N°. 8933 rtla^aiidag; 1 April. A9. 1889. Dit nommcr bestaat uit YIER Bladen. KikeriJki. feze fiourant wordt dagelijks, met uitzondering van <gpn- en feestdagen, uitgegeven. EEN WENK. Leiden, 30 Maart. Feuilleton. Waarom niet naar den Circus? LEIDSCH DAGBLAD. PRIJ8 DEZER COURANT! Toor Leiden per S meenden1.10. franco per poet1.10. Afwrodorijji» Nommera.0.08. RHUS DEB ADVEBTENTXENi Tea 1—6 regel* 1.08. Iedere regel meer 6.1TJ. Grootere lettert nier plettaralmte. Toor het la- taeeeerea taitea de eted wordt 0.10 berekend. Aan de Abonné's daarop, wordt by dit nemaar verzonden No. 27 van Kikeriki. Onder de middelen van bestaan voor don omtrek dezer gemeente, in w(]den kring, neemt d0 kweoking van bolgewassen een ruime plaats in. Weer nadert de tyd, dat de velden, zoo ver bet oog reikt, pry kon zullen in al de schoon- heid van hun kleurenryk voorjaarekleed. Er is geen plekje in Europa, dat alsdan kan wed ijveren met de vlakke beemden langs het Noordzeestrandvergelijking is alleen moge] jjk met de beroemde rozentuinen aan de zuide lijke hellingen van het Balkangeborgto. Ver- toonen zich in Leidens onmiddellijke nabijheid de sierlijke bloemtapijten slechts sporadisch, naarmate de wandelaar zich in noordelijke rich ting verplaatst, worden zy menigvuldiger en dichter aaneengesloten, om in d9 omgeving van Haarlem hun toppunt van bekoorlijkheid te bereikon. De uitbreiding van de bloemboller,cultuur is nog altijd toenemende. Daar evenwel het debiet, vooral buitenslands,daarmee onmogelijk geiyker trod kan houden, is voor vele kwee kers, inzonderheid die op gehuurdon grond telen, de strijd om het bestaan niet zoo ge makkelijk als velen zich voorstellen. Immers, sedert de versnelde gemeenschaps middelen de werelddeslen in nauwe en drukke verbinding hebben gebracht, en zij elkander gemakkelijk hun plantensohat kunnen toezen den, is de keuze der gewassen, waarmede de liefhebbers hun tuin en woonkamer plegen te tooien, zeer ruim geworden. Exotische planten van allerlei soort en in vele variëteiten zjjn, dank zjj de volharding der natuuronder zoekers en den ijver onzer bloemisten, als het ware inheemsch geworden, zoowel hier als elders; en dat maakt, dat de keuze niet meer zoo uitsluitend als voorheen wordt ge vestigd op onzo krokussen, tulpen, hyacinten en andere bolgewassen. Niettemin, de omstan digheid dat zij tot de eerstgeborenen van flora's kinderen belmoren, zal haar altijd een aanbevelingsbrief geven aan het adres der genen, di» prijs stellen op schoonheid van vorm en kleur, op liefelijke geuren. Het is zelfs te voorzien, dat zjj ook den mingefortu- neerde in het buitenland meer en meer een uiterst welkome kamerversiering zullen ver schaffen, sedert door de uitbreiding der cul tuur de prijzen meer gaan vallen binnen het bereik van bescheiden beurzen. Daartoe is het noodig dat ook hier het „noblesse oblige" steeds in het oog worde gehouden. De roem van Hollands bloem warande, die reeds van eeuwen dagtookent, legt de verplichting op, dien door alle raid- delen te verhoogen. Daarvoor waakt, met trouwe zorg, de Algemoene Vereeniging voor Bloembollencultuur, van welker handelingen wjj, wegens het hoog gewicht der zaak, onze lezers geregeld op de hoogte houden. Een goede aanteekening voor de Ver eeniging, wegens het advies, door het Hoofd bestuur uitgebracht in zake de Arbeidswet. Van overmatigen arbeid bjj dezen tak van tuinbouw zal wel nooit sprake zijn, en terecht werd in het adres aan de Tweede