Persoverzicht. In do eerste plaats willen we mededeelon wat „Athoa" iu de Arnhemsche Courant ge zegd heeft. Het luidt als volgt: „De toestand in Europa is onrustwokkender dan ooit. In Rusland wordt meer en meer aangehitst tot oen oorlog met Duitschland. Frankrijk is tot eiken avontuurlijken stap geneigd en zal met Rusland door dik en dun gaan. Ter zako van Egypte dreigen conflicten. De Balkanstaten zyn een doorn in het oog van Rusland. Bovendien re.ken do verlangens Tan dien kolossus naar Konstantinopel en Indiö. Het oenige behoud van den vrede is het Drievoudig Verbond, indien Engeland zich daarbij aansluit. Gewis is dit in Engeland3 belang, maar de staatkunde in Groot Britan- nió is dikwijls dubbelzinnig Hoe zal de positie van Nederland zijn by hot uitbreken van een Enropeesohen oorlog? In alle gevallen is het thans machte loos. Zelfs het onschatbare overzeesche Rijk, het kostbare Insulinde, loopt gevaar. Ook ddAr eon legertje, dat geheel onvoldoende is. Van dag tot dag worden do toestanden van Nederland en Insulinde onrustbarender, en toch.... wordt er niets gedaan om de drei gende rampen af to weren. Men make zich geene illusion; in den eersten tijd en die tijd is naby is het woord aan het zwaard Van buiten en van binnen dreigen gevaren. Men bczwere die door staal en ijzer! Het parlementarisme moet tijdelijk van de baan. "Wanneer de orkanen uitgewoed hebben, kan het optreden, om al wat vernield en geschokt is, weer op to bouwen. Allernoodzakelijkst isde onmiddellijke invoering van don algemeenen dienstplicht. Dit is thans het eenige middel om het leger en de vloot voor zoover die noodig is te horscheppen, krachtig en vertrouwbaar te maken, om de natie op to heffen uit haar verval, haro onver schilligheid, losbandigheid en weerspannigheid, -haar gebrek aan energie en loyautoit, om het volk weerbaar te maken, ten einde do aan vallen van buitonlandsche vijanden af te slaan, met eere te overwinnen of te sneven! Het is ook het eenige middel om een hand te smeden tusschen de verschillende standen, om lief en leed samen, zoowel in vredes- als in oorlogstijd, te doelen. Een niet te miskennen voordeel is het bovendien, dat er voor den minontwikkelde en minvermogende altyd iets to leeren en iets te verdienen zal zijn van de meer bevoorrechten. Woderkoorig zullen de hoogoro standen hun karakter leeren vormen en stalen door den omgang met de arbeid- zamen en volgzamen uit den boeren- en werk- mmsstand. Het treuzelen, schipperen on modderen van den togenwoordigen tyj doet ons vaderland meor en meer achteruitgaan en wekt do ver achting op van buitenlander en landgenoot." liet aantal Gidsen in ons dierbaar Noder- land is in getalsterkte met óen vooruitge gaan er is een Sociale Gids geboren, een socialistisch tijdschrift voor Noord en Zuid- Nederland. De rodactie-mannen, oen driemanschap, ver schuilen zich achtor pseudoniemenhet eerste nummer van het tydschrifc geeft van dit feit do volgende verklaring: „Van verschillende en daaronder van zeor geachte zijden is ons de opmerking gemaakt, dat het wenschelyker ware geweest, indien niet do geheele redoctio zich achter pseudo niemen verborgen hield, maar minst ons eon der leden een bekenden, goedklinkenden naarn had. En daar zou zeker veol voor te zoggen zijn. Maar van den anderen kant meenen wy, dat thans het gevaar gemakkeiUkor vermeden kan worden, dat de Sociale Gids een tyd- schrift zou worden van oene bepaalde rich ting in de socialistische beweging, dan indien de naam van eon dor bekonde stryders van de ©one of andere zyde onder do redactie voorkwam. En wy zouden hot jammer vin don, indien dit lydschrift eene schouring hielp bevorderen in plaats van tegen te gaan. Wy willen trachten byeen te brengen en byeen to houden wie uit den aard der zaak by elkander behooren". Men zal ons toegovon, zegt het Centrum, dat bovenstaande verklaring niet zeor bevre digend is en zonderlinge gewaarwordingen wekken moet. Waar ter woreld heeft men ooit iets der- gelyks gehoord En het vreemdst is wel, dat do redactie van de Sociale Gids moont, d i eonheid het best to kunnen bevorderen door