U\ 9986.
Maandag; 12 September.
A0. 1892.
feze <§ourant wordt dagelijks, met uitzondering
van fon- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit DRIE
Bladen.
Eerste Blad.
Kikeriki.
Leiden, 10 September.
Feuilleton.
(leid alleen maakt niet gelukkig.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
7««r Laideo p«r I meende*f 1.10.
Frase® po*t
AJtooóorlQk» Noam*».0.01.
PRIJ8 DER ADVERTENTIÊN:
Tu 1—0 regels /1.0S. Iedere reget aseer O.IT^.
Orootere lettere eesr plaatoroimU. Toor het
lncsseeerea baiteo de stad wordt ƒ0.10 berekend.
Aan de Abonné's daarop, wordt by dit
oommer verzonden No. 51 van Kikeriki.
Naar wü uit goede bron vernemen, is onze
geachte stadgenoot professor K. Martin den
Oden dezer te Genua uit Batavia gearriveerd.
De aandacht zij gevestigd op de bij adver
tentie aangekondigde zanguitvoenngln „Zomer-
zorg", op 15 September a. s., ten voordeele
der beide Christelijke "Wykvereenigingen te
-dezor stede.
Bekroningen op de bloemententoonstel
ling te Arnhem werden toegekend o. a.voer
50 afgesneden dubbele Dahlia's, in de meeste
verscheidenheden, 1ste prijs aan den heer
•G. F. Hemerik, te Leiden; voor 50 afgesneden
Cactus-Dahlia's, in de meeste verscheidenheden,
2de prijs aan denzelfde; voor eene collectie
Pruimen, 1ste prijs aan den heer "W. C. Boer,
te Boskoop.
Het ontwerp der winterdienst-regeling
voor do Nederlandsche Staatsspoorwegen is
thans voorwaardelijk door den minister goed
gekeurd. Wellicht dus dat nog enkele wijzi
gingen zullen worden aangebracht.
De verbinding UtrechtLeiden heeft een
trein moeten missen, nl. die te 7.55 van
Utrecht vertrekt. Daar tevens de laatste trein
van Woerden naar Leiden niet meer te 10.25,
maar te 9.28 vertrekt, is de laatste aansluiting
uit Utrecht die van 8.69 en niet meor die
van 10.05.
In omgekeerde richting is weggevallen de
treirj welke uit Leiden gaat te 5.29 en te
Utrecht aankomt te 0.25. Overigens levert
die verbinding geene veranderingen van oe-
lang op.
Het vertrek der te Scheveningen ver
toevende Aartshertoginnen van Oostenryk is
vastgesteld op a. s. Maandag, 's ochtends 8 54,
per Staatsspoor.
Het hoofd der Rumeensche missie, de
lieer Bengesco, wordt den 7den October te
\s-Hage verwacht tot het voeren van onder
handelingen met den minister van buitenland-
sche zaken over een handelstractaat met
ons land.
Do koninklijke familie zal Zaterdag 17
Sept., na een verblyf van ruim 3 maanden,
het lustslot Soestdyk verlaten. Het stalpersoneel
en de paarden gaan voor de helft naar het
Loo en voor de andere helft naar 's-Hage.
Er is door de beide Koninginnen wei ge
bruik gemaakt van de groote verscheidenheid
van wegen, welke te Baarn in den omtrek
worden gevonden, zoodat er geen berijdbare
weg is overgebleven, die niet door de vorste
lijke personen is gepasseerd.
Aan de Yereeniging tot bevordering van
inwendige zending, te Deutichem, directeur
de heer ds. J. Yan Dijk, bedoelende de op
leiding van jongelingen tot predikanten in de
Ned.-Herv. Kerk, is de som van 50,000 voor
een pand te Amsterdam goschonken, dat voor
30 studenten in de godgeleerdheid zal worden
ingericht.
Het stoomschip „Hebe" vertrok 9 Sept.
van Lissabon naar Gibraltar; de,„Mars" ver
trok 9 Sept. van Kroonstad naar Amsterdam^
de „Mercurius" vertrok 9 Sept. van Livorno
naar Napels; de „Oberon" vertrok 9 Sept.
van Neufahrwasser naar Amsterdam; de
„Prinses Amalia", van Batavia naar Amster
dam, vertrok 10 September van Padang; de
„Schiedam", van Rotterdam naar Baltimore,
vertrok 8 Sept. van Boulogne-sur-Mer.