Kamer betoogd dat wel verre van de gezondheid te bedreigen, de werkzaamheden niet zelden worden gekozen om zwakke jongelui uit do steden door een geregelde levensmanier in de open lucht in een beteren toestand te brengen. Doch wat we vooral waardeeren is do aandrang, om het algemeen arbeidsvei bod tot het dertiende levensjaar uit te breiden, opdat de aanstaande leerlingen in het bezit komen van die vorstar.deljjke ontwikkeling, welke z\j bjj do uitoefening van hun vak zoozeer noodig hebben. En ofschoon ook die stem zich tevergeefs heeft doen hooren, we twijfelen er niet aan, of het Hoofdbestuur zal zelf eerlang de noodige stappen doen om te bewerken dat niemand tot liet vak wordt toegelaten, die niet bewyzen kan oen school onderricht genoten te hebben, dat aan billijke eischen voldoet. In eeu kring, welker leden in zoo nauwe en vriendschappeiyke betrekking tot elkander staan, behoeft men in deze de tusschenkomst des wetgevers niet af te wachten, maar kan het eigen initiatief vele dingen regelen overeenkomstig de wenschen en inzichten der belanghebbenden. Die goede verstandhouding dreigde verleden jaar verstoord te worden, door het veolbe sproken, we zouden haast zeggen bo rucht besluit der Vereeniging, in zake den handel in afgesneden bloemen. Gelukkig is men thans op dien maatregel teruggekomen de toepassing van een soort van boycot systeem kon nooit goede vruchten opleveren. Is het ook wel bewozen dat die handel aan het debiet der bollon afbreuk doet? Die schoons voorjaarskinderen worden op deze wyze onder de aandacht van alle maatschap- peiyke klassen gebracht; dat zal de begeerte opwekken, om ze zelf uit de bollen te trek ken, waardoor men zich een langduriger genot verschaft. De vraag naar het voornaamste handels artikel moet daardoor, dunkt ons, toenemen. Ook hier is onbeperkte vryheid de aangewe zen weg om den vooruitgang te bevorderen. Om immer goede resultaten te verkrygen is het noodig, uitsluitend waar van onberis- pelyke qualiteit in den handel te brengen. Dat geldt zoowel het buitenlandsch als het inlandsch debiet. Wat het laatste betreft heb ben wy vooral het oog op den „kleinen lief hebber", die in de schatting van den ver- diensteiyken spreker van deze week in „Tuinbouw en Plantenkunde" zoo hoog staat aangeschreven. De lust om bloemen te kwee ken is ook by onze lagere volksklasse zeer toegenomen, en in menig werkmansgezin ziet men in hot voorjaar eonige potten met bol gewassen voor de ramen. Ondanks de daaraan bestede zorg zien er die producten vaak vry armoedig uiter zit ja, een bloempje in, maar 't is er een om er een op toe te geven. Hoo komt dat? Men koopt de bollon op do markt, of van venters langs de huizen, en denkt dan wat goeds te hebben, terwyi het gewoonlijk slechts lorrig spul is. De schuld daarvan ligt, mesnen we, by de kweekers. Dezen behooren zorg te dragen dat zulk goedje van de zesde of zevende qualiteit niet in den handel komt. Voor een gering bedrag als onze inlichtingen juist zyn laten zy den „afval", nadat, do goede bollon zyn uitgezocht, weghalen, en dolleden die daarin handel diyven, verdienen er aardig wat aan. Ware hot niet boter, de ongeschikte exemplaren te verniotigen, en dan zelf maat regelen te nomen om inzonderheid in de ste den tegen een gorlngen pfys hollen ten ver koop aan te bieden, waar men wat aan heeft? Wat niet leverbaar is onttrekke men aan het debietde werkman, die wel niet veel kan missen, maar toch bruikbare waar voor zyn