N«\ 10180 J3onclei*clag 6 April. A0.1893. feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van fon- en feestdagen, uitgegeven. Dit iiommer bestaat uit DRIE Bladen. Eerste Blad. Leidei», 5 April. I Tan de „Vereeniging tot verzorging van kleine kinderen te Leiden" ontvingen wy heden het verslag over hot jaar 1S92. F" euilleton Het gevaar voor oogen. CSN FE.IJS DEZER COURANT: ▼oor Leiden per 5 maandoc1.10. France per postl-*0. AizoaderJijfce Noramers0-05. PRIJ3 DER ADVERTENTIÉN: Vao 1—6 regel» ƒ1.05. Iedere regel meer/"0.17$. Orootere lettere naar plaatsruimte. Voor het mcasseeron buiten de stad wordt ƒ0.05 berekend. Het verslag over den toestand dier Ver- eeniging, zegt het bestuur, kan ook ditmaal kort zyn, daar zy tot nog toe niet in staat is zich op eene andere wyze van hare taak de verzorging van kleine kinderen, te kwijten 'dan door de instandhouding haror kinder- bewaarpiaats, die in 1892 geene belangryke verandering onderging. Ofschoon bestuurderessen, zooals in het verslag over 1891 reeds werd medegedeeld, t gaarne ook andere bemoeiingen op zich zouden nemen, blyft dit, ten gevolge van de beperkt heid der geldmiddelen, tot de vrome wenschen b9hooren. Van harte gaarne zouden zij zien fdat de verwachting, in dat verslag uitgedrukt: dat liefdadige en vermogende stadgonooten hun door schenkingen of legaten een grooter kapitaal zullen toevertrouwen, niet beschaamd werd. Met zeer groote ingenomonheid maken •bestuurderessen dan ook melding van de toe zegging van een legaat van f 100, vry van successierechten, aan de Vereeniging vermaakt door mej. Egbertina Van den Berg. Het voorbeeld, gegeven door de waardige overledene, die jarenlang ten huize van den heer De Fremery werkzaam was, moge by onze meer door de fortuin gezegende stad- en land- genooten ruime navolging vinden! Aan ver- sterking der middelen toch hebben bestuurde ressen alleszins behoefte, daar de uitgaven niet doer de gewone inkomsten kunnen be- streden worden en men zich dus nog steeds genoodzaakt ziet het saldo aan te spreken, dat .uit öe gelden bestaat, welke by de stichting der Vereeniging by een werden gebracht. Die som werd hoofdzakelijk met dat doel toen verschaft; het spreekt echter vanzelf dat op dien weg niet voortdurend kan worden voort- gegaan zonder de toekomst dor Vereeniging I in gevaar te brengen. Het beschikbare saldo •f toch, dat op ultimo December 1891 nog .C'; 1280.13 bedroeg, is, blijkens de Rekening I en Verantwoording, tot ƒ922.43 gedaald. Het g geheel der ontvangsten, met inbegrip van dat saldo, bedroeg over 1892 de som van ƒ3128.35 v de gewone inkomsten echter waren, na aftrek van cat saldo, slechts ƒ1848.225 tegen eene uitgave van f 2205.92, zoodat men over dat jaar ƒ357.693 meer uitgaf dan ontving. B\j de toch reeds zeer bescheiden inrichting der Bewaarplaats gelooven bestuurderessen niet dat belangryke vermindering van de uitgaven mogelyk is. Met nadruk bevelen zy dus do Vereeniging in de belangstelling barer stadgenooten aan. Met blydschap vermelden zy dan ook de omstandigheid, dat het getal der leden in don loop van het jaar 1892 van 29G tot 311 geklommen is, en dat de jaar lyksche bijdragen van ƒ1033.50 in 1891 tot ƒ1080.50 toenamen. Het kapitaal der Vereeniging, dat in 1891 ƒ1623.77 bedroeg, is tot ƒ1057,81 gestegen, waarby nog moet gevoegd worden het bedrag van 100, van het boven besproken legaat afkomstig. Zoo gaarne zouden bestuurderessen dit kapitaal tot een beduidend bedrag zien