N«. 9384
Dinsdag 33 September.
A". 1890.
<§eze Qourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nornmer bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 22 September.
Feuilleton.
GLÜCK AUF!
PRIJS DEZER COURANT:
▼©•r Leiden per 8 mwmden.1.10.
Vnneo per poet.1.40.
Aieonderlgke Nommers0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Ven 1—6 regel» 1.05. Iedere regel meer ƒ0.171.
Grootere lettere neer plaatsruimte. Yoor het in-
oasseeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Prof. dr. T. Zaajjer, sedert 3 jaren voor
zitter der arts-examen-commissie te Leiden,
geeft in het „Ned. Tijdschrift van Genees
kunde" eene statistiek over den uitslag der
arts-examens in de laatste 6 jaren. De slot
som van zjjn onderzoek is verre van bevre
digend. Van de 1792 examens, in dien tijd
afgelegd, liepen er 648 (d. i. 36.2 pet.) on
gunstig af. De schrijver wijt dezen uitslag
niet aan te hooge eischen, doch aan andere
oorzaken, als: „onvoldoendeopleiding, gebrek
kige aanleg, gemis aan lust tot studie, onge
schiktheid voor onderzoek in het algemeen,
de genoegens van het studentenleven, te kor
ten tijd van voorbereiding en by velen ook
eene zekere mate van onverschilligheid om
trent den afloop van het arts-examen, veel
grooter dan omtrent dien der academische
examens."
Toen in 1886 de regeling werd ingevoerd,
waarby het arts examen aan al de vier hooge-
scholen wordt afgonomen, uitten velen de
vrees, dat het peil van het examen (d. w. z.
de gestrengheid der eischen) daardoor zou
dalen. Echter blykt dat in de jaren 86-89
het procentcpfer der nietgeslaagden 37.2 be
droeg, tegen 34.8 pet. in 1883 86. De ge
strengheid by het examineeren is dus eer
toe- dan afgenomen.
Uit de opgaven blykt omtrent de verhou
ding van het aantal doctorandi tot dat der
candidaat artsen, dat gedurende de drie laatste
jaren in Leiden, Utrecht en Groningen dece
beide categorieën ongeveer even sterk waren
in Amsterdam alleen was het getal der can
didaat-artsen 3 maal zoo groot als dat der
doctorandi. Hierby valt op te merken, dat
juist in Amsterdam voor de candidaat-artsen
de uitslag van het examen het ongunstigst
was; er zakten n.l. 41.6 pet., tegen 28.6 pet.
der doctorandi.
Te opmerkelyker is dit verschil, daar aan
de overige hoogescholen do kansen voor de
candidaat-artsen iets gunstiger blyken geweest
te zyn dan voor de doctorandimet name te
Utrecht, waar 43.8 pet. der doctorandi werden
afgewezen tegen 29.9 pet. der cand.-artsen.
Onze stadgenoot de heer H. Drost is
Zaterdag namiddag per stoomschip „Utrecht"
uit Rotterdam naar Nederl.-Indië vertrokken,
waar hii, vooreerst te Meester-Cornelis, zyn
dienstwerk als zendeling zal aanvaarden. Bloed
verwanten en eenige zijner vrienden deden
hem uitgeleide.
By de heden gehouden openbare verkoo-
ping van cokes, in partyen van 100, 50, 10
en 5 hectoliters, waren de hoogste prijzen
59, ƒ29.50, ƒ6 en f 3.05de laagstef 58,
29, ƒ6 en 3.05.
Hedenmiddag ontvingen we per Engelsche
mail de Bataviasche bladen van 18 tot en
met 21 Augustus, alsmede de „Deli-Crt." van
20 en 23 Aug.
In „Semperviren8" wydt de heer H.
Witte eon zeer waardeerend artikel aan de
nagedachtenis van dr. Herman Van Hall, een
warm vriend van den Nederlandschen tuin
bouw, dezer dagen plotseling overleden.
De „Alliance Scientifique UDiverselle"
heeft haar vyfjaariyksch stembureau ter ver
kiezing van haren president en vice president
geopend.
