N®. 10990.
Vrijdag 5 Januari.
A". 1894.
(§eze 'Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 4 Januari.
Feuilleton.
SLOT ELKRATH.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden por 3 maanden1.10.
Franco per post1-40-
Afzonderlijke Nommors0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1 —'6 rogols ƒ1.06. Iedere regel meer 0.17 J. Grootere
letters naar plaatsruimte,
wordt 0.05 berekend.
Voor het incasseeren buiton de stad
Werden eertijds de Yolksbyeenkomsten
dikwerf .Volksvoorlezingen" genoemd, tegen
woordig hoort men er deze benaming bijna
niet moer aan geven. En terecht, want het
geldt volstrekt niet meer als regel, dat erop
die bijeenkomsten gelezen wordt; muziek-,
zang- en tooneeluitvoeringen, welhaast hoogst
waarschijnlijk ook eene uitvoering van nog
anderen aard, wisselen in onze dagen af met
de oordrachten en lezingen. Deze regeling
dunkt ms eene uitstekende; eentonigheid, ge
lijkvormigheid, sleur moet vermeden worden;
dan biyft er belangstelling, dan kan er inder
daad genoten worden.
Gisteravond, ter vyfde bijeenkomst, had
oene uitvoering plaats van de Leidsche Dames-
/angvereemging „Es-Moll". Aangezien omtrent
sen vroeger in het- openbaar optreden dezer
Vereeniging, waarvan de heer Gottfried Mann
directeur is, in ons blad eene beoordeeling is
geschreven sn het nu haar hoofddoel niet
wa3 om te laten hooren wat ze kon, maar
wel om den bezoekers der Volksbijeenkomsten
e*ne aangename ure te bezorgen, onthouden
we ons hier ten eenenmale van alles, wat
aaar critiek zweemt, en kunnen we volstaan
met de mededeeling, dat do Vereeniging haar
doel gisteravond volkomen heeft bereikt
Koor- en solo-nummers werden zoo aan
dachtig mogelijk (iedereen was voorzien van
programma en tekst der zangstukken) aan
gehoord; d9 voldaanheid, de dankbaarheid
.'itte zich telkenmale zeer luide, waardoor
hec programma uitbreiding onderging. Vooral
na het staande aangehoord slotnummer „Wil
helmus van Nassouwe", oude toonzetting, was
het applaus in de geheel gevulde zaal en op
het goed bezette balkon der Stadszaal oor-
verdoovend.
Het was een schoone avond I Dank, har
telijk dank aan „Es-Moll", haren directeur
en do Commissie, immens de bezoekers der
vyfde bijeenkomst
Het dringend verzoek, vóór den aanvang
der uitvoering door den heer G. Japikse als
voorzitter Jer Commissie voor de Volksbtfeen-
kom3ten gedaan, om vooral noch op het balkon,
noch in de zaal, noch In de pauze in do
couloirs te rooken, werd stipt opgevolgd. Diens
aieuwjaar8wen8ch, dat elks deel in 1894 voor
zich en z^Jn gezin mocht zijn zooals de natuur
dat aangegeven had io 1893, „weinig mist en
regen en veel zonneschijn", was door daverend
applaus gevolgd.
- De heeron P. Fontein Jr. en P. J. Mulder
hadden gisteren het voorrecht, gedurende
25 jaar werkzaam te zijn geweest als diaken
der Ned.-Hervormde gemeente alhier.
Door commissiön van predikanten, ouder
lingen en collectanten werden zy daarmede
aan huls gelukgewenscht en des avonds na
mens hunne mede-diakenen, in eene buiten
gewone vergadering, in hetzelfde vergader
lokaal, waann zy 25 jaar geleden werden
geïnstalleerd, door den oudsten diaken, den
hoer H. Van Borselen, harteiyk toegespro
ken, terwijl hun een gepast souvenir in zilver
werd aangeboden, vervaardigd in de fabriek
van de heeren Van Kempen en Zonen, te
Voorschoten, en geleverd door den heer J.
Oöstveen, alhier, hetgeen door hen met ge
voelvolle woorden en hartelyken dank werd
aanvaard.
De muzikale leermiddelen van den heer
De Sonnaville, van het R. K. gymnasium te
Katwijk, z\jn op de tentoonstelling te Batavia
bekroond.