geld wil hebben, zal dan met meer vertrou- 'wen als kooper optreden. We hebben gemeend dezen bescheiden wenk, ingegeven door levendige belangstelling in een nyverhe-ids- en handelstak van beteokenis, niet te mogen terughouden. Wellicht kan by een punt van nadere overweging uitmaken. Aan de universiteit alhier heeft de heer C. G. J. Byleveld het doctoraal-exemen in de rechts wetenschap afgelegd. Wegens ongesteldheid van ds. Beyerman, zal morgenochtend in de Remonstrantsche kerk alhier prof. Oort optreden. De Koningin hooft het beschermvrouw- schap aanvaard der vereeniging tet opleiding- voor ambachten en beroepen te Amsterdam. Volgens het gisteren aangekomen „Bat. H bl.", is het regeeringsovarleg in zake Atjeh- afgeloopen en heeft het geleid tot het besluit den status quo te handhaven. Meer nieuws levert deze mat), welke tot geen verderen datum loopt dan de vorige, niet op. Naar de „Echo" verneemt, heeft dl» minister van koloniën aan den gouverneur- generaal en den gouverneur van Suriname, verzocht in overweging te nemen, het denk beeld, door dat blad aangegeven, om den minder schuldigen Bantaraechen muiters gratie te ver- leenen en naar Suriname te zenden, om zoo- doendo oene proef te nemen van emigratie van bewoners van Java. Door directeuren der Yrye Universiteit is tot hoogleeraar by de godgeleerde faculteit benoemd dr. H. Bavinck, docent aan de theolo gische school te Kampen. De heer J. Martin S. Heuckeroth, orkest- directeur van den „Frascati-'schouwburg der heeren Pret te Amsterdam, is bonoomd tot kapelmeester der schuttery te 's-Hortogen- bosch. De heer Heuckeroth aanvaart die be trekking. Door den minister van binnonlandsche zaken ia bepaald dat de onderwyzers-examons, met het oog op hot Paaschfoest, zullen worden geschorst van 18 tot 24 April. Bij het benefiet van den heer en mevr. Orelio in den Parkschouwburg te Amsterdam (Hamlet) bleef geene plaats onbezet. Beiden werden herhaaldelyk teruggeroepen en onge veer 20 kransen, bouquetten en bloemkorven werden hun aangeboden, benevens van de artisten een fraai album op standaard en van eonige trouwe bozoekers een zilveren inktstel. Met handhaving van het besluit van B. en Ws. van Batenburg, hebben Ged. Staten van Gelderland beslist, dat de vergunning tot het dry ven van kleinhandel in sterken drank van iemand, die binnen de laatste twee jaren eenmaal wegens openbare dronkenschap werd veroordeeld en eenmaal vrywillig de hoogste boete betaald heeft, moet worden ingetrokken, op grond dat deze betaling gelijkstaat met onherroepelyke veroordeeling. 1) Naar het Fbansch door P. J. C. „Gaat u mee naar het paardenspel, tante?" „Stil, Louis, niet zoo vragen I" „Maar mama, waarom mag ik tante niet vragen of ze met ons meegaat?" Hy, die zoo sprak, was een aardige tien jarige knaap. Tante Mina zat voor het raam en keek naar buiten. Zy was by het hooren van de eerste vraag geschrikt. Louis was door zyne moeder achter in de karaor ter zyde genomen en zy fluisterde hem daar in het oor: „Omdat tante toch niet meegaat." „O, maar waarom gaat zy dan niot mee?" „Vraag daar nu niet naar. Later zal je dat misschien wel te weten komen. Je zoudt het thans nog niet begrypen. Kom, zeg tante nu mam goeden dag en ga dan mee." Den geheelen avond, terwyl de clowns hunne kunstige en aardige sprengen maakten, dacht hy er over na waarom tante Mina toch wel niet mocht meegegaan zyn. Anders ging ze toch overal mede naar toe en dit was óók wel de moeite waard. De