Men weet dat deze Vereeniging, die in meer
dan 400 plaatsen afdeelingen telt, eigenlyk
gelykstaat met wetenschappelyke consulaten
om geleerden, letterkundigen en kunstenaars
op reis by hunne aankomst in iedere stad
alle noodige inlichtingen te verstrekken en
hen onmiddeliyk met do personen, die zich
aan hetzelfde vak van wetenschap wyden, in
kennis te brengen.
In geval van ziekte in den vreemde wor
den hare leden door speciale geneeskundigen
der Vereeniging behandeld.
Onder de door het Centraal-Comité tot pre
sident voorgestelde personen noemt men de
heeren Lóón De Rosny, aftredend president,
opvolger van het Senaatslid Carnot; De Sar-
tiges, gewezen ambassadeur; baron Al. Kraus,
algemeen afgevaardigde voor Italië te Flo
rence; Aug. Lesouef, algemeen commissaris
voor Rumenié, en Célestin Lagache, oud lid
van den Senaat.
Als vice president de heeren chevalier de
St.-Georges d'ArmetroDg, bekend door zyne
belangrijke werken op hot gebied van inter
nationaal recht, eo G. Etoffe, Officier de l'Aca-
démie, president van de „Société Océanienne
de la France".
Voor inlichtingen wende men zich tot pro
fessor dr. D. Bierens de Haan, afgevaardigde
voor Nederland der „Alliance Scientifique",
te Leiden.
Kapt. E. Van Ryssen is op verzoek
overgeplaatst van het 3de naar het 4de regi
ment infanterie.
Bedankt is voor het beroep naar de
Christ.-Ger. gemeente te Noordwyk aan Zee
door den heer T. Oegema, te Holten.
Tegen morgen, Dinsdag, is de Raad der
gemeente Wassenaar ter vergadering byeen-
geroepen. De punten van behandeling zyn:
lo. ingekomen stukken; 2o. aanvrage om
ontslag door den gemeente-opzichter; 3o. be
grooting voor het volgend dienstjaar.
*- Naar het „Vad." verneemt, zyn er plan
nen in bewerking voor de stichting van een
geheel nieuw en grootsch opera- en come-
diegebouw, op het terrein van „Boecblust", aan
den Bezuidenhout8chen weg te 's-Hage. De
bedoeling zou zyn om dit gebouw, naar het
ontwerp van den archit««t Van Liefland uit
te voeren, door eene particuliere onderneming
met stedelyke hulp te doen voltooien en ver
der ook in overleg met het Gemeentebestuur,
ter vervanging van den stedelyken schouw
burg, te exploiteeren.
By koninklijk besluit is, met ingang van
1 October 1890, benoemd tot raadsheer in het
gerechtshof te Amsterdam, mr. H. F. baron
De Koek, thans substituut-officier van justitie
by de arrondiesements-rechtbank aldaar.
Het stoomschip „Koningin Emma", van
Amsterdam naar Batavia, passeerde 21 Sept.
Gibraltar; de „Obdam" vertrok 20 Sopt, van
Nieuw York naar Rotterdam; de „Prinses
Wilhelmina", van Batavia naar Amsterdam,
passeerde den 22sten September Dungeness;
de „Reynst", van Amsterdam naar Batavia,
vertrok 21 Sept. van Colombode „Semarang",
van Batavia naar Rotterdam, arriveerde 22
Sept. te Marseille; de „Soerabaia", van Ba
tavia naar Rotterdam, vertrok 21 September
van Perimde „Utrecht" arriveerde 21 Sept.
van Rotterdam te Southamptonde „Werken
dam", van Amsterdam naar Nieuw-York, ver
trok 21 Sept. van BouIogne-sur-Mer.
By koninkiyk besluit is benoemd tot
kantonrechter-plaatsvervangor in het arron
dissement Maastricht, mr. E. J. H. M. Yan
Ryckevorsel, advocaat en procureur te Maas
tricht.
Herbenoemd tot kantonrechter-plaatsver
vangor in het kanton Sittard, A. H. J. Russel
Gouda, mr. D. N. Brouwer; Assen, mr. A
Hilbingh Ten OeverSchiedam, mr. L. Reeser;
Gorkom, mr. A. C. Visser; Harderwyk, mr.
