Vrijdag ÏO JYeDi'iiai'i.
A*. 1892.
pit nommer bestaat nlt TWEE
Bladen.
Eerste. Bind.
Leiden, 18 Februari.
Feuilleton.
-
I
Hi®. 9814.
PRIJS DEZER COURANT:
foor Leiden per 5 maandeaf 1.1®.
Prauw per post..... 1.40.
Xfwadentjb» Nctnipor».Mè.
§eze (Courant wordt a^eliJks> met ^zondering
van <gpn- <m geestda%?a' uiijregev<n.
an den gemeenteraad alhier is liet vol-
ide adres ingediend:
-Geeft met verschuldigden eerbied te kennen
H. P- Smulders, hotelhouder, wonende to
|den, dat adressant, kennis genomen heb-
ide van het praeadvies van B. en Ws. aan
i Raad, op het verzoek van de hoeren
Van der Yiugt en Greven mot bevreem-
[g in dat praeadvies hoeft gelezen do be
ing, dat, daar do voornaamste lokaliteiten
,n liet hotel Verhaaff aan de overzijde ge-
egori zijn, het bezwaar, ontleend aan de om-
digheid, dat sommige vertrekken van ge-
;d hotel belangrijk in uitzicht worden bo-
oiord door het vestigen van een gebouw
vo6r den werkmansstand op de Boomraarkt,
niet van zoo overwegend belang is to achten
om i'it dien hoofde ongunstig op het verzoek
tójbeschikken
lat
Ja, adressant de vrijheid neemt tegen die
bewering aan te voeren het feit, dat juist de
vmrnaamste lokaliteiten aan de achtorzgde
van het hotel zijn gelegen en het meeste de
voorkeur genieten b\1 zijne bezoekers wegens
het aangename en ruime uitzicht, dat die ver
trekken aanbieden;
1dat eene der kamers met drie ramen aan de
Wo vap do Boommarkt door wijlen adressants
oyders en nu laatstelijk door ondergetoekendo
irt vele jaren verhuurd wordt tegen 600
fehonderd gulden) 'sjaars aan den WelEdel.
jsrGel. heer dr. C. Leemans, door dien heer
brossolyk en uitsluitend gehuurd ora hot
nine en vrije uitzicht en zulks ter zake dat
|danig uitzicht weleer aan 's hoeren Lee-
eigen woning werd ontnomen;
pat derhalve door oventueele bebouwing
Van het aangewezen terrein voor den heer
uans ieder motief zou vervallen de huur
het vertrek in adressants hotel te conti
leron en dientengevolge aan adressant
Izienltjke winstderving zou worden be
rokkend
pat de ontbijtzaal van het hotel, tevens
pondo als conversatiezaal, mede aan de
jzyde van de Boommarkt gelegen, uit don
teud der zaak het vertrek is, dat gedurende
i n geheel en dag gebruikt wordt en ovenals
L) table-d'höte-zaal, mede aan de zijde der
ommarkt gelegen, eerst ten vorigen jare,
Boomm
met opoffering van aanzienlijke geldelijke
kosten, zijn gerestaureerd en verfraaid;
dat daarenboven het keukonlokaal mede
aan do zijde van de Boommarkt is gelegen,
en hoewel daarvoor het argument der uit-
zichtbeneming wel is waar niet zwaar weegt,
dat de lichtbonoming .zich -voor dat lokaal
eventueel dubbel zal doen gevoelenen
eindolijk
dat de bewering, voorkomende in het praead-
vios omtrent de thans waarneembare veront
reiniging van den hoek tegen de tuinschutting
van het aanwezige schoolgebouw, hetzij
met oerbied gezegd minder juist mag
worden geacht, daar toch aan adressant nim
mer van verontreiniging te dier plaat e is
gebleken.
Om al deze redenen neemt adressant bij
vernieuwing do vrijheid Uwen Raad dringend
te verzoeken Uwe goedkeuring aan hot ver
zoek van do heeren Van der Vlugt c. s. wel
te willen onthouden."
Aan de universiteit alhier is het car.di-
daats-examen in de godgeleerdheid, tweede
gedeelte, afgelegd door den heer H. Post.
