liefdadigheid „Nederlandschc vereenigirig tot
verzorging van oude zeelieden" en onder
aanbieding van quitantiên valschelyk onder- I
teekend niet den. naam van W. De Monch^- I"
te Rolterd^m,
'Nadat ha op straat te 's-Hage foor *5D I
politie was gezien in gezelschap <»ti itfan,
die wogens oplichting was '^roordeeM, vrerd
hy met dien persoon in he^ tlotai „Beanj SOjour"
gearresteord. Beiden Verdett toen In het bezit
gevonden van een ro.^rraadje qaitantién, deels
"blanco, deels fo namen van verschillende
liefdadigheids instellingen bedrukt, welke qui-
tantién oeklaagde, volgens zijne opgave, in
den Vein zou hebben gevonden, waar ze door
^en lieer, die to Leiden was uitgestapt, zouden
zyn achtergelaten. Bekl. had zich voorgenomen
het gevonden pakje aan den stationschef af te
geven, doch door de drukte had hy het vergeten.
Ter terechtzitting bleek voorts nog, dat
bekl. reeds in verschillende plaatsen in de
instructie is gehoord wegens gelyke feiten
als thans aan hem ten laste golegd, terwijl
h(j to Arnhem eene veroordeeling opliep.
Niettegenstaande tal van verzwarende ver
klaringen nopens bekl. afgelegd door ver
schillende getuigen, die hem pertinent her
kenden aan zyn uiterlyk, z^Jne gebaren en
zyno stom, bleef bekl. hardnekkig ontkennen
zich aan het hem ten laste gelogde te hebben
schuldig gemaakt. IIy wist nergens van. De
getuigen hadden zich vergist en met oen per
soon te doen gehad, die veel op hem geleek.
Bovendien was by op den bewusten dag niet
te Oegstgeest geweest en kon hy zich op de
verklaring van verschillende personen beroepen
dat hy de laatste drie dagen van de week
(het hem ten laste gelegde viel op een Don
derdag voor) altyd thuis was.
De hieromtrent gehoorde personen kondon
echter niet verklaron dat bekl. op den be
wusten dag thuis geweest was, noch ook dat
hy altijd de laatste drie dagen van do week
thuis was.
De substituut-officier van justitie mr. Van
Buttingha Wichers, beklaagdes ongunstig ver
leden en do togen hem pleitende omstandig
heden nagaande, achtte zyne opgaven onaan
nemelijk en requireerde eene veroordeeling
tot tweo jaren gov.-straf.
Mr. C. L. Modderman, die als verdediger
optrad, gaf too dat het wettig bewys geleverd
was, maar bestreed het overtuigend bewys,
op grond waarvan hy tot vryspraak conclu-
deerdo. Subsidiair drong pleiter aan op eeno
lichte straf, in verband met de omstandigheid
dat bekl. eene vrouw en kinderen te verzorgen
heeft. Uitspraak heden over 8 dagen.
De anarchisten in Europa.
Volgens oen telegram z(jn to Rome en in
andere voorname steden van Italië in den
nacht van 25 op 26 April eenige bekende
anarchisten aangehouden.
Uit Borl\jn wordt gemeld, dat aldaar een
twintigtal anarchisten en socialisten in hech
tenis zijn genomen. Dit lot viel ook den heer
M. Wach, redacteur van do „Vorw&rts", te
beurt. B(j do huiszoekingen zyn verscheidene
anarchistische geschriften ontdekt.
zyn de BeriyuscliQ
oen eigen dekblad
Nar* gemeld wordt,
arl<*.ttJhisteh voornemens,
te richten.
Uit Brussel wordt gemeld dat de rcgcering
ever maatregelen denkt, welko moeten strek
kon om het gebruik van dynamiet onder
strenge bepalingen van toezicht to zetten.
