N°. 10268.
Zaterdag 13 Augustus.
A». 1893.
(Beze £ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
Burgerlijke Stand.
F'emlleton.
De scliat uit Mexico.
LEIDSC
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maandon1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Van 1C regels ƒ105. Iedere regel meer ƒ0.171.
Grootero letters raar plaatsruimte. Voor hot
inc.issecren buiten de stad wordt 0.05 berekend.
Oemengd Nleuwi.
Het was een recht vermakelijke
séance, waarop Woensdagavond Sequah, na
gedurende een paar jaar reeds het geheele
land te hebben doorreisd, het Utrechtsch pu
bliek onthaalde.
f De groote zaal in „Buitenlust" was reeds
bjjtjjds gevuld met belangstellenden en de
patiënten, die zich dozen avond zouden laten
behandelen, kwamen ook begeleid van hunne
verwanten reeds vóór acht uren aanstrompelen
en namen hunne plaatsen op de eerste rjj
stoelen in.
Nadat het orkest, bestaande uit een zestal
zware koperen instrumenten, een paar stukjes
ten beste gegeven had, trad de heer Daven
port met zjjn tolk ten tooneele.
Hjj verhaalde in het Engelsch dat ook
hier broksgewijs door zijn tolk vertaald werd
van de doeltreffendheid zijner geneeswijze en
ieide voor dezen avond slechts de behandeling
van een viertal patiënten op zich te kunnen
nemen, die hjj met namen en woonplaats
opnoemde.
Daarna verzocht hjj aan de „lady's and
gentlemen", die de zaal vulden, te zeggen wat
hun verlangen wasbehandeling der patiënten
met muziek of zonder muziek.
Daarover bleken de opinies nogal verdeeld
terwjjl de éóne helft het uitbulderde„muziek
voor onze centen!" gaf de andere te kennen
dat de operatie zonder muziek moest plaats
hebben. Sequah sloot zich aan bjj eeno stem
uit het publiek, die blijkbaar verzoeningsgezind,
luidkeels uitriep„half om half 1" en verklaarde
dat hjj beurttlings den eenen patiënt met en
den anderen zonder muziek zou behandelen.
Alzoo geschiedde! Eene vrouw werd door
den dokter op het podium geleid en blijkbaar
viel haar het gaan moeilijk. Sequah verscheen
met bloote armen en met eene lange zwarte
sloof voor borst on beonen; de vrouw nam
plaats op eene rustbank, de gordjjn werd
dichtgeschoven en de massage had plaats.
Desgelijks geschiedde met eeno andere vrouw
en tweo mannen en hot publiek verdreef zich
middelerwijl den tjjd met zingen en fluiten en
stampen op den vloer.
En telkens als zoo'n patiënt behandeld was,
kwam Sequah, die ondanks al het geraas, dat
gemaakt werd, geen oogenblik zjjne kalmte
verloor, maar met een altjjd lachend gezicht
do vergadering aansprak, te voorschijn, en
vroeg, of er ook iemand der aanwezigen was,
die den ljjder een kreet van pjjn had hooren
slaken
Die vraag gaf aanleiding tot eene aller-
joligste opschudding. Door honderden ja's
en neen's heen hoorde men een jongeling
beweren, dat hjj duidelijk gehoord had, dat
de juffrouw riep: „niot zooknjjpenMaar de
groote meerderheid was toch zoo eerljjk om
te bokennen, dat er geen geluid van de
patiënten vernomen was. Sequah gaf dan ook
de verzekering, dat de muziek niet diende om
het „gekerm dor patiënten" te smoren, maar
om aan het publiek eenige gepaste afleiding
te verschaffen. Daarna trad hjj in eene korte
beschouwing over de waarde der muziek en
kwam tot de conclusie, dat de menscheljike
stem het schoonste instrument was en hjj zich
geen lieflijker koor kon voorstellen dan dat,
aangeheven door honderden kinderstemmen.
Toen werd de gordjjn opengeschoven en
kwamen de vier behandelde patiënten, op een
rijtje gezeten, te voorschijn. Zjj stonden op,
kwamen naar voren, „zwaaiden met don arm,
stampten met den voet" en wat Sequah nog
in zjjn leven niet gebeurd was hjjzelf
verzekerde het in hot Engelsch en zjjn tolk
in het Hollandsch van die vier patiënten
waren er drie, die nog een beetje pjjn hadden.
