N°. 10247.
Woensdag IQ .Tuli.
A®. 1893.
Qeu Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Eon- en feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
Feuilleton.
Oin eene boterham.
LEIDSCH
PRIJfl DEZER COURANT
Vw L#id«e per t «Mnden.f Lit.
Vnmoo per post7.V....7.. 1.40.
A&onderlgke Nommer».0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Tm 1—regels f 1.01. Iedere regel meer f 0.17|.
Grootere letters nur pleeternimto. Voor het
fctoeeseeren buiten de sted wordt ƒ0.05 berekend.
Uitrusting van den Infanterist.
Door den officier van gezondheid 1ste kl.
E. J. Kilhne, te Breda, is aan den Minister
van Oorlog een rapport gezonden, benevens
beschouwingen over de velduitrusting van
den Nederlandsehen infanterist.
Aan dit rapport is o. a. ontleend, dat de
bepakking van den infanterist te zwaar is,
daar deze pi. m. 33 kilo voor het gemid
delde lichaamsgewicht, berekend op 58 kilo,
bedraagt. Deze zware bepakking zou eerst
kunnen gebruikt worden, wanneer de man
er langzamerhand in geoefend werd steeds
zwaarder en zwaarder te dragen, en verder
en verder te marcheereneene oefening, die
bi) de met groot verlof zijnde miliciens zal
worden achterwege gelaten en by mobilisatie
tot den kortst mogeiyken tijd zal beperkt
worden.
Schryver wyst er op, dat niet deugen:
lo. de schako, wegende 450 gram, en, als
zonder ventilatie zynde, door gewicht en
warmte congestie naar het hoofd veroorzaakt,
waardoor hoofdpyn en stoornis in de zoo
zeer noodige rustige ademhaling teweeg
gebracht wordt;
2o. het riemenstelsel met de daaraan ge
hangen patroontasschen en ransel oefent eene
zóó sterke drukking op de spieren van de
borstkas uit, dat de ademhaling oppervlakkig
en ongelykmatig wordt;
3o. door de zware bepakking zet de man
zgne voeten niet behooriyk neer, maar laat
hy ze slepen en loopt zyne voeten door.
Geven deze drio oorzaken reeds in tyd
van vrede een groot contingent invalide man
schappen, daarby komt in tyd van oorlog
nog de omstandigheid, dat èn voeding èn
ligging èn verpleging niet steeds even goed
kunnen wezen als in tyd van vrede.
In andere landen is wel is waar de bepak
king byna even groot, maar daar is het
oefeningstydperk der militie langer en het
aantal beroepssoldaten grooter. Het gevolg
der bepakking zal dus zynlo. een groot
aantal achterbiy vers en 2o. dat de manschap
pen de bepakking, op geweer en patronen
na, wegwerpen.
In hoofdstukken wordt voorts aangegeven
wat moet vervallen; o. a. by de kleeding:
de scbako veel lichter maken en handschoenen
weg; by de uitrusting: ransel te doen ver
vallen, en daartoe minder sterk noodig gewor
den draagriemen in gewicht te verminderen
en te transformeerenranselzak tweemaal
grooter en impermeabel makenéén hemd
minder meevoeren; een paar schoenen met
schoenzakje op compagnieskar meevoeren
en verder het persooniyk bezit van kleer-
kloppers, slappe was, schoensmeer, geweer-
vet, enz., enz. te velde tot algemeen bezit
maken.
By de bewapening te doen vervallen de
achtertasch met de daarin bevatte patronen
en deze te doen vervoeren op sportkarren,
welke later zouden kunnen dienen voor den
aanvoer van patronen uit de patrooncaissons
naar de gevechtslinie.
Ten slotte aan schop, byi, sabel en bajonet
do grootst mogelyke beperking te geven, en
aan de sterksten onder de geweerdragenden,
schoppen en bylen te doen verstrekken, dit
laatste vooral met het oog op het indeelen
van genietroepen.
Gemengd Nieuws.