gomaskord op te treden. Hangt dan alles af van de vraag w i e iets zegt en is het niet veel rationeeler te overwegen wat gezegd wordt? Het is duister, zeer duister iu het voor woord van de Sociale Gids. Slechts ééno zaak schynt klaar te zijn, r:l. dat het mot do eenheid in hot socialistische kamp vry bedenkeiyk is gesteld! We hebben wel eens gehoord van guldens- en tweeguldens-bazars, maar waar we tot nog too niet van vernamen, is van drie guldens-kiezers, hetgeen we zien staan bovon een artikeltje in de Standaard, data.'s volgt is geschreven In Den Haag broeit het. Uit Den Haag kwam do aanval van jh Rochussen. Uit Don Haag kwam het adres tegen de kie3ontwerpen. En nu weer komt uit Don Haag, pers- Behnfante, het voorstel, om kiezer te maken een ieder, die een jaar vooraf 3 vry willig in de schatkist stort. Stel, er is verkiezing om do vier jaar, dan hoeft ge niet 12, maar slechts 3 te gevon. By gedeelten mag die 3 niet betaald. Ze moeten ineens gestort. Wat dunkt u? Is or kostelijker middel, om heel do kieb- macht in handen te spelen van do ryke lui, die om 3 hunne hand niet verdraaien? Maar erger nog, is het niet een middel zonder weerga, om de omkooperjj in het groot in te voeren? Een fabrikant met 600 werklieden heeft er 1800 voor over, en de man gaat naar hot Binnenhof. Tweeduizend gulden per jaar over vier jaar salaris. ƒ8000 min ƒ1800. Zuivere winste: 6200, en het Lidmaatschap. De Nieuwe Rotterdamsche Cmrant schryft: Nu men zich in het Noordon van allo kanten zooveel mogelyk beijvert, om door werkverschaffing in den tydeiyken nood te voorzien, nu komen de verwijten weder voor den dag, dat er „lapmiddelen" wordon gebezigd. Touwpluizen, keikloppen, klompenmaken, mattenwoven, daarmede helpt men wel een paar hongerlijders aan droog brood, maar men stoot er anderen, die daa van bun ge woon bedrjjf maken, het brood door uit den mond. Werkverschaffing op het land, kanalen, vaarten, wykon graven, wegen verbeteren in tijden, dat anders de arbeiders loegloopen, het kan alles slechts dienon om de werk loosheid naar den zomer te verplaatsen. En voor zoover het werk door particulieren ver schaft wordt, komt het slechts ten voordeele van do landogenaren, die nu hunne landen voor weinig geld in orde krygen en nog bovendien zich den roem van liefdadig to zyn verschaffen. Aldus kan men lezen in de Klok, het orgaan van Yan der Zwaap, een der hoof den van do zoogenaamde Volkspartij. Toen Domela Nieuwenhuis in de Kamer verscheen, was een der dringendste eischen, die hy stelde: werkverschaffing. Dit moest do eerste zorg der Regeering zijn, ten einde don nypenden nood van zoovelen to lenigen; en eene gansche reeks van maatregelen werd opgesomd, die genomen konden worden om in de behoefte aan werk te voorzien. Werkverschaffing bleef do eiscb, en de bitterste verwyten werden tot de Regeering en Vertegenwoordiging gericht, omdat aan de adviezen van Nieuwenhuis geen gevolg werd gegeven. Ook weder dezen winter, zoo dra armoede en gebrek zich deden gevoelen, werd van alle kanten geroepen, dat er toch werk verschaft mocht worden aan die vele arbeiders, welke werken wüden, maar geen arbeid konden vinden. Bedeeling aannemen was vernederend en werkte demoraliseerend er moest gelegenheid gegeven worden om een eerlyk stuk brood te verdienen. Opge zweept door do volksleiders, liep men te hoop onder den kreet: „Werk, werk!" Dreigende optochten werden gehouden, om by de boeren werk te vragende armbesturen werden be stormd met de vraag om werk, deputaties afgevaardigd naar de burgemeesters met de- zelfdo vraag, en verzoeken om werk gericht tot do Gemeenteraden, soms op den bm- taalston toon. En nu er door velen werk verschaft wordt, nu men er op bedacht is om door het uit roeien van openbare werken, die daarvoor geschikt zyn, work te geven ook in de winter maanden, als er minder handen op het land noodig zyn, nu zal werkverschaffing een „lap middel" moeten heeten, en zal by de arbeiders do gedachte moeten worden opgewekt, dat deze maatregelen niet genomen worden hun ten gevalle, maar alleen om het werk voor minder loon verricht te