De heer C. J. Hering, te Paramaribo, van
wien het R\jk reeds vroeger belangrijke ge
schenken ontving, heeft ten behoeve der ver
schillende instellingen der Ryks-Universiteit
te Leiden ton geschenke gegeven eenovorza-
moling van 279 boekwerken, meest alle over
Amerika handelcndo en te zamen vormende
436 boekdeclen. Aan don schenker is de dank
der regeering betuigd.
Per Engelscho mail ontvingen wo do
„DeliCrt." alleen van 16 Januari.
Hot_„Yaderland" van heden schrijft het
volgende, dat w(j, met het oog op het plaatse
lijk belang, hier overnemen:
De Leidsche Gemeentoraad staat a. s. Yrijdag
voor eene belangrijke beslissing. Zooals ook
by do enquëto gebleken is, staat de Leidsche
arbeidersbevolking op geen hoogen trap van
ontwikkeling. Trouwens, in eene flinke fabriek
stad, zooals Leiden is, al meenen velen,
dat -de Hoogeschool de kurk is, waarop zij drijft,
is dit niet anders te verwachten. Op maatschap
pelijk terrein word or tot voor korton t\jd
weinig gedaan. Sedert eenigen tijd begint het
oindelyk ook hier to dagen; m. a. w. er wordt
voor den minderen man meer gedaan dan aal
moezen geven. Dat dit evenwel niet algomeon
grooto sympathie wekt, blykt uit den tegen
stand, dien eene poging tot ontwikkeling van
den arbeidersstand ondervindt. Yan de vele
middelen, die tor bereiking van dat doel worden
aangepreekt on aangewend, staat h^t ver-
schaffen ran e*/ ï8"0™ VW§?niglng «h
vergadering wel het. m-nst bloot oen Ver-
wijt van overdriving*. Be* Jhöor gegoeden
hebben zeker minder behoeftO aan' hunne socië
teiten, die ztf toch niet gaarnd zouu^n missen.
Nu is een groot bedrag mildelijk bescNkbaar
gesteld tot oprichting van zulk een gebOUW
en het is alleen maar de quaestie grond te
vinden. Wil men bereiken wat men wenscht,
dan moet men de plaats kiezen, waar men
het meest kans heeft den werkman te trekken.
En nu vraagt men daartoe na lang zoeken
en ten einde raad van de stad een stuk grond
aan den Rfln naast oen aldaar aanwezig open
baar gebouw. Er zijn hieraan zeker bezwaren
verbonden. Wel blyft eene straat van 10 M.
over, maar in het algemeen is het niet ver
kieslijk eene gracht te betimmerenbovendien
verloren enkele huizen een uitzicht. Maar
men zou mogen onderstellen, dat de daar
door opgewekte bedenkingen als vernietigd
werden door het algemeon applaus, dat het
milde aanbod toch wel zal verwekken. Men
zou meenon, dat een warm gevoel van dank
baarheid de goheele Leidsche bevolking hot
hart sneller doet kloppen jegens nem of hen,
die haar zulk een geschenk geven. Hoe weinig
immers tellen die bezwaren bij de bereiking
van het beoogde doel! Maar dat denkende,
kont men de Sloutelstad niet. De beslissing
is nog niet gevallen en wellicht zal met eene
kleine meerderheid de Raad gunstig besluiten
tet Dagelljkscli Bestuur adviseerde daartoe.
Maar de koele tegenwerpingen, het zwaar
laten wogen dor geopperde bezwaren, zonder
blijk dat men zo slechts ongaarne te berde
brengt, alles toont hoe weinig men algemeen
gevoelt voor het door de requostranten ge-
wenschto. Staat mon het verzoek toe, men
zal het noode doen, van zelfs matige geest
drift geen spoor.
Er bestaat gelegenheid tot verzending der
correspondentie naar Nieuw-York, door middel
van het stoomschip „Amsterdam", van Rotter
dam vertrekkende. Ten postkantorQ alhier
moeten do brieven onz. uiterlijk Zaterdag
ochtend om 9.40 bezorgd 7,\jn,
Do wijze van verzending behoort duidelijk
op het ad ros Yerraold to worden.
