N°. 10383.
Woensdag 27 December.
A0. 1893.
Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van <Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 23 December.
F euilleton.
HET SLOT ELKRATH.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden. 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER AD VERTEN TLËN
Van 1—fc regels 1.05. Iedere regel meer 0.17{. Grootere
lettors naar plaatsruimte. Voor het incasseeren buiten de stad
wordt 0.05 berekend.
Tweede Blad.
Officieel© Keunisgfevingen.
Burgemeester en Wethouders der gemeente Leiden,
Gelet op art. 21 der verordening van den 20dten
April 1893 op hot verroer en de keuring van vee
en vleeeoh en den handel in vloeaoh in de gemeente
Leiden
BreDgen ter algomcene kennis, dat de volgende
processen-verbaal wegens overtreding dezer verorde
ning, waarop eone veroordeeling gevolgd ie, zijn op
gemaakt. als:
NaamenYoor-
Datum
Datum
Aard
öaam van don
van het
van het
der
Overtreder.
Feit.
VonDie.
Overtreding.
Haaeteren,
21 Oot.'93
4 Deo. '93
?ee nid laten ken-
(Van, Petrus,
rto Tt»r slacktiug.
Ulden, (Van,
20Oot. '93
4 Deo.'93
Idem.
Bartholomew
Axnoldua
Zandvoort
20 Oot. '98
4 Deo. '93
Idem.
(Isaak.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
H.C. JUTA, Wetb., loco-Burgemeester.
E. KIST. Seoretaris.
Leiden, 22 Dec. 1893.
PATENTBLADEN.
De Burgemeester, Hoofd van het Bestuur dor ge
meente Leiden, brengt ter kennis van belangheb
benden, dat de patentbladen, voor de gepatenteorden
in het Hde kwartaal van dit dienstjaar, brj het
Ooilege van Zetters in éón dor vortrekken van het
Raadhuis dezer gemeente, op vertoon van het
aanslagbiljot, verkrijgbaar zijo op Woensdag
27, Donderdag 28, Vrijdag 29 en Zaterdag 80 Deoem-
ber 1893, telkona dos namiddags van één tot twee
uren, terwijl na het verstrijken van dien termijn de
onafgehaalde patentbladen tor uitreiking moeten wor
den gegoven aan do Deurwaarders der Directe Be
lastingen alhier, die voor hunne moeite mogen eieohen
tien conto, zonder meer.
Leiden, De Burgemeester voornoomd,
23 Dec. 1893. DE KANTER.
Burgemeester en Wethouders van Loidon;
Gezien hot adroe van do Firma KOOLE, NICOLA
Cohoadet.de verzoek om verdunning tot het
plaatsen van een nioowon etoomkotol in hare
stoombroodfabriok aan hot Levondaal No. 77
Gelet op de artt. 6 on 7 dor Wet van 2 Juni 1875
(Btaatoblad No. 95J;
Gevon bg deze kennis aan het publiek dat ge
noemd verzoek mot de brjlagen op do Seoretarie
dezer gemeente ter visie gelegd is; alsmede dat op
Vrpdag 6 Jan. aanst., 'e voormiddags te elf oren,
ep het Raadhuis, gelegenheid zal worden gegeven
om bezwaren tegen dat verzoek in te brengen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTER, Burgemeester.
22 Deo. 1893. E. KIST, Secretaris.
Men schrijft ons uit KoudekerkOnze
deze week gehouden Nutslezing was zeer druk
bezocht en voorzeker zullen de talrijk opge
komen hoorders het zich niet beklaagd
hebben de voordrachten van de hoeren Perrin
on Laban, van Leiden, te hebben bijgewoond.
Genoemde heeren toch gaven ons zeer veel
goeds en schoons te hooren; we noemen
slechts: „Het lied van de klok", van Schiller,
vertaald door Ten Kato, „De werkstaking",
van Coppée, en „Een wedstrijd in het recitee-
ren", van Henny.
Dat de voorgedragen stukken in den smaak
van het publiek vielen, bewezen de onverdeelde
aandacht en het luide applaus, welke de
voordrachten der heeren Perrin en Laban dan
ook ten volle verdiendon.
"We wonschen dan ook met den voorzitter
het genoegen te mogen hebben, genoemde
heeren nog meermalen te hooren.