Vorder zijn nog do volgondo telegrammen
ontvangen
Londen, 27 AprilDo anarchisten Mow
bray en Nicholl zyn naar het Ilof van Assisos
verwezon. Do procureur-generaal gaf voorlezing
van artikelen in do „Commonweal", waarin
aangezet wordt tot het vermoorden van den
minister Matthews, den rechter Hawkins on
do hoofden dor veiligheidspolitie, en waarin
Ravachol wordt geprezen. Deze artikelen zyn
door Nicholl geteekend.
Luik, 27 April: De dirocteur van hot
postkantoor ontving een brief, waarin hem de
aanstaande vernieling van dat gebouw wordt
aangekondigd.
Parijs, 27 AprilHedennacht te twee uren
is zekere "Wilhelm, een der gevaarlijkste anar
chisten, aangehouden.
Do commissaris van politie Dresch ontving
een dreigbrief, waarin hem werd aangekon
digd, dat hy en do procureur-generaal Quaesnay
de Beaurepaire binnenkort door dynamiet go-
dood zouden worden.
Do briefschrijver zegt: wy zyn geen klein
hoopje en boe meer men ons vervolgt, hoe
meer w(j zullen toonen den naam anarchist
waardig te zyn.
A t r e c h t, 27 AprilHedenochtend hadden
huiszoekingen plaats by personen, die verdacht
werden met de anarchisten in betrekkiug te
staan. Gelyke maatregelen zyn in de mynstreek
genomen, waar talrijke verdachte vreemde
lingen gesignaleerd zyn.
Li v or no, 27 April: Te twee uren na
den middag is in de woning van den Zwit-
serschen consul eene bom ontploft. De muren
werden beschadigd, en de ruiten braken.
Deze aanslag wekte te meer verontwaardiging,
daar de consul, do hoer Lieber, zeer gezien is.
Des avonds had ook in het asyl „Grabant"
eene ontploffing plaats. De bom was onder
de trap nedergelegd.
Bij eenige anarchisten werd eeno huiszoe
king gehouden, welke niets oploverde.
niet geheel en al een vreemdeling is, weet
zeer good, dat men or golooft, dat do oude
Stoffel Van Druten, een boer, aan den Waal
kant van O. wonende, de kunst van weer
wolven verstaat. En weinige oogon zyn er
drie uren in het rond, dio hem niet onder
scheidene malen in de gedaante van een
grooton bulhond op den d\)k of over de waar
den hebben meonen te zien loopen. Deze
Stoffel dan, beweren zy, is in zyue gewone
gedaanteverwisseling do melkmeid op den
rug gesprongen, die waarschijnlijk, door schrik
overmand, niet eens in staat was om te
kyken en de verschijning nauwkeurig gade
te slaan.
Anderen echter, wat minder vatbaar voor
bijgeloof, willen volstrekt noch van een ge
raamte, noch van een weerwolf iets weten.
Dezen nu houden hardnekkig vol, dat het
niemand anders dan Dirk Van Kesteron, een
jonge boer uit dien omtrek, geweest is, die
zich juist op eene zoer gemeenzame wijze
met de knappe Hanna onderhiold, toen by,
door de komst van den zwager des schouts
verschrikt, met meer vlugheid dan hy ge
woonlijk aan den dag legt, genoodzaakt was
het hazenpad te kiezen. De persoon, die hem
zoo onaardig gestoord had, is half blind, gelyk
gij weet, en het is hem dus te vergeven,
dat hy den jongen Dirk, die overigons even
als alle menschen uit vleesch en been beide
bestaat, voor een geraamte heeft aaDgezien.
Hanna vond misschien geeno roeping om
hem dit denkbeeld uit het hoofd te praten."
Hel proccs-Rrsvacliol.
De indruk, dien het uitgesproken vonnis op
het groote publiek maakto, is dat niet alleen*
de gezworenen, doch ook de leden van het
gerechtshof bevreesd zyn geweest voor de
anarchisten. Do houding van den president
van het hof verrasto allen en maakto een
pynlyken indruk. Hy scheen zich tegenover
Ravachol te willen verontschuldigen wegens
do rol, welke hy vervullen moest. In plaats
van de misdryven van den schuldige in een
scherp licht te stellen, behandelde hy hom
met tegemoetkoming, maakte 't hem mogelyk
minder bezwarende verklaringen afteleggen,
ja, ontzag zich niet herhaaldelyk hulde te
brongen aan zyne energie en toowijding.
