«wggai
Boor iTondissomonts-rechtbank te
's-Hertogenbosch is, ter vervulling van eeno
vacature van réchter in dat college, opge
maakt de navolgende alphabetische ljjst van
aanbevelinemr. J. A. A. Boscb, advocaat
en procureurte 's-Hortogenboschmr. I. W.
Losecaat Vermeer, rechter in de arrondisse-
ments-rechtba -.b te Winschoten, en mr. D.
Wes3eling, kam onrechter te Heusden.
Gomengd Nieuvvs.
Binnen de gemeente Oudshoorn
heeft zich, '-na een boricht van den dis-
ü'icts-veearta m dit jaar weder het eerste geval
van besmettelijke varkensziekte voorgedaan.
In de Koor derstraat te Amster-
darn viel gisisrnamiddag een zesjarig meisje
uit de tweede verdieping van een perceel en
kwam «p eenige bloempotten in den achter
tuin neer. Hat arme meisje overleed bijna
onmiddellijk.
Een jongen uldaar moest Donderdag-avond
in de Sarnb.it straat zijn lust tot dieren-
plagerij met - dood bekoopen. Onverwachts
sloeg hij een p.-aid, dat door een boer geleid
word, met en stok. Hot beest sloeg met de
pooten achteruit en trof den knaap tegen
het hoofd, zoodat hjj dood ter neder viel.
Hij werd n. ar da onderlijke woning in de
Valkeniers', raat gebracht.
Verleden week Dinsdag had er een gelijk
geval, evenc-i met doodelijken afloop, op de
Gelderschek..ra plaats.
Te Dor tracht is een landauer,
waarin zes personen zaten, ten gevolge van
het breken van het lamoen van het rijtuig,
in eene moddersloot geraakt.
Daar hoi nituig op zeer verwrongen wijze
in de sloot v: is terechtgekomen, konden de
passagiers icchts één voor één door eene
nauwe opening worden opgetrokken en binnen
gehaald doo; bat raam eener woning, vlak
naast de slot elegen. De natte en be-slijkte
passagiers vonden daar een gewenscht onder
komen.
Uit Doornik wordt gemeld: Weer
heeft men v rzcheidene brandstichtingen te
betreuren in stroo- en graanmijten, zonder
dat het der politie mogelijk is, den schuldige
te ontdekken. Er begint een schrik in da streek
te heerschen
Het detachement huzaren, dat
onder aanvouiiüg van don lsten luitenant
Van Overvcklt te Nieuw-Amsterdam gestati-
onneerd wv, keert heden-, Zaterdag-avond,
te Deventer in garnizoen terug. Hiermede
ztfo alle detac «menten cavalerie uit de venen
t» Deventer terug.
Te Loos cl recht is een door twee
gozinnen bewoond huis, toebehoorende aan
de firma Van der Mersch en De Heester, af
gebrand. 11 perceel W3s verzekerd; de in
boedels, welke grooter.deels werden gered,
war9n niet verzekerd.
Men meldt aai de „N. R. C." uit
Tilburg: Gis.ernacht ontstond in het nabij
gelegen Kiai brand in den stal van den her
bergier en looier C. Leemans, welke brand,
ofschoon terstond hulp kwam opdagen, zóó
snel toenam, dat in een oogenblik het geheole
gebouw en bet woonhuis in lichterlaaie ston
den. De bewoners konden niets dan eenige
kenkenmeubóien radden, zoodat ook eeno hoe-
Labarre te spreken?" vroeg de bezoeker met
eene beleefde buiging.
,,Tawei, miir.heer, wees zoo goed plaats te
nemen en mij te zeggen, waaraan ik u ver-
eerend bezook dank!"
„Vergun mjj vooraf eenige vragen tot u te
richten, mevrouw!"
„Eenige vragen, tot mij?"
„Het is noodzakelijk, mevrouw!"
„Welnu, goed, ik ben bereid u te ant
woorden."
