H°. 931J.
Maandag; 30 Juni.
A*. T890.
<§eze jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van (Zon- en feestdagen, uitgegeven.
Varkensvoer.
Leiden, 28 Juni.
Feuilleton,
Het Roode Testament.
LEIDSCE
DAGBLAD
PRIJS DEZER COURANT:
Voor Leiden per 3 maanden1.10.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommera0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Yan 16 regels 1.05. Iedere regel meer ƒ0.17 J.
Grootero letters naar plaatsruimte. Yoor hot in-
caaeeeren buiten de stad wordt f 0.10 berekend.
Aardappelen, melk, karnemelk, wet.
„Gelukkig, he," zei laatst buurman, „dat
zoo'n varken allee lust. Heb je aardappelen,
goed, heb je ze niet, maar gras b. v., ook
goed; je hoeft niet verlegen te wezen, alles
is van zijne gading. Boer Hannes voert met
melk, m'n zwager met karnemelk en ikzelf
haal alle dagen wei naar huis. En dan heb
je er nog, die meel geven, of erwten of boonen
en weet ik het wat al meer! 't Is gemakke
lijk, verduiveld gemakkelijk
Vriendelijke lezeronze buurman heeft ge
lijk, 't is gemakkelijk, dat het varken alles
lust; heel kieskeurig is het niet; want het
verorbert even gretig eikels als een lamsbout,
even smakelijk den zachten aardappel, als de
harde erwt of boon. Maar alle dingen, die
geoorloofd zijn, stichten daarom nog. niet,
hetwelk hier zeggen wil, dat alle voer niet
-even goed, even voedzaam is.
Wat eiwit is, weet ge, nietwaar? En anders,
■doe even de moeite een eitje te koken en
het van zijn dop te ontdoen: het eiwit ligt
dan open en bloot voor uw oog:'t is gestold.
Zulk eiwit, of althans daarmee geheel over
eenkomend, komtin zeer veel voedingsmiddelen
in groote hoeveelheid voor en de voedings
waarde van deze wordt juist door hun eiwit
gehalte bepaald, want uit eiwitstoffen moet
elk levend lichaam grootendeels opgebouwd
worden.
Edoch, ook zetmeel is eene belangrijke bouw
stof voor het levend organisme en 't is juist
de aardappel, die daaraan rijk is. Ware dit
knolgewas nu tevens rijk aan eiwit, dan zou
het eerst een goed voer zijn.
Maar ziet, ook hier zoeken we het vol
maakte tevergeefs, want bedoelde knol bevat
slechts 2 pet. eiwit, waarlijk een beetje. De
voornaamste der vleeschvormende stoffen is
in den aardappel dus absent en dat is ge
ducht jammer, waut nu kan een varken met
aardappelen alleen het niet doen, hoe graag
velen het ook zouden willen, ja, als ge het
beest aan de aardappelkuur zoudt willen
onderwerpen maar dan moet ge niet smok
kelen, hoor, en er stilletjes iets beters by
doen dan zou het ziek worden ennu,
dat begrijpt ge. Omgekeerd leidt ook eene uit
sluitende eiwitvoeding tot ziekte en verval.
De ware wijsheid ligt ook hier op den gul
den middenweg: eiwit en zetmeel in gepaste
verhouding, dat is het, waarvoor we hebben
te zorgen. Hu kunnen we hierop niet verder
doorgaan en daarom, basta, 't Is dus afge
sproken, nietwaar, dat aardappelen op zich-
zelven, of ook maar in verbazende hoeveelheid,
zonder iets goeds daarnevens, niet deugen;
maar weet ge wat we doen? Gebruikmaken
gelijktijdig van meel of van boonen of erwten,
want dat is iets beters, dat zjjn eiwithou-
dende stoffen en als ge daarmee nu niet te
zuinig zjjt, dan zult ge zien, dat uw varken
direct minder aardappelen begint te gebruiken.
Nu, daarover hoeft ge niet rouwig te zijn,
want eene te ruime aardappelvoedering geeft
wel slappe hangbuiken, maar geen stevig
spek, wel een betrekkelijk groot, maar niet
een wichtig varken.