In den naasten omtrek van
Leiden, alsmede te Katwyk en in het West-
land, beloven de zoogenaamde „late" aard
appelen geen ruim beschot. Stond het gewas
aanvankelyk mooi, de kleine regenbuitjes,
welke na de groote droogte volgden, hebben
het veel kwaad gedaan en zyn aanleiding
geweest tot het doorgroeien der planten. Ter-
wyi de knol nog klein is, moeten de aard
appelen thans reeds en dat dus veel te
vroeg gerooid worden, waardoor de voorraad
nu wol groot zal worden, maar hetgeen tegen
den winter, in deze streken althans, schaarschte
doet voorzien.
Aan het station teHaarlemis
een verver, die op eene ladder stond, door
een rangeerenden trein omvergeworpen. Hy
werd inwendig zwaar gekneusd en brak den
rechterarm.
Door een noodlottig toeval is
een der huisgenooten van den heer B., op de
Pypenmarkt te Amsterdam, uit een raam van
de derde verdieping gevallen. De ongelukkige,
een man van ongeveer dertigjarigen loeftyd,
werd naar het Binnengasthuis vervoerd, waar
hy kort daarna overleed. Twee personen
zpn daar in bewaring genomen, beschuldigd
op de Reguliersgracht het schot gelost te hebben
op den persoon, van wien wy in een vorig
1 nummer melding maakten.
Een ongeveer twaalfjarige knaap
wilde Zondag-morgen in de Da Costa straat
te Amsterdam nog voor een aankomend rytuig
heenloopen, doch struikelde, viel en kreeg
het rytuig over zich heen. De knaap was
oogenblikkelyk dood. Het ongeluk was ge
schied onder de oogen des vaders, die voor
het raam van een bovenhuis zat en by het
zien van het ongeval het raam zou zyn uit
gesprongen, indien zyn broeder hem daarin
niet intyds verhinderd had.
Eon man, die aldaar aan het IJ tegenover
de Houthaven zat te visschen, geraakte daar
te water. Kort daarna werd hy levenloos op
gehaald.
Z a t er d a g - a vo n d is teNymegen
het magazyn met woonhuis van den heer
J. A. Levy, groothandelaar in lompen en glas
werk, in korten tyd geheel uitgebrand, waarby
al de koopmansgoederen en veel meubilair
verloren gingen. Ook het aangrenzend koetshuis
van den stalhouder J. W. Janssen brandde
geheel af. Van daar sloegen de vlammen over
naar de schuur en het woonhuis van den
landbouwer De Zwart in de Papengas, welke
panden ook geheel uitbrandden, terwyi diens
pas geborgen oogst van hooi en rogge daarby
in vlammen opging. Het hotel „GoudenLeeuw",
van den heer J. W. Janssen voornoemd, dat
ook groot gevaar liep, bleef gelukkig gespaard.
Oorzaak onbekend. Alles was geassureerd,
behalve de oogst van hooi en rogge van De
Zwart.
Uit een mededeeling der ,Prot.
Nbr." over Neerbosch blykt, dat de commissie,
die zich met het onderzoek heeft belast, in
drie afdeelingen zal gesplitst worden, eene
juridische, eene paedagogische en eene hygië
nische, waardoor de werkzaamheden vanzelf
verdeeld worden. Men stelt zich voor, dat het
minstens drie maanden zal duren, alvorens
de rapporten openbaar gemaakt worden.
Uit Veendam wordt geseind:
De groote meeting alhier is rustig afgeloopen.-
Twintig afdeelingen waren aanwezig. Vier
duizend personen waren op het land. Sprekers
waren Bill, Hermans en Havers.
Van deskundige zydevernoemt
het „Hbl.", dat het bericht omtrent het voor
komen van een geval van Aziatische cholera
te 's-Hertogenbosch onjuist gebleken is. Een
nader bacteriologisch onderzoek, door prof.
Spronck, te Utrecht, ingesteld, heeft aan 't
licht gebracht, dat het geval moet worden
op rekening gesteld van cholera nostras.
