LIEBIG'S
UH ArgcnllnlB.
De onderzoekingsreiziger Tan het „Nbl. Tan
Ned." in de Argentynsche Republiek sckryft
uit Buenos-Ayros, dd. 12 Maart, het Tolgende
Na myn bezoek aan het Emigranten-hotel
had ik gisteren nog ruimschoots den tyd om
de stad eens in te gaan.
Als ik eene vergelijking moest maken, zou
ik zeggenMonteridéo is Den Haag, Buenos-
Ayres is Amsterdam. Monteridéo is eene
coquette, sierlijke stadBuenos-Ayres is eene
drukke stad. Maar op Hollandsche steden
gelijken ze net zooTeel als een modderpraam
op een pleizierjacht. Ik heb van myn leven
nog geen stad gezien, waar zooveel slyklag.
De trottoirs zijn good, daar valt niet over
te klagen, althans in de hoofdsiratonz(j zyn
gedekt met stoepsteenen. Middenop echter is
het één slik al slik. OngelooflijkIk heb
straten gezien, waar de paarden tot aan den
buik toe in de modder zaten, en do stomme
dieren moesten maar voort. Slaan natuurlijk
geen gebrekVoor de vrachtwagens zyn steeds
3 of 4 paarden gespannen, kleine, magere,
maar taaie dieren. Voor de trams loopen
er twee.
By de tramwagens van Buenos-Ayros ver
geleken zijn de Haagsche trams fijne equi
pages. Ge kunt dus nagaan, hoe ze er uit
zien. Echte modderbakken! Van binnen gaat
het echter nogal. De conducteurs en koetsiers
zijn niet in uniform.
De weg is hier gemakkelijk te Tindenalle
straten loopen lijnrecht, de dwarsstraten
eveneens. De stad is dus in zuiver Tierkante
blokken huizen verdeeld, welke als twee drup
pelen water op elkaar gelijken. Alle huizen
hebben slechts één verdieping; van trappen
klimmen schijnen Ce menschen hier niet te
houden, zeker omdat ze in de straten al genoeg
te klimmen hebben, want alle straten welke
op de rivier uitkomen, loopen vrjj schuin af.
Toch worden ze boroden, waarbjj natuurlijk do
zweep striemonde diensten bewijst.
Alle huizen hebben een binnenplaats, waarop
alle kamers uitkomen. In de rjjke huizen in
Montevideo waren die binnenplaatsen prachtig
met bloemen en beelden versierd; hier zag ik
nog niet zooveel weelde in dit opzicht, maar ik
hob er dan ook nog maar weinig van gezien.
Wegens de modder hebben alle vrachtwagens
zeer hooge wielen.
Tegen één uur begaf ik mi) naar den vice-
consul; ik werd er allervriendelijkst ont
vangen. Daar echter de landverhuizers nog
niet aangekomen waren, begaf ik mij weer
alleen op weg. Eerst te twee uren kwamen de
Hollanders aan, maar hunne bagage was niet
medegebracht en naar ik vernam, zou die
eerst des nachts aankomen, zoodat er voor
't oogenblik weinig voor en met hen te be
ginnen was. De menschen waren ontstemd
over het lange wachten, dat zjj hadden moeten
doen, en doden dientengevolge vrij mistroostig
hun entrée in het Emigranten-hotel. Sommigen
kuiorden de stad in, maar 't is of de men
schen, zoolang zij hunne bagage niet gezien
hebben, moeilijk ver van honk willen. Ik noo
digde nog een paar uit om een eindje mee
op te loopen, maar had er gauw genoeg van.
Gemopper over dingen, waar nu eenmaal niets
aan te veranderen valt, is voor my vrfj ver
velend.
Jammer dat men heden reden genoeg heeft
om te mopperen! Wat is die bagage schan
delijk van boord naar hier overgebracht. Dit
geschiedt voor rekening van het gouvernement,
maar de wijze, waarop dit geschiedt, schreit
ten hemel. Wij hebben allo kisten en koffers
Zondag-morgen gaaf en ongeschonden aan
boord van de „Schiedam" op dek zien staan,
en thans is er niet één heel. 't Is of ze er
mee gekegeld hebbenEn gestolen is er, van
boord naar hier, alsof de raven aan den gang
zijn geweest! Zakken met kleeren zijn zoo
maar opengesneden en leeggeplunderd, kisten
in elkaar getrapt of opengehakt. De menschen
zitten schreiende bij hunne vernielde bezitting.