A propos, als ge boonen of erwten ge
bruikt, Iaat ze dan eerst breken of malen.
Ja, we weten wel, dat velen dat niet doen,
maar óok dat do eensgezindheid onder de
mensch over 't algemeen nog ver te zoek is.
Het voedsel moet door de verteringssappen
zoodanig veranderd worden, dat het door het
bloed kan worden opgenomen en hoe gemak
kelijker nu voor die sappen de toegang is tot
het opgenomen voedsel, hoe beter de vertering
zal plaats hebben. Nu kan 't er met een
boon nog zoo wat van door, dat zjj onge-
malen of ongebroken gegeven wordt, omdat
zij groot is en dus niet zoo gemakkelijk heel
doorgeslikt kan worden, maar eene erwt, zoo'n
klein ding?
Als ééne een knauw krijgt, vliegt eene andere
verschrikt het keelgat deor naar de maag,
die evenwel niets aan de vluchtelinge heeft
en haar daarom maar tot de darmen voert,
die voor de verdere expeditie zorgen. „Wat
in 't lijf is, doet nut", zegt men wel eens,
maar deze uitspraak is betrekkelijk waar,
want eene heele erwt of eene heele boon doen
in eene varkensmaag ten minste geen nut, en
daarom achten w(j malen of breken hier geen
overdadig werk. En nu nog melk 1 Dat is me
eerst een kostje!
Geen wonder waarlijk, want de verschillende
voedingsstoffen komen er in gepaste verhou
ding in voor. Maar desalniettemin en evenwel
nochtans voert zeker niemand met melk, ten
minste niet uitsluitend. En geen wonder, waar
lijk: vanwege de boter, begrijpt u? Die zal
op de botermarkt wel veel meer opbrengen,
dan gemetamorphoseerd aan den varkensrug.
Als melk veel beter voedt dan karnemelk,
dan moet haar vetgehalte daarvan uitsluitend
de oorzaak z(jn, omdat de genoemde vloei
stoffen allen van elkaar verschillen juist door
dit gehalte, dat bi) melk groot, bij karnemelk
circa gelijk nul is. Niemand kome hierdoor
nu tot de verzoeking om boter of vet aan zijn
varken te geven, want heuscb, dat is eene
overbodige weldaad, zoo 't er nog eene is.
Alleszins goed voer voorziet ook in de be
hoefte aan vet bij 't varken. Met recht mag
men karnemelk een uitstekend voedingsmiddel
noemenhaar kaasstofgehalte eiwit ver
heft haar daartoe. Aardappelen en karnemelk,
samen gevoerd, half om half, zouden aan
voedende kracht weinig of niets te wenschen
overlaten, maar eene al te dunne brij vormen
of liever eene te waterig voer zijnhet zou de
Terteringssappen te zeer verdunnen en minder
werkzaam maken, waardoor het goede effect
van de werkelijk voedzame spijs verloren
ging. Bij karnemelk en aardappelen moet dus
nog een ander voedingsmiddel komen, omdat
men van de knollen, zonder schade, niet
te veel kan geven.
Hier en daar dweept men ook nog met de
wei, die er overblijft, nadat de boter en de
kaas uit de melk zijn verwijderd.
Waarom? We weten 't niet! Stellig niet
vanwege hare voederwaarde, want die is zeer
miniem. Hoe kan 't ook anders, melk zonder
vet en zonder kaas! Dat is toch geen bouw
stof voor een dierlijk lichaam! Neen, zulke
wei heeft niet veel te beduiden en ontleent
nog een heel klein beetje waarde aan het
weinigje vet- en kaasstof, dat in haar is achter
gebleven.
Kudelstaart, Juni 1890. G. Dros.
Gisteren herdacht de heer J. D. Dinge-
mans alhier den dag, waarop btJ vóór 25
jaren het diploma van apotheker verwierf.
Z. M. Karei V heeft by bekkenslag aan
„Syne ghetrouwe onderdaenen in die goede
stede van Wassenaer" Hds. dank doen be
tuigen voor de eervolle ontvangst, hem by
zyn bezoek aldaar bereid.