„U heeft een zoon, nietwaar?"
Ja, mijnheer!"
„Hij is op het oogenblik afwezig
„Ja, lij] is op reis."
„Hoe lang is het geleden dat hij op reis
is gegaan?"
„Zaterdag is hij vertrokken."
„Waarheen?"
„Kaar Tours."
„Is u daar zeker van?"
,Ik heb hem zelve naar het station
gebracht."
„Hoe oud is uw zoon?"
„Negentien jaar, mijnheer. Haar, met uw
verlof, ik begrjip niet, wat u met dat ver
hoor bedoelt."
De bezoeker was geroerd. Na eene pauze
srrak hij
veelheid leder, men zegt ter waarde van f 600,
een aantal paren schoenen en in den stal drie
stuks vee verbrandden. Er was niets verzekerd,
zoodat de schade aan zienlijk is. De stal was
met stroo gedekt, maar hoe de brand ont
staan is, begrijpt niemand.
De schrijver van de „Brievon uit
de hofstad" van de Arnh. Crt." deelt in den
jongsten brief het volgende mede:
Dat verschillende personen, gedwongen of
vrijwillig, de pen voeren, schijnt eene be
vestiging van het gezegde: „le style c'est
Thomme." Maar wanneer men de verschil
lende wjjzen van uitdrukken van verschillende
schrijvers op den grondslag van ditzelfde ge
zegde beoordeelt, dan moet men tot het besluit
komen, dat sommige menschen aan al ver
bazend onklaar en verward moeten zjjn. Reeds
meermalen vestigde men de aandacht op een
staaltje van verwarden stijl, maar dezer dagen
kwam mjj een tekstueel extract onder de oogen
van een jaarverslag van zekere jonge Neder-
laudsche TiDmaatschappi), dat in dit opzicht
de kroon spande. De zinnen van dat stuk
waren zóó lang, zóó in tusschonzinnen en
nevenzinnen verhakt, de rededeelen werden
er zóó slordig in dooreen verward, dat er
geen touw aan vast te maken was; na aan
dachtige en herhaalde lezing bleek mi;, dat
de stellers juist het omgekeerde bedoelden
van hetgeen zij wilden zeggen. Mij dunkt,
tien aandeelhouders moet 't bij de lezing van
uit stuk beklemd om 't hart zijn geworden,
alleen om den vorm (want den inhoud laat
ik rusten). Ze zullen vermoedelijk wel gedacht
hebbenis er een flink, oordeelkundig beheer
ie wachten van menschen, die zoo onbeholpen
ui het uiten hunner gedachten zijn?
De administratieve stijl, die anders zoo'n
kwaden naam heeft, zou door een beter optre
den van niet-otticiöele schrijvers werkelijk in
eere hersteld kunnen worden. Echter zuiver
is die nog volstrekt niet-. Dezer dagen vind
ik in een koffiehuis hier ter stede eene courant
liggen, die in eene der kleine Maassteden
wordt uitgegevc-n. Ik lees daarin een blijkbaar
officiéél kort verslag van eene zitting van den
gemeenteraad van Naaldwijk, waarin het vol
gende wordt vermeld:
„Do voorzitter stelt aan de orde de 'in de
vorige vergadering aanhangig gebleven beslis
sing betreffende de bestemming van de oude
onderwijzerswoning.
„Na do beraadslaging wordt met algemeene
stemmen besloten gezegde woning te doen
afbreken en voor burgemeestershuis in te
richten.
„Waarna de vergadering door den voorzitter
wordt gesloten."
't Is waarlijk niet te verwonderen, dat de
voorzitter op dit wonderlijk besluit maar spoe
dig de vorgadering sloot. Men zou van minder
den schrik op 't lijf krijgen, dan van het be
sluit van een gemeenteraad om u in een
afgebroken huis te laten wonen, 't Gaat wel
egen het zachtere seizoen, maar toch beklaag
ik den burgemeester van Naaldwijk. Het eenig
middel om zich nog te vrijwaren tegen de
noodzakelijkheid om in het afgebroken gebouw
te trekken, ligt; in goed Hollandsch te leeren
schrijven.