Geheel anders was de houding van don
procureur-generaalhoewel hem gedurende
de zitting een brief werd overhandigd met do
mededoeling, dat zyne woning dion nacht
in do lucht zou springen, bleof hy de ornstige
magistraat, die geen haarbreed afweek van
wat hy meende, dat zyn plicht hem gebood.
De leden maakten over het algoim-r-n met
hunne beangstigde gezichten eene droevige
figuur.
Do rochtzitting kenmerkte zich door weinig
publiek, maar veel verslaggevers. Niet minder
dan vier banken waren bezot met loJon der
buitenlandsche pers.
De algemoene aandacht was gevestigd op
Ravachol, die voor deze gelegenheid geschoren
was en „un bout do toilette" had gemaakt.
Na hem trok do getuige Lhórot, de koffio
huisbediende uit het cafu-Vóry, de aandacht.
Hy behoordo tot de eerst binnentredonden.
Hy was nog geheel doof van do ontploffing.
Hy verteldo in geuren en kleuren den aan
slag, waaraan hy op zulk oeno wonderlyke
wyze was ontsnapt.
De president begon zyn verhoor mot
Ravachol. Hy wees er op, dat de inlichtin
gen over Ravachol, ingewonnen in het departe
ment waar hy vroeger vertoefde, allertreurigst
waren. Ravachol wordt daar gehouden voor
een valschen munter, een smokkelaar en een
boosdoener van de ergste soort.
Daar do beklaagde hardhoorend is, word
I hem toegestaan vlak tegenover den president,
tusschen twee politie-agenten, plaats te nemen.
De president vervolgde daarop zyne rede en
bracht de misdaden in herinnering, welke
Ravachol in hot departement der Loire heeft
begaan (Ravachol had o, a., gelyk men weet,
een armen, ouden kluizonaar vermoord).
Ravachol viel den president echter in de
rode met de verklaring dat hy zwygon zou,
indien men hom over andere dan de dynamiet-
aanslagen ging ondervragen.
Uit het verdere verhoor bleek dat Rava
chol oorspronkelyk van plan was het bureau
van politie en den commissaris in de lucht te
doen vliegen, doch dat hy daarvan is terug
gekomen omdat hy het beter achtte don pre
sident der rechtbank Benoit zeiven te treffen.
Verder zeido hy den aanslag op do woning
van den heer Benoit zonder medeplichtigen
te hebben gepleegd, evenals die in de Rue do
Clichy. Toen hy de bom had noergelegd en
de lont had ontstoken, wachtte hij buiten op do
uitbarsting. Eerst daarna nam hy do vlucht.
Later op den dag nam hij een rytuig en liet
zich door de Ruo de Clichy rydon om een
denkbeeld te krygon van do verwoesting; doch
juist op het oogenblik dat hy het huis pas
seerde, reed er een omnibus voorbij, welke
"hem het uitzicht benam.
Op de vraag, welke de beweegreden was voor
zyne misdaden, las Ravachol het volgende voor
„Ik wil verklaren, waarom ik Benoit en
Bulot heb willen treffen: lo. omdat Benoit
partydig is geweest in zyn vonnis tegen den
anarchist Do Levallois; 2o. omdat hy geon
aandacht heeft geschonken aan do klachten
der beklaagden, die door de politie agenten
zyn geslagen; 3o. omdat Bulot do doodstraf
heeft geascht tegen Decamps, een man, dio
vrouw en kinderen heeft.
„Wat do slachtoffers betreft, die ik onwille
keurig heb gemaakt ik betreur dat oprecht.
Ik wilde schrik aanjagen aan hen, die eene
orde van zaken steunen, welke oorzaak is
van nog veel grooter kwaad. Bovendien heb
ik medegewerkt aan de zegepraal onzer anar
chistische denkbeelden, welke gericht zyn op
de verdeeling van allo aardscho goederen.
