DAGBLAD.
Maandau; 25 Januai i.
A0.1893.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van fpn- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
De organist van den Dom.
K°. 10081.
PRIJS DEZER COURANT:
Yoor Leiden per mxandonf 1.10.
Franco per poet1.40.
4~aonderltflte Nommere0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Tan 14 re fel* ƒ1.01. Iedere regel meer ƒ0.171
Orootere lettere naar plaatsruimte. Toor bet
bulten de etad wordt ƒ0.05 berekend.
Tiveede Blad.
Lelden, 31 December.
Hoe geheel onverwachts on oe.nvoudig in
gezet, had er gisteren in hot Heilige Geest-
of Arme Wees- en Kinderhuis alhier, eene
aandoenlijke plechtigheid plaats. Onze ge
achte stadgenoot Dr. J. J. Prins, rustend
hoogleeraar, die oen groot aaDtal jaren
als Regent en President Regent van dat
gestieht fungeerde, maar bij het klimmen
zijner jaren beter vond plaats voor jeugdiger
krachten te maken, had zich voorgenomen,
zonder eenige formaliteit, afscheid to komen
nemen van de afdeeling der jongste weezen
(kinderkamer). Na het uitdeelen van eenige
versnaperingen en het uiten van eenige ge
voelvolle woorden de zaal willende verlaten,
werd ZHG. door hot jongste weesje oen
„afscheidsgroet", op wit satijn gedrukt, over
handigd, welke do andere kinderen inmid
dels aaDhieven op de wjjze van Psalm 134:
Heb dank, Regent van dit Gesticht,
Voor 't werk in liefde hier verricht,
Die tjjd en vljjt ten beste gaf;
Gij waart der Weezen steun en staf.
Dat 's Heeren zegen op U daal',
Zijn gunst en liefde U bestraal',
En dat ons eens do jongste dag
In Zijne gunst verzameld zag.
Naardien de meisjes haar verlangen haddon
te kennen gegeven, dit oveneons te mogen
doen, werd ZHG. beleefd verzocht, ook dezen,
daartoe op de naaikamer verzameld, te willen
bezoeken, en werd ook daar op recht hartelijke
en innige wijze dio groet en bode hem toe
gezongen en met liefderijke en hoogernstige
woorden afscheid van haar genomen.
Waren de joDgens tehuis geweest, zeker
hadden dezen ook van ganscher harte daaraan
deelgenomen.
Het ware te wenschengeweest.dat Leidons
ingezetenen, en vooral zy, die dit gesticht
zouden kunnen steunen, daarbij tegenwoordig
waren geweest; zij waron wollicht tot de
overtuiging gekomendat daar, waar zóó de
Liefde woont, Gods zegen niet zal ontbreken
ze hadden meer en meer begrepen, dat er
een terrein is boven geloofsverdeeldheid, en
dat ook by verschil van meeningen, de Ned.-
Herv. Gemeente van Leiden daarin eens kon
zyn, om het Bestuur van zulk eene inrich
ting door hur.no milde bijdragen of schenkin
gen te steunen, ook om de vele nuttige en
noodige verbeteringen in te voeren.
Dat toch Leidens ingezetenen en allen, van
wie dit in de eerste plaats mocht verwacht
worden, meer belangstelling In die eeuwen
oude stichting mochten betoonen, ook door
die van tyd tot tijd te bezoeken schryver
dezes is overtuigd, dat allen, die uit belang
stelling komen, welwillend zullen ontvangen
en rondgeleid worden en dan ook zullen
bogrypon, dat algemeeno meoning, dat dit
gesticht rijk is, volkomen onjuist is, ja dat
zelfs dringend behoefte bestaat aan mildere
bydragen of schenkingen, om dit nuttige
monument van der Vaderen Barmhartigheid
en Liefde in stand te houden.
Het adres aan de Gemeente Commissie
der Ned.-Horv. gomeento alhier, dat wjj in
een vorig nommer hebben opgenomen, is
heden met 1971 handteekeningen aan de
Commissie gezonden.
