DAGBLAD.
N°. 10172.
Douderda^ SO Api il.
A°. 1893.
(Deze (Cement wordt dagelijks, rr.et uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Ticeede Blad.
Feuilleton.
TWEE VOOR EEN.
PRIJS DEZER COURANT:
'oor Leiden per 3 ïnp^ndeuf 1.10.
francjp per po»t1.40.
Afzondorlgke Nomraers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Van 1—6 regels f 1.05. Iedere regel meerf0.17J.
Grootere letterB naar plaatsruimte. Voor het
incasseeren buiten de etad wordt f0.10 berekend.
meert van Dyna Beniner met S. Tan
Groningen en Jan G. Striening.
r I
3et was vol gisteravond in den Foyer der
idsgehoorzaal en warmde volheid kwam
uitvoerenden goed te pas, de warmte
«hts voor zoover z\j zich by hot publiek in
estdrift omzette: dat was zeer veel gister-
oad. Na ieder nommer bijna eon koortsig
etterend handgeklap, vooral natuurlijk als
.na Beumer had gezongen. Deze zal trouwens
t de volheid ook niet het minst hebben
igedragenhaar naam is nog altyd een van
3 klanken, waarop leder concertliefhebber,
3 de soldaat op het al arm-signaal, komt
agerend. W(j zeggen met opzet concort-
fhebber, want muziek-liefhebbers zullen
aarschyniyk thuisbleven.
Wy meenen dat deze „chanteuse a roulades''
ongeveer 12 a 14 jaar zingtverscheidene
alen is zy in ons land geweest; telkens
erd door verslaggevers de opmerking ge
laakt, dat zy zulke onbeduidende muziek
•ng; telkenmale komt zy met even grooton
lleboel terug. Het pleit wel voor hare
em en haar zingen, dat er na „Les songes,"
alse van den heer E. Dell' Acqua (van den-
lfden componist zong zy nog een Mémuetto
s toegift), door het publiek niet werd ge
•tendit was nu toch wel zulke nare muziek
rouwens, wat de keuze van hare stukken
reft, hebben wy het met den besten wil van
wereld nooit verder kunnen brengen dan
een „wel aardig!" Dit kunnen we ook
u weer zeggen van „Le baiser" van E. Meyer
elmund en het „Air suisse" van C. Eckert.
Met hare stem is het echter geheel anders
ier staan we verbaasd over de wyze, waarop
9 is geconserveerdwel is in het midden
gister een enkel toontje wat gevoileerd, wel
a de lage tonen niet meer zoo vol als
roeger, maar de hooge worden dan ook met
jna nog meer zekerheid en klankvolheid
an vroeger uitgestootentrillers, gamma's,
ebroken akkoorden, kortom al do omhaal
coloratuur is nog volmaakt in ordo. Wy
«trapten onszelven menigmaal op het bekende
;itten met open mond". Die houding nemen
echter dikwyls aan als wy iets moeiiyks
En, maar nooit als we genieten
Daar werkte op dit concert nog eene vreom-
elinge voor ons mee. De accompagnatrice,
iej. De H., (het programma vermeldde haren
;aam niet, daarom durven wy het ook niet)
is eene jonge pianiste, die ruimschoots een
woord van bespreking waard is. Zy had een
ondankbaar werk te verrichten gisteravond.
De zangeres, die zy had te begeleiden, raakt
er reeds in het eerste nommer geheel uit en
staat daarbij een monomime te spelen met
het heimelyk oogmerk do schuld op de pianiste
te werpen.
Ook de heer Striening sloeg in de Polonaise
van Yieuxtemps (een banaal stuk muziek,
dat slecht past by de zeer dichterlijke legende,
al schreef Vieuxtemps ze ook by elkaar) de
plank eventjes mis. Het zou ons niet ver
wonderen of niet onder het publiek de een
of ander dacht, dat het te wyten was aan
het accompagnement: en dat was toch waar
lik in vele opzichten zeer goed. Zeker, er
zyn nog foutjes te verbetereneen spaarzamer
pedaalgebruik, minder droog accentueeren
b. v. zou zeker geon kwaad doen, maar er
is reeds veel goeds in dit spel, en in do
eerste plaats noemen wy de zekerheid waar
mede gespeeld wordt en den waarlyk goeden
aanslag. "SVy zouden natuuriyk n et zoo uit
voerig over deze accompagnatrice gesproken
hebben indien wy niet van de overtuiging
waren doordrongen, dat wy hier met een
muzikaal meisje te doen hadden, dat by
voortgezette studie veel kan worden.
