N°. 9510.
Za,tei°cla.g SJL I^ebruarl.
A0. 1891.
^eze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (gpn- en feestdagen, uitgegeven.
Leideii, 20 Februari.
F'euilletoii.
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 meende».M.T7..7. L10.
Franco per poet..lAt.
Aüonder]4jke Nommers...i7.77.~r7 0.01.
PRIJS DER ADVERTENTIÉN:
Va» 1—6 regelt f 1.05. Iedere regel meer fê.tff.
Grootere letters neer plaatsruimte. Voor kot
ineaeteere» bnitezi de tied wordt ƒ0.10 berekend.
LEIDSC
Men meldt ons uit Waddingsveen, dat
in de Februari-vergadering van bet Leesge
zelschap als lezer optrad de heer Nolen, van
Botterdam, die tot onderwerp had de verschil
lende vormen van poëzie. Met aandacht volgde
het auditorium don bekwamen spreker. Bij
dragen werden geleverd door de hoeren Ver-
bruggen, Ten Broeke en den spreker.
In de laatstgehouden raadsvergadering
van Waddingsveen kwamen brieven in van
de heeren v. d. Pot en Blocker, waarbij zvi
als lid van 't plaatselijk schooltoezicht be
dankten. Ook de heer G. Spruyt deelde mee
dat hij als zoodanig zijn ontslag nam. De
heer "Van Lange werd gekozen, die echter
bedankte, waarna de heer Spruyt werd her
kozen, die evenmin de benoeming aannam.
In de volgende vergadering zal worden beslist,
of de commissie van plaatselijk schooltoezicht
zal blijven bestaan of niet.
Aangemoedigd door de ondervonden be
langstelling by het optreden van de heeren
Van Doorn, uit Hoorn, en Van der Meulen, uit
Haastrecht, als sprekers, is te Lisse eene
„Vereeniging voor Wmterlezingen" opgericht,
welke zich ten doel stelt, minstens twee maal
per winter eenige intellectueele genietingen
in het bereik der leden te stellen.
Met leedwezen lezen we in „Het Nieuws
van den Dag" dat onze vroegere stadgenoot
de heer W. T. Werst, die als eerste reporter
sinds een tiental jaren aan dat blad was ver
bonden, is overleden. Eene langzame slooping
van vermogens en krachten heeft hem op
60-jarigen leeftijd ontnomen aan zijn werk
kring, waarin hij noode gemist wordt, en aan
zijn gezin, waar zyn verlies nog slechts dieper
kan gevoeld worden.
Sedert eenige jaren was de overledene
tevens leeraar aan de Openbare Handelsschool
te Amsterdam voor het vak stenographic,
waarin hy onderscheidene leerlingen heeft
opgeleid, o. a. het stenographisch bureel voor
de gemeenteraadszittingen, ten behoeve van
het „Gemeenteblad."
Voor 28 jaren verscheen te Kampen eene
reeks „Vliegende blaadjes," Politiek van den
Dag, van Nemo, welke destyds veel bijval
vonden.
Met het oog op den aanstaanden staatkun
digen veldtocht wordt deze uitgaaf hervaten
is No. 1 van de nieuwe reeks, by den heer
Laurens Van Hulst te Kampen uitgegeven,
algemeen verkrygbaar gesteld.
Bij koninklijk besluit is Ph. J. baron
r>K TWEE NEVEN.
Novelle van
H HHLDEBR tltD.
541
In zyn angst stortte Frans zyn geheele
hart uit.
Graaf Hendiik lachte luid.
„Als ik eens zoo gek was, hè! Het stroo
pen zal men je in het vervolg toch wel
afleeren. Ik heb mij intusschen kostelijk ge
amuseerd mot je kruipen over den grond en
met je erbarmelyk steunen, waar je een
meester in schynt te zyn; maar je zult toch
niets vinden, want je geweer is in zekere
bewaring."
„Dan hebt gö myn geweer!" riep Frans
heftig, „dan hebt gij het my ontstolen. Ik
vraag u nogmaals of gy het my dadelijk
wilt teruggeven?"
