N°. 10048
Woensdag 23 November.
A®. I8S2.
(Deze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Uitslag der Verloting.
Peullletoii.
(leid alleen maakt niet gelukkig.
DA&BLAD.
PRIJ9 DEZER COURANT:
Voor Leidon per 3 maanden....,,1.10.
Franco por poet1.40.
Afzonderlijke Nomraers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIÈN
Tan 1—6 regela ƒ1.05. Iedere regel meer 0.17$.
Grootere lettere naar plaatsruimte. Voor het
tnoaaseeren bulten de etad wordt ƒ0.05 berekend.
Tweede Blad.
De nomen der winners van de prezen,
Aangekocht voor de verloting, verbonden aan
de Premie van het „Leidsch Dagblad", zyn:
1. Mej. M. P. v. Harteveld.
2. A. J. Stallinga.
3. Pb. v. d. Stok.
4. J. Van Dam.
5. D. M. Slegtenkorst.
G. Mtj. M. Carton, Katwijk aan Zee.
7. W. F. Wischman.
8.'D. Cornet.
10. Mtj E. S. C. Verra.
11. N. C. v. d. Meel.
13. Mej. W. S Zandvoort.
14. D. Retel, Zoeterwoude.
15. Mej. C. Dusoswa.
16. Mej. J. Horrée.
17. Ph. v. d. Stok.
18. Mej. Stokkuyzen.
21. J. Woiters.
24. J. Botermans.
De cijfers vóór de namen zijn de rangcijfers
der prijzen. Waar de woonplaats niet is ver
meld, is deze Leiden.
De winners van de prijzen 9, 12, 19, 20,
*22, 23 on 25 hebben zich nog niet ten bureele
van ons blad aangemeld.
Oföciëele Kennisgevingen.
Vergadering van den Gemeenteraad van Lel-
den, op Donderdag 24 Nov., dee namiddags te 2 uren.
Punten ter bohandeling:
1°. Yoorslel tot bet verleonen van eene toelage
aan den Hoofdopzichter der Gemeentewerken.
(317 en 357)
2°. Verzoek van C. A. J. Jacobs, om eeno liard-
eteenön stoep te leggen vóór bet perceol Mare
No. 4*. (354)
3®. Idem alsvoren van J. Th.Pcrquin.vóór doQ ingaDg
van het bovenhuis Garenmarkt No. 4. (355)
1®. Idem vau W. Köler Jr., om terugbetaling van
schoolgeld, lager onderwijs. (356)
6°. Idtm alsvoren van M. Van Kleeft'. (360)
6'. Idem slsvoren van J. G. Do Roever. (3G1)
7°. Idem alevoren van S. Van Groningen. (362)
8". II w van mej. J. II. Pel, om ontslag ale derde
onderwijzeres aan de school 4do kl. No. 2. (363)
9°. Voorstel tot verkoop van eenigo brandslangen
en emmers. (359)
10®. Idem tot wijziging van do Reglementen voor
de Dank van Lecniug en op de Hulpkantoren.
(348 en 363)
11°. Vorzock van A. II. Droe, om col e atoep to leggen
vóór her perceel Hooigracht No. 79. (365)
Durgc-moester en Wethouders van Leiden
Gezien art. 8, late alinea, der wet van den 2den
Juüi 1375 (St.at-fb'ad No. 95), tot r-geliug van het
toezicht by het oprichten van inrichtiDgeD, woike
gevaar, echai'o of hinder kunnen veroorzaken
Breügen bij deze ter algemeeno kennis dat door hen
op heden vergunning ia verleend aan W. OVERDUIN
en rechtverkrijgenden tot het oprichten van cene
Ververij 011 Wasscherij van Wollengarons en Manu
facturen ia het perceel Haarlemmerstraat No. 16.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTEP», Burgemeester.
21 Nov. 1892. E. KIST, Secretaris.
193.)
Hy scheen het niet te bemerken, dat bjj
ioder dezer in scherts uitgesproken loespelin-
gen Von Wangen zeer benepen keek, in het
bijzonder wanneer hy sprak over den indruk,
dien liet pianospel van Egon op allen ge
maakt had, en het meest op Bertha, die dan
slechts ooren on oogen daarvoor alleen had.
