette op de beschreven wijze naderde, moest
een der in het hooge riet voortsluipende
huzaren geweldig niezen, welk gedruisch de
aandaohc trok van don pas op post gekomen
dragonder. Wol smoorde de onmiddellijk ge
worpen etrlk het „werdal" van den schild-
wacht, maar de kameraden waren gewaar
schuwd en grepeu naar de wapenen. Nu was
het zaak den geheimen aanslag openlik uit
te voeren; de verborgen huiaren zetten zich
te paard, de als ruggesteun volgende ruiters
gaven bun paarden de sporen, en met hun
wild „Rajta, rajtal" sloegen z|j op de dra
gonders in. Wel waren dezen spoedig on
schadelijk gemaakt, maar tooh kon niet ver
hinderd worden, dat er eenige schoten vielen,
die, als waarschuwingssignaal van post tot
post opgenomen, alles alarmeorden. Nu werd
het op het geheele veld levendig, schoten
«oisrië.
Voor den cursus, welken Elisée Reclus
gisteravond in de vrijmetselaarsloge to Brussel
heeft geopond, waren duizenden aanvragen
om toegangsbewijzen ingekomen, doch slechts
zeven- of achthonderd personon zouden toe
gelaten worden. De studenten hebben aan
gekondigd dat zij zullen zorgen dat er geen
ongeregeldheden voorkomen, waarin de Senaat
der universiteit aanleiding zou kunnen vinden,
om de voordrachton van Reclus te verbieden.
Men verwacht niettemin heftige anti-anarchisti
sche demonstraties indien Reclus te ver gaat
in de uiteenzetting van zijn revolutionnaire
theorieënde politie heeft in allen gevalle de
noodige voorzorgsmaatregelen genomen.
In de zaak der hazardspelen van Ostende
en Blankenberghe heeft het beroepshof van
Gent Woensdag uitspraak gedaan. Al de
aangeklaagden zijn veroordeeld tot straffen
vorschillende van 26 tot 100 fr., voorwaardelijk
voor degenen, die nog voor dergelijke over
tredingen niet veroordeeld werden, onvoor
waardelijk voor de anderen. De spelen blyven
dus verboden.
Het tweede internationale congres ter
bescherming van veroordeelden, verlaten kin
deren, landloopors en krankzinnigen, zal den
26aten Juli te Antwerpen geopend worden.
Oo«tüorljk-Hong.->Ionarohlee
De keizer van Oostenrijk vertoeft bij Mentone,
om, zoo ver dit mogelijk is, van de staats
zorgen uit te rusten. Het spreekt vanzelf, dat
liiJ incognito en zeer stil leeft, doch de president
der republiek heeft hem bij zijne komst op den
Fransohen bodem, dien hi) sedert zijn bezoek
aan de Parijsche tentoonstelling van 1867 niet
had betreden, door den prefect een brief laten
ter hand stellen om hem welkom te heeten
en oprechte vriendschap te betuigen eeno
beleefdheid, die door den keizer dadelijk met
een even beleefd telegram werd beantwoord.
Daarna bracht de keizer een bezoek aan de
ex-keizerin Eugónie, die dicht by het tegen
woordig verbiyf des keizers eene villa bewoont,
maar de byna vergeten, ongelukkige weduwe
van Napoleon III was niet thuis.
De voortvluchtige kassier Adolf Ferles,
die de kas der hoofdstad Weenen met meer
dan 100,000 gulden benadeeld heeft, is dood
gevonden in het Prater, waar hy zich met
een revolverschot van het leven had beroofd.
Het is voorts gobleken dat de man als pre
sident eener vereeniging van oud-stryders
ook die vereeniging voor omstreeks 15,000
gulden heeft benadeeld.
Te Praag is eergisterochtend eene bom
gevonden in het redactiegebouw van het
Ohristeiyk-sociale weekblad „Vecerny Listy,"
dat scherpe artikelen tegen de anarchisten
had geleverd. Trouwens, roeds sedert meer
dan een half jaar had de redacteur van dat
blad brieven ontvangon, waarin hy met
dynamiet-aanslagen bedreigd werd.
De nu gevonden bom bevatte echter geen
dynamiet, doch buskruit in een glazen bol,
omgeven met gips, dat vol spy kers zat. Er
was eene lont aan bevestigd, die aangestoken
was geweest, doch uitgedoofd. Deskundigen
verklaren, dat de bom ongeschikt was om
het gebouw te vernielen, doch wel gevaariyk
voor het leven der voorby gangers, die in dat
gebouw, zynde eene passage, by zonder talryk
plegen te zyn.
In de Kamer van Hongarye, welke nog be
zig is met de behandeling van het wetsontwerp
betreffende do invoering van het burgeriyk
huwelijk, hield gisteren de minister van jus-
knalden, trompetten schetterden, trommels
roffelden en voortvluchtige ruiters snelden
naar het dorp, om de rustende kameraden
van de overrompeling te verwittigen.
