Xi"> XXei.
A«. 1893.
tQezs (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (§02j- en feestdagen, uitgegeven.
Over Salicbenïestiag.
Leiden, 13 Mei-
K 101S2.
T—
M'aaiidas
PRIJS DEZER COURANT:
or Leidon per 3 maandon1.10.
nco per post1.10.
sonderljjke Nommors0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
Van 1—0 ro^c-ls ƒ1.05. Iedere regel meer ƒ0.17,1.
Grootere lettèrt naar plaatsruimte. Voor hei
ineasse^ron buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
Eerste Hlad.
hoofdstof kalk weer gelegenheid vindt uit do
bouwvoof tö verdwijnen. Eindelijk wordt er
kalk opgelost-door-de working' van hét kool-.;
j zuur, dat zich by deveiixjtting* van most 4
oütwikköLfc-j
den nieuws ten tijd begint inon moónj? Proeven hebben aangetoond, dat door eene
meer den nadruk te leggen op de groot'iüjj bemesting met ammoniakzouten per morgen j
u-de, welke Kalk in don Landbouw bezi |j 216 pond kalk uit den grond gebracht wordt
ven hebben bewezen, dat de zoogenaam^ ij en door eene met stalmest en minerale mest-
gronden vaak nog een tokoit hobbtï.'I stoffen zelfs 269 pond. Voor oo kalizouten
dit verbeten Dg; middel voor de rnechani- j kan men in ronde getallen nnemen dat
gesteldheid vaii den bodem. Aan het 1 centenaar kalk verloren gaar door 1 een te-
lefstation to Halle zyh veel proeven gdno- J naar kalizout. En nu moge dit verlies riieti
de
met vorschiMende gronden ten opzichte
ner meerdere Of mihdero kalkKo'udendheiö
duidelijk word bewezen, dat do beste
Inden vaak te weinig kalk bezaten, ja dat
middelmatige of slechte oogst dikwijls de
uld was van eene onvoldoende hoeveelheid
,lk in den grond, want voegde men den
idem deze stof opzottelyk toe, dan was do
k der opbrongst onmiddellijk in orde.
Waarom hoorde men vroeger minder
en over te weinig Kalk in den grond?
mdat toen niet zoo'n ruim gebruik werd
maakt van kalizouten, want men weet nu,
,t zy den gronrl aan kalk armer maken.
niet alleen zy, maar ook do aramoniak-
uten en do stalmest werken er toe mode
a het kalkgobalte van den bodem te ver-
indoion. De oorzaak hiervan ligt voor de
[anddoor do toevoeging van die mevststoiien
ordt do productie van don grond verhoogd,
leeft er dus een meerder verbruik der ver
killende plantenvoederide stoffen plaats en
|ritstaat er hieraan successievelijk een lokort.
ordt dit nu telkens volkomen gedekt, dan
ijft het evenwicht in den grond bowaarcl.
aar heeft do wedervergoeding ten opzichte
kalk niet normaal plaats, dan ontstaat
een verbroken evenwicht. Buitendien
efenen ook do kalizouten eene oplossendo
jerking op de bodumbestanddeelen uit en in
ooge mate op de moeilijk oplosbare kalk-
rbindingen. Worden deze losgemaakt, dan
groot zyn, toch geldt ook liier. dat de kleintjes
samen eóu groote maken. Door do genoemde
oorzaken zal toch eindelijk, ook in de meest
kalkrykè gronden, een tekort aan kalk ont
staan en dat die bij veel gronden reeds het
geval is, hebbon de proeven te Hallo bewezen.
Iloe kan men het kalkverlias in den grond
horstellen? Door koolzure kalk. welke af
komstig is van gewonen kalk-teen, een be
standdeel van voel bergen, en 2de door go
brande kalk, welke eenvoudig verkregen wordt
door kalksteen te branden. Wr.: is nu beter?
Kalksteen bestaat voor 44 pet. uit koolzuur
en dus voor 56 pet. uit kalk, terwyl gebrande
kalk uit niets dan kalk bestaan
Daar hot in beide slechts op de kalk aan
komt, zou men natuurlijk geneigd kunnen
zijn om alleen de gebrande kalk ie gebrui
ken. Maar men vergete niet, dac in deze het
percent kalk natuurlijk veel meer kost dan
in kalksteen, welke hoogstens gemalen behoeft
te worden om to kunnen worden gebruikt.
