N°. 9956 A®. 1892. feze (Courant wordt dagelijks, met mtzondering van (gpn- en feestdagen, uitgegeven. -r-i Dit nommer bestaat uit DRIE Bladen. Eerste Blad. Feuilleton. Geld alleen maakt niet gelukkig. Leiden, Augustus. Feuilleton. Peter Van der Wilg. Maandag 8 Augu^tu^. LEIDSCH DAGBLAD. PRIJS DEZER COURANT: Voor Ltiden p»r 3 maanden...f 1.10. Franoo per post....-1.40. AfionJeriyk* Nommer»,0.06. PRIJS DER ADVERTENTIÊN: Tan 1—6 regelt 1.05. Iedere regel meer ƒ0.171. Groot ere lettere naar plaatarnimte. Voor het lncaaeeeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend. las men: „J. C. Boers, 1812 1892". Het weder was, hoewel wat koud, prachtig, zoo dat ook dit gedeelte van het programma met het vuurwerk goed gelukt mag heeten. Hebben velen zich verdienstelijk gemaakt, met aldus een waardig Nederlander te eeren, wy doen aan de verdiensten van die velen zeker niet te kort, als wy aan het slot van dit eenvoudig verslag een woord van dank bare hulde wijden aan den heer en mevrouw Van Marken, voor hun aandeel in dit zoo welgeslaagde feest. De heer H. Elink Sterk, ingenieur by den Haarlemmermeerpolder, herdacht gisteren te Haarlem den dag. waarop hy voor 25 jaar b\j genoemden polder in dienst trad, eerst als hoofdopzichter en in 1888 als ingenieur. Aan blijken van belangstelling ontbrak het hem niet. Des morgens werd hom door de ambtenaren en werklieden van den polder oen keurig geschenk overhandigd, bestaande uit eene groote bronzen pendule met candela- bers, terwijl de secretaris mr. G. C. Everwyn Lange hem daarbij een waardeorend woord toesprak. Dit geschenk was vergezeld van eene sierlijke oorkonde, vervaardigd door den hoer J. H. Scbmüll van Amsterdam. Als bij zonderheid mag worden vermeld, dat al de ambtenaren en werklieden tot dit geschenk hebben bijgedragen. In den namiddag werd de heer Sterk ge complimenteerd door dijkgraaf en heemraden van den polder, b\j monde van den dijkgraaf jhr. J. W. M. Yan de Poll. Door hem werd ook een stoffelijk bewijs van waardeering en erkentelijkheid aangeboden. Daarna deden dijkgraaf en heemraden met hem een rijtoer door don polder, terwyi de feestelijkheid besloten werd met een diner in het Amstel-hotel te Amsterdam. De secretaris van het Nederlandsche gezantschap in Italic, jhr. mr. R. De Marees van Svvinderen, die geruimen tijd te 's-Gravon- hage vertoefde, is gisteravond naar zyn post teruggekeerd. Het by den gemeenteraad, van Reeuwyk ingekomen adres van eenige doleerenden, ver zoekende afschaffing der kermis, is met op één na algemeene stommen van de hand ge wezen. Het stoomschip „Didam" arriveerde 5 Augustus van Rottordam te Nieuw-York; de „Utrecht" arriveerde 5 Aug. van Rotterdam te Batavia; de „Semarang", van Batavia naar Rotterdam, arriveerde 5 Aug. te Marseille; de „Prinses Marie", van Amsterdam naar Batavia, passeerde 5 Aug. Kaap Rocca. Binnenkort zal een aanvang gemaakt wor den met een nieuw, boelend feuilleton, een roman van ADOLP11 «TRËCKFtë», getiteld Officieel© Kennisgevingen. DRANKWET. Burgemeester en Wethouders van L°iden broDgen ter algemeeDG kennis dat door GERHARDUS JOHAN NES TROOST, wonendo te Oldenzaul, en G. DE GRA4F, wonende alhier, verzoekschriften zijn inge diend om vergunning voor den kleinhandel in sterken draDk, reap, in de perceelon Aalmarkt No. 17 en Haar lemmerstraat No. 79. Burgemeester en Wethouder* voornoemd, H. C. JUTA, Weth., lo.