N°. 9956
A®. 1892.
feze (Courant wordt dagelijks, met mtzondering
van (gpn- en feestdagen, uitgegeven.
-r-i
Dit nommer bestaat uit DRIE
Bladen.
Eerste Blad.
Feuilleton.
Geld alleen maakt niet gelukkig.
Leiden, Augustus.
Feuilleton.
Peter Van der Wilg.
Maandag 8 Augu^tu^.
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Ltiden p»r 3 maanden...f 1.10.
Franoo per post....-1.40.
AfionJeriyk* Nommer»,0.06.
PRIJS DER ADVERTENTIÊN:
Tan 1—6 regelt 1.05. Iedere regel meer ƒ0.171.
Groot ere lettere naar plaatarnimte. Voor het
lncaaeeeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
las men: „J. C. Boers, 1812 1892". Het
weder was, hoewel wat koud, prachtig, zoo
dat ook dit gedeelte van het programma met
het vuurwerk goed gelukt mag heeten.
Hebben velen zich verdienstelijk gemaakt,
met aldus een waardig Nederlander te eeren,
wy doen aan de verdiensten van die velen
zeker niet te kort, als wy aan het slot van
dit eenvoudig verslag een woord van dank
bare hulde wijden aan den heer en mevrouw
Van Marken, voor hun aandeel in dit zoo
welgeslaagde feest.
De heer H. Elink Sterk, ingenieur by
den Haarlemmermeerpolder, herdacht gisteren
te Haarlem den dag. waarop hy voor 25 jaar
b\j genoemden polder in dienst trad, eerst
als hoofdopzichter en in 1888 als ingenieur.
Aan blijken van belangstelling ontbrak het
hem niet. Des morgens werd hom door de
ambtenaren en werklieden van den polder
oen keurig geschenk overhandigd, bestaande
uit eene groote bronzen pendule met candela-
bers, terwijl de secretaris mr. G. C. Everwyn
Lange hem daarbij een waardeorend woord
toesprak. Dit geschenk was vergezeld van
eene sierlijke oorkonde, vervaardigd door den
hoer J. H. Scbmüll van Amsterdam. Als bij
zonderheid mag worden vermeld, dat al de
ambtenaren en werklieden tot dit geschenk
hebben bijgedragen.
In den namiddag werd de heer Sterk ge
complimenteerd door dijkgraaf en heemraden
van den polder, b\j monde van den dijkgraaf
jhr. J. W. M. Yan de Poll. Door hem werd
ook een stoffelijk bewijs van waardeering en
erkentelijkheid aangeboden.
Daarna deden dijkgraaf en heemraden met
hem een rijtoer door don polder, terwyi de
feestelijkheid besloten werd met een diner in
het Amstel-hotel te Amsterdam.
De secretaris van het Nederlandsche
gezantschap in Italic, jhr. mr. R. De Marees
van Svvinderen, die geruimen tijd te 's-Gravon-
hage vertoefde, is gisteravond naar zyn post
teruggekeerd.
Het by den gemeenteraad, van Reeuwyk
ingekomen adres van eenige doleerenden, ver
zoekende afschaffing der kermis, is met op
één na algemeene stommen van de hand ge
wezen.
Het stoomschip „Didam" arriveerde 5
Augustus van Rottordam te Nieuw-York; de
„Utrecht" arriveerde 5 Aug. van Rotterdam
te Batavia; de „Semarang", van Batavia naar
Rotterdam, arriveerde 5 Aug. te Marseille;
de „Prinses Marie", van Amsterdam naar
Batavia, passeerde 5 Aug. Kaap Rocca.
Binnenkort zal een aanvang gemaakt wor
den met een nieuw, boelend feuilleton,
een roman van ADOLP11 «TRËCKFtë»,
getiteld
Officieel© Kennisgevingen.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van L°iden broDgen
ter algemeeDG kennis dat door GERHARDUS JOHAN
NES TROOST, wonendo te Oldenzaul, en G. DE
GRA4F, wonende alhier, verzoekschriften zijn inge
diend om vergunning voor den kleinhandel in sterken
draDk, reap, in de perceelon Aalmarkt No. 17 en Haar
lemmerstraat No. 79.