De ramp der „Victoria". Men
seint uit Malta, 17 Juli: De zittingen van
den krygsraad over kapitein Bourke en de
andere nog in leven zynde officieren van het
Engelsche oorlogsschip „Victoria" begonnen
hedenmorgen onder voorzitterschap van ad
miraal Culme Seymour aan boord van het
oorlogsschip „Hibernia."
Te Sydney hebben 240 socialis-
tische landverhuizers, mannen, vrouwen en
kinderen, zich op de „Royal Tar" ingescheept
naar Montevideo, van waar zy naar Paraguay
trekken om daar eene kolonie te stichten, die
„Nieuw-Australië" zal heeten. Eene groote
uitgestrektheid lands is tot dat doel in
Paraguay aangekocht. Na hen komen nog
verscheidene andere troepen Australische land
verhuizers.
De Grieksche consul te Salonica
was te weten gekomen dat eene talryke bende
roovers, onder aanvoering van den beruchten
bandiet Coutrelli, van plan was in Thessaliê
door te dringen. Door tydig genomen maat
regelen wist men dit te verhinderen; de
roover, die langen tyd de schrik van Mace
donië is geweest, is nu omsingeld door de
Turksche gendarmen, die hem weldra in handen
hopen te hebben.
WEST-IND1Ë.
PARAMARIBO, 23 Juni.
De door den gouvorneur benoemde com
missie tot het ontwerpen van een avant-
project voor eene nieuwe inrichting tot af
zondering, behandeling en verpleging van
leprozen is op jl. Woendag 7 Juni, des voor-
middags te 9 uren, ten gouvernementshuize
door Zyne Excellentie geïnstalleerd.
Na dankbetuiging aan de heeren voor de
aanneming der opdracht en voor het verschy-
nen ter vergadering zeide do gouverneur tot
het benoemen der commissie te zyn overge
gaan, ten einde vooraf kunne worden beraamd
wat zal moeten gedaan en in welke richting
gewerkt, opdat voorkomen worde, dat later,
wanneer tot de uitvoering kan worden over
gegaan, niet wordt gestuit op bezwaren als
die, welke zich hebben voorgedaan ten aan
zien van de overeenkomst, welke ten vorigen
jare voorloopig werd gesloten met de Roomsch-
Katholieke gemeente.
Het voornemen is dat de inrichting zal
worden gemaakt door het gouvernement en
de benoeming van directeur, geneesheer, enz.
zal geschieden door den gouverneur, terwyl
kosten van voeding en medicyn zullen komen
ten laste van de koloniale kas, doch de ver
pleging zal plaats hebben door liefdebroeders
of -zusters, daartoe aangewezen door eene of
j meer der godsdienstige gemeenten, omdat van
verpleging door het bestuur geene goede resul
taten te verwachten zyn.
ï.i
In eene van de lange, slechts zwak ver
lichte gangen der vrouwengevangenis zat by
een ruw houten tafeltje de gevangenbewaar
der Koenraad Helm in diep gepeins verzonken.
Hy had juist de ronde gedaan, de sleutelbos
lag voor hem op de tafel; daarnaast, los in
een papier gewikkeld, zgne morgenboterham.
Maar hy kon niet eten, ofschoon de tyd
daarvoor gekomen was. Hy had geen honger,
vandaag niet en al sedert drie weken niet.
Bgna eiken dag bracht hg de helft van zyn
ontbyt weer mee naar huis hy, die anders
niet te verzadigen man I
Inderdaad, wat was hy veranderd, sedert
zgne vrouw hem verlaten had! Hg kende
zichzelven niet meer. Terwijl hy vroeger zyne
betrekking rustig en opgeruimd had waarge
nomen, was hy thans een verbitterd, in den
omgang met de hem toevertrouwde gevan
genen byna brutaal mensc-h.