Op eene geheel vreemde, voor Lize volko
men onbegrijpelijke wijze gedroeg Bertha zich
tyj deze toespelingenzij werd verlegen en
wierp do beschuldiging, voor den gouverneur
bijzondere govoelens gekoesterd te hebben,
op zóó eigenaardige wijze van zich af, dat
Juist daardoor, bijna nog meer dan door
Albrechts woorden, het feit bevestigd werd.
loochende het niet, door het pianospel
van den gouverneur steeds diep bewogen te
741n geweest, maar verdedigde er zich met
ovorniatigen ijver tegen, dat hare belang-
stelÜng zjjn persoon zou gegolden hebben.
Ofschoon Von Wangen, wiens goede luim
zichtbaar geheel verdween, meermalen trachtte j
d0 richting van hot gesprek eene andere I
wond g te geven, wist Bertha, ondersteund
1
DRAAK WET.
Burgemeester en Wethouders der gemeon'e Leiden
brengen ter algemeeno kennis, da- door A. M. NE iLE-
MAN, huisvrouw van C. P. P. DE KEYZER, alhier
woonachtig, een verzoekschrift is ingediend om ver
gunning voor den kleinhandel in sterken drank in
het perceel Clarenateeg No. 38.
Burgemeeeter en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTER, Burgemeester.
22 Nov. 1892. E. KIST, 8ecretaris.
Leiden, 22 November.
Gisteravond hield de „Vrijzinnige Kies-
vereoniging" alhier in het Nutsgebouw eene
vergadering, waarin de beraadslaging over
het praoadvies van het bestuur dor „Liberale
Unie" over de wetsontwerpen tot regeling
van hot kiesrecht werd ingeleid door prof.
mr. S. J. Fockema Andreae.
Na einige opmerkingen over de uit do
Grondwetsherziening voortvloeiende gebie
dende noodzakelijkheid tot uitbreiding van
het kiesrecht, waardoor immers die Grond
wetsherziening in 't leven was geroepen,
herinnerde hy, dat men 't wèl eens was
hierover, dat 't kiesrecht niet van do belas
ting alleen afhankelyk moest wezen, maar
lang nog niet daar, hoe 't geregeld moest
worden.
Hy meende intusschen met anderen dat
de Grondwet in dezen do meest mogelijke
vrijheid had gelaten, zoodat dan ook de
meest mogelijke vrijheid by de uitbreiding
van het kiesrecht moest en kon gegeven
worden.
Daarna werdon de verschillende punten
van het kiosrecht-ontwerp nagegaan on met
allen instemming betuigd en de aannoming
van het ontwerp als wenscholyk aangetoond.
Prof. Do Goeje verklaarde zich schriftelijk
zeer sterk togen 't ontwerp, dat hy noemde
in strijd met do Grondwet, revolutionnair en
ondoelmatig. Ook de heeren Sipkes en
Greven konden er zich niet mee vereenigen;
tevens meende de laatste, dat de Vertegenwoor
diging in haar de beide mannen bezat, om in
dit stelsel die verbeteringen aan te brengen,
die nooaig waren. Verdedigd werd het ont
werp door den lieer Drucker, die allerlei
geopperde bezwaren weerlegde, en den heer
Kouw, die nog enkele verbeteringen aanwees.
door Albrecht, het steeds daarheen te sturen,
dat dit toch weder op den heer Von Ernau
kwam. Zy vertelde zelve van het bezoek,
door haar in don namiddag met Von "Wangen
en Klara op Plügnitz gebracht, van de voor
komendheid, met welke zij door den heer
Von Ernau ontvangen was, en van zijn be-
tooverend spel, waarnaar zy met innige be
wondering geluisterd had, terwyl Von Wangen
en Klara het een en ander op het landgoed
bezichtigden.
Von Wangen kon er niet buiten te be
vestigen, dat Ernau nog altyd dezelfde kun
stenaar was, als hy in het kasteel Osternau
had doen blyken te zyn. Hy gaf die beves
tiging echter niet eerder dan na daartoe als
het ware door zyne vrouw verplicht te zijn.
Hy gaf haar dan ook, zooals bleek uit den
toon, waarop by sprak, geheel gedwongen.