Maandag aanstaande zyn keizer Karei, zoo
mede een vier-en-twintigtal edelen van hoogst -
deszelfs gevolg, de gasten aan een feestmaal,
dat ter eere van Zyn Keizerlyke Majesteit
aangericht wordt op het buitenverbiyf „Oud-
Wassenaar", door Adrien De Croy, graaf Van
Roeulx, heer van Beaurain, stadhouder van
Vlaanderen en Artois, gouverneur van Ryssel,
Douai en Orchies, ridder in de orde van het
Gulden Vlies, sommelier de corps (in den
geko8tumeerden optocht voorgesteld door den
heer E. Van der Oudermeulen.)
De collecte voor den gewapenden dienst
heeft te Ter-Aar opgebracht de som van
26.65'/,, te Sassenheim f 19.36'/2 en te
Oudshoorn ƒ38.19.
De heer Wttewaal van Stoetwegen, onze
gezant te St.-Petersburg, wordt Maandag a. s.
in de residentie verwacht en zal zyn intrek
nemen in het „Hotel Paulez."
De consul-generaal der Vereenigde Staten
van Noord-Amerika te Mexico, de heer Stam,
is aldaar aangekomen en afgestapt aan het
„Hotel de Bellevue."
De heer Berends, eerste secretaris der Rus
sische legatie te 's-Hage, is in de residentie
teruggekeerd, vergezeld van zyne familie, en
heeft wederom zijn intrek genomen in het
„Hotel Paulez."
De gezantschapsraad van België by ons
Hof, baron Guillaume, is aan het „Hotel des
Indes" te 's-Hage afgestapt.
In de gisteren gehouden zitting van den
Hoogen Raad hebben mrs. H. Van Manen en
H. D. Van Ketwich Verschuur den eed af
gelegd als raadsheer, respec.tievelyk in het
gerechtshof te 's-Gravenbage en in het ge
rechtshof te Leeuwarden.
De Gemeenteraad van 's-Gravenhage
benoemde gisteren tot wethouder, in plaats
van den heer Lisman, die ontslag heeft ge
nomen, denzelfden heer Lisman, met 32 van
de 36 stemmen. Hy verklaarde het mandaat
niet te kunnen aannemen, maar op 's voor
zitters uitnoodiging of zyn besluit definitief
was, verklaarde mr. Lisman de benoeming
24 uren in beraad te nemen.
Omtrent het bezoek, dat H. M. de Ko
ningin en H. K. H. Prinses Wilhelmina op
1 Juli a. s. aan Nijmegen zullen brengen,
verneemt do „Nym. Crt." bet volgende:
De vorstelyke gasten worden des namid
dags te één uur aldaar verwacht en zullen
aan het station worden ontvangen door de
civiele en militaire autoriteiten der stad en
het bestuur der feestcommissie. Op het perron
zullen eene eerecomp'agnie van de dd. schut-
tery en eene van het 5de reg. inf. met de
stafmuziek de honneurs bewyzen.
Maandag gaan de postiljons, paarden en-
rytuigen van het Loo naar Nymegen vooruit.
De vorstelyke personen zullen ryden in
landauer met vier paarden en jockeys, voor
afgegaan door een voorryder.
Het gevolg zal in drie rytuigen H. M.
vergezellen.
Na de officiëele-ontvangst zullen de Koningin
en het Prinsesje plaats nemen in de vóór
het station gereedstaande hofry tuigen, om
zich langs Stationsweg, Keizer Karelsplein,
Nassausingel, Smetiusstraat, Bloemerstraat,
Augustpnenstraat, Hezelstraat, Markt en Korte
Burchtstraat naar het Stadhuis te begeven.
roman van
XAVIEB DE MOSTEPB.
172)
Jacques deinsde ontzet terug, toen hy de
beide maunen zag, die zyne misdaad zoo
onverwachts kwamen beletten.
Pradier wierp zich op hem en trachtte hem
te ontwapenen.
„Hulp, hulp!" schreeuwde Jacques, „bier
heen, Pascal!"
