N°. 9311. Maandag 30 .Tniïi. A°. 1890. jouraat wordt dagelijks, met uitzondering van (Zon- en feestdagen, uitgegeven. Leiden, 28 Juni. LEIDSOH DAGBLAD. PBIJB DEZER COURANT: ▼oor Leiden per 8 maanden1.10. Franco per post1.40. Afzonderlijke Nommera0.05. PRIJS DER ABVERTBNTIEN: V»n 1—6 regels/1.05. Iedere regel meer/0.17J. Grootere letters msr plaatsruimte. Voor hot in- casseeren büiton de stad wordt 0.10 borekond. Het 63stc Lustrum der Letdschc Hoogeschool. VIII. Vrijdagmiddag. Naar het Warmonderhek. Vervolg.) Te ongeveer nalftwee bereikten de booten "Warmond, na eerst haren tveg genomen te hebben door de Zijl en langs de Leeghwater. Dit laatste had het bestuur van „Njord" ge daan op verzoek der Fransche studenten, die nog nooit een polder hadden aanschouwd en zich hiervan ook geen denkbeeld konden vormen. Het groote, breede water, veel hooger dan het daarnaast gelegen land, maakte een diepen indruk op hen. De inwoners Tan het lieflijke dorp Warmond hadden hunne huizen verlaten en zich in dichte rijen langs de zjjden der rivier opge steld, om den feestvollen tocht van nabij to aanschouwen. Eindelijk legden de booten aan en stapte men aan den groenen wal; over eeneweide, waar reeds bloemenmeisjes ons met hunne te koop aangeboden bouquetten en rozen knoppen verwelkomden, bereikte men den dorpsweg. Het was een eigenaardig gezicht, die tallooze keurige toiletten, die schoone vrouwen aan de armen van hunne galante geleiders, te midden van die boschrijke laan, anders zoo stil en verlaten, thans het vereenigingspunt van al wat genot en vreugde kende. Eindelijk betrad men het Warmonderhek; de tuin had een recht feeeteltjk aanzien; overal groen en eerebogen, hulde brengende aan den machtigen Keizer, die het weldra met zijn bezoek zou vereeren. Men maakte zich meester van tafeltjes en stoelen, om gezamenlijk naast en by elkander den blik te laten dwalen over al het schoone, dat zich aan het oog vertoondemen bestelde de noodige verfrisschingen en mondbehoeften, welke schandelijk slecht en bovendien schan delijk duur bleken te zyn. Daar bewees een plotseling ontstane drukte dat er een bijzonder feit gebeurde. Een sier lijk, met vier schimmels bespannen rijtuig, gevolgd door andere, kwam met hollende vaart uit de richting der stad aanrijden. „De Keizer! De Keizer!" klonk het van mond tot mond en elk en een iegelijk stond op om ruim baan voor hem te maken. Voorafgegaan door zjjn breedgeschouderden heraut, gevolgd door zjjne pages en den som- meiier de corps, betrad Zijne Hoogheid het terrein; by nam de voor hem opgerichte huldebetuigingen in oogenschouw en wijdde vervolgenR een welgevalligen blik over die in feestelyke stemming verkeerende menigte. Dra nam hy plaats aan den sierlijken disch, door het bestuur van „Njord" ter zijner eere aangericht. Hy werd verwelkomd door den president van „Njord", den heer Van Rhede van der Kloot, die in sieriyke bewoordingen hem de hulde van het roemryke gezelschap overbracht en eindigde met een heildronk op den machti gen Keizer in te stellen. De volgende dronk, eveneens door denzelf den spreker ingesteld, was gewyd aan de eereleden van het gezelschap. De Keizer verwaardigde zich om zelf in korte, doch krachtige woorden zyn persoon- lyken dank over te brengen voor de eerbe- wyzen, welke hy hier mocht ontvangen. De heer Jitta, lid van den gemeenteraad van Amsterdam, oud-voorzitter van „Njord", beantwoordde de rede, aan de eereleden gewyd. De hoer Six, namens den Keizer het woord voerende, dronk het welzyn van den cólèbre rameur, den heer P. Damsté, den