krygen! Heide-oi.tgirming was een der middelen, door Domeli Nieuwenhuis in de Kamer en ook in de bladen der party aanbevolen. Zoo lang er nog zulke uitgestrekte vlakten braak lagen, die in vruchtbaren grond te herscheppen waren, behoefden er niet zoovelen broodeloos to zyn. Do o tginning van heiden zou aan duizenden handen weik geven en nieuwe wel vaart brengen in het land. Voor zulk een by uitnemendheid productief werk motst de Staat zyne kapitalen beschikbaar stellen. Dat zou eerst bevordering dor volksholar.gon mogen heeten En wat schryft nu Van der Zwaag, nu or werkeiyk ernstiger van ontginning van heide velden sprake komt? „Do bezitters van heide en van duiten zullen daardoor alweer voor hongerloonen hunne gronden in cultuui kunnen brengen; zij genieten daarby hulp van den Staat, die de risico feitelijk op zich neemt. Want als 't zaakje niet uit kan, dan zal mei. zich er wel weten af te maken, om den Staat mot- de gebakken peren to laten zitten, en kan het wel uit, dan is het particulier bezit weer wat sterker, weer machtiger tot uitzuigen goworden." Is het niet by uitnemendheid duidolyk, dat het alleen om opruien te doen is? Als de arbeiders zonder work zijn, vindt het opruiend woord onder hen een gowillig oor. Dan heet hot: Er is wol werk to vinden, in overvloed zelfs, als men het u maar wilde geven; doch de „bezitters", de „uitbuiters" bekommeren zich om uwe ellende nieten de Regeoring hoeft geen hart voor het volk, zy behartigt alleen do belangen van de lioo gore klassen. Vinden do lieden werk en wordt de armoede zooveel mogelyk gelenigd, beijvei t men zich van verscheidene kanten om middelen aan te wenden, die verbetoring kunnon bren gon, dan valt aan de opruiers een wapen uit do handen. Er moet naar andere wapenen worden gegrepen. De ontovredenhcid en de haat tegen do beter gostelde klassen moeten levendig gehouden worden, het wantrouwen in do Rogeering moot onveiflauwd blyven. Daarom do middelen tot voorziening in don nood, die men eerst zelf heeft aaabovolon, thans verdacht gemaakt! Weg mot die „lap middelen Het eenige middel, „dat ons redden kan" zegt Van der Zwaag is „de ont eigening van de groote slok-oppen, van hen, wier weelde het leven en het geluk van dui zenden arbeiders kost." Zóó kan het nobele werk van kwaadstoken en ophitsen van nieuws af beginnen Dezelfde N. R. Crt., de werkloosheid to Amsterdam besprekend, zegt Onder de oorzaken, die ongetwyfald van grooten invloed zyn op de minder goode vor ming van een deel onzer ambachtslieden behoort het woelen en werken dor sociaal democratie, welke in eene groote stad allicht een vruchtbaarder veld vindt dan in eene kleine. Nu is het ons zeer wel bekend, dat in verschillondo industrieels inrichtingen per sonen werkzaam zyu, die sociaal democratische denkbeelden toogedaan, nochtans om hun yver, kunde en plichtsbetrachting geprezen worden. En daar zullen er zoo ook wel worden ge vonden onder de ambachtslieden by de bouw vakken. Maar naast dezulken, die, utopisten als zo zyn nochtans redeiyk denken en handelen en in afwachting van den toekomstigen heil staat niet bet tegenwoordige voor zich en hun gozin moedwillig verwoesten, staan hon derden, die den eigeniyken legertros der sociaal democratie vennen en aan de voor spiegeling van eene ideaal-toekomst, aan het schimpen en schelden op den bestaanden toestand, een voorwendsel ontleenen om alvast den arbeid van zich p.f te schuiven, als zynde een onrechtvaardige last, den niet-bezittenden door de bezittende klasse opgelegd. Liever dan te werken, schetteren en schroeuwen ze laDgs de straten, bauwen de o n begrepen stellingen der woordvoerdersin Cons tan tia na, zien in eiken werkgever een uitzuiger en achten het onderworpen zyn aan wetten en verordeningen, aan de eischen van eene geregelde plichtsbetrachting, ook in hun ambt, eene inbreuk op hunne menschenwaarde, op de hoogheid van hun mensch-zijn. En nu mogen do voorgangers zei ven der sociaaldcmocratio, als ze onder elkander zyn, hunne kortzichtige volgelingen als ontoereken bare warhoofden beschouwen, zy zullen or zich wel voor wachten hunne begrippen 