DAGBLAD.
N°. 9342.
A». 1890.
feze (Courant wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Leiden, 4 Augustus.
Jeannette's geheim.
~-4
Dinsdag; Aujïiistus.
LEIDSCH
PRIJS DEZER COURANT:
To«r Leiden per 8 meenden.1.10.
Frenoo per post1.40.
Afzonderlijke Nommere0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN
Yen 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer 0.17$.
Grootere letters neer pleetsruimte. Yoor bet in-
ceaeeeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Prof. dr. G. D. L. Huët, sedert 12 November
1872 hoogleeraar aan de faculteit der genees
kunde aan de Leidsche universiteit, heeft
ontslag uit dit ambt verzocht, daar zyne
zwakke gezondheid hem niet langer toelaat
het te vervullen.
Bij boniDkl(jk besluit i3 benoemd tot
hoogleeraar in de faculteit der wis- en natuur
kunde aan de Rijks-universiteit alhier, om
onderwijs te geven in de artseny-bereidkunde
en de toxicologie, de heer J. P. Eykman,
voormalig hoogleeraar te Tokio.
Prof. dr. H. Oort is voor den cursus
1890/91 benoemd tot secretaris van den
academischen senaat te Leiden.
Het examen voor de akte Fransch, lager
onderwijs, is te 's-Hage met goeden uitslag
afgelegd door den heer J. M. Laban, van
Leiden, en het examen voor de akteDuitsch,
lager onderwijs, door mej. H. E. Hatthes,
mede van Leiden.
Er bestaat gelegenheid tot verzending
der correspondentie naar de Argentynscbe
Republiek en Uruguay, door middel van het
stoomschip „Schiedam", van Rotterdam ver
trekkende. Ten postkantore alhier moeten de
brieven enz. uiterlijk morgen-, Dinsdag-avond
om 7.50 bezorgd zjjn.
Bij de heden gehouden openbare verkoo-
ping van cokes, in partijen van 100, 50, 10
en 5 hectoliters, waren de prijzen: ƒ54, f 29,
f 6 en f3.
De kapt.-Iuit. ter zee C. H. De Goeje,
directeur der Kweekschool voor Zeevaart al
hier, heeft, na gedurende eenige weken met
verlof tot herstel van gezondheid afwezig
te zijn geweest, het bestuur over genoemde
inrichting weder aanvaard.
De Amsterdamsche hoogleeraar A. Beau-
jonis te Heidelberg ernstig ongesteld.
In het jongst verschenen nommer van
„Oud-Holland" worden medegedeeld eenige
aanteekeningen van don heer A.Bredius over
Pieter en Harmon Steenwyck, twee verdien
stelijke stillevenschilders uit de zeventiende
eeuw, van wie wel eenige werken bekend
waren, maar wier levensloop nog in het
duister lag.
De heer Bredius deelt akten mede, waaruit
blijkt dat beiden by hun oom Bailly, te Leiden,
teekenen en schilderen hebben geleerd. Beiden
vestigden zich vervolgens in hunne vader
stad Delft. Harmen vertrok voor een korten
tijd naar Oost-Indië. Pieter verhuisde naar
Den Haag.
Men schrijft ons uit Katwjjk aan Zee
Rustig kabbelden de golfjes van de Noord
zee tegen het strand, dat, niettegenstaande
het vroege ochtenduur, vol bedrijvige beweeg
lijkheid en zalig niets doen was.
Een vreemdeling zou niets ongewoons be
speurd hebben, wanneer hjj zjjn oog liet
weiden over de zandige vlakte, wanneer hy
zich verlustigde in het gezicht van de keur
van toiletjes, wanneer hjj in enthusiasms
geraakte over de lieflijke kinderschaar, om
stuwd door hunne respectievelijke, niet min
der aantrekkelijke bonnes.
Evenals eiken anderen dag komt de vloed
op het door geheime machten gestelde uur
opzetten, neemt de onneembaar gewaande
vestingen der kleine verdedigers in en doet
onder gegil en geschater de badstoelen met
hun inhoud naar hooger oorden verhuizen
de haringen dartelen volkomen geljjk aan
andere dagen aan het strand en de jeugd,
die zich tot vermaken reeds in staat waant,
zet de eerste schrede op dien glibberigen weg
en de jonge schoonen laten zich dat, evenals
andere dagen, als volleerde coquettes wel
gevallen.