Na zijne voordrachten te Leiden, Amsterdam
en elders over zijn systeem om het leeren
van noten en sleutels beter en eenvoudiger
aan te brengen, heeft hij ook eene voordracht
gehouden te Kampen en te Utrecht. In laatst
genoemde stad ontving hy eene uitnoodiging
om in de Muziekschool zyn leerstelsel voor
te dragen.
De militieraad zal voor de tweede maal
voor de gem. Alkemade zitting houden ten
stadhaize to Leiden, op Dinsdag 9 Januari,
'8 voorm. om halftien, en op Zaterdag, den
20sten d. a. v., 's voorm. om kwart over elven.
By duidelyk omschreven publicatiön is eiken
belanghebbende aangekondigd wat hy dient
te weten.
Met eene zeer nette toespraak van ds.
Kuylman, in de Herv. kerk te Heemstede,
op den 31sten Dec. 1893, werd herdacht het
50-jarig jubilé van den heer M. Tibboel Sr.,
aldaar, als kerkvoogd dier gemeente, waarvan
ruim 30 jaren als president.
Tot notabele der Ned.-Herv. gemeente te
Valkenburg is benoemd de heer Abr. Peet Az.
In hot jaar 1893 zyn in de gemeente
Alkemade geboren 171 kiDderen, overleden
93 personen en werden er 32 huwelyken
gesloten. In 1892 was het getal der geborenen
158, der overledenen 128 en der huwelyken 30.
De intrede van het jaar 1894 was voor
de inwoners van Zoetermeer niet zeer ver
rassend, aangezien de burgemeester, de heer H.
J. Augustyn, op 1 Januari bekend maakte, dat
hy van -voornemen is de gemeente te ver
laten, om eene welverdiende rust te gaan
genieten te 's-Gravenhage. Dat zyn heengaan
door een ieder betreurd wordt, behoeft geen
betoog, daar de burgemeester algemeen ge
acht en bemind wordt.
Ds. P. Kuylman, te Bunnik en Vechten,
heeft voor het op hem uitgebrachte beroep
naar de Ned. Horv. gemeente van Woubruggo
bedankt.
Te Weyho is overleden de hoer baron
Van Knobel8dorff van do Gelder, kamerheer
in buitengewonen dienst van wyien Z. M.
den Koning.
Op ongeveer 90-jarigen leefiyd ontsliep
gisteren te 'a Gravenhage de heer H. D.
Potter, een man, van wien met het volste
recht gezegd kan worden dat hy in Indiö zyne
sporen heeft verdiend. Van het jaar 1827 tot
1860 was de heer Potter in onze koloniën
in verschillende en gewichtige landsbetrek
kingen werkzaam.
Hy begon zyne langdurige loopbaan als klerk
by den algemeenen ontvanger te Soerabaia,
maar ging in 1827 by den burgeriyken dienst
over. Na eene snelle promotie in de verschil
lende klassen van controleur by het binnen-
landsch bestuur, zag hy zich reeds in 1835
benoemd tot assistent-resident van Djapan,
in welk ambt hy later werkzaam was in
Probolingo en Bezoeki, totdat hy in 1848
optrad als hoofd van het gewe3telyk bestuur
in Japara.
In 1850 werd Potter resident van Sema-
rang en zyne langdurige en trouwe diensten
worden in 1852 erkend door zyne benoeming
tot ridder der orde van don Nederlandschen
Leeuw.
In 1857 zocht hy in het moederland eenige
rust van don arbeid, die echter slechts van
korten duur was, want in 1858 weer de
terugreis naar de overzeescbe gewesten aan
genomen hebbende, werd hy in 1859 in 's lands
dienst herplaatst als resident van Tegal.
Eindelyk in 1860 legde de hoer Potter voor
goed zyn ambt neder en kreeg hy op 1 Juli
het door hem aangevraagde eervol ontslag
en zyn welverdiend pensioen.
De overledene behoorde tot de oud-koloniale
behoud8party.
De leden en oud-leden van den gemeente
raad, de secretaris en de ontvanger van Stad-
Ameloo hebben aan den burgemeester dier
gemeente, den heer J. J. 'Boelen, by diens
aftreden, een schoon bowys van waardeering
vereerd.