De gillende tonen der trompetten en het
geknal der handvuurwapenen hadden ook de
in Hartmannadorf liggende Pruisen uit hunna
rust opgeschrikt en op de vooraf bepaalde
verzamelplaats geroepen. Half gekleed on
dikwyis op ongezadelde paarden vlogen eenige
kleine afdeelingen de plaats uit, terwyi het
grootste deel zich op de heuvels achter het
dorp vereonigde. Tegen dezen kleinen troep
had Plarenci reeds anderhalf eskadron uitge
speeld met het hem nog restende halve oska
dron, plus ongeveer vjjftig ruiters, ging hy
een minstens even sterken troep, die juist
uit den hoofdingang van het dorp kwam aan
rijden, tegemoot. Aan het hoofd reed op een
prachtigen hengst een groote, statige ruiter
met roodblonden baard en donker gezicht;
de zilveren tressen op zyne uniform kenmerk
ten hem als stafofficier.
Plarenci wenkte zyne tien uitgelezen ruitors
tot zich en wees hen op den vyandeiyken
aanvoerder. De huzaren herkenden den „blon
den duivel", hun vroegeren officier. Als eene
windhoos wierpen zy zich op de vyandeiyke
ruiters en scheidden dezen van hun aanvoerder.
Deze zag zich nu geheel alleen; tegenover
hem stond een zwakke, joDge huzarenoffi
cier Plarenci.
„Johan Werner", riep eene stem, welker
klank hem eigenaardig trof: „herken je my
Met hoog opgeheven pallas was Werner
den Oostenrykschen officier tegemoetgereden
nu pareerde hy het snuivende paard en liet
het wapen zinken.
„Hel en duivel, dat is tooh nJet
„Ja, lafaard, dat is Giza Breton, die je
bedrogen, verraden en verlaten, wier vader
je vermoord hebt 1 Dood ook my, of sterf door
myne band, ellendeling I"
„Met waanzinnigen veoht ik niet, veel
minder met vrouwen. Ga uwe weegs, Glzal"
riep Werner op doffen toon.
„Lafaard," siste Glza, en als een bliksem
straal daalde de opgeheven sabel op het hoofd
tit ie Szilagyi eene redo, waarin hy het voor
stel der regepring verdedigde. Een duizendtal
studenten hield daarna eene betooging voor
de liberale club, ten einde den minister voor
zyne rede eene ovatie te brengen.
G »*t»o t-13 ri tauiiil's
De mededeeling van de „Daily News" dat
er geen hoop moor bestaat dat Gladstone
zyne taak in de volgende zitting zal kunnen
voortzetten, is voor Engeland een feit van
grooto beteekenis, want met Gladstone treedt
niet alleen de leider eener groote party af,
maar tegelyk de man, van wien vriend en
vyand getuigen, dat alleen zyn gezag de party
byeen hield. Velen, zoo zegt men, zyn alleen
hem getrouw en zouden het Iersche home-
rule-ontwerp zonder aarzelen hebben verwor
pen, indien niet Gladstone zyne aanneming
had verlangd.
Wat er nu van dit ontwerp zal worden, is
onzeker. Met het Hoogerhuis triomfeeren de
conservatieven; door de discussion zoo lang
mogeiyk te rekken, hebben zy hun doel be
reikt en den ouden man eindolyk afgemat.
Maar nu zyn besluit is genomen, het eerste
ministerschap neder te leggen, roept hy, als
ten laasten veldtocht, nog op tot den stryd
tegen het Hoogerhuis. Als eene openiyke
oorlogsverklaring tegen de Lords nam de
oppositie de rede op, die hy eergisteren heefc
gehouden.
Zooals bekend is, wordt verwacht dat lord
Rosebery zyn plaats zal innemen. „Als minis
ter van buitenlandsche zaken", schrijft de Daily
News„vereenigt hy Salisbury's ekwaamheid
met veel grooter sterkte van karakter. Als
voorzitter van den Londenscberi graaf6chaps
raad heeft hy niet alleen een scherp oordeel
en volmaakten takt bewezen, maar zelfs het
vertrouwen der achterdochtige radicalen ge
wonnen. In Schotland is zyne populariteit onbe
grensd en by do werklieden is zyn naam in
aller mond, omdat hy den onheilvolsten eco-
nomiscbon stryd der laatste jaren tot een
eervol n heeft gebracht.
Naai t- heet, heeft de heer Gladstone
die gis;ei i met zyne echtgenoote koningin
Victoria te Windsor bozocht, der koningin
zyn ontslag aangeboden als minister president
en tevens lord Rosebery als zyn opvolger
aanbevolen. Koningin Victoria heeft Gladstone's
verzoek om ontslag aangenomen en lord
Rosebery tegen heden naar Windsor ontboden.
