N°. 8933
rtla^aiidag; 1 April.
A9. 1889.
Dit nommcr bestaat uit YIER
Bladen.
KikeriJki.
feze fiourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <gpn- en feestdagen, uitgegeven.
EEN WENK.
Leiden, 30 Maart.
Feuilleton.
Waarom niet naar den Circus?
LEIDSCH
DAGBLAD.
PRIJ8 DEZER COURANT!
Toor Leiden per S meenden1.10.
franco per poet1.10.
Afwrodorijji» Nommera.0.08.
RHUS DEB ADVEBTENTXENi
Tea 1—6 regel* 1.08. Iedere regel meer 6.1TJ.
Grootere lettert nier plettaralmte. Toor het la-
taeeeerea taitea de eted wordt 0.10 berekend.
Aan de Abonné's daarop, wordt by dit
nemaar verzonden No. 27 van Kikeriki.
Onder de middelen van bestaan voor don
omtrek dezer gemeente, in w(]den kring, neemt
d0 kweoking van bolgewassen een ruime
plaats in.
Weer nadert de tyd, dat de velden, zoo ver
bet oog reikt, pry kon zullen in al de schoon-
heid van hun kleurenryk voorjaarekleed. Er
is geen plekje in Europa, dat alsdan kan wed
ijveren met de vlakke beemden langs het
Noordzeestrandvergelijking is alleen moge] jjk
met de beroemde rozentuinen aan de zuide
lijke hellingen van het Balkangeborgto. Ver-
toonen zich in Leidens onmiddellijke nabijheid
de sierlijke bloemtapijten slechts sporadisch,
naarmate de wandelaar zich in noordelijke rich
ting verplaatst, worden zy menigvuldiger en
dichter aaneengesloten, om in d9 omgeving
van Haarlem hun toppunt van bekoorlijkheid
te bereikon.
De uitbreiding van de bloemboller,cultuur
is nog altijd toenemende. Daar evenwel het
debiet, vooral buitenslands,daarmee onmogelijk
geiyker trod kan houden, is voor vele kwee
kers, inzonderheid die op gehuurdon grond
telen, de strijd om het bestaan niet zoo ge
makkelijk als velen zich voorstellen.
Immers, sedert de versnelde gemeenschaps
middelen de werelddeslen in nauwe en drukke
verbinding hebben gebracht, en zij elkander
gemakkelijk hun plantensohat kunnen toezen
den, is de keuze der gewassen, waarmede de
liefhebbers hun tuin en woonkamer plegen
te tooien, zeer ruim geworden. Exotische
planten van allerlei soort en in vele variëteiten
zjjn, dank zjj de volharding der natuuronder
zoekers en den ijver onzer bloemisten, als
het ware inheemsch geworden, zoowel hier
als elders; en dat maakt, dat de keuze niet
meer zoo uitsluitend als voorheen wordt ge
vestigd op onzo krokussen, tulpen, hyacinten
en andere bolgewassen. Niettemin, de omstan
digheid dat zij tot de eerstgeborenen van
flora's kinderen belmoren, zal haar altijd een
aanbevelingsbrief geven aan het adres der
genen, di» prijs stellen op schoonheid van
vorm en kleur, op liefelijke geuren. Het is
zelfs te voorzien, dat zjj ook den mingefortu-
neerde in het buitenland meer en meer een
uiterst welkome kamerversiering zullen ver
schaffen, sedert door de uitbreiding der cul
tuur de prijzen meer gaan vallen binnen het
bereik van bescheiden beurzen.
Daartoe is het noodig dat ook hier het
„noblesse oblige" steeds in het oog worde
gehouden. De roem van Hollands bloem
warande, die reeds van eeuwen dagtookent,
legt de verplichting op, dien door alle raid-
delen te verhoogen. Daarvoor waakt, met
trouwe zorg, de Algemoene Vereeniging voor
Bloembollencultuur, van welker handelingen
wjj, wegens het hoog gewicht der zaak, onze
lezers geregeld op de hoogte houden.
Een goede aanteekening voor de Ver
eeniging, wegens het advies, door het Hoofd
bestuur uitgebracht in zake de Arbeidswet.
