r 9220.
Maandag ÏO Maart.
<§eze fèourant wordt dagelijksmet uitzondering
van (Zpn- en feestdagen, uitgegeven.
Lolden, 8 Maart.
Femlleton.
Een winter in Michigan.
A0, 1890.
/c\ .it v f-
x'";i
PEU8 DEZER COURANT:
Voor Leiden per 8 maandenf 1.10.
Franco per post1.40.
Afisondorlyko Nommcre0.05.
PRIJS DER ADVERTENTIEN:
Van 16 rogola 1.05. Iedore regel meor/0.17J.
Grootere letters naar plaatsruimte. Voor het in-
caseeeren buiten de stad wordt 0.10 berekend.
Qlllcieel© Keanlsgeyingen.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van LEIDEN,
Gezien art. 6, 2clo alinea der Verordening van 11
November 1880, regelende de inwendig© inrichting
der scholen, de toelating en het ontslag der leerlingen
(Gemeenteblad N°. 4 van 1881);
Brengen ter nlgemeone kennis, dat do inschrijving
van nieuwe leerlingen aan de openbare scholen der
3de en ide ld. zal pla-ats hebben van den 3den tot en mot
•den 15don Maart e. k., in de schoollokalen in de
Rijnstraat, in do Brandewyneteeg, op de Binnenvest-
gracht aan het Plantsoen, in de Van-der-Werfstraat,
aan de Korte Mare en aan de Langebrug, des voor
middags van halfnogon totnegon uren en dee
namiddags van halftwee tot twee uren, behalve
<lea Zaterdags en dee Zondag».
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
Leiden, DE KAN TER, Burgemeester.
t Maart 1869. E. KIST, Secretaris.
Naar het „Hbl." meldt, zullen door het
bekende studentengezelschap „Sempre Crert
cendo" voor het dezea winter alhier le geven
concert ten voordeele van Leidens behoeftigen,
zelfa pogingen worden in het werk geste'd
zich van do medewerking van Sigrid Arnoldson
te verzekeren.
B(j het door de Tweede Kamer voort
gezet debat over het ontwerp tot regeling
der weduwen- en weezenpensioenen heeft de
heer G. "ff. Van Dedem zyn amendement
(gelijkheid van korting voor ambtenaren vóór
en na 1873 aangesteld) na bestrijding door
den minister ingetrokken.
Het stelsel der regeering, om onderscheid
te makon tusschen die beide categorieën, is
aangenomen, docb daarbij is op voorstel van
den heer Borgesius met 48 togen 31 stem
men bepaald, dat de grenslijn getrokken zal
worden by het jaar 1868 in plaats van bij
1873. De vóór dien tijd aangestelde ambte
naren betalen slechts 5 pet. van de trakte-
mentsverhoogingen.
De heer Huber wenschte aan de ongehuwde
deelhebbers van het te sluiten weduwen- en
weezenfonds, waartoe z(j bijdroegen, zuster-
pensioenen te verzekeren.
De minister beloofde de zaak in overleg
met de administratie van het pensioenfonds
te zullen behandelen.
Met 47 tegen 31 stemmen heeft de Kamer
beslist dat ongehuwde ambtenaren de vrijheid
hebben niet bjj te dragen voor peneioenen
voor weduwen en weezen, maar dezen dan ook
alle aanspraak voor later daarop opgeven.
De heer Borgesius bestreed deze bepaling
en wilde de gelegenheid voor ongehuwden om
na een huweiyk alsnog bijdragen te storten.
Uitvoerig i3 gedebatteerd over een amen
dement-Van Delden c. s., om aan weduwen
Een verbaal.
Hot was een woeste Januarinacht. De
sneeuw viel in dichte, zware vlokken, en de
wind huilde om do hoekeu van de Marston
farm-house heen, do deuren en blinden doende
schudden en ratelen op zulk oene manier,
alsof hij zeggen wildeLaat mij er m, of ik
breek door alles heen'.
En, inderdaad, daar volbracht hij zyn drei
gement reeds, want, klap! daar viel een van
de bünden langs het huis neer, de groep
vroolyko meisjes, die in de kamer was
uiteen doende stuiven, onder den uitroep vau
Wat wae dat?
