N«\ 10180
J3onclei*clag 6 April.
A0.1893.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit iiommer bestaat uit DRIE
Bladen.
Eerste Blad.
Leidei», 5 April.
I Tan de „Vereeniging tot verzorging van
kleine kinderen te Leiden" ontvingen wy heden
het verslag over hot jaar 1S92.
F" euilleton
Het gevaar voor oogen.
CSN
FE.IJS DEZER COURANT:
▼oor Leiden per 5 maandoc1.10.
France per postl-*0.
AizoaderJijfce Noramers0-05.
PRIJ3 DER ADVERTENTIÉN:
Vao 1—6 regel» ƒ1.05. Iedere regel meer/"0.17$.
Orootere lettere naar plaatsruimte. Voor het
mcasseeron buiten de stad wordt ƒ0.05 berekend.
Het verslag over den toestand dier Ver-
eeniging, zegt het bestuur, kan ook ditmaal
kort zyn, daar zy tot nog toe niet in staat
is zich op eene andere wyze van hare taak
de verzorging van kleine kinderen, te kwijten
'dan door de instandhouding haror kinder-
bewaarpiaats, die in 1892 geene belangryke
verandering onderging.
Ofschoon bestuurderessen, zooals in het
verslag over 1891 reeds werd medegedeeld,
t gaarne ook andere bemoeiingen op zich zouden
nemen, blyft dit, ten gevolge van de beperkt
heid der geldmiddelen, tot de vrome wenschen
b9hooren. Van harte gaarne zouden zij zien
fdat de verwachting, in dat verslag uitgedrukt:
dat liefdadige en vermogende stadgonooten
hun door schenkingen of legaten een grooter
kapitaal zullen toevertrouwen, niet beschaamd
werd. Met zeer groote ingenomonheid maken
•bestuurderessen dan ook melding van de toe
zegging van een legaat van f 100, vry van
successierechten, aan de Vereeniging vermaakt
door mej. Egbertina Van den Berg. Het
voorbeeld, gegeven door de waardige overledene,
die jarenlang ten huize van den heer De
Fremery werkzaam was, moge by onze meer
door de fortuin gezegende stad- en land-
genooten ruime navolging vinden! Aan ver-
sterking der middelen toch hebben bestuurde
ressen alleszins behoefte, daar de uitgaven
niet doer de gewone inkomsten kunnen be-
streden worden en men zich dus nog steeds
genoodzaakt ziet het saldo aan te spreken,
dat .uit öe gelden bestaat, welke by de stichting
der Vereeniging by een werden gebracht. Die
som werd hoofdzakelijk met dat doel toen
verschaft; het spreekt echter vanzelf dat op
dien weg niet voortdurend kan worden voort-
gegaan zonder de toekomst dor Vereeniging
I in gevaar te brengen. Het beschikbare saldo
•f toch, dat op ultimo December 1891 nog
.C'; 1280.13 bedroeg, is, blijkens de Rekening
I en Verantwoording, tot ƒ922.43 gedaald. Het
g geheel der ontvangsten, met inbegrip van dat
saldo, bedroeg over 1892 de som van ƒ3128.35
v de gewone inkomsten echter waren, na aftrek
van cat saldo, slechts ƒ1848.225 tegen eene
uitgave van f 2205.92, zoodat men over dat
jaar ƒ357.693 meer uitgaf dan ontving.
B\j de toch reeds zeer bescheiden inrichting
der Bewaarplaats gelooven bestuurderessen
niet dat belangryke vermindering van de
uitgaven mogelyk is. Met nadruk bevelen zy
dus do Vereeniging in de belangstelling barer
stadgenooten aan. Met blydschap vermelden
zy dan ook de omstandigheid, dat het getal
der leden in don loop van het jaar 1892 van
29G tot 311 geklommen is, en dat de jaar
lyksche bijdragen van ƒ1033.50 in 1891 tot
ƒ1080.50 toenamen.
Het kapitaal der Vereeniging, dat in 1891
ƒ1623.77 bedroeg, is tot ƒ1057,81 gestegen,
waarby nog moet gevoegd worden het bedrag
van 100, van het boven besproken legaat
afkomstig. Zoo gaarne zouden bestuurderessen
dit kapitaal tot een beduidend bedrag zien
klimmen, óm minder afhankeiyk te zyn van
de wisselvallige ontvangsten, en tevens hier
en daar noodige verbeteringen aan te brongen,
zonder de steeds betrachte zuinigheid uit het
oog te verliezen.