Bij koninklijk besluit is pensioen ver
leend aanA. Lamers, 297J. Kolber,
424L. Stotyn, gewezen commies bij 's Ryks
bel., ƒ418; H. Wijsman, gewezen boekhouder
bij 's Rijks bel. te Amsterdam, 548; G.
Niezen, weduwe van den gewezen verif. by
's R\jks bel. F. Marda, ƒ405 'sjaars.
G«m«ng<l NUuttp*
Tot opluistering van het Land-
bouwfeest worden in de Stadszaal alhier ook
eenige voorstellingen gegeven door het speci
aliteiten gezelschap van den heer Frits Van
Haarlem.
De eerste had gisteravond plaats en werd
door een talrijk publiek bijgewoond, waaronder
vooral de landbouwersstand, met vrouwen of
meisjes, sterk vertegenwoordigd was.
Toen in den loop van den avond ook de
leden van het hoofdbestuur, waarvan enkelen
eveneens met hunne dames, verschenen, wer
den zij begroet met een luid „Lang leve de
Commissie 1"
De voorstelling zelve voldeed zeer goed en
het ontbrak ook nu niet aan verscheidenheid.
Het waren meestal andere artisten dan die
by gelegenheid der jongste kermis waren op
getreden.
Alleen mej. Emilie Culp maakte daarop
eene uitzondering. Zy wist echter als Hol-
landsche coupletzangeres ook nu weer spoe
dig het publiek te veroveren. Haar optreden
en zingen hebben iets aantrekkelijks. Men hoort
en ziet haar gaarne, hetgeen wel bleek uit
de vele malon, dat zy werd teruggeroepen.
De vier gezusters Davis ondervonden met
haar variëerend optreden, ook wat hun zang
en dans betreft, veel byval, evenals miss
Edmóe en monsieur Rovélo met hunne inder
daad sieriyke en soms hoogst belangwekkende
gymnastische oefeningen.
Nadat miss Nelly eerst met den heer
Charles Paolo het publiek op eenige duetten
had onthaald, trad zy later alleen op als
„danseuse charmante", waarby zy van ver
schillende fraaie kostumes verwisselde, welke
om hare verscheidenheid zeer de aandacht
trokken. Aan de toejuichingen kwam byna
geen einde.
Do heer Rauschlé deed zich als een zeer
bekwaam mimiker kennen. Yele beroemde
personen stelde hy in korten tyd op eigen
aardige wyze voor. Meer dan eens had men
byna werkeiyk gedacht voorwerpen uit een
öf ander panopticum voor zich te zien.
De heer A. De Winter was de oude Hol-
landsche komiek, die door het publiek nog
steeds zeer gewild biykt en met zyne cou
pletten nu ook iets nieuws weet aan te
bieden.
Wat evenwel in de eerste plaats hier op
den naam van iets nieuws mag aanspraak
maken, is hetgeen „professor Bonnetty" ver
toont met zyne gedresseerde katten, welke
hunne kunstverrichtingen uitvoeren met wilde
ratten, muizen, kanarievogels, een hond en
een aap. Men verwondert er zich over hoe
men het zoo ver met die dieren heeft kunnen
brengen en hoe men zelfs de kattennatuur
heeft weten te overwinnen. Zet in andere
gevallen eens een kat voor een muisl Nu
neemt ze er niet de minste notitie van, maar
verricht met hare collega's de verschillende
kunstjes. Duiven vliegen bovendien zelfs door
brandende hoepels en blyven heel bedaard op
den loop van het geweer zitten als dit meer
malen wordt afgeschoten. Van schuwheid is
geen sprake. Hetgeen de heer Bonnetty te
zien geeft, zou inderdaad het toppunt van
dressuur genoemd kunnen worden.
Alles is alzoo wel oen bezoek ten volle
waardig. Men amuseert er zich volkomen.