De graaf lachte opnieuw.
„Zeg, wat denk je wel van my Men mag
zijn medemensch niet zoo gauw veroordeelen.
Je doet my groot onrecht aan. Ik heb je
geweer gevondeD, werkelyk gevonden. En
raad nu eens waar? Je kent deze plaats hier
wel, hè? En je weet ook inamers wel wat
Van Heemstra benoemd tot burgemeester der
gemeente Hattem.
Benoemd H. Van Staa, veearts te Sneek,
met ingang van 1 April 1891, tot districts-
veeartB.
Met ingang van 1 Maart a. s.lo. de kapi
tein ter zee D. J. Weys, op zyn verzoek, ter
zake van langdurigen dienst op pensioen ge
steld, onder toekenning van een jaarlyksch
pensioen van f 2100 en eene verhooging met
1125 'sjaars, voor werkelyk verblyf in
militairen dienst in 's Ryks overzeesche be
zittingen en koloniën en tusschen de keer
kringen; 2o. bevorderd: tot kapitein ter zee,
de kapitein-luit. ter zee H. Van Broekhuyzen
tot kapitein-luit. ter zee, de luit. ter zee 1ste
kl. J. J. De Bruyne; en tot luit. ter zee lste
kl., de luit. ter zee 2de kl. L. N. De Bruyne.
De heer A. J. Van Oostveen erkend en
toegelaten als consul van Rumenië te Am
sterdam.
Benoemd: tot vice-president der arrondis-
sements-rechtbank te Assen, mr. E. Oosting,
thans rechter in gemeld college; tot kanton
rechter te Nymegen, mr. F. J. F. M. Walter,
thans kantonrechter te Hulst; tot griffier by
het kantongerecht te Berlikum, mr. J. A.
Schaaft, advocaat en procureur te Bolsward,
tevens griffier by het kantongerecht aldaar.
Gemengd Nieuwa.
Het gerechtshof te 's-Hage be-
vestigde gisteren de vonnissen der Middel
burgsche rechtbank, waarby een slager te
Hontenisse werd vrygesproken van valschheid
in geschrift (het plaatsen van iemands naam
tegen diens wil op een request, houdende
grieven tegen een onderwyzer); en waarby
een visscher eveneens werd vrijgesproken van
het vervalschen van een permissie-biljet tot
visschen.
Ook werd bevestigd, schoon op andere
gronden, de door de Dordrechtsche rechtbank
gegeven vryspraak in zake drie jongens te
Hendrik-Ido Ambacht, beklaagd van mishan
deling.
Eindelyk werd niet-ontvankelyk verklaard
het hoogor beroep van J. W. tegen zyne
veroordeeling door de Middoiburgsche recht
bank wegens visschery-ovortreding, terwylde
aan dezen beklaagde ter zake van wederspan
nigheid opgelegde gevangenisstraf werd ver
anderd in eene boete van 10, metwyziging
der qualificatie.
De Duitsche Regeering verlangt
bekend gemaakt te worden met de verblyf-
hier gebeurd is? Nu, vlak daarby heb ik je
geweer gevonden en daarom ook in bewaring
genomen."
„Dat is eeno groote leugenHet heeft be
neden gelegen, by het waterslag, vlak by het
beukenbosch."
„Je zult het in je vlucht daarheen gegooid
hebben."
„Ik heb, zeg ik u, het geweer onder het
loof verstopt."
„Zoo, daar heb ik niets van bemerkt, en
je hebt dat zaakje slecht aangekleed, slechter
dan heden dat zuchten en steunen. Ik heb
het gelukkig gevonden."
„Geef my mijn geweer terug!" riep Frans
dreigend.
„Dat gaat wezenlyk niet, beste Frans!"
hoonde de graaf. „Met den besten wil der
wereld niet."
,Nu, wat wilt gy er dan mee doen? Zeg
my waar hot is, of waar ik het vinden kan
sprak Frans weder.
„Maar heb je daar dan zooveel haast mee?
