N°. 10272.
Donderdag XT' Augustus.
A®. 1893.
(Beze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
Leiden, 16 Augustus.
jPeuilleton.
Ecnc geschiedenis van gisteren.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommorsr O-O5-
PRIJS DER ADVERTENTIËN:
Van 16 regels ƒ1.06. JsJere regel meer f0.l7|.
Grootore lotter9 naar plaatsruimte. Voor het
incasseeren buiten de stad wordt ƒ0-03 berekend.
Officiëele EennigeeTlneen.
üurgemo£9lor en "Wethouders van Leiden,
Gezien bet adres van F. A. W. SCBüDEL, hou
dende verzoek om wijziging te brengen in de voor
gaarden, waaronder hem vergunning is verleend tot
oprichting van eeno di e t i lleerdorij en likeur
stokerij in het perceel Papenstraat 2-
Golet op art. 12 der wet van 2 Juni 1875 (Staats
blad N°. 95J;
Geven bij deze kennis aan de omwonenden dat op
"Woensdag 30 Augustus aanst., 's voormiddags to elf
uren, op het Raadhuis, gelegenheid zal worden ge
geven om bezwaren tegen dat verzoek in te brengen.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTER, Burgemeester.
26 Aug. 1893. E. KIST, Secretaris.
Er best&at gelegenheid tot verzending der
correspondentie naar Nieuw-York doormiddel
van het stoomschip „Didam", van Rotterdam
vertrekkende. Ten postkantore alhier moeten
de brieven, enz. uiterlijk Vrijdagavond om
10.10 (10.3$ stadstyd) bezorgd zyn.
De wijze van verzending behoort duidelijk
op het adres vermeld te worden.
Het bestuur der vaste commission van
de Nederlar.dsche Maatschappij voor Tuinbouw
en Plantkunde bericht det in hare te Amster
dam gehouden vergadering o. a. de navol
gende onderscheidingen «ijn toegekend:
Getuigschriften 1ste kl. aanAnomatheca
grandifiora, van de heeren gebr. De Graaff,
by Leiden. Aan Magnolia Alexandrina fol. var.,
van den hoer Walraad Jzn., te Boskoop.
Botanisch getuigschrift aan: Trigidia, van
Houttei, van de heeren gebr. De -Graaff, bij
Leiden.
Men meldt ons r.it 's-Gravenhage dat
het gemeentebestuur het voornemen hoeft
in den avond van den verjaardag van H. M.
Koningin VTilhelmina -op 31 Aug. a. s. een
groot vuurwerk af te eteken.
In -afwijking van het tot dusver reeds ge
volgde gebruik zou het niet in de Haliebaan,
maar te -Scheveninger. vóór het paviljoen
van wijlen Frins Frederik te bezichtigen zijn.
De viering van dezen nationalen feestdag
zou d«s greotendeels naar Scheveningen
worden overgebracht, vraardoor het geheel
met de feestgelegenheden, welke Dierentuin
en Socüjteitstent op zult een dag aanbieden,
wordt v-erbroken.
Tegenover het voorstel om de Kieswet
amendementen in de afdeelingen te onder
zoeken, zal, naar het „Vad." verneemt, oen
tegen-voorstel worden ingediend om ze te
stellen in handen der commissie van rap
porteurs, ten einde met den minister in over
leg te treden.
Het stoomschip „Prins Hendrik," van
Batavia naar Amsterdam, passeerde 14 Aug.
Ouessant; de „Prinses Marie," van Amsterdam
naar Batavia, vertrok 15 Aug. van South
ampton de Veendam," van Nieuw-York naar
Rotterdam, passeerde 15 Aug. Beachy Head-
Gemengd Nieuws,
Tot tuinman der kleine plant
soenen in deze gemeente, als byv. op den
Zylsingel, de Binnenvestgracht by de voorm.
Marepoort, het Pieterskerkplein, enz. is be
noemd Fr. Bolt.
Tegen de g o m e e n t e H a a r 1 e m i s
eene actie tot schadeloosstelling ten bedrage
van ƒ1500 ingesteld door het bestuur der
sociëteit „De Kroon", wegens het verbieden
van de voorstellingen op Zaterdag, Zondag en
Maandag jl.
