N°. 10237.
Vrijdag 7 Juli.
A*. 1893.
Leiden, C Juli.
feze iCcurar.t wordt dagelijks, met uitzondering
van (gpn- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
De wraak eener vrouw.
PRIJS DEZER COURANT:
Toor Leiden per S maiudya1.10.
Franc* per post1.40.
Afzonderlijke Kommer»0.05.
In aansluiting met do gistermiddag ge
houden tentoonstelling van afgesneden bloemen
in de groote zaal van „Zomerzorg," welke
uitnemend is geslaagd, had gisteravond in
den tuin aldaar het concert plaats, alsmede
de gezellige bijeenkomst van de leden en dames
der afdeeling Leiden en Omstreken van de
Nederlandscho Maatschappij voor Tuinbouw
en Plantkunde. Het weer was zoo schoon als
maar gewenscht kon worden, zoodafc allen,
onder wie zeer vele dames, gaarne in den
tuin of onder de veranda plaats namen, terwijl
gedurende een deel van den avond nog
menigeen de ronde door de mat geuren go-
vulde zaal deed, om het daar toen nog ten
toongestelde in oogenschouw te nemen.
Zoowel vóór als na de pauze leende men
hetgeen de kleine kapel van het „vierde,"
onder leiding van den onder kapelmeester aen
heer J. Oostelaar, ten gehoore bracht een
aandachtig oor; de pauze zelve werd besteed
óf aan wandelen, óf aan verlangend uitzien
naar den uitslag der verloting, welke alstoen
werd gehouden. Een tachtigtal leden, zoo
maakte do voorzitter der afdeeling, de heer
A. D. D. Schretlen, van uit de muziektent
bekend, nam deel aan de verloting van
een vijftig prijzen, bestaande in fraai met
bloemen gevulde fijne mandjes en gewone
potten met planten. Is er bij elke verloting
sprake van lage en hooge prijzen, by doze
bekwamen sommigen een zeer „hoogeri" prijs,
in den vorm van eene in de lengte terdege
ontwikkelde plant.
Had deze uitdeeling van Fort una nu en dan
veel vroolyKheid teweeggebracht, niet minder
drukte en opgewektheid verschafte de „plunde
ring" der zaal aan het einde van het feest.
Men rukte alles wat op bloemen geleek uit de
flesscben en kruiken, zoodat enkele van deze
bloemenhouders omtuimelden en met veel
gerinkel en geraas afstand deden van hun
vorm. Hier en daar dreef de vloer van het
water, dat tot voor korte oogenblikken de
bloemen had gedrenkt. Op sommige plaatsen
had die bestorming meermalen zelfs een
dreigend aanzienals dames gratis bloemen
kunnen erlangen, zien ze nergens tegen op
om ze in handen te krijgenzelfs hunne
toiletten worden er dan aan gewaagd. Mot
geheelo bloemeboomen togen sommigen huis
waarts.
Druk gebruik was ook gemaakt van iets,
dat met Flora niets heeft te maken, nl. van
den automatischen weegtoestel in Zomerzorgs
tuin. Als onder elke categorie van menschen,
bleek dat er ook zoowel zware als lichte bloern-
kweekers, echtgenooten en afstammelingen
van dezen zijn.
Het was weer een aardige, ongedwongen
avond, waarvan, evenals van de tentoonstel
ling, de regelingscommissie eer heeft; van de
tentoonstelling natuurlijk ook de inzenders
van het vele fraaie, bewerkelijke en zeldzame,
dat in de zaal bijeen was.
- Er bestaat gelegenheid tot verzending
der correspondentie naar Nieuw-York, door
middel van het stoomschip „Didam", van
Rotterdam vertrekkende. Ten postkantore
alhier moeien do brieven, enz. uiterlijk Vrijdag
avond om 10.10 (10.30 st.idstyd) bezorgd zijn.
De wijze van verzending behoort duidelijk
op het adres vermeld te worden.
