N°. 9575.
Dinsdag X2 Mei.
A«. 1891.
{Bèzs (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
vin Zon- en (Feestdagen, uitgegeven.
Tweede Blad.
Feuilleton.
DOKTER JANIN.
LEIDSCI
DAGBLAD.
PRIJS DEZER COURANT
Voor Leiden per 8 meendenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommera,0.05.
PRUS DER ADYERTENTIEN:
Van 1—6 regelt ƒ1.06. Iedere regel meer ƒ0.17$.
Gwotere letters naar plaatsruimte. Voor bet
mcasseeren buiten de stad wordt ƒ0.10 berekend.
Gemengd Nieuws.
Te twee uren ongeveer viel gister
middag een 4-jarig jongetje in de sloot, loo-
pende langs de Roode Laan aan den Heeren-
weg. Zijn jonger zusje ging het moeder
zeggen, die natuurlijk dadelijk uitliep. Deze,
haar kind aan den overkant der sloot bijna
geheel onder water ziende liggen, sprong het
na en bracht het boven de wateroppervlakte,
waama de inmiddels door het geschreeuw
uitgeloopon buren een handje hielpen om
moeder en kind behouden op vasten grond te
brengen.
Gistermiddag, omstreeks twaalf
uren, had de geneesheer van Zoeterwoude
het ongeluk, bij Lammerbrug, door het schich
tig worden van zijn paard, uit zijn rijtuig te
vallen, waarop beest en voertuig bijzondei
vlug den weg in de richting naar Leiden
aflegden en wel tot aan de houtkooperij van
de heeren Van M. Daar gekomen sloeg het
rijtuig met kracht tegen een boom aan, waar
door het tuig brak en het rijtuig in eene
poldersloot terechtkwam.
Met behulp van het personeel der hout
kooperij is bet met veel krachtsinspanning
gelukt het voertuig op het droge te brengen
en vervolgens naar Zoeterwoude terug te
voeren. Het rijtuig moot danig onder de
tuimeling hebben geleden.
Ten gevolge van een lekinde
leiding en daardoor veroorzaakte ophooping
van gas tusschen het plafond, heeft te Nijme
gen ten huize van den heer A. J. Bouwens
eene geweldige gas-ontploffiing plaats gehad,
waardoor een aantal vensterruiten, spiegels,
schilderijen en andere meubelen werden ver
brijzeld en het plafond zelf aan splinters werd
geslagen. Gelukkig is niemand bij het onge
val verwond.
De politie te Houtrijk en Polanen,
bijgestaan door den te Haarlem gestation-
neerden rijksveldwachter Ederveen, heeft het
geluk gehad de hand te leggen op twee be
ruchte dieven, die sedert geruimen tijd de
omstreken aldaar onveilig maakten.
Een witte raaf!—De burgemeester
van Amsterdam heeft van iemand, die buiten
woont, doch in de hoofdstad zijne zaken uit
oefent, voor zedelijk verschuldigde belasting
ƒ600 ontvangen.
De politie te Utrecht heeft eene
modiste aangehouden als verdacht, ten nadeele
van eene harer buurvrouwen in de Markstraat
zich aan verduistering van mode-artikelen te
hebben schuldig gemaakt.
Te Borne (Overlisel) is eene alleen
wonende vrouw van ruim 75 jaren verbrand
in hare woning gevonden.
De burgemeesters van verschei
dene gemeenten in den omtrek van Luik
hebben last gegeven, 's nachts de lantaarns
te laten branden en zelfs de geheele omtrek
van Seraing is electrisch verlicht, ten einde
de geheime pogingen der onruststokers te
verijdelen. Seraing heeft een allerzonderlingst
voorkomen. Dat heldere licht, die gesloten
huizen, die leege, eenzame straten en daar-
tusschen die donkere massa's der patrouilles,
die met regelmatigen stap de gemeente door
trekken, dat alles maakt den zonderlingsten
indruk. Maar het gebeurt toch wel dat, zoodra
de patrouille voorbij i3> hier en daar een paar
werkstakers heimelijk uit eene deur te voor
schijn komen, om oene lantaarn of eene venster
ruit te verbrijzelen. De voorbijgangers worden
met rust gelaten in al de gemeenten, behalve
te Saint-Nicolas.