Niettegenstaande al die gelyk engeiyk vor-
migheid voor het ongeoefende oog, bespeurt
de badgast (waaronder ik m(j rekende) iets
geheimzinnigs, iets, dat zich minder onder
woorden laat brengen dan wel zich doet tee
kenen door z(jr.e resultaten.
In het gefluister is eene geheimzinniger
nuance gekomen, in het gelach iets, dat aan
volkomen geluk doet denken, in het oog is
iets, dat van verwachting spreekt, van zalige
verwachting.
Nu en dan ziet men een groepje heeren over
het strand heen en weer hollen, de handen
gevuld met depeches, welke de telegraafboden
onophoudelijk aanbrengenernstig worden de
hoofden dan by elkaar gestoken totdat een,
een lange, met bruinen hoed, zyne orders
scbynt uitgedeeld te hebben en naar alle
windrichtingen zyne getrouwen doet Bnellen.
'tWas een gewichtige dag voor Katwyk,
die feestdag van Nederland; om den geboorte
dag van Neorlands vorstin te vieren, hadden
eenige badgasten tyd noch moeite ont
zien om dien naar eisch te doen slagen, on
dank zy den grooten steun van den
helaas afwezigen burgemeester, den heer De
Ridder, wiens toewyding met niet genoeg
dank kan worden herdacht; dank zy de een
drachtige samenwerking van alle badgasten
(Germanje's zonen uitgezonderd) kon er feest
gevierd worden.
Om zeven uren in den avond begon het
terras van het „Bad hotel" zich te vullen en
lieten de tonen van de Leidsche schuttery-
muziek zich op het zachte koeltje dryven, dat
uit zee een groet van Neptunus scheen over
te brengen.
't Weder was verrukkeiyk; al hadden de
harten soms ook sneller geklopt, wanneer een
donker wolkje zich des daags vertoonde, het
bleef verrukkeiyk. Nadat de eerste styve
kwartiertjes voorby waren, die by elk formeel
concert schynen te behooren, rees van aller
wegen een steeds luider en luider wordende
loon op, die van gepaste vroolykheid getuigde;
gepast, wyi de uitvoering der muzieknummers
met groote stilte werd aangehoord.
Om negen uren verspreidden als door een
tooverslag tallooze lampions hun poëtisch
licht over het terras en over de respectieve
hoofden der muzikanten't was een Oostersch
nachtverhaal gelyk, dat kwynende licht, die
murmelende zee en die wegsleepende muziek.
Kanonnades wekken ons uit de zoete rqyme-
ring en verkondigen dat de Rotterdamsche
pyrotechnicus Gall zyn instrument bespeelt.
Met een Gloria, aan onze geliefde Koningin
gewyd, eindigde het fraaie, volkomen goed
geslaagde vuurwerk en toen spoedden zich
de danslustige paren naar de met evenveel
zorg als welwillendheid in gereedheid ge
brachte lokalen van het „Ryn-hotel".
Daar werd tot het eerste uur in den morgen
stond con amore gedanst; kon het anders
waar dames, tyd en afstand ongerekend lieten
om aan het bal den luiBter van hare tegen
woordigheid by te zetten?
Behoef ik nog te zeggen dat gelukwenschen
aan H. M. zyn aangeboden en dat haar dank
ons werd betuigd?
Den volgenden morgen scheen de zon, weer
evenals vroeger dagen, de Noordzee verhief
zich en daalde, nog steeds gehoorzaam aan
die macht; alleen de feestvierenden waren een
gulden dag in hun levensboek ryker geworden.
Uit de 46 sollicitanten naar de betrek
king van hoofd der Christelyke school der
Hervormde gemeente te Rynsburg is be
noemd de heer H. Weiland, onderwyzer aan
de Chr. school van de vereeniging „Luther",
te Amsterdam.