Op do voordracht ter benoeming van
hoofd dor oponbare lagere school in het dorp
te Voorschoten zijn geplaatst de heeren: J.
Vellinga, onderwyzor te GroniügenW. Vor-
burg, onderwijzer te Haarlem; L. Driebergen,
hoofd der school te BeemsterJ. A. Saarberg,
onderwijzer te Amsterdam, en H. K. Over-
diop, hoofd der school to Vries.
PRIJS DER ADY^Ï^KTIÊN
Tjld 1-6 refjeW f 1.$. fbl7f
fcl£ortj naar plaatsruimte. Veer
baneo de ,;»d WOl-dt /'J.10 bentszC
gowóiie audiëntie van den minister
van koloniën zal op Vrijdag 19 dezer niet
plaats hebben.
Het stoomschip „Batavia", van Rotter
dam naar Java, vertrok 17 Febr. vanPerim;
de „Reichstag", van Hamburg en Amsterdam
naar do Oostkust van Afrika, arriveerde 16
Febr, to Napels; do „Soerabaia" vertrok 17
Febr. van Batavia naar Rotterdam; de „Bro-
mo", van Batavia naar Rotterdam, vertrok
17 Feb. van Marseille; de „Prinses Wilhel-
mina",' van Batavia naar Amsterdam, arri
veerde 38 Febr. te Suez; de „Rembrandt"
vertrok 18 Feb. van Baltishport naar Kopen
hagen; de „Salatiga," van Hamburg en Am
sterdam naar Java, vertrok 16 Febr. van
Genua; de „Werkendam", van Nieuw-York
naar Rotterdam, passeerde 18 Febr. Lizard.
By koninklijk besluit is benoemd tot
notaris binnen hot arrondissement Amster
dam, tor standplaats de gemeente Bussum,
de heer S. Schefïelaar Klots, candidaat-notaris
te Ginneken.
R. Ph. A. Yan Rees, met ingang van 1
April a. s., benoemd tot burgemeester der
gemeente Maassluis, met toekenning van eer
vol ontslag als burgemeester der gemeente
Hellovoetsluis.
Het Leldsch Tooneel.
Niniche, oene Paryscbe schoono, wier oranje
bloesem al eene bepaalde rijpheid had be
komen, zich zelfs reeds tot vrucht gevormd
had, werd door een ouden Poolschen graaf,
Corniska genaamd, onbekend met het ver
leden zyner aangobedene, tot zijne wettige
echtgenoote en dientengevolge tevens tot
gravinne verheven.
De „luno de miel" van dit jonge paar werd
gehouden in de in Frankrijk bekende bad
plaats Trouville.
Hier ontmoet de gravin Do Corniska Ana-
tole, een harer vroegere „galants hommes",
zooals lo chevalier De Brantoine Hezeu noemt;
hier kwam zy in aanraking met Grëgoire
„baigneur do dames", door alle loden van het
vrouweiyk geslacht geëerd, govteld on aan
gebeden in het byzondor door Hende Sillery^
eene ryko Parysche boutequière, ën het was
hier, dat de Poolsche diplomaat de opdracht
zyner regoering ontvangt om de brieven,
waarin het bewys geleverd werd dat do ver-
moedelyke troonopvolger van Polen vroeger
enkele appelen uit Niniches boomgaard had
gepluk, uit do handen dezer hetaire terug te
vorderen.
Door toevallige omstandigheden zijn Gro-
Di Chineesche wijsgeer en zijne Trouw.
1.)
Hop zekeren avond kwam de wijsgeer
Ts.jioan-Tse onder zeer kominervollo gedach
ten thuis. In de hand hield bjj een witten
Haier.
jlDoze Tsjoean-Tso was een der moest ge-
hfefde leerlingen geweest van den grooten
J10-T60, denzelfdon, dien men den jongeling-
fcjsaard noemde, omdat hjj reeds bjj zyne
lboorte grijze haren had. Do meester had
»n den leerling de geheimzinnige beteekenis
ferklaard van de vijfduizend woorden van
Jao-TeKiüg en overigens niets voor hem
ferborgen gehouden van de geheimen van
Bet ware leerstelsel.