En kalksteen is ovengoed in staat do benoo-
digde kalk aan te brengen als gebrande kalk,
maar men bohóeft van gene ncniinTgk bijna
dubbel zooveel als van deze. f Hangt dus
grootendoels van de prijzen af, welke kalk men
gebruiken zal.
Heeft men minder op 't oog de kalk als
pl anten voedsel den grond' toe te voegen, maar
dezen er mechanisch door to verbeteren, dan
verdient gebrande kalk de vooj keur, boewei
pakken ze grootendoels naar den ondergrond kalksteen ook dan goede di« d.en kan bo-
pn zijn voor de cultuur verloren. wijzen. Bovendien is ook niet lie kalksteon
Dat is ook het geval by het absorbeeren even best, niet even kalkhoudond.
(der kali- en ammoniakzouten door don grond. Op de behoefte van den grond aan kalk
absorbeering berust op eene chemische j wordt niet altyd genoegzaam gelet en toch
jomzetting, welke plaats heeft tusschen de moest dit niet zoo zijn. Er zijn voorbeelden
bestanddeelen van den grond en die van den j van gronden, welke zoo goed als niets meer
nest op eene wijze, waarbij de oplosbare
|bestanddeelen der genoemde zouten in moeilik
oplosbare verbindingen omgezet worden en
Ide zwaar oplosbare balkverbindingen gemak
kelijk oplosbaar worden, reden, waarom do
opbrachten en die door de evoeging van
kalk toch weer flink op hun verhaal kwamen.
Één ding is gelukkig, nl. dit: dat men on
wetend kalk in den grond breng;In sommige
strooisels nl byv. in p .arderf >onenstroo, zit
betrekkelijk nogal wat balk en wie dus dit
strooisel in zijne hokken bezigt en latei" als
mest te velde brengt, voorziet daarmee zijn
grond van kalk. Ook Thomas phosphaatmeed
is zeer kalkhoudend en wie liet dus gebruikt, j
bowyst zijn grond ten opzichte der kalkgave s
eene weldaad.
En hoe is het in deze gesteld met den
stadscompost? Ook hy bevat eene goede dosis
kalk, immers wat oen asch zit er niet inl
Daaraan zal het voor een groot deol dan ook
wel toe to schrijven zyn, dat over 't algemeen
de stadscompost als eene zeer gewilde mest
stof bekend staat.
Hoe het ook zii: elke grond verlangt op
zyn tyd kalk, want deze is niet alleen plan-
tenvoedsel, maar verbetert ook do structuur
van den bodem.
Kudeïstao.rt. G. Dros'.
Men schrijft ons uit Lisse: De Leidscho
Zangvereeniging" „Zingt den Heere" gaf
11. Donderdag-avond on«er leiding van den
lieer De Lange oene uitvoering in de Hervormde
kerk te Lisse, ten voordeelo van het Wyk-
gebou-v op het Le76Ddaal te Leiden. Veel
toehoorders woonden met genoegen dit con
cert byzoowel de solo's als de koor stukken
slaagden uitstekend. Gaarne brengen wjj don
directeur lof, die zich steeds mot ijver en lust
van zyno moeilijke taak blijft kwijlen. Moge
het wederom behaalde succes voor de zangers
oen spoorslag zijn om op den ingetreden weg
voort to gaan en andermaal hunne boste
krachten te wijden aan zuike edele doeleinden.
Men meldt uit Amsterdam, dd. 12 Mei:
Voor een paar maanden was het vyf en
twintig jaren geleden sedert do hoogleeraar
dr. J. W. R. Tilanus als opvolger van zyn
vader, het hoogleoraarscbap, aan de Univer
siteit van Amsterdam aanvaardde met hot
houden van een Inaugurale rede.
Men wenschto toen reeds dien dag niet on
opgemerkt voorbij te laten gaan. Eene com
missie, die zich uit de vole vereerdors van
den vermaarden chirurg had gevormd, wilde
hem op den dag van zijn jubileum zyn door
Jozef Israëls geschilderd portret aanbieden.
