N«. 9384 Dinsdag 33 September. A". 1890. <§eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering van <§pn- en feestdagen, uitgegeven. Dit nornmer bestaat uit TWEE Bladen. Leiden, 22 September. Feuilleton. GLÜCK AUF! PRIJS DEZER COURANT: ▼©•r Leiden per 8 mwmden.1.10. Vnneo per poet.1.40. Aieonderlgke Nommers0.05. PRIJS DER ADVERTENTIEN: Ven 1—6 regel» 1.05. Iedere regel meer ƒ0.171. Grootere lettere neer plaatsruimte. Yoor het in- oasseeren buiten de stad wordt 0.10 berekend. Prof. dr. T. Zaajjer, sedert 3 jaren voor zitter der arts-examen-commissie te Leiden, geeft in het „Ned. Tijdschrift van Genees kunde" eene statistiek over den uitslag der arts-examens in de laatste 6 jaren. De slot som van zjjn onderzoek is verre van bevre digend. Van de 1792 examens, in dien tijd afgelegd, liepen er 648 (d. i. 36.2 pet.) on gunstig af. De schrijver wijt dezen uitslag niet aan te hooge eischen, doch aan andere oorzaken, als: „onvoldoendeopleiding, gebrek kige aanleg, gemis aan lust tot studie, onge schiktheid voor onderzoek in het algemeen, de genoegens van het studentenleven, te kor ten tijd van voorbereiding en by velen ook eene zekere mate van onverschilligheid om trent den afloop van het arts-examen, veel grooter dan omtrent dien der academische examens." Toen in 1886 de regeling werd ingevoerd, waarby het arts examen aan al de vier hooge- scholen wordt afgonomen, uitten velen de vrees, dat het peil van het examen (d. w. z. de gestrengheid der eischen) daardoor zou dalen. Echter blykt dat in de jaren 86-89 het procentcpfer der nietgeslaagden 37.2 be droeg, tegen 34.8 pet. in 1883 86. De ge strengheid by het examineeren is dus eer toe- dan afgenomen. Uit de opgaven blykt omtrent de verhou ding van het aantal doctorandi tot dat der candidaat artsen, dat gedurende de drie laatste jaren in Leiden, Utrecht en Groningen dece beide categorieën ongeveer even sterk waren in Amsterdam alleen was het getal der can didaat-artsen 3 maal zoo groot als dat der doctorandi. Hierby valt op te merken, dat juist in Amsterdam voor de candidaat-artsen de uitslag van het examen het ongunstigst was; er zakten n.l. 41.6 pet., tegen 28.6 pet. der doctorandi. Te opmerkelyker is dit verschil, daar aan de overige hoogescholen do kansen voor de candidaat-artsen iets gunstiger blyken geweest te zyn dan voor de doctorandimet name te Utrecht, waar 43.8 pet. der doctorandi werden afgewezen tegen 29.9 pet. der cand.-artsen. Onze stadgenoot de heer H. Drost is Zaterdag namiddag per stoomschip „Utrecht" uit Rotterdam naar Nederl.-Indië vertrokken, waar hii, vooreerst te Meester-Cornelis, zyn dienstwerk als zendeling zal aanvaarden. Bloed verwanten en eenige zijner vrienden deden hem uitgeleide. By de heden gehouden openbare verkoo- ping van cokes, in partyen van 100, 50, 10 en 5 hectoliters, waren de hoogste prijzen 59, ƒ29.50, ƒ6 en f 3.05de laagstef 58, 29, ƒ6 en 3.05. Hedenmiddag ontvingen we per Engelsche mail de Bataviasche bladen van 18 tot en met 21 Augustus, alsmede de „Deli-Crt." van 20 en 23 Aug. In „Semperviren8" wydt de heer H. Witte eon zeer waardeerend artikel aan de nagedachtenis van dr. Herman Van Hall, een warm vriend van den Nederlandschen tuin bouw, dezer dagen plotseling overleden. De „Alliance Scientifique UDiverselle" heeft haar vyfjaariyksch stembureau ter ver kiezing van haren president en vice president geopend. Men weet dat deze