M". 97
Donderdag 19 November.
A". 1891.
Eorsle Blad.
Lelden, IS November.
§eze jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
LËIDSCH
DAIjBLAD.
PRIJ3 DEZER COURANT:
Tooi Leiden per 3 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Kommer».m 0.05.
Voor den predikant bjj de Doopsgezinde
gemeente alhier, ds. S. Kutsch Lojenga, is
het heden een gewichtige dag.
Heden toch is het 25 jaren geleden dalhjj
in zijne eerste standplaats als predikant bij
c-ene zelfde gemeente te Westzaan zjjne intree
rede hiei-d, nl. den tSden November 1836.
Daar arbeidde hij tot 1872, in welk jaar
hp den 1 ld en Augustus te ltjjp (Noord-Kolland)
optrad. Hier bleef hjj echter slechts kert, daar
hij resds den 7den September 1873 zijne in
trede by de Doopsgezinde gemeente te Bols-
•wand deed, om -deze in 18S7 te verwisselen
met die te Leiden, waar hjj den löden Mei
van dat jaar zijn herderijjk ambt aanvaardde.
Hoewel hier ter stede dus slechts gedu
rende vier en half jaer werkzaam, heeft de
jubilaris toch ruimschoots de gedegenheid ge
vonden zich niet alleen by de leden van cyn
kerkgenootschap, maar ook daarbuiten bemind
de maken.
Daarvan getuigde vooral de groote belang
stelling, welke aan het door enkelen geop
perde plan werd geschonken, om den datum
van den lSden November voor hem niet on
opgemerkt te doen voorbijgaan.
Daarvan kon ook de woord-voerder dsr com-
missie, welke daarvan het gevolg was en
hedenmiddag om twee uren hare opwachting
ten huize van den jubilaris maakte, gewagen,
bjj welke gelegenheid mr. E. De Vries als
president dn deao maand «an den ksrkeraad,
behalve namens de leden wan dat college, ook
uit naam van /zoovele andere vereerders en
vrienden, hem een huldeblijk mocht aan
bieden, bestaande in oen 'eikenhouten ameu
blement voor de studeerkamer, gevormd wor
dende door een bureau, -een schrjjfstoel, een
gemakkelijker! -stoel, eeno tafel en drie gewone
stoelen, allen in denzelfden stijl bewerkt, of
liever, neg uit te voeren, want de tyd tus-
schen kot ontwerpen en de uitvoering van
het plan was te kort geweest om den jubi
laris het goschenk zelf nu reeds te kunnen
aanbieden. Daarom werd er hem wan middag
de teekeaing van oveahandigd, .om in den
loop der volgende maand door liet eigenlijke
cadeau te worden opgevolgd.
Is dit kostbaar, van goeden smaak en kunst
zin getuigt ook het album, dat het geschenk
vergezelt en -heden den jubilaris door het
-comité werd vereerd. Bit album -bestaat in
■een band van -blauw kalfsleer, in Gethischen
stijl ontworpen en verdienstolijk uitgevoerd
door onzen stadgenoot den heer J. A. Loeber Jr.
Het titelblad is eveneens in Gothischen styl
bewerkt, en wel door den heer C. AV. H.
Verster, den bekenden heraldicus alhier, die
er ook de ontwerper van is. Het geeft eene
symbolische voorstelling der Doopsgezinde
gemeente, waarbij de godsdienst (afgebeeld
door eene maagd) het portret van Monno
Simons (den stichter van het Doopsgezinde
Kerkgenootschap) vasthoudt, De initialen M. S.
zijn daarboven door elkaar gewerkt aange
bracht.
Verder zjjn op het titelblad afgebeeld de
predikstoel en het orgel uit het kerkgebouw
in de Pieterskerkstraat alhier, en onderaan
de wapens der drie bovengenoemde gemeenten,
waar de jubilaris predikant is geweest, be
nevens dat van Leiden als zjjne tegenwoor
dige standplaats.
De opdracht zelve luid!„Aan ds. S. Kutsch
Lojenga, ter herinnering aan 18 November
1891."
De bewerking van het geheel, in zoo keurig
naast het goud aangebrachte kleuren, is in
bijzondere mate artistiek te noemen en heeft
het album daardoor alleen reeds een kunst
werk van hooge waarde doen worden.