In Henegouwen werden geene geweld
dadigheden gepleegd. De werkstakers zijn
voornemens van elke fabriek eene deputatie
te Jolimont te vestigen, waar alsdan het hoofd
kwartier der beweging zal zijn. De patroons
en werklieden hebben eene samenkomst gehad.
De laatsten hebben besloten oen gehoor bij
den koning te vragen, ten einde hunne grieven
te doen kennen.
In de Borinage breidt de wei kstakiug zich
langzaam doch gestadig uit. Hier ook houdt
men voortdurend meetings, men raadt den
werklieden niet toe te geven, zoo lang aan
hunne eischen geene voldoening gegeven wordt.
Verscheidene burgemeesters uit de Borinage
vragen dat men hun gendarmen zou zenden
in plaats van troepen, daar het zenden van
deze laatsten te veel schrik onder de bevol
king verspreidt. Te Charleroi en omstreken
zijn de fabrieken zonder kolen en de best
voorziene kunnen nog enkel werken tot het
einde der aanstaande week. Doch eene de-
peche uit Pas-de Calais meldt dat do mijn-
besturen aldaar steenkolen aanbieden.
De redacteur van „Le petit Jour
nal" in de Schoterlandsche venen. Due Quercy
uit rue Saint-Honoré te Parijs, wiens eega
eene zoo groote rol speelde bij de ontvluchting
van den anarchist, die te Parijs een Russischen
generaal vermoordde, heeft, in gezelschap van
de heeren P. L. Tak, journalist, en Veth,
aquarelschilder, beiden van Btissum, een bezoek
gebracht aan de venen in de gemeente Scho-
terland. De heeren Tak en Veth, die de pro
vinciale meeting te Leeuwarden bijwoonden,
brachten Maandag jl. een bezoek aan de veen
derij te Beets, toon des avonds de heer Quercy
in het hotel „De Korenbeurs" te Gorredijk
arriveerde, waar ook genoemde heeren hun
intrek genomen hadden. Due Quercy kwam
mot het doel gegevens te verzamelen omtrent
het leven en den toestand in deze venen, om
daarvan eene beschrijving te geven. Ook de
heeren Tak en Veth hebben plan van hunne
indrukken afdrukken te geven, althans de heer
Veth maakte te Beets van de trekkerstenten
enz. tal van schetsen. De leider der Volks
partij in Friesland, Van Zinderen Bakker, die
in de nabijheid van Gorredyk woont, ging
Dinsdag-morgen met het gezelschap de venen
in, waar men het grootste gedeelte van dien
dag doorbracht, rondgeleid door een veenar
beider uit die veenderij.
Tal van hutten, waarin sommige arbeiders
aldaar wonen, werden binnengetredende heer
Quercy maakte tal van teekeningen, zoowel
van het uit- als inwendige dier woningen.
Daar de veenarbeid in volle werking is,
werden vader en moeder niet thuis gevonden,
maar waren de kinderen thuis om de huis
houding waar te nemen en op de kleinere
kinderen te passen.
In de hutten gaf de Fransche journalist
zijn oogen den kost; h|j keek alles in bij
zonderheden na. In één er van wees hij op
een donker gat in een hoek der hut, waarin
eenig hooi was gelegd en eenige baalzakken,
en hij vroeg: „Qu'est ce que c'est?" (Wat
is dat?")
De kinderen antwoordden dat dit de slaap
plaats was van vader en moeder en van hen
zeiven, samen 7 personen. Toen de heer Tak
deze mededeeling in het Fransch vertaalde,
stond de Franschman verbluft, nam zijn schets
boek en teekende de legerstede daarin af.
Later werden betere woningen van veenar
beiders bezocht, de Franschman stond daar
verwonderd, dat alles zoo schoon was, wat hem
aanleiding gaf, op te merken, dat de Fransche
arbeiders dit voorbeeld moesten volgen.
Daar in de veenderij vele stroopers wonen,
zag het gezelschap in menige woning een
geweer aan den wand hangen. Zoodra merkte
de Fransche journalist dit niet op, of de
revolutionaire geest kwam tot uiting en wij
zende op het geweer, riep hij uit: „Ah, c'est
bon, trés bonen begon hij te spreken over
„La Revolution internationale die in zijn
oog alleen redding zou aanbrengen.