Burgemeester en Wethouder* voornoemd,
H. C. JUTA, Weth., lo.-Burgemeeeter.
E. KIST, 8ecretarie.
Leiden, 6 Aug. 1892.
Het tweemaal uitgesteld moetende worden
tweede Harmonie-concert door het stafmuziek-
corps van het vierde regiment infanterie heeft
gisteravond ongestoord kunnen plaats hebben.
Ongestoord, want niet alleen was het weder
by den aanvang goed, maar het bleef gedu
rende de geheele uitvoering een prachtige
avond, zulk een, als wy in don laatsten tyd
by uitvoeringen in „Zomerzorg" niet gewend
zyn. Er kwam geen regen en het werl er,
noch door verandering noch door vermeerdering
van wind, niet te koel in den tuin, welke er
thans in zyne volle schoonheid schittert.
Do uitvoering zelve verdient eveneens niet
anders dan lof. Het was een keurig concert,
dat algemeen voldeed, getuige hot applaus,
hetwelk hoe langer hoe luider en langduriger
werd. Het programma bood eene aangename
verscheidenheid en al kwamen er nu juist
geene „eerste uitvoeringen" op voor, dit gaf
althans dit voorrecht dat men nu niet anders
dan goede, oude bekenden met des te meer
genot kon waardeeren, w. o. dus ook de beide
nommers, welke „op verzoek" werden ten
gehoore gebracht.
Het was een inderdaad in dubbel opzicht
fraaie avond, welke werd besloten met Eilen-
berg's „Wachtparade", niet als nommer van
het programma, maar als toegift, terwijl de
goed opgekomen inteekenaren met hunne
dames zeker allen voldaan den tuin verlieten.
De muziek van het vierde reg. infanterie
zal zich van 8 tot 14 Augustus op deSport-
tentoonstelling te Scheveningen doen hooren
en gedurende dien tyd gehuisvest worden in
de recreatiezaal der kazerne van het reg.
grenadiers en jagers te 's-Gravenhage.
De betrekking van directrice aan de
particuliere Meisjesschool te Soeraba^a is aan
vaard door mejuffrouw A. J. Van Loghem.
De rekening der gemeente Warmond
over het jaar 1891 bedraagt in ontvangst
f 7810.0672, in uitgaaf 7621.91, en geeft
een batig saldo van fl88.15?/a.
De door Gedeputeerde Staten dezer pro
vincie goedgekeurde rekening der gemeente
Oudshoorn bedraagt in ontvangst f 16,446.28,
in uitgaaf 15,774.89%, en sluit alzoo met
een batig saldo van ƒ671.381/*
Men scbryft nader uit Delft, dd. 5 Aug.
De nestor onzer Nederlandsche musici, de
heer J. C. Boers, vierde gisteren zyn tach
tigsten verjaardag. Die dag mocht, naar het
oordeel van zyne vele vrienden en vereerders,
niet onopgemerkt voorbygaan, en zoo had
zich een comité gevormd, waarin o. a. zitting
namen de heeren J. J. Bergansius, Fr. Cöenen,
H. Gompertz, S. Van Groningen, M. A. C.
Hartman, A. Huet, J. P. N. Land, D. De
Lange, L. J. Van Loenen, L. A. Van Meerten,
W. F. G. Nicolaï, G. Offermans, jhr. F. Van
Reenen, J. A. Roger en A. J. Wetrens, bene
vens een aantal dames uit deze stad. Deze
commissie was in de eerste plaats belast met
een huldebetoon namens ongeveer 250 vrien
den en vereerders, hetwelk in den namiddag
plaats had, doch wegens het intieme karak
ter, daaraan gegeven, voor verdere mededee-
lingen niet vatbaar is. Alleen zy vermeld dat
dit huldebiyk vergezeld ging van een fraaien
en kostbaren bouquet, eene der dochters van
den jubilaris aangeboden, en van een prach
tig album, met de namen van de 250 perso
nen en de portretten der oudleerlingen en
vrienden, die tot het huldebiyk hadden bijge
dragen.