Benoemd is tot hoofd der openbare
lagere school te Koedyk, de heor P. Hibma, 2de
ondorwyzer aan de school van den heer Van
Wyk, te Leiden.
De burgemeester van 's-Gravenhage
heeft aan de leden van den gemeenteraad
oene nota toegezonden, houdende inlichting
aangaande het gebeurde in verband met de
stemrecht-meeting en optocht voor 18 Sept. 11.
Daaruit blykt, dat in verband met art. 239
der alg. politio-verordening de door hel hoofd
bestuur van don Stemrechtbond gevraagde ver
gunning tot het houden van een optocht werd
afgewezen, o. a. op grond, dat talrijke optoch
ten aan velen op den Zondag ergernis kon
den geven; aanleiding konden govon tot on
geregeldheden, opgewekt door ontevrodenhoid
over een optocht van 10- a 20 duizend perso
nen eene zóó groote opoonliooping van men-
6chen onraadzaam was wegens het cholera-
gevaar en 't bier niet gold eene feestviering
als symbool van volkseendracht, doch eene
betooging voor bepaalde staatkundige of maat-
schappelpke begeerten, waartegenover by velen
groote weerzin bestaat wegons het doel en
het middeldo vlaggen ontplooiing.
Den 6den Sopt. werd ook afgewezen eene
aanvraag voor een optocht van de spoorweg
stations naar het betoogingstorroln.
Den Sisten Aug. vroeg het hoofdbestuur
vergunning voor het houden van oen gemeen-
schappelyke beraadslaging in de open lucht.
Den waain. geneeskundigen inspecteur, hier
over gehoord, kwam het bevorderen van grooto
volksvergaderingen niet gowenscht voor.
1 Op grond van dit advies weigerde de bur
gemeester deze vergunning, waartegen geen
beroep is ingesteld.
Toen daarop 9 Sept. namens den Stom-
rechtbond bericht werd dat eene openbare
vergadering zonder debat zou worden gehou
den en de vergadering niet zou plaats hebben
ter gomeenschappelyke beraadslaging, stelde
de burgemeester zich op het standpunt, dat
hy nader in zyne nota verdedigt, dat daar
voor eene vergunning niet werd vereisclit,
zoodat onjuist is de bewering, dat door of
vanwege den burgemeester aanzegging zou
zyn gedaan, dat aan het doorgaan van de
meeting geen moeilykheden zouden worden
in den weg golegd.
Naar zyn persooniyk gevoelen was er in
de weigering van 8 Sept. berust, was slechts
het voornemen tot het geoorloofde aango-
kondigd, en was er geen reden om te ver
onderstellen, dat met de wet in stryd zou
worden gehandeld.
Vorder is do burgemeester van meening,
dat de vraag, of eeno vergadering tot beraad
slaging moest worden verhinderd, en of er
moest worden geverbaliseerd, geen vraag zou
zgn geweest ter beantwoording onder do
verantwoordelykheid van den burgemeester,
maar eeno vaaag tor beantwoording door het
gezag der rykspoütle en door de justitie.
De indruk, als zou de burgemeester zyn
het hoofd van alle politie in de gemeente,
en op politiegoblod kunnen doen wat hy maar
wil, vindt z. i. geen grond in onze wetgeving,
betoogt de burgemeestor verder, dio echter
niet durft beweren dat de verhouding tus-
schen do rykspolitie en de gemeentepolitie
voldoende geregeld zou zyn.
Na oen betoog van wat in politiezaken tot
des burgemeesters taak behoort, deelt do
burgemeestor verder mede, dat het hem echter
wel noodzakeiyk voorkwam, in gestadig over
leg te biy'ven mot 's Ryks politie, die moest
weten hoe ten aanzien dor aangekondigde
vergadering op te treden, in casu met een
der commissarissen van politie, tevens van
rykspolitie, waarnemend hoofdcommissaris,
wegens ongesteldheid van den hoofdcom
missaris.
Nu blykt verder uit dit stuk dat de direc
teur van rykspolitie van oordeel was, dat de
zaak niet behoorde tot zyn, maar tot 's bur
gemeesters bovoogdheid.