„De anarchie zal van de menschheid een
groot gezin maken, waarin de zwakken door
allon beschormd zullen worden dat is ons
ideaal. Mijne bedoeling was schrik te ver
spreiden, ton einde op ons de aandacht te
vestigen en de menschen te dwingen over
ons na te denken. Dan zou mon in ons min
der misdadigers dan wel verdedigers van do
verdrukten leoren zien."
Onder Ravachols verklaringen verdient ook
•deze te wordon aangestipt, dat hy, indien
zokero politie agent hem by een zyner aan
slagen gobinderd had, den man zonder be
denken zou hebben uit den weg geruimd.
Ravachol legde deze verklaring op uit-
dagendon toon af. Daarop werd hem door den
president gevraagd of hy thans nog wilde mede-
deelen waar de 270 a 300 dynamietpatronen
verborgen zyn, welko hij by zyne inhechtenis
neming nog beweerdo te bezitten. Ravachol wei
gerde evenwel zich daarover uit te laten. Het
verhoor was daarmede afgeloepen.
Nu kwam Simon, bygenaamd Biscuit, voor.
Simon is een jonge man van negentien jaar.
Hij zeido met Ravachol kennis te hebbon ge
maakt toen zy samen waren opgeroepen in do
zaak Decamps. Op dien dag besloten zy zich
op don president der rechtbank, den heer
Benoit, te wreken. Om de bom binnen Parys
te smokkelen, namen zy de tram. Ravachol
ging binnenin zitten en bovenop zaten Simon,
Béalat en Rosalie Soubèro met de bom onder
hare rokken.
Op eene vraag van don president of de vrouw
wist wat zy verborgen hield, antwoordde
Simon ontkennend. Toen zy de bom binnen
Parys gesmokkeld hadden, gingen zy uiteen
en lieten zy aan Ravachol het werk over.
Tegenover de beschuldiging, dat hy had
medegewerkt aan het vervaardigen van ont
plofbare stoffen, verdedigde Simon zich door te
zeggon, dat hy niet geweten had waartoe zyne
hulp was ingeroepen.
Simon verwekte eenige hilariteit door de
koddige manier, waarop hy elk antwoord be
gon met het stopwoord: „parfaitement."
De derde boklaagde, Chaumeutin, is 35 jaar.
Hy had te St. Etienne kennis gemaakt met
Béalat, voor wien hy 3000 fr. aan Ravachol
had gebracht. Sedort kwamen Ravachol en
de andoren dikwyls by hem. Hy was ingewyd
in de plannen en was tegenwoordig bij het
overbrengen van de bom naar Parys.
Chaumentin verklaardo Ravachol eenmaal
verrast te hebben toen hy bezig was met het
roeren in een geheimzinnig mengsel. Toen
Ravachol vroeg hem te helpen, had Chau
mentin eerst geweigerd, omdat hy vooreen©
ontploffing vreesde, maar later had hy cr een
oogenblik met een lepeltje in geroerd.
Nadat do getuige Lhórot zijno inlichting
had gogeven, werd hij door den president
gelukgewenscht en bedankt voor den groot n
dienst, welken hy aan allen bewezen heeft.
Volgens do schatting van den heer Górai
beloopt do materiele schade, door de ont
ploffingen op den boulevard St. Germain en in.
de Rue de Clichy veroorzaakt, 162,000 fr
Verschillende getuigen a décharge kwamen
verklaren dat Ravachol en zyne kamerad,?.
„eerlyko," „zachtzinnige" menschen zyn. „Als!
Ravachol doodslag of diefstal heeft gepleegd
zeido or een, „deed hy dit niet ten eigen bato
maar ten voordeele van weduwen en weezei:
Na het getuigenverhoor zeido het openbaar
ministerie, by monde van den heer Quesnay
de Beaurepaire, o. a. het volgende:
„Stel u een oogenblik voor, mijne heeren
loden van de jury, dat gy u liet intimideerca
door do bedreigingen, die tot u gericht kunnea
zyn, de rechterlyke macht heeft in allon ge
valle haar plicht gedaan. Do raadsheer Benoil
heeft geprosideerd, de advocaat generaal Buloi
heeft in zyn requisitoir strong, maar onpar-1
tydig de schuld van beklaagden uiteongezet,
Zoolang er in ons Frankryk wetten zullen
zyn, zal er eeno rechterlyke macht en een
leger worden gevonden om haar te verde
digen." (Sensatie).