Vermoedelyk zal lord Rosebery het aanbod,
om als premier op te treden, aannemen.
Naar men gelooft, zal het tegenwoordige
ministerie slechts geringe wyziging ondergaan.
Gladstone's „oorlogsverklaring," zooals
Balfour den uitval van den premier tegen
het Hoogerhuis noemde, kwam geheel onver
wacht. Er bestond dan ook geene directe aan
leiding toe, althans de amendementen van het
Hoogerhuis op de „Parish Councils Bill"
waren van betrekkeiyk onbeduidonden aard.
Do rede maakte grooten indruk op zyne aan
hangers, die haar opvatten als het sein tot
een algemeenen veldtocht tegen het Huis der
Lords.
Zelfs de ministers keken vreemd op van
Gladstone's woorden, daar de premier hen niet
in kennis had gesteld van zyn voornemen
tot zulk eene vijandige manifestatie tegen het
Hoogerhuis. Zoodra dan ook Gladstone zyne
rede geëindigd en Balfour die beantwoord
had, ging lord Rosebery naar het ministerie
van buitenlandsche zaken, waar hy eerst een
onderhoud had met lord Spencer en den heer
Morley; later kwamen ook de ministers Asquith
van Werner lieer; maar eene snelle wending
met het paard maakte dat de slag met aan
kwam; hy viel in de yie ruimte en de ge
weldige kracht van den zwaai had de stout
moedige rydster bjjna uit den zadel gelicht.
Nu greep zy naar het pistool. Werner zag
het gevaariyke der situatie in. „Wilden katten
moet men de klauwen afhakken," donderde
hy, en een krachtige slag met don pallas op
den neus van het vyandeiyke paard deed dit
steigeren en achteroverslaan. Niettegenstaande
dit gevaariyke moment had Giza haar doel
niet uit het oog verloren; op het oogeDblik
van den val schoot zy haar pistool af en
Werner stortte van het paard. Met bloed
bevlekt, bewusteloos lag hy eenige passen
van haar verwyderd. Heur paard was opge
staan en gevlucht, haar met een gebroken
voet, niet in staat zich te bewegen, in de on-
middeliyke nabyheid van den vyand achter
latend.
Om hen hoen woedde het gevecht. Dragon
ders en huzaren renden voorby; niemand be
kommerde zich om de scbynbaar dooden.
Eenige dragonders bemerkten eindeiyk hun
aanvoerder en droegen hem wegéén hunner
vond nog zooveel tyd om Plarenci den gouden
ketting van zyn dolman met geweld te ont
rukken en zich van zyne magere beurs meester
te maken.
Daar hy bemerkte, dat do geplunderde nog
leefde, schoot hy tot afscheid zyne karabyn op
hem af. Het schot verpletterde Plarenci den
rechterarm, en zoo werd hy, of liever Giza
Breton, na een gelukkig volbrachten stryd,
gevonden en naar het lazaret gebracht
Eenige dagen later bezocht overste Andrasay
zyn gewonden eersten luitenant, om hem de
benoeming tot kapitein te brengen. By zyne
intrede in het lazaret deed de arts, die
Plarenci behandelde, eene zonderlinge mede
deeling, en kort daarna ging door het kamp
en door het geheele leger het nieuwtje, dat
de eerste luitenant Plarenci eene vrouw was
en Giza Breton heette.
In de maand November van hetzelfde jaar
verscheen het volgende, nu nog aanwezige
bevel van keizerin Maria Tberesia: „Over-
ên Acland er by, met wie de besprekingen
nog geruim en tyd werden voortgezet.
Toen Gladstone in zyne rede zinspeelde op de
noodzakelykhoid van een eventueel beroep op
het volk, meende men in het Lagerhuis eerst
dat hy eene onmiddeliyke ontbinding bedoelde.
Dit biykt echter niet het geval te zyn. De
kansen van eene ontbinding zullen afhangen
van het succes der beweging tegen het Hooger
huis, en van de ontvangst, welke aan do nieuwe
wetsvoorstellen in de volgende zitting ten
deel valt.
Spanje.
De sultan van Marokko blijft uitvluchten
zoeken en weigert zich to verbinden de scha
deloosstolling, welke de Spaanscho regeering
eischt, op een bepaalden tyd te zullen betalen.
De Spaansche regeering heeft nog geen
besluit genomen betreffende de houding, welke
zy jegens den weerbarstigen sultan zal aan
nemen.