De heer De Boer en ik helpen wat wjj helpen
kunnen, doch wat is hisr te doen!
Alle kisten en koffers waren in een loods
op elkaar gesmeten; wie zijn koffer moest
hebben, smeet op zjjne beurt alles overhoop.
Ik vrees dat er geen stuk is heel gobleven.
De douanen zijn niet lastig en de beer De
Boer draagt er veel toe by, dat de visitatie
geen moeilijkheden oplevert. Over het geheel
zijn de koffers er het best afgekomen, maar
kisten, manden en zakken zijn geheel vernield.
Reeds terstond was er een zekere mr. Ramon
Mansi, mede-eigenaar der kolonie Fortuna, die
Hollandsche boeren wilde hebben. Op aanraden
van den heer De Boer hebben er eenigen
geteekend en dezen zullen morgen vertrekken.
Ik werd door den heer Ramon Mansi uitge-
noodigd zijne kotöhio en onze landgenooten
aldaar te komen bezoeken. Over een paar
dagen ga ik daarheen, maar eerst wil ik weten
wat er van do overige landverhuizers terecht
komt.
M\j komt het voor, dat, wie aanpakken wil,
geen moeite zal hebben om werk te krijgen
maar er loopen hier eonige verloopen sujetten
ror.d (drie Belgen en twee Hollanders), die
niets anders doen dan het volk ontmoedigen.
Zy vertellen de fabelachtigste leugens, welke
men voelen en tasten kan. Zoo vond ik straks
oen paar vrouwen schreiende met bare kin
deren byeen. Zij wilden terug; zy durfden
niet verder; zy hadden gehoord, dat, wie niet
opgegoten werd door do wilde dieren, zeker
door de Roodhuiden zou worden doodgeschoten.
Zulke laffe praatjes verspreiden die rekels en
by do eenvoudige zieltjes, die men onder de
landverhuizers aantreft, werkt zoo iets letter-
lyk demoraliseerend. Ik wou dat ik dat rapalje
maar eens te zien kreeg ook de heer De Boer
loert op hen; 't schynt louter baldadigheid
en kwaadwilligheid van hen to zyn, want
welk belang kunnen ze er by hebben, om de
menschen zoo te ontmoedigen.
Ik lach do menschen uit, die aan zulke praat
jes golooven, en zeg hun, dat zy zoo kinder
achtig niet moeten zyn, om nu terug te trekken,
nadat zy de reis hebben gemaakt. Maar 't
geeft niet veel„ja, lacht u maar, zeggen ze
ge zult zien, dat ge niet levend terugkomt."
Nu, als ik het zelf nog maar zien zal, dan
waag ik het er op. Maar wat er van die men
schen terecht moet komen, dat weet ik waar-
lyk niet.
Gemeng-d Nieuwf
Men s chr y f t o n s u i t L i s s e He t
is hier foest! Geheel onze omgeving is in
een veelvorvig kleed van bloeiende hyacinten
gedost, en zóó hopen wy Paschen te vieren.
Bloemenliefhebbers, wilt ge genieten als
wy, verzuimt dan niet, de aanstaande feest
dagen een tochtje, liefst een voetreisje door
onze streken te maken, en bepaalt u dan niet
enkel by den straatweg, maar sla vooral eiken
weg links in, welke u naar 't westen voert.
Paqr Toornameiyk zetelt Flora in al haar
pracht.
Men meldt uit Valkenburg, in
Limburg: Zekere Laurent, een Franschman,
wonende te Margraten, is tot kluizenaar op den
Schaesberg benoemd.
De kermis te Groningen zal dit
jaar van 11 tot 21 Mei gehouden worden.
Te Luiksgestel (N.-B.) is de 2 5 0
jaren oude standaardmolen door onbekende
oorzaak geheel afgebrand.