De heer Van Zinderen Bakker begon naar
aanleiding daarvan met Due Quercy een go-
sprek, waarbij de heer Tak als tolk optrad.
De heer Van Zinderen Bakkor oordeelde dat
langs den geleidelijken weg vorbeteringon
moeston worden ingevoerd, noemde als eerste
middel invoering van algemeen kiesrecht,
doch mr. Quercy wilde daarvan niets weten,
zoodat een zeer geanimeerd twistgesprek
tusschen de beide volksleiders ontstond.
Dat de Fransche journalist - het is trou
wens algemeen bekend - veel van werksta
king houdt, bleek ook hier. Toen hp twee
arbeiders zag, die baggelaar maakten en hy
informeerde dat dezen daags pl. m. 1 daarmee
verdienden, ried hij hun aan, hot werk te
staken en don eigenaar van het veen te gaan
halen om dezen dat werk tegen hetzelfde
loon te laten verrichten.
Des avonds keerden de hoeren Tak en Veth
naar Bussum terug. Due Quercy vertrok naar
Leeuwarden. Nu hij hoorde dat in het Bildt
het werk gestaakt was en 12 Mei a. s. aldaar
30 gezinnen van werkstakers met den sterkon
arm uit hunne woningen zullen gezet worden,
heeft de Fransche journalist plan ook het Bildt
te bezoeken. Asser Cd.)
Het onlangs ook door onsvor-
melde bericht van Duitscho bladen omtrent
twee lijken van Duitsche militairen, ingemet
seld gevonden in een muur vau een huis in
het Lotharinger dorp Redingen, heeft in menig
Duitsch gezin opzien gebaard, dat in 1S70
familieleden verloren had, die als „vermist"
in de lijsten des legers waren opgegeven.
O. a. kwam eene vraag om inlichtingen van
eene familie, uit welke 6bn kapitein met zjjn
oppasser in den veldtocht vau 1870/71 spoor
loos waren verdwenen.
Het gansche verhaal echter blijkt thans niet
anders geweest te z|jn dan een praatje, naar
aanleiding van het feit, dat men bij het ver
bouwen van een huis in Redingen een prae-
historisoh graf gevonden had.
Te gewaagd. - Eene der Levens
verzekering-Maatschappijen in Kaapstad beeft
geweigerd om het leven van een man te
verzekeren, omdat hij naar Mashonaland ging!
Nu wordt boriclit, dat ook de andore Maat
schappijen de levensverzekering van zulke
personen weigeren.
De „Jewish Chronicle" zegt dat
het bericht, als zou baron Hirsch eene som
van 3 mlllioen pd. st. voor oene Israöliotische
kolonie beschikbaar willen stollen, onjuist is,
en dat do heer Hirsch alleen het onderzoek
doet voortzetten, of ArgentiniS voor eene der
gelijke onderneming geschikt zou zijn.
DE GEHEIMEN
van een krankzinnigengesticht.
6-) ied ncv j8os j
„Dokter, dat is u al zoo vaak overkomen,
on gjj hebt daar nooit tandpijn van gehad."
„Zeg m|j de waarheid, Tom I Heeft die
man geen enkel helder oogenblik meer? Gy
moet dat waha(j, omdat gij dagelijks met hem
omgaat. Gy wèet dat ik niet graag naar
hem toega, omdat de oude haat altyd weer
boven komt by myn aanblik. Ik ben geen
vriend van heftige tooneelen; het is ook in
het belang der patiënten zeiven, die te vor-
myden, als men kan."