Nog onaangenamer en verdrietiger dan hij
reeds was, gevoelde Von Wangen zich ge
stemd, toen Bertha hem uitnoodigde den vol
genden dag opnieuw een bezoek aan Pliignitz
te brengen, en wel in gezelschap van Albrecht.
„Wy kunnen toch den heer Von Ernau
met onze bezoeken niet overstelpen. Het zou
te opdringend zyn, wanneer ik hem een tweede
bezoek bracht, alvorens hy het eerste door
een tegenbezoek opLinau beantwoord heeft."'
Het slot van allo discussion was, dat drie
moties ter tafel waren, van den heer Kouw
„de vergadering spreke do wenscholykheld
uit, dat het ontwerp'-Tak worde aangenomen";
van den heer Van der Hoeven„de vergadering
besluite geen afgevaardigde naar de Algem.
Vergadering der Liberale Unio te zendon"; en
van den heer Greven„de vergadering, over
tuigd dat de oplossing van het vraagstuk
van het kiesrecht in den geest van eeno
ruime uitbreiding aan de Staten-Generaal
in haro tegenwoordige samenstelling vol
doende is toevertrouwd, acht 't niet wenscho
lyk dat de vergadering der Liberale Unie
thans reeds haren steun aan het ontwerp-
Tak, zooals 't daar ligt, verleene."
Do motie Kouw werd aangenomen.
Tot afgevaardigde naar de Algora. Verg.
der Lib. Unie werd benoemd de heer Durcker,
met het recht zich drie mede-afgevaardigden
te kiezen.
liet Lcldschc Tooncel.
De beroemdo, maar tevens beruchte, de
dappere, maar tegelykerlyd losbandige Maurits,
graaf van Saksen, oen onwettige zoon van
den koning van Polen, had eene liaison met de
toenmaals "befaamde tooneelspeelster Adrienne
Lecouvriur.
In het jaar 1726 door de standen van
Koerland gekozen tot keurvorst, werd dezo
verkiezing door den Poolschen Rijksdag, om
roden dat Koerland slechts een leon van
Polen was, vernietigd.
Maurits, reeds in 1720 benoemd tot veld
maarschalk van Frankryk, wendde zich nu
tot dit land met bede om hulp, doch tevergeefs.
Zijne minnares, AdrienneLocouvreur, slechts
gehoor gevonde aan de stem der liefde, ver-
panddo al haro kostbaarheden en juweelen
voor cene som van 40,000 livres, wolke zy
den minnaar ter hand stelde.
Ziedaar do werkelyke historie, het geschied
kundig feit, dat door de bekende Fransche
auteurs Scribe en Legouvé gedramatiseerd
is geworden
Dat was echter niet voldoende voor een
tooneelspel. Hartstochtelyko scènes moesten
in het leven geroepen, dramatische effecten
geschapen worden; or moest een „Spiel und
Wider spiel," eon zielestryd in het gewaad
der mjnnares heerschen en dat alles werd
gevonden, dat werd in het leven goroepen
door het fantaiseoren eener Nobenbühlerin,
door de schryvers met den wydsch klinkenden
titel van „prinses de Bouillon" vereerd.
Op talentvolle wyze hebben do beide drama-
„Hy is nog steeds ziek en kan vóór het
begin der volgende week niet komen", bracht
Bertha in het midden. „Iedere gedachte van
opdringery wordt ter zyde gesteld door het
feit, dat neef Albrecht natuurlyk gaarne den
ouden bekende, die hem niet opzoeken kan,
eene visite wil brengen. De heer Von Ernau
zal zich gewis hartelyk verheugen u en onzen
neef te zien, en juist doordien gy toont do
strenge gezelschapsvormen niet in acht te
nemen, geeft gij hem een bewijs goede buren
te willen blyven."
Von Wangen, die anders gaarne aan ioderen
door zyne vrouw uitgesproken wonsch vol
deed, liet zich ditmaal lang noodigen, eer hij
besloot aan haar verlangen te voldoen; ein
delijk gaf hy toe, toen ook Albrecht verze
kerde dat hy hot als zyn plicht beschouwde
van zyn kort verbiyf in Linau gebruik te
maken, om do kennis met den heer Von
Ernau te hernieuwen. Von Wangen gaf daarop
zyno toestemming den volgenden morgen
naar Plügnitz te ryden.