man, die zoovele en zulke roemvolle overwinningen het gezelschap had doen ta beurt vallen. De heer Knappert, plaatsvervangend bur- gomeester der stad Leiden, wijdde een glas aan den Keizer, terwijl de heer Franchimont, rector-magniflcu8 der Leidsche universiteit, de spreuk in herinnering bracht„in corpore sano, mens sana;" met opzet, zeide de spreker, noemde hy ditmaal het „corpus sanum", in de eerste plaats omdat dit gezelschap gewyd was aan kracht. En zoo volgden nog meer andere gloedryke redevoeringen en toosten. Vele vreemdelingen haddon inmiddels het lieflyke dorp Warmond met een bezoek ver eerd; zy hadden het zoo by uitstek roman tisch kerkje in oogenschouw genomen en enkele dames, belust op een prachtig natuur tafereel, hadden, trots enge en kronkelende trappen, ten spyt van ongemakkelijke ladders, in weerwil van den vry hevigen wind, het plateau van het oude kerktorentje beklommen, om daar heur blik te laten dwalen over het onafzienbare natuuriyk schouwtooneel, dat zich thans in al zyne pracht en grootheid ver toonde. Het was een moeilyke tocht geweest, maar het genot had dien ruimschoots beloond. Langzaam maakten ziek allen gereed om den terugweg naar do booten te aanvaarden, welke allen weer in onze Sleutelstad zouden terugvoeren. Te ongeveer, halfzeven betrad men weder Leidens straten, en het feest, door „Njord" gegeven, had een einde genomen. Moge het genoteno ook reeds tot het ver leden behooren, de herinnering aan dit vroo- ïyk, opgewekt feest, door het schier onover- winlyke „Njord", zijnen gasten aangeboden, zal by allen een levendigen indruk hebben achtergelaten. Vrijdagavond. Kermesse d' Étë op Zomerzorg. Te negen uren des avonds kondigde het vierspan, dat in galop door Leiden's straten reed, aan, dat Karei V zich naar „Zomerzorg" begaf, om het feest, door het studentengezel schap „Doctrina" te geven, met zyne tegen woordigheid te vereeren. Met nieuwsgierig ongeduld verbeidden reeds de duizenden aanwezigen zijne komst en werd hy dan ook by zy» binnentreden met gejuich van de zyde der feestvierenden en met fan fares van die der muziek ontvangen. Uitgenoodigd door het bestuur, nam hy de eereplaats in aan de commissietafel, waar beurtelings verschillenden hem hunne hulde kwamen brengen. Niet zoo gemakkelyk was het voor den gewonen gast om eene zitplaats te veroveren. Kan de schoone, smaakvol aangelegde tuin var, Zomerzorg steeds bogen op een groot aantal bezoekers, nooit echter was dat getal zoo groot geweest als thans het geval was. Het aanwezige, groot aantal stoelen mocht dan ook lang niet voldoende heeten om allen te gorievenslechts met de uiterste moeite kon men op de eene of andere manier eene zitplaats erlangen. Aardig was het schouwspel de duizenden paren te midden der ryen lichten zich lang zaam voet voor voet te zien bewegen door de paden. Dit duurde ongeveer tot elf uren, toen allen zich verdrongen voor de poort, welke toegang gaf tot het eigenlyke feest, tot het Eden van genot en vreugde-de groote kermesse d'été dat thans nog bewaakt werd door een aantal zonen van Mars, die mee- doogenloos iedereen terugstieten, die het waagde den weg naar dit oord te betreden. Nauweiyks echter had de torenklok met doffe slagen aangekondigd dat het voor de opening bestemde uur een aanvang had genomen, of de toegang werd opengesteld naar den tempel der gezelligheid, vreugde en feestelykheid. Feest bepaald was het hier, een rechtge aard feest, waar styvo vormen en deftigheid geheel en al de plaats moesten ruimen voor vroolykheid en genot. Gelegenheid tot dat alles