Vereeniging, die in meer dan 400 plaatsen afdeelingen telt, eigenlyk gelykstaat met wetenschappelyke consulaten om geleerden, letterkundigen en kunstenaars op reis by hunne aankomst in iedere stad alle noodige inlichtingen te verstrekken en hen onmiddeliyk met do personen, die zich aan hetzelfde vak van wetenschap wyden, in kennis te brengen. In geval van ziekte in den vreemde wor den hare leden door speciale geneeskundigen der Vereeniging behandeld. Onder de door het Centraal-Comité tot pre sident voorgestelde personen noemt men de heeren Lóón De Rosny, aftredend president, opvolger van het Senaatslid Carnot; De Sar- tiges, gewezen ambassadeur; baron Al. Kraus, algemeen afgevaardigde voor Italië te Flo rence; Aug. Lesouef, algemeen commissaris voor Rumenié, en Célestin Lagache, oud lid van den Senaat. Als vice president de heeren chevalier de St.-Georges d'ArmetroDg, bekend door zyne belangrijke werken op hot gebied van inter nationaal recht, eo G. Etoffe, Officier de l'Aca- démie, president van de „Société Océanienne de la France". Voor inlichtingen wende men zich tot pro fessor dr. D. Bierens de Haan, afgevaardigde voor Nederland der „Alliance Scientifique", te Leiden. Kapt. E. Van Ryssen is op verzoek overgeplaatst van het 3de naar het 4de regi ment infanterie. Bedankt is voor het beroep naar de Christ.-Ger. gemeente te Noordwyk aan Zee door den heer T. Oegema, te Holten. Tegen morgen, Dinsdag, is de Raad der gemeente Wassenaar ter vergadering byeen- geroepen. De punten van behandeling zyn: lo. ingekomen stukken; 2o. aanvrage om ontslag door den gemeente-opzichter; 3o. be grooting voor het volgend dienstjaar. *- Naar het „Vad." verneemt, zyn er plan nen in bewerking voor de stichting van een geheel nieuw en grootsch opera- en come- diegebouw, op het terrein van „Boecblust", aan den Bezuidenhout8chen weg te 's-Hage. De bedoeling zou zyn om dit gebouw, naar het ontwerp van den archit««t Van Liefland uit te voeren, door eene particuliere onderneming met stedelyke hulp te doen voltooien en ver der ook in overleg met het Gemeentebestuur, ter vervanging van den stedelyken schouw burg, te exploiteeren. By koninklijk besluit is, met ingang van 1 October 1890, benoemd tot raadsheer in het gerechtshof te Amsterdam, mr. H. F. baron De Koek, thans substituut-officier van justitie by de arrondiesements-rechtbank aldaar. Het stoomschip „Koningin Emma", van Amsterdam naar Batavia, passeerde 21 Sept. Gibraltar; de „Obdam" vertrok 20 Sopt, van Nieuw York naar Rotterdam; de „Prinses Wilhelmina", van Batavia naar Amsterdam, passeerde den 22sten September Dungeness; de „Reynst", van Amsterdam naar Batavia, vertrok 21 Sept. van Colombode „Semarang", van Batavia naar Rotterdam, arriveerde 22 Sept. te Marseille; de „Soerabaia", van Ba tavia naar Rotterdam, vertrok 21 September van Perimde „Utrecht" arriveerde 21 Sept. van Rotterdam te Southamptonde „Werken dam", van Amsterdam naar Nieuw-York, ver trok 21 Sept. van BouIogne-sur-Mer. By koninkiyk besluit is benoemd tot kantonrechter-plaatsvervangor in het arron dissement Maastricht, mr. E. J. H. M. Yan Ryckevorsel, advocaat en procureur te Maas tricht. Herbenoemd tot kantonrechter-plaatsver vangor in het kanton Sittard, A. H. J. Russel Gouda, mr. D. N. Brouwer; Assen, mr. A Hilbingh Ten OeverSchiedam, mr. L. Reeser; Gorkom, mr. A. C. Visser; Harderwyk, mr. J. F. Neeb. Met ingang van 1 October 