Hoezeer eenigszins geroepen om de verant-
woordelykhoid oener beslissing te dragen,
heoft do burgomeestor er zich niet aan ont
trokken, en is er gestadig overleg geweest
tusschon don burgemeester en den ambtenaar
der rykspolitie, die tot op dat oogenblik te
beslissen bad.
Naar 's burgemeesters zeer stellig gevoelen,
moest hom het verhinderen der vergaderirg
worden ontraden, en hy brengt daarbij in
herinnering, dat art. 143 Swb. hem, die door
gewe'.d of bedreiging met geweld, eene ge
oorloofde openbare vergadering verhindert,
met gevangenisstraf van ten hoogste 9
maanden wordt gestraft, waarbij nog komt,
dat uit de wet op de vergadering geen be-
voegheid voortvloeit om eene vergadoring te
verhinderen.
Ware tot beraadslaging overgegaan, dan
was het z. I. aanbevelenswaardiger, zich tot
proces-verbaal en tot de opvordering om uit
oen te gaan to bepalen, dan tot geweld over
te gaan.
Het was door deze gedachten, door dit zyn
persooniyk gevoelen geleid, dat hy den ver-
antwoordeiyken ambtenaar der algemeene of
rykspolitie het verhinderen der vorgadering
ten stelligste heoft ontraden. De door dezen
genomen maatregelen komen den burgemoes-
ter voor den toets te hebben doorstaande
orde is niet verstoord; er 13, voor zoover
hem hekend, geen woord van klacht vernomen.
De party ten Hove zal in don avond
van 2 Januari plaats hebben. Gisteren zyn
do uitnoodlgingen daartoe vanwege den hof
maarschalk aan de burgerlyke en militaire
autoriteiten verzonden.
De Javascho Bank hoeft haar disconto
van 6 pet. tot 5 pet. teruggebracht.
By koninkiyk besluit is de kapt. J. D.
Van dor Vyver, van het lste rog. lnfop non-
act. gestold.
De heer S. R. Lankestor erkend en toege
laten als consul van Groot-BritanniS en
Ierland voor het oiland Java, met standplaats
te Batavia.
Aan mr. B. Pb. baron Van Verschuer, op
zyn daartoe gedaan verzoek, met 1 Jan. a. s.,
eervol ontslag verleend als rechter in de
arr.-rechtbank te Arnhem, met dankbetuiging
voor de in die betrekking bewezen diensten.
Bepaald dat het ontslag van jhr. mr. J-
JE. A. Van Fanhuys, als Commissaris dei-
Koningin in de provincie Groningen en zyne
benoeming tot Commissaris der Koningin in
de provincie Ovorysel, zullen Ingaan met
1 Pebr. a. s.
Aan Paul Liobrecht, geb. te Berlyn, vor-
gunning verleend de geneeskunst uit te oefenen
op Nederlandsche zeeschepen, met uitzonde
ring van oorlogsvaartuigen, onder voorwaarde,
dat hy do wettelyke bepalingen omtrent de
uitoefening der geneeskunst in Nederland
stiptetyk nakome.
46.)
Beate kon zyne trekken duidelyk onder
scheiden. Ja, dat was hy, bleek, vermagerd,
met een droevigen trek op zyn gelaat. Hy
boog eenigszins ltnks, toen richtte hy zich
plotseling op en streek met zijne linkerhand
door zyn liaar. Zy zag dien straal van geestdrift
in zyno oogen, dien zy vanouds kende. Hy
hief den maatstok op en gaf een teeken om
te beginnen.
Helder en zuiver klonken de tonen door de
groote ruimte; dat was muziek, welke tot
het hart sprakdat waren roerende tonen,
die van vrede van het oude geloof der vaderen
spraken. In vervlogen dagen had zy hem die
melodieën hooren spelen, maar zóó roerend
schoon als nu hadden zy nooit geklonken. Hot
was de uiting van diep verborgen smart, welke
eindelyk in stillen vrede en gebedsverhooring
rust vond. Als engelenstemmen stiorven de
laatste sopraantonen weg.