De laatste mail uit Georgetown,
de hoofdstad van Britsch Guyana, brengt be
richten van een ernstig oproer aldaar. In den
ochtend van 19 Maart werd groote opschud
ding veroorzaakt door een gerucht dat een
negerjongen gedood was door een Portugees.
De gisting duurde voort totdat zy in een op
roer ontaardde. Benden negers vielen op win
kels en particuliere huizen, voornameiyk die
der Portugeezen, aan en plunderden die. Een
Portugeesche wapensmid, die door het grauw
gestoenigd werd, verwoorde zich en schoot
op de menigte, met het gevolg dat een Arabier
gedood werd. Dit maakte de negers woedend
en in het gevecht, dat volgde, werden ver
scheidene personen ernstig geslagen en gewond.
Het oproer verspreidde zich tot Charlestown
en Albuoy's Town. De gouverneur durfde de
troepen niet uitroepen, doch gaf bevel om
speciale politie-agonten te doen beëedigen,
hetgeen echter eerst zeer laat geschiedde.
Toen deze hot grauw aanvielen, werden velen
hunner gewond. Den volgenden dag werd het
oproer herhaald. Do oproermakers maakten
Try groote sommen gelds buit. Eene kleine
politiepatrouille viel met de bajonet op het
volk aan en verdreef een gedeelte, doch de
verdrevenen kwamon elders weder byeen. Den
21sten en 22sten herhaalde zich het oproer
opnieuw en daar het scheen, dat het zich
verder zou uitbreiden, zond de gouverneur een
schip naar Barbados, met Terzoek oen oorlogs
schip te zenden. De gewone proclamatiën
werden afgekondigd en de vorkoop van drank
verboden. Eenige dagen later kwam het oor
logsschip, dat 100 zeesoldaten aan land zond.
Hot oproer schynt ten slotte te zyn bedwongen.
Tweegevecht tusschen een stier
en eene locomotief. Een tweegevecht, zeker
eenig in zyn soort, heeft naby Llanduno tus
schen een stier en eene locomotief plaats gehad.
Op twee mylen afstand van de stad be
merkte de stoker van een expres-trein een
stier, Welke op de baan liep; by vertraagde
den trein en deed de machine fluiten, om het
dier te verschrikken.
Verre van de vlucht te nemen, liep de stier,
woedend geworden door het gefluit der machine
en het geroep der reizigers, met gebogen hoofd
naar de locomotief, verbryzelde de lantaarns
met zyne hoorns en beschadigde een der assen.
De machinist, die eene derailleering vreesde,
deed den trein stilstaande stier sprong op
de voetbank en men kon er hem slechts met
een gloeiend yzer van verwyderen.
Toen de trein zich weder wilde in beweging
stellen, sprong de stier opnieuw met zyne
hoorns voor de machine. De stoker, de machi
nist en de treinwachters maakten alsnu met
koorden eene lasso en slaagden er in ze om
den hals van den stier te werpen. De toege-
loopen baanwachters trokken hem daarna in
eene afgesloten plaats naast den spoorweg.
Toen de trein eindelyk vertrok, verbrak hy
weer al zyne bandon en volgde de locomotief,
tot hy door eene rivier werd tegengehouden.
Toen de eigenaar 's avonds het beest weer
kon vangen, bemerkte men, dat het door
razemy was aangegrepen, en men moesteen
strafpeloton in de kazerne halen, om den on-
tembaren stier dood te schieten.
Te Riga heeft een voorval plaats
gehad, dat byna dezelfde noodlottige gevolgen
had als een geiyksoortig ongeval, dat verleden
jaar te München geschiedde. Acht afgerichte
olifanten van den Salamonski-circus werden
tydens eene voorstelling plotseling oproerig.
Op een teeken van één hunner, den belhamel,
naar 't scheeD, die zyn snuit in de lucht stak,
begonnen de olifanten naar den uitgang te
dringen. Een der stalmeesters sloot de deur,
doch de voorste olifant drukte ze zonder
moeite in.