Het zou je slecht bekomen, myn beste, als
ik het deed. Men heeft by het gerecht soms
van die wondeilyke ideeën, en ik vrees dat
men den beruchten wilddief uit den omtrek
niet overal geloof zou schenken, vooral wan
neer het bekend werd dat hy op openbare
plaats van Heinrich Schacht, afroeper op ver-
koopingen, uit Westen, 36 jaren, spreekt
Hoog- en Plat-duitsch. Hy zou naar Neder
land zijn gevlucht. Naar aanleiding daarvan
wordt zijne opsporing verzocht en by ont
dekking onmiddellyk bericht aan het depar
tement van justitie.
Te Brooklyn heeft eenhevige
brand gewoed in eene bakkery. Het gebouw
brandde grootendeels uit, maar het ergste
was, dat vier kinderen, die in eene der ach
terkamers sliepen, den dood in de vlammen
vonden.
Als vermoedelijke moordenaar
van het jonge meisje, dat door een gemas
kerd persoon voor haar ouderiyk huis te Se-
raiug werd doodgeschoten, is gearresteerd
zekere Alfred Clajot.
Een sergeant, een korporaal en
ten soldaat stegen dezer dagen te Berlyn op
in een luchtballon. Hot doel der reis was
Hamburg, maar toen de ballon eene hoogte
van 7000 voet had bereikt, stak een hevige
storm op, waardoor de ballon in eene geheel
andere richting werd gedreven. Na eene lastige
luchtreis kwamen de reizigers echter behou
den te Thuringen neer.
Ten gevolge van den dichten
mist, waarin Londen gehuld was, zyn twee
treinen van den „Metropolitan Railway" tus
schen de stations Edgware road en Praed-
street in botsing gekomen. Ernstige ongeluk
ken werden daardoor niet veroorzaakt. Een
wagen werd buiten dienst gesteld, het ver-
koer een uur gestremd en vier reizigers ont
vingen lichte kwetsuren.
Het water in de rivieren in Ohio
en West-Virginia blyft wassen. Hst spoorweg
verkeer is op vele plaatsen reeds gestremd
en in het lager gedeelte van Pittsburg moes
ten de fabrieken reeds den arbeid staken. De
bewoners der lagere streken vluchten, daar
zy verwachten, dat het water nog hooger zal
komen. Te Alleghany is reods een duizend
tal gezinnen door het water afgesneden en
gedwongen eene toevlucht te zoeken in de
bovenverdiepingen hunner woningen. Voor
Johnstown begint echter het gevaar voor
overstrooming te wijken.
Te Windsor, in Missouri, is ver
laden Zaterdag de stoomketel in eene meel
fabriek gesprongen, ten gevolge waarvan 4
personen op- de plaats dood bleven en ver
scheidene anderen min of meer gekwetst werden.
„Generaal" Booth is op het
oogenblik in Stockholm. Zyne ontvangst door
de bevolking was buitengewoon hartelijk. De
p:aatsen verschillende dreigemenren heeft ge
uit tegen de jachtopzieners. Het zou my
waarlyk leed doon, als je daden niet naar
waarde geschat werden."
By Frans kwam een flauwe straal van
hoop op.
„Maar wat dan, wat wilt ge dan met het
geweer beginnen?"
Om graafHendriks lippen zweefde een
grijnslach.
„Wat ik wil? Ik wil je plagen, myn boste.
Jy moet dag aan dag en telkens weer in
dachtig zyn dat de gevangenisdeur voor je
openstaat, dat het zwaard van den beul je
boven hot hoofd hangt en dat het alleen
van mij afhangt jou 6n allen, die je lief zijn,
in het vorderf te storten en met schande te
overladen; je zult sidderen, als je me tegen
komt, sidderen, als je my van verre ziet, als
je mijn naam hoort noemen, je zult voormy
kruipen als een hond, je zult angsten uit
staan by myn lachen, met vrees al myne
bewegingen gadeslaan, myne voeten kussen,
als ik je daarmee in het stof treed. Wy
hebben met elkaar eene groote rekening te
vereffenen, welke met de Jaren is aange
groeid. Nu heb ik je waar ik je hebben wil,
Eq ik laat je niet meer los. Geen vroolyk
oogenblik zult gy meer hebben."
ruime Emmanuelkerk werd hem afgestaan
om zyne sociale plannen te verklaren. Prinsen
van den bloede, Kabinet-ministers, leden der
hooge aristocratie, enz. waren gekomen om
hem te hooren. De geestdrift was groot, de
belangstelling algemeen.