Van overmatigen arbeid bjj dezen tak van
tuinbouw zal wel nooit sprake zijn, en terecht
werd in het adres aan de Tweede Kamer
betoogd dat wel verre van de gezondheid te
bedreigen, de werkzaamheden niet zelden
worden gekozen om zwakke jongelui uit
do steden door een geregelde levensmanier
in de open lucht in een beteren toestand te
brengen. Doch wat we vooral waardeeren is
do aandrang, om het algemeen arbeidsvei bod
tot het dertiende levensjaar uit te breiden,
opdat de aanstaande leerlingen in het bezit
komen van die vorstar.deljjke ontwikkeling,
welke z\j bjj do uitoefening van hun vak
zoozeer noodig hebben. En ofschoon ook die
stem zich tevergeefs heeft doen hooren, we
twijfelen er niet aan, of het Hoofdbestuur zal
zelf eerlang de noodige stappen doen om te
bewerken dat niemand tot liet vak wordt
toegelaten, die niet bewyzen kan oen school
onderricht genoten te hebben, dat aan billijke
eischen voldoet. In eeu kring, welker leden
in zoo nauwe en vriendschappeiyke betrekking
tot elkander staan, behoeft men in deze de
tusschenkomst des wetgevers niet af te
wachten, maar kan het eigen initiatief vele
dingen regelen overeenkomstig de wenschen
en inzichten der belanghebbenden.
Die goede verstandhouding dreigde verleden
jaar verstoord te worden, door het veolbe
sproken, we zouden haast zeggen bo
rucht besluit der Vereeniging, in zake den
handel in afgesneden bloemen. Gelukkig is
men thans op dien maatregel teruggekomen
de toepassing van een soort van boycot
systeem kon nooit goede vruchten opleveren.
Is het ook wel bewozen dat die handel aan
het debiet der bollon afbreuk doet? Die
schoons voorjaarskinderen worden op deze
wyze onder de aandacht van alle maatschap-
peiyke klassen gebracht; dat zal de begeerte
opwekken, om ze zelf uit de bollen te trek
ken, waardoor men zich een langduriger
genot verschaft.
De vraag naar het voornaamste handels
artikel moet daardoor, dunkt ons, toenemen.
Ook hier is onbeperkte vryheid de aangewe
zen weg om den vooruitgang te bevorderen.
Om immer goede resultaten te verkrygen
is het noodig, uitsluitend waar van onberis-
pelyke qualiteit in den handel te brengen.
Dat geldt zoowel het buitenlandsch als het
inlandsch debiet. Wat het laatste betreft heb
ben wy vooral het oog op den „kleinen lief
hebber", die in de schatting van den ver-
diensteiyken spreker van deze week in
„Tuinbouw en Plantenkunde" zoo hoog staat
aangeschreven. De lust om bloemen te kwee
ken is ook by onze lagere volksklasse zeer
toegenomen, en in menig werkmansgezin ziet
men in hot voorjaar eonige potten met bol
gewassen voor de ramen. Ondanks de daaraan
bestede zorg zien er die producten vaak vry
armoedig uiter zit ja, een bloempje in, maar
't is er een om er een op toe te geven. Hoo
komt dat? Men koopt de bollon op do markt,
of van venters langs de huizen, en denkt dan
wat goeds te hebben, terwyi het gewoonlijk
slechts lorrig spul is.
De schuld daarvan ligt, mesnen we, by de
kweekers. Dezen behooren zorg te dragen
dat zulk goedje van de zesde of zevende
qualiteit niet in den handel komt. Voor een
gering bedrag als onze inlichtingen juist
zyn laten zy den „afval", nadat, do goede
bollon zyn uitgezocht, weghalen, en dolleden
die daarin handel diyven, verdienen er aardig
wat aan. Ware hot niet boter, de ongeschikte
exemplaren te verniotigen, en dan zelf maat
regelen te nomen om inzonderheid in de ste
den tegen een gorlngen pfys hollen ten ver
koop aan te bieden, waar men wat aan heeft?