Eene dame, die trachtte te vluchten en hem
voor de voeten liep, pakte het dier met zyn
snuit by haar middel en zette ze veilig weer
op hare zitplaats, maar intusschen drongen de
olifanten naar het plaatsbureau. Dit wekte
hunne nieuwsgierigheid en zy onderzochten
het zorgvuldig. Daarna begaven zy zich naar
eene kleine binnenplaats en begonnen een ge-
regelden krygsdans onder 't uiten van vreese-
ïyke kreten.
Daar werden ze overrompeld en naar de
stallen teruggevoerd. Twee echter ontsnapten
opnieuw en draafden naar den circus. Dat was
nl. de bedoeling. Ze verdwaalden echter en
kwamen in een naburigen tuin terecht, tot
grooten schrik van de bewoners van het huis,
die door den aanval der olifanten uit hunnen
slaap gewekt werden. Verscheidene uren had
men noodig om de vluchtelingen allen te gry-
pen en naar huis terug te brengen.
„The Japan Mail" verhaalt, dat
men onlangs besloot eeno brandkast open te
breken, welke jaren lang gestaan had in het
Engelsche Legatiegebouw te Tokio. Men moest
dit doen, omdat de sleutel zoek was. In de
brandkast werden vooreerst de rekeningen
van verschillende consulaten gevonden en
verdereene doos vol gouden en zilveren
medailles, welke het Engelsche gouvernement
had overgezonden om onder de Japanners te
worden verdeeld, die de Britsche legatie te
Tokio verdedigd hadden tydens een aanval op
den 4den Juli 1861, en waarby wyien de heer
Laurence Oliphant gewond werd.
26 jaar lang hadden deze medailles daar
gelegen en het zal nu zeer moeiiyk zyn uit
te vinden, voor wie zy bestemd waren.
Op Malta zyn ernstige onge
regeldheden voorgevallen. In het Cottonera-
district kwam het tot eene botsing tusschen
soldaten en burgers, zoodat 5 man ernstig
gewond werden. Er is een onderzoek ingesteld.
Te Queenstown loopt het ge
rucht dat de opvarenden van de vermiste
stoomboot „Danmark" gered zyn door het
stoomschip „Queen", dat 4 dezer uit Nieuw-
York vertrok, geiyk met de „City of Chester",
welke het eerste bericht omtrent het veronge
lukken der „Danmark" bracht. De „Queen"
is nu 15 dagen onderweg en heeft nog niet
hare bestemmingsplaats bereikt.
In een brief aan den heer Browne,
redacteur van een te Nieuw-York verschynend
blad, heeft sir Lyon Playfair eenige zonder
linge opmerkingen aangaande de vrees voor
den dood medegedeeld. Tot de voornaamste
Engelsche geneesheeren had de heer Playfair
de vraag gericht, of zy ooit een verpleegde
gekend hadden, die bevreesd was testerven;
en allen hadden die vraag, op twee uitzon
deringen na, ontkennend beantwoord. Zelf had
hy drie vrienden gekend, die gedeelteiyk door
wilde dieren verscheurd waren, onder oogen-
schyniyk hopeiooze gelegenheid tot ontkomen.
Een er Tan was de beroemde Afrikareiziger
dr. Livingstone, die eens was aangevallen
door een leeuw, welke daarop zyn arm begon
te verscheuren. Livingstone verzekerde dat
hy geen vrees of pyn gevoelde en dat zyn
eenig geTool dat was van groote nieuwsgie
righeid, welk deel van zyn lichaam de leeuw
thans zou onder handen (beter nog onder
tanden) nemen. Een ander geval was dat van
Rustew Pacba, thans Turlcsch gezant te Lon
den. Een beer viel hem aan en scheurde hero
een deel van zijn arm af. Hy verklaarde later
dat hy noch vrees, noch pyn gevoelde, maar
wel geducht nijdig was omdat do beer zich
met blykbaar zooveel welgevallen er toe zette,
hem te verorberen. Iets dergelyks viel met
sir Edward Bradfort, een Indisch officier, voor.
Inderdaad merkwaardige voorvallen!