De drie arrestanten van Maandag zyn weer
vrijgelaten.
Gisteravond waren op en om de „Phoenix",
waar voor ruim duizend kinderen een feest,
bestaande in eene kermesse d'étó, georganiseerd
was, duizenden op de been. Een enkele maal
werd op de binnenzijde met steenen geworpen,
■aan één kant nogal erg, doch er was zooveel
politie, dat dit spoedig uit was.
Na afloop trokken eenige troepen, socialis
tische liederen zingende, de stad door, doch
de rust werd nergens verstoord.
De burgemeester jhr. mr. J. "VV. G. Boreel
van Homeland en is gisteren met verlof ver
trokken en zal ongeveer de helft van de
maand September te Haarlem terugkeeren.
Een ontzettend einde. Een
27-jarige machinist aan eene bierbrouwerij
te Amsterdam is door eigen onvoorzichtig
heid by liet opleggen van een drijfriem door de
in volle werking zijnde machine gegrepen on
eenige malen rondgeslingerd. Hij is naar het
Binnen-gasthuis vervoerd alwaar bij aankomst
bleek dat hy reeds was overleden.
E e n gerechtelijke verkoop. De
meubelmakersknecht Top, in de Kerklaan to
Groningen, was -achterstallig gebleven in bet
betalen Tan zijne belasting, een bedrag van vyf
gulden. £yn huisraad zou daarom gerechtelijk
worden verkocht, en Dinsdagmorgen om tien
uren zou de verkoop plaats hebben.
Toen echter te bestemder tyd de ambtenaren,
met den verkoop belast, verschenen, vonden
zij het geheele huisje vol socialisten, die
onderling besloten hadden de vendutie onmo
gelijk te maken. Stoelen, tafels, gordijnen,
enz., tot een kinderwagen incluis, werden
achtereenvolgens in bod gebracht, doch gemid
deld bracht het huisraad niet meer dan één
cent per stuk op. In het geheel bracht de
nette burgermansinboedel 0.59 (zegge negen
en vijftig cents) op. En ook dat bedragje
werd nog aan Top terugbetaald uit de opbreng
sten van eene collecte, die onder de toe
schouwers gehouden werd.
Een der gedetineerden in de
gevangenis te Arnhem, die wegens poging
tot doodslag veroordeeld werd, is voorwaar
delijk in vrijheid gesteld. Zijn straftijd zou
eerst den 14den Juli 1894 zijn verstreken.
Een aardappel-hondenkop. De
heer De Groot, te Gestel (N.-B.), is in het
bezit van een uit zijn tuin opgedolven aard
appel, welke zeer duidelijk een hondenkop
vertoont met twee groote ooren, mond, neus
en oogen.
In eene weide te Puth (L.) verfde
gisteren een boer zijne kar. Terwijl hy eenigen
tijd afwezig was, ledigde een in de weide
grazend rund den verfpot, met het gevolg,
dat het dier, hot uitbrullende van pijn, eenige
uren later bezweek.
Te Lekkerkerk is een vijfjarig
knaapje al spelende in het water geraakt en
verdronken.
Te Bergambacht is gisteren
een 24-jarige schippersknecht, woonachtig te
Alblasserdam, by het zwemmen verdronken.