Het aantal der in de Bewaarplaats vor-
pleegde kinderen was dit jaar minder dan in
het vorige. Er werden in 1892 toch opge
nomen 5733 voor den geheelen en 2682 voor
den halven dag, te zamen 8415, tegen 9213
in 1891 en 8765 in 1890.
Het gemiddelde aantal per dag in do ver
schillende maanden was: Januari 9, Februari
23, Maart 24, April 33, Mei 29, Juni 23, Juli
28, Augustus 27, September 26, October 22,
November 21 en December 16.
Uit deze cyfors biykt wel dat do Kinder-
bewaarplaats heilzaam werkt en in eene be
paalde behoefte voorziet. Waar nu eenmaal in
vele gevallen aan de kleine kinderen uit den
behoeftigen stand tehuis niet die zorgen kunnen
worden besteed, als wel noodzakelijk zou zijn,
is eene inrichting als deze heilzaam en werpt
zy goedo vruchten af.
Met aandrang herhalen bestuui deressen dan
dan ook de uitnoodiging tot onze stadgenooten,
vooral tot de moeders onder hen, om zich
door eigen aanschouwing een indruk te ver
schaffen van de wyze, waarop de Crèche werkt.
Mocht- aan dat verzoek worden voldaan, dan
twyfeler. bestuurderessen niet of de Vereeni
ging zal menig vriend of vriendin ryker worden.
Van tyd tot tijd wordt de Bewaarplaats ook
j door vreemdelingen bezocht, die steeds een
gunstigen indruk medenemen. Eene aangename
taak is het bestuurderessen opnieuw haren
hartelykèn dank te betuigen aan zoovelen,
die haar werk ook dit jaar ondersteunden; in
de eerste plaats aan den heer H. F. C. Ger- i
lings, aan wien zy bij het beheer harergeld- t
middelen groote verplichting hebben, en aan 1
dr. C. L. Rümke, dio hun ook nu weder met
zyne geneeskundige hulp krachiig bystond, en
verder aan de leden voor hunne bydragen en
geschenken aan kinderspeelgoed, kledingstuk
ken en grootoro of kleinere gaven in geld.
Tevens vermelden zy nog in het byzonder
dat door een tweetal jonge dames hier ter
stede een loterytje gehouden werd, waarvan
de opbrengst, ten bedrage van f 11, aan de
Voreeniging werd afgestaan. Een woord van
dank wordt ook gebracht aan mevrouw Dozy
Evers, die, na eonigen tyd als werkend lid
te zyn opgetreden, zich genoodzaakt zag de
Commissio te verlaten.
Maar vooral wordt hartelyke dank gebracht
aan movrouw Lorentz Kaiser, die van de op
richting der Vereeniging af als secretaresse
werkzaam was, en die niets te veel rekende
wat in het belang der Kinderbewaarplaats kon
worden gedaan. Aan haar is de Vereeniging
veel verschuldigd; ofschoon zy tot allerleod-
wezen niet meer als werkend lid kan optreden,
vinden de belangen der Vereeniging in haar
nog steeds eene warme vriendin.
Als nieuwe loden der Commissie traden op
movrouw DruckerDe Koning en mevrouw
"VVysman Van Oosterwijk. De betrekking van
secretaresse wordt thans door mevr. Van der
Lith- Schumacher vervuld.
De commissio dor werkende leden van de
Vereeniging bestaat thans uit de volgende
damesmevr. S. Librecht Lezwyn Niorstrasz,
presidente; mej. L. S. F. Hubrechf, penning-
meesteresse: mevr. M. C. Van der Lith
Schumacher, secretaresse; mevr. A. L. G.
Dekhuyzen Peter, mevr. W. C. S. Drucker
De Koning, mej. H. J. De Fremery, mevr.
A. GerlingsKruseman, mevr. M. C. Kaiser
Fabius, moj. J. C. Van Manen, movr. C. H. J.