Vroeger, toen hg nog in de mannenafdee-
ling werkzaam was, had hy nu en dan eens
een vriendelyk woord voor dezen of genen
gehad. Natuuriyk, hy hield streng orde en
wee dongene, die de tinnen waschkom niet
zilverblank gepoetst had, of wiens legerstede
hij niet in orde vond! Dat hy ook de ge
ringste sporen van eventueels ongehoorzaam
heid of verzet met yzeren hand wist te
onderdrukken, sprak by eene zoo militaire
natuur vanzelf. Subordinatie, dat was voor
hem bet ideaal der wereldregeering. En dat
sproot natuuriyk uit zgne opvoeding voort.
Koenraad Helm was de zoon van een
kazerne-beambte geweest en deze was vroeg
gestorven. Zgne weduwe wist te bewerken
dat men den jongen in het militaire weeshuis
opnam. Menig ander kind zou zich by de
yzeren tucht van zulk eene inrichting niet
lekker gevoeld hebben. Koenraad evenwel had
van kind af niets anders gekend dan com-
mandeeren en gehoorzamen. De kleine ge
noegens van het soldatenleven, het vooruit
zicht, door nauwgezette plichtsbetrachting
zelf een commando te krygen, en vooral ook
de uniform, die haren drager in diens
meening althans boven den gewonen burger
verheft: dat alles vond de jongen in het wees
huis zooals hy het in de kazerne gezien had.
Reeds op vyftienjarigen leeftyd zou men hem
een goed soldaat hebben kunnen noemen,
zoo hem niet de lichamelyke kracht en vol
harding daarvoor ontbroken hadden. Maar de
tyd voorzag in dat gemisKoenraad werd
werkelgk wat men een goed soldaat noemt.
Spoedig kreeg hy de „strepen", werd korpo- J
raai, sergeant en nu nu kwam er stil
stand. Ook bad intusschen hier en daar eene
verandering plaatstot sergeant-majoor kon
men dezen overigens zoo Hinken onderofficier
niet bevorderen.
Knorrend, voor de eerste maal in zyn leven
tegen zyne superieuren knorrend, verdroeg
hy dat een jongere in dienstjaren hem voor
ging. Een paar jaren nog zag hy het mee
aan, hoe eene andere generatie van „groenen"
naast hem avanceerde alleen, omdat zy
beter schryven, omdat zy hun rapport beter
stellen konden dan hy. Toen verklaarde hg
niet langer te willen capituleeren en nam
zyn ontslag.
De aanbeveling van zgn bataljonscomman
dant hielp hem spoedig aan eene aanstelling
als gevangenbewaarder. Nu was hy wel is
waar geen sergeant-majoor, maar toch eene
gevreesde, in zyne soort machtige persoon-
ïykheid. Hy kon ook hier vooruitkomen, kon
eerste bewaarder, onder-directeur worden. Hy
was gestreng en gevoelde zich daar wèl by,
totdat men hem op zekeren dag te kennen
gaf, dat het voor ambtenaren als hy gewenscht
was te trouwen.
Dat was om zoo te zeggen de eerste ern
stige zorg in zyn leven. TrouwenMaar met
wie? Moest hg uit de dienstmeisjes eene
keuze doen, hy, een koninkiyke ambtenaar?
Kon hy, zooals indertgd de onderofficieren
zyner compagnie deden, achter de huisdeur
of op de keukentrap rendez-vous houden? Dat
vloekte tegen de waardigheid van zgn stand.
En bovendien hy wilde ook wat hooger
op. Ongemerkt, zonder dat hy het zelf eigen-
ïyk wist, ontwaakte in hem waarschyniyk
de wensch, met behulp van eene „beschaafde"
vrouw in een hoogeren stand te komen. Hg
had namelyk altyd het oog op den onder
directeur, die eene zeer nette, fraai gemeubi
leerde woning had en mot den directeur, den
dokter en den predikant der inrichting byna
als met zyne gelyken mocht verkeeren. Ja,
dat was het doel van zyne eerzucht I
Zoo was het gekomen, dat Koenraad Helm
naar de hand dong van eene wel is waar
arme en ouderlooze, maar zeer ontwikkelde
onderwyzersdochter. Juffrouw Anna Diedrichs
gaf aan de kinderen van zyne hospita piano-les.
VeTtolg ommezijde.)