Weest maar niet bang, kindoren't is maar
een van de blinden, dat er afwaait, zeida mr
Marston, aio op dat oogenblik de kamer bin
nentrad. Ik zal het spoedig weer in orde
makon, en hij r.otte zyne pelsmuts op, deed
ztjne wanten aan en ging naar buiten in den
gtorm.
Het was de verjaardag van Grace Marston,
de aestienjerigo dochter doe huizes en z(j
had eenigtï vriendinnetjes verzocht om dc-u
en weezen van ambtenaren, gepeneionneerd
of overleden vóór 10 December 1888, pensioen
te verleenen (met wijziging van het oorspron
kelijk voorstel) tot slechts Tan het bedrag,
waarop zy recht zouden gehad hebben, indien
die ambtenaren na 10 December waren over
leden. De voorstellers willen de bijdrage aan
den Staat uit het pensioenfonds vaststellen
op 3'/j millioen.
Dit amendement werd krachtig verdedigd
door de hoeren Van Delden en Famcombe
Sanders, en bestreden door den heer Rutgers
van Rozenburg.
De heer Clercx vroeg het oordeel van den
minister.
De minister van financiën handhaafde zijn
standpunt, in de stukken -aangenomen.
De voorstellers wijzigden hun amendement
en namen nu de tweede wetenschappelijke
balans als grondslag aan voor de berekenin
gen, terwijl dan de Staat niet maar 4
millioen zou terugontvangen.
Het amendement werd daarna aangenomen
met 65 togen 16 stemmen.
De heeren Smeenge en Van Delden stellen
nu voor op dit artikel te laten volgen een nieuw
artikel, luidende:
Art. 29. Voor de toepassing van de bepalin
gen van de twee voorafgaande artikelen wor
den de hoofden van departementen van alge
meen bestuur als zoodanig niet als burgerlijke
ambtenaren aangemerkt, en hunne weduwen
en weezen hebben slechts in zoover aanspraak
op pensioen, als eerstgenoemden vóór hunno
optreding als hoofd van een departement of
na hunne aftreding als zoodanig als burger
lijke ambtenaren in betrekking zijn geweest.
- Men schrijft aan de „Haagsche Crt." uit
Buenos-Ayree
„Waarschuw toch onze landgenooten nog
eens, om zich niet te laten verlokken tot den
overtocht naar Argentinië, wanneer zjj geen
geld hebben om do terugreis te betalen, als
't hun hier niet bevalt. Wie dat heeft, is ten
minste vrij man; maar zjj, die hier zonder
dat reisgeld aan wal worden gezet, zullen 't
zich veelal te laat beklagen, zich hierheen
te hebben laten lokken.
„De zoo geroemde kolonie „la Fortuna"
zal, naar ik verneem, weldra verlaten moeten
worden. De onderneming is, meldt men, mis
lukt, want de menschen sterven er ale muizen,
en meerendeels zonder geneeskundige hulp;
dat spreekt vanzelf."
In verband met de aanhangige spoor-
wegaangelegenheden betreflende de over
neming meldt men aan het „N. v. d. D.,"
dag b(j haar te komen doorbrengen. Ze waren
van plan geweest om vóór den donker naar
huis te gaan, maar tegen den middag begon
het zwaar te sneeuwen, en nu werd bet
buiten een echte sneeuwstorm, zoodat het
voor de jongste vriendinnetjes, die een heel
eind veraf woonden, onmogelijk was om naar
huis te gaan.
De goede mrs. Marston wildo hen niet
eena laten probeeren of zjj er door heen kon
den gaan, maar drong er op aan, dat z{j den
micht zouden overblijven, of ten minste zóó
lang, totdat men haar zou komen halen. Zy
zaten nu om den ouderwetschen haard heen
geschaard (die zoo weinig meer gevonden
wordt in onze nieuwerwetsche farm-houses)
speelden spelletjes en braadden kastanjes en
appelen bij dozijnen op het vuur.
Hu, maar dat is verschrikkelijk weer daar
buiten 1 liep mr. Marston uit, terwijl hy terug
keerde met een arm vol hout, om het vuur
aan te wakkeren.