- Men schrijft ons uit Haarlemmermeer:
De 2de Juli was voor den heer G. Blankers
't Hooft, lid der Prov. Staten van N.-Holland
en lid van den Raad der gemoento Haarlem
mermeer, een dag van meer dan gewone be-
teekenis. Immers, het was toen juist 25 jaren
geleden, dat hy voor 't eerst zitting verkreeg
in laatstgenoemd college, ter vervanging van
wijlen zijn vader, den heer A. 't Hooft, die
vele jaren, ook als wethouder, de belangen
van Haarlemmermeer met onverdroten ijver
en onverflauwde toewijding had gediend. Dit
zelfde getuigenis kan ook van zijn zoon ge
geven worden.
Alles in herinnering te brengen, wat door
den heer 't Hooft gedurende zijn 25 jarig
j lidmaatschap ter bevordering van de belangen
der gemeente Haarlemmermeer is verricht,
is ondoenlijk en onnoodig. Het feit, dat de
heer 't Hooft bij elke aftreding weer candi-
daat werd gesteld en weder zegevierend uit
den stryd aan de stembus naar voren trad,
zegt genoeg.
De bewering, dat de heer G. B. 't Hooft
een sieraad van den gemeenteraad van Haar
lemmermeer is, zal zoowel voor- als togen-
standor moeten erkennen. Dat hij algemeen
gewaardeerd wordt, blfikt ook hieruit, dat
het niemand minder dan de heer Bultman,
zyn grootste tegenstander op politiek gebied,
was, die in de jongste raadsvergadering eene
motie voorstelde, waarbij de Raad zijne waar
deering uitsprak over al hetgeen door den
heer 't Hooft in het belang der gemeente is
verricht. De heer Bultman maakte ook, naar
ons ter ooren kwam, deel uit van de depu
tatie, die den jubilaris de gelukwenschen van
den Raad kwam aanbieden. Hierbij werd ZE.
tevens een stoffelijk blyk van waardeering
overhandigd, nl. oen inktstel, dat om den
fijnen smaak, dien de vervaardiger toont te
bezitten, den naam van pronkstuk ten volle
verdient. Het bestaat uit een voet van zwart
marmer met fijn kristallen glazen, gedekt
door gebrand zilver, waarop de inscriptie
prijktDe Gemeenteraad van Haarlemmermeer
aan het Medelid, den heer G. B. 't Hooft.
1863—1893, 2 Juli.
De vrijzinnige kiesvereeniging te Ouds
hoorn heeft de aftredende leden van den
gemeenteraad, de heeren H. H. Kloot, J. W. O.
Giant on P. A. Wernink, mét algemeene
stemmen tot candidaat gesteld.
Onder voorzitting van mr. D. Van Eek
had gisteren te 's-Gravonhage de algemeene
vergadering plaats van „het Vredebond".
De voorzitter gaf een beknopt verslag van
hetgeen sinds de jongste alg. vergadering (3
Juli 1889) op 't gebied van de vredebeweging
is voorgevallen.
Nadat vervolgens de rekening was goed
gekeurd, werd de heer L. J. Enthoven her
kozen als bestuurslid, en in plaats van de
heeren mr. A. M. Maas Goesteranus en mr.
C. Bake, die verzochten niet weder in aan
merking te komen, gekozen do heeren dr.
Baart de la Faille en mr. C. L. Modderman.
Bepaald werd, dat de volle contributie, van
1, aan het hoofdbestuur zal worden opgo-
dragen, terwijl zoo noodig voor de afdeeling
eene aanvullings-contributie kan worden ge
heven.
De volgende jaarvergadering zal te Leiden
gehouden worden in 1894.
De gewone audiëntiën van de ministers
van buitenlandsche zaken, marine en koloniën
op 7 dezer zullen niet gehouden worden.
Hot stoomschip „Amsterdam", van Rotter
dam naar Nieuw-York, vertrok 6 Juli van
Boulogne-sur Mer de „Dubbeldam" arriveerde
5 Juli van Rotterdam te Nieuw-Yorkde
„Kanzier", van Hamburg en Amsterdam naar
Oost Afrika, arriveerde 5 Juli te Napels; de
„Prins Alexandor", van Amsterdam naar
Batavia, vertrok 5 Juli van Suez; de „Spaarn-
dam", van Nieuw-York naar Rotterdam, pas
seerde 5 Juli Prawlepoint.