Van Rhijn Fokker, mevr. M. E. Vos Schaap,
mevr. P. Van Wensen Statz en mevr. B.
Wijsman Van Oosterwyk.
lip weleerw. heer H. Beuker, predikant
by de Chr.-Goref. Kerk (Hooigracht) alhier,
heeft het beroep naar de Chr -Gerof. Kerk
te Muskegon, Noord-Amerika, aangenomen.
's Ryks Ethnographisch Museum te
Leiden heeft wederom van den yverigen en
kundigen verzamelaar, den heer A. Greshoff,
de navolgende belangryke voorwerpen ten
geschenke ontvangen, te vreten een Arabisch
overkleed en een dito mes van Stanley-Falls,
en voorts eene uit hout gesneden flesch en
dito beker, afkomstig van Mobeka aan do
Mongalla (Congo) en eindelyk een aantal voor
werpen, verzameld by den stam der Tokbos,
aan de Nkemorivier, zytak van do Mobangi.
Aan den schenker is de dank der Regeering
betuigd.
Ten tweeden male is naar Noord Amerika
beroepen de heer K. Werner, predikant by
de Gereformeerde Kerk op den Nieuwen Ryn
alhier.
Het vervoer van grind langs de openbare
wegen te Zoeterwoude is aangenomen door
Fr. Hoogervorst, schipper aldaar, voor öl'/ï
cent per stère (kubieke el).
Men schrijft ons uit Benthuizen, dd. 3
April: Hedenavond hield de Christ el yke Zang -
vereeniging alhier hare gewone jaailyksche
uitvoering in het kerkgebouw e'er Ned. Her
vormden. Do heer I. H. Houbolt, hoofd der
openbare school, opende haar Uiet gebed en
sprak een inleidend woord, waarb(j ZEd. vooral
liet uitkomen, dat de plaats der samenkomst
het Huis des Heeren tot ernst en eerbied
stemmen moet. Het programma, uit 12 ver
schillende nummors bestaande, werd netjes
uitgevoerd. De solo van No. 10, ,De Heilmaar,"
werd keurig gezongen door mejuffrouw S. F.
Kerlen, onderwyzeres aan de openbare schooi.
Gedurende de pauze droeg de heer Houbolt
een gedicht voor, getiteld: „Gods Voorzienig
heid." Met een woord van dank aan de Zang-
vereeniging en haren directeur, don heer A.
Hoogeiidoom, werd deze stichtelijke avondure
met dankzegging gesloten.
Do minister van binnen), zaken heeft
met ingang van heden verboden het houden
van rundvee-markten te Aalsmeer, Diemen,
Haariom, Haarlemmermeer, Hilversum, Medem-
blik, Naaiden, Nieuwer-Amstol, Sloten (N.-H.),
Uithoorn en Weesp.
De Opper-Kamerheer en de Chef van het
Militaire Huis der Koningin maken bekend,
dat Hare Majesteit de Koningin Regentos op
Woensdag den 12don April aanstaande, des
morgens te 10 uren, in het Paleis to Amster
dam, gelegenheid zal geven by Hoogst-Dezeh e
hunne opwachting te maken, aan militairen,
civiele autoriteiten en commissie!), en op
Donderdag den 13den daaraanvolgende, te 10
uren, particuliere audiëntie zal vorleenen.
Degenen, die verlangen daartoe te worden
toegelaten, worden uitgenoodigd zich in te
schry ven op eeno der lysten, welke aan gezegd
Paleis gereed zullon liggen, van heden af tot
en met Zaterdag den 8sten April, des avonds
te 8 uren, op wolken tyd die lysten zullen
worden gesloten.
5.)
Het ontbrak evenwel aan tijd, om dit in
elk geval omslachtige werk te voltooien.
Yan het tweede station was reeds het be
richt ontvangen
„Extra-trein onbeheerd met volle snelheid
doorgestoomd. Tegenhouden!"
Dat was gemakkelyker getelegrapheerd dan
gedaaD. Ofschoon men wist, waarover het
telegram liep, bracht het toch opnieuw eene
uitbarsting van wanhoop teweeg. Men zag
knielende, handenwringende vrouwen, men
zag groepen menschen, die elkaar onder wan
hoopskreten omstrengeld bielden. Yol ont
zetting richtten de oogen zich voortdurend
naar de richting, uit welke de trein
moest komen.