Na in de gloeiende kolen gepookt en een
groot blok hout naar zijn genoegen er op ge
schikt te hebben, trok hij zpn armstoel naar
den haard heen en plaatste zich te midden
van de vroolyko jeugd.
En nu. wie kan my vertellen waarvan d t
een vel is, zeide hy, op een versleten grjje-
dat het plan bestaat, het Rynspoorwegstation
te Utrecht te eloopen en daarvoor in de
plaats, ter hoogte van het Sterreboech (west-
zyde) een Centraalstation té bouwen.
Onder de oefeningen, welke gedurende
dezen zomer gehouden zullen worden, zal
vermoedeiyk ook behooreneene manoeuvre
der cavalerie langs den Geldersehen IJsel,
waarby de rivier ook zwemmende zal worden
overgetrokken.
Mocht zulks plaats hebben, dan zal het
corps pontonniers hierby de noodige hulp
verleenen.
Concert Bvna Benmer.
Het concert, gisteravond door de Brusselsche
dames Dyna Beumer en Zélie Horiamé, in
gezelschap van onzen landgenoot den heer
Henri Bosmans, van Amsterdam, in den
schouwburg alhier gegeven, heeft uitstekend
aan de verwachtingen beantwoord. Het heeft
veel kunstgenot opgeleverd aan het in vry goe
den getale opgekomen publiek, al was dit niet
zoo groot als toen Sigrid Arnoldson er optrad.
Alle drie de artisten hebben overal een uit
stekenden naam, waren reeds van vroeger
ook hier niet onbekend en het programma,
dat insgeiyks op de elders gegeven concerten
dienst doet, waa met zorg samengesteld.
Het concert werd geopend met eene sonate
voor violoncel en piano van Edv. Grieg, den
gevierden Deensohen componist. Genoemd
hooget interessant muziekstuk wemelt van
moeilykheden, maar ze werden allen schit
terend door de talentvolle uitvoerders over
wonnen. Beiden wedyverden er als 't ware
om, wie toonen zou het meest ln den geest
van het werk te zy'n doorgedrongen; hun
samenspel deod aan het w«jk de volle eer
wedervaren. Zeker heeft men dan ook in
langen tyd niet met meer genoegen naar de
uitvoering van eene sonate voor violoncel en
piano geluisterd.
Dyna Beumer zong de brief-aria uit „Don
Juan", van Mozart, zoo voortreffoiyk alamen
maar wonschen kon en bracht verder ten
gehoore een lied, getiteld „Le Baieer", van
Meyer Helmund, en „Villanella", van Dell'
Acqna. Hare uitmuntende school, hare beval
lige voordracht, het heerlyke timbre van haar
orgaan on bovenal bare groote virtuoeiteit,
welke in de „Villanella" weder schitterend
uitkwam (men hoorde, behalve eenige stac-
cati en trillers, eene chromatische schaal, aan
vangende bij driemaal gestreept d, 2 octaaf
naar beneden), verwekten de grootste geestdrift.
achtig kleed wpzende, aan zpne voeten.
Van een vos, van een hert, van een wolf,
van een hond, van eene wilde kat (pole-cat),
riep de een na de ander.
Karin heeft hot geraden, zeide mr. Marston,
op een slank, blond meisje wijzende, wier
lange vlechten tot haar midden reikten. Het
is het vel van een wolf of liever dat was het
oorspronkelyk, maar het is zóó oud en ver
sleten nu, dat het my niet verwondert, dat
gy het allen zoo moeilyk hebt kunnen raden.
Karin heeft misschien in Zweden wel meer
wolven gezien.
Neen, antwoordde het meisje; ik gelukkig
nooit, maar vader is eens door een wolf aan
gevallen, toen hy in 't bosch hout ging hak
ken en, waren er geene andere houthakkers
in de buurt geweest, die zyn geschreeuw
hoorden en hem kwamen helpen, dan zou
het dier hem zeker verscheurd hebben. Het
was een groot dier en zy hebben veel moeite
gehad om het met hun vieren meester te
worden, want het vloog als dol op de men
schen aan. Wy zyn hier echter pas twee win
ters, ik heb Titer nog nooit van wolven gehoord
maar men zegt toch ook, dat ze hier niet ge
vaarlpk zyn en nooit een mensch aanvallen,
mocht men er Boms een tegenkomen. Maar,
mr. Marston, vertel verder, zeide zy.