Dat daaraan toen geen gevolg werd gegeven,
geschiedde op verzoek van den heer Tilanus
zelf, die dit hom natuurlijk aangenaam hulde
betoon, met de feestelijkheid die er aan ver
bonden zou zyn, liever uitgesteld zag tot den
12den Mei, wanneer hy zijn 70sten verjaardag
hoopte te vioren.
Het. is, ,den jubilaris vergund geworden dezer,
dag te: beleven en zijne..vrienden, vereerders;
en ambtgenooten hebben* heden niet verzuim'.
hem dien .tot eenvfeestdag te maken..
In do feest elyk- versierde, zaal van „Maisoi
Stroucken" werd, hedenmiddag door den 70-
jarige eene receptie gehouden, die dink be
zocht w?.s en waar de eerste mannen der
medische wetenschap in Amsterdam mot hunne
dames tegenwoordig waren.
Het reeds genoemde portret werd namon
de commissie aangeboden door prof. Vpn do.
Mey, terwyl prof.. Van Pel namens do Maal
schappij* van Genees- en Heelkunde eengou
den eerepenning aanbood.
Verscheiden colleges, op medisch gebier
ook hot studentencorps door zyn rector de
heer Stokvis, de Acad. Senaat door prof. Ka
waren vertegenwoordigd.
Vele toespraken worden gehouden.
Hedennamiddag werd den 70 jarigen hoog
leeraar een diner van S0 couverts in „Strou
cken" aangeboden.
Baron Van Hardenbroek is van Den Haag
naar Buckeburg vertrokken ten einde aldaar
Hare Majesteit de Koningin-RegeDtes te ver
tegenwoordigen b\j de begrafenis van don vorst
van Lippe Schaumburg.
Blijkens een by het dep. van buitenl
zaken ontvangen bericht van Hr. Ms. gezant
te Brussel, bevat do „Moniteur beige" van 10
dezer het besluit tot openstelling dor kant ore».
Mouland (Visó), Baarle Hertog, Strybeek.
Arendonck en Esschen (gemeente) voor dei-
invoer van hoornvee uit Nederland.
De Staatscommissie, belast met het afne
men van het examen voor het notarisambt
zal hare zittingen houden in het Gebouw voot
Kunsten en "Wetenschappon, Zwartewog No. 7
to 's Gravonhage, op Maandag 3 Juli a. s. e:
volgende dagen, des voormiddags te 10 uren.
Aanmelding ten minste veertien dagen vóó:
den aanvang.
De Opper-Ceremoniomeester maakt be
kend, dat het Hof, ingevolge de bevelen van.
H. M. do Koningin Regentes, voor den tijd
van drie weken, den lichten rouw zal aan
nemen, wegens het overlijden van Z. D. H.
Adolf George, Prins van Schaumburg-Lippe.
Te Buitenzorg is overleden do heer
G. P. Servatius, oud-assistent-rosident op Java
De heer F. W. Yan Eeden, te Haarlem,
secretaris en directeur der „Musea van do
Ned. Maatschappij ter bevordering van Nijver
hoid", is door den. koning, van Zweden en
Noorwegen benoemd tot commandeur der
Wasa-Orde.
jPouilieton.
TWEE VOOR ÉÉN.
156.)
Hij heeft Vilain juist bewogen een boek
van hare kamer te halen, dat zy hem had
beloofd; dus zou by juist een tète-Atêtemet
Nanda hebben gehad. Om Haverkamps raad
bekreunde hy zich weinig. Hy wil met haar
spreken. Op Herders verzoek, dat hy even
by do heeren ginds zou komen, draalt Vilain
nog eene seconde, tot de graaf, zij 't ook
schoorvoetend, gaat, waarna zyzelve zich ver
wijdert en Herder zich „het tête a tête" toe
eigent, dat do graaf zich had trachten te
verwerven. Dat gaat meer zoo op hetonder-
maansche
Beide gelieven omarmen elkander eens
oven, alsof ze nooit meer dachten te schei
den, want het geluk wilde dat de graaf de
gaspit immers had uitgedraaid en de maan
niet scheen tot in 't hoekje, waar Nanda zich
verschool.