J. F. Neeb.
Met ingang van 1 October 1890, aan mr.
H. W. De Blocq van Schellinga, op zyn ver
zoek eervol ontslag verleend als burgemees
ter van Schoterland.
Aan den tweeden luitenant W. F. A. Daum,
van het corp3 genietroepen, op zyn verzoek
een eervol ontslag verleend uit den militairen
dienst.
Gemengd Nieuws.
Alles moet met den tyd meegaan,
dus ook de z. g. plaatsen van gezellig ver
keer: de koffiehuizen, waar velen na den
dagelykschen arbeid ontspanning des geestes
zoeken. Zoo dacht er ook de heer J. F J. Willems
in het hotel en café Central, op de Bree-
straat, over, die zich daardoor gedrongen
gevoelde zyne beide beneden-voorlokalen eene
groote verandering te doen ondergaan, en
biljart- en koffiekamer tot één geheel te
doen maken, waardoor meer ruimte is ver
kregen. Die verandering is tegelykertyd ook
eene verfraaiing, want alles ziet er nu keurig
en netjes uit, zoowel behang, betimmering,
beschildering als meublement. De architect,
naar wiens plannen de verbouwing plaats
had, de heer D. Veilbrief, heeft er zeker
alle eer van. Als men nu weet, dat er twee
goed loopende biljarten staan, dat de onder
nemer voor eene goede consumptie zorgt en
dat de leestafel steeds uitmuntend van dag
bladen en geïllustreerde binnen- en buiten-
landsche tydschriften voorzien is, dan valt
er niet aan te twyfelen of voor bezoekers
van koffiehuizen is hier eene belangryke
verbetering tot stand gekomen.
Men verzoekt ons de a andacht
te willen vestigen op eene hierachter voor
komende advertentie van de Leidsche Coöpe
ratieve Winkelvtreeniging „Door volharding
verkregen" omtrent de levering van steenkolen
In den vroegen morgen is gis
teren uit de sloot by het Militair Hospitaal,
naby den Morschsingel, opgehaald het lyk
van den achtjarigen Abraham Gans, zoontje
van den portier der Rykswerkinrichting, dat
Zaterdagochtend uitging met het doel om
naar school te gaan, waarschyniyk kastanjes
is gaan zoeken en daarby in het water ge
raakt en verdronken is. Den geheelen nacht
verkeerden de ouders van den knaap in de
grootste spanning en ongerustheid over het
lot van hun kind. Zondag morgen gingen
twee broeders van den toen vermiste aan het
dreggen, met het bovenvermelde treurige re
sultaat.
Standjes i n het1oka a 1 van het
„Leger des Heils" te Leiden brachten J. J.
S., stoker, en P. v. d. B., fabrieksarbeider te
Leiden, heden voor de Haagsche rechtbank.
Zy hadden zich verzet tegen een politie agent,
die hen, op verzoek van den leider der oefe
ningen van het Heilsleger, uit de zaal wilde
verwijderen.
De subst.-off. van justitie by de Haagsche
Roman van E. WERNEK,
661
De jonge vrouw gevoelde dat zy min of
meer verbleekte, toen zy hare lang gekoes
terde vrees aldns hoorde bevestigen, maar
tevens hinderde haar de overmoedige, oneer
biedige wyze, waarop de mededeeling ge
schiedde; koel en voornaam antwoordde zy:
„Welnu, als de zaken zóó staan, dan
kan ik onmogeiyk het geleide en nog minder
de bescherming aannemen van iemand, die
onbewimpeld durft bekennen dat by een
vyand van myn echtgenoot is ik ga
alleen 1"
Zy wilde haar paard den teugel geven,
doch Ulrich sprong by deze beweging haastig
voorwaarts en sneed hem den pas af.
„Blijf hier, mevrouwGy moet my mee
nemen!"
„Moet ik?" Eugónie hief het hoofd fier
omhoog. „En als ik nu niet wil?"
„Dan verzoek ik er u om!"
