N°. 8931.
"Vrijdag SO IMtaai't.
A0. 1889.
Dit nommer bestaat uit TWEE
Bladen.
Leiden, 28 Maart.
feze fëourant wordt dagelijks, met uitzondering
van <gpn- en feestdagen, uitgegeven.
Feuilleton.
Wera Iwanowna Sentoff.
xn.
LEIDSCH
DAGBLAD.
nun DBBB OOUBAKTi
Vest Ula pu t uuta.1 JO.
fans* pat pock1.40.
Afeeotetgka Hcoaav8.M.
„heidens Mannenkoor" gaf gisteravond in
de Stadszaal zijne twintigste huishoudelijke
uitvoering. In verband met het vele, dat er
terzelfder tijd in de stad op het gebied der
kunst plaats vond, mocht de opkomst vrij
talrijk genoemd worden.
Het programma bevatte ditmaal drie nom-
mers: het eerste een bekende van vroeger,
het „Requiem" (voor mannenkoor) van L. Che-
rubini. Keurig was ook nu de wijze, waarop
dit prachtige, aangrijpende werk werd ten
gehoore gebracht. Diep gevoel sprak uit de
vertolking, welke zich zoowel in het Kyrie,
Dies irao en Offertorium als in het Sanctus
en Agnus Dei onderscheidde door eene ge-
wen8chte overeenstemming tusschen de ver
schillende partijen. Ook hot dubbel quartet
„Pie Jesu Domine" (goede Jezus, hoor mijn
beé) werd hoogst verdienstelijk gezongen.
Het strijkquartet werkte zeer mede om deze
afdeeling zoo uitstekend te doen slagen.
Na de pauze volgde een werk. Tan Willem
De Haan: „Der Königssolm", naar eene bal
lade van Ludwig Uhland. Hierin zou de solo
tenor-party vervuld worden door heer J. F.
M. alhier en de bariton-party door den heer
Henri De Louw, uit Delft. Eerstgenoemde was
echter verhinderd dezen avond als zanger op
te treden, zoodat de heer B. J. De Goey
welwillend diens taak had op zich genomen.
De heer De Louw deed zich reeds in het
„Der alte graue Kónig sitzt auf seiner Vater
Thröhe" als een goed zanger kennen, met
een krachtig, beschaafd geluid, dat vooral in
het Visscherlied tot zyn recht kwam.
Hoe onvoorbereid de heer De Goey ook was
om nu als solist op te treden, toch handhaafde
hij zün naam als zoodanig uitstekend. De belang-
ryke party van den koningszoon zong hy waar
lijk schoon, met veel uitdrukking, ook waar
het koor hem opvolgde met „Der Jüngling
steht auf dem Verdeck", of als hy er mee zong
het„Die Andern all' ertrugens nicht", enz.
Dat de koristen overigens ook hier weder
met eene voorbeeldige eenheid zongen, krach
tig of lieflijk zacht, waar dit noodig was, con-
stateeren wy met genoegen. Het „Heil unsl
Er ist's, der König1 ist's!" klonk fraai.
Ook zy hier een woord van erkentelykheid
gebracht aan den pianist, die In dit werk als
accompagnateur een niet gemakkeiyken arbeid
te verrichten had, niet het minste in het Inter-
PBAJS DX& ADVXHTENTTKN:
Van 18 regel* 1.05. Iedere regel meer ƒ0.174.
Qrootere lettere uur pleeternlmte. Voor het la-
hul tea da etad wordt 0.10 berekend.
mezzo en in andere gedeelten, waar zynspel
op den voorgrond trad, waardoor het meer
byzonder kon worden gewaardeerd.
Met het „Te-deum|laudamus", van Joh. J. H.
Verhulst, in de Katholieko kerken meermalen
ten gehoore gebracht, werd de avond besloten.
Behalve dat de koren ook hier con amore
werden gezongen, trad nu naast den heer
De Louw als solist op de heer P. J. Van
U(nen), van vorige gelegenheden reeds een
gunstig bekende wegens zyn aangenaam,
sympathiek tenor-geluid, dat vooral uitmuntte
in het „Dignare Domine", gevolgd met het
koor „Miserere nostri", waarbij zich de bariton
met het „In te, Domine", volkomen aansloot.
De quartet-begeleiding voldeed ook in dit
plechtige werk in hooge mate.