bestond in ruime mate en in ruime mate werd daar ook gebruik van gemaakt. Daarmidden op het terrein spoedden allen zich naar de muziektent, omgeven door eenige ruwe planken, die tot dansvloer moesten strekken voor de lustige paren, die genegen waren eenige oogenblikkeu aan den dans te wyden en dezen waren velen, zeer velen zelfs, maar dit bracht hoegenaam geen beletsel teweeg. Bood het hout geene ruimte genoeg meer, men zette het dansen dan maar voort op het frissche groene gras en ging dit som tyds met eenige moeilykheid gepaard, men vereenigde zich dan slechts tot een grooten kring, om, vroolyk springende en huppelende, in den waan te verkeeren dat springen óók dansen was. Dit alles had echter plaats nadat het bal geopend was door Karei V met mevrouw Van Iterson. Zoolang Zyne Majesteit den planken vloer bewandelde, hield men zich op eerbie digen afstand. Was de menigte eenigszins moede of afge mat ten gevolge van het dansen, springen en huppelen, dadelyk bestormde men de paarden, leeuwen, tygers, canape's of schuitjes van de heerlyke mallemolens, welke al ronddraaiende toch gelegenheid tot rusten aanboden, ofwel men verdrong zich voor den photographie- toestel, welke voor enkele dubbeltjes een sou venir zoude geven van dit prettig samenzyn. Verder trokken de kunsten van acrobaten en koorddansers de byzondero aandacht tot zich. Ginds stond de kleine barak van de waar zegster, de Hollandsche maagd, op eene andere plaats hoorde men het gegil der dames, die den electrischen knop te pakken hadden ge kregen, of wel het zenuwachtig snikken der heeren, teweeggebracht door het verschrikke- lyk verhaal van een afschuwelyken moord, gezongen op eene aangename voice en door met talent volgens de impressionistische school geschetste schilderstukkon duideiyk gemaakt. En na zooveel droefheid voelde men zich genoodzaakt om zyn heil te zoeken tot de slapende somnambule, die een ieder wist te vertellen, dat hy een standvastig karakter en enorm veel geest bezat, dat hy spoedig zou trouwen met een meisje, wier haarkleur toe vallig altyd in overeenstemming was met die der schoone, in wier gezelschap men vertoefde, en dat men zoo en zooveel kinderen zou krygen. Zoo was men vreugdevol, opgeruimd, zelfs uitgelaten van pret. Overal hoorde men zelfs door de meest fijne, door de meest schuchtere keeltjes verkondigenund ich hab sie ja nur auf die Schulter gekiist, of weldat één huzaar slechts één goed hart heeft, en niet alleen op natuurlyke wyze, maar ook op mirlitons, begeleid door ratels, kleppers en andere kryschonde en krassende instrumenten. Plotseling stond die joelende menigte stil, opgetogen door het inderdaad prachtig vuur werk, dat thans te aanschouwen werd gegeven. Slangen van gekleurd licht, wiolen, door elkaar werkende cirkels, girandolles, alles was werke- lyk in staat om menigen uitroep van bewon dering aan die opgepakte menigto te ontlok ken. Vooral de slot-decoratie was grootsch. Groot was de verwachting, die allen, zoowel ingezetenen als vreemdelingen, omtrent dit feest koestorden, maar ongetwyfeld is do ver wachting verre overtroffen. Veel, zeer veel ongetwyfeld heeft het weer tot het welslagen bygebracht, maar ook met dezen krachtigen bystand mag der commissie een woord van hulde en lof niet onthouden worden voor de uitstekende wyze, waarop alles was geschikt. Steeds zal dan ook deze avond eene der aangenaamste herinneringen zyn aan de thans gevierd wordende lustrum feesten. - Gedurende de eerste helft der maand Juni zyn aan het postkantoor alhier bezorgd do volgende brieven, welke, wegens