Bijna op hetzelfde oogenblik kwam Pascal
de kamer binnen. Hy had het inslaan van de
ruit gehoord en daarna de hulpkreten van
zyn medeplichtige.
Hy was met eene revolver gewapend, en
legde op Pradier aan, maar de beide agenten
waren eveneens van vuurwapenen voorzien
en terwyl Pascal zyne revolver op Pradier
aanlegde, ontving hy van Vernier een schot
in den arm, dat hem deed wankelen en op
den grond neervallen.
Jacques werd nu door de beide agenten
ontwapend en gekneveld. Vervolgens werd
om de wond van Pascal, welke niet ernstig
was, e&n voorloopig verband gelegd.
Gedurende deze worsteling was Martha
van schrik bewusteloos op de sofa neerge
vallen en Paul besteedde aan haar al zyne
zorgen.
LIS.
De prefect van politie zat op zyn bureau,
toen het telegram van Raymond aankwam.
„Huiszoeking doen by dokter Thompson?"
herhaalde hy verbaasd, na het telegram ge
lezen te hebben. „Dokter Thompson, eene
beroemdheid, die door de geheele geleerde
wereld van Parys met de hoogste achtingen
onderscheiding wordt behandeld, zou hy een
misdadiger zyn? Het komt my byna onge-
looflyk voor, maar toch zal ik doen wat Ray
mond verlangt; hy zal iemand nooit op lossen
grond beschuldigen."
De prefect belde en beval den bediende,
die daarop verscheen, dadelijk twee groote
landauers te laten voorkomen, waarin alle
agenten, die op het oogenblik aan de prefec
tuur waren, moesten plaatsnemen.
Tegelykertyd moest er iemand naar den
procureur der Republiek gaan om hom het
telegram van Raymond te laten lezen.
De procureur der Republiek kwam terstond
aan de prefectuur, toen hy het telegram had
Voor de deur stonden reeds de landauers,
benevens het rytuig van den prefect.
„Ik wacht nog alleen maar op u, myn
heer," zeide de prefect tegen den procureur
der Republiek.
„Dan terstond naar de rue de Miromesnil",
antwoordde deze en stapte in het rytuig van
den prefect.
Ingevolge het bevel van Jacques Lagarde,
om niemand binnen te laten, weigerde de
portier van het hotel den toegang aan den
prefect van politie en den procureur der
Republiek.
„Wy komen in naam der wet", zeide de
prefect, „maak dus open, of wy zullen geweld
gebruiken."
De portier opende de deur, waarna de beide
overheidspersonen, gevolgd door een tiental
agenten, het hotel binnentraden.
Een der agenten bleef op post staan by de
deur en ontving last, om iedereen toe te
laten, die zich mocht aanmelden, maar tevens
om ieder te beletten het hotel zonder verlof
te verlaten.
„Volg ons", beval de prefect aan den por
tier, die schoorvoetend en bevend aan dit
bevel voldeed.
In het salon gekomen, werd het dienst
personeel bijeengeroepen.
„Ik neem u allen in naam der wet in
hechtenis Izei de prefect.
Hierop volgden uitroepen van schrik en
verbazing.
„Waar is dokter Thompson vroeg de
prefect.
„De dokter is na het diner uitgegaan met
zyne nicht, zyne pupil en zyn secretaris",
antwoordde de koetsier.
„Waarheen
„Ik heb hen naar het station van Vin-
cennes gebracht."
„Waarheen was de reis?"
„Dat weet ik niet."
„'t Is wel! Vyf man blyven hier om de
gevangenen te bewaken, de overigen zullen
ons by de huiszoeking behulpzaam zyn en de
kamerdienaar zal ons den weg wyzen."
Nauwelyks waren deze bevelen door den
procureur der Republiek gegeven, of do deur
der kamer werd geopend en een jongmen3ch
kwam binnen.
„Wie ben je vroeg de prefect.
„Ik ben Jules Boulenois, een der erfgena
men van den graaf De Thonnerieux", ant
woordde hy. De schurken hebben my ook
willen vermoorden, maar hot is hun niet ge
lukt; alleen myne medaille hebben zy gestolen."
„Maar", hernam de Buqsjng, „da.j konyt;