Te Hoofddorp worden op last
van het hoofd der gemeente Haarlemmermeer
alle mestvaalten of beerputten, die eenige ver
dachte lucht geven, gedesinfecteerd en ten
spoedigste verwyderd. Ook in andere gedeelten
der Haarlemmermeer gaat men op dezelfde
wyze te werk. De gezondheidstoestand te Haar
lemmermeer Iaat niets te wenschen.
Een jongen van een der in de
stadsgrachten te 's Hage in lading liggende
schepen werd onwelhy leed aan hevige
buikkramp. Een geneeskundige werd ontboden
deze constateerde, dat er geen gevaar was.
Weinige oogenblikken later schepte de jongen
water uitde stadsgracht in eene kan,
zette deze daarna aan den mond en dronk
haar leeg
Werk daar eens tegen op met voorzorgs
maatregelen tegen besmettelyke ziekten!
Gistermiddag is op het Oranje-
plein te 's-Hage een tramkoetsier overreden.
By het oprapen van zyne zweep werd hy
door den tramwagen voorovergeworpen. De
man, wiens beide beenen door een van de
voorwielen werden gegrepen, moest door de
politie naar zyne woning worden gebracht.
Men meldt thans dat het plaD,
om te Scheveningen op het Sportterrein een
spel schaak met levende figuren te doen
spelen, is opgegeven.
De door de rechtbank te Middel
burg tot eene maand hechtenis veroordeelde
stuurman W., die op eene der mailbooten van
de „Zeeland" den machinist V. by ongeluk
heeft doodgeschoten, heeft van H. M. de
Koningin-Regentes in zooverre gratie van
zyne straf verkregen, dat deze is veranderd
in eene geldboete van ƒ25.
Ter bekende schapenmarkt te
Barneveld werden Donderdag 4510 stuks aan
gevoerd, tegen 6500 eene week te voren. De
markt handhaaft haren ouden roem.
De pryzen waren zeer laag; ook was er
weinig handel.
Donderdag-ochtend haalde te
Jubbega-Schurega een kind van 9 maanden
eene kan vol kokende koffie van de tafel,
kreeg den inhoud over hot lyf en was weldra
een ïyk.
De kassier H. B., te Weert, wordt
sedert eenige dagen vermist.
Naar het „U. D." verneemt, be
staat het plan om te Utrecht onder de gym
nasten eene vry willige reddings-brigade op te
richten, tot hulp by brandgevaar, geheel ge
schoeid op de leest van het Rotterdamsche
brandweercorps. Ook zyn reeds eenige stappen
by het gemeentebestuur gedaan tot het ver-
krygen van vasten steun voor het plan.
54)
Storting was buiten zichzelven van verwon
dering. Met zyn scherp gezicht kon hy iedere
spierbeweging van het paard en diens ruiter
herkennen, en toch geloofde hy zyne oogen
niet te mogen vertrouwen. Was inderdaad de
geweldige ruiter, die op het woedende, don
weeken grond met zyne hoeven opwerpende
en snuivende paard zoo kalm zat alsof er
niets gebeurd ware, de belachlyke, onbeholpen
en dwaas gekleed© gouverneur, dien hy door
het leenen van zyne eigen kleedingstukken
aanvankeiyk een ©enigszins fatsoenlyk voor
komen verschaft had?
Ook Lize was een oogenblik verschrikt, toen
Egon zoo plotseling Soliman door oen karwats-
slag tot eene woeste vaart aandreef. Zy had
echter niet gedeeld in de ontzetting, die zich
van Storting had meestor gemaakt. Zy was
ooggetuige gewoost van het meesterschap,
dat Egon op de slotplaarts over het door hem
bereden paard getoond had. Met volle ver
trouwen op de kracht en do rykunst van Egon
zag zij dezen na. Maar het was een somberen
blik, met welken zy den koenen ruiter volgde.
Toen hy het paard omwendde en aan den
oever stilhield, zeide zy kort: „Laat ons vol
gen, mynheer StortingEn zonder verder een
w^ord te verspillen, reed zy naast Storting -
Fritsje was reeds vooruit geielen, om zyn
leferaar, dien hy bewonderde, in te balen
naar het veld aan de Oster.