Eene plechtige stilte volgde; de toehoor
ders zaten onbeweeglyk; toen weergalmde
de zaal van eene daverende toejuiching. Men
kon op ieders gelaat diepe ontroering lezen. I
Langzaam, toon de galory bijna leeg was,
stond ook Beate op, om heen te gaan.
Waarheen
Dat wist zyzolve niet; haar doel was be
reikt: zy had hem gezien! Zu begreep dat
zyne toekomst beslist was; de predikant had
gelyk gehad: de odole kunst was zyne echt-
genoote geworden; zy zou trouwer zyn dan
zy geweest was. Zy mocht nu zyne rust niet
storen; hy moest ook haar gelukkig wanen,
anders zou hy met zyn edel, onbaatzuchtig
gemoed ook geen vrede meer hebben.
Met langzame schreden ging zy do wentel
trap af; het was of er lood aan hare voeten
hing. Daar ging haar een heer voorby, die
haar scherp aankeek en toen bleek werd van
ontsteltenis, alsof liy eene verschyning gezien
had. Buiten op straat gekomen, stond Beate
stil; zy hield hare beide handen tegen heur
slapen. Daarbinnen was het zeer heet geweest
en buiten woei er een koude herfstwind, die
haar over al hare leden deed beven. Er was
geen rytuig meer te bekennenzy kende de
straten van Hamburg niet en kon zich geen
denkbeeld vormen welken weg zij in moest
slaan om het hotel terug te vinden en
ook, als ze daar aankwam en van nacht daar
nog sliep, wat zou ze dan morgen?
Het leven en geraas op de straten maakten
haar nog meer verwardblindelings liep zy
door, zonder zelve te weten waarheen. Och,
als zy slechts sterven kon, verlost kon zyn
van do kwellende gedachten, dat ze voort
moest leven en een vreugdeloos bestaan leiden.
Hier, in deze groote stad, kende niemand
haar; niemand wist dat ze hier gekomen was;
anderen hadden om geringere oorzaken den
dood gezocht en gevonden. Eén sprong in de
diepte en hot was voorby, haar lyk zou
niemand herkennen, zy zou zonder gedruisch
het leven verlaten.
Langzamer en langzamer werden hare
schreden, haar hart klopte zóó hevig, dat ze
nauweiyks adem kon halen; daar schenen
lichten van uit het water op te duikendat
was de haven, waar zy zooveel over gehoord
had; tallooze schepen voeren af en aan en
wat eeu menschon waren daar byeonZy
wandelde verder; donkere plaatsen, waar
niemand haar zien kon, moesten er toch ook
wezen en dan maar zoo spoedig moge-
lyk zonder verder nadenkeniedere straal
van hoop was immers voor haar uitge-
bluscht alles was donker en daarom
maar naar beneden, in de diepte. Zoo ver
mogelyk van het paviljoen verwijderd bly-
vend, schreed zy verder; daar bereikte zy het
havenhoofd, nu kon zy ongemerkt naar be
neden springen; daar kon niemand haar zien
spoedig dus, zonder verder nadenken I Het
denkbeeld was reeds by haar zóó vastgewor-
teld, dat zy er zich niet meer van los kon
rukkenzy liep steeds voort, buiten adem,
zonder aan iets anders te denken. Zy hoorde
voetstappen achter zichvolgde haar iemand,
werd ze bespied?
Duizenden stroomden af en aan, maar die
ééne zelfde voetstap bleef altyd achter haar,
nu eens op zyde, dan verder van haar af,
dan weer dichter by haar, maar stee is volgde
hy haar spoor. Zy waagde het niet om te
zien, zy was in angstige spanning, wat het
ook wezen mochtvoorwaarts, voorwaarts
slechts I
De heer, die by het uitgaan van het con
cert haar in het gelaat had gezien en eer6t
haar spoor byster geworden was, volgde haar
byna even buiten adem als zyzelve.
„Ja, ja, dat moest dezelfde gestalte zyn,
dat paletotje, met kant omzet, die donkere
hoed met groenen sluier, haar gang, haro
bewegingen en.Maar neen, mogelyk was
het niet; het was verbeelding, zy kon het
niet geweest zyn."
(Wordt vervolgd.)