paarden renden door den circus, de clowns doden hun best om zoo grap pig naogelyk to zjjn, de gedresseerde honden deden zich kennen al3 hoogst geleerde en degelyke kunstenaars en de olifant bleek een waar artist op het mondorgel te zyn. Daarenboven was er een gymnast, die aan het zwerend rek de moeiiykste toeren ver richtte, zoodat Louis elk oogenblik in angst verkeerde dat do man zou vallen. Intusschen zat tanto Mina voor het raam en keek naar de straat. Het was donker goworden in de kamer en het was haar als hoorde zy nog telkens de vraag Yan den knaapwaarom zy niet mede- ging riaar het paardenspel. En zy dacht weder aan hetgeen vroeger met haar was voorgevallen. Dat kon zij nooit ver geten. Hot was nu byna twintig jaren geleden. Zy zag hem weler voor zich staan zij aan schouwde weder zyne groote, krachtige gestalte on zyno sprekende blauwe oogen. Den geheelen avond, nadat Willem Galet haar voorgesteld was, moest zy aan hem denken. Voor don eersten keer had een mannelyk wezen hare gedachten zoo geheel in beslag genomen. Haar neef, door wion zy hem op de kleine badplaats had leeren kennen, wist niets anders van hem dan dat hy een aangenaam mensch in gezelschap was en, naar het 6cheen, van zyn geld leefde, zonder zelfs het een of ander aan de hand te hebben. Willem kwam nu byna alle dagen by hen, om, met den neef, de dames, Mina en hare toen eerst veertienjarige zuster, af te halen om te gaan wandelen. De ziekelyke moeder bleef dan met oene oude dienstbode thuis. De neef werd geheel ingepakt door de aar dig* Jeannette en daardoor was Galet dikwyls urenlang met Mina alleen, daar het jonge, levenslustige tweetal hen steeds vooruit was en weinig acht sloeg op de beide langzaam wandelenden. „Weldra gevoelde Mina zich geheel tot Wil lem aangetrokken. Behalve de beste hoedanig heden, toonde hy ook groote kennis te bezit ten. Overal was hy thuis. Alle voornaamste steden der wereld waren hem bekend en over alles wist hy onderhoudend te spreken. Een en ander was er oorzaak van dat zy zich op zekeren dag in het geheim voor altyd aan elkandor verbonden. Willem stond er op dat hunne verloving vooralsnog geheim zou bly- ven, daar hy nog eene reis van drie maanden moest doen. Na zyn terugkeer zou hy haar mot zich naar huis voeren. Met tranen in de oogen maakte zij zich uit zyne omhelzing los en verborg daarna hare smart en hare liofde. Do eenige troost, welke haar gewerd, waren de brieven van den beminde, welke hy uit Duitschland, waarheen het aanvankeiyk heette dat hy gereisd was, zond. Zoo waren verscheiden» weken voorbyge- gaan, byna de helft van den tjjd, welken zy gescheiden zouden zyn. Toen ontving zy van bloedverwanten een? uitnoodiging era eens over to komen naar hunne woonplaats," eene der grootste steden in het noorden van Frankryk. Eene nicht, met wie zy de kost school bezocht had, was vóór korten tyd in de ouderlijke woning teruggekeerd. Mina gaf gehoor aan do uitnoodiging. Hoewel zy van haren beminde gescheiden was, doorleefde zy gelukkige en vrooiyka dagen, met de herinnering aan hare jeugd, voor een deel met de vriendin doorgebracht en door den omgang met de bloedverwanten, die het niet lieten ontbreken aan gelegen heden om haar vreugde te verschaffen. „Kinderen, hoe zou je het vinden als wij vanavond oens naar den circus gingen? Het zal de moeite waard zyn," zeide haar oom op zekeren dag. (Wordt vervolgd.)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1889 | | pagina 1