Met de vraag: wat nu? hield Sequah zich
niet lang bezig. Kort besloten moesten de
patiënten nog maar eens weer gewreven wor
den het was in vjjf minuten afgeloopen. Hij
snelde achter do gordjjn, maar kwam terug
met de modedeeling„de dokter is weg Maar
ook daarom niet gedespereerd. Sequah wist
er een middel op. De patiënten moesten nu
elkaar maar wrijven.
De gordjjn onttrok het onderlinge gemas-
seer aan de oogen van het publiek, en zoo
kwamen allen wonderbaar genezen weer te
voorschijn, ook een man, die in 14 weken niet
had kunnen werken. De patiënten kregen
ieder eeno milde gave van Sequah en deze
stelde nog in uitzicht dat er gedurende zjjn
verbljjf te Utrecht ook nog wel kindormaal-
tjjden zullen gegeven worden.
Dat verblijf, zoo deelde hjj mede, zal slechts
tjjdeljjk zjjn. Daarna wil hjj zich in Den Haag
vestigen en hoopt dan te verzoeken dat hjj
te midden van ons, Hollanders, die hjj als eer
lijke menschen heeft leeren kennen (luid ap
plaus) door naturalisatie worde opgenomen.
Door dit verblijf onder ons zjjn zjjne han
delingen gemakkelijk te controleeren wat
hjj niet vreest en is ook de uitslag der
door hem bewerkte genezingen na te gaan,
zoodat hij zich niet aan bedrog zou durven
schuldig maken, verklaarde de heer Sequah.
Terwjjl de muziek het „Wien Neerlandsch
bloed" speelde, gingen de aanwezigen rustig
uiteen, terwjjl in en vóór den tuin nog eene
groote menigte bleef wachten om den heer
Davenport in zjjn gereedstaand rjjtuig te zien
stjjgen.
Naar het „Utr. Dbl.", waaraan het boven
staande is ontleend, verneemt, hebben reeds
eenige personen daar ter stede gebruik ge
maakt van de gelegenheid door Sequah gegeven
om „particulier" behandeld te worden. O. a.
moet de heer Diepenbeek, de aldaar welbe
kende dansleeraar, gisteren reeds eene behan
deling ondergaan hebben.
Deelden we onlangs mede dat de koetsier
van Sequah naar eene andere betrekking uit
keek, tnans schjjnt het dat, zooal niet de
gouden koets, dan toch de meer alledaagsche
equipage van Davenport weer in eere is her
steld en dat hij do stad der equipages niet
heeft willen bezoeken zonder goed ingespannen
te zjjn. De „Utr. Crt.", die eveneens een lang
verslag a.m Sequah's optreden daar ter stede
wjjdt, spreekt van een span fraaie moorkop
pen, waarmee hij voor eene sierljjke en vlugge
coureuse om S uren voor „Buitenlust" kwam
voorrjjden.
Een opperwachtmeester der hu
zaren, te 's-Hertogenbosch in garnizoen, deed
onlangs eene mislukte poging tot zolfmoord.
Hjj werd toen in het ziekenhuis opgenomen.
Naar men verneemt, is Maandag de kolonel
jhr. Mejjer, van het regiment huzaren, te
Yenloo in garnizoen, vorgezeld van den rit
meester- adjadantte 's-Hertogenbosch geweest,
ten oindo een onderzoek in te stellen in deze
treurige zaak. Naar „De Noord Brab." mede
deelt, zou dit onderzoek door den minister
van oorlog zjjn gelast en verband houden
met den inhoud van een schrjjven, door den
wachtmeester enkele oogenblikken voor hjj
de wanhopige daad pleegde aan den majoor
van het regiment verzonden.
Te Antwerpen kwam gister-
morgen de Harvvichboot „Norwich" aan, welko
o. a. twee groote koningstijgers aan boord
had, welke voor den dierentuin bestemd waren.
Toen men de luiken opende om de dieren in
hunne hokken naar boven te brengen, bemerkte
men met schrik dat een der tjjgers ontsnapt
was. Met de grootste vooizichtighoid zocht
men in het ruim, en daar zag men het mon
ster kalm tusschen eenige kisten liggen.
