N®. 9285.
Donderdag £ÏQ Mei.
A®. 1890.
fëourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <§pn- en feestdagen, uitgegeven.
Dit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 28 Mei.
]Poiii3.1etoii„
Het Roode Testament.
PRIJS DEZER COURANT:
▼oor Leiden per 8 maanden.1.16.
Franco per post1.40.
Afzonderlijke Nommers.0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 1—6 regels 1.05. Iedere regel meer/0.17$
Grootere letters naar plaateruimte. Voor het tn
cas8eeren buiten do stad wordt 0.10 berekend
Officieel e Kennisgpeyin^en.
Hondsdolheid.
De Burgemeester der gemeente Leiden.
Gelet op het bij hem ontvangen bericht van den
Bijksveeart8 alhier, dat in deze gemeente weder een
goval van hondsdolheid ia voorgekomen;
Gezien art. 3 der Wet van den 5den Juni 1875,
tot vaststelling van bepalingen bij het voorkomen
van hondsdolheid (Staatsblad No. 110);
Beveelt dat gedurendo vier maanden te rekenen
van den dag der afkondiging van dit bevolechrift,
alle honden, die zich buiten woningen of vaartuigen
-{geene openbare middelen van vervoer zijnde) in de
gemeente bevinden en niet binnen een afgesloten erf
aan een ketting liggen, moeten voorzien zijn van een
muilkorf, volgens het door Z. E. den Minister van
Biunenlandeche Zaken, bij beschikkingen van 27 Juli
1S75 en 19 September 1887 voorgeschroven model,
ter gemeente-secretarie voor ieder ter bezichtiging
«esteid, met dien verstande nochtans dat ingevolge
Ministeriëele beschikking van 7 September 1875, de
stalen band van den muilkorf, die den hals van
•den hond omgeeft, door een koperen mag worden
vervangen.
Hot aantal en do dikte van de draden van den
muilkorf moeten minstens bedragen
Dij eene korflengte
van
Aantal in dwarse
richting
loopende draden.
Draaddikto.
minder dan 15 cM.
3
2 mM.
15 tot 18 cM.
4
2
18 tot 21
5
aVs -
21 tot 24
6
2Vs
24 tot 27
7
s
27 en meer.
8
3
Leiden,
■27 Mei 1890.
Do Burgemeester voornoemd,
DE KANTER.
Inenting «ogen betaling.
Burgemeester en Wethouders van Leiden brengen
ter algemeene kennis dat op Donderdag 29 Mei e. k.,
des namiddags te 2 uron, gelegenheid zal worden
gegeven tot inënting tegen betaling van 1.per
persoon, in het Pare Vaceinogène (Elisabethshof,
Oude Vest).
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KANTEB, Burgemeester.
28 Mei 1890. E. KIST, Secretaris.
Het aangekondigd voorstel tot verhooging
van den prijs van het gas van 5 cents tot 6
cents, wegens de stijging van kolenprijzen en
werkloonen.komt in de morgenmiddag tehouden
gemeenteraadszitting niet in behandeling.
Aan den gemeenteraad geeft te kennen
mej. Magdalena Petronella Oudshoorn, onder
wijzeres der 3de klasse aan de openbare
school der 2de klasse voor Jongens en Meisjes
(Leerschool, verbonden aan de Kweekschool)
dat z(j eerlang in hot huwelijk hoopt te treden
en dat z(j om deze reden ontslag verzoekt
tegen 1 Juli a. s.
Evenmin als by het hoofd der Leerschool,
bestaat er bij B. en Ws. bezwaar om dat
ontslag met ingang van genoemden datum
eervol te verleenen.
Den gemeenteraad wordt door B. en Ws.
ter vaststelling aangeboden bet kohier der
plaatselijke directe belasting voor dit jaar.
Het bevat eene belastbare som van 6,645.972,
tegen 5,417,509 in 1889, alzoo meer 228,463.
Op de begrooting voor dit jaar is als
opbrengst dier belasting uitgetrokken 149,000,
waarbij gevoegd 5 pCt. voor kwade posten
of 7450, maakt 156,450 als te heffen bedrag.