"We konden bovendien wel over eenigo
ruimte voor haar beschikken, want over Van
Groningen en Striening zullen wy zeer kort
zyn. Dezen zyn hier zóó overbekend, iedereen
weet zóó precies wat zy kunnen en wat zy
niet kunnen (dat laatste is vooral by Van
Groningen zeer weinig, althans wat techniek
aangaat; by den heer Striening weigeren de
octaven en andere dubbelgrepen wel eens te
zyn, zooals hy dat bedoelt), dat het noodeloos
ruimte en tyd verspillen zou zyn om veel
over hen te zeggen.
Hun spel viel weer zeer in den smaak der
aanwezigen, beiden werden gedroDgen tot een
toegiftje, beiden gaven toe aan dit onbeschei
den, maar flatteerend verlangen, de heer Van
Groningen met een „Gaillarde" van Francis
Thomé, de hoer Striening met een „Berceuse"
van Goelard.
Wy zyn overtuigd dat het publiek zich
zeer goed heeft geamuseerd, waartoe de ge
zelligheid van den Foyer zeker niet weinig
heeft bijgedragen. Mr. E.
Leiden, 19 April.
Er bestaat gelegenheid tot verzending der
correspondentie naar Nieuw-York, door middel
van hot stoomschip „Spaarndam," van Rot
terdam vertrekkende. Ten postkantore alhier
moeten de brieven, enz. uiterlijk Vrijdagavond
om 9 u. (stadstijd 9.20) bezorgd zijn.
De wijze van verzending behoort duidelijk i
op het adres vermeld te worden.
Bü do te Harlingen gehouden herstem
ming voor een lid der Tweede Kamer werden
uitgebracht 2730 stemmen. Gekozen is de
heer Heemskerk met 1366 stemmen. De heer
Bouman had er 1310.
De 2do luit. R. F. Kutsch Lojenga, van
het 3de reg. vest. artillerie te Gorkum, wordt
den lsten September gedetacheerd bij de lsto
afdeeling der krijgsschool te Breda.
De heer B. L. Tjjdons, lid der Tweede
Kamer, is voornemens bjj gelegenheid van
zijne interpellatie aan te dringen op Staats
pensioenfondsen voor arbeiders.
De inspecteur van het geneeskundig
staatstoezicht dr. Ali Cohen spreekt in zjjn
advies aan den Raad der gemeente Groningen
de meening uit, dat er geene termen aanwezig
zijn om met het oog op cholera gevaar de
kermis dit jaar niet te laten doorgaan.
De Raad neemt morgen een besluit.
Hen schrijft ons heden uit Apeldoorn
Gisteravond to 8 u. 53 m. arriveerde alhier
prinses Elisabeth van Waldeck Pyrmont.
H. H. de Koningin-Regentes, vergezeld van
eene hofdame en baron Taets van Amerongen
van Natewisch, verwelkomde hare zuster
allerhartelijkst by aankomst van den trein.
Nopens in do Staatscourant van 6 dezer
vermelde krijgsverrichtingen in Tamiang (Oost
kust van Sumatra), zijn bij het departement
van koloniën nog de volgende mededeelingon
per telegram van den gouv.-gen. van Ned.-
Indië ontvangen
Wegens bemoeilijking der communicatie met
Seroeway zijn op 30 Maart 500 man der land
en zeemacht onder kolonel Yan de Rol de
Tamiang-rivier opgestoomd. Bij Rantau-Pakam
werd eene zware versperring opgeruimd en
weiden zeven versterkingen genomen. Gesneu
veld een mindere militair; negen gewonden.