„Mogen wy ook weder medegaan, Bertha
en ik vroeg Klara.
„Neen: het is met het bezoek, dat wy
gezamenlyk op Plügnitz gebracht hebben, al
meer dan genoeg", klonk Von Wangens
scherp, afwyzend antwoord.
j turgen in deze twee figuren de meest ver
schillende gemoedsaandoeningen geschetst,
voornamolyk echter de y verzucht en do haat.
Die haat gaat zelfs zóó ver, dat do prinses,
by do ontdekking dat de graaf van Saksen
haar de voorkeur niet geeft, aan hare mede
dingster een bouquet met sterk werkend ver
gif toezendt, hetgeen haar slachtoffer eerst
krankzinnig doet worden en later doodt.
Ziedaar hot tableau van het stuk, omgeven
door tal van figuren, die eigeniyk als eene
sierlyke lyst moeten dienst doen.
Ik heb dit drama verschillende malen in
het Fransch zien ten tooneeie voerenik heb
Sarah Bernhard in de rol van Adrienne be
wonderd; ik heb, niettegenstaande het draak
achtige van het slot, steeds met aandacht
het geheel gevolgd, maar gisteravond was dit,
helaas, niet het geval.
Do verve, do entrain der Franschen ontbrak
hier ten eenenmale; niet het minste vuur,
niet de minste gloed; alles koud en dood,
niet in staat om zelfs het lichtst ontvlambaar
gemoed te vervoeren en mee te sleepen.
De gesprekken, de dialogen vlotten niet;
de acteurs moesten telkens hunne woorden
hervatten en verbeterenzy kenden niet eens
flink hunne rollen, dat ongetwyfeld dan ook
de aanleiding was van het hilariteit-verwok-
kend „dag mynheer van Sakse" van den heer
Le Gras; men kwam niet tydig op het too-
neel; er was geen samenhang; kortom, het
geheel pakte niet.
Alleen de laatste, de hoofdscène werd
door mevrouw Yan Kerckhoven—Jonkers in
de titelrol con amore weergegeven. Het
scheen, dat zy. al hare krachten tot op dit
laatste oogenblik had gespaard; natuurlyk,
waar en tevens diep gevoeld was dit ster-
vensbeeld. Gaarne stemden wy dan ook in
met de hulde, haar door de studenten-com
missie in den vorm van een prachtigen
bouquet overhandigd.
Wy zouden den heer Rosier Faassen te
kort doen, indien wy ook zyn spel afkeurden;
de regisseur Michonnet was de eenige, die
van het begin tot het einde op de sympathie
van het talryk publiek mocht bogen. Die
liefde tusschen Maurits van Saksen en
Adrienne Lecouvreur hoeft aan Frankrijk een
zyner meest beroemde romancières ge-
schonken.
I Madame Dudevant, meer bekend als George
j Sand, de schryfstor van „Indiana", „La mare
au Diable", „La petite Tadette," enz., enz was
j de kleindochter van den dapperen veldheer
en de beroemde actrice. Mr. L. H.
Den volgenden morgen, toen do familie
met haren gast weder aan de koffietafel zat,
herinnerde Bertha Von Wangen aan zyne
belofte.
„Ik heb die niet vergeten", antwoordde hy
misnoegd. „Het zou my aangenamer geweest
zyn, indien ik haar niet gedaan haddaar
echter neef Albrecht den heer Von Ernau
bepaald bezoeken wil, zal ik hem natuurlijk
vergezellen."
Von Wangen zag by doze woorden den luite
nant vragend aan, in de hoop, dat deze op
eene vervulling der belofte niet zou aan
dringen. Daar dit echter niet geschiedde, gaf
hy den bediende bevel het rytuig te doen
voorkomen.
Reeds na verloop van een halfuur zat hy
met Albrecht in het rytuig; hy had gedu
rende dit tydsverloop geen enkel woord ge
sproken en toen by het vertrek Klara hem
de harteiyke groeten voor den heer Von
Ernau medegaf, en Bertha, schynbaar zonder
de minste bedoeling, ook daaraan do haie
toevoegde, antwoordde Von Wangen slechte
met een toornigen blik.
Wordt vervolgd.)