Egon verwachtte daar de ach ter bly vers.
Het woeste rijden, de zyn geheele kracht en
opmerkzaamheid vorderonde stryd met het
wilde ros had hem goed gedaan en mee
de kwade luim verdreven, die zoo plotseling
by hem was opgekomen. Een lachje speelde
om zyne lippen, toen hy Storting vroolyk
toeriep
„Nu, mynheer Storting, vermeent u alsnog,
dat ik gevaar loop by een wandelrit, op den
lug van Soliman gezeten? Dat prachtige dier
is veel beter dan de roep, die van hem uit
gaat. Hy gehoorzaamt aan iederen kniedruk,
wanneer een geoefend rijder hem maar flink
in de teugels houdt. Ik sta er u borg voor,
dat de prachtigo Soliman my kent. Hy zal
niet schuw worden, noch er van doorgaan,
indien hy rnyno hand voelt. U zult thans
wel inzien, dat liet verwyt, door u tot de
genadige freule gericht, geheel onverdiend is.
Wanneer Soliman werkeiyk monschensehuw
is, zal ik er wel voor zorgen, dat hy die
schuwheid verliest. Laat ons dus niet meer
spreken van een gevaar, dat inderdaad niet
bestaat. Veroorloof my, dat ik u vergezel
naar de arbeiders, die daar op het veld zoo
druk bezig zyn. Freule Von Osternau heeft
beloofd myne leermeesteres te zullen wezen,
my in de grondbeginselen der landbouwkunde
in te wyden en het doel en de soorten van
den veldarbeid te verklaren. Ik brand van
begeerte te bewyzen, dat ik een wetensgraag
en goed scholier ben. Laat ons den vrede
teekenen, mynheer Storting. U is immers
niet moer boos, dat ik uwe goed gemeende
waarschuwing met een dollen rit beant
woord heb?"
Deze woorden sprekende, bood hy Storting
vriendeiyk de hand. Deze moest die wol aan
nemen. Hy durfde na eene zoo hofFelyke
tegemoetkoming niet meer boos zyn, maar
geheel bevredigd was hy evenmin als Lize.
Storting beijverde zich de ontstemming te
verbergen, die by hem was achtergebleven,
en slaagde daarin. Lize echter trachtte in
't geheel niet to verhelen, dat zy nog altyd
erg boos was op don heer Pechroayer. Hy
nam wel wedor de plaats aan hare zyde in,
maar zij antwoorddo met eenige korte woor
den, indien hy haar iets vro^g, en liet het
aan Storting over hem opheldering te geven
over alle by den hooioogst noodzakelyke
werkzaamheden. Egon had gaarne van Lize,
terwyi zy op het veld rondreden, het door
haar beloofde onderwys ontvangen. Dit toonde
hy, door zich by herhaling met vragen tot
het meisje te richten, maar zy vervulde zyn
wenach niet „De heer Storting zal u dat
verklaren", was steeds haar antwoord. Zfl
kon niet vriendelyk zyn. Nog steeds dacht
zy aan de woorden, door Egon op het heu
veltje gesproken, en waardoor zy zich ten
diepste beleedigd had gevoeld.
Lizes stilzwygen verstoorde spoedig de
vroolyke luim, waarin Egon weder was terug
gekeerd. Ook de belangstelling voor den
veldarbeid, die hy, met haar van de eene
groep arbeiders naar de andere rydeade,
getoond had, verminderde; hy vroeg niet
meer en keek nauweïyks naar het levs-odig
gewoel, dat op het veld heerschte.
Slechts om den heer Storting niet te be-
leedigtii, veinsde hy opmerkzaamheid b;j den
uitleg, welken deze g>>f Hel vroolyk©gejuich,
der veldarbeidevs, dat hem aanvankeiyk zoo
prettig gestemd liad, klonk hein thans scbril
in de ooren. Hot was Egon daarom zeer aan
genaam, toen Lize, na verloop V8'ii een half
uur, verklaarde, dat het tyd was om den
terugtocht te aanvaarden. ("Wordt vervolgd-;