klimmen, óm minder afhankeiyk te zyn van de wisselvallige ontvangsten, en tevens hier en daar noodige verbeteringen aan te brongen, zonder de steeds betrachte zuinigheid uit het oog te verliezen. Het aantal der in de Bewaarplaats vor- pleegde kinderen was dit jaar minder dan in het vorige. Er werden in 1892 toch opge nomen 5733 voor den geheelen en 2682 voor den halven dag, te zamen 8415, tegen 9213 in 1891 en 8765 in 1890. Het gemiddelde aantal per dag in do ver schillende maanden was: Januari 9, Februari 23, Maart 24, April 33, Mei 29, Juni 23, Juli 28, Augustus 27, September 26, October 22, November 21 en December 16. Uit deze cyfors biykt wel dat do Kinder- bewaarplaats heilzaam werkt en in eene be paalde behoefte voorziet. Waar nu eenmaal in vele gevallen aan de kleine kinderen uit den behoeftigen stand tehuis niet die zorgen kunnen worden besteed, als wel noodzakelijk zou zijn, is eene inrichting als deze heilzaam en werpt zy goedo vruchten af. Met aandrang herhalen bestuui deressen dan dan ook de uitnoodiging tot onze stadgenooten, vooral tot de moeders onder hen, om zich door eigen aanschouwing een indruk te ver schaffen van de wyze, waarop de Crèche werkt. Mocht- aan dat verzoek worden voldaan, dan twyfeler. bestuurderessen niet of de Vereeni ging zal menig vriend of vriendin ryker worden. Van tyd tot tijd wordt de Bewaarplaats ook j door vreemdelingen bezocht, die steeds een gunstigen indruk medenemen. Eene aangename taak is het bestuurderessen opnieuw haren hartelykèn dank te betuigen aan zoovelen, die haar werk ook dit jaar ondersteunden; in de eerste plaats aan den heer H. F. C. Ger- i lings, aan wien zy bij het beheer harergeld- t middelen groote verplichting hebben, en aan 1 dr. C. L. Rümke, dio hun ook nu weder met zyne geneeskundige hulp krachiig bystond, en verder aan de leden voor hunne bydragen en geschenken aan kinderspeelgoed, kledingstuk ken en grootoro of kleinere gaven in geld. Tevens vermelden zy nog in het byzonder dat door een tweetal jonge dames hier ter stede een loterytje gehouden werd, waarvan de opbrengst, ten bedrage van f 11, aan de Voreeniging werd afgestaan. Een woord van dank wordt ook gebracht aan mevrouw Dozy Evers, die, na eonigen tyd als werkend lid te zyn opgetreden, zich genoodzaakt zag de Commissio te verlaten. Maar vooral wordt hartelyke dank gebracht aan movrouw Lorentz Kaiser, die van de op richting der Vereeniging af als secretaresse werkzaam was, en die niets te veel rekende wat in het belang der Kinderbewaarplaats kon worden gedaan. Aan haar is de Vereeniging veel verschuldigd; ofschoon zy tot allerleod- wezen niet meer als werkend lid kan optreden, vinden de belangen der Vereeniging in haar nog steeds eene warme vriendin. Als nieuwe loden der Commissie traden op movrouw DruckerDe Koning en mevrouw "VVysman Van Oosterwijk. De betrekking van secretaresse wordt thans door mevr. Van der Lith- Schumacher vervuld. De commissio dor werkende leden van de Vereeniging bestaat thans uit de volgende damesmevr. S. Librecht Lezwyn Niorstrasz, presidente; mej. L. S. F. Hubrechf, penning- meesteresse: mevr. M. C. Van der Lith Schumacher, secretaresse; mevr. A. L. G. Dekhuyzen Peter, mevr. W. C. S. Drucker De Koning, mej. H. J. De Fremery, mevr. A. GerlingsKruseman, mevr. M. C. Kaiser Fabius, moj. J. C. Van Manen, movr. C. H. J. Van Rhijn Fokker, mevr. M. E. Vos Schaap, mevr. P. Van Wensen Statz en mevr. B. Wijsman Van Oosterwyk. lip weleerw. heer H. Beuker, predikant by de Chr.