N°. 8962.
Diiisda» 7 Mei.
A0. 1889.
{Jouraat wordt dagelijks, met uitzondering
van <gpn- en feestdagen, uitgegeven.
JPremie 12 Mei.
Oranje-N assau
Leiden, 6 Mei.
Feuilleton.
DE DELAHAIES.
LEIDSCÏÏ
DAGBLAD.
i FEU8 DEZER COURANT:
Voor Leiden per S maanden.1.10.
Franco per port.V."1.40.
Afeonderltfke Nommenr0.05.
PBIJ8 DEK ADVEKTENTEBN:
Yen 1—8 regel» 1.05. led.re regel meer 0.17J.
Oreo Ure lett.r» neer pUkterelmle. Yoor het la-
eren balten de .tod wordt 0.10 berekend.
Nederland ziet weer, na de droevige iydens-
sponde van Koning Willem III, met opgewekten
blik den dag van 12 Mei te gemoet, een
datum, van welken men vreesde dat hij in een
rouwdag zou veranderd zjjn geworden.
Er bestaat thans opnieuw reden tot openbaar
vreugdebetoon en het aanstaande -40-jarig
jubileum van Zr. Ms. regeering herinnert nu
meer dan anders aan de geschiedenis, welke
Oranje en Nederland met zulk een hechten
band heeft omstrengeld.
Uitgaande van de gedachte, dat het niet
anders dan goed kan .zijn, het opkomend ge
slacht bij iedere gelegenheid op dien histori-
schen stond te wijzen, heeft de heer W. F.
Oostveen, die bij golegenheid van 's Konings
70-sten verjaardig een feestboekje voor de
jeugd vervaardigde, dat terecht zeer veel
koopers vond, andermaal een aantal derschpon
ste bladzijden uit onze geschiedenis tot een
bundel vereenigd, welke, naar wjj ons voor
stellen, met gretigheid door de jeugd zal worden
gek zen. De Vader des Vaderlands, de Stad
houder-Koning Willem III, Jan Willem Friso,
het jaar 1813, Neêrlands tweede Koning en
ten slotte de feestviering te Amsterdam op
den zeventigsten verjaardag van Koning
Willem III, ziedaar de reeks van personen en
feiten, waarmede de schrijver in z(jn bekenden,
aangenamen verhaaltrant zijne lezers bezig
houdt. Is zijne historische trouw daarbij onver
dacht, tevens verzuimt hij geene enkele gelegen
heid om de liefde voor Oranje op te wekken
en aan de dure verplichtingen te herinneren,
welke ons volk jegens Oranje heeft.
is do titel van dit werkje, dat na Zr. Ms.
herstelling met volle recht thans weer een
feestgeschenk voor het Jonge Nederland mag
genoemd worden. Deze schetsen en tafereelen
zjja eene herinnering aan dat roemruchtige
geslacht, dat gedurende drie eeuwen lief en
leed met Nederland heeft gedeeld.
Opzettelijke aanbeveling behoeven de wer
ken van den heer Oostveen niet meer, en
daarom zal het zeker velen aangenaam
zijn te vernemen dat de uitgever van het
Leidsch Dagblad heeft besloten deze herinne
ring aan hetgeen Nederland aan Koning
WILLEM III en zijne voorvaderen te dan
ken heeft, onzen Abonné's als premie aan
te bieden.
De bon, waarmede dit werkje van 68 blad
zijden druks en versierd met een achttal
goedgeslaagde platen van merkwaardige voor
vallen uit Nederlands, geschiedenis, alsmede
de portretten-van onzen Koning, zijne gemalin
en het Prinsesje, a. s. Vrijdag aan ons bureel
tegen betaling van 10 cents kan worden
afgehaald, zal a. s. Donderdag-avond in ons
blad worden afgedrukt.
Ofitcieele Kennisgevingen.
Burgemeester en Wethouders van Leiden vestigen
de aandacht van belanghebbenden op de veror
dening tot beteugeling van het kwaadaar
dig klauwzeer ofrotkreupel, welke luidt
als volgt:
Art. 1.
