JU JLJ A9. 1892. <Beze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering van (gpn- en feestdagen, uitgegeven. Derde Bind. Watcr en Voedcr. Leiden, Maart. De Volkstelling. Ro. 9846. TVÏaamrla.aff Haart. PRIJS DEZER COURANT: Voor L«idon per 3 maanden....f 1.10. Franco per post1.40. l(zouderlgko Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTEËN: Yan 1C regel* ƒ1.05. Iedere regel meer f0.17$. Grootere lottere naar plaatsruimte. Yoor het Incasseer en bulten de stad worde ftj.lt) borexena. Niet hot vele is alt yd goed, maar hot goedo i3 stoeds veol. Men kan op het gebied van vee-voederen veel en te gelijk weinig geven, 4i. veel naar den omvang, weinig naar don inhoud, de degelijkheid. Denken we slechts san het verstrekken van eon handvol meel in een ommer vol water. Dat is eene slob bering, ja, maar om er ceno toe to geven. Het vee krygt vaak te veel water en dat moest toch eigenlijk niet zoo zijn, omdat water, hoe noodig ook voor hot. diorlyk orga nisme, toch geon voedsel is. Do natuur Wil dat een kalf door zijne moedor gezoogd wordt. Heeft deze besto molk, dan wordt haar jong daarmede natuurlijk goed gevoed; heeft zo I echter waterachtige melk, dan laten de voeding en do ontwikkeling van het kalf to wenschen over. Hot beestje drinkt zich wel dik, maar toch, hot krijgt voedsel to kort, omdat do voedende deelen der melk in te voel water ^wemmen. Hoe meer vaste dcclon de melk bevat, des to zekerder wordt ook het maagsap afgescheiden en hoe volkomorier de vertering en de voeding zullen zyn. De voedende deelen van waterige melk worden, door de te geringe afscheiding van maagsap, onvolkomen in het bloed opgenomen en doen dus weinig dienst. Maar behalve d^t, door de enorme hoe veelheid waterige melk, welke sommige kal veren verorberen, zotten de verteringswerk tuigen zich onnatuurlijk uit, waardoor de adéjShalingswei kfnigen in hunne ontwikkeling worden belemmerd en do boist klein tdjjft;. alzoo een onnatuurlyken toestand. Wie kalveren wil fokken met melk, zie toe'dat' de laatste afkomstig zij van besto geefsters, d. i. van koeien, welke alleszins goede melk geven. En krijgen do jonge beesten in hunne melk later wat meel, dan menge men die twee zoodanig met elkaar, dat het geheel gemakkelijk kan worden opgenomen, maar niet gelijKt op een oceaan. Als in den beginne de kalveren aan doorloop lyden, dan ligt daarvan do oorzaak niet zelden in het te waterige voor, dat hunno moeders kr\Jgen, of in de massa water, welke ze genoodzaakt zijn to drinken ter bekoming der vasto stof fen, daarin aanwezig. En nu by grootere dieren. By koeien zyn wortelgewassen 's winters schering en in slag, en met recht: ze zyn wezenlijk een ge zond voeder, maar zeer waterhoudend, n. 1. gemiddeld voor 85 pCt. Daarom is 't dan ook niet goed om den koeien de wortelen te geven onmiddellijk nadat ze gedrenkt zyn, omdat men dan water op water geeft. „Maar ze vreten ze toch maar," zegt wellicht deze of gene. 't Is zoo, maarverandering van spys (hooi is voorafgegaan) doet eten, vooral als de spyzon naar zin zyn. Gaat het ons ook niet zoo en versmaden wy een heerlijk schoteltje na den hoofd maaltijd? De volgorde in 't voeren moet zyn: hooi, wortelen en dronken. Dan wordt het aan de beleofdheid van de dieren overgelaten, of ze al dan niet willen drinken. Men meent we! eens dat de welstand der dieren afhangt van hun trek tot drinken en zulks op valschen grond. "Waarom? Als in 't voorjaar het veo denstal verlaat, zyn do grassen envoodorkruiden zeer sappig: ze hebben weinig zon, maar veel