De Raad van Delft heeft benoemd tot
leeraar aan de Hoogere Burgerschool den heer
Hulshof, te Apeldoorn.
In de gisteren gehouden zitting van den
Gemeenteraad van Nieuwer-Amstel is de voor
gestelde reorganisatie der gemeentelijke genees
kundige armenpraktijk zonder debat of hoofde
lijke stemming goedgekeurd.
Volgens de nu vastgestelde regeling zullen
twee geneesheeren zich wijdon aan de ver
zorging der arme zieken, één voor elk der
beide deelen. De dokter in het stedelijk deel
krijgt ƒ4500 salaris en 1000 voor huishuur,
de andere geneeshoer in het zuidelijk deel
ƒ1000 salaris en 400 of eene woning.
De minister van binnenl. zaken heeft
voor het jaar 1894 benoemd tot assistenten
bij de Polytechnische School F. J. Vaes, voor
de natuurkunde; J. Arendsen de Wolff, voor
de scheikunde, P. A. Schroot, voor de burg.
bouwkunde en J. W. Th. Van Oyen voor de
waterbouwkunde.
Omtrent den toestand van den oud
gouverneur-generaal s'Jacob, te Utrecht, die
door eene beroerte werd getroffen, wordt be
richt dat zijn toestand niet zonder zorg is.
Dr. H. Fabius, te Amsterdam, ligt be
denkelijk ziek; men vreest het ergste.
Het stoomschip „Hector", van Amsterdam
naar Java, arriveerde voor 2*2 Dec. te Singapore;
de „Verkendam", van Nieuw York naar Rot
terdam, passeerde 22 Dec. Lizard; de Edam"
arriveerde 21 Dec. van Nieuw-York te Rotter
dam de „Soerabaia", van Java naar Rotterdam,
vertrok 22 Dec. van Aden; de „Dubbeldam"
vertrok 21 Dec. van Nieuw-York naar Rotter
dam; de „Conrad", van Batavia naar Amster
dam, vertrok 21 Dec. van Port Said; de
„Gödó", van Rotterdam naar Batavia, arriveerde
20 Doe. te Marseille; de „Prinses Sophie", van
Amsterdam naar Batavia, vertrok 20 Dec. van
Suez; de „Prins Frederik Hendrik" arriveerde
20 Dec. van West Indiö te Nieuw-York; de
„Utrecht", van Rotterdam naar Batavia, ver
trok 20 Dec. van Aden.
De gewone audiöntie van den minister
van justitie zal op Dinsdag 26 dezer niet
plaats hebben.
Bij koninklijk besluit is benoemdW.
Middelveld Viersen, thans directeur der middel
bare scholen te Enschedee, tot schoolopziener
in het district Middelburg.
Pensioen verleend aan: A. De Koning,
commies by 's Rijks bel., ƒ368; J. M. Schell,
commies-ver. by id., ƒ664.
De ritmeester J. Eek, van het 1ste reg.
huzaren, op pensioen gesteld en het bedrag
van het pensioen bepaald op 764 'sjaars.
Gemengd Nieuws.
Men heeft ons gevraagd of het
niet noodzakeiyk was, wanneer in ons blad
het een of ander uur werd genoemd, daar
achter te vermelden of het Greenwich- dan
wol Amsterdamsche tyd is.
Wy achten dit niet noodig en verklaren
dat, wanneer wy tyd noemen, dit steeds
Amsterdamsche tyd is, dus het uur, dat onze
stadsklok aangeeft.
Omtrent de in ons vorig nom-
mer vermelde vlucht van den 45 jarigen eersten
luitenant, plaatselyken adjudant v. D., uit
Leiden, verneemt de „Haagscho Crt." nog
dat do auditeur, naar aanleiding van hetgeen
in de treurige zaak was uitgekomen, vooraf
onderzoek had doen instellen omtrent de han
delingen van genoemden officier.
Hij is, naar de „H. Ct." vernam, met an
deren, langdurig door den auditeur en officieren-
commissarissen verhoord geworden.
Aan het bericht der „N. R. Ct." moet vor
der nog worden toegevoegd, dat ook de namen
van studenten van goeden huize, van offi
cieren en van hooggeplaatste personen in de
sergeanten zaak worden geuoemd, alsmede dat
de liederiyke affaire de aandacht der autori
teiten heeft gevestigd op oen zg. café aan
eene stille graebt te 's Gravenhage, ten ge
volge waarvan eene „club", die aldaar hare
samenkomsten hield, is ontbonden.