Wat niet leverbaar is onttrekke men aan het
debietde werkman, die wel niet veel kan
missen, maar toch bruikbare waar voor zyn
geld wil hebben, zal dan met meer vertrou-
'wen als kooper optreden.
We hebben gemeend dezen bescheiden wenk,
ingegeven door levendige belangstelling in een
nyverhe-ids- en handelstak van beteokenis,
niet te mogen terughouden. Wellicht kan by
een punt van nadere overweging uitmaken.
Aan de universiteit alhier heeft de heer C.
G. J. Byleveld het doctoraal-exemen in de rechts
wetenschap afgelegd.
Wegens ongesteldheid van ds. Beyerman,
zal morgenochtend in de Remonstrantsche
kerk alhier prof. Oort optreden.
De Koningin hooft het beschermvrouw-
schap aanvaard der vereeniging tet opleiding-
voor ambachten en beroepen te Amsterdam.
Volgens het gisteren aangekomen „Bat.
H bl.", is het regeeringsovarleg in zake Atjeh-
afgeloopen en heeft het geleid tot het besluit
den status quo te handhaven.
Meer nieuws levert deze mat), welke tot geen
verderen datum loopt dan de vorige, niet op.
Naar de „Echo" verneemt, heeft dl»
minister van koloniën aan den gouverneur-
generaal en den gouverneur van Suriname,
verzocht in overweging te nemen, het denk
beeld, door dat blad aangegeven, om den minder
schuldigen Bantaraechen muiters gratie te ver-
leenen en naar Suriname te zenden, om zoo-
doendo oene proef te nemen van emigratie
van bewoners van Java.
Door directeuren der Yrye Universiteit
is tot hoogleeraar by de godgeleerde faculteit
benoemd dr. H. Bavinck, docent aan de theolo
gische school te Kampen.
De heer J. Martin S. Heuckeroth, orkest-
directeur van den „Frascati-'schouwburg der
heeren Pret te Amsterdam, is bonoomd tot
kapelmeester der schuttery te 's-Hortogen-
bosch. De heer Heuckeroth aanvaart die be
trekking.
Door den minister van binnonlandsche
zaken ia bepaald dat de onderwyzers-examons,
met het oog op hot Paaschfoest, zullen worden
geschorst van 18 tot 24 April.
Bij het benefiet van den heer en mevr.
Orelio in den Parkschouwburg te Amsterdam
(Hamlet) bleef geene plaats onbezet. Beiden
werden herhaaldelyk teruggeroepen en onge
veer 20 kransen, bouquetten en bloemkorven
werden hun aangeboden, benevens van de
artisten een fraai album op standaard en van
eonige trouwe bozoekers een zilveren inktstel.
Met handhaving van het besluit van B.
en Ws. van Batenburg, hebben Ged. Staten
van Gelderland beslist, dat de vergunning tot
het dry ven van kleinhandel in sterken drank
van iemand, die binnen de laatste twee jaren
eenmaal wegens openbare dronkenschap werd
veroordeeld en eenmaal vrywillig de hoogste
boete betaald heeft, moet worden ingetrokken,
op grond dat deze betaling gelijkstaat met
onherroepelyke veroordeeling.
1) Naar het Fbansch door
P. J. C.
„Gaat u mee naar het paardenspel, tante?"
„Stil, Louis, niet zoo vragen I"
„Maar mama, waarom mag ik tante niet
vragen of ze met ons meegaat?"
Hy, die zoo sprak, was een aardige tien
jarige knaap.
Tante Mina zat voor het raam en keek naar
buiten. Zy was by het hooren van de eerste
vraag geschrikt.
Louis was door zyne moeder achter in de
karaor ter zyde genomen en zy fluisterde hem
daar in het oor: „Omdat tante toch niet
meegaat."
„O, maar waarom gaat zy dan niot mee?"
„Vraag daar nu niet naar. Later zal je dat
misschien wel te weten komen. Je zoudt het
thans nog niet begrypen. Kom, zeg tante nu
mam goeden dag en ga dan mee."