water gehad. Is 't wonder, dat de dieren bij zulk voeder weinig drinken? Maar is 't ook wonder, dat zo rnin of meer afvallen bij zoo'n overgang van droog- tot groenvoer zonder eeriige voorbereiding? Dat afvallen wordt dan wel eens op reke ning gestold van het weinig drinken in plaats van op den geforceerden overgang van voeder. Wordt het gras harder, dan zuljen de dieren ook meer drinken en goed gaan groeien. Dat toenemen aan gewicht scliryft men dan weer toe aan het voel drinken. De boter on do kaas worden gevormd uit de oplosbare deelen der planton; hoe moer do koe hiervan op neemt, hoe meer boter en kaar, ;J geef':. Yeel water èn in do planter, èn in het dier- lyk lichaam kan nooit de deugdzaamheid der melk verhoogen. Koeien, weinig drink-i!. mogen dan ook al hier voel mc:k geven, maar wat ze gevon is doorgaans good, veel betor dan do molk van voel-drinksters of van mot waterryke spijzen gevoerde koeien. Ook by het vetmesten begaat men dezelfde fout. Het meel, dat gegeven wordt, raoet gebonden, maar geone soep zyn, waarin hot ongewapende oog geen meol kan vinden. Bij dieren, welke vetgemest worden, begint zoo successievelyk de eetlust te verminderen, omdat de verleringswerktuigen, door de opeenliooping van hot resds gevormde vet, minder werkzaam wordou, en zou men maag en darmen dan bovendien nog verslappen door veel water? Varkens, die genoodzaakt zyn veel to drin ken, krygen wel dikke hangbuiken, maar smalle borsten, en blijven mager. Paarden met soep te plagen, 't v/are onvergooflyk. Droog voor zy by hon regolDat moet ver teerd worden, want over 't algemeen wordt niet een dier govood met wat het opnam, maar rnet wat het verteerde. Daarom ook moet het voeder in eon licht verteerbaren vorm gegeven worden en snydt men dus vaak het hooi en het stroo vóór het te ver voeren. De vertoring begint in de maag reeds en de opnamo der opgeloste voedingsstoffen heeft in do ingewanden plaats. Het is dus van belang dat liet voeder betrekkelijk een geruimen t[jd in de maag vertoeft. Direct writer govc-n na het gebruik van haver door paarden is dus glad vorkoord en gold ver kwisten. Onlangs nog heeft de Noorsche veearts Marlot dat zonneklaar doen zien. Hy gaf een paard 4 liter haver en drenkte het onmiddel lijk. Een kwartier later werd het beest gedood en was er nog maar 1 liter haver, zwem mende in water, in de maag aanwezig. De 3 overige liters waren door het water uit de maag naar de ingewanden gespoeld, waar de haver natuurlyk nog niet half verteort, zoo dat noodwendig bji deze wijze van handelen veel heolo haverkorrels in den mest zullen terechtkomen. Toen Marlot oen ander paard eerst drenkte en het daarna 4 liter haver gaf, bleek hem, bij liet docden en openen van het paard een kwartier daarna, dat al de haver nog in de maag was. Die haver zou dus wel dierst hebben gedaan. Mego dat onderzoek tot leering strekken Kudclslairt. G. Dkos. T*n aanzien van een desbetreffend adres van dr. M. A. Gooszen, deelen B. en Ws. den Baad mode dat do dochter van adressant, E. C. Gooszon, wegens ernstige ongesteldheid sedert do Kerstvacantie geer.e lessen aan de Hoogere Burgerschool voor Meisjes heeft kun nen Ijl wonen en thans om gezondheidsredenen de school voor goed heeft verlaten. Zy geven mitsdien in overweging aan adressant vrystollir.g of terugbetaling te vcr- leenen van schoolgeld voor zjjne dochter, vroeger leerlinge der Hoogere Burgerschool voor Meisjes, over do laatste twee kwartalen van den cursus 1391/02. Het aandeel der gemeente Voubrugge in do te loveien manschappen