Dit kostbaar geschenk is geleverd door de
heeren Van Kemptn Zonen, te 's Graven-
hage, en in hunne fabriek te Voorschoten
vervaardigd. Het bestaat uit twee massief
zilveren schenkbladen, waarop de wapens van
Stad Almeloo en van dtn heer Boeion zyn
aangebracht, en vergezeld van een album, dat
met oen kunstig vervaardigd bas-relief in zilver
is gemonteerd. Het album bevat do photo-
graphische portretten der gavers, benevens
eenige gezichten van Almeloo, torwyi eene door
de beide ambtenaren ter gem een te-secretarie
fraai gecalligrapheerde opdracht de bedoeling
van het geschenk vermeldt.
Het zal dezen zomer tian jaren zyn, dat
het Philharmonisch orkest van Berlyn te
Scheveningen optreedt. Tot viering hiervan
zal einde Juni in het Kurbaus oan driedaagsch
muziekfeest worden gegeven.
De heer H. L. E. Enthoven H.Lzn.,
directeur der naaml. vennootsch. „Plettery,
voorheen L. J. Enthoven Cie", te 's Gra-
venhage, herdacht eergisteren den dag, waarop
hy vóór 25 jaren zyne loopbaan begon aan de
fabriek van de voormalige firma L. J. Ent-
hoven en Co., aldaar.
Te Rotterdam ia eene patroonsvereeniging
opgericht, onder den naam van „Rotterdamschs
Bouwkring." Het doel der Vereeniging is:
het bevorderen der belangen van patroons en
werklieden en het zoo mogeiyk oprichten van
fondsen tot uitkeering by ziekte, ongelukken,
invaliditeit en gevorderden leeftyd.
Het bestuur bestaat uit do heeron C. M.
Drooglever Fortuyn, voorzitter; J. Engel, pen
ningmeester, D. C. Klaphaak, H. J. Egelie en
G. Pelt, secretaris.
Een algemeen bekend en geacht inge
zetene van Amsterdam, de heer N. Tetterode,
oud-directeur van de „Amsterdamsche Letter
gieterij" op de Bloemgracht, is door eene
beroerte getroffen en kort daarna overleden.
De heer Tetterode had den leeftyd van 77
jaar bereikt. Jndertyd was de overledene voor
zitter van de „Maatschappy voor den Werken
den Stand", die onder zyn bestuur geheel
hervormd werd. Naderhand was hy jarenlang
lid van den gemeenteraad. Ook heeft de heer
Tetterode den eersten stoot gegeven tot den
aanleg der kinderspeeltuinen.
De laatste jaren moest de overledene zich
uit het openbare leven terugtrekken, daar hy
door zyn hoogen ouderdom al meer en meer
last van doofheid kreeg. In 1890 legde hy
zyne betrekking als directeur van de „Amster-
damsche Lottergietery" neer. Nog eenmaal
deed hy van zich spreken door de uitgifte
van de bekende brochure: „Onbewoonbare
kelderwoningen".
De Roomsch-Katholieke kiesvereeniging
te Goes heeft tot candidaat voor de Tweede
Kamer der Staten-Generaal gesteld den heer
D. Stigter, die ook de candidaat van de liberale
kiesvereeniging is. Daardoor is de kans der
liberalen by de verkiezing op a. 8. Dinsdag
verbeterd.
Te Kampen is op 69-jarigen leeftyd over
leden do heer H. De Cock, docent aan de
Theol. School, ridder in de orde van den
Nederlandschen Leeuw. De overledene was
een der vier oprichters van genoemde School.
Het stoomschip „Dubbeldam", van
Nieuw-York naar Rotterdam, is 2 Jan. Dover
gepasseerd; de „Spaamdam", van Nieuw-York
naar Rotterdam, is 3 Jan. Lizard gepasseerd;
de „Sumatra", van Batavia naar Amsterdam,
vertrok 3 Jan. van Port-Said; de „Stentor",
van Amsterdam via Liverpool naar Java,
arriveerde 3 Jan. te Singapore.
By koninklijk besluit is ingetrokken de
benoeming van M. Lodder tot heemraad van
don polder Rooklaasplaat, provincie Z.-Holland.
De heGr E. A. Ockerse, arts, benoemd en
aangesteld tot officier van gez. 2de kl. by het
personeel van den geneeskundigen dienst van
hot leger in Ned.-ïndiö.