Het heffingspercent is alsnu vastgesteld op
2.77, waardoor verkregen wordt een bedrag
van ƒ156,393.42, alzoo ƒ56.58 minder dan
volgens de begrooting zou kunnen worden
geheven.
Het aantal aanslagen bedraagt 5611.
Den oud-rector van het gymnasium alhier,
dr. W. H. D. Suringar, valt heden het zeld
zame voorrecht ten deel met zijne eshtgenoote
hun 60-jarig huwelijk te mogen herdenken.
Het ontbreekt den hooggeachten jubilarissen
natuurlijk niet aan tallooze blijken van belang
stelling in hun feest en bovendien hebben de
bewoners van dat gedeelte der Haarlemmer
straat, waar hot echtpaar woont, die straat
een feestelijk aanzien gegeven door van hunne
woningen de vaderlandsche driekleur te doen
wapperen.
Moge het den jubilarissen gegeven worden
nog vele jaren 's werelds lief en leed het
laatste echter worde hun in de minste mat»
beschoren met elkaar te deelen
De heeren J. B. Snellen, F. A. Van
Hall, C. P. Metelorkamp en F. Schwiep, con
cessionarissen van een kortoren spoorweg
Amsterdam Rotterdam, hebben zich tot de
Tweede Kamer der Staten-Generaal gewend
met een adres, waarin z(j hunne grieven tegen
de aanhangige spoorwegovereenkomsten uit
eenzetten.
Zij hebben gemeend in deze niet handelend
te moeten optreden, alvorens de plannen dor
Regeering volledig bekend en toegelicht waren.
Zij vertrouwen dat nu voldoende blijkt, dat
Amsterdams handelsbelangen beter en zekerder
zjjn gewaarborgd door de uitvoering hunner
concessie, dan door de thans aanhangige regee-
ringsplannen.
Alle deskundigen op spoorweggebied, zeggen
zjj, veroordeelen zonder uitzondering het hoofd-
beginsel der wet: de exploitatie van ééne
1 spoorweglijn door twee concurreerende maat
schappijen. Nergens, waar het onder dezelfde
omstandigheden is beproefd, heeft het goede
resultaten opgeleverd, en zelfs de Regeering
is niet in staat geweest, evenmin als de
voorstanders der voorgestelde regeling, dit
hoofdbezwaar te ontzenuwen, een bezwaar,
dat een ernstig gevaar veor den haudel dreigt
te worden, omdat het onvermijdelijk tot eene
volledige samenwerking der twee overblijvende
Maatschappijen moet leiden, of tot Staats
exploitatie, beide doodend voor alle concur
rentie, welke laatste voor den handel hoog
noodig is.
Van hoe overwegend belang de kortere
verbinding Amsterdam Rotterdam is, moge
uit bet volgende blijken: Meer dan zesmaal
honderdduizend reizigers per jaar, tus
schen Amsterdam en Leiden, 's-Gravenhage,
Rotterdam en het buitenland, ondervinden
nu, geheel noodeloos, een belangrijk tijdver
lies, hetwelk zij bovendien nog moeten be
talen.
Één der voorwaarden van den vorigen direc
teur der Maatschappij,0' exploitatie der Staats
spoorwegen, den heer Vrolik, was indertijd
dat de weg zóódanig moest worden aange
legd, dat die al dadelijk met groote snelheid
en gemakkelijk kon worden bereden. Do
kosten van aanleg worden daardoor hooger,
maar het te wachten verkeer was groot ge
noog om dit te dragen en bovendien zou
men, ten gevolge van besparing in t(jd en
geld, in vermeerdering van verkeer de meer
dere kosten ruimschoots terugvinden. De
bovenbouw moest van dien aard zijn, als
hier te lande nog niet voorkomt. De ban
kiers deelden die breedo opvatting.
Do afstand tusschen Amsterdam en Rot
terdam wordt daardoor en door den aan
zienlijk kortoren weg nagenoeg in de helft
van den tijd afgelegd, welke thans door de
gewone sneltreinen van den Hollandschen
spoorweg veroischt wordt, namelijk in vijftig
minuten, tegen negentig a honderd vijf mi
nuten langs den ouden weg.