's Avonds had een feestconcert pléats in
het nieuwe gebouw „de Gemeenschap" in
het Agneta-park. Het eenvoudige gebouw
bleek uitnemend geschikt voor dit doel en
bood aan de uitgelezen schaar van toehoor
ders eene ruimte, welke men elders te Delft
vergeefs zou zoeken. Het programma, uitslui
tend samengesteld uit toonwerken van den
heer Boers, bevatte de volgende nummers:
1. Ouverture in F., gecomponeerd te Ny-
megen in 1840. 2. Psalm 128, voor sopraan
solo, gemengd koor en orkest, gecomp. te
Nymegen in 1852. 3. Feestinleiding over
het volkslied Wilhelmus van Nassouwen,
voor orkest en koor, gecomp. te Delft in
187<\ 4a. Aan eene bruid, van N. Beets,
gec. te Delft in 1858. b. Mit deinen blauen
Augen, van N. Heine, gec. te Delft in 1860.
Liederen voor sopraan met pianobegeleiding.
c. Heilig Nachtuur, van Anna Ampt, gec.
te Nymegen in 1853. Lied voor sopraan,
hoorn en pianobegeleiding. 5. Scherzo voor
orkest, met viool-solo, gec. te Delft in 1860.
6. Koraal-ouverture met koor, gec. te Ny
megen in 1841.
De uitvoering was opgedragen aan het
orkest van den heer W. Kes, te Amsterdam,
en mejuffrouw Aaltje Reddingius, welbekend
door haar aandeel in het capellakoor van den
heer D. De Lange, had zich welwillend be
last met de voordracht van de sopraansolo
en de liederen. Kweet zy zich uitmuntend
van hare taak, zy werd ook zeer verdienste
lijk geaccompagneerd door mevrouw A. Le
Cpmte Corbentier.
Het koor bestond uit meer dan 100 dames
en heeren, byna allen uit Delft, en de heer
F. Boers, zoon van den jubilaris, dirigeerde.
De heer J. C. Boers, met luide fanfares
ontvangen, nam midden in de zaal plaats by
de familie Van Marken, en was blijkbaar
zeer onder den indruk der hulde, hem van
zoovele zyden gebracht. Niet minder dan drie
prachtige kransen werden hem door verschil
lende c.orporatiën aangeboden, nl. één met
het opschrift „Den Grooten Meester. De feest
commissie, 4 Augustus 1892"; één mot „Hulde
aan J. C. Boers op zyn tachtigsten verjaar
dag van het Dolftsche Dameskoor", en één
van „De Mannenzangvereeniging te Delft aan
J. C. Boers, 1812-1892".
Het concert zelf is ver boven onzen lof
verheven. Laat ons er alleen van zeggen,
dat het niet alleen eene welverdiende hulde
was aan den man, die in een tydvak van
60 jaren zooveel voor de muziek in Neder
land had gedaan, maar dat het ook een uit
gezocht kunstgenot verschafte aan de hon
derden toehoorders.
In de pauze en na afloop van het concert
was er gelegenheid tot gezellig samenzyn in
het Agneta-park, hetwelk evenals 11. Zondag
schitterend was verlicht. Vooral maakte de
verlichting van den vyver een betooverend
effect. Midden in dien vyver was een reus
achtige boog opgencht, prijkende met de
nationale kleuren, en midden in dien boog
6.)
Voor het kleine dorp gaf die gebeurtenis
stof tot allerlei bespreking; immers, een van
de oudste geslachten zoo te zien vallen, dat
was zelden voorgekomen, en daarom trok het
reeds vanzelf ieders aandacht. Velen van
Peters dorpsgenooten konden moeilyk hun
leedvermaak verbergen, anderen gaven luide
hun medeiyden te kennen.
Zy, die tot de eersten behoorden, hadden
het geval al lang zien aankomen, want Peter
was in do laatste jaren veel te grootsch
geworden en van den hoogen boom af gaan
levenzyn huis zag er van buiten en binnen
uit, om den dokter jaloersch te maken, en
Peter zelf was veel te voornaam geworden
om meer te werkenop zyne pantoffels Joo-
pen en biljart spelen en klaoro-drinken „by
emmers vol", dat had by in de laatste jaren
gedaan
De andere party echter beklaagde Peter
oprecht; het was, ja wel zyne eigen schuld,
maar hy had zyn verstand niet gebruikt; hy
had moeten inzien, dat zyne verkeerde ge
woonte hem ten ondergang zou voeren.