onbekend beid der geadresseerden, niet besteld konden worden: C. Heemskerk, wed. Hagedoorn, B. Nyhuis, P. T. J. IJsselstein, AmsterdamJ. H. P. Van Kerckhoiï, Delft"W. Peters, Deven ter; J. Deker, "Wilsink, J. Schouten,'s-Graven- hage; M. Wouters, Leiden; M. Claasen, Maas tricht; Van Lierop, Naarden; Canton, Rotter dam Kokart, SeheveningenJ. Dykema, UlrumMeulemeester, ZutfenJ. H. Hendriks, J. Van Steekelenburg, J. Jaspers, niet ver meld; Briefkaart: mej. B. Kuipers, niet vermeld. Brieven, verzonden geweest naar Duitseh- land: L. Heeg, Heidelberg. Tot leden dor commissie van rapporteurs uit de Tweedo Kamer over bet wetsontwerp tot bekraohtiging der overeenkomst met den heer David Croll, betreffende de oprichting van eene reperatiewerf met dok-gelegenheid te Tandjong-Priok, zyn benoemd do heeren mr. W. Cremers, Guyot, Keuchenius, Van Nunen en Geertsema. Na eene langdurige ziekte overleed te Pynakker, de heer Cs. Do Graaf, eerste wet houder en ambtenaar van don burgerlyken stand dier gemeente. In hom verliest die plaats oen yverig en bekwaam behartiger harer belangen. By de vesting artillerie is hot gebruik van telephonen by de practische oefeningen me9r en meer behoefte geworden. Tot heden moest echter by storingen in de toestellen te veel vreemde hulp worden ingeroepen, waardoor het doel snelle overbrenging van berichten slechts ten deele wordt bereikt. Dientengevolge is door den inspecteur van het wapen dor artillerie bepaald, dat eenige onderofficieren en korporaals van iedere com pagnie, die daartoe door ontwikkeling het meest in aanmerking komen, door een officier van het corps, waartoe zy behooren, zullen opgeleid worden tot telephonlsten. Dezen zul len tevens geoefend worden in het opsporen van storingen en het herstellen van kleine- gebreken. (XJ. D.) Het „A. H." meldt dat de heer J. A. Kwast, de bekende organist van de Amstel- kork te Amsterdam, een bekwaam toon kunstenaar, op byna 70-jarigen leeftyd is overleden. Z. M. heeft aan jhr. mr. R. A. Quintus, op zyn verzoek, met 1 Juli a. s., eervol ont slag verleend als notaris te Groningen; benoemd tot kantonrechter-plaatsvervanger in hot kanton Zwolle mr. F. J. A. Vos De Wae), advocaat en procureur te Zwolle; herbe noemd tot kantonr.-plaatsv. in het kanton Eindhoven mr. D. H. Van den Ackerin het kanton Dordrecht mr. J. M. Rens; in het kanton Zutfen mr. M. Colthoff; in het kanton Almeloo mr. W. Ten Bruggencate; in het kanton Druten H. T. Spoor; pensioen ver leend aan de na te noemen belanghebbenden mr. E. Jongsma, raadsheer in het gerechts hof te Leeuwarden, 2128; L. J. Troupée ƒ320, W. Van Hoevelaken 434, J. Holthuisen ƒ434, W. J. Kloet 367 en J. Heiboer 150, allen ryksveldwachters. INGEZONDEN. Aan de Commissie voor het Feest van a. s. Donderdag. De mededeeling op de toegangskaart, dat later bepalingen zullen gemaakt worden om trent de ingangen, geeft my aanleiding tot het beleefd verzoek om ook den ingang aan het eind van het Rapenburg voor houders van inteekeningskaarten open te stellen. Hiermede zal de Commissie zeker velen, die op het Rapenburg wonen, verplichten. Er zyn er toch allicht voor wie de wandeling nu te ver is, wijl zoslocht ter been zyn, en die toch te dicht by wonen om oen rijtuig fonemen. Daar de controle voor deze kaarten niet omslachtig is, zal hiertegen wel geen overwe gend bezwaar bestaan, en het io den meesten hst zelfde 'of ze door eene versierde poort of eer.e eenvoudige deur ware het zelfs eene achterdeur binnenkomen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1890 | | pagina 9