„Nu ontbreekt er nog aan, dat gy weer op
uw geliefkoosd thema van menschenliefde,
rechten der menschheid en mansehelyke ge
voelens terugkomt, om het comediespol te
volmaken I" spotte de oppasser. „Laten wy
onzen tyd toch niet verliezen met zulke onzin
nige praatjes. Als ik u zog dat de man krank
zinnig is, dan is dit de waarheid, en mocht
hy ook al een helder oogenblik hebben, dan -
„Dan moet de douche hem leeren dat zulke
opflikkeringen in myne inrichting niet geduld
worden!" riep de dokter heftig uit, verbit
terd over den spottenden toon van den op
passer. „Ha, wy hebben middelen genoeg,
om een weerspannige tam te maken I Dwang
buizen, douches, zweepslagen, honger, ge
vangenis wy hebben daarmee reeds menig
een klein gekregen en het verstand benomen,
nietwaar, Tom 1"
„Juist daarom is alle vrees overbodig."
„Toch niet zoo geheel en al", antwoordde
de dokter kalmer, terwyl hy zyne wandeling
weer voortzette, „de jonge man schynt my toe,
iemand van geestkracht te zyn. De heer
Frohberg moet gewaarschuwd worden, maar
in het geheim, zoodat niemand er iets van
bemerkt. Wy zullen dan zien, wat hy besluit.
Gy kunt dat op u nemen, Tom 1 Zeg hem
dat hij op ons kan rekenen, mqar natuuriyk
moet hy de tegenwoordige omstandigheden in
aanmerking nemen en geldelyke offers bren
gen. Voorloopig mag de oude niet meer gaan
wandelen, hij moet in zyne cel blyven."
„Hy is aan die wandeling gewoon."
„Om het even 1 Als het gemis van die ge
woonte zyne gezondheid soms benadeelt, kan
ons dit niet anders dan aangenaam wezen;
hgt ?oq zelfs te hopen zijn. Hoe gaat het
met de overige patiënten f"
„Ik ben tevreden."
„Geene onbandelbaren meer onder hen?"
„O ja, af en toe valt het den een of ander
nog wel eens in, verstandig te scbynen, maar
in den regel behoef ik hem slechts even de
zweep te laten zien."
De dokter lachte spottend.
„Er heerscht hier eene goede tucht, niet
waar, Tom?" zeide hy.
„Ja", spotte Tom, „wie nog niet gek ia,
wordt het spoedig; het verwondert my maar
dat wy beiden het nog niet zyn geworden."
„Op dit oogenblik schynt gy het wer-
keiyk te zyn."
„En toch was myn verstand nooit heldor-
dor dan juist op dit oogenblik!"
De kleine heer zag hem verbaasd en uit-
vorschend aan; toen keerde hU hem schou
derophalend den rug toe.
„Gy moet van avond nog naar don heer
Frohberg gaan", zeide hy en zyne stem klonk
nu hard en bevelend, „hy moet dadelyk op
de hoogte gehra?yt en gewaarschuwd wor
den, opdat hy zyne maatregelen kan nemen."
„Het zal gebeuren", antwoordde Tom.
„Laat u de boodschap door heip betalen",
riep de dokter dep oppasser nog na; maar
fom was reeds buiten de deur en als da
kleine heer had kunnen zien, welk eene op
vallende en plotselinge verandering het gelaat
van zyn vertrouwde onderging, dan Zou zyne
vrees in allon gevalle opnieuw voedsel go-
kregen hebben.
Een onbeschryflyke, gloeiende haat lag er
in den blik, wolken Tom op de deur, welke
hy achter zich gesloten had, terugwierp, een
haat, welke slechts bevrediging vindt in de
Volkomen vernietiging van zyn slachtoffer.
Haat, wrok en zegevierende boosheid spra
ken uit iederen rimpel van dit breede ge
zicht, dat eerder op het gezicht van een
boosaardigen baviaan, dan op dat van een
mensch geleek; haat en boosheid spiegelden
zich ook af in de driftige beweging, waar
mee Tom zyne gespierde vuist opstak en
dreigend tegen de deur schudde.
„Gy het geld en ik de moeite en de verant-
woordeiykheid!" zeide hy grimmig. „Dat
noemt g« eerlyk deelen. Gy een gemakkelijk
Seven, in pracht en weelde, en ik een hon
denloven! Weldra is uw tyd gekomen; wacht
maar, uwe handen zullen nog wol eens bran
den van verlangen om my te worgen!"
Hy ging langzaam de gang door, nu en
dan stilstaande om naar de stemmen te
luisteren, welke zich in de cellen lieten hooron.
{Vervolg ommezijde