De gemeente-rekening van Lisse over
1889 geeft de volgende cyfers aan: ontvang
sten f 25,840.65, uitgaven 24,443.12, batig
saldo f 1397.53. Onder de uitgaven zyn be
grepen de kosten van eene aanlegplaats voor
schepen aan de Ringvaart van Haarlemmer
meer en de kosten van verbouwing en ver
grooting van het raadhuis, thans tevens inge
richt voor secretarie, alsmede de kosten van
inrichting van het kantoor telephoondienst.
De allegorisch-histori8Che optocht, welke
ter gelegenheid van den verjaardag van Prinses
Wilhelmina door de Nationale Vereeniging te
's-Hage is georganiseerd, zal, evenals de feesten
van gemeentewege, 1 Sept. worden gehouden.
Men meldt uit Den HaagZelden slaagde
het avondfeest ter eere van den verjaardag
der Koningin in het Haagscbe Bosch zoo uit
stekend als ditmaal. Geen windje was er aan
de lucht, zoodat alle lichtjes brandden. Een
keurig effect maakte het groote stuk in den
tweeden vyver. Over de volle breedte van het
water verhief zich hot voorfront van het ge
bouw der Parysche tentoonstelling in 1889 en
het monumentale stuk, dat zeer juist was
nagebootst, straalde van licht. De hooge koepel,
met het beeld van de faam bovenop, zoowel
als de zystukken met de vensteropeningen
en hoeken, kwamen flink uit by den donkeren
boog van den hoofdingang. De weerspiegeling
in het water wa3 betooverend Eene fraai
geïllumineerde gondel, waaruit jagermuziek
over het watervlak weerklonk, dreef statig
over den vyver en verhoogde den indruk
van een Venetiaanschon nacht. De brug, welke
de beide met lichtslingers omzoomde vyvers
verbindt, was ook zeer net verlicht en maakte
vooral van verre een aangenamen indruk.
Zooals gewoonlyk gaf de koninklyke kapel
een welgeslaagd concert in de sociëteitstent,
welke langs alle lynen van licht fonkelde,
terwyl by den Koekamp in eene verlichte
kiosk het muziekcorps der veldartillerie vroo-
lyke klanken deed hooren.
Eene ontzaglyke menigte bewoog zich door
de lanen, om van den heerlyken avond te ge
nieten, en bezichtigde ook de verschillende
gasilluminaties voor de openbare gebouwen,
welke zonder onderscheid slaagden.
Het slot van het middagfeest, de opstyging
van den ballon „Prinses Wilhelmina" van den
heer Léon Mary in den Dierentuin, bleef, tot
spyt van duizenden, die zich in en buiten den
tuin verdrongen, achterwege. Wel trachtte
men nog tot de duisternis intrad het gevaarte
omhoog te doen gaan, maar ofschoon men
van 8 uren des ochtends af aan het vullen
Was, de ballon wilde zich niet oprichten
bleef half gevuld. De luchtreiziger beweert dat
de fout lag aan onvoldoenden gas-aanvoer en
slechte hoedanigheid van het gas. Hy heeft
daarom tegen het gemeentebestuur eene actie
ingesteld.
Ondanks deze kleine teleurstelling werd
Peullleton.
2)
Ik had daarginder wat geld gemaakt wel
niet veel, maar het gerucht had de goedheid ge
had de cyfers te verhoogen, en zoo was men
overal zeer verheugd my te zien. Ik zeg dat
volstrekt niet als eene spotterny, maar ben
werkelyk van meening, dat het de onaan
gename noodzakeiykheid, om voor een oud
vriend de beurs te moeten trekken, geheel
uitgesloten aan allo menschen meer ge
noegen geeft, om den rollenden steen flink
met mes bekleed dan naakt en kaal terug
te vinden.
Ik werd dus algemeen met gejuich ont
vangen en was verwonderd, dat men de
wereld en de menschen zoo dikwyis van ver
geetachtigheid beschuldigt.
In een van do huizen kwam, terwyl ik er
was, nog iemand anders een bezoek brengen
en werd ik voorgesteld aan miss Dorvaux.
Toen ik haren naam hoorde noemen, herin
nerde ik my terstond den middernachtelyken
zucht van mijn broer en keek, naar ik vrees,
de jongedame met meer opmerkzaamheid aan
dan de wellevendheid eigenlijk veroorlooft.