In denzelfden styl uitgevoerd en van den-
zelfd-en kunstenaar bevinden zich in het al
bum bovendien nog drie titelbladen, met de
opschriften: „Do kerkeraad der Doopsgezinde
gemeente te Leiden", „De leden der Doops
gezinde gemeente te Leiden", en „Belang
stellenden, niot leden der Doopsgezinde ge
meente", achter ieder van welk titelblad de
namen volgen van hen, die aan het hulde
blijk hebben deelgenomen.
®ie namen rijn in fraai randschrift uitge
voerd door den heer P. J. Mulder, den litho-
.graaf alhier, die zich op dit gebied reeds meer
malen gunstig heeft onderscheiden.
Het behoeft .geen betoog, dat de jubilaris
zich ten zeerste getroffen gevoelde, na zyn
kortstondig verblijf alhier, zij-üe bewijzen van
sympathie te mogen ondervinden, door hem
.niet hoog genoeg te schatten en welke <Jea
band, die er tueechen hem en de gemeente
en -zijne vrienden bestaat, nog nauwer zullen
aanhalen. Te midden van zijn familie-kring
betuigde hy er zjjn innigen, warmen dank voor.
Daarna werden -hem in der. loop van den
middag nog-talrijke bezoeken gebracht tot het
aanbieder, van de hcrtelykstegolukwensahen,
terwijl hem -seeds in den loop van den ochtend
ook lieve en traaie bloemstukken waren ver
eerd geworden en by ook op menige andere
wjjze mocht ondervinden hoezeer zijn arbeid
1 te dezer stede wordt op prijs gesteld en hij
zelf geacht en bemind.
Moge dit nog eene reeks van jaren zoo
bljjven 1
Den Ssten Dec. a. s. zal, geljjk men
weet, het Leidsche Studenten-gezelschap
„Semper Crescendo" zjjn 60-jarig bestaan
vieren met het geven van een groot concert.
Do heer C. Coenen (eere-lid van „Semper"),
van Utrecht, is uitgenoodigd om als solist op
te treden.
Op de a. s. Zaterdag te Utrecht te hou
den algemeene vergadering der „Vereeniging
voor Lijkverbranding" zal het volgende Con
cept-besluit aan het oordeel der vergadering
worden onderworpen.
De algemeene vergadering:
a machtigt het hoofdbestuur tot aankoop
van een terrein in de gemeente Hilversum,
bjj kadaster bekend in Sectie c No. 512 en
1014 (beide gedeeltelijk), groot 1400 MJ, voor
eeno som van f 1400 vrij geld.
b besluit daarop te doen stichtenlo. een
gebouw tot crematorium en columbarium, in
hoofdzaak naar de plannen aan haar overge
legd, en 2o. in dat gebouw een crematieoven
naar het systeem van den ingenieur Bourry,
volgens plannen, door dien ingenieur op te
maken
c noodigt het hoofdbestuur uit, te zjjner tijd,
de noodigo voorstellen te doen tot finantiéele
regeling der uitgaven, uit dezo besluiten
voortvloeiende.
Te Amsterdam is overleden de gemeente-
advocaat mr. Pibo Antonius Brugiuans.
Gedurende drio geslachten zjjn de Brug-
mansen de rechtsgeleerde raadslieden geweest
van de bestuurdors der hoofdstad.
Ook in menigen anderen kring zal men
den heer Brugmans noode missen.
De burgerjj van Amsterdam had hem haar
vertrouwen geschonken door hom sedert 187S
naar de Prov. Staten af te vaardigen. Zjjne
ambtgenooten van de Ainsterdamscho balie,
waarvan hij juist 25 jaren deel uitmaakte, kozen
hem in den raad van toezicht en discipline.
Midden -uit zjjne talrjjke bezigheden werd
mr. Brugmans door -eene hevige ziekte weg
gesleurd.
Als zeker wordt aan het „Hbl." bericht,
dat door de Staatsspoorwegmaatschappij aan
de gemeente Utrecht is medegedeeld welke
eischen zij wil ingewilligd zien, zoo men
niet wenscht dat zij den zetel der Maat-
I schappij naar elders verplaatst. Het gemeente
bestuur zal vóór een door den directeur-
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Tu 1t regel» f 1.05. Iedere regel meer /"0.17$.