Mej. Dyna Beumer deed zich in al do
stukken, welke zy ten gehoore bracht, kennen,
zooal8 wö haar vroeger reeds kenden. Moei
lykheden bestaan voor haar niet. De zwaarste
passages worden met eene nimmer falende
zekerheid uitgevoerd, die op oen instrument
niet kunnen worden overtroffen.
Mej. Dyna Beumer ie als coloratuurzangeres
eeitlg, moeilyk te evenaren, nog moeilyker
te overtreffen. Zy zingt als de nachtegaal;
mon vergeet, haar hoorende, dat dit kunst,
men zou kunnen wanen, dat het als het ge
zang van den vogel aangeboren en natnur
ie. Dit nu is juist de hoogste kunst. Met
bewonderenswaardige gemakkelykheid be-
heerscht de zangeres hare achoone stem.
Het -publiek was als naar gewoonte met
hare voordracht zoer ingenomen en vroeg
van haar eene toegift, die met bereidwillig
heid werd gegeven.
In mej. Zélie Moriamé vonden wy de uit
stekende pianiste van vroeger torue. Haar
spel is zeer geacheveerd en hare voordracht
uitstekend. Zy wist dan ook de aandacht van
het publiek van het begin tot het einde te
boeien, verwierf welverdiende toejuichingen
en werd ten slotte genoodzaakt ook eene
toegift te geven, nadat zy eerst ten gehoore
had gebracht de „Ballade", op. 23 (G-moll) van
Chopin, de „Gavotte et Variations", van Rameau
en de „Valse Caprice", van Rubinstein In
zonderheid het laatste nummer werd met
veel gratie voorgedragen. Van de begeleiding
der zangnummers kweet ze zich eveneens
recht verdiensteiyk.
De heer Bosmans bad als cellist na het
eerste nommer ook nog een aanzienlyk
deel van het programma te vervullen, nl. vóór
de pauze: „het intermezzo en rondo" uit Lalo's
„Concert voor violoncel"; daarnade „Romance"
van Saint-Saens en het grillige „Spinnlied"
van D. Popper. Uit de wpze, waarop hy deze
werken vertolkte, is de elders reeds by her
haling uitgesproken meening niet ongegrond
dat de heer Bosmans nog telkens en telkens
vooruitgaat. Zyn spel is meesteriyk, gevoelvel,
zyne techniek meer dan gewooniyk ontwik
keld, zoodat hy zich gerust met meesters
van den eersten rang kan meten.
Ook wat hem betreft, was men niet tevreden
alvorens hy nog iets ten beste gegeven had. En
dat deed hy, na het langdurig applaus, gaarne.
De uitvoering werd door niets gestoord. Den
geheelen avond heerschte de grootste aan
dacht by het optreden der artisten en de meests
kalmte daarna.
Het was een zeer schoon concert, a b.
Hebt gy dien wolf doodgeschoten? Neen,
maar ik heb zyn motgezel gedood, on ik ver
zeker u dat dit my moeite heeft gekost. Ik
heb nóg het litteeken op myn boen, waar
hy my gebeten hoeft.
Hoe, waar, wanneer was dat? vroegen er
nu eenigen van het nieuwsgierige troepje.
Komaan, ik zal het u van het begin af
vertellen, zeide mr. Marston, zyne handen in
de zakken stekende. Het was precies zulk
oen stormachtige nacht, als 't nu is; en dat
was twintig jaar geleden of wel meer, dat
ik in deze zelfde kamer eene courant zat te
lezen of liever er over te dutten. De winter
was zeer streng gedurende dat jaar; eigenlyk
stormde het geregeld iederen dag door de
maanden Januari en Februari heen.
Dien winter werd er by ons erg gesuk
keld. Moeder was gedurende den geheelen
winter at door iets mankeerende, maar dokters,
zei ze, dat waren maar kwakzalvers; dus zjj
maakte hare eigen kruiden klaar; die dronk
se, maai het hielp haar niets, want het scheen
dat zy erger werd in plaats van beter. Vader
bad ook erg te lyden van vliegende rheuma-
tlek, en voerde dien winter niet veel uit.
Warit v/rcolid.)