-Goref. Kerk (Hooigracht) alhier, heeft het beroep naar de Chr -Gerof. Kerk te Muskegon, Noord-Amerika, aangenomen. 's Ryks Ethnographisch Museum te Leiden heeft wederom van den yverigen en kundigen verzamelaar, den heer A. Greshoff, de navolgende belangryke voorwerpen ten geschenke ontvangen, te vreten een Arabisch overkleed en een dito mes van Stanley-Falls, en voorts eene uit hout gesneden flesch en dito beker, afkomstig van Mobeka aan do Mongalla (Congo) en eindelyk een aantal voor werpen, verzameld by den stam der Tokbos, aan de Nkemorivier, zytak van do Mobangi. Aan den schenker is de dank der Regeering betuigd. Ten tweeden male is naar Noord Amerika beroepen de heer K. Werner, predikant by de Gereformeerde Kerk op den Nieuwen Ryn alhier. Het vervoer van grind langs de openbare wegen te Zoeterwoude is aangenomen door Fr. Hoogervorst, schipper aldaar, voor öl'/ï cent per stère (kubieke el). Men schrijft ons uit Benthuizen, dd. 3 April: Hedenavond hield de Christ el yke Zang - vereeniging alhier hare gewone jaailyksche uitvoering in het kerkgebouw e'er Ned. Her vormden. Do heer I. H. Houbolt, hoofd der openbare school, opende haar Uiet gebed en sprak een inleidend woord, waarb(j ZEd. vooral liet uitkomen, dat de plaats der samenkomst het Huis des Heeren tot ernst en eerbied stemmen moet. Het programma, uit 12 ver schillende nummors bestaande, werd netjes uitgevoerd. De solo van No. 10, ,De Heilmaar," werd keurig gezongen door mejuffrouw S. F. Kerlen, onderwyzeres aan de openbare schooi. Gedurende de pauze droeg de heer Houbolt een gedicht voor, getiteld: „Gods Voorzienig heid." Met een woord van dank aan de Zang- vereeniging en haren directeur, don heer A. Hoogeiidoom, werd deze stichtelijke avondure met dankzegging gesloten. Do minister van binnen), zaken heeft met ingang van heden verboden het houden van rundvee-markten te Aalsmeer, Diemen, Haariom, Haarlemmermeer, Hilversum, Medem- blik, Naaiden, Nieuwer-Amstol, Sloten (N.-H.), Uithoorn en Weesp. De Opper-Kamerheer en de Chef van het Militaire Huis der Koningin maken bekend, dat Hare Majesteit de Koningin Regentos op Woensdag den 12don April aanstaande, des morgens te 10 uren, in het Paleis to Amster dam, gelegenheid zal geven by Hoogst-Dezeh e hunne opwachting te maken, aan militairen, civiele autoriteiten en commissie!), en op Donderdag den 13den daaraanvolgende, te 10 uren, particuliere audiëntie zal vorleenen. Degenen, die verlangen daartoe te worden toegelaten, worden uitgenoodigd zich in te schry ven op eeno der lysten, welke aan gezegd Paleis gereed zullon liggen, van heden af tot en met Zaterdag den 8sten April, des avonds te 8 uren, op wolken tyd die lysten zullen worden gesloten. 5.) Het ontbrak evenwel aan tijd, om dit in elk geval omslachtige werk te voltooien. Yan het tweede station was reeds het be richt ontvangen „Extra-trein onbeheerd met volle snelheid doorgestoomd. Tegenhouden!" Dat was gemakkelyker getelegrapheerd dan gedaaD. Ofschoon men wist, waarover het telegram liep, bracht het toch opnieuw eene uitbarsting van wanhoop teweeg. Men zag knielende, handenwringende vrouwen, men zag groepen menschen, die elkaar onder wan hoopskreten omstrengeld bielden. Yol ont zetting richtten de oogen zich voortdurend naar de richting, uit welke de trein moest komen. Eensklaps verscheen iemand met eene byi in de hand op het station. Het was Frans Borchart. Hy liep naar eenige vaten, welke aan het