Op de St.-Louis- en Iron-Mountain-
lyn, in Arkansas, zaten eergisteren vier per
sonen in een waggon. Eén van deze vier
was de heer John W. Graster, uit Yincennes,
in Indiana, een van de rykste mannen uit
dezen staat, Naast hem zat een handels
reiziger uit Nieuw-York, de heer Isidore Meyer.
Plotseling wierp Graster zyne courant weg,
haalde eene pistool uit den zak en schoot
Meyer dood. De conducteur Leech, die het
schot hoorde, trok aan d9 noodlyn, zoodat da
trein stilstond, maar dit kostte ook hem het
leven, want met een tweede schot doodde
Graster ook den conducteur.
Met groote moeite werd de moordenaar,
die nog eenige schoten loste, overmand. De
heer Graster bleek krankzinnig en aan zyne
bewakers ontsnapt te zyn.
In e en p o 1 i t i e b u r eau t e D u b 11 n
heeft dezer dagen eene hoogst vermakelyke
scène plaats gehad. Een zekere mynheer Davis
vorderde van een mynheer Moore een papegaai
terug, die hem was ontstolen, en verlangde,
dat de geroofde vogel als „getuige" zou wor
den gehoord. Hoe komisch deze eisch ook
was, toch liet de rechter den vogel halen.
Men bracht hem in eene groote, overdekte
kooi. Davis vroeg den rechter verlof den ge
vederden getuige te mogen ondervragen; hy
wilde den heer Moore volstrekt niet van dief
stal beschuldigen, daar het bost mogelijk
was, dat de werkelyke dief het beest aan
dien heer had verkocht. De advocaat van
Moore vroeg hierop aan Davis op welke wyze
zyn getuige den e6d moest afleggen. Op het
zelfde oogenbhk zong do vogel: „Schep
vreugde in 't leven!"
De heer Davis nam hierop den doek van
de kooi, ging vlak by den vogel staan en
zeide: „Houd jy maar veel van den baas, myn
jongetje!" Do vogel sprong tegen de tralies
op en liefkoosde hem. Hierop nam Davis den
papegaai uit de kooi, zette hem op de hand
en vroeg: „Hoe spreekt de hond?" Lorrie
blafte uit alle macht. „En de kat Terstond
klonk een klagend miauwen door de zaal.
„"Wie is je baas?'' Daar begon de vogel: „Ik
ben van baas Anton, en baas Anton is van
my!" Alle aanwezigen lachten. De rechter gaf
den papegaai aan den heer Davis terug en
Lorrie herhaalde: „Ik ben van baas Anton 1"
Frans beefde van woede en vertwyfeling,
want hy begreep volkomen do bedoeling van
zyn vyandby kende graaf Hendrik maar al
te goed.
„Jij hebt den jongen graaf naar hot leven
gestaan, je hebt my door de honden willen
laten verscheurenje hebt myne anno zuster
bedrogen, en nu wil je mij langzaam mar
telen, gemeene hondl Nu zult gy sterven!"
riep Frans knarsetandend en wilde zich op
den graaf werpen.
De haan van graaf Hendriks geweer
ging over.
„Nog ééne schrede en je bent een kind des
doods", zeide de graaf koud.
Onwillekeurig ging Frans een paar passen
achterwaarts.
„Schiet maar, dat is nog beter!" riep hy
woedend. „Doet gy het niet, dan doe ik het
zelf na korten of langen tyd. Schiet toe; dat
kan je niet zwaar vallen. Wellicht heb je
daarboven den opperhoutvester ook het licht
uitgeblazen."
„Foei, dat is niet aardig van je, beste
Frans!" sprak de graaf hoonend. „Werkelyk
niet, hoor!"
Vervolg ommezijde