Benoemd tot directeur van het Rykstelegraaf-
kantoor te Middelburg F. Versloot, thans direc
teur van het Rykstelograafkantoor en brieven
gaarder aan don Hoek van Holland.
Benoemd by het hoofdbestuur der posteryen
on telegraphictot hoofdcommies: A. J, W.
Van Diepen, W. C. P. Van den Burgh en
J. W. Reestot commiesP. P. Saraber,
P. L Putters, W. J. Goorling, A. Van Poetoren,
G. G. Bachiene en P. A. De Bordestot
adj. commies: W. M. Van Bochhove, W. H.
Wysman, J. S. Simons, E. R. Borchers, P. E.
Fratorman, F. C. Craushaupt en L. Sable-
rolle; tot concierge: J. F. A. Van Oudheusden;
tot bode: H. Ligtvoet; en is aan de hierboven
genoemde ambtenaren eervol ontslag verleend
uit hunne respectieve betrekkingen by het
Depart, van Waterstaat, Handel en Ny verheid.
Gemengd Nieuws.
Ter rectificatie van het bericht
in ons nummer van 30 December 11. betreflende
de gehouden wintor-uitdeeling van kleeding-
stukken, enz. door de dames-vereeniging
„Dorcas", te Woubrugge, verzoekt onze corres
pondent aldaar de mededeeling, dat gebleken
is dat deze nuttige vereeniging, alhoewel nog
geen ruim 50 jaren bestaande, in 1854 opge
richt, toch in dit jaar, wellicht in Juli, haar
40-jarig bestaan zal kunnen herdenken.
Men meldt ons nader omtrent den
te Voorhout op Nieuwjaarsdag plaats gehad
hebbenden brand, dat de naam van don be
nadeolden persoon niet is Van Wyngaarden,
maar J. Zandbergen, terwyi behalve de twee
genoemde kinderen nog een 18 jarige zoon
thuis was. Niets noemenswaard is gered kun
nen worden.
De influenza, die binnen de ge
meente Benthuizen sedert geruimen tyd
hoerscht, begint langzamerhand weder af te
nemen. Terwyi zy aan enkelen het leven
kostte, verschaft zy aan velen een vry lang
durig ziekbed.
De collecte, gehouden te Zeg
waard voor minvermogenden, tot wering der
bedelary door zoogenaamd nieuwjaarwen-
schen, heeft opgebracht ƒ93.46.
De opbrengst van deopenbare
verkooping der oude schoolbanken te Roelof
Arendsveen en te Rijpwetering is zeer gering
geweest. Ongeveer 40 zware houten gevaar
ten van 3 tot 4 M. lengte werden verkocht
voor f 17 60. Die te R A.-veen brachten op
f 12 30, terwyi te Rypwetering niet meer dan
f 5.30 te maken was. „Sic transit gloria
mundil"
Gisternacht stond de agent van
politie H. Lokers by een huis aan den Hillen-
dyk, te Rotterdam, waar pokken heerschen,
op post, toen hy uit de richting der stad,
benedendyks, een man zag aankomen, die
blykbaar niet gezien wilde worden. Do man,
by dat buis gekomen, schrikte merkbaar, toen
hy den agent zag, en ging op den loop. Lokers
liep hem achterna, met het voornemen hem
te ondervragen, doch in zyne onmiddellyke
nabyheid gekomen, loste de onbekende een
revolverschot; de kogel ging rakelings langs
het hoofd van den politieman, zonder hem te
treffan. Lokers achtervolgde terstond met ge
trokken sabel en om hulp fluitende den
onbekende, wien het echter gelukte in de
richting van Charlois te ontkomen.
Door den koster van de Grootö
of St.-Laurenskerk te Rotterdam is een aan den
korkeraad gericht schry ven ont vangen, waarin
de bedreiging geuit is, dat men de kerken
der Ned.-Herv. gemeente aldaar door dyna
miet zal verwoeston. Hoewel men niet vreemd
is aan de gedachte, dat men met eene mis
plaatste grap te doen heeft, zyn de noodige
maatregelen genomen en wordt de kerk voort
durend bewaakt.
De zeilvaart in Spaame, ring
vaart en zfikanalen is door het ys gestremd.