Instorting. Zondag-avond om
zeven uren werden de bewoners van Hip-
polytushoef verschrikt door een geweldigen
slag, welke velen naar buiten deed snellen
om te zien wat er gebeurd was. Toen bleek
het, dat het dak van het koor der Hervormde
kerk, dat al lang op het invallen had gestaan,
was ingestort, glazen verbrijzelend, stukken
van den ouden muur met zich voerend. Om
tien uren kwam de gemeente op met haren
ringpredikant om godsdienstoefening te houden
en het avondmaal te vieren, doch onze burge
meester vond geeno vrijmoedigheid het oude
gebouw voor de godsdienstoefening open te
6tellen, zoodat de gemeente ongesticht huis
waarts moest keeren. De burgemeester heeft
al sinds eenigen tyd gewerkt om die kerk de
noodige reparatie te doen ondergaan, maar hy
vond daarby niet voldoenden steun. Ben ik goed
ingelicht, zoo sehryft de correspondent der
„N. R. Ct." dan heeft de Synode nog pas
h it subsidie, voor het herstel dezer kerk aan
gevraagd, geweigerd, terwijl zy dat voor eeno
pastorie te Oosterland, alhier, heeft toegestaan,
wat toch op verre na niet zoo noodzakelijk
was. Welke raadslieden de Synode daarbij
hebben voorgelicht, weet ik niet, maar het
schijnt mij toe, dat ze op een dwaalspoor
werd geleid. Doch het besluit der Synode is
geene wet van Meden en Perzen. Het zal
noodig zjjn, dat allo krachten worden inge
spannen om deze vervallen kerk weer op te
bouwen. Deze kerk hoeft geone fondsen en
hulp is noodzakelijk.
Het vreemdste van de velo zonder
linge voorvallen in verband met het veronge
lukken der „Victoria" is dat, hetwelk thans
vermeld wordt. Nadat het schip gezonken
was, vond men twee artikelen uit de hut van
admiraal Tryon drijvende. Een daarvan was
de verrekijker, de ander de berichtendoos van
den admiraal. Deze doos is van bijzonderen
vorm. Daar de seinen, welke deze doos bevat,
niet in de hand van den vijand mogen vallen,
is de doos volgens bijzondere voorschriften
met lood zwaar gemaakt en is de bodem
doorboord, zoodat zij in 't water zou moeten
zinken.
Maar wat gebeurde? Het groote schip,
waaraan al het vernuft der wetenschap was
ten koste gelegd om het drijvende te houden,
zonk als een steen. En de doos, welke als
't ware gemaakt was om te zinken, dreef en
ligt nu in het ministerie van marine te Londen
als tastbaar bewijs van de feilbaarheid van
twee verschillende ontwerpers.
De Joodscho kolonie door baron
Edmond Von Rothschild in Palestina gesticht,
gaat goed vooruit, zóó goed zelfs, dat de op
richter een tweede stuk grond gekocht heeft
om de welvarende kolonie uit te breiden, of
eene tweede te stichten. De kolonisten spreken
in plaats van het Joodsche Duitsch uitsluitend
Hebreeuwsch; zjj houden zich bezig met het
verbouwen van wijn; nooit verzuimt een
reiziger, die hetzij voor zaken, hetzij voor
genoegen de kolonie bezoekt, den uitstekendon
wijn, dien zij maken, te drinken. Baron Von
Rothschild heeft nu aan de Turksche regeering
verlof gevraagd te Haifa eene glasblazerij te
mogen oprichten; hy heeft tevens 20,000 fr.
geschonken voor het bouwen van een toe
vluchtsoord voor veriatenen en hulpbehoeven
den van alle godsdienstige gezindheden.
Volgens „Dalziel" heeft do 73-
jarige prins Alexander van Pruisen, kleinzoon
van Friedrich Wilhelm II, eene jonge tooneel-
speelster uit Munchen gehuwd. De zaak wekt
groot opzien.
Soot.)
Georges droogde zijne tranen, die langs
zijne wangen liepen, en Sutanna wenkende
zich naast hem neder te zetteD, zeide
hij ikaanf
„Spreek, ik luister naar u. Vertel mij hare
levensgeschiedenis, de uweverberg mij niets,
ik wil alles weten."
Toen vertelde Suzanna. van dea dood baars
vaders, de leugenachtige beschuldigingen,
waarvan hare arme moeder het slachtoffer
was geweesthoe zij zonder reden door eene
jaloersche vrouw geschonden werd; hoe men
haar, brandende van de koorts, met het kind
dood naast zich in bed gevonden had. Hare
moeder heeft deze geschiedenis nooit nader
uitgelegd, doch de rechters hadden haar
schuldig verklaard; zij moest de straf onder
gaan, waarvoor zij veroordeeld werd.