Bij koninklijk besluit is de tjjd van
duur der detacheering bij de landmacht in
West lndié van den sedert tot eersten luit.
bevorderden tweeden luit. C. P. Koene, van
hot wapen der inf. van het leger hier te
lande, andermaal verlengd met een tijdvak
van zes maanden, en alzoo nader bepaald op
zos jaren en zes maanden.
Benoemd: bij het wapen der art., by het
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
16 regel» ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17^
Örootcro lottere n»»r plaatsruimte. Voor het
incat»eerea buiteu de etad wordt ƒ0.10 berekend.
2de reg. vesting-art., tot kapt., do eerste luit.
A. J. Dekker, van het 3de reg.; bU het 3ae
reg. vesting-art., tot kapt., de eerste luit. L.
Van de Velde, van het 2de reg.; tot eersten
luit., de tweede luit. G. T. Van Dam, van
het corps, god. bj] de werkplaatsen voor
draagbare wapenenbü het 4de reg. vesting
art., tot kapt., de eerste luit. L. Op ten Noort,
van liet eerste reg.bjj het corps pantserfort-
art., tot eersten luit., de tweede luit. L. Hanau,
van het corps; by het corps pont., tot eersten
luit., de tweede luit. adj. C. J. Van Heusden,
van he corps.
Benoemd by het wapen der inf.: by het
5de regt., tot eersten luit., de tweede luits.
J. Dorré, van het 3de reg., en C. U. De Kanter,
van het corps; by het 8ste regt., tot eersten
luit., de tweede luit. V. Repelius, van het
corps.
Het Zendingsfeest te Velzen.
Op het buitengoed „Velserbeek" van den
heer baron Van Tuyll van Sorooskeiken werd
gisteren het 30ste Christeiyk-Nationaal Zen
dingsfeest gehouden. Het was tevens het
eeuwfeest van het eerste Zendingsgenootschap,
dat in Nederland werd opgericht.
Ze hebben iels eigenaardigs, die godsdien
stige byeenkomsten in de open lucht. Ze voe
ren ons met onze gedachten onwillekeurig
terug naar het tydperk van een tVillebrord
en Bonifacius. Volgens de overlevering heeft
de eerste nog te Velson het Evangelie ver
kondigd. Als hy thans deze groote schare
belyders had kunnen zien, zou hy bemerkt
hebben, dat het zaad, door hem uitgestrooid,
rykelijk vrucht heeft gedragen.
Onophoudelijk toch voorden verschillende
treinen een stroom van feestvierenden naar
dit heeriyk oord, dat voor zulke bijeenkom
sten uitnemend geschikt is.
Op vier verschillends plaatsen waren spreek
gestoelten opgericht. Om 10 uren riep op
spreekplaats No. 1 de heer H. V. Hogerzeil
den bezoekers een hartelyk welkom toe en
bracht den dank der aanwezigen over aan den
eigenaar en de eigenares van „Velserbeek", die
met zoo groote welwillendheid hun buiten
goed voor deze gelegenheid hadden afgestaan.
Daarop hield dr. J. Th. De Visser de openings
rede, eene toespraak vol gloed, waarin bg
hoofdzakelyk betoogde, dat aan iedere goede
daad naar buiten, wilde die daad niet ten
doode opgeschreven zyn, noodzakelgk eene
reiniging in eigen gemoed moest vrorafgaan.
Wil men hot goede werken, zeide hy, dan
moet men zelf eerst goed zyn.
Dat gaf een geschreeuw en eene verwarring
Da muzikanten staakten hun spel en rekten de
halzen uit, doch bleven, zooals zy by de vele
plaats hebbende vechl party on geleerd hadden,
wijselyk op een afstand. Do meisjes schreeuw
den en wrongen de handende jongelingen
riepen allerlei vragen door elkander en ver
drongen zich om hun bloedenden makker.
Spoedig was er water by de hand; men
legde den gewonde koude compre3sen op het
vormloos opgezwollen gelaat en hielp hem
zoo goed mogelyk, hem daarby bestormende
ir.9t allerlei vragen over hot voorgevallene.