't Werd inderaaad hoog tyd, dat eens eene
krachtige hand naar een bezem greep, om,
voor zoover het riool bereikbaar is, den
Augiasstal te reinigen. Eenigen tyd geleden
b. v. is 't gebeurd, dat een dergeiyk hederlyk
sujet, dat wegens zyn zedeloos gedrag uit
den militairen dienst werd weggejaagd als
eerloozo schurk, op eonige passen van zyne
kazerne werd opgewacht dooreene nette
equipage, terwyl er 's avonds feest werd ge
houden in bovenbedoelde club.
Sedert dat schaudelyk geval van verre
gaande onbeschaamdheid zendt men de liedor-
ïyke sujetten niet meer weg, maar ontlast
men er de maaischappy althans vooreenigen
tyd van, door hen, als zy niet onder de straf
wet vallen, naar het depót van tucht en
discjplino te sturen, waar zy aan strengere
krygstucht onderworpen zyn.
Yoor de rechtbank te 's-Graven-
hage werden eergisteren met gesloten deuren
behandeld twee vervolgingen, te woton tegen
J. De L., gepensionneerd O. I. ambtenaar te
Rotterdam, en teg6n Jhr. H. M. A. J. D. v. W.,
te Utrecht. Naar men verneemt, is voor den
eenen beklaagde één jaar en voor den anderen
zes maanden gevangenisstraf gefcischt. Uit
spraak over 8 dagen.
De M ar tha Stichting te Alfen ont
ving dezor dagen van eene dame eene gift
van ƒ1000.
By de Rotterdamsche politie
is de aanhouding verzocht van A. H., vor-
dacht van diefstal van een bankbiljet van
ƒ1000, ton nadoele van den schipper, in wiens
dienst hy is. Nadat deze diefstal den 17den
dezer maand geploegd was, is het biljet door
hem aan het loket voor plaatskaartjes te
Dordrecht gewisseld. De verdachte hield zich
in don laatsten tyd by voorkeur in de Zand
straat te Rotteidam op.
Naar men verneemt, is hot afge
schoven spoorwegbaanvak by Geulle hersteld.
De baan is over eene lengte van 600 meter
geheel vernieuwd. Do voet daarvan is gecon
strueerd in grind en breuksteen, ten einde
bergwater door te laten. De Raad van Toe
zicht en de directeur-generaal der Exploitatie-
maatschappy zyn daarheen vertrokken om
den weg heden op te nemen. Do openstelling
zal vermoedeiyk binnen weinige dagen volgen.
Een curiosum. Eene bepaling
uit de bestekken tot aanbesteding van her
stellingswerken aan de Abdy te Middelburg:
Uitbreken en verwyderen van oude en ver
weerde steenen en te vervangen door nieuwe
van dezelfde soort.
Ook te Groningen hebben een
honderdtal werkloozen vergaderd en zyn in
optocht naar het stadhuis getrokken, om een
adres aan den burgemeester te overhandigen.
De burgemeester heeft eene commissie ten
gehoore ontvangen, die overweging en ant
woord toezeide, maar in beraad gaf geene
wandelingen meer te houden, omdat dat
niets zou uitwerken.
Te Nieuwe-Peko1 a is een der
arbeiders, op wien door een zoon van den
landbouwer Greven een revolverschot gelost
werd, daardoor doodelyk gewond.
Te Blerik kwam by een over
weg een 15-jarige scholier onder een trein,
waardoor hem een been werd afgereden. Hy
is naar het gasthuis te Yenloo overgebracht.
Te Mil (N.-B r.) is een gebrekkig
weeuwtje, met een houten been, opgetreden
als barbier. Hare handigheid wordt zeer
geroemd.
Te Heerenveen kwamen Donder-
dag ongeveer 250 werklooze arbeiders uit de
gemeente Schoterland byeen, die eene byeen-
komst hielden in het volksgebouw „Aurora",
ten einde te hooren naar de modedeelingen
der commissie, die met den minister vanbin-
nenland8che zaken deze week een onderhoud
gehad had omtrent de werkloosheid in
Schoterland.