Hot beeld, dat myn eigen oog toen opving,
overtuigde my ten volle, dat Jeannotte Dor
vaux heel mooi was, doch terwyl ik hier
opeDlyk en onbeschroomd beken, dat er op
aarde slechts één mensch is, die haar nog
meer bewondert dan ik haar bewonder, en
slechts één mensch, die haar nog onderda
niger slaaf is dan ik dat ben, geef ik hier
mee meteen toe, dat ik een partydig getuige
ben en dat myne uitspraak daarom niet het
volle gewicht mag hebben.
Op dien dag zag ik in Jeannette, toen zy
aan my werd voorgesteld, een jong meisje
van ongeveer twintig jaren en van nauwelyks
middelbare grootte, maar met zacht afge
ronde vormen. Ze was eene brunette en had
donkerbruine oogen met lange, donkere wim
pers, welke de oogen nog donkerder deden
schynen. Daarby bezat ze zwart baar en ook
zulke wenkbrauwen maar, hemel, wat
veor haar en wat voor wenkbrauwen waren
dat! Neus, mond en kin waren onberis-
pelyk genoeg, ze was een verrukkeiyk
en daarby lustig, vroolyk schepseltje, doch,
naar hot my voorkwam, volstrekt geene ge
schikte vrouw voor eon nuchter, prozaïsch,
geheel voor zyn beroep levend en daarin op
gaand arts, gelyk myn broeder John Penn.
Was de jongedame jntusschen werkelyk
zoo vroolyk en vergenoegd, als ze my in de
eerste oogenblikken scheen? Ze had by het
binnenkomen myne vrienden met een vroo-
lyken lach en vroolyke woorden begroet, welke
ze naar Franschen aard van levendige be
wegingen vergezeld deed gaan en eenige
minuten lang was alles aan haar leven en
zonneschyn geweest.
Toen zy myn naam hoorde, scheen die haar
belang in te boezemen, en ze begon nu met
eene lieve onbevangenheid, doch ernstig en
bedaard, met my te praten. Onder ons ge
sprek verrieden eenige voor een oogenblik
verschynende trekjes in haar gelaat en eenige
opmerkingen my, dat het leven voor haar
niet enkel licht en vreugde was. Soms namen
hare donkere oogen zelfs eene ernstige uit
drukking aan en was baar blik vol godaoh-
ten, terwyl de glimlach om haren mond onder
het spreken plaats maakte voor een trek van
bezorgdheid.
De eerste indruk, welken ik van haar ont
vaDgen had, de gedachte, dat ik slechts,
schitterende, bonten vlinder voor mjf
week spoedig voor eene andere be"''
-OÜOUW1D®
en ik haastte my hare verg";>jng u
nen voor het onrecht, 5at ik haar in myne
gedachten had aar.gedaan, door tot jpyzelven
te zeggen:
„Ik heb my vergist; dat jonge meisje is
zeer verstandig en beredeneerd en heeft wel
licht haar mooi hoofdje vol eigen inzichten en
een zelfstandigen wil."
Maar hetzy ernstig of luchthartig, verstan
dig of dwaas, Jeannette Dorvaux was een
wonderschoon meisje, zeker het voorwerp van
de wenschen van menig joDg mannenhart in
Dalebury.
Nadat John den laatsten patiént bezocht
had en wy 's avonds achter eene flesch goe
den wyn by elkaar zaten, zeide ik:
„Vandaag heb ik ook uwe mooie miss
Dorvaux leeren kennen."
John kreeg een schok, toen hy dezen naam
hoorde, maar gaf geea antwoord, en zoo be
sloot ik, hem alles af te vragen, wat ik
wenschte te weten.
Dat ws,s niet moeilijk. Myn „ouwe John"
had iets voet my kunnen verbergen
h oe zou hy mij dan dit geheim hebben kun
nen onthouden? Zeer spoedig was mij dan
qgk de geheele geschiedenis zyner liefde
"leinnette moeder ™,ong0-
Jeannette Dalebury komen
veer ee,. «l-a hatt had zich terstond tot
wonen en aaDgetrokk0n gevoeld,
dit jonge meisje (JKorfH vtrvolgd.\