De directeur, de heer B. H. Taylor, en alle
medewerkenden mogen du3 ook op dezen zoo
welgeslaagden avond met voldoening terugzien.
De zang- en muziekuitvoering ten voor-
deele van een nieuw orgel in het gebouw der
Christelyke Wykvereenlging aan het Levendaal
alhier, welke gisteravond in Zomerzorg plaats
had, is uitstekend geslaagd.
Deze uitvoering ging uit van eene- com
missie der onderwijzers van de Zondagsschool
in het Wy kgebouw, zooals dengenen, die hiervan
nog geene kennis droegen, vóór den aanvang
der uitvoering door den president dier com
missie, die tevens den aanwezigen een woord
van welkom toeriep, werd medegedeeld.
De keuze der zangstukken door de Chr.
zangvereeniglng „Zingt den Heer" (directeur
de heer Abr. J. De Lange) bleek eene geluk
kige geweest te zijn en ook berekend naar do
krachten van het koor. Zoowel de hynme
„Eeuwig is God" van Joh. J. H. Verhulst,
„Do Heem'len verhalen de macht des Hoeren"
van J. Haydn, als „Hollands Glorie" van
Rich. Hol werden goed ten gehoore gebracht.
Alleen kan een paar sopranen den raad ge
geven worden hare stem niet al te luid te
doen klinken boven de andere stemmen van
het koor.; enkele malen klonken die anders
niet onzuivere stemmen daardoor wel wat
domineerend. Het mannenkoor was nu en dan
zwak, misschien door de groote kracht, welke
het vrouwenkoor ontwikkelde.
Op een paar vlekjes na, kweet de Chr.
zangvereeniging „Excelsior" (directeur de heer
B. H. Gebhardt) zich uitmuntend van hare
zware taak, zwaar, hare krachten in aanmer
king genomen. De „Ode aan God" van J. E.
Schmitz voldeed goed; de bas-solo word op
krachtige wyze vervuldde sopraan-solo, in
den aanvang eenigszins onzeker, herstelde zich
spoedig en kon w aldra schoon genoemd wor
den het duet voor' sopraan en alt klonk
zuiver en de tenor-so.'o overwon met glans
all„ moeilykheden. Het kwartet vormde hot
schoonste gedeelte der OdC; alleen de bas
zong wat sterk, de alt wat zwak, nu en dan
tenminste. De sopraan toonde hierin vooral
over een schoon geluid te kunnen beschikken.
Te betreuren was hot, dat in het schoon
uitgevoerde slotkoor een paar alten iets te
vroeg invielen.
Het „Adventlied" van Rob. Schumann kwam
over het geheel goed tot zyn recht. De sopraan
solo „Dein König kommt in niedern Hüllen"
was in één woord wegsleepend; de sopraan
solo en het vrouwenkoor „Und wo du kom
meet hergezogen" klonken lief 6n welluidend
het kwartet was te zwakhet koor en kwar
tet „O, lass dein Licht auf Erdon siegen"
ontwikkelde groote kracht en vormde een
waardig slot. In het „Adventlied" scheen de
tenor eene zeer moeielyke party te moeten
vervullen.
Het duo voor sopraan en alt uit „Domi
nica H post Pascha" van F. Mendelssohn
werd byna onberispelyk ten gehoore gebracht;
hier paarden de stemmen zich op schoone
wyze, terwijl „Glockentöne" van H. Proch voor
sopraan, viool en piano terecht veel byval
mocht verwerven.
Eindeiyk komt nog een woord van hulde
toe aan den heer H. J. C., die op zoo schoone,
gevoelvolle wyze C. H. Do Bériots fantaisie voor
viool vertolkte. Zyn spel was hoogst zuiver en
mocht met recht aanspraak maken op aller
bewondering. Hun, die voor beide zangver-
eenigingen met piano-spel accompagneerden,
mag een woord van lof niet onthouden worden.
De ingenomenheid van het publiek bleek
uit de telkens weerklinkende byvalsbetui-
gingen.
Ten slotte dankte de voorzitter der com-
missio voor de groote belangstelling; hij
wydde een woord van dank aan do zang-
vereenigingen, hare directeuren en de ver
schillende solisten en deelde mede dat zy,
die nog iets voor het orgel, dat nog niet
gekocht kan worden, willen by dragen, dit
nog kunnen doen by de commissie.