Men dacht er eerst over, bem neer te
schieten, maar bjj nader inzien vond men
het beter, de luiken te sluiten en een bood
schap naar den dierentuin te zenden. Al
spoedig kwamen een aantal oppassers met
een groote val, waarin men een stukvleesch
neerlegde, en door den reuk aangelokt,
liep de tjjger er dadeljjk in. Maar nu bleek
het, dat de deur niet wilde sluiten, zoodat
men het met een ander toestel moest be
proeven. Eindeljjk gelukte het, den tjjger op
te sluiten in een box, zooals voor het vervoer
van paarden over zee wordt gebruikt. Dit alles
duurde van 's morgens vroeg tot 's middags
twee uren, en al dien tjjd stond eene groote
menigte op den wal, benieuwd naar den
afloop van deze eigenaardige jacht.
ALFEN. Bevallen: J. Kraan geb. Beijcu, Z.
T. Van Mnanen geb. Van 't Hof, levenl. D. G. Van
Leeuwen geb. Brueseu, Z.
Overleden: W. Bos, D. 2 J. K. Horsman,
jm. 21 j.
BODEGRAVE. Bevallen: M. Moons geb. Do Rjjk,
D. C. De Groot geb. Menken, Z. O. Den Neijaol
geb. IToogendoorn, D.
Overleden: J. Van Leeuwen, echtg. yan B.
Van Kempen, 44 j.
BOSKOOP. Bevallen: D. Broer gob. Koppijn,
D. G. Van Tol geb. Van don Tooron, Z.
Overloden: J. Rietveld, 11 m.
HAZER8WOUDE. Bo vallen: J. Smits geb.
Blom, D.
Overleden: A. Th. Geurts, Z. 1 j. (wonende
te Nijmegen!. J. C. Van Gorkum, D. 4 m.
LEIDERDORP. B o va 11 en: M. C. Verver geb.
Zandbergen, Z. G. Koetso geb. BorremaD, Z.
OUDSHOORN. Bevallen: E. M. M. Markx, gob.
WcstkofT, Z. J. Sntl gob. Roos, D. L. Koolo-
wondt geb. Dooduo, D.
Gehuwd: O. Do Joncr, jm. 26 j en A. Sohellieger-
bout, jd. 18 j.
REEUWIJK. Overloden: H. Vermeulen, 1 m.
Gehuwd. W. Plak on A. Verwei.
TER-AAR. B o v a 11 e n: A Hofstee gob. Pijper, Z.
WOUBRUGGE. Bevallen: J. Borst gob. Vau dor
Ploeg, twee Z. 8. Guldemoud gob. Ciamer, D.
L.ICHT^TTHaiK'Z'E.
Resultaten der waarnemingen aan dc Gasfabriek
WEEK van 30 Juli tot 5 Augustus.
D&tnia.
Uur
Aantal.
Qom. Eu«.
IR&utlk.
30 Juli.
8.0 30
7
16.8
31
8930
8
16.8
1 Aug.
7.45 9.30
8
10.6
2
7.45 9.30
7
16 4
3
7.45 9.45
1G.6
4
7.45 9.45
8
16.8
5
7.45 9.45
7
16.9
Dit bctcoker.t: Wannoer men 5 oubie foot 141.6
Litem per uur van zulk gas verbrandt in eon Sugg'»
London-Argaau-Standard burner No. 1, met 24 gaatjes,
vrerdi ton licht vorkrsgon, dat in sterkto geLjjk staat
met 16.8 16.8, odz. SUndaardkaaruen, waarvan elke
ka:o-f- 2C grains -=i 7.8 grammen Spermaceti por nur
-«rVvxrt-H
i.)
l.
Het was reeds volle dag, toen professor
Gotthold Harter van zjjn foliant opzag, aan
welks studio hjj den nacht gewjjd had. Het
was dan ook eon zeer merkwaardig boek.
Het handelde over den geheimzinnigen witten
otter, en als men de aanwijzingen van hot
boek nauwkeurig opvolgde, moest men ontwij
felbaar in het bezit van dat dier komen. Wel
waren er langwjjlige en moeilijke voorwaar
den aan verbonden, doch zij beloonden de
moeite. Want wie de huid van den witten
otter had, kon zich onzichtbaar maken en dien
vloeiden allerlei schatten toe.