-Burgemeeeter. E. KIST, 8ecretarie. Leiden, 6 Aug. 1892. Het tweemaal uitgesteld moetende worden tweede Harmonie-concert door het stafmuziek- corps van het vierde regiment infanterie heeft gisteravond ongestoord kunnen plaats hebben. Ongestoord, want niet alleen was het weder by den aanvang goed, maar het bleef gedu rende de geheele uitvoering een prachtige avond, zulk een, als wy in don laatsten tyd by uitvoeringen in „Zomerzorg" niet gewend zyn. Er kwam geen regen en het werl er, noch door verandering noch door vermeerdering van wind, niet te koel in den tuin, welke er thans in zyne volle schoonheid schittert. Do uitvoering zelve verdient eveneens niet anders dan lof. Het was een keurig concert, dat algemeen voldeed, getuige hot applaus, hetwelk hoe langer hoe luider en langduriger werd. Het programma bood eene aangename verscheidenheid en al kwamen er nu juist geene „eerste uitvoeringen" op voor, dit gaf althans dit voorrecht dat men nu niet anders dan goede, oude bekenden met des te meer genot kon waardeeren, w. o. dus ook de beide nommers, welke „op verzoek" werden ten gehoore gebracht. Het was een inderdaad in dubbel opzicht fraaie avond, welke werd besloten met Eilen- berg's „Wachtparade", niet als nommer van het programma, maar als toegift, terwijl de goed opgekomen inteekenaren met hunne dames zeker allen voldaan den tuin verlieten. De muziek van het vierde reg. infanterie zal zich van 8 tot 14 Augustus op deSport- tentoonstelling te Scheveningen doen hooren en gedurende dien tyd gehuisvest worden in de recreatiezaal der kazerne van het reg. grenadiers en jagers te 's-Gravenhage. De betrekking van directrice aan de particuliere Meisjesschool te Soeraba^a is aan vaard door mejuffrouw A. J. Van Loghem. De rekening der gemeente Warmond over het jaar 1891 bedraagt in ontvangst f 7810.0672, in uitgaaf 7621.91, en geeft een batig saldo van fl88.15?/a. De door Gedeputeerde Staten dezer pro vincie goedgekeurde rekening der gemeente Oudshoorn bedraagt in ontvangst f 16,446.28, in uitgaaf 15,774.89%, en sluit alzoo met een batig saldo van ƒ671.381/* Men scbryft nader uit Delft, dd. 5 Aug. De nestor onzer Nederlandsche musici, de heer J. C. Boers, vierde gisteren zyn tach tigsten verjaardag. Die dag mocht, naar het oordeel van zyne vele vrienden en vereerders, niet onopgemerkt voorbygaan, en zoo had zich een comité gevormd, waarin o. a. zitting namen de heeren J. J. Bergansius, Fr. Cöenen, H. Gompertz, S. Van Groningen, M. A. C. Hartman, A. Huet, J. P. N. Land, D. De Lange, L. J. Van Loenen, L. A. Van Meerten, W. F. G. Nicolaï, G. Offermans, jhr. F. Van Reenen, J. A. Roger en A. J. Wetrens, bene vens een aantal dames uit deze stad. Deze commissie was in de eerste plaats belast met een huldebetoon namens ongeveer 250 vrien den en vereerders, hetwelk in den namiddag plaats had, doch wegens het intieme karak ter, daaraan gegeven, voor verdere mededee- lingen niet vatbaar is. Alleen zy vermeld dat dit huldebiyk vergezeld ging van een fraaien en kostbaren bouquet, eene der dochters van den jubilaris aangeboden, en van een prach tig album, met de namen van de 250 perso nen en de portretten der oudleerlingen en vrienden, die tot het huldebiyk hadden bijge dragen. 