Het voornaamste was natuuriyk het ant
woord van den minister op de vraag der
commissie om hulp te verleenen door werk
te verschaffen vanwege het Ryk.
De minister had geantwoord, dat hot de
taak van het armbestuur is, in den heerschen-
den nood te voorzien. Heeft de gemeente woeste
gronden, dan kan het armbestuur die laten
ontgiünen; heeft het armbestuur nooh de ge
meente daarvoor do noodige gelden, dan is de
Regeering, wanneer na onderzoek de wensche-
ïykheid en het belang zyn gebleken, genegen,
daarvoor subsidie uit 's Ryks kas toe te kennen.
Werkverschaffing dus niet van gemeentewege,
maar door het armbestuur.
Na deze mededeeling oordeelden de werk
loozen het wenschelyk om, nu heden de Raad
van Schoterland vergaderde, zich by den burge
meester te vervoegen, met verzoek, heden aan
den gemeenteraad een voorstel te doen om
subsidie-aanvraag, zooals de minister die in
zyn antwoord had voorgesteld.
De burgemeester oordeelde dat het indienen
van zulk een voorstel niet aanging, omdat de
Raad reeds aan de Regeering oen verzoek ge
richt had om een renteloos voorschot ad 4000
voor werkverschaffing door ontginning van
woeste, gemeentelyke gronden, waarop
hoewel reeds ten tweeden male op eeno be
slissing by den minister was aangedrongen
nog geen antwoord was ingekomen.
Daarop moest eene beslissing door de Regee
ring genomen en den gemeenteraad mede
gedeeld worden.
Hy gaf echter toezegging, dat hy heden
aan den Raad zou voorstellen, nog eens by den
Minister op spoedig antwoord op het verzoek
aan to dringen.
Verschillende werkloozen hadden zich by
sommige ingezetenen vervoegd en eene gave
gevraagd, wat de politie verbood. Men ging
toen nogmaals tot den burgemeester, nu ver
gunning vragende om gelden aan de deuren
in te zamelen ten einde daarvoor brood te
koopen, hetgeen de burgemeester weigerde. Uit
eigen beurs echter gaf hy hun eene som
gelds, om daarvoor brood te koopen, waarop
de werkeloozen naar hunne woonplaatsen
terugtrokken.
De Amsterdamsche rechtbank
heeft gisteren H. W. Vaessen, den man, die
zyne vrouw in eene sloot aan den Haarlem
merweg verdronk, veroordeeld tot eene ge
vangenisstraf van twaalf jaren, wegens dood
slag. Den ten laste gelegden voorbedachten
raad achtte de rechtbank, in aanmerking
nemende de mindere betrouwbaarheid van
enkele getuigen, niot wettig bewezen.
De Internationale Sport-tentoon
stelling, uitgeschreven van 10 tot 20 Februari
in hot Paleis voor Volksviyt te Amsterdam,
door en vanwege „Amsterdams Wielryders-
Bondslokaal", zal geen voortgang hebben.
Daar h e t g eb 1 ek en i s dat by het
delven van keisteenen herhaaldeiyk door
Drent8che arbeiders in den grond ovorbiyfselen
van oude Germaansche begraafplaatsen, in
zonderheid van grafkelders, worden gevonden,
die in den regel vernield worden vóór zy door
oudheidkundigen werden onderzocht, is biervan
kennis gegeven aan den directeur van het
ryk8museum te Leiden. De aandacht is erop
gevestigd dat die overblyfselen misschien zoo
lang voor slooping zouden kunnen worden
bewaard tot zy onderzocht zyn, waartoe het
noodig is aan de arbeiders eeno kleine premie
toe te kennen by het vinden daarvan, iDdien
zy nl. onverwyid kennis aan de besturen der
gemeenten geven.
To Beriyn is de hoofdprysdet
loteryieening van het „Roode Kruis", ten be
drage van 100,000 mark, gewonnen dooreen
dienstmeisje. Zy kan evenwel het geld niot
krygen, omdat zy haar lot oenigen tyd geleden
in het vuilnisvat geworpen heeft, uit ergernis
dat het by geene enkele trekking een prys
verkreeg. Of het mogeiyk zal zyn, het weg
geworpen lot uit de stad&vuilni8belt terug te
vinden, wordt betwyfeld. Wordt de prys binnen
drie maandon niet afgehaald, dan vervalt het
geld aan het „Roode Kluis".