Het ie verboden schapen of lammeren, lijdende
aan kwaadaardig klauwzeer of rotkreupel, lange open
bare wegen te drijven of te doen drijvon, daarop te
doen of te laten looped, op eene markt aan te voeren
of te doen aanvoeren, of met openbare middelen van
vervoer te vervoeren of te doen vervoeren.
Art. 2.
Overtreding dezer verordening wordt gestraft met
eene boete van vijf tot v\jf en twintig gulden en ge
vangen ieetraf van één tot drie dagen, te zaraen of
afzonderlijk.
Zij noodigen de belanghebbende ingezetenen uit
voor de stipte nakoming dezer verordening zorg te
dragen, terw\jl daarop van gemeentewege bet strengste
toozicht zal worden uitgeoefend.
Leiden, de eerste academiestad des lands,
zal niet achterbleven, waar het geldt zijne
liefde en gehechtheid te toonen voor en
aan het Huis van Oranje. De stad onzer
inwoning zal, evenals zoovele andere gemeenten
in ons Vaderland, feestvieren op 13 Mei, ter
gedenking van het 40-jarig regeeringsjubileum
van onzen Koning.
Naar wij toch met genoegen vernemen, heeft
zich ook hier eene feestcommissie gevormd,
wier lofwaardig hoofddoel o. a. is de kinderen
van openbare en bijzondere scholen, benevens
de schoolgaanden uit onderscheidene weeshuizen
alhier gratis eene voorstelling te doen bijwonen
in Okhuysens hier verrezen Cagliostro-theater,
waartoe op dien dag in dit gebouw een 5-
of 6-tal voorstellingen zouden gegeven worden.
De commissie heeft zich tevens voorgesteld
die kinderen te onthalen op hetgeen eene
kindertong streelt, wat ook het geval zal zjjn
met de leerlingen der Christelijke scholen.
Ten einde gelden bijeen te krijgen, zal
vanwege de commissie aanst. Donderdag eene
schaalcollecte langs de huizen worden gehou
den. Wordt er zeer veel ontvangen, dan zal
het programma uitbreiding ondergaan.
Is het nog noodig tot mild geven aan te
sporen Wij gelooven het niet. De commissie
is er thans. Nu toone Leidens burgerij wat
ze wil en vermag!
Heden mocht Jan Noest den dag berden
ken, waarop bij vóór 35 jaren als knaap in
dienst trad op de drukkerij van den heer
A W. Sytheff alhier, nadat hij nu tien jaren
geleden zijn zilveren feest als zoodanig vierde.
In het feit dat Noest steeds zijn werk met
ijver verrichtte gedurende dat aantal jaren,
en dat hij zijn plicht altijd met trouw en
stiptheid betrachtte, vond zijn patroon aan
leiding den oppassenden werkman een fraai
gouden remontoir-horloge met toepasselijk
inscriptie te schenken.
De medegezellen van Noest hebben hem
gezamenlijk een daarbij passenden ketting
gegeven, wel een bewijs, dat zjj het goed
eens z\jn met den jubilaris.
De buitengewone vergadering, door de
onderoffleiers-vereeniging „Door vriendschap
vereenigd" Zaterdag-avond in de zaal van
café Vondelhoven gehouden, was vrij goed
bezocht. De zaai was voor dit doel met groen
versierd, te midden waarvan de busten prijk
ten van den Koning od de Koningin.
Onder de aanwezigen waren o. a., behalve
vele dames, op te merken eenige officieren
van de alhier in garnizoen liggende wapens,
benevens de eere-voorzitter en de seoretaris
van de vereeniging „Het Metalen Kruis."
De president der onderoffleiers-vereeniging
opende de vergadering met een kort woord
en heette alle aanwezigen welkom. Nauwelijks
was daarop het scherm gevallen, of weldra
zag men het weer opgaan, daar een onbekende
zich gedrongen gevoelde om bij den reeds
lang aan het vaandel bevestigden krans een
tweeden te doen voegen, welke daad verricht
werd door een jong meisje.
Het eerste nommer van het programma,
een „Feestmarsch," werd spoedig opgevolgd
door eene „Concert-ouverture" van Beisig.