'te verhelderen. Integendeel: opgezweept, vóórt- gestuwd, geprikkeld en aangezet moet on ze worden, die horden van verdwaasde, lanter fantende party-volgelingen Zy brengen be roering teweeg, geven aanleiding tot relletjes en opstootjes en houdon den boel gistende! Nog nimmer hebben wij van soeia:.l-demo- cratiscbe zyde bij het volk zien aandringen ooi do kindoren op te voeden tot bekwame handwerkslieden, opdat zij gevormd worden tot onafhankelijke mannen; ze zich zion warm maken voor de invoering van een verbeterd en meer algemeen bereikbaar vakonderwys. „Wat geeft hot" hooren wy sociaal-demo cratische moeders zeggenvrouwen zyn, als zy eenmaal een idee fixe hebben, het on handelbaarst „wat geeft het, of mijn jongen een knappe timmermansknecht wordt! Zóó lang do ryken rustig in hunne paleizen op Hoeren- en Keizersgracht zitten, komen we geen haarbreed verder. Want het kapitaal is de vyand! De sociaal democratische raddraaiers zorgen er wol voor, dat hunno volgelingen niet tot betere gedachten komen. Integendeel! Altoos staan zy geroed om hen op te zetten tot ontevredenheid met hetgeen buiten hen be staat, nooit om eene heilige ontevredonheid te wekken over tekortkomingen in ben. Wie werkloos is, heeft dit te wyten aan de ave- rechtsche inrichting der maatschappij niet aan eigen onbekwaamheid of aar. allerlei eigenschappen, die den werklooze udien hy al naar werk zocht in don weg zouden staan om werk te vinden on te behouden! Toch wil het blad niet, dat men uit h-t boven staande afloide, dat het ieder, die wt_.kJoos is, geteekond acht met het brandmerk der onge schiktheid. Maar wol zegt het gelooven wy, dat grondige kennis van den aard der werkloosheid hier ter stede tot de erkenning zou Iniden, dat het gros dergenen, welke zich als 'erkloos laten inschrijven, onderzocht naar de regelen vau het vroegere gildewezen, den graad van „gezel" niet waardig kan worden gekeurd. De arbeiders, van eldt-rs gekomen naar de hoofdstad, geven do proef op de soir. Gemengd Nieuws. Uit oen zeor afgelegen enden- kooi in den polder onder do gemeen'Al'olas- serdam werden vaak eenden, nl. Kloonden, vermist, weshalvo de veldwachter et i weinig „speciaal" op do kooi 'snachts „een oogjs hield." Na negen nachten te hebben gewaakt, bespcurdo hy 's avonds om negen uren ('t was in September) in den tienden naeht, dat zachtjes in 't water werd geplonsd van het hokje, waar do lokeenden waren opgesloten; hy sloop er heen, zag dat in eon wit of licht gekleurd zakje iets wits (eenden met cenigs witte veeren) werd godaan en greep den per soon aan, die het deed. Hot bleek toen een vry welgesteld man te zyn, die den armen kooiman zyne lokeenden ontstal. De rechtbank to Dordrecht veroordeelde den man tot gevangenisstraf van drie maanden. Gisteren by de behandeling in appöl be weerde bekl., dat hij eenden vermist had en zyn wottig eigendom terughaalde. Doch do adv. gen. wees er wel uitdrukkelijk op, dat een eerlyk man by dag in eeDo kooi zou gekomen zyn met hot verzoek eens te mogen rondkyken of hy zyne eenden er ook viDden kon. Maar ook had bekl. getracht den veld wachter om te koopen door hem 50 te bieden om te verklaren dat hy hem in een griond had gevonden - en had hy nog aan een ander 10 geboden om eveneens valsche verklaringen af te leggen. ZEG.A. achtte daarom de opgelegde straf te gering en requireerde bevestiging van het vonnis met verandering van de straf in acht maanden. Mr. F. Wolfson, die voor de eerste maal als verdediger optrad, betoogde, dat het be wijs niet geleverd was wees op de in eer sten aanleg afgelegdo getuigen-verklaringon, welke stellig In het voordeel van bekl. zyn, terwyi, indien het wegnemen al bewezen mocht zyn, dan nog bekl. meende zyne eigen eenden terug te halen. Z.E.G. concludeerde daarna tot vryspraak. Uitspraak over 14 dagen. By de extra-uitdeoling van klee- diDg en levensbehoeften te Ssiedrecht ver voegde zich iemand om een.. trouwpak. Het kostte eenige moeit o hem te ovci tuigen dat dergelijke zaken by ecr:o nitdeeling niet thuis behooren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1893 | | pagina 2