De goede professor vond den weg wel wat
lang, maar hij haakte toch zeer naar rijk
dom. Het bestudeeren van het oude boek had
hem vele uren beziggehouden en hjj was ge
ëindigd met er over in te sluimeren en
droomde juist van de schatten, die hem van
uit de verte te gemoet kwamen zwemmen,
toen hjj ontwaakte door het kraken van de
deur, door welke zjjne huishoudster Suzanna
binnentrad.
Zjj hield een brief in de band.
„Een meisje brengt dezen brief," zeido de
oude vrouw.
„Een brief?" vroeg de professor verrast.
Inderdaad wie had hem, den eenzamen
man, die alleen voor do wetenschap en zjjne
droomerjjen leefde, dio zoo weinig met de
wereld in aanraking kwam, iets te schrjjven?
Suzanna raadde de gedachten van den
professor. Zy was niet minder nieuwsgierig
dan hjj, ja, misschien nog meer, om te weten
van wien dit schrjjven kwam. Zjj dacht er
overigens het hare van.
„Het zou mjj niet verwonderen", zeide zjj,
„als de brief van uw brooder uit Amerika
kwam. Het meisje toch komt daarvandaan."
De professor dacht na. Vóór vjjf en twintig
jaren het was in 1563 de waardige
professor was toentertijd nog een kleine jon
gen liet zich zjjn oudste broeder, een los
bol en deugniet, door Spaansche wervers
voor het leger in Mexico aanwerven, om op
die wjjze van zjjne schulden en van do oude
wereld vrjj te komen. Vóór driehonderd jaren
kende men die uitvlucht ook reeds. De brief
sidderde in zjjne hand. Niet, wjjl hjj bericht
ontving van den verdwenen broeder
Gotthold herinnerde zich hem nauwelijks en
in het ouderljjk huis had men nooit gunstig
over den verloren zoon gesproken maar
de gedachte schoot den professor duor het
hoofd, dat deze brief misschien zjjn droom
beeld zou verwezenlijken. "VVas zjjn broeder
niet naar Mexico, het goudland, getrokken,
waar men het goud maar voor het oprapen
had als hier de kiezelsteenen En had hjj
niet gedroomd, dat do glinsterende schatten
over het water tot hom kwamen?!
Haastig brak hjj het zegel los en las:
„Waarde broeder!
Het loopt met mjj ten einde en ik schrjjf
nog deze letteren aan u, den eenigen bloed
verwant, die mjj is overgebleven; want dat
alle anderen dood zjjn, vernam ik van land-
genooten, die naar hier kwamen. Ik schrjjf
u alleen om u mjjn kind aan to bevelen, de
dochter van mjjne vroeg gestorven vrouw,
Donna Eleonore de Castro, het kleinkind van
mjjn wakkeren Don Melchior de Castro. Zjj
staat alleen en ik beveel haar in uwe zorgen
aan. Misschien hadt gjj eene andere erfenis
verwacht. Valgame Dios! Ik heb alles ver
speeld; het was niet myne schuld, maar die
van de valsche dobbelsteenen van den dui-
velschen Don Diego Lugar. Ik kwam te laat
achter zjjne streken. Nu is alles voorbjj. Be
scherm mjjn kind! Uw broeder Willem."
Do professor was lamelyk ontnuchterd. Dus
een kind dat was do geheele erfenis?!
Wat. zou bjj met dat kind beginnen?
„Waar is hot kind?" vroeg hjj na eenige
oogenblikken, zonder de nieuwsgierigheid der
oude Suzanna te bevredigen. Laat het binnen
komen 1"
Suzanna schoof het naar binnen het was
nogal uitgegroeid, dat „kind", en zou wel
zoowat om de twintig zjjnhet was een
sierlijk gebouwd meisje. Het trad ook nogal
besloten op, dat „kind", en had eene recht
onbeschaamde manier om het hoofdje in den
nek te werpen een roodwangig gezicht
met donker krullend haar, twee diepzwarte,
schelmachtige oogen en een kregel stomp-
nousje. Do goede professor was geheel be-
touterd, toen hjj haar zag. Naar aanleiding
van den brief had hjj een kleinen vuilen jon
gen gedacht te zienen nu stond plotseling
een zoo bekoorlijk jong meisje voor hem,
als slechts zelden in zjjne nabijheid kwam.
De „kleine" trad geheel onbevangen nader
en reikte hem de hand.
Vervolg ommezijde.)