Hot was weer die plotselinge overgang van
dreigenden overmoed tot eene byna smee-
kende bede, welke reeds eens Eugenie's toorn
had ontwapend en ook thans hare veront
waardiging deed bodaren. Zy zag op den
johgen mynwerker neer, die somber, ver
stoord en toch met eene uitdrukking van
onmiskenbare bezorgdheid de oogen tot haar
ophief.
„Ik kan uw aanbod niet aannemen, Hart
man", zeide zy ernstig. „Als uwe kamera
den zich werkeiyk zoover kunnen vergeten,
dat ik, by eene toevallige ontmoeting, my
niet zeker kan achten voor beleedigingen van
hun kant, dan is dit alleen uw werk, vrees
ik, en van iemand, die ons zulk een onver-
zoenlyken haat toedraagt.
„Ons?" viel Ulrich haar onstuimig in de
rede. „U haat ik niet, mevrouw, en men
zal u ook geen leed aandoen, u zeker niet.
Niemand zal het wagen zelfs zyne stem
te verheffen, als ik bij u ben, en wie het
deed, zou het de tweede maal wel laten.
Neem my met u mede!"
Eugenie aarzelde een oogenblik, maar haar
aangeboren moed en zyne vyandige gezegden
van zooeven beslisten de zaak.
„Ik zal omkeeren en den ry weg vermyden",
zeide zy scbielyk. „Ga niet mede, Hartman.
Mynheer Berkow zou recht hebben, dit kwa
lijk te nemen."
Alsof deze naam zyn lang bedwongen harts
tocht eensklaps van de laatste boeien ont
deed, zóó flikkerden zyne oogen, toen zy dien
uitsprak; zy schoten stralen, als het ware
van wilden, doodelyken haat.
„Mijnheer Berkowl" barstte hy uit. „Myn
heer Berkow, die u zoo lief alleen liet ryden,
terwyl hy toch wist dat wy boven by de
hutten waren en nu in het bosch moesten
zyn! Nu, hy heeft zich ook nooit veel om u
bekommerd; hem is het onverschillig, of gy
gelukkig zijt al dan niet, en toch heeft hy
dit geheel alleen op zyne verantwoording!"
„Hartman, hoe durft ge?riep Eugónie,
glooiend van toorn en verontwaarófging, doch
zy kon zyne woorden niet stuitenhy liet
zich niet van zyn onderwerp afbrengen en
ging met steeds toenemende opgewonden
heid voort
„Welzeker, het is eene groote zonde u te
zien schreien, al3 ge denkt dat er niemand
by ismaar ik geloof, mevrouw, dat ge dik-
wyls schreit, dat ge zeer dikwyls geschreid
hebt sedert gy hier zyt, al ziet niemand bet
zooals ik vandaag. Ik weet best, wiens schuld
dit is en ik zal het hem.
Hy hield eensklaps op, want de jonge
vrouw had zich hoog opgericht in den zadel, j
en thans trof ook hem die vernietigend trot-
sche blik, waardoor zy ieder, die haar te na
kwam, zoo uitnemend op een afstand wist
te houdeo. Hare stem klonk koel en scherp,
ja, erger nog, zy klonk gebiedend als van
eene meesteres tot eene ondergeschikte:
„Hartman, zwygl" Nog een enkel woord
ten nadeele van myn echtgenoot, en ik ver
geet dat gy hem en my het leven helt ge
red en antwoord op uw uitval, zooals gy het
verdient!"
Zy wendde baar paard en wilde hem voor-
byrijden, doch Ulrich's reusachtige gestalte
stond midden op den weg, zonder één voet
stap te wyken.
Hy was doodsbleek geworden by den ge
biedenden toon, welken hy voor de eerste
maal van hare lippen hoorde, en de haat,
welke hem uit de oogen straalde, scheen nu
ook haar te gelden.
„Ga uit den weg!" beval Eugónie op nog
gebiedender toon dan straks. „Ik wil gaan!"
Zy bevond zich hier echter tegenover een
man, van wien men m6t bevelen niets ge
daan kon krygen en dien een bevel uit haren
mond volslagen woedend maakte. In plaats
van te gehoorzamen, stond hy met één stap
naast haar en greep ten tweeden male, dozen
keer met eene yzeren vuist, het paard by
den teugel.
(.Wordt vervolgd.)