's Avonds had een feestconcert pléats in het nieuwe gebouw „de Gemeenschap" in het Agneta-park. Het eenvoudige gebouw bleek uitnemend geschikt voor dit doel en bood aan de uitgelezen schaar van toehoor ders eene ruimte, welke men elders te Delft vergeefs zou zoeken. Het programma, uitslui tend samengesteld uit toonwerken van den heer Boers, bevatte de volgende nummers: 1. Ouverture in F., gecomponeerd te Ny- megen in 1840. 2. Psalm 128, voor sopraan solo, gemengd koor en orkest, gecomp. te Nymegen in 1852. 3. Feestinleiding over het volkslied Wilhelmus van Nassouwen, voor orkest en koor, gecomp. te Delft in 187<\ 4a. Aan eene bruid, van N. Beets, gec. te Delft in 1858. b. Mit deinen blauen Augen, van N. Heine, gec. te Delft in 1860. Liederen voor sopraan met pianobegeleiding. c. Heilig Nachtuur, van Anna Ampt, gec. te Nymegen in 1853. Lied voor sopraan, hoorn en pianobegeleiding. 5. Scherzo voor orkest, met viool-solo, gec. te Delft in 1860. 6. Koraal-ouverture met koor, gec. te Ny megen in 1841. De uitvoering was opgedragen aan het orkest van den heer W. Kes, te Amsterdam, en mejuffrouw Aaltje Reddingius, welbekend door haar aandeel in het capellakoor van den heer D. De Lange, had zich welwillend be last met de voordracht van de sopraansolo en de liederen. Kweet zy zich uitmuntend van hare taak, zy werd ook zeer verdienste lijk geaccompagneerd door mevrouw A. Le Cpmte Corbentier. Het koor bestond uit meer dan 100 dames en heeren, byna allen uit Delft, en de heer F. Boers, zoon van den jubilaris, dirigeerde. De heer J. C. Boers, met luide fanfares ontvangen, nam midden in de zaal plaats by de familie Van Marken, en was blijkbaar zeer onder den indruk der hulde, hem van zoovele zyden gebracht. Niet minder dan drie prachtige kransen werden hem door verschil lende c.orporatiën aangeboden, nl. één met het opschrift „Den Grooten Meester. De feest commissie, 4 Augustus 1892"; één mot „Hulde aan J. C. Boers op zyn tachtigsten verjaar dag van het Dolftsche Dameskoor", en één van „De Mannenzangvereeniging te Delft aan J. C. Boers, 1812-1892". Het concert zelf is ver boven onzen lof verheven. Laat ons er alleen van zeggen, dat het niet alleen eene welverdiende hulde was aan den man, die in een tydvak van 60 jaren zooveel voor de muziek in Neder land had gedaan, maar dat het ook een uit gezocht kunstgenot verschafte aan de hon derden toehoorders. In de pauze en na afloop van het concert was er gelegenheid tot gezellig samenzyn in het Agneta-park, hetwelk evenals 11. Zondag schitterend was verlicht. Vooral maakte de verlichting van den vyver een betooverend effect. Midden in dien vyver was een reus achtige boog opgencht, prijkende met de nationale kleuren, en midden in dien boog 6.) Voor het kleine dorp gaf die gebeurtenis stof tot allerlei bespreking; immers, een van de oudste geslachten zoo te zien vallen, dat was zelden voorgekomen, en daarom trok het reeds vanzelf ieders aandacht. Velen van Peters dorpsgenooten konden moeilyk hun leedvermaak verbergen, anderen gaven luide hun medeiyden te kennen. Zy, die tot de eersten behoorden, hadden het geval al lang zien aankomen, want Peter was in do laatste jaren veel te grootsch geworden en van den hoogen boom af gaan levenzyn huis zag er van buiten en binnen uit, om den dokter jaloersch te maken, en Peter zelf was veel te voornaam geworden om meer te werkenop zyne pantoffels Joo- pen en biljart spelen en klaoro-drinken „by emmers vol", dat had by in de laatste jaren gedaan De andere party echter