voor de lich ting dor Nat ion al o Militie van 1S92, bedraagt 5, op de 17 ingeschrevonen. Directeuren van Teylers Stichting en de Leden van Teylers beide Genootschappen te Haarlem hebben in hunno jongste vergadering uitspraak gedaan over do verhandeling, inge zonden ter beantwoording van do prijsvraag, door hot Tweede Genootschap uitgeschreven: „Welken invloed heeft de vreemde letter kunde gehad op de Nederlandsche taal- en letterkunde, sinds den aanvang dezer eeuw tot op onzo dagen?" Hot Genootschap betreurt het, dat betrek- kelyk zyne taak zoo licht is geweest. Het had zeer gaarne gezien, dat er, over een zoo aantrekkeiyk onderwerp betreffende onze Va- dorlandsche literatuur, van onderscheiden kant de lust zich had getoond om in het beant woorden dezer vraag mede te dingen. Het ontvangen van slechts een enkel antwoord, en dat nog wel van niet grooten omvang, was eene teleurstelling. Het Genootschap, eigen schuld in dit opzicht niet van zich af werend, meent de oorzaak daarvan voor een gedeelte te moeten toeschryven aan den kor ten tyd van één jaar, die voor de bewerking gesteld was, en noemt zich voor, onder goed vinden van Directeuren, voortaan ook bit lotterkundige prysvragen den termjjn tot twee jaren te verlengen. Daar do aanmerkingen, welke de beoor deelaars hier en daar op de verhandeling ge maakt hebben, van "dien aard zyn, dat zy. gemakkelyk met den schrijver kunnen be sproken worden, was de oindbeslissing, dat aan dezo do uitgeloofde prijs werd toegekend. Bij de opening bleek het verzegelde, mot hot motto: „Die vorgleichende Litcratur" enz. geleckonde briefje den naam te bevatten van J. .Schellens, hoofd der school te Eeldo. Als nieuwe prijsvraag, waarop de antwoor den v<v.r den lsten April 1804 worden inge wacht, opdat zy vóór den lsten Mei 189J kunnen beoordeeld worden, wordt uitgeschre ven de volgende: „Een op de gedrukto werken, inzonderheid op de onlangs verschenen Documentsconccmant la relation entre Ie Due d'Avjou et les Pays- Bas van de heeren Muller en Diegerick, en verder op eigen nasporingen in de Archieven berustend verhaal van den afval dor Waalsche gewesten van do Generale Unie." De prys voor het bost en voldoend ge keurd antwoord op deze vraag bestaat in een. gouden eerepenning, op den stempel des Genootsciiaps geslagen, ter innerlyke waard» van vierhonderd gulden. Do verhandelingen moeten in het Neder- landsch, Fransch, Engolsch of Hoogduitsch, met eene Latijnsche letter, vooral goed en leesbaar geschreven zyn door eene andere hand dan die van den opsteller. Femileton. Louise moest onwillekeurig lachen en lier- kreeg hare opgeruimdheid. Dat schonk den griffier nieuwen mood en na eenige onverstaanbare, althans onsamen hangende woorden geuit te hebben, besloot hy PHet komt n;y voor, dat je hier in dit onmogelyke huishouden eigeniyk te veel hent: nu komt yoor mijne huishouding juist zoo iots te kort. Ik weet niet. Hij hield even op, toen stak hy haarzjjne uitgestrekte hand toe: ,$la toe, Louise 1... Hoe, gy aarzelt?Dan olsch ik liet van u. Gy weet, ik ben Aballino, -'ö groote bandiet, die in dien nacht uwo hand op uw eerewoord vrijliet, op voorwaarde dat ge u onmiddeliyk weder gevangen geeft als ik dat verlangde. Weet gij dat nog wel?" r3a zeker", zeide zy lachend en legde hare hand in do zijne. -Maar dat is toch waarlyk al te erg!" riep op dit oogenblik oene scherpe stem. Dp den drempel stond de burgemeesters vrouw. Zij had aan de deur geluisterd en die °P het beslissende oogenblik wagenwijd ge opend. Nog één vernietigenden blik w