Uit Hoenderloo, onder Apel-
doorn, meldt men dat daar vermoedelijk voor
oen paar jaar een moord gepleegd zal zijn;
„Helaas, mevrouw, de inlichtingen, welke
mij door u verstrekt zijn, maken allen twijfel
onmogelijk."
„Maar ik begrijp u niet. Betreft hetgeen
u mi) wenecht te zeggen, dan uitsluitend
mijn zoon?"
„Ja, mevrouw, en het is eene hoogst ern
stige tijding, welke ik u omtrent hem heb
mede te deelen."
„Eene gewichtige zaak dus? Maar u maakt
mij zeer ongerust. Heeft h(j wellicht een
misslag begaan?"
„Integendeel, hjj is aan niets schuldig, hij
is slachtoffer."
„Slachtoffer? Hij had eene som gelds bij
zich; is hjj daarvan soms beroofd?"
„Ook dat niet, mevrouw!"
„Maar spreek dan toch, mijnheer, wat is
61' met mijn zoon gebeurd? Is h(j gewond,
is hem een ongeluk overkomen?"
„Ja, een zeer groot ongeluk, mevrouw.
Bereid u voor op eene droevige tijding. Op
mij rust de treurige taak.
Mevrouw Labarre verbleekte, zij sidderde
van ontzetting. De kloeke vrouw moest zich
aan een stoel vasthouden.
„Mijnheer.ik bid, ik smeek u, spreek
duidelijkOspreek dan tochMjjn arme,
mijn lieve René is toch niet dood?"
althans, dezer dagen werd aldaar een geraamte
ontdekt in den grond, hetwelk, opgegraven
door honden, toch nog te herkenen was als
dat van een kind.
De zaak moet zich aldus hebben toege
dragen.
Ruim een jaar geleden huwde een paar,
waarvan de man in het huis trok, door de
vrouw bewoond, welke vrouw thans is over
leden. Nu de man zich van alles wil ontdoen,
om „en garpen" te gaan wonen, komt ook de
linnenkast aan de beurt, en men vindt daarin
een dichtgenaaid pak, dat na opening blijkt
een kindergeraamte te bevatten. Reeds lang
had de man gedacht, dat er zoo'n vreemde
lucht in huis was, maar had dit. nooit onder
zocht. E9ne buurvrouw oordeelde het best,
dit pak nu aan den schoot der aarde toe te
vertrouwen, doch de honden brachten de politie
op het spoor. De zaak wordt thans onder
zocht.
Men meldt uit Becelaere, bjj
Yperen, dat aldaar een bloedig gevecht tus-
schen de boeren is geleverd, waarin twee
mannen doodgebleven zjjn, ten gevolge van
talrijke messteken. Het schijnt dat er in die
gemeente esne soort van vendetta of familie
haat heerscht, welke door geene vonnissen
of rechtbanken kan uitgewischt worden.
Ten gevolge van flinke regens
belooft de oogst in Rusland dit jaar zeer
goed te zjjn.
Don "den en 8sten Juniaanst.
wordt in het Bois de Boulogne (Parijs) het
jaarlijksche bloemenfeest gehouden.
De Britsche kanonneerboot „Fire
brand" heeft op de Peiho in China een zonder
ling ongeval gehad. Toen zjj de rivier een eind
wasopgevaren, viel het water plotseling 8
voet, zoodat de boot aan den grond geraakte
en nu wellicht voor geruimen tijd met hare
bemanning gevangen zit.
Hot kantonnaal bestuur van
Geneve fceaft besloten alle speelbanken in het
kanton to doen sluiten.