Door den aanleg van dezen weg kan de
Mij. tot Exploitatie van Staatsspoorwegen
baar doel om in Amsterdam te komen, be
reiken en dan gaat daarmede het groote
voordeel gepaard, dat die verbinding niet
alleen in het belang van genoemde Maat
schappij 's> maar tevens in dat van den
Amsterdamschen handel en van het reizend
publiek. Ook Leiden en 's-Gravenhage worden
daardoor rechtstreeks met de Staatsspoor
wegen verbonden.
Bovendien en dat is mede van groot be
lang wordt de Haarlemmermeer en een
aanzienlijk deel van eene welvarende streek
in Zuid-Holland aan het spoorwegnet verbon
den en kunnen de producten dier vruchtbare
streek sneller en goedkooper worden vervoerd,
waarmede stijging van de waarde van den
bodem gepaard gaat.
Ook is het geene onverschillige zaak, dat,
bij het ten einde spoeden van de groote wer
ken voor rekening van het Rijk, door den
aanleg van dezen weg vele millioenen aan
arbeidsloon zullen besteed worden.
Het kan niet worden ontkend zeggen
adressanten verder dat de Hollandsche
Spoorweg maatschappij een betrekkelijk be
langrijk verlies zal lijden, indien, in concur
rentie met haar, eene aanzienlijk kortere lijn
Amsterdam Leiden Rotterdam wordt aan
gelegd, maar daarin juist ligt tevens het
bewijs, hoezeer het reizend publiek door die
kortere verbinding zou zijn gebaat en het
belang van het publiek moet zwaarder wegen
dan dat van genoemde Maatschappij.
Ook al komt de directe verbinding Amster
dam—Rotterdam tot stand, dan toch zal de
Hollandsche spoorweg evenwel altijd eene
vruchtbare lijn blijven, omdat het geheele
vervoer tusschen Amsterdam en Haarlem
intact blijft. Ook behoudt de weg al het ver
keer uit Noord-Holland naar de handelssteden,
terwijl dat tusschen 's-Gravenhage en Rotter
dam langs deze lijn voortdurend belangrijk
zal blijven.
Kapitaal en interest van het gedeelte Am
sterdam - Rotterdam der Hollandsche Spoor
wegmaatschappij z(jn reeds lang terugverdiend.
Een monopolie werd haar bij het verleenen
der concessie niet gegeven. Gedurende bijna
eene halve eeuw trok zij er evenwel de voor-
deelen van.
Wordt het thans aanhangige ontwerp aan
genomen, dan zouden de financiers voor de
kortero verbinding Amsterdam Rotterdam
natuurlijk genoodzaakt zijn zich terug te
trekken.
Aan den voor Oost-Indië bestemden offi
cier van gezondheid 2de kl. S. W. Van Hettinga
Tromp is drie maanden verlof verleend.
Op 18 Juni zal het 50 jaren geleden
zijn, dat dr. J. Kips te 's-Hage tot doctor in
de geneeskunde promoveerde.
De dirigeerende officier van gezondheid
2de kl. L. P. Gijsberti Hodenpjjl zal naar
Berlijn worden afgevaardigd tot bijwoning
van hot internationaal geneeskundig congres,
hetwelk aldaar in het begin van Augustus
zal worden gehouden.
ROMAN VAN
XA FIER BE MWaiTÉPIX.
123)
Wij weten reeds dat mevrouw Labarre
zeer weinig liefde voor haren zoon had, maar
dezen avond scheen zij voor het eerst van
haar leven, en wel zonder eenige aanleiding,
de moederlijke liefde ernstig te gevoelen.
Het vertrek van Kené ontlastte haar toch
van een zoon, wiens bestaan haar hinderlijk
was, maar niettegenstaande dat, scheen do
scheiding haar oprecht te bedroeven. Z(j was
geroerd; nu en dan moest zjj hare tranen,
ware tranen, van hare wangen drogen.
René, gewoon zjjne moeder steeds koel en
onverschillig voor zich te zien, verbaasde
zich dan ook zeer over deze onverklaarbare
teederheid.