Daarna verscheen de prestidigitateur prof.
Lion ten tooneele, die veel bijval mocht ver
werven, ook met zijne proef in de biologie.
Vervolgens liet de kapel van het vierde regi
ment infanterie hooren „der Frühlingsbote,"
van Latann, waarna eenige leden van „Door
vriendschap vereenigd" achtereenvolgens voor
het voetlicht traden tot het houden van ver
schillende voordrachten, welke zóó in den
smaak vielen, dat telkenmale een bis-couplet
moest worden gegeven. Deze voordrachten
werden afgewisseld door de ouverture „Donna
Juanita" van Suppé.
Na de pauze voorde een „neger", een voor-
looper van Goddefroys zwartjes, een negerdans
uit tot aller genoegen. H(j danste evenwel
maar ééns voor zijn geld.
Eindelijk deelde de voorzitter mede dat een
vroeger lid der vereeniging, thans lid van
verdienste, eene extra-voordracht wenschte te
houden. Die heer (v. d. Werf) werd bü zijn
optreden luide toegejuicht en h(j handhaafde
zijn roem.
Aan hst daarop volgende bal werd druk
deelgenomen, waardoor ook het slot der verga
dering, en dus het geheel, uitmuntend slaagde.
Ds. H. H. Veder te Schiedam heeft
bedankt voor het beroep naar de gemeento
der doleerenden alhier.
In deze week zal een gros worden op
gemaakt ter beroeping van een predikant tot
vervulling der vacature-Drost bij de Ned.-Herv.
gemeente alhier.
Dr. Ph. S. Van Ronkel, predikant by de
Ned.-Herv. gemeente alhier, heeft een beroep
ontvangen naar De Bilt, by Utrecht.
In de bedehuizen der Ned.-Herv. gemeente
zal het 40-jarig regeeringsjubileum van onzen
Koning op 12 Mei godsdienstig herdacht wor-
den. Voor Zr. Ms. herstel werden gisteren dank
zeggingen gehouden.
Door het Provinciaal Kerkbestuur van
Zuid-Holland is tot afgevaardigde voor de
algemeene synode der Ned.-Herv. kerk be
noemd mr. J. Bredius, te Leiden, en tot diens
secundus de heer P. O. H. Gevaerts van
Simonshaven, te 's-Gravenhage.
De by het 4de reg. inf. tot lsten luit.
benoemde 2de luit. C. A. Den Beer Poortugael
Barondrecht wordt ingedeeld by de 3de comp.
4de bat. te Leiden.
Op de algemeene vergadering van het
Nederlandsch Jongelingsverbond, welke op
Hemelvaartsdag te Lelden wordt gehoudeD,
zal o. a. worden besproken
Wat nut geeft het Nederiandsch Jongelings
verbond?
Is het wenschelyk dat de jongelings ver-
eenigingen geldeiyken steun geven aan cor-
poratiën, welke buiten het gebied van haren
arbeid liggen?
Ligt het op den weg van de „J.-V." de
bestryding van den sterken drank te bevorde
ren en naar vermogen te steunen? Zoo ja,
wolke is dan daartoe de weg?
In welke betrekking staat de „J.-V." tot
de kerk?
Te 6 uren is er openbare vergadering in de
Tieterskerk met zanguitvoering.
De lBte luit.-adj. Van Oordt van het
2de reg. veld-art. te Leiden, wordt met 1 Oct.
eervol ontheven van de betrekking van adjudant
tn op dien datum werkzaam gesteld onder
de bevelen van den chef van den generalen staf.
Schets uit het Lhnburgsch Stroopersleven.
1) door Mr. CLOVIS.
Het was een prachtige zomerdag, toen wy
op onzen wandeltocht van Valkenburg naar
Visé, dwars over den bergrug, die België van
Nederland scheidt, het in de onmiddeliyke
nabyheid der grenzen gelegen plaatsje Noor
beek bereikten.
Ik had het dorpje in een tiental jaren niet
meer teruggezien en toch vond ik er niets
nieuws; niets was veranderd; alles was in
het vergeten Limburgsch grensdorpje nog by
het oude gebleven.