In elk geval wordt het waarschyniyk go*
acht, dat maarschalk Martinez Campos weldra
zal worden teruggeroepen, ook indien geen
afdoende schikking is verkregen. De sultan
heeft in eene uitvoerige nota zyne bezwaren
tegen de oischen der Spanjaarden tor kennis
gebracht van de vertegenwoordigers der andere
Euroneesche mogendheden. Hoo hot geschil zal
eindigen, is natuurlyk nog niet te voorzien.
Zuid-At'rika.
Verleden Donderdag-namiddag tegen vyf
uren, zoo lezen wy in de „Volksstem" van
30 Jan., was het kerkplein van Pretoria vol
van belangstellenden, die met nieuwsgierig»
heid de komst afwachtten der bereden vry*
wiliigers. Dit nieuwgevormde corps toch zou
zyn ver8chyning maken en, te zamen met
ae vry wiliigers te voet, onder opperbevel van
commandant Melt Marais, eene militaire wan
deling door het dorp doen. Z.H.Ed. de staats
president en andere hooge regeerings-ambte-
naren hadden als toeschouwers op het platform
van het gouvernementsgebouw plaats genomen.
De vry wiliigers te voet, onder onmiddeliyk
bevel van den heer A. Goldman, muntten als
gewoonlyk uit door hunne nette houding en
onberispelyke wyze van exereeeron en mar*
cheeren. Ook de paarden ruiters maakten een
goeden indruk in hunne huzaren-uniformen
zwart met rood en kleine schako's met
witte pluim. Zy werden gecommandeerd door
den heer F. Wolmarans, die in Europa zyne
opleiding in het militaire vak genoot. Voorts
zyn de heeren Tjaard Kruger, Schutte, Mc
Kienzie en Lean officieren en Wolmarans en
Eloff trompetters. Volgaarne wenschen we
aan Pretoria's vrijwilligers corpsen den harte-
ïyken steun van het publiek en eene bloeiende
toekomst toe.
- Uit de Transvaal wordt van 7 Februari,
gemeldVan alle kanten des lands komen
berichten van zware en aanhoudende regens,
die natuurlyk de rivieren vol en de paden
onbegaanbaar maken. Hier en daar hebben
ongelukken plaats gehad. Ook in den Vrystaat
en Natal heeft het zwaar geregend en werd
ernstige schade toegebracht aan de spoorbanen.
Bezuiden Viljoensdrift was de lyn zóó gehavend
dat het lang niet zeker geacht werd of de
mailtrein van Johannesburg zou kunnen door
rijden, zoodat maatregelen genomen zyn om
de mailboot te Kaapstad te laten wachten.
Ook over do Natal-iyn is het vervoer gestremd.
Van do Delagoabaai-iyn werden tot dusver
geene ongunstige berichten ontvangen.
wegende dat Gizella Breton, de dochter van
een dapperen pro patria gewonden officier,
wel is waar tegen regel, maar toch dapper
en met beleid als kornet en luitenant in ons
leger gediend, zich in vele gevallen en batailles
dapper en moedig gedragen heeft, altyd proper
en actief geweest is, en by den coup de main
voor Hartmannsdorf den kapiteinsrang ver
diend heeft, beschikken wy, dat zy als vrouw
en ook omdat zy gewond is, met vollen titel
en soldy van kapitein gepensionneerd is, en
wordt haar in genade toogestaan, de mon
teering van haar huzaren-regiment, zooals
zulk in den status onzer gepensionneerde
officieren bevolen is, tot aan haren dood te
dragen
Giza herstelde niet geheel, de verbrijzelde
arm moest geamputeerd worden, de gebroken
voet dwong haar altyd te hinken. Deze om
standigheden hadden by Giza een volledigen
ommekeer ten gevolge. Het bericht, dat Johan
Werner van zyne zware verwonding gelukkig
genezen en het in de ryen van het Pruisische
leger tot generaal gebracht had, ontlokte haar
nu een: „Gode zy daDk,'dan heb ik ten minste
geen moord op myn geweten 1"
Zy keerde naar Hongarye terug, om haren
verlaten, door den drank aan lager wal ge
raakten man in zyne zware ziekte te ver
zorgen en met hem haar kapiteinspensioen te
deelen.
Toen Varaday stierf, kreeg Giza op een
landgoed van haren vroegeren overste Andrasay
eene betrekking als administrateur. Zy droeg
nu gewone vrouwenkleeren, doch verzuimd#
niet op zeer gewichtige dagen in de kapiteins
uniform te ver8chynen; ook was het de kloek#
oude vrouw byzonder aangenaam als „mevrouw
de kapitein" te worden aangesproken.
Ter gelegenheid van het Weener congres
in 1815 reisde de toen 81-jarige vrouw naar
Weenen en genoot daar de eer, aan #enige
der verzamelde vorsten in hare kapiteins
uniform voorgesteld te worden. Kort daarna
stierf zy, haar klein, beepaard vermogen aan
het invaildeofonds nalatend.