ierp zij op het schuldige paar on 6lofte toen do trap pen af. terwijl zij binnensmonds allerlei uit drukkingen van verontwaardiging prevolde. Beide jongelieden bleven in de grootste ontsteltenis achter: Louise was doodsbleek, do griffier zelfs zichtbaar ontroerd. Hij hei kroeg het- eerst zijne kalmte en zeide: „Moed, juffrouw Louise; wat heeft, het eigen iyk te beteokenen 7 En dan.u heeft thans een vrieDd." De burgemeestorsvrouv; verwittigde haren echtgenoot onmiddellijk van het gebeurde. De griffier deed desgelijks, om alle verden king van hem en Louise af te werpen. Toch bleef er iets in do gemoederen han gen en Louise had zelfs op Oudejaarsavond kamerarrest. De gastvrouw was onuitstaan baar, alleen de burgemeester wist den schijn van beleefdheid in acht te nemen. De griffier zocht heul en troost bij zyn arbeid en was reeds den 4den Januari mei zyne lysten klaar. Dien namiddag zou hy Moserdorf verlaten. Louise had hy al die dagen slechts van verre voor hot raam gezien. Den laatster» middag verscheen zy weer aan tafel, want de burgemeester had ditmaal zyn gezag doen gelden en gecommandeerdAlle man op dek by dit feestelyk afscheidsmaal. Louise zager slecht uit, hare oogen waren opvallend rood en gezwollen. Aan tafel werd slechts over onverschillige dingen gesproken en wel over do uitkomst der volkstelling. Men was zeer voldaan nu precies te weten, dat Moserdorf met al do buitenboerderyen en hoeven niet minder dan 1387 zielen telde, G93 mannelijke on G94 vrouwelijke personen. Bijzonder belangwekkend scheen allen het feit, dat liet aantal mannen en vrouwen byna gelijkstond, terwijl op andere plaatsen de vrouwelijke bevolking do everhand had. Kareltje. het s'atistieko talent, knikte met zijn waterhoofd, wreef zich de gerimpelde handjes en lieihaaldo opgetogen: ,.093, 694, dus écne vrouw slechts meer." Nu moest de burgemeestersvrouw aan de bitterheid baars harten eens lucht gesren. „Juist, één© vrouw is hier te veel!" Louise bukte zich over haar bord.om haar plotseling verbleeken to verbergen, de griffier bemerkte het welKareltje, die zeer veel schik had in het gezegde van mama, jubelde alsof DJ oene gewichtige waarheid ontdekt had: „Er is Ofne -te veel, er is éöne teveel!... Wie is dat dan, mama?" lip liet zijne oogen in den kring rond dwalen. Mama kon het toch niet z^n.Daar werd het hem plotseling duidelijk. „Ik heb het gevonden!" riep hij: „het is LouiseI Nietwaar mama?" Dit deed don beker overloopen. Louise's borst bowoog zich sneller, zy hield den zak doek voor de oogen en vloog de kamer uit. In de verwarring, welke nu volgde, vond mijnheer Klau3 de gelegenheid zich on'oe- ir.eikt to verwijderen. Hp zocht het geheele huis door naar Louise en vond haareindelyk in haar zolderkamertje. Haar snikken woes hem den weg. Zij had zich op een stoel laten vallen, het gelaat in hare handen verborgen en weende. Hp knielde naast haar neder en bedekte de hand. welke machteloos r.edorhing. met ziine lippen. Hij riep haar bp haren naam en slaagde er eindelpk in haar tot kalmte te brengen. Na een uur verschenen de beido dischgo- nooten, die zoo plotseling verdwenen waren, weder voor den burgemeester en zpno vrouw. Arm in arm stonden zy daar. „Mijnheer de burgemeester", zeido de grif fier, „wij zijn thans beiden statistiek.U kunt u dus in myn toestand verplaatsen. Er mag in Moserdorf gcone enkede vrouw te veel zyn. Met goedvinden van u en mevrouw zal ik daarvoor zorgen." En hij omarmde zyne bruid. (D. C.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1892 | | pagina 9