Dezelfde nederige woninkjes met hunne
rieten of rood pannen daken omringden nog
hetzelfde zeer bescheiden kerkje; dezelfde
scheve en gelapte houten poort, met het ver
weerde, door brand verschroeide familiewapen
er boven, verleende nog altyd den toegang
tot het oud en vervallen kasteel en achter
het huis nog altyd dezelfde eentonige boom
gaarden, waarin nog altyd magere koeien
graasden.
Niets derhalve, wat ons hier, ook slechts
voor een oogenblik maar, kon doen vertoe
ven, niets wat onze aandacht kon boeien,
niets toch wel iets, wat ik vroeger daar
niet had ontwaard: een uithangbord boven
de deur eener dorpsherberg, prykende met het
volgend raadselachtig opschrift:
0. 20. 100. 0.
Ik kan my niet herinneren, welke moge
lyke en onmogeiyke verklaringen en uitleg
gingen door ons viertal wandelaars aan dit
cyferschrift werden gegeven. Wel staat het
my nog levendig voor den geest, dat het ge
voelen van den een steeds door dé drie ande
ren met groote eenstemmigheid tegengespro
ken werd en dat ieder op zyne beurt die
eene was.
Om aan dit, hoewel niet onvermakeiyk
krakeel een einde te maken, besloten wy,
misschien ten koste van een slecht glas bran-
dewyn, ons tot den waard te wenden en
hem de oplossing van dit voor ons zoo moei-
iyk probleem te vragen.
De man keek ons, toen wy hem onze ver
legenheid mededeelden, met een lachenden,
spottenden blik aan.
Dé, dé noe zou's te zekke, könne de veer
hiere allemaol te zame dat neet begriepe?
't Is angers zoe lestig neet.
Niet? vroegen wy lachend.
En wat doon de hiere noe waal veur de
kos, dat ze neet kónno oetvinje wat dao bove
deur steit?
Één onzer, de snaak van het gezelschap,
stelde ons, met byvoeging onzer maatschap-
peiyke posities, aan hem voor.
By het hooren dat twee onzer advocaat, een
ander lteraar was, barstte hy in een harte-
ïyken schaterlach uit.
Eine perfesser en twie avekaote, schreeuwde
hy gillend, terwyi bjj louter van pleizier met de
rechterhand herhaaldeiyk op zyn been sloeg,
en die könne neet begriepe, wat ne stomme
boer heet oetgedach p-bch, och hiere, wat zeet
geer met al eur gelierdheid toch nog onnuuzel.
Kint geer frans? vroeg hy eensklaps.
Jawel.
Noe, sprekt dat dan ins op z'n frans oet,
en hy schreef de ons zooveel belang inboeze
mende cyfers met kryt op de tafel; dan be-
griept geer et zeker.
„Zéro, vingt, cent, zéro", zeide een der
rechtsgeleerden.
't Dougt neet, menier de avekaot, 't liekt
er neet op! schreeuwde hy, nog hardor
lachende dan te voren.
Ich zal et uch mer zekke, zeide hu einde-
lyk, mè ich dach dat geer loescher') waort.
Zeet ins de ierste en ouch de letste letter
is 'n O en as geer noe alles op z'n frans
leust, dan kriegt geer:
o vingt cent o
dat zooveul beteikent as
au vin sans eau.
Je moet et maar weten, merkte de snaak
aan, dan is het zeer natuuriyk.
Ter belooning van den vindingrijken geest
van onzen kastelein, verzochten wy hem zulk
eene flesch „sans eau" met een vyftal glazen
te brengen.
Hy aarzelde natuuriyk niet, aan ons ver
zoek te voldoen.
Spoedig was de flesch ontkurkt, de glazen
ingeschonken en de waard te midden van ons
viertal gezeten.
Het letterschrift bleek volkomen waarheid
te bezittenwater konden wy in dat druiven
nat niet ontdekken, wel echter een merkbaren
overgang tot azyn.
Kon het vocht ons derhalve met bekoren,
hem daarentegen scheen dat niet te deren.
slimmer.
Wordt vervolgd.)