In de luxe- en sneltreinen tus-
schen Dijon en Lyon z(jn in den laatstentpd
belangrijke diefstallen gepleegd. Aan juweelen
ii voor niet minder dan 50,000 fr. verdwenen.
Een nauwkeurig onderzoek is ingesteld en
een beambte van een der treinen is in hech
tenis genomen.
Op de Pinksterdagen zijn in de
Alpen weder ongelukken voorgekomen. Op
den Watzmann verongelukte een wandelaar,
Richard Schöllhorn, die uit St.-Bartholmfi den
berg besteeg en in een afgrond van 500 meter
viel. In den Allgau stortte de heer Schnetzer,
•zoon van een groothandelaar te Kempten, van
eene helliDg en verloor het leven.
Een lange ritUit St.-Peters-
burg wordt gemeld dat men aldaar binnen
eenige dagen den officier der kozakken Posh-
koff verwacht, die geheel SiberiO te paard
is doorgereden. Hij verliet Blagovestchink,
Ooat-Siberié, omtrent zes maanden geleden.
Vóór eenige dagen heeft hjj zjjne intrede ge
daan te Moskou, waar hö door het volk fees-
lelijk ontvangen werd. De afstand tusschen
Blagovestchink en St.-Petersburg is 4500
mijlen. Het is opmerkelijk dat deze tocht
werd afgelegd met een gewoon kozakken-
paard, hetwelk Peshkoff slechts kort vóór
den aanvang zijner reis gekocht had en het-
Helaas ja, mevrouw!"
Man weet dat mevrouw Labarre weinig
liefde voor haren zoon koesterde, maar nu
zij zoo eensklaps vemam, dat hij dood was,
kwam het moederlijk gevoel met ongeveinsde
kracht boven.
Zij barstte in een stroom van tranen uit,
welke geheel aan Rent) gewijd waren, want
zij vergat op dit oogenblik zelfs dat met den
dood van haren zoon ook alle kans op het
te erven kapitaal van den graaf De Thon-
nerieux verdwenen was.
„Doodt" riep zil in wanhoop uit. „Dood! maar
hoe is dat mogelijk? Zaterdag avond vertrok hjj
vrooiyk on gezondhoe komt het dan dat hij
zoo plotseling is overleden? O! zeg het mij!"
„Gistermorgen is hj) door een baanwachter
dood, verpletterd op de rails gevonden, nabij
het station van Choisy-le-Roi, waarvan ik
ch9f ben."
Op deze mededeeling volgde eeno nieuwe
en ditmaal nog heviger uitbarsting van smart
en wanhoop.
„O! mijn kind, mijn ongelukkig kind!"
riep zij uit.
Eensklaps hief mevrouw Labarre het hoofd
op en vroeg:
„Maar hoe weet u dat die ongelukkige
juist mijn zoon is?"
welk voor zulk eene taak niet was afgericht.
Te St.-Petersburg wacht den stouten reiziger
eene schitterende ontvangst en men denkt
dat de czaar hom zal in gehoor ontvan
gen. Waarschijnlijk zal hij zijnen toehtlange
Berlijn en Parijs voortzetten naar Rouaan of
Havre, en dan zal hij van den Stillen naar
den Atlantischen Oceaan gereden zijn.
Eeno huiselijke juffrouw. Te
Ofen, Hongarije, stierf dezer dagen eene dame,
die in geen 80 jaar haar huis had verlateB.
30 jaar geleden beloofde juffrouw Lina
toen een mooi, jong meisje aan haren min
naar op zekeren Zondag niet te zullen uit
gaan, maar brak hare belofte en ging toch.
De jonge man vond, dat een meisje, dat
zelfs zulk eene kleine opoffering niet voor
hem over had, zijne vrouw niet kon worden.
Als boetedoening besloot ze nu baar geheel
leven thuis te blijven en zij week daarvan
niet afnu is ze voorgoed het huis
uitgegaan.