Te Marseille is eenejonge, b e-
schaafde, welgestelde damo, mevr. De Saint
Rémy, wegens anarchistische denkbeolden tot
eene maand gevangenisstraf veroordeeld. By
het verhoor verklaarde de schoone vrouw met
een naïef lachje, dat zy wel den „moord in
het groot" predikte, maar zelve geene bommen
zou werpen.
DOOR
GOLO RAIMUND.
27)
Nu zweeg zy, om hem door het vasthou
den aan huiseiyke gebruikon en gewoonten
niet to mishagen, en hy, om haar zyne zor
gen en verlegenheden niet als een verwyt op
de schouders te laden. Aan ééne menseheiyke
ziel moest hy evenwel zyn hart lucht geven,
on de eerste en natuuriykste toevlucht, de
eonigste, waartegen zyn trots zich niet ver
zette, was Leonoro.
Zy had altyd hoop en troost en raad voor
hem; opgevoed in dezelfde verhoudingen en
behooften, begreep zy alles, en uit elk woord,
dat zy schreef, sprak de rust en kalmte van
een echt vrouweiyk gemoed.
Hare brieven hadden een weldadigen in
vloed op zyne opgewonden stemming en deze
verstandige, bemoedigende woorden zouden
ook op Magdalene hun weldadigen invloed
niet gemist hebben, indien zy zo slechts ge
kend had. Maar Adelbert deeldo haar de brief
wisseling met de spoelgonoote zyner jeugd
niet mede, hetzy om haar niet in zyn gemoed
te doen lezen, hetzy uit trots, om haar te
verbergen hoezeer hy behoefte had aan troost.
Magdalene kende slechts do uitwerking dezer
brieven, zy zag slechts den invloed, dien zy
op hem haddeD, de opgewondenheid en vroo-
lykheid, die zy teweegbrachten, en terwyl zy
zichzelve moest bekennen, dat niot z y het
geweest was, niet bare liefde, niet haar in
vloed, waarin by kracht en rust had gevonden,
maakte zich eone smarteiyke yverzucht van
haar meester, waarvan do uitbarstingen weimg
geschikt waren om de echtgenooten nauwer
met elkander te verbinden.
Onder al dezen inneriyken en uitwendigen
8tryd, by het gebrek aan vryheid en versche
lucht, begon Magdalenos gezondheid te ver
minderen en wanneer zy, bleek en stil, met
haren zoon op den arm, door do met tapyten
belegde kamers van hare woning wandelde,
had niemand zonder smarteiyke verbazing het
vroolyke, levenslustige kind van het woud
weder in haar herkend, dat vry als de lente
wind onder de groene boomen rondzwierf en
met de vogels wedyverde in lustig gezang.
Aan den onderzoekenden blik van den ge
neesheer, noch minder aan dien van haren
echtgenoot, kon deze verandering ontgaan en
gehoor gevende aan hun vereenigd verlangen,
besloot Magdalene met haar kind voor een
paar weken naar huis, naar hare ouders
te gaan.
„Naar huial" Welk een tooverklank ligt
in die woorden voor een gewond hart; welk
oeno rust, welk eene genezing! Geen wonder,
dat ook Magdalene daarvan de kracht onder
vond, toon de heilige pracht en stilte der
bosschen haar weder omringde en de toon
der geliefde stemmen harer ouders haar
weder in de ooren klonk. Aan alle bekom
mering haar8 harten was een einde gemaakt;
zy was weder vry en opgeruimd, weder ge
heel zichzelve. Adelbert zou later volgen, zoo
dra zyn dienst dit toeliet; wel zou hy niet
in de houtvestery, maar op Pilsdorf zyn in
trek nemen, maar het voorwendsel, om zyoe
oude schoonouders geen overlast aan te doen,
was op zulk eeno liefdevolle wyze ingekleed,
de verzekering, Magdalene dagelyks te be
zoeken, haar evenals vroeger op haar lieve-
lingsplaatsji op te wachten en dien tyd op
nieuw met haar te doorleven, was zóó uit
lokkend, dat zy er met vreugde mede
instemde.