station opgestapeld lagen en Ameri- kaansch varkensvet bevatten. „Hierheen!" riep hy. „Vet op do rails, dat is de eenige mogelykheid om den trein tegen te houden 1" Met deze woorden sloeg hy van eenige vaten reeds den deksel in. In het eerst waren er maar weinigen, die hem begrepen hadden, maar snel verbreiddo zich het bericht, dat, als men vet op de rails streek, de wrijving tusschen do raderen van den trein en de rails geheel ophield en zelfs een sneltrein op die wyze tot stilstand kon worden gebracht. Met glazen, koppen, kannen en schoppen, die men uit het buffet van het station en uit de werkplaatsen haalde, schepten nu mannen en vrouwen vet uit de vaten en streken het dik op de rails. Het gedrang en gestoot verhinderde even wel eene zorgvuldige uitvoering van dezen maatregel, die, om doeltreffend te zyn, tot een afstand van eenige honderden meters uitgestrekt moet worden. Ook Frans Borchart scheen weinig ver trouwen op het welslagen van zyn voorstel te hebben, want eensklaps snelde hy naar de richting, waaruit de trein moest komen. Slechts weinigen sloegen acht op hem, ieder had genoeg mot zichzelven to doen. Hy, wior.s leden niet door angst en schrik ver lamd waren, nam deel aan het bestryken der rails met vet of aan het werpen van zand op de rails. Eenige deskundigen en die waren er onder de ingenieurs en technici schudden liur.ne wyze hoofden. Wat daar beproefd werd, was doelloos. Als de trein onder vollen stoom van de scheeve vlakte naar beneden suisde, kon niets hem meer tegenhouden, noch vet, noch zand de catastrophe was onvermydelyk. Frans dreigde van opgewondenheid te stik ken, maar met onverminderde snelheid ylde hy voort. Eene plotselinge, byna waanzinnige gedachte tot redding der geliefde was b;j hem opgekomen. Want op dit oogenblik dacht hy alleen aan haar. Zich haar voor te stellen als verloren, als veroordeeld tot verschrik- kelyken dood, bracht hem aan den rand van den waanzin. Iets verder dan de plaats, waar de spoor weg een anderen kruist, bevond zich eeno brug, alleen voor voetgangers bestemd. Onder deza^brug moest de trein doorgaan en Frans had het doldrieste besluit genomen van de brug op do locomotief te springen Deze sprong was b(jna gelyk met een zelfmoord, want het was tien tegen één dat hy mis lukte. Maar wat gaf Frans om het leven? Was het hem niet dezer dagen genoeg ver bitterd? En nu zou ook nog zyne liefste, zyne Agnes, hem ontnomen worden? Neen, liever dan dit geschiedde, wilde hy leven en gezondheid wagen, of althans met haar te gronde gaan. Steeds sneller stormde Frans voorwaarts. Nu zag hij de brug, maar ook in de verte de witte rookwolken, welke de naderende trein uitstiet. Eene laatste inspanning dan vloog hy de trappen der brug op en klau terde over de leuning. Hy had nog overleg genoeg, om aan die zyde aan de louning te gaan hangen, welke naar het station K. ge keerd was. Hy wilde zich eerst dan op de locomotief laten vallen, als deze de brug ge passeerd bad. Hy hygde naar adem. Het haastige loopen dreigde hem in zyne gevolgen nu nog met eene bloedspuwing. Hy wierp oen korten blik op de lyn hy zag den trein komen. Hy hoorde het stampen, voelde het trillen van den bodem. Nog een tweeden blik wierp hy op den trein, daar sloeg de heete damp, welke uit den schoorsteen der locomo tief opsteeg, hem in het gezicht en in het zelfde oogenblik liet hy zich van de brug glydcn. {Slot volgt.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1893 | | pagina 1