Den geheelen avond, terwyl de clowns hunne
kunstige en aardige sprengen maakten, dacht
hy er over na waarom tante Mina toch wel
niet mocht meegegaan zyn. Anders ging ze toch
overal mede naar toe en dit was óók wel de
moeite waard. De paarden renden door den
circus, de clowns doden hun best om zoo grap
pig naogelyk to zjjn, de gedresseerde honden
deden zich kennen al3 hoogst geleerde en
degelyke kunstenaars en de olifant bleek een
waar artist op het mondorgel te zyn.
Daarenboven was er een gymnast, die aan
het zwerend rek de moeiiykste toeren ver
richtte, zoodat Louis elk oogenblik in angst
verkeerde dat do man zou vallen.
Intusschen zat tanto Mina voor het raam
en keek naar de straat.
Het was donker goworden in de kamer en
het was haar als hoorde zy nog telkens de
vraag Yan den knaapwaarom zy niet mede-
ging riaar het paardenspel.
En zy dacht weder aan hetgeen vroeger met
haar was voorgevallen. Dat kon zij nooit ver
geten. Hot was nu byna twintig jaren geleden.
Zy zag hem weler voor zich staan zij aan
schouwde weder zyne groote, krachtige gestalte
on zyno sprekende blauwe oogen.
Den geheelen avond, nadat Willem Galet haar
voorgesteld was, moest zy aan hem denken.
Voor don eersten keer had een mannelyk wezen
hare gedachten zoo geheel in beslag genomen.
Haar neef, door wion zy hem op de kleine
badplaats had leeren kennen, wist niets anders
van hem dan dat hy een aangenaam mensch
in gezelschap was en, naar het 6cheen, van
zyn geld leefde, zonder zelfs het een of ander
aan de hand te hebben.
Willem kwam nu byna alle dagen by hen,
om, met den neef, de dames, Mina en hare
toen eerst veertienjarige zuster, af te halen
om te gaan wandelen. De ziekelyke moeder
bleef dan met oene oude dienstbode thuis.
De neef werd geheel ingepakt door de aar
dig* Jeannette en daardoor was Galet dikwyls
urenlang met Mina alleen, daar het jonge,
levenslustige tweetal hen steeds vooruit was
en weinig acht sloeg op de beide langzaam
wandelenden.
„Weldra gevoelde Mina zich geheel tot Wil
lem aangetrokken. Behalve de beste hoedanig
heden, toonde hy ook groote kennis te bezit
ten. Overal was hy thuis. Alle voornaamste
steden der wereld waren hem bekend en
over alles wist hy onderhoudend te spreken.
Een en ander was er oorzaak van dat zy zich
op zekeren dag in het geheim voor altyd aan
elkandor verbonden. Willem stond er op dat
hunne verloving vooralsnog geheim zou bly-
ven, daar hy nog eene reis van drie maanden
moest doen. Na zyn terugkeer zou hy haar
mot zich naar huis voeren.
Met tranen in de oogen maakte zij zich uit
zyne omhelzing los en verborg daarna hare
smart en hare liofde.
Do eenige troost, welke haar gewerd, waren
de brieven van den beminde, welke hy uit
Duitschland, waarheen het aanvankeiyk heette
dat hy gereisd was, zond.
Zoo waren verscheiden» weken voorbyge-
gaan, byna de helft van den tjjd, welken
zy gescheiden zouden zyn. Toen ontving zy
van bloedverwanten een? uitnoodiging era
eens over to komen naar hunne woonplaats,"
eene der grootste steden in het noorden van
Frankryk. Eene nicht, met wie zy de kost
school bezocht had, was vóór korten tyd in de
ouderlijke woning teruggekeerd. Mina gaf
gehoor aan do uitnoodiging.
Hoewel zy van haren beminde gescheiden
was, doorleefde zy gelukkige en vrooiyka
dagen, met de herinnering aan hare jeugd,
voor een deel met de vriendin doorgebracht
en door den omgang met de bloedverwanten,
die het niet lieten ontbreken aan gelegen
heden om haar vreugde te verschaffen.
„Kinderen, hoe zou je het vinden als wij
vanavond oens naar den circus gingen? Het
zal de moeite waard zyn," zeide haar oom op
zekeren dag.
(Wordt vervolgd.)