De boer van den „Zandhof' zelf was na
den avond, waarover wy in ons vorig hoofd
stuk spraken, geheel veranderd; hetzy dat
de schaamte of het berouw hem terughield,
hy liet zich nergens meer zien dan in de
vroegkerk en dan nog haastte hy zich vóór
en na kerktyd zoodanig, dat niemand hem
te spreken kon krijgen.
Zyn oudste zoon Gerrit kwam na den
bewusten ongoluksavond byna dagelyks zyn
vader troosten, want liy begreep maar al te
wel, wat deze in zulk een toestand ge
voelen moest. Gerrits voorstel, om voor zyn
vader na de verkooping eene plaats in zyn
huis in te ruimen, nam Peter dankbaar aan
dan toch behoefde hy ten minste niet onder
vreemden te komen.
Zoo brak dan de dag der aangekondigde
verkooping aan. Onder gewone omstandig
heden zou zulk een groot erfhuis eene soort
van feest voor den Veluwschen boerenstand
geweest zijn. De kneehts zouden vry gekre
gen hebben; drank- en koekslyters zouden
zich eene standplaats hebben gekozen en op
een wagen zouden in het achterhuis een
paar familieleden gratis drank geschonken
hebben. Nu echter was van dat alles niets
to bespeuren; zulk eene gedwongen verkoo
ping toch moest ieder wel treurig in plaats
van feestelyk stemmen. Door de bepaling op
de biljetten, dat alles h contant zou verkocht
worden, was de toevloed der koopers zeer
gering gebleven en een noodzakelyk gevolg
daarvan was, dat de zaken goedkoop van de
hand gingen, zoodat veel nauwelijks het derde
van den inkoopsprys opbracht.
Daarmee was Peters hoop, dat de veiling
meer zou opbrengen dan zyne schulden
bedroegen, in rook vervlogen en moest hy
's avonds met smart van den notaris
hooren, dat de schuldeischers slechts 75
procent zouden kunnen ontvangen. Zoo zat
Peter dan daar, arm als een bedelaar; hy,
die de rykste boer van Elzendaal geweest
was en het nog had kunnen zyn, hy had
thans niets op de geheele wereld, dat hy
het zyne kon noemen; en wat hem daaren
boven zijn lot verzwaarde, was de overtuiging,
dat hy dit alles aan zichzelven te wyten had.
Maar hoe arm en verlaten hy ook mocht
wezen, hy bezat toch iets, dat voor geene
schatten te koop is: twee liefhebbende
zoons, in wier harten de moeder eene onver-
gankeiyke erfenis had nagelaten, deugd en
vroomheid.
„Kom, vader", zei Gerrit, toen de notaris
vertrokken was; „laat ons nu gaanGe weet
we zullen u met open armen ontvangen en
wy willen, zoolang gy leeft, de beste plaats
aan onzen haard voor u inruimen. Laat het
verleden met rust; wy hopen dat gy by
ons terug zult vinden, wat gy hier moet
achterlaten."
„Kom dan", sprak Peter zuchtend; „het
wordt my hier te bang."
Wat Gerrit en zyne vrouw gezegd hadden
over de liefde, waarmede zy den ongelukkigen
vader hunne woning wilden binnenleiden,
waren geene holle klanken geweest. Peter
werd op „Eikenhorst" met liefde en toewij
ding ontvangen en bediend, en niets ver
zuimde men om hom het leven zoo aange
naam mogelyk te maken.
Dat verzoende hem weer eenigszins met
zyn deerniswaardigen toestand en na verloop
van een paar maanden begon de geest van
stille mymery te wykan en ving hy weer
aan vanlieverlede den omgang met anderen
to zoeken.
Zoo brak het Kerstfeest aan.
(Wordt vervolgd.)