Er was iets belangrijks in het verhaal van
dit jonge meisje, wier zwarte oogen, vochtig van
aandoening, schitterden, bezield door een heilig
vuur. Zonder schaamte, zonder verbloeming
.schilderde zij langzaam de droevige feiten, die
haar gedwongen hadden in de diepste ellende
te leven en er eerlyk den kost te verdienen
tot op den dag, waarop zij hem had leeren
-hennen. Zy -eindigde met ae woorden
„Toen ik liet bericht vernam der invryheids-
stelling mynec moeder, heb ik gemeend my tot
plicht te moeten stellön haar te ondersteunen,
haar het lyden, dat zy verduurd had, te doen
vergeten. Zoo ós het gekomen, dat ik eenige
dier goudstukken, welke gyzny hebtg-egeven,
haar ter hand etelde. Hiebt gij er spytvan?"
Z$j zweeg.
Georges zeide niets.
Na een oogenblik stilte hernam zy
„Ha! Ik herleef, eindelyk.Al deze zaken,
die ik om my heen zie, verstikken mij, en
om my te verlichten, had ik behoefte u msjp
vertrouwen te schenken. Hierna zal ik voor
eeuwig van u afschud nemen en de dochter
eener veroordeelde zal weder met hare
moeder leven."
Terwyi zy deze woorden sprak, maakte zy
zich gereed om te vertrekken en zag haar
geliefde haar verwonderd aan. Hy scheen
niet te begrypen wat zy wilde, doeh weldra
drukte hy haar in zyne armen.
„Neen, gy zult my nfet verlatenriep hy
uit. „Zou ik kunnen leven zonder u, uit uw
oog, uit uw lach?"
„Gij vergeet, Georges, dat de raaat&ohappy u
zal verachten." Hij dacht een oogenblikje na
maar alsof hy plotseling een besluit genomen
had, zeide hy haar:
„Neem uw hoed en mantel en ga naar
uwe moeder; ik wil haar zien."
Koestert hy uog argwaan in de oprechte
woorden van Suzanna? Wil hy soms zich-
zelven overtuigen dat zy niet een mede
minnaar bezoeht had?
Zy vertrokken en eenige minuten daarna
bracht Georges' rytuig hen voor de woning
van juffrouw Morel.
Juffrouw More-1 zat aan eene tafel, waarop
men wat brood en spek zag. Maar in stede
van te eten, schreide heete tranen, toen
Georges en zyn meisje binnentraden. Suzanna
omhelsde haar en stelde Georges aan haar
voor met de woorden:
„Hy weet alles."
Daarop vroeg zjj haar de oorzaak van haar
droevig schreien.
„Ach, ik heb het u niet willen zeggen,
maar een paar dagen geleden heeft men mjj
beleedigd en mjj met de gevangenis gedreigd,
omdat niemand wist op Wfüke wjjze ik aan
den kost kwam. Heden i3 met; verder gegaan.
Toen ik brood kocht en betaie.n w:lde, riep
de bakker uit, de geldstukken in de hand
nemende: „Wat! Goud? En van waar hebt
gy dal?"
Eene kinderjuffrouw, die naast mjj stond,,
ontzag zich niet te zeggen
„Zjj is eene dievegge."
In een oogenblik heeft zich eene menigte
verzameld en terwijl ik mijn brood nam, dat
gij daar ziet en het geld by my stak, mis
handelde men my. Ik wilde my in den winkel
schuilhouden, doch de juffrouw joeg my weg
en de afschuwelijke menigte vervolgde mij,
schreeuwende
„Houdt de dievegge, houdt ze!"
Ik ben naar de wacht moeten gaan en
dank zy' de hulp van twee gendarmen ben ik
naar huis kunnen komen. O, zoo voort te
moeten leven, nooit, dan liever sterven!"
„Neen, lieve moeder, gy zult niet sterven.
Kc zal by u biyven, ik zal werken en u uw
verdriet doen v.vgeten."
„Gy zult deze jvoning vedaten", voegde
Georges er by. „wy kullen u in eene andere
wyk brengen, zoo nooidig ver van Parys, waar
gy kalm zult leven."
„Gy bemint dan inderdaad mynodoT"<it?r?'
zeide de arme vrouw.
„Ik bemin haar en opdat ze gelukkig zjj
—e, dat zy niet door uw