De civiele rechtbank te Par ys
heeft uitspraak gedaan in het geding van de
hoeren Jaluzot tegen den hoer Pasquier, die
zonder toestemming van de eigenaars der
„Printemps "magazynen het merk van de»
Eiffeltoren had nagemaakt. De rechtbank was
van oordeel, dat de overeenkomst tusschen
den heer Eiffel en de heoren Jaluzot, waarin
aan laatstgenoemden het uitsluitend recht
tot afbeelden van den yzeren reus werd toe
gekend, niet rechtsgeldig was, daar de toren
als openbaar gebouw door ieder kon worden
gereproduceerd. Zy veroordeelde daarom de
heeren Jaluzot, om aan den heer Pasquier
1000 fr. schadevergoeding te betalen.
Eene oude negerin in Pennsylva
nia, die blind geboren was, kreeg op later
leeftyd het gezicht, door van den cataract
gelicht te worden. Toen het verband pas was
afgenomen, schrikte de patiënte hevig, gilde
als van angst en was een oogenblik geheel
van streek door den schrik. Voor het eerst
in haar leven zag zy de wereld om zich heen.
Het eerste, wat zy opmerkte, was een troepje
musschen. Zooals zy aan een reporter, wien
zy hare gewaarwordingen mededeelde, ver
klaard heeft, dacht zy, dat het theekopjes
waren; zonderling echter, dat zy, toen men
haar een oogenblik later een horloge liet zien,
dadelyk wist wat het was.
Waarschijnlyk herkende zy het, omdat zy
het had hooren tikken. De vlam van de lamp
wekte niet weinig hare verbazing. Zy had er
niet het minste begrip van wat het was, en
toen men de lamp dicht by haar bracht, wilde
zy de vlam gry'pen. Toen de avond viel, was
zy in groote ongerustheid, dat zy haar gezicht
weder verloor, nu het haar, na zoo lang in
duisternis geleefd te hebben, zoo wonderdadig
geschonken was.
De „American Druggist" ver
haalt van een paard, dat een bril draagt. De
eigenaar bemerkte uit verschillende dingen,
dat het dier wat byziende was, en begaf
zich naar een oogheelkundige om zijn paard
een bril te laten aanmeten. Het voorwerp
werd stevig aan het hoofdstel vastgemaakt,
zoodat het hem niet van den neus kon glyden. I
In 't begin begreep het paard niets van deze
nieuwigheid en vond het half pleizierig. Spoe
dig echter raakte het dier er zóó aan gewend,
dat hy er niet moer buiten kon.
„Ik had hem", vertelde de eigenaar, „inl
't land gebracht, maar hy bleef voor het hek I
staan en hinnikte zóó hartroerend, dat ik I
hem zyn hoofdstel en bril aandeed, waarop
hy uit blydschap en dankbaarheid zyn neus
tegen myne schouders wreef. Daarop keerde
het dier om en huppelde vrooiyk de wei in.
Hy kon nu zien wat hy at.
Aan de Clyde te Londen zal vooil
rekening van de firma Ar.t. Dow Bordes
Sohne een zeilschip, groot 6000 ton, gebouwd
worden, dat getuigd wordt met vijf masten,
Dit zal het grootste zeilschip zyn dat bestaat.
Het Arsenaal te Triöst is geslo
ten, omdat 1000 van de 1500 werklieden der I
arbeid gestaakt hebben.
De politie te Krakau heeft eei
aantal nihilisten gevangengenomen.
De Arabieren hebben twee dor
pen ten noorden van Wady Haifa aan de)
Nyl aangevallen, doch werden afgeslagen.
Hoofddorp (Haarlemmermeer), 18 April. Witt
tarwe ƒ6.40 a ƒ7.25. ristarwe ƒ-, Rogge 4.90 a ƒ5.11 I
Haver ƒ6.— a 6.80, Cbevaliergerst ƒ-.— a ƒ-.-
Zomergerst ƒ-.— a ƒ-.—Wintorgeret 4.20
ƒ-.Paardcnboonen ƒ6.a ƒ-.Groene Erwte
ƒ-.— a ƒ-.—Kanariezaad ƒ-.a ƒ-.
RECLAMES.
bederft nooit; verb
tert en versterkt so
pen, sansen,
groenten en ande* I
spijzen.