Twee April werden vier bentings by Toempa-
Tengah door 2S0 man der infanterie en 90 der
landingsdivisie stormenderhand genomen. Do
vijand liet 63 dooden, allen Atjeliers, achter. Do
houding der expeditie was bewonderens
waardig. Behalve luit. Van der Schroeff zjjn
gesneuveld of kort na het gevecht aan hunne
wonden overleden vijf mindere militairen.
Verder gewond luitenant Engelen licht, zee
officieren Mensert en Zee, de laatste licht,
en 32 minderen.
Gemengd Nieuw».
Het nieuwe magazijn van den
heer M. Cahen, Breestraat, is onder No. 210
aangesloten aan detelephoon.enhetElisabeths-
gesticht op de Hooigracht met No. 33.
Dat hier ter stedo een druk gebruik wordt
gemaakt van de telephoon, blijkt hieruit, dat
van hedenmorgen acht tot hedennamiddag
drie uren op het centraalbureau 205 aan
sluitingen werden aangevraagd.
Naar gemeld wordt, zal tusschen
Leiden en Don Haag, onder directie van dr.
P. H. Eyckman, een huis voor zenuwlijders
worden ingericht, waar de behandeling vol
gens pastoor Kneipp's methode zal worden
toegepast.
Van den ploegbaas v. R. der
Hollandsche Spoorwegmaatschappij, te Voor
hout, van wien eenigen tijd geleden een kindje
door den trein werd overreden, is thans do
woning geheel uitgebrand. De brand was
ontstaan in den schoorsteen. De inboedel werd
tijdig gered.
Men schrijft ons uit Valkenburg:
Worden in de omliggende dorpen dezer dagen
allerwegen bloembollenveilingen aangekondigd,
tot dusverre had zulks hier niet plaats. Vol
gens velen is dat echter slechts eene quaestio
van tijd. Naar gelang de teelt van den aard
appel vermindert, breidt de bollencultuur zich
uit. Werd voor een tiental jaren deze hier
ter plaatse nog in 't geheel niet uitgeoefend,
thans wordt het oog in alle richtingen aan
genaam aangedaan door de vele kleurscha-
keeringen, welke de kinderen van Flora
vertoonen.
Aan de noordzijde van de kom van ons
dorp aangevangen, prijkt nu ook de zuidzijde,
het Marktveld, met een schat van tulpen. Ja,
reeds onder Voorschoten, tot aan do Haag-
sche Schouw, zijn verschillende akkers in
beslag genomen, om den landman door het
aankweeken van bollen te vergoeden, wath.j
in de laatste jaren moest missen door den
ongunstigen uitslag van den aardappeloogst.
Uit Ede meldt men aan het „Vad.":
Jhr. Van Borssele, burgemeester alhier, heeft
gunstig beschikt op een verzoek van de Ver-
eeniging ter bevordering van het vreemde
lingenverkeer te Wageningon," om voor leden
dier Vereeniging en hun logés vrijen toegang
te verleenen tot de bosschen van „Do Oor
sprong", bjj Oosterbeek. Aan bedoelde leden
zullen hiervoor kaarten worden uitgereikt.
Ook vreemdelingen, die Wageningen komen
bezoeken, zullen hiervan kunnen profiteeren.
to.)
Redenen genoeg voor een denkbeeld als:
'tZou nog zoo kwaad niet zyn mevrouw
Haverkamp te worden."
Aan die gedachte paart zicli onmiddeliyk
t besluit, tegenover Nanda een „air mater-
iel" aan te nemen.
Inmiddels waren de Vlamingers, die met
enzelfden trein waren aangekomen, door de
loeders, die reeds vroeger afstapten, verwel-
•er.den zette de stoet zich in beweging.
Nanda stelt voor ze te volgen, om den in-
iltuk te zien, dien hun intocht maken zou.
I'apa stribbelt niet tegen.
Terwijl Herder voor de bagage zorgt, ge-
leidt mademoiselle Vilain vader en dochter
raar een open rijtuig en vertelt dat de
iaminganteD, zooals zy de Vlamingers blyft
temen, (liever schelden) met de Hollanders
ten tooneelconcours zullen houdeD. In de
eening, dat het voor Hollanders niet onaar-
zou zyn, zulk een wedstrijd by te wonen,
lad zy reeds voor toegangskaarten gezorgd.