In het Noordzeekanaal vertoonde zich reeds
veel grondys.
De inundatiewerken te Haarlemmermeer
zfin tydeiyk gestaakt.
Reeds hebben Woensdag enkele schaatsen-
ryders den tocht van Amsterdam naar Haar
lem ondernomende vaarten waren echter
gevaariyk en slecht; by molens, bruggen en
trekgaten zyn groote wakken, zoodat ver-
DOOR
GOLO RAMÜND.
41)
Zoo werd het avoDd. De volgende dag
vorliep op dezelfde wyze en toen eerst kwam
by den houtvester de liefde tot Wolfgang, die
hem gebleven was, weder op den voorgrond.
Wilde hy zelf al hot huis niet verlaten, hy
drong by zyn kleinzoon aan om naar den
heer Flinders te gaan en in zyn naam en op
zyn last het noodzakeiykste te regelen. Den
rechten man had hy daartoe wel gekozen,
maar niet meer den rechten tyd; de heer
Flinders was reeds vertrokken en deze zaak --
eene eenvoudige privézaak was niet ge
schikt zoo maar eenvoudig door zyn zaak
gelastigde geregeld te worden. Men wist op
het kantoor, welk zwaar verlies Wolfgang
getroffen had; men deelde hem ook mede,
met hoeveel deelneming de patroon vóór zyn
vertrok over hem gesproken had, maar juist
deze omstandigheid was weinig geschikt om
Wolfgangs vrees te doen verminderen. Wat
was, by de vriondscbappeiyke betrekkingen,
waarin de heer Flinders tot zyn grootvader
stond, natuurlijker geweest, dan dat hy hem
by dit onverwacht verlies had opgezocht,
iadion de mogeiykheid van opheldering te
moeten geven omtrent finantiëele quaestièn
^hem niet daarvan had teruggehouden.
Radeloos en met een oozwaard hart keerde
Wolfgang naar huis terug; hy was bezorgd
voor den ouden man, met voor zichzelven.
Het gelukte hem evenwel den ang&t van
den grfisaard ten deele te verdry ven; de
smart had, ten minste voor het oogenblik,
deze sterko, veerkrachtige natuur gebogen;
hy liet zich gaarne geruststellen, om zich onge
stoord in zyne gedachten te kunnen bezighouden
met haar, die hem haar geheele leven in
liefde en getrouwheid had toegewyd. Hy zag
terug op don langen weg, die achter hem
lag wat vóór hem was, kon slechts kort
zyn, hy had niet tevergeefs geleefd. Na de
begrafenis kende hy geene grootere behoefte
dan naar huis terug te keeren; had het ge
woel der stad, de opeenhooping der groote
l uizen altyd iets drukkends voor hem gehad,
nu scheen dat alles het gewicht van zijne
smart te vertienvoudigen en dreigde het hem
te doen stikken.
Weg, weg van hier, naar de stilte en de
eenzaamheid, dat was de dringende behoefte,
die zich steeds met grooter kracht deed ge
voelen; het overige legde hy in Wolfgangs
handen.
„Ik heb my steed3 als de beheerder be
schouwd van wat ik verworven heb", zeide
hy tot zyn kleinzoon; „het is het uwe. Ik
weet dat gy thans mans genoeg zyt, om zelf
de noodige maatregelen te nemen, en gyzyt
er op het oogenblik ook veel geschikter toe
dan ik. Neem gy de zaak ter hand en God
geve er Zyn zegen op!"
VI.
Het ongeluk had den houtvester eens uit
huis en hof verbannen, uit het vaderland over
de groote zee, maar daar had het geluk hem
aan den oever opgewacht, hem de hand ge
reikt en was hem vele jaren getrouw ter
zyde gebleven.
Met al de wilskracht van zfin onwrlkbaren
aard had hy aanvankeiyk getracht de ge
voelens van baat en verbittering togen graaf
Elkrath meester te worden en de smart
wegens het verlies van zyn eenlg kind te
bedwingen. Tevergeefs elke ontmoeting
met den gehaten man dreigde zyn recht
matig gevoel te doen losbarsten en overal
kreeg zfin toorn nieuw voedsel.