Grootere lettere near plaat;ruimte. Voor bet
iocasseeren buiten de stad wordt fO.10 berekend.
generaal gestelden dag hebben te beslissen,
of liet aan do wenschen der Maatschappij
wil te gemoet komen.
Volgens bekomen mededeeling van het
Bestuur der Maatschappij „Zeebad Scheve-
ningen" is het bericht van het „Vad.", dat
het „Zeebad Scheveningen" 9 a 10 pCt. zal
uitkeeren, onjuist.
In eene te Maastricht gehouden meeting,
welke door 500 personen werd bijgewoond,
is beslotenlo. tot het zenden van een tele
gram-adres aan H. M. de Regentes, waarin
het verlangen om intrekkiug van het besluit
tot garnizoensvermindering te Maastricht
wordt uitgedrukt2o. het verzoek te richten
tot de leden der Volksvertegenwoordiging te
Maastricht woonachtig om de Regeering over
het bedoeld besluit te interpelleeren3o. het
gemeentebestuur uit te noodigen tot het
spoedig uitschrijven van eene verkiezing voor
de vacature-De Beaumont, ten einde deze ver
gadering in de gelegenheid to stellon zich
door het verkiezen van een protest-candidaat
in den Raad te doen vertegenwoordigen4o.
de tegenwoordige vergadering permanent te
verklaren en eerst dan te ontbinden, wanneer
aan de wenschen der bevolking voldaan zal zjjn.
Vooral het eerste besluit lokte om de be
woordingen, waarin het telegram adres is
vervat en die voor eenigen te scherp en voor
anderen niet scherp genoeg waren, lange en
soms niet verkwikkelijke besprekingen uit.
Dat adres is van den volgenden inhoud:
„Vijfhonderd ingezetenen van Maastricht,
in meeting vergaderd, wenden zich eerbiedig
tot Uwe Majesteit, met het verzoek hun het
garnizoen to willen laten behouden.
„Zjj verlangen tegen eventueele internatio
nale verwikkelingen op geljjke wjjze als de
overige deelen van den vnderlandschen bodem
beschermd en niet zonder verdediging aan den
vijand prjjs gegeven te worden.
„Zjj verlangen in het behoud van het gar
nizoen eeno vergelding te vinden van de voor-
deelen, die do meeste steden des lands, ook
de minder belangrijke, genioten door de ves
tiging van Rijksinstellingen van allerlei aard,
welke te Maastricht gemist worden.
„Zjj verlangen den zoozeer gedrukten klein
handel van hunne, met een keursljjf van
grenzen omringde, stad voor belangrijke ver
mindering van vertier en daardoor voor grooter
verval te behoeden.
„Zij smeeken Uwe Majesteit de noodlottige
gevolgen van het vertrek of de vermindering
van het garnizoen aan de stad hunner inwoning
te willen sparen."
EENE VROUW ZOOALS EE NIET MEES ZIJN.
6.)
„Vrouw, door het verlof, dat de Heilige
Vader, de Faua, mjj gegeven heeft, mag ik
eene andere eehtgenoote nemen en u ver-
stooten. Daar aijjne voorvaderen edellieden
en heeren van dit land waren, dat door uwe
voorouders werd bebouwd, kunt gy mijne
wederhelft niet meer wezen. Tusschen ons
bestaat een te groot verschil. Ik verlang dat
gij naar uw huis terugkeert met alles, wat
gjj mjj ten huwelijk liebt aangebracht. Ik
heb reeds de vrouw gevonden, die uwe plaats
zal innemen en die mij in alle opzichten
beter bevalt dan gjj."