1890, aan mr. H. W. De Blocq van Schellinga, op zyn ver zoek eervol ontslag verleend als burgemees ter van Schoterland. Aan den tweeden luitenant W. F. A. Daum, van het corp3 genietroepen, op zyn verzoek een eervol ontslag verleend uit den militairen dienst. Gemengd Nieuws. Alles moet met den tyd meegaan, dus ook de z. g. plaatsen van gezellig ver keer: de koffiehuizen, waar velen na den dagelykschen arbeid ontspanning des geestes zoeken. Zoo dacht er ook de heer J. F J. Willems in het hotel en café Central, op de Bree- straat, over, die zich daardoor gedrongen gevoelde zyne beide beneden-voorlokalen eene groote verandering te doen ondergaan, en biljart- en koffiekamer tot één geheel te doen maken, waardoor meer ruimte is ver kregen. Die verandering is tegelykertyd ook eene verfraaiing, want alles ziet er nu keurig en netjes uit, zoowel behang, betimmering, beschildering als meublement. De architect, naar wiens plannen de verbouwing plaats had, de heer D. Veilbrief, heeft er zeker alle eer van. Als men nu weet, dat er twee goed loopende biljarten staan, dat de onder nemer voor eene goede consumptie zorgt en dat de leestafel steeds uitmuntend van dag bladen en geïllustreerde binnen- en buiten- landsche tydschriften voorzien is, dan valt er niet aan te twyfelen of voor bezoekers van koffiehuizen is hier eene belangryke verbetering tot stand gekomen. Men verzoekt ons de a andacht te willen vestigen op eene hierachter voor komende advertentie van de Leidsche Coöpe ratieve Winkelvtreeniging „Door volharding verkregen" omtrent de levering van steenkolen In den vroegen morgen is gis teren uit de sloot by het Militair Hospitaal, naby den Morschsingel, opgehaald het lyk van den achtjarigen Abraham Gans, zoontje van den portier der Rykswerkinrichting, dat Zaterdagochtend uitging met het doel om naar school te gaan, waarschyniyk kastanjes is gaan zoeken en daarby in het water ge raakt en verdronken is. Den geheelen nacht verkeerden de ouders van den knaap in de grootste spanning en ongerustheid over het lot van hun kind. Zondag morgen gingen twee broeders van den toen vermiste aan het dreggen, met het bovenvermelde treurige re sultaat. Standjes i n het1oka a 1 van het „Leger des Heils" te Leiden brachten J. J. S., stoker, en P. v. d. B., fabrieksarbeider te Leiden, heden voor de Haagsche rechtbank. Zy hadden zich verzet tegen een politie agent, die hen, op verzoek van den leider der oefe ningen van het Heilsleger, uit de zaal wilde verwijderen. De subst.-off. van justitie by de Haagsche Roman van E. WERNEK, 661 De jonge vrouw gevoelde dat zy min of meer verbleekte, toen zy hare lang gekoes terde vrees aldns hoorde bevestigen, maar tevens hinderde haar de overmoedige, oneer biedige wyze, waarop de mededeeling ge schiedde; koel en voornaam antwoordde zy: „Welnu, als de zaken zóó staan, dan kan ik onmogeiyk het geleide en nog minder de bescherming aannemen van iemand, die onbewimpeld durft bekennen dat by een vyand van myn echtgenoot is ik ga alleen 1" Zy wilde haar paard den teugel geven, doch Ulrich sprong by deze beweging haastig voorwaarts en sneed hem den pas af. „Blijf hier, mevrouwGy moet my mee nemen!" „Moet ik?" Eugónie hief het hoofd fier omhoog. „En als ik nu niet wil?" „Dan verzoek ik er u om!" Hot was weer die plotselinge overgang van dreigenden overmoed tot eene byna smee- kende bede, welke reeds eens Eugenie's toorn