„Ge schijnt droevig gestemd en entroerd,
mama", sprak hy„k kan toch niet veronder
stellen dat mijn vertrek daarvan de oorzaak is?"
„Je bedriegt je, René; je vertrek smart
mij zeer!"
„Maar u heeft toch zelve deze reis ver
langd en daarenboven ik kom terug."
„Zeker, ik kan ook geene grondige reden
voor mjjne bezorgdheid opgeven, maar een
geheim voorgevoel zegt mij, dat de scheiding
ons ongeluk zal brongen."
„Integendeel, mama, de reis zal mijne ge
zondheid herstellen en u zal mij sterker
en flinker weerzien. Volg m(jn voorbeeld,
vrees niet, hoop 1"
Het afscheid, dat mevrouw Labarre van
haren zoon nam, was werkelijk roerend en
innig. Zij sloot hem geruimen tijd weenend
in hare armen.
Op dit oogenblik luidde de bel, ten teeken
dat de trein in aantocht was. De loketten
werden geopend en René nam zijn plaats
biljet.
„Vaarwel, mjjn zoon, of liever, nietwaar?
tot weerziens 1" sprak de moeder, „ik zal het
uur van je terugkeer met verlangen te ge-
moet zien. Bedenk dat je van nu af, de man
nelijke vrijheid zult genieten, wees man. Zorg
voor je toekomst. En ook, neem je gezond
heid in acht, tracht sterker en krachtiger
dan ooit tot mij weer te keeren 1"
„Wees gerust, mama. en heb dank, want
nu zie ik dat u rnjj nog liefhebt."
„Heb je daaraan dan getwpfeld?"
„Meer dan eens, dat moot ik bekennen,
maar nu niet meer, mama!"
Mevrouw Labarre omhelsde haren zoon nog
eens voor het laatst en toen verdween René
in de wachtkamer.
Getrouw aan zijne afspraak met dokter
Thompson, wachtte hij eenige minuten en
ging toen terug in de vestibule, nadat hy
zich met een snellen blik overtuigd had dat
zijne moeder er niet meer was.
Hij snelde naar het loket.
„Mijnheer", zei hjj tegen den beambte, „ik
heb een biljet tweede klasse naar Tours ga-
nomen, maar nu komt men rnjj iets medo-
daelon, waardoor mijne reis nutteloos wordt
zou u mijn plaatsbiljet nu niet terug kun
nen nemen?"
„Dat kan ik niet doen, mijnheer, uitge
geven plaalsbiljetten mogen niet teruggeno
men worden; het eenige, wat u doen kunt,
is uw biljet aan een andoren reiziger over
te doen."
René bleef by het loket staan tot er een
reiziger voor Tours kwam, om een plaatsbil
jet te nemen. Het geluk diende hem in deze,
Na een oogenblik gewacht te hebben, jkwsus
iemand een tweede-klasse biljet raar -poyrs
vragen en René verkocht hem^ iat 3yne_
."Vervolgewa begaf by hpar het stations-
koffiehuis, waar hij op den koetsier «S3
dokter Thompson wachtte.
Hjj behoefde niet lang te wachten. Weldra
hield er een rijtuig voor de deur van het
koffiehuis stil.
De koetsier, in eene eenvoudige livrei, trad
binnen en zocht met zijne oogen onder de
bezoekers.
Deze koetsier was niemand anders dan
Pascal Saunier, de medeplichtige van Jacques
Lagarde.
René wenkte den koetsier, die onmiddellijk,
by hem kwam.
„Zoek je mij?" vroeg hjj.
„Ik zoek een heer, die vaDavoijfj naar
Tours had moeten vertrekken," aD'.WOordde
Pascal beleefd.
„Juist, dat ben ik."
„Mag ik uw naam wetenV
„René Labarre."
„Juist, dan is bet g&ef j
„Je komt waarschijn' van
„Van dokter Tlar Qjpgon, uit de rue de
M.'romosnil."
„Goed, wil jc gebruiken
I „Wel vm- 1(jelijb, mijnhaer, een glaasje
'i absinth al? .t u blieft."
Rav* beval een bediende het verlangde
aaa den koetsier te brengen en betaalde de
we'rtej ing.
t {Wordt vervolgd.)