Bij het vernemen van dit vreoseljjke vonnis
kon Griseldis met moeite hare tranen be
dwingen, iets, wat weinigen vrouwen gelukt,
en antwoordde zij
„Mijnheer, ik heb altijd dien ontzaglijken
afstand gevoeld tusschen uw adellijken stand
en mjjne nederige geboorte. Wat ik voor u
geweest ben, heb ik steeds beschouwd als
eene bijzondere gunst der Voorzienigheid en
van uwo goedheid, en niet als eene zaak,
welke ik waardig was. Daar het thans u
behaagt terug te nemen wat gis mjj gegeven
hebt, moet ik -u dit afstaan met onderwerping
on dankbaarheid, dat gij mij coebt waardig
geacht -het. eenigen t'i'd te bezitten. Ziedaar
■den ring, waarmede ik getrouwd ben; neem
dien. AV»t mijne huweujksgift betreft, ik h6b
geen beiers of lastdier noodig ost die mecte
te nemen; ik heb niet v/ergeten dat gjj mij
geaomen h-ebt zonder kledderen, maar gij zult
mij zeker wel eenige kle&deren willen schen
ken om daarmede huiswaarts te keeren."
De markies was geroerd, maar hij wilde
z(jn plan doorzetten.
„Welnu", sprak hy met een vertoornd ge
laat, „neem wat oude kleederen mede."
Allen, die tegenwoordig waren, drongen er
op aan dat zjj, die dertien jaar lang den titel
van markiezin had gedragen, althans behoor
lijk gekleed het kasteel verlaten zeil, maar
hun smeeken was vruchteloos.
Nadat de ongelukkige vrouw afscheid had
genomen, verliet zjj het kasteel in het meest
schamele kleed en zonder schoeisel en begaf
zich naar de hut van haren vader. Allen, die
haar zagen voorbijgaan in dien ellendigen
toestand, hadden medelijden met haar en
stortten tranen.
De vader, die zich nooit had kunnen voor- j
stellen dat zjjne dochter de gade zou worden
van een markies, had altijd wel gevreesd
fiihit gebeuren zou w.at thans .plaats had en
-had daarom -de kleederen bewaard, welke
zij droeg toes zjj neg oen eenvoudig land
meisje was. HL-g gaf haar die weder; zjj trok
ze .-.au en, volgens hare vroeg-ere gewoonte,
deed zij weder het huiswerk, haren ramp-
speed met onwrikbaar geduld dragende.
Ito markies (keelde daarop zijn onderdanen
J zi|u voornemen mede .om de dochter van
-jt-n der graven van Tagano te huwen. Hij
l.et alles in gereedheid brengen voor eene
schitterende bruiloft en ontbood Griseldis op
net kasteel.
„De dame, die ik huwen zal", sprak hij,
„zal binnen weinige dag-en hier zijn. Ik
wensch haar eene schitterende ontvangst te
bereiden. Niemand is beter dan gjj berekend
om alle zalen in orde te brengen en alles
gereed te maken wat vereisoht wordt voor
zulk een feest; gjj, die beter dan anderen
met het huis en al wat het bevat bekend
zjjt, brengt de zaken in orde en rangschikt
alles naar behooren. Noodig de dames, die
gjj goedvindt, en ontvang haar alsof gjj nog
meesteres op het kasteel waart. Als de brui
loft voorbjj is, kunt gjj weder naar uws
vaders huis terngkeeren."
Die woorden waren als dolksteken door
het hart van Griseldis, die, had zjj hare
vroegere grootheid al vergeten, toch hare
liefde niet had kunnen uitdooven. Nochtans
verklaarde zjj zich bereid om alles te doen
wat van haar werd gevorderd. Gekleed in
hare armelijke dorpskleeren, kwam zjj in het
huis, -dat zjj in hot gewaad eener bedelares
had verlaten. Zjj ruimde de kamers op. veegde
en boe-nde, zorgde voor de keuken, kortom:
deed aJ het werk, dat van eene dienstbode
kon worden verlangd.
Toen noodigde zij, in naam van den mar
kies, verscheidene dames uit en op den dag
van liet feest ontving zij met eon tevreden
gelaat alle bruiloftsgasten in de kleeding
eener dorpelinge.
Zonder commentaren te willen maken
mogen we toch de aandacht vestigen op den
eenvoud der zeden uit den tjjd van Bc-ccacio.
De rol, welke hy Griseldis vervuilen iaat, is
thans zonder twjjfel ondenkbaar, maar het
zal wel niet in strjjd met de werkelijkheid
van die dagen geweest zijn, dat zjj, die de
zorg voor de keuken op zich nam en de
kamers in orde bracht, tevens de gasten
noodigde van den markies.
(Wordt vervolgd.)