had ontwapend en ook thans hare veront waardiging deed bodaren. Zy zag op den johgen mynwerker neer, die somber, ver stoord en toch met eene uitdrukking van onmiskenbare bezorgdheid de oogen tot haar ophief. „Ik kan uw aanbod niet aannemen, Hart man", zeide zy ernstig. „Als uwe kamera den zich werkeiyk zoover kunnen vergeten, dat ik, by eene toevallige ontmoeting, my niet zeker kan achten voor beleedigingen van hun kant, dan is dit alleen uw werk, vrees ik, en van iemand, die ons zulk een onver- zoenlyken haat toedraagt. „Ons?" viel Ulrich haar onstuimig in de rede. „U haat ik niet, mevrouw, en men zal u ook geen leed aandoen, u zeker niet. Niemand zal het wagen zelfs zyne stem te verheffen, als ik bij u ben, en wie het deed, zou het de tweede maal wel laten. Neem my met u mede!" Eugenie aarzelde een oogenblik, maar haar aangeboren moed en zyne vyandige gezegden van zooeven beslisten de zaak. „Ik zal omkeeren en den ry weg vermyden", zeide zy scbielyk. „Ga niet mede, Hartman. Mynheer Berkow zou recht hebben, dit kwa lijk te nemen." Alsof deze naam zyn lang bedwongen harts tocht eensklaps van de laatste boeien ont deed, zóó flikkerden zyne oogen, toen zy dien uitsprak; zy schoten stralen, als het ware van wilden, doodelyken haat. „Mijnheer Berkowl" barstte hy uit. „Myn heer Berkow, die u zoo lief alleen liet ryden, terwyl hy toch wist dat wy boven by de hutten waren en nu in het bosch moesten zyn! Nu, hy heeft zich ook nooit veel om u bekommerd; hem is het onverschillig, of gy gelukkig zijt al dan niet, en toch heeft hy dit geheel alleen op zyne verantwoording!" „Hartman, hoe durft ge?riep Eugónie, glooiend van toorn en verontwaarófging, doch zy kon zyne woorden niet stuitenhy liet zich niet van zyn onderwerp afbrengen en ging met steeds toenemende opgewonden heid voort „Welzeker, het is eene groote zonde u te zien schreien, al3 ge denkt dat er niemand by ismaar ik geloof, mevrouw, dat ge dik- wyls schreit, dat ge zeer dikwyls geschreid hebt sedert gy hier zyt, al ziet niemand bet zooals ik vandaag. Ik weet best, wiens schuld dit is en ik zal het hem. Hy hield eensklaps op, want de jonge vrouw had zich hoog opgericht in den zadel, j en thans trof ook hem die vernietigend trot- sche blik, waardoor zy ieder, die haar te na kwam, zoo uitnemend op een afstand wist te houdeo. Hare stem klonk koel en scherp, ja, erger nog, zy klonk gebiedend als van eene meesteres tot eene ondergeschikte: „Hartman, zwygl" Nog een enkel woord ten nadeele van myn echtgenoot, en ik ver geet dat gy hem en my het leven helt ge red en antwoord op uw uitval, zooals gy het verdient!" Zy wendde baar paard en wilde hem voor- byrijden, doch Ulrich's reusachtige gestalte stond midden op den weg, zonder één voet stap te wyken. Hy was doodsbleek geworden by den ge biedenden toon, welken hy voor de eerste maal van hare lippen hoorde, en de haat, welke hem uit de oogen straalde, scheen nu ook haar te gelden. „Ga uit den weg!" beval Eugónie op nog gebiedender toon dan straks. „Ik wil gaan!" Zy bevond zich hier echter tegenover een man, van wien men m6t bevelen niets ge daan kon krygen en dien een bevel uit haren mond volslagen woedend maakte. In plaats van te gehoorzamen, stond hy met één stap naast haar en greep ten tweeden male, dozen keer met eene yzeren vuist, het paard by den teugel. (.Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1890 | | pagina 1