I Panna bleef, toen zy het ongeluk had be
gaan, een oogenblik als aan den grond ge
nageld staan en was daarop, als door booze
geesten achtervolgd, wegge-yid. En dat was
wellicht haar geluk, want zy zou het er
slecht afgebracht hebben, als de jongens haar
onderhanden hadden gekregen, nadat zy na
veel doorecnschreeuwen eindelek de waarheid
lu lden vernomen. Haar na te loopen lieten
de omstandigheden niet toe, want Pista's
toestand scheen met de minuut erger te wor
den de koude compressen 6tilden de bloeding
niet; hy verloor al spoedig het bewu3tzyn
en lag te midden van eene angstige, rade-
looze groep op den grond, totdat eon der
omstanders op het vernuftige denkbeeld kwam,
hem naar zyno moeder, eeno arme weduwe,
te brengen, wat dan ook terstond met ver
eende krachten ten uitvoer werd gebracht.
Panna was inmiddels naar huis geloopen,
had de deur op slot gedaan en zat als een
beeld van jammer en vertwyfeling op do bank
naast den haari. Zy was niet in staat ge
regeld te denkenalleen het beeld van den
hevig bloedenden Pista stond haar duidelyk
voor oogen.
Lang kon zy zich aan baar troosteloos ge
peins niet overgeven, want na vörloop van
een kwartier werd er hevig aan de gesloten
deur gerukt. Zy sprong verschrikt op en
luisterde: het was haar vader. Aarzelend
ging zy naar de deur en opendo deze. De oude
man trad binnen, schoof den grendel achter
zich op de deur en vroeg met hovende stem
„Om Godswil, kind, wat hebt gy gedaan?
Panna barstte in tranen u:t, de eerste na
de vreeselyke gebeurtenis.
rUij bleef al te vermetel aanhouden. En
het was immers zoo niet gemeend! Ik wilde
hem alleen maar af.verer.."
„G(j waart bezeten. De duivel zit in ons.
Een mensch met één slag te dooden!"
Het meisje stiot een kreet uit.
„Dooden, zegt gy?"
„Zoo hebben ze my verteld. Hy moet
dood zyn."
„Dat i3 niet mogelyk, dat is eene leugen",
bracht zy op doffen toon uit en haar gelaat werd
daarby doodelyk bleek. Zy dook inéén, wan
kelde en scheen eene onmacht naby. Dezo
toestand duurde echter slechts weinige oogen
blikken; eensklaps richtte zy zich op en was
de deur uit gey ld, nog voordat haar vader haar
kon terughouden.
Zy sloeg een smal pad in, dat achter de
huizen langs liep en spoedde zich in alleryi
naar de woning van vrouw Molnar, die niet
ver af was. Zy sprong over de smalle sloot,
die den t-in aan de achterzydo begrensde,
ylde door den moestuin op het huisje toe en
wa3 in een oogenblik in de eenige karaor,
die dé woning buiten do keuken bevatte. Op
het bed lag eon menscheiyk wezen, dat een
aar-houdend gekreun liet hooren, en er vóór
l zat do oudo vrouw Molnar, die do handen
wrong en geen oog van haren ïydenöen zoon
j afwendde. Goöe zy dank, dood was hy dus
j niet, dat bemerkte zy al dadelyk.
I Panna vouwde onwillekeurig de handen en
slaakte een zucht van verlichting. Eerst tlians
bemerkte vrouw Molnar haar; zy scheen
hare oogen eerst niet te gelooven en keek
haar met open mond strak aan.
Daarna vloog zy echter op, wierp zich op
het meisje en begon met beide vuisten op
haar los te slaan, terwyi zy met eene van
woede byna stikkende stem haar de afschu-
welykste scheldnamen naar het hoofd wierp.
Panna weerde met uitgestrekte armen de
slagen slechts zwak af, liet het hoofd hangen
en zeide zacht:
„Vrouw Molnar, vrouw Molnar, donk om
den zieke, het zd hem kwaad doen zooveel
drukte. Heb medelyden met my en zeg my
hoe erg het is aangekomen."
„Gy onbeschaamde meid", en daarop
volgde een nieuwe vloed van scheldwoorden
„durft gy nog by my over den drempel
komen? Er uit, of ik takel u oveneens toa
als gy myn armen jongen hebt gedaan."
Maar do moeder kreeg weer de overhand
over de wraakzuchtige vrouw, zy liet Panna
staan en ging naar haren zoon, over wien
zy' luid jammerend en weenend heenviel.
Wordt vervolgd.)