Toon werd er pauze gehouden.
's Avonds om negen uren werd de zittin»
hervat onderwyl was 't buiten onrustiger
geworden, ten gevolge waarvan in den loop
van den nacht enkele anarchisten werden ge
vat en 'c was do verdediging, die nu 't wooid
verkreeg. Ravachol's verdediger, de advocaat
Lagasse, was zeer welsprekend, gaf oeno op
somming van de sociale eischen en de sociale
revolutie als gevolg daarvan, en pleitte voor
zyn cliént geeno vryspraak, maar verzachtend*)
omstandigheden, omdat Ptavachol geene mis
daad heeft gepleegd vallende onderdo termen
van het gomeene strafrecht, maar als een
stryder (un Saint Père) voor eeno politieke
geloofsovertuiging heeft gehandeld. Yoor
Simon pleitte Dechamps, die zyn cliént voor
stelde als geheel onschuldig aan 't hem ten
laste gelegde.
't Was één uur na middernacht toen de
president der rechtbank den beschuldigden
de vraag stelde of zy nog iets te hunner
verontschuldiging hadden in te brengen,
waarop Ravachol antwoordde dat hy zyno
daden nuttig had geloofd en dat hy hoopte
dat ze vruchten mochten dragenden door
hem onopzetteiyk tot zyno slachtoffers ge-']
maakten vroeg hy om vergeving.
Anderhalf uur was ce jury by een en toen
zy te ruim drie uren het schuldig uitsprak
voor Ravachol on Simon evenwel vorzachl]
tende omstandigheden bepleitende en het niet-
schuldig uitsprokonde voor Béala, Chaumentin
en Soubine, toen ontstond er algemeenoi
levendige agitatie, overgaande in stomme ver
bazing en versteldheid toen het hof Ravachol
on Simon veroordeelde tot levenslangen dwang
arbeid en de drie medeplichtigen vrysprak,
die daarop dadeiyk in vrijheid werden gesteld.
Na het aanhooren van het vonnis zeide
Ravachol mot groote kalmte„ik begroet mijne
veroordeeling met den kreet van: „leve do
anarchie 1"
Simon sprong op eene bank en riep met
een theatraal gebaar naar de tribune: „leve
de socialen, leve de anarchie!" Zyn kreet
bleef onbeantwoord.
Aan de deur viel Chaumentin weenendein
do armen van zyne vrouw en dochter.
De jury kan berouw hebben over hare wel
willendheid, onverschillig waardoor zy is in
't levon geroepen, en meer dan ooit mag de
vraag worden gedaan: zyn er nog rechters
te Parys, of liever: zyn er dan geen twaalf
mannen, flink en onversaagd genoeg om hun
plicht te doen waai* 't geldt de algemecne
veiligheid?
Het oordeel der meeste bladen te Berlijn,
die zich met het gevaï-Ravachol bezig houden,
komt met dat der Parysche pers overeen.
Zy zien in het gebeurde der laatste dagen
eeno daad van lafhartigheid en van vreesaan-
jaging tegenover de jur}'. Zy achten het on
gehoord, dat men den moordenaar Ravachol
voor het Hof de rol van een staatkunde
martelaar heeft laten spelen. Het „Tageblatt'
zegt, dat het proces een toonbeeld van laf
hartigheid was. De „Nordd. Allg. Zeitung"
ziet in de houding der gezworenen een karak
terschets van den heerschenden geest, welk*
zich door sensatiezucht en partyoogmerkenj
laat leiden.
In den loop van het geding zyn bij lid
Paleis van Justitie een man en eeno vrou'
in hechtenis genomen, van wio de eerste bic'