Reeds was Tsjoean-Tse beroemd; bij was
efen voorbeeld van deugd en kennis; zijne
ziel had zich weten los te mak3n van al het
'alrdsche, zooals dat trouwens aan de ziel van
pen w(j=geer past.
j Op zekeren dag echter had do liefde hem
■Owezen dat hy niet zoo onkwetsbaar was,
als hijzelf wel geloofde. Eene .ionge prinses,
op wie slechts éénmaal z(Jn blik was ge
vallen, juist toon de wind met haren sluier
speelde, had al zijne wijsheid bedrogen en
zijne wysgeerige denkbeelden opzij gezet.
Na een korton inwendigen stryd wonddo hy
zijne schreden gracieusclyk naar have woning
en vroog haar ten huwelyk.
Zy was eeno afstammelinge van do konin
gen van Tsi en al was dat koninkrijk al
eeuwen lang voor hen verloron, hare familie
was toch zeer trotsch op ha ren adeldomen veel-
eischend wanneer er van een huwelyk sprake
was. Doch wat is onbereikbaar voor een be
roemd philosoof? Do prinses van Tsi, die
Tien genoemd werd, wat zooveel wil zeggen
als „de Hemelsche", had ooren gehad naar
het aanzoek van den wyzen man en was
zyne vrouw geworden.
Tsjoean-Tse was met haar do drukte van
do hofhoudingen en de steden ontvlucht en
had zich gevestigd in eeno eenzamo streek
van hot ryk Song, aan den voet van een
schoonen berg. Dair, in dat ryk, was hy
geboren, en diar wilde hy wonon en trach
ten zyne wysgeer go denkbeelden en het huwe
lijk in goede verstandhouding to doon loven.
Hy was dus op een avond thuisgekomen,
voor de eerste maal na zyn huwelyk vol be
kommering, en hy had een witten waaier
n China draagt men een witten waaier ten
t eken van rouw) by zich, dien hy niet had
meegenomen toen hy uitging.
Op zyne werktafel, welke bedekt werd door
een blad van rood lakwerk, mot gouden bloe
men, stond de verdundo inkt op den wrijf
steen gereed, het zydeachtig papier lag half
afgerold en de penseolon staken met hare
scherpe punten uit een boom van een kost
baren groenachtigen steen, dio prachtig was
uitgehouwen.
Ondor hot slaken van een zucht zette h(j
zich neer, en vervolgens een penseel opne
mende, doopte hy het in den inkt en wierp
als het ware tegen zyn eigen zin de
volgonde regels op het papier:
„Helaas! gedachten zyn verborgen!
't Bekoorlykst lichaam soms omhult 't schijn
heiligst hart.
Men jaagt niet naar den dag van morgen,
Een vast vertrouwen heeft men op zyn hl,
zyn schat 1]
Maar 't stervensuur is nauw goslagon,
Of eensklaps gaat men aan 't verand'ron van
tooneel,]
Vergoten zyn de droeve dagen 1
Een and're minnaar loopt bj) vrouwlief in 't
gareel I"]
Op hot oogonblik, dat hy met schryven
ophoudt, werd een klein handje, zoo wit als
snoouw, met lange nagels, welke door gou
den dopjes beschermd werden, behendig uit
gestoken en greep de versregels.
Tsjoean-Tse draaide zich ohi en de prinses
stond achter hom. Zy droeg oen mooi, licht
groen kleed, dat met rozen en vogels was
beetikt. Haar lief kopje had een heelen bos
éléganto haarspelden te torsen en de lucht
rondom haar was heerlyk geparfumeerd.
„Dierbare echtvriend", sprak zy, „waarom
hebt gij gozucht? Waarom schryft go dergelyke
versjes? En wat botookent do rouwwaaier,
dien gij daar in de hand hebt?"
„Wat al vragen, Hemelsche I"
„Antwoord er dan op!"
„Als gy er op staat, weet dan, dat ik go-
zucht heb om de gedachten, welke die waaier
by my opwekte en die gy in dichtmaat
gebracht ongevraagd gelezen hebt!"
„Wat mooie philosophische antwoorden zyn
me dat nu!" zei zo met eene mokkende uit
drukking op haar gezichtje.
(TYtpdt verto/gd.)