De kleine Wolfgang was de smart en de
lust zyns levens, want wanneer hy menig
maal het verbiyf van zyn kind in zyne woning
als een troost beschouwde, kwamen er toch
maar al te vaak uren, waarin by diens ver
banning uit het slot als eene onuitwischbare
schande gevoelde, die Mngdalene nog in het
graf werd aangedaan. Hy beschouwde Leo-
nore, zooal niet als do eenige oorzaak van
bet ongeluk, dan toch als degene, die den
graaf in zfin onnatuuriyken hoogmoed styfde,
en zyn haat ging langzamerhand in dezelfde
mate op het jonge meisje over. Maar daarby bleef
het niet; eene grenzenlooze bitterheid tegen
den adel in hec algemeen kreeg langzamer
hand in zyne borst de overhand: hy noemde
dwaasheid en hoogmoed, wat zy hun histo
risch recht noemdenhet vaderland werd hem
onverschillig, ja, begon hem hatelyk te worden
als de plaats, waar zulke vooroordeelen be
scherming konden vinden.
Hoe machtigor deze gevoelens werden en
hem nacht noch dag rust lieten, hoe meer
zy den vTede onder zyn dak en de herinne
ring aan zfine Magdalene verbitterden; zij
deden hem langzamerhand een walg krygen
aan zyi e bezigheden en dreven hem de wyde,
wyde zee over met nieuwe plannen, nieuwe
aanschouwingen, een nieuw leven.
Het is een gewichtig besluit voor een man,
wanneer hy de namiddagzon des levens reeds
overschreden heeft, zóó te breken met zyn
verleden. Maar de houtvester was moeuig en
vol levenskracht, zoodra zyn blik niet door
sombere gedachten verduisterd werd, en toen
hy alles achter zich had gelaten, wat hem
verlamde en ter neder drukte, opeDde zich
een onafzienbaar veld voor zyne werkzaamheid.
Hy wilde voor Magdalenes kind al datgene
verwerven, wat onnatuuriyke hoogmoed het
ongestraft mocht ontnemen. Onaf hankeiy kheid,
rykdom, aanzien: hier hing alles af van de
degelykheid van den mensch, om zich al dat
gene te verwerven, wat men hem in Europa
kon weigeren, en wanneer hy dat alles by
zichzelven overlegde, dan voelde hy zyne
borst kloppen van zoete hoop.
Hy werd op eene voorbeeldige wyze door
het geluk begunstigd. Hy was geen van die
gelukzoekers, die zonder een penning in den
zak en het hoofd met avontuuriyke denkbeel
den vervuld, meenen dat zy het geluk slechts
voor het grfipen hebben; Worlitz wilde voor-
loopig niets dan een goeden ruil doen; hy
wilde rustig en bedaard leven en bracht
daartoe de middelen mede, zoowel in klin
kende specie als in lust tot den arbeid. Eene
fiksche hoeve, niet al te groot, maar goed
ingericht, was in Nieuw-York van een Engelsch-
man, die naar zyn vaderland dacht terug te
keeren, te koop, en Worlitz kocht ze voor
een niet al te hoogen prfis met den oogst,
die boven verwachting gunstig uitviel. Hy
deed nieuwe aankoopen van land, vergrootte
zyne hoeve, wanneer daartoe gelegenheid
was, en zijne speculaties bleken goed gezien
te zyn, want nergens dan in den Staat Nieuw-
York steeg de waarde van den grond zóó
snel en tot zulk eene fabelachtige hoogte.
„Good geeft moed", is een oud spreekwoord
en het werd ook hier in zfin geheelen omvang
bewaarheid. Daarby stond vrouw Barbara
hem onvermoeid ter zyde; zy van haren kant
deed haren plicht met ware opgewektheid,
want voor haar mooderiyk hart was het doel
van al deze zorgen en moeiten tevens het
dool haars levens.
Er ligt iets aanstekeiyks in den koenen
geest van wagen en winnen, die de over-
heerschende stelregel is van het Noord-
Amerikaan8c.he leven. Worlitz vergenoegde
zich spoedig niet meer met eenvoudig zyne
akkers te bebouwen. Naarmate zyn vermogen
grooter werd, namen ook zyne speculaties
toe en het welslagen zyner ondernemingen
boezemde hem zooveel rust en zekerheid m,
alsof hy zyn geheele leven nooit iets anders
gedaan had.
WordU vervolgd.)