Ds. De Wolff dankte daarna in harteiyke
bewoordingen, ook namens het aanwezige
bestuur der Wykvereeniging, de uit vyf leden
bestaande commissie en eindigde de byeen-
komst, welke hy met gebed had geopend,
met dankzegging.
Naar men verneemt, heeft tusschen den
Raad van State en den voorzitter van de
Eerste Kamer der Staten Generaal een overleg
plaats gehad omtrent de byoenroeping der
Kamors in Yereenigde zitting.
Men verwacht deze in de volgende week.
Naar wy vernomen, staat het verblyfte
's-Hage van den heer Knobel, vice consul van
Nederland te St.-Petersburg, in verband met
zyne eventueole benoeming tot consul gene
raal te Teheranwaarschyniyk gaat hy eerst
daags naar Londen, waar de Perzische gezant
woont, die ook voor Nederland is geaccredi
teerd. De Nederlandsche consul-generaal te
Bender Bushir, de heer Keun, wordt verplaatst
naar Bangkok in plaats van den heer Roelfs,
die verplaatst zal worden naar Calcutta.
By de Ryksnormaallessen te Voorschoten
zyn Woensdag, 27 Maart, bevorderd tot
klasse B: A. C. Van Bostelen, uit Oegstgeest
T. H. Broers, J. M. C. Paap, uit Voorschoten
A. Beekman, uit Oegstgeest; A. Van Santen
en W. G. Struick, uit Voorschoten; en de
jongejuffrouwen C. J. D. Haring, uit Vem
en C, Mechelse, uit Oegstgeest; toegelaten
tot klasse B: W. J. Jongbloed, uit Voor
schoten; bevorderd tot de lste klasse: J.
Pigge, uit Voorschotenbevorderd tot de
2de klasse: D. G. Knynenburg, uit Wasse
naar, en de jongejuffrouwenH. A. Bove-
lander, uit Voorschoten en P. M. Den Baars,
uit Veur; bevorderd tot de 3de klasse: J.
L. Van Leeuwen, uit Voorschoten; be
vorderd tot do 4de klasse: S. Blom en J.
Van der Kwast, uit Voorschoten, en de
jongejuffrouwen W. Van Spengen, uit Voor
schoten en M. E. Delincée, uit Stompwyk.
Ter herdenking van de 30-jarige tooneel-
loopbaan van den heer J. M. Haspels, werd
gisteravond in den Stadsschouwburg te Delft
opgevoerd „Een Faillissement", van Björnster-
ne Bjümson. Aan het einde van het 2de bedryf
kwam eene commissie uit de geabonneerden ten
tooneele; by monde van den heer J. Post
Van der Burg werd de jubilaris hartelijk
gelukgewenscht en hem een prachtige lauwer
krans aangeboden. De heer H. bedankte in
harteiyke woorden den spreker.
Door commissarissen voor den schouwburg
van het studentencorps werd den heer H.
na afloop van het stuk ook nog een krans
aangeboden.
Het stoomschip „Prinses Anftrtia;"* van
Batavia naar Amsterdam, vertrok •2'? Maart
van Port-Said; de „Zuid-Holland," VRn Rot
terdam naar Batavia, vertrok 26 Maart van
Southampton; de „Prinses Wilhelmina," van
Batavia naar Amsterdam, passeerde 27 Maart
des morgens 6 uren Dungenessdo „Etna" is
28) Naar het Düitsch door
P. J. C.
Fedor lachte even, maar zonder klank.
Franceses evenwel, die de twee met stygenden
innerlyken angst had gadegeslagen, sprong
overeind en hief de gebalde vuisten tegen den
Rus op.
„Ik beb dat wel voorzien 1" riep ey uit Met
al den hartstocht eener vroyff yjt het Zuiden.
„Hy heeft je hierheen K®Vokt om myn en jouw
geluk te vertreden, te dooden. Oh miserdbile
mi^rahUe!" Zy was buiten zichzelve
Johannes sloeg de armen om haar lichaam
als om haar te ondersteunen, en snikkend
hing zy aan zyn hals.
„Wat hebt ge gedaan, Fedor Iwanowitsch!"
riep Johannes wanhopend uit. „Hebt ge dan
niets geen medelijden?"
„Zy zal daaraan niet sterven," hernam de
Rus onverschillig. „Gaat heen en zyt voortaan
gelukkig, zoo gy daartoe ten minste kans
ziet." Hy weiidde zich van hen af.