De hoogste prijs, ooit besteed
voor het werk van een nog levend schilder,
is die, welke dezer dagen voor Meissonier's
„1S14" werd gegeven. Het doek stelt Napoleon
voor te paard, omringd van zjjne generaals,
op den avond vóór den dag, waarop hjj af
stand moest doen van den troon. De heer
Delahaute kocht het schilderij voor 500,000
fr. on verkocht het dadelijk daarna aan den
heer Chauchard, voormalig directeur van de
Louvre-magazjjnen, voor 850,000 fr. Het
stuk is 75 bjj 50 cM. groot en werd in 1864
geschilderd.
Een gruwelijke, vijfvoudige moord
is te Cordova (Spanje) gepleegd, waar een
boerenknecht zjjn baas en vier andere per
sonen, waaronder twee kinderen, heeft om
gebracht, naar men zegt omdat hem niet
was toegestaan een stierengevecht te gaan
bijwonen. Hjj werd in hechtenis genomen
op het oogenblik, dat hjj dit schouwspel verliet.
Twee pikeurs van hetkasteel
Chandui, in het Fransche departement Orne,
lieten dezer dagen een aantal jachthonden
in de Iton baden. Twee koppels, door den
sterken stroom meegesleept, liepen gevaar
te verdrinken en de beide mannen, 29 en
17 jaren oud, sprongen ze na, met het treu
rige gevolg, dat allen te zamen omkwamen.
Roovers. Nabjj Florence is door
oene bende roovers een in die stad zeer be
kend Engelseh ingenieur, de heer Wood, op
gelicht. De roovers eischen een zwaar losgeld.
De overheid doet met de meeste zorg door
de karabiniers de bosachen onderzoeken, maar
lot hiertoe heeft men nog niets gevonden.
Uit Nieuw-York wordt gemcló
dat de heer Astor voornemens is een mon
ster-hotel aldaar te bouwen op den grsnd,
waar vroeger het vaderlijke huis van den
millionair stond. De kosten zjjn geraamd op
drie millioen dollar.
Te Queenstown ie uit Nieuw-York
bericht ontvangen, dat de stoomboot „Bays-
water" van de heeren Watts, Ward Co.
te Londen, dis op 16 Maart met graan uit
Nieuw-York naar Lissabon vertrok, vermoe
delijk met alle opvarenden vergaan is. De 1623-
tons-boot had 25 man aan boord.
De „Poochin g," eene stoomboot
op de Yangtsekiang, is door brand vernield.
Yan de opvarenden worden 22 gemist.
„Wij vonden In den zak van zijne ja3
eenige visitekaartjes, welke den naam van
René Labarre droegen."
„Maar kende u mijn zoon of mjj dan, dat
ge dadelijk hierheen u begaf?"
„Neen, mevrouw, maar ik begaf mjj aan
stonds naar Parijs en deed nasporingen b|
den maire. Daar vernam ik dat uw zoon op
het seminarie was. Hoewel hij eene burger-
kleeding droeg, begaf ik mjj toch naar het
seminarie, waar de overste mjj meedeeldo
dat ReDé Labarre eenige dagen geleden het
seminarie had verlaten. Hij gaf mjj daarop
uw adres. U ziet dus, mevrouw, dat verdere
twjjfel opgeheven is."
„En waar is mijn ongelukkig kind op het
oogenblik?"
„Men brengt zjjn stoffeliik overschot weldra
hierheen, mevrouw; ik ben vooruitgegaan om
u op de verpletterende tijding voor te bereiden."
Op dit oogenblik kwam de meid, ontsteld
en bjjna zinneloos van schrik, het salon
binnengesneld.
„O! Arme mevrouw!" riep zij uit, „welk
een ongeluk 1 01 hoe vreeseljjk 1Wat moet j
ik doen, lieve mevrouw?"
De stationschef antwoordde:
„Sprei het bed op de kamer van het onge
lukkige jongemensch, spoedig!"