beklaagde Peter oprecht; het was, ja wel zyne eigen schuld, maar hy had zyn verstand niet gebruikt; hy had moeten inzien, dat zyne verkeerde ge woonte hem ten ondergang zou voeren. De boer van den „Zandhof' zelf was na den avond, waarover wy in ons vorig hoofd stuk spraken, geheel veranderd; hetzy dat de schaamte of het berouw hem terughield, hy liet zich nergens meer zien dan in de vroegkerk en dan nog haastte hy zich vóór en na kerktyd zoodanig, dat niemand hem te spreken kon krijgen. Zyn oudste zoon Gerrit kwam na den bewusten ongoluksavond byna dagelyks zyn vader troosten, want liy begreep maar al te wel, wat deze in zulk een toestand ge voelen moest. Gerrits voorstel, om voor zyn vader na de verkooping eene plaats in zyn huis in te ruimen, nam Peter dankbaar aan dan toch behoefde hy ten minste niet onder vreemden te komen. Zoo brak dan de dag der aangekondigde verkooping aan. Onder gewone omstandig heden zou zulk een groot erfhuis eene soort van feest voor den Veluwschen boerenstand geweest zijn. De kneehts zouden vry gekre gen hebben; drank- en koekslyters zouden zich eene standplaats hebben gekozen en op een wagen zouden in het achterhuis een paar familieleden gratis drank geschonken hebben. Nu echter was van dat alles niets to bespeuren; zulk eene gedwongen verkoo ping toch moest ieder wel treurig in plaats van feestelyk stemmen. Door de bepaling op de biljetten, dat alles h contant zou verkocht worden, was de toevloed der koopers zeer gering gebleven en een noodzakelyk gevolg daarvan was, dat de zaken goedkoop van de hand gingen, zoodat veel nauwelijks het derde van den inkoopsprys opbracht. Daarmee was Peters hoop, dat de veiling meer zou opbrengen dan zyne schulden bedroegen, in rook vervlogen en moest hy 's avonds met smart van den notaris hooren, dat de schuldeischers slechts 75 procent zouden kunnen ontvangen. Zoo zat Peter dan daar, arm als een bedelaar; hy, die de rykste boer van Elzendaal geweest was en het nog had kunnen zyn, hy had thans niets op de geheele wereld, dat hy het zyne kon noemen; en wat hem daaren boven zijn lot verzwaarde, was de overtuiging, dat hy dit alles aan zichzelven te wyten had. Maar hoe arm en verlaten hy ook mocht wezen, hy bezat toch iets, dat voor geene schatten te koop is: twee liefhebbende zoons, in wier harten de moeder eene onver- gankeiyke erfenis had nagelaten, deugd en vroomheid. „Kom, vader", zei Gerrit, toen de notaris vertrokken was; „laat ons nu gaanGe weet we zullen u met open armen ontvangen en wy willen, zoolang gy leeft, de beste plaats aan onzen haard voor u inruimen. Laat het verleden met rust; wy hopen dat gy by ons terug zult vinden, wat gy hier moet achterlaten." „Kom dan", sprak Peter zuchtend; „het wordt my hier te bang." Wat Gerrit en zyne vrouw gezegd hadden over de liefde, waarmede zy den ongelukkigen vader hunne woning wilden binnenleiden, waren geene holle klanken geweest. Peter werd op „Eikenhorst" met liefde en toewij ding ontvangen en bediend, en niets ver zuimde men om hom het leven zoo aange naam mogelyk te maken. Dat verzoende hem weer eenigszins met zyn deerniswaardigen toestand en na verloop van een paar maanden begon de geest van stille mymery te wykan en ving hy weer aan vanlieverlede den omgang met anderen to zoeken. Zoo brak het Kerstfeest aan. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1892 | | pagina 1