Geen zaliger tweetal in heel Wiesbaden op
dat uur dan die beiden, terwijl de graaf van
verontwaardiging over zoo'n schelmstuk, als
in den huize van den „Wirth" plaals greep,
Nanda schijnt te vergoten.
Hy belooft zyn veel vermogenden invloed
om den dief op to sporen, waartoe hy, als
de dag nauw aangebroken zal zijn, in persoon
zich naar do politie zal begeven. Hy schrijft
de lijst met den inhoud van do tasch woor
delijk na en glimlacht meteen "-.erde klontjes
en kaarsen, die er zoowaar ook op stonden.
De Wirth kan volkomen genet zijn en zyno
rust door de bestolenen doen doelen. Als er
nog gerechtigheid bestaat, z zij het trio
geschieden.
Met die verzekering verlaat do Wirth den
tuin van „Zum Rose", recht i zijne nopjes
over de beleefde ontvangst dier groote
moneeron.
Nanda rukt zich los uit e armen van
den man, aan wien zy zich dagblyks inni
ger hecht.
Zonder zich rekenschap te geven van hot
„waarom", bukt Herder zich
Stellig bereikt hy daardoor, ongezien, den
stoel, welke aan do andere zijde van hot
tafeltje staat.
Doodbedaard zit by dus, <-p behoorlyken
afstand van Nanda, by de nadering der heeren.
j De graaf doelt met levendige gebaren en
mimiek Nanda ODmiadellyk et onheil mee,
j dat het tiio overkwam, en als zoo aan
stonds Mar'arme met het bewuste boek terug
komt, vertelt hy 't nog eene. Nanda ver- j
klaart zich zóó diep getroffen, dat zy wel
dadelijk de arme menschen eens wil gr»n
toespreken.
De graaf gevoelt er ook veel lust toe.
Herder wil eveneens niet in gebreke biyven.
Marianne en de bankier h6bben er ook wel
lust in, maar zy voelen zich erg moe.
„Welnu, laten we dan met ons drieën
gaan, meneer Von Wienerstein", stelt
Herder voor.
Von Wienerstein wil dien lamlendigon
secretaris wel den nek breken. Maar zyn tyd
is nog niet gekomen. Jammer maar, dat de
vent zoo iots over zich heeft, dat hy hem
niet rondweg durft zeggen
„Je schiet wel niet over, maar je bent
toch te vtel."
Zoo iets neemt hy zich wel gedurig voor,
maar do wooidon willen hem niet van do
tong. IIy schikt zich zoo goed mogoiyk in
de omstandigheid, zelfs in de min aange
name, dat Nanda zyn arm weigert, omdat
het zoo warm is.
Terwyl het eene trio het andere niet weinig
met zulk een bewijs van deelneming ver- j
eert. en 't Sannelje benauwt, dat zy op „zukke
echt goeje grooto lui" had geschimpt, omdatte
ze maar bier dronken, werd Vilain eene over- 1
hecriyko gelegenheid aangeboden haren plan
nen eene schrede nader te komen.
Meneer Haverkamp is zeer opgewekt.
Wel beklaagt hy die siyterylui, maar zy
waren niet aan overvloed gewoon, indien de
fortuin hnn die poets bad gespeeld, en.
buitendien.alle kans bestond dat de effecten
werden aangehouden.
Hy zou morgen aan zyn boekhouder schry
ven en 't naar de beurs telegrafeeren. Hy
drinkt een glas op de aanhouding en de
veroordeeling van tien dief tot vyf en twintig
jaar celstraf en dringt er op aan, dat mamsel
Vilain hem niet alleen zal laten voor de flesch
die van een drommels lekker merk is. De
man is ongewoon spraakzaanh
Hy voelt zich gelukkig en heeft eene onwe
derstaanbare behoefte van zyn geluk te ge
wagen, ware 't alleen slechts door de vraag:
„Vin-je me vandaag niet vroolyk, mamsel
Marianne? Kom, ik moest er dat mamsel
ook maar aflaten, als je er ten minste niet
tegen hebt. We verstaan mekaar toch al heel-
wat beter dan toen ik je Frankiljon noemde,
hè?" voegt hy er zelfs in één adem bij.
Wordt vervolgd)