Met gebogen hoofden, twee misdadigers ge
lijk, verlieten zy het somber>e huis, verlieten
zy het koude Rusland en keerden zy naar
het lietiyko Zuiden torugHet geluk echter,
dat hun anders op den drempel van hun tehuis
met vroolyken glimlach had welkom geheeton,
was weg weg voor immer.
Zy stierf er niet vaik Maar er kwamen
uren, waarin hy tot zichzelven zeggen moest
dat het beter voor hem en voor haar zou ge
weest zyn, indien zy overleden ware. Halve
dagen zat hij voor zyn ezel, in doelloos ge
peins verzonken, droomende over dat ééne,
over datgene, waaraan niets meer ie verande
ren was. Hoe had hy zoo blind kunnen zijn,
nOg had hy geheel uit het oog kunnen ver
liezen, wat komen zou, wat gebeuren moest,
wat onvermydelyk zou wordenDe teederheid,
welke hy haar onthouden had, zoo lang zy,
daarnaar smachtende, aan zyne zyde leefde, -
die teederheid, die liefde had hij haar nu met
alle kracht, welke in hem was, willen schen
ken; hy had zyne jeugd, z(jne kunst, zijn?
jonge, bekoorlijke vrouw er voor willen geven,
zoo hy haar, zoo hy daarvoor in de pla.aj.tj
Wera slechts ééne enkele maal had kuni»en,
had mogen zeggen hoe diep zyn berouw,, was
Doch al zijne teederheid, al zjjn$ 'liefde en
zyn te laat berouw leden schipbreuk op de
onverbiddelykheid van een zich nimmermeer
openend graf. Zy had hem nameloos, grenzen-
loos liefgehad; hy was haar zonneschyn, hy
was haar alles geweest en hy had haar
bedrogen, liefdeloos, zonder erbarming. In zyn
geest zag by baar zooals zy op hem wachtte
in het holle, ledige huis, zooals zy hom w.et
spanning verbeidde, wekenlang- "^mandenlang
en hy waa niet gekomen. Maar zy bftd
zich op hem gewroken!
Wamieer hy tusschen licht en donker voor
zyn ezel zat, kwrmi Francesca z\jn atelier wol
eens binnen om. voor bem heder te knielerl
en het hoofd op zyn6 knieën te vlyen. Sedert
zy uit Ruslar1(i was teruggekeerd, had met
haar eene rjngunstige verandering plaats ge
grepen. y was bang jn donker en gilde
menigtr aai eensklaps op akelig schrille wyze....
H0t was haar dan als zag zy Wera in het
van de deur staanWera, die haar ernstig
ffu plechtig toeknikte. De gedachte, dat de
zelfmoordenares met een vloek over haar, de
roofster van haar geluk, op de lippen ge
etorven was, vervolgde Francesca dag en nacht.
Urenlang kon zy voor een Mariabeeld neder-
geknield liggen en met luider stemme bidden
voor het behoud van Wera's onsterflyke ziel.
Haar eerste kind kwam dood ter wereld,
Met droge oogen zag zy het kistje wegdragen
zy scheen nauwelijks te weten welk kleinood,
hef inhield.
De geneesheer^ trachtten Johannes op alle
mogelyke w$s^n g6rust te stellenFrancesca
was nog tCj jongzy was misschien te vroeg
getrouw^qoJj j,ad de verre reis nadeelig op
ha®" en op het kind gewerktmet don
tyd zou alles wel beter wordetii
Johannes was echter niet te troosten. „Wy
hebben eene zware schuld af te doen," dacht
hij, „en zullen die ons geheele leven moeten
dragen."
fükwyis sloeg Francesca de vermagerde
armen om zijn hals en weende dan bitterlijk....
„Je bemint me niet meer! Je hart behoort
die doode toe!"
Tevergeefs beproefde hy haar dat uit hot
hoofd te praten, tevergeefs betuigde hy haar dat
hy nog evenveel van haar hield als don dag,
-waarop zy hem den eersten k^a gegeven had,
dat evenwei d® ongedelgde *-_,chuld hem ter neer
drukte de ortgeluk'^jgg geloofde hem niet.
Bleek, vermagerd, s/'ö^ ds lil angst verkeerende
en schuw leefde zy v,-ooni ysrboelddo Z'rtl.
dikwyiB dat h(j haar
.matte en verafschuwde
en dan liep zy v
wanneer hy b' ar*naderflfi. °n 8chre01»vde,
(Slot volgt.)