Had do onderzoekende blik van het vader-
ïyk oog, toen hy met zyne echtgenoote by
gelegenheid van de doopplechtigheid in de
stad was, reeds eene min goede verhouding
tus8chen de echtgenooten ontdekt, had by
toen reeds, zonder zich de oorzaken te kunnen
verklaren, eene gedrukte stemming waarge
nomen, nu hy weder dagelyks met zyne
dochter omging, werd het den eenvoudigen,
verstandigen man duidelyk, wat de bron was
van haar verdriet. Wathy altyd had gevreesd,
had zich vorwezenlykt: Adelbert kon zoüder
de vergeving en den zogen zyns vaders geen
duurzaam geluk vinden on do eeriyko hout
vester vond dit govoel veel to diep geworteld
in zyne oigen overtuiging, dan dat hy in
zyne onbevooroordeelde ydelheid voor zyn
kind zou gewenscht hebben, zyn behuwdzoon
in dit opzicht minder nauwgezet te zienja,
boe weinig hoop hy ook koesterde, dat de
oude graaf van inzicht zou veranderen, kon
hy bet toch niet goedkeuren, dat Magdalene
zolvo nooit oene zelfstandigo schrede gedaan
had om aan dezen tweespalt in het loven
haars echtgenoots een einde te maken. De
hartstochteiykheid en vurigheid harer lieide,
die alles opofferde, verlangde ook alles; or
bestonden voor haar geene offers en het was
uiterst moeiiyk haar duidelyk te maken, hoe
zelfzuchtig zy toch eigeniyk was, door zich
zoo geheel en al door hare eigen gewaar
wordingen te laten beheerschen.
Zoodra de overtuiging zich echter by haar
gevestigd had, dat zy zichzelve va» een zoet
en heilig voorrecht had beroofd door haar
verzuim om haren echtgenoot ook in dit op
zicht tot troost te vorstrekken, werd ook hot
berouw levendig in haar. Zy wilde goed
maken wat zy verzuimd had, tot eiken prys
het leed uit den weg ruimen, dat zy niet
met hem gedragen had.
Hare ontvlambare verbeeldingskracht stelde
haar het gelukken van haar voornemen in
zulke heldere kleuren voor, dat angst noch
twyfel in hare ziel ontstonden.
Magdalene kende de wereld niet, noch de
menschen, het allerminst zichzelve, en daarom
vond de hoop by haar een geopend oor. Vóór
Adelbert aankwam, moeeten bare beden het
vaderiyke huis voor hem geopend en moest
zy voor hun kind de plaats veroverd hebben,
waarop het recht had; uit hare hand, uit
hare nand alleen zou hy het geluk des levens
ontvangen.
Zoodra zy dat plan had opgevat, moest
het ook oogenblikkeiyk worden uitgevoerd;
zy wilde van geen uitstel hooren en ternau
wernood wilde zy haren vader, die haar uit
bezorgdheid niet alleen wilde laten gaan, ver-
oorleven kaar te vergezellen.
„Biyf liever thuis, Magdalone, laat het aan
uw man over", zeide hare moeder, door een
plotseling voorgevoel bevangen, toen Magda
lene in h6t lichte wagentje steeg; „wie weet
wat het gevolg zal zynmisschien niets dan
beleedigende woorden."
Maar Magdalene schudde hot hoofd.
„Neen", zoido zy, terwyl hare oogen weder
plotseling schitterden, „den vrede zal ik haleD,
moeder, er korae van wat er wil; ik weet
wat my te doen staat 1"
Zy nam haren knaap op haren schoot on
de houtvester greep de teugels, die do knecht
hem overgaf.
„Magdalene!" nep de moeder haar na.
„Moeder!"
„Myn zogen wilde ik u medegeven", fluis
terde de oude vrouw. „Gy zyt daar altyd zoo
op gesteld goweest en hot is een zwaren
gang, dien gy onderneemt."
Magdalene boog zich voorovor op do trouwe
hand, welke haar gedurendo haar geheele
leven behoed had on zich groetend naar haar
uitstrekte, kuste die warm en irmig en zeide
daarop, zich gewold aandoende om to schertsen
„En nu, spoed, vader; moeder maakt my
nog angtt.g en besluiteloos op den weg, dien
ik toch gaan moet, ovenals in myne kinder-
ïyko dagen, toen zy my spookgeschiedenissen
verhaalde en toch wilde dat ik gerust zou
gaan slapen."
'•'■jrdt vervolgd.)