Eensklaps verscheen iemand met eene byi
in de hand op het station. Het was Frans
Borchart. Hy liep naar eenige vaten, welke
aan het station opgestapeld lagen en Ameri-
kaansch varkensvet bevatten.
„Hierheen!" riep hy. „Vet op do rails, dat
is de eenige mogelykheid om den trein tegen
te houden 1"
Met deze woorden sloeg hy van eenige
vaten reeds den deksel in. In het eerst waren
er maar weinigen, die hem begrepen hadden,
maar snel verbreiddo zich het bericht, dat,
als men vet op de rails streek, de wrijving
tusschen do raderen van den trein en de
rails geheel ophield en zelfs een sneltrein op
die wyze tot stilstand kon worden gebracht.
Met glazen, koppen, kannen en schoppen, die
men uit het buffet van het station en uit
de werkplaatsen haalde, schepten nu mannen
en vrouwen vet uit de vaten en streken het
dik op de rails.
Het gedrang en gestoot verhinderde even
wel eene zorgvuldige uitvoering van dezen
maatregel, die, om doeltreffend te zyn, tot
een afstand van eenige honderden meters
uitgestrekt moet worden.
Ook Frans Borchart scheen weinig ver
trouwen op het welslagen van zyn voorstel
te hebben, want eensklaps snelde hy naar
de richting, waaruit de trein moest komen.
Slechts weinigen sloegen acht op hem, ieder
had genoeg mot zichzelven to doen. Hy,
wior.s leden niet door angst en schrik ver
lamd waren, nam deel aan het bestryken
der rails met vet of aan het werpen van
zand op de rails.
Eenige deskundigen en die waren er
onder de ingenieurs en technici schudden
liur.ne wyze hoofden. Wat daar beproefd
werd, was doelloos. Als de trein onder vollen
stoom van de scheeve vlakte naar beneden
suisde, kon niets hem meer tegenhouden,
noch vet, noch zand de catastrophe was
onvermydelyk.
Frans dreigde van opgewondenheid te stik
ken, maar met onverminderde snelheid ylde
hy voort. Eene plotselinge, byna waanzinnige
gedachte tot redding der geliefde was b;j
hem opgekomen. Want op dit oogenblik dacht
hy alleen aan haar. Zich haar voor te stellen
als verloren, als veroordeeld tot verschrik-
kelyken dood, bracht hem aan den rand van
den waanzin.
Iets verder dan de plaats, waar de spoor
weg een anderen kruist, bevond zich eeno
brug, alleen voor voetgangers bestemd. Onder
deza^brug moest de trein doorgaan en Frans
had het doldrieste besluit genomen van de
brug op do locomotief te springen Deze
sprong was b(jna gelyk met een zelfmoord,
want het was tien tegen één dat hy mis
lukte. Maar wat gaf Frans om het leven?
Was het hem niet dezer dagen genoeg ver
bitterd? En nu zou ook nog zyne liefste, zyne
Agnes, hem ontnomen worden?
Neen, liever dan dit geschiedde, wilde hy
leven en gezondheid wagen, of althans met
haar te gronde gaan.
Steeds sneller stormde Frans voorwaarts.
Nu zag hij de brug, maar ook in de verte
de witte rookwolken, welke de naderende
trein uitstiet. Eene laatste inspanning dan
vloog hy de trappen der brug op en klau
terde over de leuning. Hy had nog overleg
genoeg, om aan die zyde aan de louning te
gaan hangen, welke naar het station K. ge
keerd was. Hy wilde zich eerst dan op de
locomotief laten vallen, als deze de brug ge
passeerd bad.
Hy hygde naar adem. Het haastige loopen
dreigde hem in zyne gevolgen nu nog met
eene bloedspuwing. Hy wierp oen korten
blik op de lyn hy zag den trein komen.
Hy hoorde het stampen, voelde het trillen
van den bodem. Nog een tweeden blik
wierp hy op den trein, daar sloeg de heete
damp, welke uit den schoorsteen der locomo
tief opsteeg, hem in het gezicht en in het
zelfde oogenblik liet hy zich van de brug
glydcn.
{Slot volgt.)