.Ik weet niet, wat ik liever zou doen dan
te komedie te zitten als do tnusschsp op
de daken gapen en de spreeuwen (lauw vallen
van de hitte", verzekert meneer Haverkamp.
In tegenstelling dier meoning glinsteren
Nanda's oogen, terwijl zy verklaart er dol-
gaarne hoen te gaan.
„U zult toch liever niet in het hotel den
avond slyten, „monsieur le banquier?"" vraagt
Marianne met haar allervriondelykst lachje.
„In heel Brussel is nagenoeg niets te doen;
of houdt u van muziek?"
„Van... muziek?... Ik hoor wel zoo graag
trappen schuren."
„Nu, dan is het concouis ook de eenige
uitgang Wees bly, dat ik u dien ton minste
bezorgen kan."
Haar toon is zóó beslissend, dat de bankier
uit loutere verbazing zwygt
Juist komt Herder terug.
Mademoiselle Vilain ie hem zóó anti
pathiek, dat hy ditmaal de voorkeur geeft
aan de plaats naast den koetsier en de Brus-
selsche, als spelbreekster, honderdmaal per
seconde verwenscht.
„Kyk! Dat mag ik zien, Nan", verzekert
de bankier, eensklaps gemutst. „Me.neer.
Herder weet zyn plaats tocli, als wy niet
meer onder ons zyn."
Doordien hyzelf spreekt, gaan de schimp
scheuten voor hem verloren, die mademoi
selle Vilain inmiddels don Vlamingen ten
beste geeft, terwyi zy door dezelfde reden
niet verstaat wat hy Nanda toevoegt.
Immer op de hand van wie verdrukt wordt,
trekt Nanda niet alleen party voor een volk,
dat, ofschoon de meerderheid in zielental, in
de taal der minderheid zich moest laten
regeeren, geiyk de Vlamingors door de Walen,
maar dreigt Marianne gedurende de geheelo
reis „Frankiljon" te noemen (den spot
naam, dien de Vlamingen den Walen gaven),
indien 2() zoo partydig bleef spreken.
„Dat'8 een goede inval", lacht papa, en
zich omwendend, vraagt hy„Hoor je'm,
Herder?"
„Vilain, wie voor den drommel wil ook
Vilain heeten, als men vilain is" prevelt
hy tor zyde maar luid genoeg dat Marianne
het verstaan kan, waarop hy laat volgen,
als hy have kleur opmerkt: „Je moet me
niet kwalyk nemen als me 't hart op de
tong ligt. Reisgenootou moeten niet aan
mekaars woorden hangen. Je begrjjpt, mamsel
Frankiljon, dat ik de brui geef van Frausch-
spreken, al schaar ik me ook niet by de
Flaminganten."
„Ik versta HoilaDdsch genoeg om u tebe-
grypon, meneer Haverkamp, en anders zal
Nanda onze tolk wel zyn."
„Akkoord! Maar 't heeft er veel van of we
achter een lykkoets ryden. Ik hek nu genoeg
van die lawaaimakers. Hoor mo dat getier
eens aan! Een anderen weg, koetsier!"
„Och, papa.
„Ik zeg je ik heb er genoeg van. I-Ta
zoo'n spoorrit verlangt een fatsoeniyk mensch
naar rust. Dus, mamsel Frankiljon, of Herder,
naar 't hotel.zeg ik je.
Onmiddellijk werd er aan het bevel
voldaan.
Terwyl Nanda den levendigen stoet nastaart
zoo lang zy kan, fluistert Marianne:
„Ik dacht dat er een knecht zou meegaan,
zoo knap, dat je hem uit een cotillon zoudt
knippen."
Nanda kleurt by die herinnering.
„Meneer Herder... ik... papa... enfin,allo
drie hadden we ons vergist, Marianne. Mc-neer
Hofder had zich aangeboden als secretaris."
„Is liy secretaris van beroep?"
„Wat meent ge?"
„Of hy al lang dat baantje hec-ft bekleed
„Dat weet ik niet."
(Wordt vervolgd.)
